HOOG BEZOEK VOOR HEERLIJKHEID HILLEGERSBERG
E
Ambachtsheer en -vrouwe naar
historische tentoonstelling
ÜSI
Laat Indonesië het idee van
snellere overdracht los?
O
tl
De week in Westminster
O
O
r -
SALONMUZIEK AAN
DE „GOUDKUST"
Jevtoesjenko
moet Babi-Y ar
herschrijven
Meredith weer
uitgejouwd
Om nooit te vergeten...
MA RTINI
Djakarta epateert Papoea's
en Pakistaanse officieren
I
M'
Uitstel executie
in Oesoemboera
Wantrouwen in
de roepiah
holland
fund
l*n
WÊsmC.
Parijs levert laatste
oorlogsmisdadigers
uit aan W.-Duitsland
„OVERGANGSSTADIA ZIJN ALTIJD MOEILIJK"
srr?.e".VsS,!„"'M»fo"cSnS I is nu rnterst moeilvh geworden
Harold Macmillan zes jaar premier Een
man met vele grote gaven Zijn positie
ZATERDAG 12 JANUARI 1963
sdwJIlpÈ
ü-wSah
p de Oranje wappert nu het
rood-wit. Trouwens ook
voor de huizen aan de
Julianaweg, de Bernhardweg, de
Wilhelminalaan, de Beatrixlaan
en de Oranjelaan ziet- men heel
wat Indonesische vlaggen. Zoiets
is, u begrijpt het, alleen mogelijk
in Hollandia. Die Oranje is niet
de Oranje van de Stoomvaart-
Romantiek
V
èuriiam is het oude lakzegel
afrfegersberg gevonden, waarvan een
kip,ruk linten in de Hillegersbergse
Blaren (geel en blauw) samenbindt,
tolt, Wordt de afsluiting van de ten-
dar 6hhïg en de ambachtsheer mag
-
maatschappij Nederland, maar
het scheepje, dat vroeger gouver
neur Platteel ter beschikking
Stond, en nu UNTEA-administra-
teur dr. Djalal Abdoh. Tournees
heeft hij er nog niet mee gemaakt,
maar wel worden er geregeld ple
ziertochtjes mee ondernomen op
Humboldtbaan en Stille Oceaan.
Sinds 31 december is ook op dat
schip de Nederlandse vlag (naast
die van de V.N.) vervangen door
de Indonesische, maar de naam
bleef ongewijzigd. Zoals ook de
straatnamen hier ongewijzigd zijn
gebleven. De grote supermaket in
Hollandia heet trouwens ook nog
steeds Juliana. En de hier nieuw
arriverende Indonesiërs blijken
er snel aan te wennen. Ze zijn er
zelfs hele goede klanten.
's Lands Kroniek
Van het eens trotse kasteel van de Ambachtsheren van Hillegersberg rest nog een pittoreske ruïne
geleden bladerde tiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillllllillllllilllllllMililiiiliiiiiiiiimillillllllllllllliiiiillliltlllllllllllllll!!
van de wijkraad voor
Okele jaren
een lid va..
