kwart eeuw geleden
nog royaal gehuisvest
Haarlemse G.G.D. wacht
op een ruimere
met smart
behuizing
Tal van nieuwe
behoeve van
takenook ten
de omgeving
voor
Zeven lampen
G. STRAATHOF, scheidende
administrateur van de middenstand
VEZENO
EXPOSITIE MET VERWIKKELINGEN
D
I
W;
Geconcentreerd bij
>>tlortus Medicus99
feSs|'. «..S!
ips
Luidruchtige Spanjaarden werken bij
inrichting van tentoonstelling eerder
verlammend dan inspiratief
Miliift
AUTOVERHUUR
111111
ZATERDAG 19 JANUARI 1963
PAGINA 3
5eü'
ef
J-
Haarlem, 19 jan. „Bel
"jaar even de GGD", zeggen we,
s er ergens een ongeluk is ge-
2i Vrc^- Dan bedoelen we, dat de
akenauto er aan te pas moet
k, *?en- "Ik moet vandaag met de
J: ne naar de GGD", zegt een
oeder, als haar kind aan zijn
io-prik toe is. Dat zijn twee
facett<
tern
ten van het veelzijdig werk-
ein van de GGD, die overi-
«fns sinds 1930 al officieel Ge-
eentelijke Geneeskundige en
ezondheids Dienst ofwel G.G.
f G-D. heet. De G.G. G.D.
k tek sinds 25 jaar in het strak-
x>.' zakelijke gebouw aan de
ieuwe Gracht. Toen het in
^eeember 1937 officieel in ge-
ruik genomen werd, vond men
het
eigenlijk wel wat te ruim
3o°r 6611 dienst, die nauwelijks
^an personeel telde. Op het
Senblik werken er ongeveer 225
F*1» bij de G.G. G.D. Het ge-
ouw aan de Nieuwe Gracht is te
am en er zijn afdelingen onder-
Sebracht aan de Zijlstraat (de
Psychologische dienst) en in het
enaupark (de psychiatrische
jJer>st en de geriatrische dienst).
et ziekenvervoer heeft sinds
°rt een behoorlijk onderdak ge-
regen in de ruime garage aan
Claes van Ruyvenstraat. Di-
^°teur dokter D. Heymans
acht nu op het verwezenlijken
JJh de plannen voor de bouw van
n nieuwe vleugel aan het G.G.
G.D.-gebouw, waartoe op de
°ek van de Nieuwe Gracht en
j Kinderhuisvest reeds een villa
^afgebroken, en waartoe enkele
'"a's aan het Kenaupark zijn
aangekocht.
saaK
jjW P
^frateK?£UfNENBURG
Laboratorium
Huisvestingsperikelen
Kruisverenigingen
ZAANDAM
S3'
Aaniwinisiteni leeszaal
Heemstede
Tweetal voordrachten
in aula van de
Teylers Stichting
Jaarvargiaderiimg KAB
Heemstede
Telefoon 60585
Nu met S0 auto's I V.W. '62 -
Opel '62 V.W. busjes '62
Rijksstraatweg 145 - Ostadestr. 7
Bijeenkiomisit van Tuin
bouw en Plantkunde
ÜSlÉi
m m 'M
ïef'
Jvl-
>1-
Vf»n
•aU'
af-
yn-
,-ff
?il'
A-
ÏÜK'
""""IIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIülllllllllllllll
""""iiiiiiiiimiitiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiHimiiMiiiiiii,
ls de bedoeling om zo spoedig
maar wanneer dat zal zijn
niemand! deze villa's te slopen
ar de nieuwe vleugel op te bou-
die samen met de bestaande vleu-
VqI en de nieuwe te bouwen
•J0*1 het ziekenvervoer van de
'a G.D. één complex moet gaan var-
De geneeskundige en gezond-
bii enst" van Haarlem zal dan na-
Zjj historische grond geconcentreerd
IfS.' want het Kenaupark was van
kjïï tot 1720 hortus medicus, ofwel
entuin van de gezamenlijke Haar-
artsen, ohirugijnen, apothekers
fAr°ed vrouiwen
In f 1 augustus 1918 werd de GGD
aan j leven geroepen en toevertrouwd
dr de zorgen van de legendarische
van Konijnenburg, de eerste di-
Stna »r' De schoolartsendienst (be-
(ger2d sinds 1914) en het laboratorium
hun in 1899) bleven vooralsnog
dien^^lfstandigiheid behouden. De
to. vond een voor,^rwrv^°' nnHoHnt
onderdak
wjjj cc» vvjorlopig
ntnzo van dr. Van Konijnenburg,
dcvv?\singel 46. Hij en zijn enkele me
ts a ers hielden zich bezig met de
oorlog dringend noodzakelijke
strWding (in een schoolge
geven aan de Papentorenvest) en het
Va„ van adviezen over de opname
minvermogende zieken in zieken-
tidd^' over de distributie van levens
ei soJom en brandstoffen aan zieken
^Peri Men keurde nieuw gemeen-
ti©el ®?neel. en controleerde het perso-
^eJke zi°h ziek had gemeld, aan
^l^iena activiteiten men de weinig
?atkon naam „medische politie" te
b&zi„aad. Tenslotte hield men zich
?|oht o? ®J he doodschouw en het toe-
®t -IP de logementen en slaapsteden.
