kwart eeuw geleden nog royaal gehuisvest Haarlemse G.G.D. wacht op een ruimere met smart behuizing Tal van nieuwe behoeve van takenook ten de omgeving voor Zeven lampen G. STRAATHOF, scheidende administrateur van de middenstand VEZENO EXPOSITIE MET VERWIKKELINGEN D I W; Geconcentreerd bij >>tlortus Medicus99 feSs|'. «..S! ips Luidruchtige Spanjaarden werken bij inrichting van tentoonstelling eerder verlammend dan inspiratief Miliift AUTOVERHUUR 111111 ZATERDAG 19 JANUARI 1963 PAGINA 3 5eü' ef J- Haarlem, 19 jan. „Bel "jaar even de GGD", zeggen we, s er ergens een ongeluk is ge- 2i Vrc^- Dan bedoelen we, dat de akenauto er aan te pas moet k, *?en- "Ik moet vandaag met de J: ne naar de GGD", zegt een oeder, als haar kind aan zijn io-prik toe is. Dat zijn twee facett< tern ten van het veelzijdig werk- ein van de GGD, die overi- «fns sinds 1930 al officieel Ge- eentelijke Geneeskundige en ezondheids Dienst ofwel G.G. f G-D. heet. De G.G. G.D. k tek sinds 25 jaar in het strak- x>.' zakelijke gebouw aan de ieuwe Gracht. Toen het in ^eeember 1937 officieel in ge- ruik genomen werd, vond men het eigenlijk wel wat te ruim 3o°r 6611 dienst, die nauwelijks ^an personeel telde. Op het Senblik werken er ongeveer 225 F*1» bij de G.G. G.D. Het ge- ouw aan de Nieuwe Gracht is te am en er zijn afdelingen onder- Sebracht aan de Zijlstraat (de Psychologische dienst) en in het enaupark (de psychiatrische jJer>st en de geriatrische dienst). et ziekenvervoer heeft sinds °rt een behoorlijk onderdak ge- regen in de ruime garage aan Claes van Ruyvenstraat. Di- ^°teur dokter D. Heymans acht nu op het verwezenlijken JJh de plannen voor de bouw van n nieuwe vleugel aan het G.G. G.D.-gebouw, waartoe op de °ek van de Nieuwe Gracht en j Kinderhuisvest reeds een villa ^afgebroken, en waartoe enkele '"a's aan het Kenaupark zijn aangekocht. saaK jjW P ^frateK?£UfNENBURG Laboratorium Huisvestingsperikelen Kruisverenigingen ZAANDAM S3' Aaniwinisiteni leeszaal Heemstede Tweetal voordrachten in aula van de Teylers Stichting Jaarvargiaderiimg KAB Heemstede Telefoon 60585 Nu met S0 auto's I V.W. '62 - Opel '62 V.W. busjes '62 Rijksstraatweg 145 - Ostadestr. 7 Bijeenkiomisit van Tuin bouw en Plantkunde ÜSlÉi m m 'M ïef' Jvl- >1- Vf»n •aU' af- yn- ,-ff ?il' A- ÏÜK' """"IIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIülllllllllllllll """"iiiiiiiiimiitiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiHimiiMiiiiiii, ls de bedoeling om zo spoedig maar wanneer dat zal zijn niemand! deze villa's te slopen ar de nieuwe vleugel op te bou- die samen met de bestaande vleu- VqI en de nieuwe te bouwen •J0*1 het ziekenvervoer van de 'a G.D. één complex moet gaan var- De geneeskundige en gezond- bii enst" van Haarlem zal dan na- Zjj historische grond geconcentreerd IfS.' want het Kenaupark was van kjïï tot 1720 hortus medicus, ofwel entuin van de gezamenlijke Haar- artsen, ohirugijnen, apothekers fAr°ed vrouiwen In f 1 augustus 1918 werd de GGD aan j leven geroepen en toevertrouwd dr de zorgen van de legendarische van Konijnenburg, de eerste di- Stna »r' De schoolartsendienst (be- (ger2d sinds 1914) en het laboratorium hun in 1899) bleven vooralsnog dien^^lfstandigiheid behouden. De to. vond een voor,^rwrv^°' nnHoHnt onderdak wjjj cc» vvjorlopig ntnzo van dr. Van Konijnenburg, dcvv?