Hillegersberg en Sehiebroek
(twee voormalige gemeenten
een ve noordrand van Rotterdam) in
bun "°ekwerk, waarin hy las, dat de
fc fcemeester van Venlo, het Eerste
ba ker"<l mr- dr- L- de Gou' ttm"
En, 'Sheer was van de heerlijkheid
Vi'kersberg. Hy schonk daar niet
aandacht aan, maar toen Hille-
Iin'berg een historische tentoonstel-
ging voorbereiden, zei hy tydens
wijkraads vergadering, dat er
een
S°K een ambachtsheer bestond en dat
Wel leuk zou zyn, als die by de
bet
Orn>„- ,BU* /ou 7-uu> u "o -
t^n'ngsplechtighekl aanwezig zou
Was dat een openbare vergade-
te» 111 et ijverig noterende persver-
bWoordigerswaarvan er een de
hpjKende dag de ambachtsheer op-
zeker een uitnodiging te zullen
ïg.vyaarden, wanneer deze hem be-
hoii- wijkraad verzond de uit-
d«. 'Shig en daarmede rustte dan op
Vo-Mikraad de plicht, een ontvangst
vX:r ..zijn heer" en natuuriyk ook
de ambachtsvrouwe te organi
st
9fel
tg i. ?ude gemeente moet men
En deze
moet, zei men. een evenement
«.'den. Hillegersberg waardig
Over
niet
ücht denken. Zei burgemeester
t?.L Van Walsum niet onlangs, dat
V'Hegersberg hoe langer hoe meer
~e taak van Kralingen gaat over
nemen als riante woonwijk van Rot
terdam? Er heeft zich daar een ver-
'Ühse Goudkust" ontwikkeld, waar-
de bewoners hun bungalows op-
'eten met schone mozaieken. Er ligt
sfb brede hoofdweg, waarvan de be
ukers zich verzetten tegen de aan-
G& van een tramiyn omdat elk gezin
$b of meer auto's heeft. Er ligt een
OlUise winkelwijk aan de boorden
t'b een meer, waar zomers de blan-
a zeilen zich spiegelen met op de
w/1 tergrond een molen, waar prins
v'Hem van Oranje (de stadhouder)
»!ch placht neer te zetten om thee
s? drinken na de jacht. Er staat, op
wonderlijke zandheuvel, een ru-
van een kasteel, eertijds bewoond
»?°r de ambachtsheren van Hille-
6 sberg uit het geslacht Mathenes-
En naast die ruïne een prachtig
jr'l kerkje dat de kapel Rotta, oor-
lik0n(? van Hillegersberg, eeuwen ge-
Jen heeft vervangen.
jy.b*h deze heerlijke heerlijkheid
djbbkt zich nu op, om volgende week
topdag zyn heer te ontvangen. Het
j-'Uegersbergse Mannenkoor, veertig
v-bh sterk, heeft ijlings een salonstuk
{A, de eeuwwisseling „Souvenir de
dj„.egersberg" in studie genomen en
regent Kriek is avond aan avond
zijn mannen aan het repeteren,
ïïiiiiiiiiiimiuiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniuiiiiiiiiiiimiiiiHiiiiiiiiMiiiiiiiiiNiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiir!
terodamum", dat ook hem dit festijn
niet mag ontgaan.
N'u had de wykraad al een fraaie
„incomste" aan het Centraal Station
georganiseerd, maar daar heeft de
gemeente Venlo een streep door ge
haald. De Limburgse pers, aan wie
dit historisch gebeuren niet was ont
gaan, was erover gaan publiceren en
zo kwam dat in het Venlose college.
Toen men vernam, dat de ambachts
heer en de ambachtsvrouwe een
treinkaartje wilden kopen, was dat
de Venlose eer te na en mrn wees
hem auto-met-chauffeur toe.
Natuurlijk zullen de heer en zijn
gade de volgende dag hun heerlyk-
heid moeten gaan bewonderen in ge
zelschap van wijkraadsvoorzitter U.
Tukker, kersvers in functie. Zy zullen
er de oude tol niet meer zien en
evenmin de ,,jardin de complaisan
ce" van Freericks. Daar vindt men
nu een moderne winkelstraat. Maar
aan de heer van Hillegersberg is
beloofd, dat van hem een foto zal
worden gemaakt voor de ruïne van
het oude kasteel en hij mag staan op
de plaats waar zich vroeger de oude
ambachtsheren neerlieten in de ,,re-
geringsbank" van het kerkje op de
heuvel. Hy mag zich verlustigen in
de aanblik van een heel oud raad
huisje, nu weliswaar in verval, maar
waarvoor de wykraad een restaura
tieplan aan de gemeente heeft voor
gelegd. Hy mag de blik laten weiden
over een polderlandschap, waarvoor
de wijkraad een bebossing heeft voor
gesteld, die het Amsterdamse Bos
moet evenaren en welk plan ai op
provinciaal niveau in behandeling is.
