Nederlands-Duits verdrag nog
"'<7 door Senaat aangenomen
*W. Zijlstra:
NIEUW
Wat willen we
paffen of proeven?
Fantastica
Geen mededelingen over
oorlogsmisdadigers
Ook ir. VISSERS
beleid in zVan
der Putten gelaakt
/^LEOLUX
LEOLUX
MANNEQUIN EN ONTWERPSTER
m
W iji zaten met
125 miljoen
^tttihogekant"
'euw beleid
in Bagdad
i<N'
MINISTER EN
P.v.d.A.BOOS
OP ELKAAR
m.
Vooravond
Gehelmde politie
bij wethoudersrel
in Vogelwaarde
Een leven lang „in de stoom
Ir. A. van Rij n
Delfzijl
yóG
DONDERDAG 21 FEBRUARI 1963
PAGINA
(van
Inlandse
^oniek
H,
communisme in Irak.
op communisten is het
irjn *a^rnste aspect van de Iraakse
j^htej ar,dse politiek. Sinds de om-
^gplj.'.he van 8 februari worden
communisten gearresteerd,
N el
Probeert Arif tot een
l'l< 'e tornen met de Koerden,
*>eki ^assem
h rnacbtigste figuren in de
Geen „drie maanden"
Aanbod van 33 min.
A. t automatisch
Ontwerp wettelijke
aansprakelijkheid
atoomschip V.S.
Fijnproevers
hebben
maar één keus:
v.Shs
■u- 2"W
ökA'
louter lichte geurigheid 29 ct.
WILLEM II SIGARENFABRIEKEN
VALKENSWAARD
Wilde staking bij
Amsterdams dagblad
Jr ZITMEUBEL E N
ZITMEUBELEN
1;
Ijverig en onachtzaam
„Anti-honger"-week
Opgewonden menigte
voor gemeentehuis
Bezoek prof. Hallstear
uitgesteld
minister Luns
Eerste Kamer „tip"?
(Advertentie)
onze parlementaire redacteur)
21 tebr- Met steeds
®de v ^ijkende tegenzin heeift de
Sw.,???11" reeds gisteren in grote
i?n<U-n,.V?ld toegezegd voor het Neder-
yf>k ri„ e verdrag te zulle
j"* da"""" vernrag te zullen stemmen.
«te», ^'alistische oppositie zou bh
ief*ch«?.rninK (die naar vandaag werd
slechts weinig teg
en, zo leek het. 1
was hiin woordvoerder,
'^Vr - -
|g j*"MI
Jtets slechts weinig tegenstem-
v ''hps veren, zo leek het. De heer
"M hun woordvoerder. ..Onze
i*aiiHeeP ikheid wordt niet minder
w W eKen de regering ertoe kunnen
fhg, ,i" na de parlementaire goedkeu-
steil» Ratificatie van het verdrag uit
v^cieeS? zo merkte hij op. Hü dls-
5*t sta 1,7 z'cb daarmee duidelijk van
'.Htijn "Punt van zijn partijgenoot dr.
m»„i «telde, dat de regering op
"hiten fr de zaah nog afhankelijk zou
[Sftd t» stellen van de houding die Duits-
[hea «e naaste toekomst gaat inne-
t^Ven K®nover het Europees eenheids-
'Zoet Minister Luns heeft echter dat
f°r»neej oni de ratificatie uit te stellen
Van de hand gewezen. Het was
"ÖW v°°r de vage en aarzelende
s die de regering innam, dat
«tj Ifaalcse staatsgreep van 8 febru-
BeL-j6®^ ot een aantal wijzigingen
lar)(.[ 'n de buitenlandse en binnen-
|r S.® Politiek van Bagdad.