®an jodenvervoer was opgedragen
culrma Mathot.
?GÈ> 5- dus wel zeggen: dat de
aa<j. die dagen drie grote taken
JdieentJii? ,van bedrijfsarts van het
bedrijf, 2. die van ge-
5?tf niet j ,ten behoeve van hen die
t'ge bo»,j kosten van een geneeskun-
bandelinig konden dragen en 3.
Öft. j.
van directeur.
voor het ver-
kü1* v<v, gerrieenteliTl!?nVeitdes' waar"
v, er dp or he schoolartsen
vBh«t hLhL en „,GD In 1936
an ^ehuis voor
en het Gemeentelijk
Er is nog heel wat verbeedingskracht en herinneringsvermogen voor nodig om
zich de situatie aan de Nieuwe Gracht voor ogen te stellen, voordat in 1936 en
1937 het nieuwe gebouw van de G.G. en G.D. daar verrees. Daarom drukken wij
hierboven nog eens een plaatje af van die situatie, bekend om zijn „Zwitsers
aandoende huisjes". Ter vergelijking hieronder het gebouw van de G.G. en G.D.,
zoals dat op 6 december 1937 officieel in gebruik genomen werd. Toen was het
nog te groot. Nu heeft de dienst met een enorm ruimte tekort te kampen.
Achter het hoofdgebouw zijn enkele villa's in gebruik genomen om bepaalde
afdelingen onder te brengen. De zolderverdieping van het hoofdgebouw is enkele
jaren geleden ingericht als huisvesting voor de Schoolartsendienst.
Kindertehuis aan de zorgen van de
dienst toevertrouwd en in 1939 werd er
een afdeling voor sociaal-psychiatri
sche voor- en nazorg opgericht.
Het laboratorium, dat in de twinti
ger jaren al bij de toenmalige GGD
was getrokken, werd in 1949 dépendan
ce van het Rijksinstituut voor Volks
gezondheid te Utrecht en tevens streek-
laboratori urn voor pathologisch-bacte-
riologisöh en pathologisch-anatomisch
onderzoek. In datzelfde jaar werd het
schoolpsychologisch bureau opgericht.
In 1956 werd een geriatrische afdeling
(voor geneeskundige bejaardenzorg)
gesticht, terwijl twee jaar tevoren al
een eigen afdeling voor ziekenvervoer
in het leven werd geroepen. De Clara-
kliniek als instituut voor geestelijk ge
stoorde bejaarden werd aan de GG en
GD toegevoegd en in de psychologische
afdeling zijn sinds kort de jeugdpsy-
chologische dienst en het gemeentelijk
bureau voor school- en beroepskeuze
verenigd.
Het aantal aan de dienst Opgedra
gen taken is dus voortdurend uitge
breid en het is dus geen wonder, dat
men al jaren met een ernstig ruimte
tekort te kampen heeft. In I960 heeft
dit ertoe doen besluiten om de zolder
verdieping van het gebouw aan de
Nieuwe Gracht in te richten als ondei>
dak voor de schoolartsendienst.