\singel 46. Hij en zijn enkele me ts a ers hielden zich bezig met de oorlog dringend noodzakelijke strWding (in een schoolge geven aan de Papentorenvest) en het Va„ van adviezen over de opname minvermogende zieken in zieken- tidd^' over de distributie van levens ei soJom en brandstoffen aan zieken ^Peri Men keurde nieuw gemeen- ti©el ®?neel. en controleerde het perso- ^eJke zi°h ziek had gemeld, aan ^l^iena activiteiten men de weinig ?atkon naam „medische politie" te b&zi„aad. Tenslotte hield men zich ?|oht o? ®J he doodschouw en het toe- ®t -IP de logementen en slaapsteden. ®an jodenvervoer was opgedragen culrma Mathot. ?GÈ> 5- dus wel zeggen: dat de aa<j. die dagen drie grote taken JdieentJii? ,van bedrijfsarts van het bedrijf, 2. die van ge- 5?tf niet j ,ten behoeve van hen die t'ge bo»,j kosten van een geneeskun- bandelinig konden dragen en 3. Öft. j. van directeur. voor het ver- kü1* v<v, gerrieenteliTl!?nVeitdes' waar" v, er dp or he schoolartsen vBh«t hLhL en „,GD In 1936 an ^ehuis voor en het Gemeentelijk Er is nog heel wat verbeedingskracht en herinneringsvermogen voor nodig om zich de situatie aan de Nieuwe Gracht voor ogen te stellen, voordat in 1936 en 1937 het nieuwe gebouw van de G.G. en G.D. daar verrees. Daarom drukken wij hierboven nog eens een plaatje af van die situatie, bekend om zijn „Zwitsers aandoende huisjes". Ter vergelijking hieronder het gebouw van de G.G. en G.D., zoals dat op 6 december 1937 officieel in gebruik genomen werd. Toen was het nog te groot. Nu heeft de dienst met een enorm ruimte tekort te kampen. Achter het hoofdgebouw zijn enkele villa's in gebruik genomen om bepaalde afdelingen onder te brengen. De zolderverdieping van het hoofdgebouw is enkele jaren geleden ingericht als huisvesting voor de Schoolartsendienst. Kindertehuis aan de zorgen van de dienst toevertrouwd en in 1939 werd er een afdeling voor sociaal-psychiatri sche voor- en nazorg opgericht. Het laboratorium, dat in de twinti ger jaren al bij de toenmalige GGD was getrokken, werd in 1949 dépendan ce van het Rijksinstituut voor Volks gezondheid te Utrecht en tevens streek- laboratori urn voor pathologisch-bacte- riologisöh en pathologisch-anatomisch onderzoek. In datzelfde jaar werd het schoolpsychologisch bureau opgericht. In 1956 werd een geriatrische afdeling (voor geneeskundige bejaardenzorg) gesticht, terwijl twee jaar tevoren al een eigen afdeling voor ziekenvervoer in het leven werd geroepen. De Clara- kliniek als instituut voor geestelijk ge stoorde bejaarden werd aan de GG en GD toegevoegd en in de psychologische afdeling zijn sinds kort de jeugdpsy- chologische dienst en het gemeentelijk bureau voor school- en beroepskeuze verenigd. Het aantal aan de dienst Opgedra gen taken is dus voortdurend uitge breid en het is dus geen wonder, dat men al jaren met een ernstig ruimte tekort te kampen heeft. In I960 heeft dit ertoe doen besluiten om de zolder verdieping van het gebouw aan de Nieuwe Gracht in te richten als ondei> dak voor de schoolartsendienst. Iedere afdeling heeft zijn eigen werk. Wanneer er „geprikt" moet worden, komt de bacteriologische afdeling van het laboratorium in het geweer, samen met de administratie. De gemeente artsen moeten adviezen uitbrengen over de medische indicatie bij huis vestingsperikelen. Kortom: teveel ta ken om op te noemen. Men kan zich afvragen of het no dig is om al deze taken bij een overheidsinstelling te concentreren. Maar dan moet men zich wel be wust z\jn, dat de geneeskundige en gezondheidszorg