et,'Rd 'racb* reIat'es me' de Ver
te^ e Arabische Republiek te ver-
terwijl het nieuwe regime
j'°enadering zoekt met Algerije
'kien. De tegenwoordige presi-
Van Irak, Abdoel Salaam Mo-
Arif. is een groot bewonde-
Van Nasser. Na de staatsgreep
\vi|| juli 1058 had bij Kassem
W^L. bewe(7en tot aansluiting van
Ijgy hij fje V. A.R., die toen, behalve
tW nog Iraks buurland Syrië
'e. Het tegenwoordige Iraakse
bewind is vriende
lijker gezind tegen
over Nasser dan
bet vorige regime,
maar Arifs enthou
siasme wordt toch
niet volledig ge-
Nati °or de andere leden van zijn
h^t 'r>n'i!e Revolutionaire Raad. Op
is van een toetreden van
0 de V.A.R. geen sprake.
het terrein van de buitenlandse
*an men ook een gewijzigde
'c® constateren ten aanzien van
ler'ike sjeikdom Koeweit. Kas-
vatl ,.e'gementen met een inlijving
hiej oew'eit bij Irak zijn door Arif
"erhaald. De tegenwoordige
8teri ®rs 'n Bagdad schijnen het aan-
Uu» ®.hoe sjeikdom met rust te willen
dr' V'
af ccvolgens zijn er aanwijzingen
i te' niet zo fel anti-Amerikaans
®h\\ Z''n voorganger. Maar het
bewind heeft moeilijkheden
•lii
iU LI L. UIULUljlVULUClI
'arileM.n me' de Sovjet-Unie, naar
^'lo 'nS Van de drastische bestrij-
fy Van bet
'ïnlijk vooral ter voorkoming
htje ®®n communistische tegenrevo-
eh fjl® .'hc' dit volk. omdat de Koer-
Nn j* het hele gebied beheersen
*tr0L °''eterreinen van de Iraakse
\VatUlP ^"^atscbappij.
J'hi I. I e oliewinning betreft: Kas-
U ad „i i i
oe L 'odertijd zoveel, last
?avee|V ezorgd. Bagdad heeft vooral
Vji^eUng bij een goede verstand-
hati e
v>ha!
een plan gelanceerd om de
etroleum Maatschappij te
\x°r'op'"Ser.en' maar Arif schijnt
®llick^' l'6' Voor naast,ng te voelen.
't d» 1 beeft hij een les getrokken
'adeqs 0h8elukkige afloop van Mos-
\>^esiJV°ntuur in Iran in 1931
I ation |entDArif 's door de Iraaks^
v^'hhe]9 ,e evo'utionaire Raad van
j®®rd, Ve'dmaarschalk gepromo-
^en ':;-r z'ln persoonlijke macht
van k' n'e^ zo gro°t als indertijd
j'^efke as,®em- Als er in Irak een
At h'an naar voren komt, zou
Pens de tegenwoordige vice-
li van Binnenlandse
van Saadi, kunnen zijn,
partij die
èl?^se n °fIT,<inlerenJe rol speelt in de
V 1 PartOnder Kassem waren
^boden''en' en dus ook de Ba'ath,
de bewindsman toch de Kamer op dit
punt praktisch enigszins tegemoet
kwam. „Het verdrag is nog niet door
de Eerste Kamer aanvaard. Dat kan
nog wel even duren", gaf hij de heer
Patjjn als een lapje voor het bloeden
toe. Of heeft de minister hiermee zijn
eigen wrevel geuit en de Eerste Ka
mer in zekere zin uitgenodigd van het
reoht van revisie terdege gebruik te ma
ken? In de Tweede Kamer zouden al
leen communisten en pacifisten tegen
stemmen, blijkens hun uitlatingen. De
andere fracties hebben zich mokkend
bij de zaak neergelegd.
De heer Diepenhorst (CH) gaf zijn
weerzin als volgt weer: „In het verdrag
is tussen c'.'.erlet technische zaken, die
voor Duitsland winstpunten zün, ook de
vergoeding aan nazi-slachtoffers ver
werkt. Daarom móeten wij wel. Het is
een urgent, kwestie die al zeer lang
sleept. Duitsland heeft de winst die het
uit deze regeling haalt te danken aan
deze nazi-slachtoffers. Zij die van Duits
land zo te lijden hebben gehad brengen
het land nu voordeel. Maar zij stapelen
gloeiende kolen op het Duitse hoofd..."
