Nieuwe Haarlemsche Courant | 1963 | 15 februari 1963 | pagina 5

Slagroom

Tijdelijk misverstand van
k. gen. Van den Wall Bake

Chef staf zal
niet aftreden

Tégen ,organisatitus

Geen pleiiverbod voor
overste Schuurmans

Raadhuis kost
tweeëneenhalf

OVERSTROMINGEN IN JOEGO-SLAVIE

+deaal pension
voor spastici

Kuch

miljoen meer

Boer had slechtste
jaar sinds oorlog

Nauwere samenwerking

KNAC en ANWB

voortaan „één

*èg...
verstopping

Drs. J. v. d. Dam

Excuusbrief voor
Leeuwarden

KNAC-kantoren
worden opgeheven
- lidmaatschap
blijft bestaan

Goede wensen van
Kennedy voor het
vrijwilligerskorps

KRITIEK OP
MR. MARIJNEN

nni

FUNDAMENT

UW

VERMOGEN

VERKEERDE TABEL

l_

0

Duitsers in arrest;
meisje geschaakt

VRIJDAG 15 FEBRUARI 1963

PAGINA 5

Zondagtoetje

Zondagcake

Zondagkoffie

tw

„Geen gesticht"

Avondvierdaagse

(Van onze daagse redactie)
*N »AAG

15 febr.

De chef van

A v""nera,e staf. luitenant-generaal

km rbod

'°Hej
tair

-he' staf

Meitv' Van den Wall Bake, heeft geen
efbod opgelegd aan Iuitenant-
nir. Schuurmans van de mili-
t'lr'dische dienst. Wel heeft de
Schni >n de mening dat aan overste
*al<pn ',aans was verzocht geen nieuwe
taaö 'n behandeling te nemen als
op g an tegenover de minister, hem
kon,...bruan opgedragen dienovereen-
Stg^t !K *e handelen. Dit heeft de
Cai^^etaris van defensie, de heer
Pler, geantwoord op vragen van

Advertentie

het Tweede-Kamerlid Jan Maenen
(KVP) en van het Eerste-Kamerlid

De Gou (KVP).

De chef van de generale staf bleek
spoedig, dat hij in een onjuiste mening
verkeerde. De inspecteur van de mili
tair-juridische dienst had mr. Schuur
mans geruime tijd geleden alleen ver
zocht niet als raadsman op te treden
in enkele bepaalde zaken tegen de mi
nister van defensie, waarbji de sectie
juridische zaken van het hoofdkwartier
koninklijke landmacht, waartoe de heer
Schuurmans zelf behoort, in ambtelijke
zin betrokken zou zijn geweest. De
chef staf heeft toen op 7 februari de
overste laten weten dat deze zich
moest blijven richten naar het door

timiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiti

iiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiim

hem in oktober van het vorig jaar ge
voerde onderhoud met de minister van
defensie. Bij dat onderhoud, aldus de
staatssecretaris, heeft minister Visser
luitenant-kolonel Schuurmans gewezen
op zijn bijzondere verantwoordelijkheid
als officier van de militair-juridische
dienst van het ministerie van defensie.
Bij die gelegenheid heeft de minister
et.i beroep op hem gedaan om in
dien officieren zich om juridische raad
tot hem zouden wenden waar moge

lijk een voor alle partijen aanvaard
bare oplossing te bevorderen. De
staatssecretaris zegt er prijs op te
stellen te verklaren, dat overste
Schuurmans zich dienovereenkomstig
heeft gedragen.

De woordvoerder van het ministerie
van defensie heeft inmiddels meege
deeld dat geruchten als zou de chef
van de generale staf, luitenant-gene
raal Van den Wall Bake, overwegen
de koningin te verzoeken hem van zijn
huidige functie te ontheffen, beslist
iedere grond missen.