tegenwoordig zo ge perfectioneerd is en dat iedereen ervan uitgaat, dat die zo geperfec tioneerd is dat er grote bedragen mee gemoeid zijn. Bedragen, die geen particulier meer kan opbren gen. De GG en GD zal daarom altijd een dienst blijven, „waar geld bij moet". Als voorbeeld hef zieken vervoer: toen in 1919 het ziekenver voer werd opgedragen aan de firma Mathot, moest dit bedrijf reeds ge bruik maken van een door de ge meente beschikbaar gestelde wagen. De eisen op het punt van hygiëne en mobiliteit zijn sindsdien steeds steeds toegenomen. Allerlei voorzie ningen, die wellicht maar een enkele keer per jaar nodig zijn, moeten aanwezig zijn. Voor het grootste deel zijn dat kostbare voorzieningen, die een particulier bedrijf op de duur niet meer rendabel kan maken. Het gevolg is, dat men geld gaat toeleg- fen op het vervoer, of dat men te ort gaat schieten en onder de te stellen eisen blijft. De overheid is er verantwoordelijk voor, dat de geneeskundige en gezond heidszorg in zijn meest uitgebreide zin, zo goed mogelijk is. Daarvoor is nu eenmaal een kostbaar apparaat nodig. Gelukkig zijn er nog tal van particulie re instellingen die een gedeelte van die taak kunnen verzorgen: bij voorbeeld de Kruisverenigingen. De overheid heeft te dien aanzien natuurlijk vooral een slechts controlerende taak en zij heeft de plicht om het werk van die instellingen middels subsidies mogelijk te maken. De GG en GD blijft echter de in eerste instantie verantwoordelijke dienst. Vandaar, dat dokter Heymans en de zijnen streven naar een zo goed mogelijke samenwerking: met de Kruisverenigingen, met de ziekenhui zen, met de particuliere artsen en naar de andere kant met de rijksinspectie voor de Volksgezondheid. Het is duidelijk, dat lang niet iedere gemeente zich een dergelijk omvang rijk en kostbaar apparaat kan veroor loven, terwijl zij toch hun verant woordelijkheid hebben voor de genees kundige en gezondheidszorg. Daarom groeit er langzaam maar zeker een steeds nauwere samenwerking tussen de gemeenten en daarom ook krijgt de Haarlemse GG en GD steeds meer diensten te verrichten ten behoeve van de omliggende gemeenten. Ook daar van is het ziekenvervoer een voorbeeld. Daarom Is het bepaald niet onbegrij pelijk, dat dokter Heymans en de zij nen langzamerhand reikhalzend uit zien naar de dag, waarop de Haar lemse GG en GD weer op toereikende wijze zal zijn ondergebracht. •■■•■•■•■■■••••••••a t mm mm m Eens in de maand schrijft onze medewerker voor beeldende kunsten over een expositie in „In 't Goede Uur". Telkens zal hij ondervinden, zoals wij dat nu doen, hoe onfraai het is twee dezelfde voorzetsels achter elkaar te moeten gebruiken: in „In 't Goede Uur". Er is een noodoplos sing. Men kan spreken van: in de expositiezaal van „In 't Goede Uur". Maar „In 't Goede Uur"' is meer dan een expositiezaal. Wat het allemaal is, wordt verhaald in een typografisch en grafisch uitnemend verzorgde klei ne oroehure, waarvoor het ontwerp werd gemaakt door de Haarlemmer Jo Klingers. Zeven oude petroleum lampen zijn daarin de blikvangers voor de geneugten die paragraafs- gewijs worden besproken. Aan de cu linaire geneugten gaan we voorbij, althans in dit stukje, aan de culturele niet. Daar is dan vooreerst de kamer muziek: iedere avond Van 9 tot 10 uur per (uitstekende) grammofooninstal latie. Daar zijn voorts de maandelijk se exposities: meestal tekeningen, grafiek of aquarellen „waarbij he onderstroom van de traditie veelal duidelijk te onderkennen is", zoals de brochure zegt, niet uit conservatisme maar „uit geloof in de door de tijden f:erijpte universele levenswaarden", n weinig woorden wordt daardoor veel gezegd. Een oordelend en schif tend drietal kenners staat borg voor de kwaliteit van het gebodene. Die drie experts zijn: drs. H. L. Prenen, J. Ploos van Amstel en L. E. Grom- mers. de oprichter en vindingrijke exploitant van het etablissement. Bij aankoop door particulieren kan de rijkssubsidieregeling worden toege past. „In 't Goede Uur" ligt in een goede wijk: aan het stille Nieuwe Kerks- Blein, tussen de drukke routes van irote Houtstraat en Wilhelminastraat in, temidden van veel stedebouwkun dig schoon. De huizen zijn er klein van schaal, oud. vertrouwd en van -een vriendelijke burgerlijkheid. Als de ziel van Haarlem niet rond de Grote Markt huist, dan huist zij daar. Goed, er is in „In 't Goede Uur" tot in de naamgeving toe hevig gearchaïseerd, maar 'zelfs de meest fervente stijl Eurist zal, als hij zich in de besloten- eid van dit wijn- en koffiehuis be geeft, moeten toegeven dat men ook met smaak kan archaïseren en dat hij er gemoedsgesteldheden voelt groeien waarop hij, gezeten op stalen meubels en aan kunsthars-tafelbladen, ver geefs gewacht heeft. iiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiimiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiimnmiimiiiiiMuiiii Hoog iin een kamertje van de Haarlemsche Handelsvereniging im de Wilhelminastraat zetelt de heer Gv. Straathof. De ruimte van een paar vierkante meter, die hem ter beschik king staat, is niet groot maar biedt des te meer perspectief naar buiten. Hij heeft daar nog niet zo lang zijn bureau, en op korte termijn gaat hij vertrekken. In de Wilhelminastraat is hij dus een passant, die over een paar weken van een welverdiende rust gaat genieten. De meeste mensen, vooral de middenstanders, zullen hem op de eerste plaats kennen vanuit de Kruis straat. Daar is zo'n veertien jaar het r.k. middenstandsbureau gevestigd ge weest, waarvan de heer Straathof de leiding had. Toen in 1948, bij h'et veertaig-jarig bestaan van de Haarlemse R.K. Mid denstandsvereniging, besloten werd een eigen bureau op te richten, moest er een administrateur komen. De toen malige voorzitter, de beer Warmer, Advertentie VERZEKERT ZIEKENHUISKOSTEN AAN: "VEZENO'-ZAANDAM I Westzijde 212 - T«l.: (02980) 6 3411 I Ik zou gaarne Inlichtingen over verzekering I tegen ziekenhul6'/oper&tlej<osten ontvangen, i adroe: woonpL/tek. Ontwikkelingslectuur: Brion. Chagall. Djilas. Gesprekken met Stalin. Dondey- ne. Priester en leek. (r.k. afd.). Korf. Nederlandse Majolica. Pieker. En toen genas ik. Terruwe. De onvolkomenheid van het goede huwelijk, (r.k. afd). Vrij man. De werkelijkheid van Karei Ap pel. Zahn. Leven met de welvaart. Zoals er gezegd is over de vloed en de toren. Romans: Brand. Moord onder -net mes. Jameson. Het verborgen ver raad. Lawrence. De vierhandige moor denaar. Luursema. Adieu Mick. De Vissoher. Kruispunten (r.k. afd.). Von Vaszary, Die nachste Liebg, bitte! Dun can. My friends the Miss Boyds. HAARLEM, 18 jan. In de aula van de Teylers Stichting (Spaarne 16) zullen een tweetal voordrachten wor den gehouden door leden van de met Teyier verbonden genootschappen en wel op maandag 28 januari door prof. dr. J. Kistemaker, directeur van het FOM-laboratorium te