De heer Scheps vindt dit geen reden
om toe te geven. Nederland Rad die 125
miljoen mark uit eigen zak moeten be
talen, is zijn mening.
Minister Luns gaf toe, dat hij nau
welijks moreel schuldbesef bij de Duit
sers heeft aangetroffen. Maar voor de
regering is het doorslaan van de zake
lijke balans in het voordeel van Ne
derland aanleiding geweest, tot het bit
tere einde te blyven onderhandelen.
De minister wierp de stelling van de
heer Patijn omver dat het parlement
bij dergelijke verdragen geen primai
re verantwoordelijkheid zou dragen,
omdat er aan de inhoud niets kan
worden, veranderd. Het parlement is
constitutioneel voor het in werking stel
len van het verdr ag mede verantwoor
delijk. Staatssecretaris Van Houten wees
erop, aat de Kamer de inhoud wel
degelijk lang tevoren heeft gekend,
omdat de regering steeds de commis
sie voor Buitenlandse Zaken over de
gang van zaken heeft ingelicht.
Tenslotte beert de Kamer toch nog
iets weten te bereiken. Minister-presi
dent De Quay heeft de toezegging
gedaan, dat bij de verdeling van de
125 miljoen voor invaliden met de be
paling zal gelden, dat de betrokkenen
drie maanden gevangen moeten zijn ge
weest, alvorens het recht op een uitke
ring te kunnen doen gelden. Hjj gaf toe
dat het niet mag voorkomen, dat ie
mand die door de S.S. is mishandeld
en daarvan de gevolgen zijn leven lang
meesleept, niet wordt ondersteund en
een ander die geen lichamelijke gevol
gen heeft te dragen kan meedelen, al
leen omdat hij toevallig drie maanden
gevangenis achter de rug heeft.
De minister-president heeft echter de
instelling van een noodfonds voor hard-
heidsgevallen van de hand gewezen. Dit
zou het g;ehele verdelingssysteem van
de commissie-Drees doorbreken. Men
zou dan in subjectieve beoordelingen
en medische criteria vervallen, hetgeen
de afwikkeling, die nu snel moet ge
schieden, op de lange baan zou schui
ven. De minister-president zei, dat hij
het probleem had weten op te lossen
door nu de volgende categorieën onder
de verdeling te brengendegenen die als
oud-verzetsstrijder een buitengewoon
pensioen ontvangen en oorlogsslachtof
fers die onder de hulpverleningsrege
ling van het departement van Maat
schappelijk Werk vallen.
In zijn uiteenzetting van de zakelij
ke winstpunten die er tenslotte voor
Nederland zijn uitgekomen heeft mi
nister Luns vooral de regeling in het
waterstaatkundig en volkenrechtelijk
warnet rond Delfzijl naar voren ge
bracht. De belanghebbenden bü deze
haven hebben al jaren sterk hierop
aangedrongen. Ook staatssecretaris
Van Houten, en de minister van Ver
keer en Waterstaat, drs. Korthals,
hebben op het belang van de thans
getroffen regeling van samenwerking
tussen Nederland en Duitsland in het
Eems-Dollard-gebied gewezen, nu
Delfzijl als haven in verband met de
snel toenemende industrialisatie in het
Noorden snel in betekenis toeneemt.
Voorts noemde minister Luns de re
geling inzake de grenswateren een gro
te vooruitgang.
Wat de bedragen betreft, die Duits
land wil uitkeren, wees hij erop, dat Ne
derland in de afgelopen achttien jaren
al voor twee miljard mark aan diverse
posten heeft ontvangen. Hij noemde ver
koop van vijandelijk vermogen, van ef-
fekten, en goud. „Gestolen goed dan al
tijd" riep iemand in de Kamer. De mi
nister baseerde zijn redenering, dat het
verdrag ondanks alles toch aanvaard
baar is voorts op de stelling, dat Neder
land met andere Duitsers heeft onder
handeld dan de nazi's die het de on
noemelijke schade en het vaak on
herstelbaar leed van de oorlog hebben
aangedaan.