Hillegersberg, ouder dan Rotter
dam, is nog altijd een plaats met
een echte, oude dorpskern en er wo
nen nog aityd oud-Hillegersbergse ge
slachten. Nu flakkert dat oude Hille-
gersbergse vuur weer eens heerlijk
op. Op de tentoonstelling (in de oude
buitenplaats Lommerrijk") zal men
gravures, oude voorwerpen en foto's
vinden, op welke laatste men nog de
frootmoeders van thans als wit-ge-
oezelaarde jongemeisjes zal herken
nen. Oud-wethouder W. Daniels van
Hillegersberg zal er iets over de
historie vertellen en de ambachtsheer
is van plan, zijn visie te geven op
de betekenis van oude ambachtsheer
lijkheden.
Mr. dr. L. de Gou, hier gefotografeerd
tijdens zijn installatiereden ais burge
meester van Venlo, komt volgende
week dinsdag met zijn echtgenote, als
ambachtsheer en -vrouw van de heer
lijkheid Hilgersberg, naar de opening
van de historische tentoonstelling.
niet het geval te zijn, want, het Ar
chief der Gemeente Rotterdam heeft
de keten nimmer teruggezien...
MOSKOU, 11 jan. (UPI) Het door
de jonge Russische dichter Jevtoesjen
ko geschreven, wereldberoemde gedicht
Babi-Var", dot een aanval inhoudt op
anti-Joodse praktyken In de Sovjet-Unie,
zal door hem worden herschreven. De
dichter heeft hiertoe besloten onder aan
drang van de communistische partij en
mogelijk ook van Khroesjtsjev zelf. Dit
werd vandaag uit doorgaans betrouw
bare bron in Moskou vernomen.
Inmiddels zjjn de uitvoeringen van
de ..dertiende symphonic", die geba
seerd is op „Babi-Yar" en op vier an
dere gedichten van Jevtoesjenko, stop
gezet. De symphonie is geschreven door
de Russische componist Dmitri Sjosta-
kovitsj. Functionarissen van de partij
vinden de symphonie aanstootgevend.
Ook de symphonie zal gewijzigd moeten
worden.
Jevtoesjenko heeft meegedeeld dat hij
wyzigingen in het gedicht zal aanbren
gen die in overeenstemming zijn met
bepaalde aanwyzingen van de partij. Zo
zal hp in .Babi-Yar" een strofe op
nemen waarin beschreven zal worden
hoe een Russische vrouw haar leven
offerde om twee Joodse kinderen te
redden.
Babi-Yar" is de naam van een ra
vijn evo" buiten Kiev, vaar naar schat
ting 96.000 Joden door de Duitsers wer
den vermoord.
NAIROBI, 11 jan. (Rtr) De exe
cutie van vier Afrikanen en een Griek,
die wegens medeplichtigheid aan de
moord op de voormalige premier van
Boeroendi, kroonprins Rwagasore, ter
dood waren veroordeeld, Is gisteren op
het laatste ogenblik uitgesteld tot 15
januari. Dit heeft een Britse advocaat
na een telefoongesprek met Oesoem
boera in Nairobi meegedeeld.
Deze jurist. Muir Hunter, heeft het
proces, waarbij voorts drie beklaag
den tot levenslange gevangenisstraf
werden veroordeeld, bijgewoond als
vertegenwoordiger van de internatio
nale beweging voor vrije menings
uiting, .Amnesty". Hij noemde de
rechtzaak de schandelijkste die hij
ooit had meegemaakt. Hij zou de stuk
ken willen voorleggen aan de Britse
regering en aan de V.N.
De ter dood veroordeelden zouden
het uitstel van de terechtstellingen te
danken hebben aan een zaaifeest, dat
gisteren in Boeroendi is begonnen. Tij
dens dit feest dat verscheidene dagen
duurt, is het volgens de bevolking niet
goed mensen ter dood te brengen.