Advertentie)

Een ding wil ik wel duide
lijk voorop stellen: het
welzijn van de bejaarde
moet primair blijven en
niet de organisatie." Met dit
doel voor ogen gaat de nieuwe
voorzitter van de Katholieke
Nationale Federatie Bejaarden
zorg, drs. J. P. A. van den Dam,
zijn werk beginnen. Hij heeft
deze functie, welke hij in zijn
vrije tijd gaat uitoefenen al
is er wel een nauwe binding
met zijn dagelijks werk wel
overwogen aanvaard. Drs. Van
den Dam is directeur van de
gemeentelijke dienst van Sociale
Zaken en Huisvesting in Breda.

Een zeer bedachtzame en rus
tige deskundige op zijn terrein
en door insiders in de kringen
van de bejaardenzorg als de
aangewezen man bestempeld. Hij
is de derde voorzitter van de
federatie, na mr. J. Houbens,
thans burgemeester van Deume,
en drs. J. A. M. H. Damoiseaux,
thans wethouder van Sociale Zaken van Den Haag. Bij alle goede wil en beste
bedoelingen is deze federatie tot nu toe nog maar nauwelijks van de
grond gekomen. Dit klinkt wat hard misschien, maar de feiten liggen
er. In de naam ligt de doelstelling niet verborgen, maar bejaarden
zorg is in de praktijk niet zo eenvoudig te realiseren. In de federatie zijn
vertegenwoordigd de vijf diocesane stichtingen voor bejaardenzorg, welke
weer ressorteren onder de diocesane sociaal charitatieve centra, het Wit-Gele
Kruis en de Gezinszorg, de Unie van de vijf diocesane bejaardenbonden, de
Unie van de Nederlandse r.-k. Vrouwenbeweging en het Katholiek Instituut
voor de Volkshuisvesting. Misschien hebben we nog wel andere „compo
nenten" vergeten. Geen lichtvoetig te verplaatsen gezelschap dus, om het
eens sierlijk te zeggen, dat in de voorbije jaren heel wat tijd heeft besteed
en misschien wel moet besteden aan theoretiseren over de vraag wat
bejaardenzorg is, kan en mag omvatten.

Aanvankelijk wierp de federatie zich met veel élan op het vraagstuk
van de bejaardentehuizen en de huisvesting in het algemeen. Daaruit
kwam de r.-k. Vereniging van Bejaardentehuizen tot stand, thans ook
component van de federatie, evenals trouwens de r.-k. Vereniging van
verpleegtehuizen, welke we inderdaad hierboven waren vergeten. Maar
het was nog weinig concreet werk, in tegenstelling tot de wel in daden
tot stand gebrachte opleidingen voor bejaardenverzorgsters en bejaarden
helpsters. De opleiding van hen, die in de bejaardenzorg werken of gaan
werken, kwam in goede handen bij een commissie van de federatie. En
voorts geeft d federatie een twee-maandelijks blad uit, dat tot voor kort
Katholieke Bejaardenzorg heette en nu rondweg Bejaardenwerk heet.
Achter deze naamsverwisseling schuilt een belangrijke ontwikkeling. Al
studerend en redenerend is het inzicht gegroeid, dat er een einde moet
komen aan de sfeer van de zorg en aan het bemoederen van de mens, die
ouder dan vijfenzestig jaar is geworden. Er is een duidelijk streven naar
bejaardenwerk. plaatselijk in stad en dorp, een werk, dat geïntegreerd moet
worden in bestaande structuren en dat in feite concreet gedaan zal moeten
worden door zielzorgers, artsen, het Wit-Gele Kruis, de Gezinszorg en de
sociaal charitatieve centra.