Minister Zijlstra zette uiteen, dat de
Duitsers steeds hebben getracht aller-
tei vorderingen naar een later tijdstip te
verschuiven omdat zij slechts zouden
passen in een behandeling van multi
laterale kwesties. „Nederland heeft heel
wat in de bilaterale wacht weten te
slepen", stelde hij vast.
Typerend voor de sfeer van keihard
onderhandelen is de wijze geweest,
waarop het bedrag van 125 miljoen
mark tot stand is gekomen. De minis
ter van Financiën zette uiteen, dat de
Duitsers aanvankelijk met een aanbod
vein niet meer dan 33 miljoen voor
de dag waren gekomen. Daarop ging
Nederland niet in. Tenslotte heeft men
de Duitse onderhandelaars de eis ge-
Advertentie)
PERFECT L
SPIEGELGLADDE STALEN
ZOOI. VEDERLICHT
steld van 125 miljoen en dit bedrag
onherroepelijk weten vast te houden.
„Wij hadden de overtuiging, dat Ne
derland aan de hoge kant zat", aldus
prof. Zijlstra. In totaal heeft Duitsland
voor dit soort uitkeringen een miljard
mark toegezegd. Het totaal, dat Duits
land aan alle landen aan oorlogsscha
de uitkeert, bedraagt 27 miljard mark,
of tien procent van het nationaal in
komen van dat land in 1961.
Nederland participeert daarin voor
600 miljoen mark, aldus de minister.
Hierbij is echter nog geen sprake van
multilaterale regelingen in een defini
tief vredesverdrag met Duitsland. De
minister van Financiën is zelfs van oor
deel, dat van echte herstelbetalingen
geen sprake meer kan zijn. Deze bete
kenen, zoals de eerste wereldoorlog ons
heeft geleerd, economische vernieti
ging, ook voor de crediteurlanden.
Minister Luns heeft voorts verklaard,
dat wat thans is bereikt, bjj een even
tuele verwerping van het verdrag Ia-
ter nooit meer zal kunnen worden ge
haald, laat staan verbeterd. Verwerping
acht hij bovendien onverantwoord in
verband met Nederlands relaties tot
de Duitse nabuurstaat, vooral op eco
nomisch gebied.
Staatssecretaris Stjjkel (Verkeer en
Waterstaat) heeft de Kamer gerustge
steld terzake van onze opvattingen om
trent de vrije vaart op de Rijn volgens
het verdrag van Mannheim. Ook bij de
vervoersregelingen, waarover in Brus
sel thans wordt onderhandeld, zal daar
van niet worden afgeweken. Minister
Korthals zei, dat Nederland de laatste
tijd niet heeft te klagen over Duitse me
de wa-
Gerust-
Zijlstra
en staatssecretaris Van Houten mee
deelden omtrent het onaantastbaar ka
rakter van de jongste uitspraak van het
Hoog Gerechtshof in Karlsruhe omtrent
de „Spaltungstheorie". Menselijkerwijze
is er nu geen risico meer voor Neder
lands vermogen, meende prof. Zijlstra.
Staatssecretaris Van Houten wees nog
op enkele voordelen op het gebied van
verkeer en recreatie, die bij de jongste
grensregelingen voor Nederland zijn ont
staan.
DEN HAAG, 21 febr. Bij de Twee
de Kamer is een wetsontwerp inge
diend ter regeling van de wettelijke
aansprakelijkheid voor schade, veroor
zaakt door het Amerikaanse atoom
schip Savannah, dat mogelijk in de
loop van dit jaar een bezoek aan Ne
derland zal brengen.