OXFORD Mississippi), 11 jan. (Rtr)
De 29-jarige negerstudent James
Meredith, die maandag heeft gezegd
dat hij na de examens van deze maand
de universiteit van Mississippi zal ver
laten tenzij de omstandigheden verande
ren, is gisteravond by het verlaten van
de kantine van de universiteit door on
geveer driehonderd blanke studenten
uitgejouwd. De demonstranten werden
door de politie verspreid, terwijl enige
jeeps met soldaten by de kantine ge
reedstonden. Meredith verliet het ter
rein onder zyn gebruikelijke bescher
ming van drie federale soldaten.
PARIJS, 11 jan. (UPI) De laat
ste twee oorlogsmisdadigers, die in
Frankrijk gevangen zaten, het hoofd
van de Gestapo tikl'ps de Duitse be
zetting in Frankrijk, gen. Karl Oberg,
en zijn assistent kol Helmut Knochen,
zijn aan de Westduitre regering uitge
leverd. Van officiële U"nse zijde werd
meegedeeld, dat de uitlevering op 26
novembe^ plaats had gevonden.
(Advertentie)
MARTIHI
•OlA'P
Wintertijd vol jolijt, gezelligheid en Martini. Want ijspret en
Martini gaan hand in hand. Gekoeld, met soda of "on the
rocks"... steeds weer proeft u de gulle rijkdom van heerlijke
Martini. Proost op de winter, op het ijs. Met Martini "on the
rocks"
MARTINI - Iets bijzonders bij elke gelegenheid!
ROSSO, BIANCO EN EXTRA ORV flea f 6.95 'li fta» f 3.SS
(Van onze correspondent in Hollandia)
"ue succes ie verai-ygeu m
ander salonstuk ,,Blj Freericks
"heens van omtrent 1900.
het Historisch Museum van Rot-
t'flwhreVön
p zcgel verbreken.
lj;nUr8emeester Van
raafl iCOrnst aangekondigd en staats-
Van Walsum heeft
W ,Lichtenauer vindt, als voorzitter
het historisch genootschap ,,Ro-
,,Ik vind het prachtig!", zei de
heer van Hillegersberg, die er een
reis naar Berlijn voor laat schieten.
Dat het toch wel ietwat harde,
zakelijke Rotterdam zoveel zin weet
op te brengen voor de romantiek van
hef verleden."
Eén ding is er echter, dat de heer
van Hillegersberg niet te zien zal
krijgen. Dat. is de burgemeesters-
keten van Hillegersberg Die werd,
terstond na de oorlog, uitgeleend aan
Groesbeek, omdat de keten van de
Groesbeekse burgervader in het oor
logsgeweld verloren was gegaan en
Hillegersberg in 1941 whs geanne
xeerd, dus geen keten meer n°dig
had. Er was toen afgesproken dat
die keten zou terugkeren „zoara ae
zilverpositie in Nederland za 'i
verbeterd". Dat schijnt nog steeds
iiiiiHiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiia
p donderdag van deze week was
het zes jaar geleden dat Harold
Macmillan als eerste minister het
roer overnam van de onfortuin
lijke Lord Avon, toen Sir Anthony Eden.
De pers, de radio en de televisie heb-
ben alle pogingen gedaan de raadsel- 5
ze veelvuldige analyses het beeld van g
Macmillans persoonlijkheid hebben ver
duidelijkt, blijft de raadselachtigheid
voortbestaan. Voor ieder goed waar
nemer is het duidelijk dat het beeld,
dat Macmillan van zichzelf projecteert
hot beeld van een ouderwets Edwar-
diaans amateur, een drogbeeld is. Even
als ae meeste vooraanstaande pohtici
men denke aan Lloyd George, Bald
win, Churchill en Bevan is Mac
millan een begaafd acteur. En dege
nen, die er op de eerste plaats zijn
ingelopen, zijn de Britse tekenaars van
spotprenten. De karikaturen hebben al
le betrekking op de acteur, niet op de
ware persoon.
oude raadhuisje, tot in deze eeuw nog zetel van het gemeentebestuur, staat,
<ian verwaarlozing ten prooi, op de helling van de zandheuvel.
n werkelijkheid is Macmillan verre
van een amateur. Hy is een uiterst
erudiet, ongewoon beiezen en uitzon
derlijk ervaren staatsman. Dank
vooral zij Rebecca West weet het pu
bliek nu ook, dat Macmillan een van
de best en meest onderhoudende ra
conteurs is van Brittannië. Hij is harts-
tochtelyk verslingerd aan het land, zo
als aan een goed Engelsman betaamt.