Let wel, dit is allemaal nog theorie en slechts een ruwe schets in grote
lijnen. Drs. van den Dam, Bredanaar van geboorte, 38 jaar oud, die na het
L. Vrouwe Lyceum in Breda in Tilburg sociale economie ging studeren
en in 1950 zijn doctoraal deed, heeft zich vast voorgenomen hiervan prak-
tijkwerk te gaan maken en daden te gaan stellen. In 1959 werd hij de
jongste directeur van Sociale Zaken in ons land. Hij liet bij het Spectrum
een boekje verschijnen getiteld: „Maatschappelijk Werk", in de serie Mens
en medemens, dat zeer goed werd ontvangen. De derde druk, nu uit, heeft hij
grondig herzien met als nieuwe ondertitel: „Aansporing tot bezinning"
Daarin trekt hij o.a. ook van leer tegen wat hij noemt „Organisatitus"de
ziekte van het centraal stellen van de organisatie. Studerend „dat is mijn
hobby" en werkend aan een historisch sociaal-economisch proefschrift
en ook nog publicerend, brengt hij in zijn bagage veel kwaliteiten mee,
waardoor de federatie in de toekomst veel meer kan gaan betekenen, dan
tot nu toe het geval was. Met een gezonde kritische instelling waarvan
zijn boekje duidelijk getuigt noemt de nieuwe voorzitter het funest, dat
de federatie louter een organisatie aan de top is zonder bindingen naar
beneden. „Dat moet veranderen Er moet geholpen gaan worden en goed
geholpen liefst goed georganiseerd, maar met het welzijn van de bejaarde
steeds primair. Ik ga er nuchter aan staan en, als het moet, ook doortastend."

Zij die hem kennen weten, dat hij de goede gewoonte heeft zijn woor
den wddr te maken. Het bejaardenwerk, organisatorisch, zoals u wel zult
hebben begrepen, een bar ingewikkelde affaire, heeft een kapitein aan
boord gekregen, die een koers kan uitzetten, omdat hij van wanten weet.

Huize „Lusthof" op de Veluwe

ïto<

JVr^kovergang in Epe
buitenhuls met ron

onze Utrechtse redacteur) de moeilijkheden met lichamelijk ge-
tszins verscholen achter hoog handicapten. Zij werd enthousiast. Er
°o»nte en omringd door een werd over en weer gesproken; men
ta,»°ot Par'i lifft vlak bü de spoor- dacht aan het gemis van huizen waar
een merk- de kinderen, bij wie met revalidatie
ijj - "uuennuis met rond dak. Na- het uiterste is bereikt, zich kunnen ver
stemen kan men door de grote maken, spelen, praten, gelukkig zijn.

a»8oed waarnemen, wat zich bin-

P meisjes en jongens, van
k'*-I e'e in een rolstoel, zijn om een
He, V'baard en gaan geheel op in
ÏV|i weven, borduren of knutse-
H-V)^ en dan klinkt gelach op. De
Pfaten wat met elkaar of neu-
e *U®t de muziek van een gram-

yhden ons temidden van een
B* ,?n8e mensen de leeftijd
?|ib"cha- ri zeven tot. dertig iaar

Voor de bejaarden werd al spoedig el
ders een plaats gevonden en zo kwam
midden op de Veluwe dit eerste aange-

De directrice, mevr. Tj. Rolsma-Rombout bewondert het werk van enkele kinderen.

Vjk gehandicapt zfon. Het is

:W Vo^Usthof', een aangepast pen-
F1 dor, sPasticitegenwoordig be-
jfi. PeiU* een stichting, maar dank zij
«ben 'B-oi^zrnlUl< initiatief van mevrouw
A>e' b0^a-Rombout tot stand geko-
V s "bent rste jaren, toen er nog ge-
vVbien erd noest worden, zorgde
.hiet haar man voor alles,
v* V1 On 0 steun kon zij alleen terug-

e^l ..commissie van toezicht".
ct ,°t> v.- le was in het leven geroe-
n ,°ek van Gedeputeerde Sta-
tAflb'iritip herland, door de Centrale
Vn-k voor Gebrekkigenzorg en de

a, Va»1s voor Gebrekkigenzorg en de
k ouders van spastische kinde-

S rtleiuffrouw Vein Es, maat-

Werkster van de ouderorgani-
Q^vrouw Rolsma op het idee
t» k, P maatschappelijk werkster
6en bezoek aan Epc onder
a]Van het landhuis toen in
^7% 8 bejaardencentrum en
vorf1 vo°rzichtig „een ideale
r spastische kinderen". Me-
Sroa, zelf moeder vein een
2°on, kende de problemen,