Het ontwerp betreft goedkeuring en
uitvoering van de 6 februari gesloten
overeenkomst tussen Nederland en de
V.S. inzake de tweede aansprakelijk-
H ''MK'il
AMSTERDAM, 21 febr. De avond
ploeg van het dagblad „De Telegraaf"
heeft gisteravond bijna twee uur ge
staakt. De typografen waren het niet
een met het 's middags door een depu
tatie van de personeelscommissies van
de hoofdstedelijke dagbladen genomen
besluit, gevolg te geven aan het verzoek
van de werknemersbonden zich van in
dividuele acties voorlopig te onthouden.
Een beroep van de adjunctdirecteur van
het blad, aan het werk te gaan had geen
resultaat. De stakers luisterden wel naar
de voorzitter van de bij het N.V.V. aan
gesloten A.N.G.B. en de afdelingsvoor
zitter van deze bond die de stakers in
overweging gaven aan het werk te gaan.
Hieraan werd gevolg gegeven.
Aanvankelijk hadden de Amsterdam
se typografen besloten gisteravond een
24-uursstaking te beginnen als voor die
tijd geen overeenstemming over de nieu
we grafische C.A.O. zou zijn bereikt.
Morgen wordt het overleg tussen werk
gevers en werknemers hervat.
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG, 21 febr. De stemming
over de begroting van Justitie is gisteren
door de Eerste Kamer uitgesteld tot
dinsdag omdat de socialistische frac
tie niet tevreden was met het antwoord,
dat minister Beerman had gegeven over
de eventuele gratieverlening van de
Duitse oorlogsmisdadigers. De minister
hield een uitvoerig betoog over de vele
kanten, die aan dit soort gratiezaken
zitten en over de grote zorg, waarmee
(Vervolg van pagina 1)
Ook minister Vissers beleid wordt
door de commissie bekritiseerd en wel
met betrekking tot de weergave in zfju
nota van een bepaalde periode uit de
loopbaan van de heer Van der Putten.
heid. Voor de schade, aldus het ont- Het ging daarbij over een beoordelings-
werp, zijn de V.S. absoluut aansprake
lijk. Deze aansprakelijkheid is voor elk
kernongeval beperkt tot een maximum
bedrag van vijfhonderd miljoen dollars.
kwestie, waaruit de heer Van der Pui
ten zegevierend te voorschijn was ge
komen. De onderhavige fase was wel
iswaar volgens de commissie niet on-
Advertentie)
METZ TOONT II DE VOLLEDIGE COLLECTIE
NIEUWE BINNENWEG 166-168-170-172 NIEUWE BINNENWEG I-NIEUWE BINNENWEG 22
.V
Evenals vorig jaar werd ditmaal in het RA.I.-gebouw in Amsterdam door
verschillende huishotid- en industriescholen uit geheel Nederland een modeshow
gehouden van door de leerlingen ontworpen en vervaardigde kleding. De achttien
jarige Wilhelmien Willems uit Kerkrade toont hier vol zwier het door haar
gecreëerde strandpakje met hoed.
juist weergegeven, maar niettemin wek
ten bepaalde passages de indruk, dat
het beleid van de chefs van de heer
Van der Putten gunstiger is voorge
steld dan dit in werkelijkheid was.
Tevens wordt ingegaan op wat ge
noemd wordt „de zaak Oudewater I
een door de heer Van der Putten aan
hangig gemaakte aanbestedingskwes
tie, waarbij een klein bedrijf in Oude
water een order kreeg voor de om-
tal officieren werd overgeplaatst. De
bouw van militaire voertuigen. Een on-
commissie vindt, dat de heer Van der
Putten juist heeft gehandeld door de
derzoek had tot resultaat, dat een aan-
zaak aan de orde te stellen, maar
laakt dat hij er, ook toen er strafmaat
regelen genomen waren, te vaak op
terugkwam.