Iedere afdeling heeft zijn eigen werk.
Wanneer er „geprikt" moet worden,
komt de bacteriologische afdeling van
het laboratorium in het geweer, samen
met de administratie. De gemeente
artsen moeten adviezen uitbrengen
over de medische indicatie bij huis
vestingsperikelen. Kortom: teveel ta
ken om op te noemen.
Men kan zich afvragen of het no
dig is om al deze taken bij een
overheidsinstelling te concentreren.
Maar dan moet men zich wel be
wust z\jn, dat de geneeskundige en
gezondheidszorg tegenwoordig zo ge
perfectioneerd is en dat iedereen
ervan uitgaat, dat die zo geperfec
tioneerd is dat er grote bedragen
mee gemoeid zijn. Bedragen, die
geen particulier meer kan opbren
gen. De GG en GD zal daarom altijd
een dienst blijven, „waar geld bij
moet". Als voorbeeld hef zieken
vervoer: toen in 1919 het ziekenver
voer werd opgedragen aan de firma
Mathot, moest dit bedrijf reeds ge
bruik maken van een door de ge
meente beschikbaar gestelde wagen.
De eisen op het punt van hygiëne
en mobiliteit zijn sindsdien steeds
steeds toegenomen. Allerlei voorzie
ningen, die wellicht maar een enkele
keer per jaar nodig zijn, moeten
aanwezig zijn. Voor het grootste deel
zijn dat kostbare voorzieningen, die
een particulier bedrijf op de duur
niet meer rendabel kan maken. Het
gevolg is, dat men geld gaat toeleg-
fen op het vervoer, of dat men te
ort gaat schieten en onder de te
stellen eisen blijft.
De overheid is er verantwoordelijk
voor, dat de geneeskundige en gezond
heidszorg in zijn meest uitgebreide zin,
zo goed mogelijk is. Daarvoor is nu
eenmaal een kostbaar apparaat nodig.
Gelukkig zijn er nog tal van particulie
re instellingen die een gedeelte van die
taak kunnen verzorgen: bij voorbeeld
de Kruisverenigingen. De overheid
heeft te dien aanzien natuurlijk vooral
een slechts controlerende taak en zij
heeft de plicht om het werk van die
instellingen middels subsidies mogelijk
te maken. De GG en GD blijft echter
de in eerste instantie verantwoordelijke
dienst. Vandaar, dat dokter Heymans
en de zijnen streven naar een zo goed
mogelijke samenwerking: met de
Kruisverenigingen, met de ziekenhui
zen, met de particuliere artsen en
naar de andere kant met de
rijksinspectie voor de Volksgezondheid.
Het is duidelijk, dat lang niet iedere
gemeente zich een dergelijk omvang
rijk en kostbaar apparaat kan veroor
loven, terwijl zij toch hun verant
woordelijkheid hebben voor de genees
kundige en gezondheidszorg. Daarom
groeit er langzaam maar zeker een
steeds nauwere samenwerking tussen
de gemeenten en daarom ook krijgt de
Haarlemse GG en GD steeds meer
diensten te verrichten ten behoeve van
de omliggende gemeenten. Ook daar
van is het ziekenvervoer een voorbeeld.
Daarom Is het bepaald niet onbegrij
pelijk, dat dokter Heymans en de zij
nen langzamerhand reikhalzend uit
zien naar de dag, waarop de Haar
lemse GG en GD weer op toereikende
wijze zal zijn ondergebracht.
•■■•■•■•■■■••••••••a t mm mm m
Eens in de maand schrijft onze
medewerker voor beeldende kunsten
over een expositie in „In 't Goede
Uur". Telkens zal hij ondervinden,
zoals wij dat nu doen, hoe onfraai het
is twee dezelfde voorzetsels achter
elkaar te moeten gebruiken: in „In
't Goede Uur". Er is een noodoplos
sing. Men kan spreken van: in de
expositiezaal van „In 't Goede Uur".