Hij houdt zich het liefst op zijn eigen
landgoed op, dicht by eigen, akkers en
bossen.
Hij is een goed vader en een prach
tig grootvader. En als Macmillan zegt
dat hy zich zorgen maakt over de
werkloosheid, is dit niet het soort frase
dat men van elke politicus mag ver
wachten; het is een uiting van werke
lijke en diepe bezorgdheid. Want Mac
millan is altyd van nature rebels ge
weest, en lang voor de wereldoorlog
gold hij in zijn eigen partij als een
ietwat links georiënteerde opstandeling
met een passie voor rnaatschppelijke
rechtvaardigheid. Het socialistisch La
gerhuislid John Strachey, een man met
c n zeer scherp brein, zei deze week
dat Macmillans jonge jaren als politiek
opstandeling de beste periode zijn ge
weest van zyn carrière en hy beschouw
de het huidige, zelfgeschapen beeld van
Macmillan als een door de wol geverf
de reactionair terecht als een pose.
Tot de andere feiten, welke onmis
kenbaar vaststaan tussen alle raadselen
behoren Macmillans bekwaamheid ais
politicus en zjjn meedogenloosheid, ge
tuige het ontslag destijds van de mar
kies van Salisbury en de ministeriële
slachting van 13 juli van het vorig jaar.
Illllllfltllllllllllllllllllll
Eveneens staat vast dat Macmillan, nu
byna 69 jaar, enorme energie en wils
kracht bezit. En zDn partijgenoten mo
gen nu en dan morren of boze gelui
den laten horen, maar het gezag van
Macmillan als premier en partijleider
is boven alle twijfel verheven. De hui
dige Britse premier staat op een eenza
me hoogte en is, ondanks z'jn grote
maatschappelijke gaven, inderdaad een
eenzaam man. HU is ook een wijs man,
want hij heeft een waar en diep ge
voel voor humor.
acmillan zal al zyn grote gaven
zevende jaar van zijn eerste-
ministerschap nodig hebben. Want
als het mis gaat in hPt land
krygt de regering de schuld, en deze
regering is Macmillan. Het land siaat
er slecht voor, zowel inwendig als op
internationaal terrein. De onderhande
lingen in Brussel verlopen moeilijk, doch
Macmillan kan zich geen mislukking
veroorloven, niet alleen omdat hij een
slecht figuur zou slaan als zyn pogin
gen om Brittannië het lidmaatschap
van de E.E.G. te bezorgen zouden mis
lukken, maar ook omdat hij er vast
van overtuigd is dat Brittannië zich
niet kan veroorloven geen lid te wor
den van de Gemeenschap. Verder heeft
het prestige van Brittannië, gezien door
Britse ogen, een nieuwe knauw gekre
gen, toen de gebeurtenissen in Cuba en
de Skybolt-affaire duideiyk maakten
dat Brittannië zelfs niet meet geraad
pleegd wordt als voormalige grote mo
gendheid, en dat Amerika de lakens
uitdeelt.
Het gaat eveneens slecht met Brit-
tanniës defensie. Brittannië heeft nog
steeds een vloot, maar vergeleken met
de vloten van Amerika en Rusland telt
deze vloot nauweiyks meer mee. De
luchtvloot veroudert snel en het land
leger is te klein en is bovendien slecht
geoutilleerd en bewapend. Het bezit van
een onafhankelijk kernarsenaal is een
illusie gebleken. Brittannië hangt af van
Amerika. Ook de economie laat veel
te wensen over. Er is sprake van uit
gesproken stagnatie, welke mede wordt
bevorderd door de onzekerheid over
het lidmaatschap van de E.Ë.G. En
HAROLD MACMILLAN
de werkloosheid is nog steeds stygen-
de.