Het benjammnetje van het hui». Zij verlangen geen

paste pension voor spastici en andere
gehandicapten tot stand. Er is plaats
voor zestien gasten. Door de opname
capaciteit te beperken, wordt de sfeer
van huiselijkheid bewaard. Want voor
alles wil men het karakter van „ge
sticht" vermijden. Om ook anderen een
kans te geven, zou het goed zijn, wan
neer regionaal meer dergelijke tehuizen
werden gesticht. Het contact met de
gezinnen kan dan ook beter worden on
derhouden. Dit is ook het streven van
de Centrale Vereniging voor Gebrek
kigenzorg.

De „gasten van Lusthof", zoals bij
voorkeur de hier verblijvende gehandi
capten genoemd worden, komen veelal
van ver, zoals uit Leeuwarden en Grcv
ningen. Voor de familie, die steeds vrp
op bezoek mag komen, brengt het rei
zen dus grote kosten met zich mee.

Er is een bepaalde dagorde, doch
verder worden de kinderen zo veel mo
gelijk vrij relaten. De groteren bepalen
zelf het tijdstip van naar-bed-gaan, al
is half twaalf de limiet. Ook krpgen z;1
zakgeld.

De bewoners van „Lusthof" zijn In
het dorp zeer gezien en worden daar
door de mensen terecht behandeld en
beschouwd als gewone jonge mensen.
medelijden

en wil

len liet liefst zoveel mogelijk in het
maatschappelijk verkeer worden opge
nomen.

Voor de toelating tot „Lusthof" gel
den ongeveer de eisen, die de mytyl
scholen stellen. Een van de jongens
bezoekt de ulo-school in Epe en kan
goed met de andere leerlingen mee.

De negentienjarige Irene Uitermark,
die vroeger in de St. Maartenskliniek te
Ubbergen verbleef, zag er vroeger te
genop „het dorp in te gaan". Nu laat
zij zich graag op haar driewieler zet
ten om boodschappen te doen. Wim Ra-
bel twintig jaar oud, kan niet praten. Hij
rijdt op zijn driewieler rond, met een
bord waarop staat dat hij graag kranten
heeft om iets extra's te verdienen.

De negentienjarige Dirk de Noord,
heeft een vriend in het dorp, die hem
vorig jaar in de rolstoel meenam, toen
hij de Avondvierdaagse liep.

De liefste wens van mevrouw Rols
ma is een klein busje te kopen, dat
geschikt gemaakt kan worden, om met
haar gasten eens uit te gaan. Vooral
is zo'n vervoermiddel echter nodig, om
een paar keer in de week naar het pas
geopende Behandelingscentrum in
- Zwolle te trekken.

De Londense Royal Fes
tival Hall is een anti-kuch
campagne begonnen na een
recital van de Russische
pianist Sviatoslav Richter.
Daarmee is weer eens de
aandacht gevallen op een
oud, zij het in deze dagen
inderdaad actueel pro
bleem. Nu liggen de zaken in Londen,
zo heb ik begrepen, nog vrij eenvou
dig. Een kuch klinkt in de Royal Fes
tival Hall, zo heeft de directeur de
heer D. Cashfield zelf verklaard, door
een speciale akoestiek veel harder dan
elders.

De oplossing ligt hier dus voor de
hand. Men kan de Hall verbouwen
zódanig dat een kuch akoestisch ge
woon als een kuch klinkt, maar beter
is misschien nog: afbreken en op
nieuw beginnen, zodat de kuch straks
de geruisloze omvang van een zucht
gaat aannemen. Dat de eventuele
pianist dan wellicht mede in de
akoestische stilte verdwijnt is een
kwestie die men in dat geval even
aan een apart onderzoek moet onder
werpen.