Amsterdam, over „Mens, Atoomenergie en Heelal" (mei films) en op maandag 25 februari door prof. dr. J. N. Bakhuizen van den Brink te Leiden over „De Paus en het Concilie"; beide voordrachten beginnen 's avonds om 8 uur. Met het oog op de beperkte plaatsruimte verdient het aanbeveling zich tijdig te voorzien van een (gratis) toegangsbewijs, verkrijg baar aan het museum Spaarne 16 da gelijks (behalve zondag en maandag) van 11 tot 17 nur of schriftelijk of telefonisch (12745) bij de secretaris der stichting, Kleine Houtweg 139 A. B\j voldoende belangstelling zullen in het winterseizoen 1963/1964 deze voor drachten worden voortgezet, welke uiteraard op wetenschappelijk niveau worden .gehouden, doch bevattelijk en belangwekkend zijn voor de intellectu ele Zeek. HEEMSTEDE, 17 jan. De afdeling Heemstede van de KAB houdt maan dag 21 januari haar algemene jaarver gadering. De agenda vermeldt onder meer een bestuursverkiezing. Aftredend zijn voorzitter P. Zegwaart en de com missarissen J. de Bruin en G. Kuiper. De geestelijk adviseur kapelaan F. Jan sen zal een toespraak houden. Voorts heeft een bespreking plaats over het bestuursbeleid in het afgelopen jaar. Teneinde nog enige tijd in gezellig sa menzijn te kunnen doorbrengen, is het de bedoeling van het bestuur het offi ciële gedeelte van de avond zo kort mogelijk te houden. „La Asociacion De Amigos De Holanda tiene el honor de invitar a vd.y familia a la exposicion de cuadros, copas y objetos en cera- mica originates del gran artista holandés voor de natuurgetrouwe tekeningen van gespierde jongelingen door een schilder uit het begin van deze eeuw. De herinnering aan deze wonderlij ke combinatie kan ons nauwelijks troosten. Hoe moeten wij de duidelijk teleurgestelde voorzitter uitleggen, waarom het portret hier niet kan uitnodigingskaarten met zo- blijven hangen? Gonzalez, de secreta ris, een rijzige, goedlachse don Juan die zich bij ons voegt, stelt, voor het ding tijdens de expositie naar de kamer van de voorzitter te doen ver huizen, waar men dan ook de ont vangst kan houden. Want (een waar schuwend \t"uiven van zijn behand- veel liefde gedrukt door onze vriend José en met evenveel zorgzaamheid opgesteld door de voorzitter van de vereniging, Javier De Areny-Plandolit, vinden een week vóór de opening van onze expositie hun weg door Barcelona. dan inspiratie!. Het ongeluk wil bo vendien, dat het Spaanse nylonkoord, waarvoor de tandarts ons omzichtig waarschuwt (een waarschuwing die jvy, in de wind slaan)niet bij machte bl Ukt de tien tot vijiftien kilo wegende tableaux te houden. Als met donde rend geweld een stuk op de stenen vloer stort, treedt er twee sekonden lang zo'n onwezenlijke stilte in, dat wij ons plotseling op een uitgestorven planeet terechtgekomen wanen en duizelend in al die van schrik verstar de, ons zo dierbare Spaanse gezichten staren. Daarna breekt een hel van verontwaardiging en scheldpartijen Plandolit die in het dagelijkse leven tandarts is, ontvangt ons bij de eer ste kennismaking met een verlegen, wat gereserveerde vriendelijkheid. Si, si, hij heeft van ons gehoord en foto's van ons werk bewonderd, wij zijn reeds vrienden in de geest. Hij heet ons hartelijk welkom lm de Vereniging van de Vrienden van Holland en hp spreekt zelfs enkele woorden Hollands; „goedendag" en „hoe maakt u het?" Hg slaat zijn ogen neer als wij hem een compliment maken over de uit spraak en glimlacht bescheiden. Hij