Wat de zaak „Oudewater XI" betreft
de bloesjes-affaire waarbij de
heer Van der Putten volgens zün zeg
gen in een in scène gezette aanrandings
affaire zou zvjn betrokken, zegt de
commissie, geen behoefte te hebben aan
een onderzoek, omdat twee opsporen
de instanties er niet in geslaagd zpn
strafbare feiten te ontdekken
De commissie noemt de heer Van
der Putten enerzü'ds een „üverig
hoofdambtenaar" en citeert minister
Staf, die spreekt over „de belang
rijk meer dan normaal goed zünde
technische bekwaamheid van betrok
kene". Anderzüds is het meer dan
eens gebleken dat hü „orde niet
acht," hetgeen onder meer blükt uit
het feit, dat hü zich ziek heeft ge
houden, is vervuld van grieven tegen
het apparaat waarin hü werkt, een
grief niet als afgedaan kan beschou
wen en vervuld is van achterdocht
tegen degenen met wie h;j moet sa
menwerken.
De commissie zegt in het slot van
haar nota, dat de heer Van der Put
ten het de ministers door bepaalde
eigenschappen zeer moeilijk heeft ge
maakt hem als ambtenaar te handha
ven. Als bewijs hiervoor wordt een ci
taat aangehaald uit de recente brief
van de ex-ambtenaar, waarin hij meldt
zijn procedures om financiële redenen
niet te kunnen voortzetten.
De meerderheid van de commissie
wü'st erop, dat de grieven van de heer
Van der Putten wel degelük zijn onder
zocht. Zün rechten zijn niet op enige
wijze verkort, zo vindt zij. Het vaststel
len van zijn ongeschiktheid echter is met
onvoldoende zorg geschied, zo is de
mening van de gehele commissie.
Twee leden van de commissie zün
het niet eens met de conclusies over
de ontslagverlening. Zü wpzen erop
dat in twee instanties veui ambtena-
renrechtspraak de gestelde onge
schiktheid niet houdbaar is gebleken
als grondslag voor ontslag. De mi
nister had hem volgens hen om an
dere redenen kunnen ontslaan.
Tenslotte wordt ten aanzien van het
beleid van minister Visser nog opge
merkt, dat zjin uitlatingen in het open
baar als „de heer Van der Putten is
geen redder des vaderlands, maar een
ongeschikt ambtenaar" minder prudent
geacht moeten worden. Over het feit
dat de minister op het salaris over de
periode tussen het gegeven ontslag en
de vernietiging daarvan door de centra
le raad een korting heeft willen toepas
sen, merkt de commissie op, dat de be
windsman zich op een ruimer stand
punt had kunnen stellen.
DEN HAAG, 19 febr. Prins Bem-
hard zal 21 maart de wereld-„anti-
honger"-week in Nederland inleiden op
een büeenkomst in het Kurhaus te
Scheveningen; de prins is algemeen
voorzitter van de Nederlandse Organi
satie voor Internationale Büstand (NO
VIB). Tijdens deze büeenkomst zal de
première plaatshebben van de film
„Voedsel of hongersnood" die een in
ternationaal olieconcern ten behoeve
van de wereld anti-honger actie heeft
doen vervaardigen.
steeds een beslissing wordt voorbereid.
Uiteindelük moet elk geval op zjjn eigen
merites worden beoordeeld, aldus de
minister. Een beslissing kan aleen wor
den genomen op basis van het gehele
dossier over de betrokkene, zowel van
vóór het vonnis als van daarna. Het
zün er maar enkelen die ver deze vol
ledige gegevens beschikken.