Maar „In 't Goede Uur"' is meer dan
een expositiezaal. Wat het allemaal
is, wordt verhaald in een typografisch
en grafisch uitnemend verzorgde klei
ne oroehure, waarvoor het ontwerp
werd gemaakt door de Haarlemmer
Jo Klingers. Zeven oude petroleum
lampen zijn daarin de blikvangers
voor de geneugten die paragraafs-
gewijs worden besproken. Aan de cu
linaire geneugten gaan we voorbij,
althans in dit stukje, aan de culturele
niet. Daar is dan vooreerst de kamer
muziek: iedere avond Van 9 tot 10 uur
per (uitstekende) grammofooninstal
latie. Daar zijn voorts de maandelijk
se exposities: meestal tekeningen,
grafiek of aquarellen „waarbij he
onderstroom van de traditie veelal
duidelijk te onderkennen is", zoals de
brochure zegt, niet uit conservatisme
maar „uit geloof in de door de tijden
f:erijpte universele levenswaarden",
n weinig woorden wordt daardoor
veel gezegd. Een oordelend en schif
tend drietal kenners staat borg voor
de kwaliteit van het gebodene. Die
drie experts zijn: drs. H. L. Prenen,
J. Ploos van Amstel en L. E. Grom-
mers. de oprichter en vindingrijke
exploitant van het etablissement. Bij
aankoop door particulieren kan de
rijkssubsidieregeling worden toege
past.
„In 't Goede Uur" ligt in een goede
wijk: aan het stille Nieuwe Kerks-
Blein, tussen de drukke routes van
irote Houtstraat en Wilhelminastraat
in, temidden van veel stedebouwkun
dig schoon. De huizen zijn er klein
van schaal, oud. vertrouwd en van
-een vriendelijke burgerlijkheid. Als de
ziel van Haarlem niet rond de Grote
Markt huist, dan huist zij daar. Goed,
er is in „In 't Goede Uur" tot in de
naamgeving toe hevig gearchaïseerd,
maar 'zelfs de meest fervente stijl
Eurist zal, als hij zich in de besloten-
eid van dit wijn- en koffiehuis be
geeft, moeten toegeven dat men ook
met smaak kan archaïseren en dat hij
er gemoedsgesteldheden voelt groeien
waarop hij, gezeten op stalen meubels
en aan kunsthars-tafelbladen, ver
geefs gewacht heeft.
iiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiimiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiimnmiimiiiiiMuiiii
Hoog iin een kamertje van de
Haarlemsche Handelsvereniging im de
Wilhelminastraat zetelt de heer Gv.
Straathof. De ruimte van een paar
vierkante meter, die hem ter beschik
king staat, is niet groot maar biedt des
te meer perspectief naar buiten.
Hij heeft daar nog niet zo lang zijn
bureau, en op korte termijn gaat hij
vertrekken. In de Wilhelminastraat is
hij dus een passant, die over een paar
weken van een welverdiende rust gaat
genieten. De meeste mensen, vooral
de middenstanders, zullen hem op de
eerste plaats kennen vanuit de Kruis
straat. Daar is zo'n veertien jaar het
r.k. middenstandsbureau gevestigd ge
weest, waarvan de heer Straathof de
leiding had.
Toen in 1948, bij h'et veertaig-jarig
bestaan van de Haarlemse R.K. Mid
denstandsvereniging, besloten werd een
eigen bureau op te richten, moest er
een administrateur komen. De toen
malige voorzitter, de beer Warmer,
Advertentie
VERZEKERT ZIEKENHUISKOSTEN
AAN: "VEZENO'-ZAANDAM I
Westzijde 212 - T«l.: (02980) 6 3411
I Ik zou gaarne Inlichtingen over verzekering
I tegen ziekenhul6'/oper&tlej<osten ontvangen, i
adroe:
woonpL/tek.
Ontwikkelingslectuur: Brion. Chagall.
Djilas. Gesprekken met Stalin. Dondey-
ne. Priester en leek. (r.k. afd.). Korf.
Nederlandse Majolica. Pieker. En toen
genas ik. Terruwe. De onvolkomenheid
van het goede huwelijk, (r.k. afd). Vrij
man. De werkelijkheid van Karei Ap
pel. Zahn. Leven met de welvaart.
Zoals er gezegd is over de vloed en de
toren.