Maar de anti-kuch campagne zoals
die nu dus in Londen is geëntameerd
is natuurlijk onzin. Zij gaat uit van
overbekende maar voze raadgevin
gen. Ik citeer: „Voor het tweede
Londense recital van Richter werden
in de programma's blaadjes gestopt
waarop stond „Plain man's guide to
coughing". Volgens de tekst zijn er
twee manieren om liet kuchen tegen
te gaan: de eerste is de kuch geheel
en al in te houden zoals artiesten
tijdens hun optreden doen; de tweede
manier is wanneer volledige onder
drukking niet mogelijk is de kuch
door discreet gebruik van de zakdoek
te dempen."

Van beide manieren is de ondeug
delijkheid in de loop der jaren en in
de harde concertpraktijk al lang be
wezen. De kuch geheel en al inhou
den, stel je voor. De oprechte kucher
begint pas goed te kuchen op het
moment dat de pianist begint te
spelen. Kuchen immers is niet alleen
een kwestie van Juchtorganen maar
ook van psychologie. En dat is ook
precies de reden dat de executant
tijdens zijn optreden niet kucht. Hij
heeft wel wat anders te doen. Op
grond daarvan kan hij gewoon door
gaan met ademhalen. Maar de
kucher wordt niet afgeleid, tenzij door
de optredende artiest. Dat echter
kan wel eens onvoldoende blijken.

Het discreet gebruik van de zak
doek. Laat mij niet lachen. Ik kan
mij nog zeer wel herinneren dat ik
eens het was op een Tweede
Paasdag in het Amsterdamse Con
certgebouw naar een pianist zat te
luisteren. Het was weliswaar geen
Rus, maar gewoon onze Nederlandse
Cor de Groot. Op een gegeven mo
ment kreeg ik een onbedwingbare
neiging tot kuchen. Ik haalde dus
discreet mijn zakdoek tevoorschijn
om mijn kuchen te dempen en daar
na dreef ik de discretie zo ver dat
ik het stuk textiel geheel in mijn
mond stak. Nog net voor ik mijzelf
gedempt had, had ik het benul om
wankelend de zaal te verlaten. Toen
ik op de gang stond en mijn zakdoek
weer op de bestemde plaats stopte
was ik overal vrij van. En het scheel
de maar een haar of ik was in mijn
opluchting zélf piano gaan spelen.
Zoals ik reeds zei, een Icwestie van
psychologie.

Samenvattend zou ik dit durven
stellen: de kuch is natuurlijk een
uitermate nijpend maatschappelijk
probleem. Zowel in de concertzaal als
bijvoorbeeld tijdens de zondagse'
preek in de kerk. Voor zover ik de
zaak kan overzien zou ik echter,
dwars tegen de „Plain man's guide
to coughing" in, maar twee afdoende
oplossingen weten: óf het gezamen
lijke auditorium pleegt zelfmoord óf
de desbetreffende executant treedt in
het geheel niet op.

Uit een oogpunt van menselijkheid
ben ik dan geporteerd voor de laat
ste. Men moet eens kunnen uitblazen.

(Advertentie)

BOXTEL, 15 febr. De gemeente
politie heeft een 26- en een 22-jarige
Duitser aangehouden en voorgeleid aan
de officier van justitie te 's-Hertogen-
bosch. De jongste had de vorige zomer
een zestienjarig Boxtels meisje leren
kennen. Omdat de ouders bezwaar
maakten tegen deze relatie hadden de
Duitse jongens het meisje 2 februari
met de auto naar hun woonplaats
Ennepetal meegenomen.

Door bemiddeling van de Duitse po
litie kon het geschaakte meisje spoe
dig weer aan de zorgen van haar ouders
worden toevertrouwd. Toen de Duitsers
dezer dagen wederom in Boxtel ver
schenen en contact met het meisje
zochten volgde aanhouding en lnslui-
1 ting.