Dit alles heeft Macmillan op zijn
bord. Het zou bUna een wonder zijn,
indien hij zyn positie kan handhaven
en nogmaals een algemene verkiezing
zou kunnen winnen. Maar er valt niet
aan te twijfelen dat, indien er één man
is die de conservatieven kan redden,
deze man Macmillan is. Er is nergens
in de party iemand te bespeuren die
zoveel gezag zou kunnen uitoefenen als
de huidige Britse premier, de raadsel
achtige en nu en dan bijna vulgaire
geleerde, die beter weet dan de meeste
Britten dat de tyden veranderd zijn
voor Groot-Brittannié en dat het land
moet leren meespelen als gelijkwaar
dig lid in een grotere groep.
BAAN VAN DER VAT.
Zoals wél verwacht werd is de vlag-
wisseling nogal rustig verlopen. Opval
lend was intussen wel, dat zo ontzettend
veel particulieren de gelegenheid waar
namen ook op 8L december meteen de
rood-witte vlag uit te steken. Meestal
waren dat Indonesiërs, maar toch ook
dikwijls Papoea's. Vooral de Seroeiers
tonen zich zeer pro-Indonesisch. Pa-
poeavlaggen ziet men nu haast niet
meer in Hollandia. De eerste drie maan
den van het UNTEA-bewind zag men
ze nogal veel als een soort uiting van
Papoea-nationalisme, maar dat is voor-
by. Enkele botsingen tussen de twee
groeperingen hebben daar ook wel iets
mee te maken. Voor de Papoea's, die
hun Papoeavlag willen houden, is het
verstandiger deze maar op te bergen
voorlopig, want Indonesië heeft wel dui-
delyk gemaakt, dat men deze onder In
donesisch bestuur niet zal dulden. En
op 1 mei wordt het bestuur hier volle
dig Indonesisch. Het wordt het trou
wens nu al steeds meer.
Werden er eind december in Hollan
dia nogal wat pamfletten aangeplakt,
waarin het vertrek van alle Nederlan
ders en bespoediging van de overdracht
geëist werden, nu boort men daar niets
meer van. Het zou voor de hand liggen,
als er nu weer met een campagne ge
start werd om de overdracht niet op 1
mei maar byvoorbeeld op 1 maart be
paald te krygen, maar daar is geen
sprake van.
Het zou trouwens ook niet kunnen,
want zo'n versnelde overdracht zou
dr. Abdoh wees daar herhaaldelijk op
de goedkeuring van de V.N.-Assem-
blée behoeven en die is nu op reces. En
Indonesië heeft zyn politieke winst in
zekere zin toch al binnen.
Men zal nu altyd kunnen biyven ver
klaren, dat in december 1962 een dele
gatie van ,,de" Papoea's naar Djakar
ta, Den Haag en New York is geweest
om op bespoediging van de aanvang
van het Indonesische bestuur aan de
dringen. Overigens biykt Indonesë op
het ogenblik met eens zoveel meer te
voelen voor een vervroegde overdracht.
Als reden daarvoor kan men Indonesiërs
horen noemen, dat overgangsstadia nu
eenmaal altyd moeiiyk zyn en dat de
UNTEA daar dan beter de blaam van
kan treffen dan Indonesië.