kent ons land niet maar het moet er wonderbaarlijk zijn, naar hij gehoord en gelezen heeft. Er ligt een vleugje droefgeestigheid over zijn wezen en zijn stem klinkt zacht en zangerig. Hij gaat ons voor naar het zaaltje en toont het ons met ingehouden trots en toch wat schuw: is het goed genoeg voor het doel? We begrijpen zijn trots als onze blïk op het grote portret van Juliana en Bernhard valt, dat in een enorme gouden lijst gevat is, en zijn schuwheid, terwijl we de roze kleur van de muren staan te verwerken. Een moeilijke situatie, want het por tret zal daar te midden vain onze ke ramische tableaux niet kunnen blijven hangen en hoe zullen de kleuren het doen tegen die zachtroze wanden? Gisteren hebben wij een expositie van Salvador Dali bezocht in een kerk van de Romeinse wijk. De achtergrond van die hoogst merkwaardige schilderijen werd gevormd door rode en goud kleurige draperieën, terwijl de andere helft van de kerkruimte was benut UllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllflIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIII iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiint, daarbij onze houterigheid wat af te leggen. En zie, daar in de serre hadden zorgzame handen de lange, witte ta fels gedekt met glanzend gewreven glazen voor champagne en de sdhalen gevuld met olijven. De Spanjaard is een hoffelijk gast heer die zgn gasten in een gelukkige stemming weet te brengen. Daartoe werken mee zijn vuriij temperament, zijn liefde voor de wijn en zijn oog voor de schoonheid van de dingen om hem heen. Deze eigenschappen ma ken het verblijf in zijn land tot een vreugde en het vertoeven in zijn ge zellig huis tot een feest, is geworden. •JENNY PULLER stapte op de heer Straathof af, dlie nog maar kort tevoren zijn kleermakerij vaarwel had gezegd. „Zeg, je bent nog zó vitaal", moet hij gezegd hebben, „dat je best een paar jaartjes ons bureau kan leiden". De heer Straathof raam het aanbod aan. Die paar jaar tjes zijn er intussen ruim veertien geworden. In «1 die jaren is de heer Straathof de administrateur en de informateur veun de leden van de katholieke mid denstandsvereniging geweest en ook van vele andere belangstellenden. Wat houdt die administratie in? De heer Straathof steekt zijn armen om hoog. Teveel omvattend om uit te leggen, stellen wij vast. En hij knikt. Er is altijd werk aan die winkel ge weest. Vooral de eerste jaren, toen het bureau nog opgezet moest wor den en de vereniging meer dan dui zend leden telde. Was er niet het ene karweitje te doen, dan was er wel weer een ander. Bovendien gingen ook de jaren tellen. De heer Straat hof, die op 26 september 1885 te Utrecht werd geboren, maar sedert zijn 15 e jaar in Haarlem woont, wordt dit jaar dus 78. Een respectabele leef tijd, die alle recht en reden geeft het werk eindelijk neer te leggen. De heer Straathof doet dat ook. Een jaar lang nu werkt hij halve dagen op medisch advies, sedert 1 januari jongstleden heeft hij zijn taak officieel neerge legd. Toch blijft hjj nog deze maand uit om zijn opvolger, de heer W. Kloes, in te werken in alle mogelijke orga nisatorische aangelegenheden. Dat moet ook wel, want sinds een paar weken werken de Haarlemse mid denstandsorganisaties ook administra tief samen. Dat wil zeggen, ieder be houdt wel zijn eigen administratie, maar maken gebruik van dezelfde administrateur. Dile organisaties zijn de Christelijke