^hder kramp, op natuurlijke wijze
Ij. M Sennocol u van deze hinder-
- s darmstoorniè af. Sennocol is
nieuw natuurproduct, vervaar-
hit gestandaardiseerd extract
Q n Sennapeulen. Sennocol geeft u
li nieuw een natuurlijke stofwisse-
9, een gezonde darmfunctie die
Werklust, energie en humeur
"nstig beïnvloedt. Sennocol is
®°Gd, ook voor bejaarden, mensen
gevoelige ingewanden en in
ardnekkige gevallen. Sennocol
6rkt ongewenste gewoontevor-
'n9 niet in de hand.

Sennocol

aj

/f&oes herstellen uw

ytuurtijke stofwisseling

LEEUWARDEN, 15 febr. In de
Friese hoofdstad is deining ontstaan
door een „vergissing" van maar liefst
twee-en-een-half miljoen gulden. Het
Rotterdamse architectenbureau Kuiper-
de Ranitz en Gouwoor had de opdracht
van de gemeente Leeuwarden, een stad
huis te ontwerpen, dat in eerste aan
leg ongeveer drie-en-half miljoen gulden
zou kosten. Onlangs is echter geble
ken, dat volgens het BNA-reglement de
raadhuizen onder een aparte tabel, bij
de kostenberekening te gebruiken, val
len. Namelijk onder de tabel der mo
numentale gebouwen. Het nieuwe raad
huis blijkt nu niet drie-en-een-half maar
zes miljoen te gaan kosten.

Het architectenbureau heeft een keu
rig briefje met verontschuldigingen ge
stuurd. Het college van B. en W. had
dit aanvaard, maar een der raadsle
den heeft al laten weten, dat hij daar
mee niet akkoord gaat. Degene, die
een dergelijke vergissing maakt moet
zelf ook de strop dragen, meent hij.

Door de snelle dooi is de rivier Morava in Oost-Servië buiten haar oevers getreden.
Op deze foto uit het overstroomde Cuprija is te zien hoe een moeder met haar
zoontje wordt weggehaald in een bootje om te worden geevacueerd.

(Advertentie)

(Van onze ve rkeer sr eda cteur
AMSTERDAM 15 febr. De Ko
ninklijke Nederlandse Automobielclub
en de Algemene Nederlandse Wielrij
ders Bond hebben besloten nauwer te
gaan samenwerken. Nog vóór het zo
merseizoen zullen de administratieve
taken van de KNAC door de ANWG
worden overgenomen. Het gehele sca
la van algemene dienstverleningen zal
in de toekomst voor de leden van de
beide organisaties door de ANWB wor
den verzorgd. Dit betekent, dat de kan
toren van de KNAC in Amsterdam en
Arnhem worden opgeheven, evenals de
zes agentschappen van deze organisa
tie. Leden van de KNAC behouden hun
gratis service, zoals zü die gewend wa
ren, maar kunnen hiervoor ook terecht
bij de 23 vestigingen van de ANWB in
het gehele land. de grenskantoren in
begrepen. Het secretariaat van de
KNAC blijft gevestigd in Den Haag.
Ook ANWB-leden zullen hier voortaan
terecht kunnen. Het huidige bijkantoor
van de ANWB voor de Haagse binnen
stad aan de Parkstraat 22 kan. zo deelt
de KNAC mee. woixlen opgeheven.

De KNAC-service zal dus ten aan
zien van de algemene facetten worden
geënt_ op die van de ANWB. Het

'JAC-lidmaatschap blijft bestaan. De
KNAC bljjft zijn eigen beleid voeren,
geheel autonoom zijn sportbelangen
Behartigen, zijn expertise-dienst ver
richten. zijn clubreizen verzorgen en

zijn afdeling wegen en verkeer behou
den. Ook het weekBlad „De Auto"
zal in zijn huidige vorm blijven ver
schijnen. De KNAC-wegeninformatie-
dienst blijft ongewijzigd haar inlich
tingen verstrekken. Alle ANWB-dien-
sten en documenten, voor zover deze
dienstverleningen niet gratis worden
verschaft, zullen de leden van de
KNAC tegen ANWB-ledenprijs kun
nen verkrijgen, met inbegrip van het
lidmaatschap van de Wegen-Wacht.