Romans: Brand. Moord onder -net
mes. Jameson. Het verborgen ver
raad. Lawrence. De vierhandige moor
denaar. Luursema. Adieu Mick. De
Vissoher. Kruispunten (r.k. afd.). Von
Vaszary, Die nachste Liebg, bitte! Dun
can. My friends the Miss Boyds.
HAARLEM, 18 jan. In de aula
van de Teylers Stichting (Spaarne 16)
zullen een tweetal voordrachten wor
den gehouden door leden van de met
Teyier verbonden genootschappen en
wel op maandag 28 januari door prof.
dr. J. Kistemaker, directeur van het
FOM-laboratorium te Amsterdam, over
„Mens, Atoomenergie en Heelal" (mei
films) en op maandag 25 februari door
prof. dr. J. N. Bakhuizen van den
Brink te Leiden over „De Paus en het
Concilie"; beide voordrachten beginnen
's avonds om 8 uur. Met het oog op de
beperkte plaatsruimte verdient het
aanbeveling zich tijdig te voorzien van
een (gratis) toegangsbewijs, verkrijg
baar aan het museum Spaarne 16 da
gelijks (behalve zondag en maandag)
van 11 tot 17 nur of schriftelijk of
telefonisch (12745) bij de secretaris der
stichting, Kleine Houtweg 139 A.
B\j voldoende belangstelling zullen in
het winterseizoen 1963/1964 deze voor
drachten worden voortgezet, welke
uiteraard op wetenschappelijk niveau
worden .gehouden, doch bevattelijk en
belangwekkend zijn voor de intellectu
ele Zeek.
HEEMSTEDE, 17 jan. De afdeling
Heemstede van de KAB houdt maan
dag 21 januari haar algemene jaarver
gadering. De agenda vermeldt onder
meer een bestuursverkiezing. Aftredend
zijn voorzitter P. Zegwaart en de com
missarissen J. de Bruin en G. Kuiper.
De geestelijk adviseur kapelaan F. Jan
sen zal een toespraak houden. Voorts
heeft een bespreking plaats over het
bestuursbeleid in het afgelopen jaar.
Teneinde nog enige tijd in gezellig sa
menzijn te kunnen doorbrengen, is het
de bedoeling van het bestuur het offi
ciële gedeelte van de avond zo kort
mogelijk te houden.
„La Asociacion De Amigos De
Holanda tiene el honor de invitar
a vd.y familia a la exposicion de
cuadros, copas y objetos en cera-
mica originates del gran artista
holandés
voor de natuurgetrouwe tekeningen
van gespierde jongelingen door een
schilder uit het begin van deze eeuw.
De herinnering aan deze wonderlij
ke combinatie kan ons nauwelijks
troosten. Hoe moeten wij de duidelijk
teleurgestelde voorzitter uitleggen,
waarom het portret hier niet kan
uitnodigingskaarten met zo- blijven hangen? Gonzalez, de secreta
ris, een rijzige, goedlachse don Juan
die zich bij ons voegt, stelt, voor
het ding tijdens de expositie naar de
kamer van de voorzitter te doen ver
huizen, waar men dan ook de ont
vangst kan houden. Want (een waar
schuwend \t"uiven van zijn behand-
veel liefde gedrukt door onze
vriend José en met evenveel
zorgzaamheid opgesteld door de
voorzitter van de vereniging, Javier
De Areny-Plandolit, vinden een week
vóór de opening van onze expositie
hun weg door Barcelona.
dan inspiratie!. Het ongeluk wil bo
vendien, dat het Spaanse nylonkoord,
waarvoor de tandarts ons omzichtig
waarschuwt (een waarschuwing die
jvy, in de wind slaan)niet bij machte
bl Ukt de tien tot vijiftien kilo wegende
tableaux te houden. Als met donde
rend geweld een stuk op de stenen
vloer stort, treedt er twee sekonden
lang zo'n onwezenlijke stilte in, dat
wij ons plotseling op een uitgestorven
planeet terechtgekomen wanen en
duizelend in al die van schrik verstar
de, ons zo dierbare Spaanse gezichten
staren. Daarna breekt een hel van
verontwaardiging en scheldpartijen
Plandolit die in het dagelijkse leven
tandarts is, ontvangt ons bij de eer
ste kennismaking met een verlegen,
wat gereserveerde vriendelijkheid. Si,
si, hij heeft van ons gehoord en foto's
van ons werk bewonderd, wij zijn
reeds vrienden in de geest. Hij heet
ons hartelijk welkom lm de Vereniging
van de Vrienden van Holland en hp
spreekt zelfs enkele woorden Hollands;
„goedendag" en „hoe maakt u het?"