Middenstandsbond en die R.K. Midd^nstandsveremgimig. Ook de administratie van de Haarlemse Ondememerscentrale komt daarbij. De heer Straathof zal daar niets mee te maken hebben. Zijn tijd is trouwens die van de Kruisstraat ge weest. Daar bewaart hij zijn herin neringen aan. Hij neemt ze mee naar Delftweide, waar hij reeds sedert jaar en dag woonachtig iis. Meer volledigheidshalve dan om te diuiiden op de tienduizenden circulai res, die die heer Straathof in de loop der jaren verzorgd en verzonden heeft, memoreren wij nog zijd acti viteiten voor het Liefdewerk Oud Papier, het befaamde L.O.P. Wegens zijn verdiensten daarvoor werd hij met de pauselijke onderscheiding „Pro Ecclesia et Pontifice" geëerd. De R.K. Mid denstands vereniging gaat zondag afscheid nemen van de heer Straathof, 's Morgens om negen uur is er een H. Mis in de kapel van de Zusters aan de Zijlslngel. Daarna is een ontbijt bjj Brinkmann, tijdens welk het afscheid geschiedt en de leden gelegenheid krijgen kennis te maken met die heer Kloes. (Advertentie) BLOEMENDAAL, 18 jan. Over het onderwerp „vaste planten in particu liere tuinen op onze gronden" spreekt de heer W. R. Oudhoorn, directeur van de Rijks Middelbare Tuinbouwschool in Aalsmeer, op dinsdagavond 22 januari om acht uur in het Jeugdhuis. Deze le zing met diaprojectie wordt gehouden voor de leden van de afdeling Blóemen- daal van Tuinbouw en Plantkunde. schoende handen) de Hollandse con sul, don Rademakers, die het ope ningswoord zal uitspreken, is zeer op dit portret gesteld. Buigend met zijn zwierig lichaam en schalks ogen- draaiend biedt deze vrouwenliefheb ber een sterk contrast met de gere serveerde tandarts, die met duidelijke maar stilzwijgende critiek op de uit bundige lichtzinnigheid van dit mede bestuurslid neerziet. n Spanje blijft een kleine :lein pratende mensen niet lang maar zwelt spoedig aan tot een opeenhoping van gesticulerende, schreeuwende lieden, die hun over maat aan geest en levensdrift alle maal tegelijk in één wilde, stamp voetende kluit willen uiten. Maar in het enthousiasme om ons terwille te zijn werkt die voortdurende aanwezig heid van zo'n groep luidruchtige Sapnjaarden tijdens de inrichting van de tentoonstelling eerder verlammend aan het adres van de nylonfabrikant los. De uitbarstingen van goede raad gevingen die nu volgen laten we on der de hoogspanning van de twee uren die ons nog van de opening scheiden, gelaten over ons heen gaan. Verdoofd en uitgeput rijden we in het halfuur dat ons nog rest in een van die talrijke en goedkope taxi's naar ons logeeradres waar onze gastheer in zijn waardige zwarte costuum en zijn vrouw in haar diep décolleté al in grote ongerustheid en hevige op winding op ons wachten. e komen toch nog net op tijd voor de opening binnen, waar zwierig besnorde heren van de televisie in vogelvlucht met hun camera's langs de werken trek ken, luidruchtig hun driftige caram- ba's doen horen, onder dit alles nog heer weten te blijven en ons hoffelijk verzoeken in de lens te kijken en 1;$"- V Hier ziet men de heer en mevrouw Duller uit Overveen bezig met het inrichten van hun expositie in Barcelona. In nevenstaand (derde) artikel besluit mevrouw Duller de beschrijving van de indrukken, door haar in Spanje opgedaan, toen zij en haar man daar enige tijd geleden een tentoonstelling hielden van hun keramisch werk.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1963 | | pagina 3