De onderhouds- en controledienst van
de KNAC zal worden samengevoegd
met de Techno-dienst van de ANWB.
Gezamenlijk zullen ANWB en KNAC het
instituut van de slipscholen krachtig sti
muleren. Als gevolg van het behoud van
beider zelfstandigheid spreekt het van
zelf, zo zegt de KNAC, dat beide or
ganisaties hun vrije meningsuiting met
betrekking tot diverse vraagstukken
blijven behouden, al ligt het voor de
hand, dat de reeds bestaande contacten
in het kader van de samenwerking zul
len worden verdiept.

De samenwerking ten aanzien van
vraagstukken op het gebied van wegen
en verkeer, zoals die reeds bestond in
het kader van het centraal overleg, zal
eveneens worden uitgebreid. Dit besluit
tot samenwerking is (1e vrucht van
maandenlange besprekingen tussen de
legaties van de KNAC en de ANWB.

DEN HAAG, 15 febr. President
Kennedy heeft het Nederlandse jonge-
renvrijwilligersprogramma zijn beste
wensen doen toekomen. De minister
van Buitenlandse Zaken, mr. J. M. A.
H. Luns, heeft in een antwoord op de
boodschap van de Amerikaanse presi
dent gezegd te hopen, dat er een nut
tige samenwerking zal ontstaan tussen
de Nederlandse vrijwilligers en de le
den van het Amerikaanse vredeskorps.

President Kennedy's boodschap aan
minister Luns luidt: „Mijn beste wen
sen voor het Nederlandse vrijwilligers
korps. Eer, dergelijke nationale inspan
ning is in overeenstemming met Ne
derlands historische traditie van dienst
verlening aan anderen. Ik ben vol ver
trouwen, dat uw jeugd een belangrijke
bijdrage zal leveren tot het welzijn van
ontwikkelingsgebieden".

(Advertentie)

Een OLVEH verzekering Uw levensbelang.

Advertentie)

ARNHEM, 15 febr. „Nog nooit
sinds het einde van de oorlog zijn de
bedrijfsresultaten voor de boeren zo
onbevredigend geweest als over 1962.
Vooral de gemengde bedrijven hebben
het zwaar te verduren gehad. Ook de
positie van tal van veehouderijbedrij
ven is door het stijgen van de kosten
zeer nijpend." Dit betoogde gisteren de
voorzitter van de Geldersche Maat
schappij van Landbouw, de heer G.
van der Leij, op de 124e algemene
vergadering van de maatschappij. „In
de akkerbouwsector ligt het relatief
gunstiger, maar hiermee is dan ook
alles gezegd."

Het zou onredelijk zijn, vervolgde
hij, de schuld hiervan zonder meer
af te wentelen op de regering of op
minister Marijnen. Maar dit neemt niet
weg dat de schrielheid van het beleid
de weerstand van de bedrijven heeft
ondermijnd.

,De minister deed niets en nam
geen enkel initiatief. Dat hij tenslot
te ook iets ging doen in de vorm
van een zeer beperkte voorschotrege
ling is," aldus de heer Van der Leij,
„het gevolg van de druk die de land
bouworganisaties en het landbouw

schap op hem hebben uitgeoefend."
Ook wraakte hij het feit dat de Ka
mer bij de behandeling van de be
groting voor Landbouw en Visserij
niets heeft goedgemaakt.

Met betrekking tot de landbouw en
recreatie wees hij op geruchten dat
invloedrijke kringen Oost-Gelderland en
een groot deel van de Veluwe als toe
komstig recreatiegebied beschouwen.
Een van de gevolgen hiervan zou zijn,
dat er in de betrokken gebieden geen
omvangrijke cultuurtechnische werken
meer uitgevoerd zouden mogen worden,
aldus de heer Van der Leij. Hij be
toogde, dat de betrokken instanties kla
re wijn moeten schenken. „Het gaat
hier om de levensbelangen van de land
bouw."