Hg slaat zijn ogen neer als wij hem
een compliment maken over de uit
spraak en glimlacht bescheiden. Hij
kent ons land niet maar het moet er
wonderbaarlijk zijn, naar hij gehoord
en gelezen heeft. Er ligt een vleugje
droefgeestigheid over zijn wezen en
zijn stem klinkt zacht en zangerig. Hij
gaat ons voor naar het zaaltje en
toont het ons met ingehouden trots en
toch wat schuw: is het goed genoeg
voor het doel? We begrijpen zijn trots
als onze blïk op het grote portret van
Juliana en Bernhard valt, dat in een
enorme gouden lijst gevat is, en zijn
schuwheid, terwijl we de roze kleur
van de muren staan te verwerken.
Een moeilijke situatie, want het por
tret zal daar te midden vain onze ke
ramische tableaux niet kunnen blijven
hangen en hoe zullen de kleuren het
doen tegen die zachtroze wanden?
Gisteren hebben wij een expositie van
Salvador Dali bezocht in een kerk van
de Romeinse wijk. De achtergrond van
die hoogst merkwaardige schilderijen
werd gevormd door rode en goud
kleurige draperieën, terwijl de andere
helft van de kerkruimte was benut
UllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllflIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIII
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiint,
daarbij onze houterigheid wat af te
leggen.
En zie, daar in de serre hadden
zorgzame handen de lange, witte ta
fels gedekt met glanzend gewreven
glazen voor champagne en de sdhalen
gevuld met olijven.
De Spanjaard is een hoffelijk gast
heer die zgn gasten in een gelukkige
stemming weet te brengen. Daartoe
werken mee zijn vuriij temperament,
zijn liefde voor de wijn en zijn oog
voor de schoonheid van de dingen om
hem heen. Deze eigenschappen ma
ken het verblijf in zijn land tot een
vreugde en het vertoeven in zijn ge
zellig huis tot een feest,
is geworden.
•JENNY PULLER
stapte op de heer Straathof af, dlie nog
maar kort tevoren zijn kleermakerij
vaarwel had gezegd. „Zeg, je bent nog
zó vitaal", moet hij gezegd hebben,
„dat je best een paar jaartjes ons
bureau kan leiden". De heer Straathof
raam het aanbod aan. Die paar jaar
tjes zijn er intussen ruim veertien
geworden.
In «1 die jaren is de heer Straathof
de administrateur en de informateur
veun de leden van de katholieke mid
denstandsvereniging geweest en ook
van vele andere belangstellenden.
Wat houdt die administratie in? De
heer Straathof steekt zijn armen om
hoog. Teveel omvattend om uit te
leggen, stellen wij vast. En hij knikt.
Er is altijd werk aan die winkel ge
weest. Vooral de eerste jaren, toen
het bureau nog opgezet moest wor
den en de vereniging meer dan dui
zend leden telde. Was er niet het ene
karweitje te doen, dan was er wel
weer een ander. Bovendien gingen
ook de jaren tellen. De heer Straat
hof, die op 26 september 1885 te
Utrecht werd geboren, maar sedert
zijn 15 e jaar in Haarlem woont, wordt
dit jaar dus 78. Een respectabele leef
tijd, die alle recht en reden geeft het
werk eindelijk neer te leggen. De heer
Straathof doet dat ook. Een jaar lang
nu werkt hij halve dagen op medisch
advies, sedert 1 januari jongstleden
heeft hij zijn taak officieel neerge
legd. Toch blijft hjj nog deze maand
uit om zijn opvolger, de heer W. Kloes,
in te werken in alle mogelijke orga
nisatorische aangelegenheden. Dat
moet ook wel, want sinds een paar
weken werken de Haarlemse mid
denstandsorganisaties ook administra
tief samen. Dat wil zeggen, ieder be
houdt wel zijn eigen administratie,
maar maken gebruik van dezelfde
administrateur. Dile organisaties zijn
de Christelijke Middenstandsbond en
die R.K. Midd^nstandsveremgimig. Ook
de administratie van de Haarlemse
Ondememerscentrale komt daarbij.