Niemand zal er overigens aan twy-
felen, dat de Papoea's straks, na 1
mei, een nieuw overgangsstadium
wacht, dat nog wel de nodige pro
blemen mee zal brengen. Het ontgaat
de Papoea's heus niet dat de winkels
steeds leger worden en dat het de In
donesiërs zyn, die de goederen op
kopen en ze naar Indonesië wegzen
den. Zelfs komt het al voor, dat In
donesiërs proberen Papoea's hun be
zittingen af te kopen... De PapoeaV.
op hun beurt proberen zich nog zoveel
mogelyk aan te schaffen voor ér
straks misschien niets meer te kry
gen is en ze beginnen ook al hun
Nieuw-Guinea guldens om te wisselen
in buitenlands geld, omdat ze echt
wel dóór hebben, dat er met 4e In
donesische roepiah iets mis is. Men
kan de Papoea's al veelvuldig horen
zeggen: ,,De Nederlanders hebben dé
goederen hier gebracht, de Indonesi
ërs halen ze weer weg". Maar hoe
tragisch die ontwikkeling ook is.
de meeste Papoea's tonen begrip vooi
de onvermijdelijkheid ervan.
verigens zyn de contacten tussen
Indonesiërs en Papoea's natuur
iyk niet alleen negatief. Wel kla
gen de Indonesiërs vaak ovér de
„luiheid" en het gebrek aan accura
tesse van de Papoea's (op dezelfde ma
nier als veel Nederlanders dat vroeger
over de „inlanders" deden), maar er is
toch ook sprake van een bewust stri
ven die Papoea's positief te benaderen,
hen bewust te maken van de moge-
lykheden die een band met Indonesië
biedt, hen in de gelegenheid te stellen
in Indonesië te studeren en contacten
tot stand te brengen, kortom goede, be
schaafde Indonesiërs te worden.
Voor veel Papoea's gaat er daarby na
tuuriyk inderdaad een nieuwe wereld
open. Degenen die wel eens in Neder
land of elders in het buitenland ge
weest zyn, zyn misschien niet zo erg
onder de indruk van wat zy in Indone
sië te zien krygen, maar de anderen des
te meer. En die bezoeken zijn natuur
iyk zorgvuldig geregeld.
Als een enorm voordeel wordt door de
Papoea's by hun contact met de Indo
nesiërs voors ook ondervonden het weg
vallen van de taalbarrière. Nederlands
bleef voor hen altyd moeiiyk, en mêl
de Indonesiërs kunnen zy tenminste ge
woon Maleis spreken, ai moeten zo
dat nu dan ook Indonesisch noemen.
Ook al heeft men daar twee maan
den mee gewacht, de UNTEA heelt In
tussen in een serie van acht radio-Uit
zendingen behoorlyk voorlichting óver
het Nederlands-Indonesische akkoord en
het zelfbeschikkingsrecht gegeven. De
teksten van die uitzendingen verschij
nen ook nog in druk om dan verspreid
te worden. Ook het hoofd van de
UNTEA, dr. Djalal Abdoh, heeft reeds
enige malen, als dat zo te pas kwam,
de Papoea's er duideiyk op gewezen dat
het Nederlands-Indonesische akkoord
ook na 1 mei hun rechten, met inbe
grip van het recht van zelfbeschikking,
zal garanderen. Dat doet sympathiek
aan.
Wat er van dit alles over zal biyvén
na 1 mei, staat te bezien, vooral omdat
het de Papoea's ontbreekt aan een fi
guur (of figuren) die Papoea-nationa
lisme leiding zou (den) kunnen geven.
Aan de andere kant wordt het Indo
nesische nationalisme natuuriyk wel
heel bekwaam verdedigd. Pakistaanse
officieren die in de gelegenheid werden
gesteld Indonesië te bezoeken kwamen
byvoorbeeld diep onder de indruk vin
de „nationale geest" daar terug en zei
den dat hun eigen land daar wel een
voorbeeld aan kon nemen. Voor de Pa
poea's is het allemaal wat overweldi
gend en onbegry'peiyk wat er met hun
land aan het gebeuren is. zy hebben
kenneiyk nog moeite hun staydpunt te
bepalen. En Indonesië doet wat hét kan
om dat standpunt te vormen.
(Advertentie)
1
Een collectieve belegging m een
geselecteerdè groep nationale be
drijven.
Inlichtingen bij Holland fund,
T esselschadestraat 12, Amsterdam.
Tel. 020-84321.