De heer Straathof zal daar niets
mee te maken hebben. Zijn tijd is
trouwens die van de Kruisstraat ge
weest. Daar bewaart hij zijn herin
neringen aan. Hij neemt ze mee naar
Delftweide, waar hij reeds sedert jaar
en dag woonachtig iis.
Meer volledigheidshalve dan om te
diuiiden op de tienduizenden circulai
res, die die heer Straathof in de loop
der jaren verzorgd en verzonden
heeft, memoreren wij nog zijd acti
viteiten voor het Liefdewerk Oud
Papier, het befaamde L.O.P. Wegens
zijn verdiensten daarvoor werd hij met
de pauselijke onderscheiding „Pro
Ecclesia et Pontifice" geëerd.
De R.K. Mid denstands vereniging
gaat zondag afscheid nemen van de
heer Straathof, 's Morgens om negen
uur is er een H. Mis in de kapel van
de Zusters aan de Zijlslngel. Daarna
is een ontbijt bjj Brinkmann, tijdens
welk het afscheid geschiedt en de
leden gelegenheid krijgen kennis te
maken met die heer Kloes.
(Advertentie)
BLOEMENDAAL, 18 jan. Over het
onderwerp „vaste planten in particu
liere tuinen op onze gronden" spreekt
de heer W. R. Oudhoorn, directeur van
de Rijks Middelbare Tuinbouwschool in
Aalsmeer, op dinsdagavond 22 januari
om acht uur in het Jeugdhuis. Deze le
zing met diaprojectie wordt gehouden
voor de leden van de afdeling Blóemen-
daal van Tuinbouw en Plantkunde.
schoende handen) de Hollandse con
sul, don Rademakers, die het ope
ningswoord zal uitspreken, is zeer op
dit portret gesteld. Buigend met zijn
zwierig lichaam en schalks ogen-
draaiend biedt deze vrouwenliefheb
ber een sterk contrast met de gere
serveerde tandarts, die met duidelijke
maar stilzwijgende critiek op de uit
bundige lichtzinnigheid van dit mede
bestuurslid neerziet.
n Spanje blijft een kleine
:lein
pratende mensen niet lang
maar zwelt spoedig aan tot een
opeenhoping van gesticulerende,
schreeuwende lieden, die hun over
maat aan geest en levensdrift alle
maal tegelijk in één wilde, stamp
voetende kluit willen uiten. Maar in
het enthousiasme om ons terwille te
zijn werkt die voortdurende aanwezig
heid van zo'n groep luidruchtige
Sapnjaarden tijdens de inrichting van
de tentoonstelling eerder verlammend
aan het adres van de nylonfabrikant
los. De uitbarstingen van goede raad
gevingen die nu volgen laten we on
der de hoogspanning van de twee
uren die ons nog van de opening
scheiden, gelaten over ons heen gaan.
Verdoofd en uitgeput rijden we in het
halfuur dat ons nog rest in een van
die talrijke en goedkope taxi's naar
ons logeeradres waar onze gastheer
in zijn waardige zwarte costuum en
zijn vrouw in haar diep décolleté al
in grote ongerustheid en hevige op
winding op ons wachten.
e komen toch nog net op tijd
voor de opening binnen, waar
zwierig besnorde heren van de
televisie in vogelvlucht met
hun camera's langs de werken trek
ken, luidruchtig hun driftige caram-
ba's doen horen, onder dit alles nog
heer weten te blijven en ons hoffelijk
verzoeken in de lens te kijken en
1;$"- V
Hier ziet men de heer en mevrouw Duller uit Overveen bezig met het inrichten
van hun expositie in Barcelona. In nevenstaand (derde) artikel besluit mevrouw
Duller de beschrijving van de indrukken, door haar in Spanje opgedaan, toen
zij en haar man daar enige tijd geleden een tentoonstelling hielden van hun
keramisch werk.