Verder wordt steeds het advies ge
vraagd van de rechter, die het vonnis
heeft geveld en van het Openbaar Mi
nisterie. Al deze gegevens moet de mi
nister, die de uitundelüke verantwoor-
delükheid draagt, in de stilte van zün
kamer beoordelen. Dat is zijn dure
plicht. Hü draagt niet alleen de verant
woording tegenover de volksvertegen
woordiging maar óók voor'zün eigen ge
weten. Mr. Beerman erkende, dat tevens
een rol speelt of hüzelf, met nog slechts
korte tyd als bewindsman voor de boeg,
degene is die in de onderhavige geval
len de beslissing moet nemen. „Het
speelt mee, maar het is niet beslis
send". De minister is verder van me
ning, dat hü het gratiebeleid, zoals dat
door zün ambtsvoorgangers is uitgestip
peld, niet heeft omgebogen.
bewindsman
umenten pro
Senaat waren
Met dat al ging de
nauwelijks in op de arj
en contra, die door de
aangevoerd, en in het geheel niet op
de concrete vraag van Mr. Cammel-
beeck (P.v.d.A.) of het verlenen van
gratie aan één of meerderen van de
vier Duitsers thans in overweging is.
„Ik kan hierover geen verdere mede-
lingen doen". Mr. Cammelbeeck was
daar nogal boos over en vroeg voor
zün fractie gelegenheid zich over haar
houding te beraden.
Tevoren had Mr. Beerman de socia
listische Senator ook een „gebrek aan
wil om objectief en zonder vooringeno
menheid te oordelen" verweten. Toen
ging het over de waardering voor de
daodkracht van de minister in zün wet
gevende arbeid. In eerste instantie waren
vrüwel alle sprekers niet zo erg enthou
siast geweest over wat de bewindsman
in de afgelopen jaren aan resultaten
heeft geboekt. Na het antwoord van de
minister („Er wordt hard gewerkt en
de resultaten van het departement kun
nen de vergelüking met die uit vele
vroegere perioden doorstaan") was die
kritiek merendeels verstomd. Althans,
bü de replieken kwam men met uit
zondering van mr. Cammelbeeck er
nauwelüks meer op terug.
Over het echtscheidingsvraagstuk zei
minister Beerman nog, dat hü onder
meer het advies van het Centrum voor
Staatkundige Vorming van de KVP wil
afwachten.
Telkens tegen vasten
avond duikt overal in mijn
omgeving deze vraag op:
kan een noorderling Car
naval vieren? Eigenlijk is
iat een stompzinnige vraag.
Nóg meer eigenlijk is het
in het geheel geen vraag.
Zij is te vergelijken met
deze vraag: kan een noorderling ook
adem halen? Kan een noorderling Car
naval vieren is in feite een scherts-
vraag die beantwoordt aan een typisch
menselijke en diep doorgevreten be
hoefte zich over te geven aan een pro
blematiek, die niet bestaat. Zij heeft tal
van schijnvertoningen tengevolge, die
bijna aan het Carnaval zouden doen
denken, ware het niet dat in de ver
warde situatie verschillende mensen
elkaar van de zenuwen gaan uitroeien.
En dat maak je op het echte Car
naval nooit mee. Daar geniet men
die volledige vriiheia, die een voor
waarde is om de medemens in zün
volledige eigen waarde te erkennen.
Daar komt nóóit doodslag van.
De noorderling kan adem halen,
dus kan hij Carnaval vieren. Ofschoon
hü er natuurlpk wel rekening mee
moet houden, dat hij, uitgevierd
zünde, adem te kort komt.
Ik wil de zaak niet idealiseren. De
wereld is natuurlijk géén paradij*-
Er zün en blpven altü'd wel een paar
echte vragen over. Ik noem nou maar
wat:
„Zou een zuiderling ooit een zinnig
woord kunnen uitbrengen op een
eventuele büeenkomst van het Lu
thers Evangelisch Traktaatgenoot
schap?"
Ik geloof dat ik die vraag met een
volmondig „Neen" zou moeten be
antwoorden. Maar zü is dan ook van
weinig betekenis. Hü, de zuiderling,
wil dat helemaal ook niet
VOGELWAARDE. 21 febr. Het wet
houdersconflict in deze Zeeuwsvlaamse
gemeente is gisteravond uitgelopen in
een rel. Aanhangers van wethouder F.
A. de Bakker uit Bosclikapelle trokken,
onder geleide van gehelmde rükspolitie,
met spandoeken en onder het zingen
van speciaal voor deze gelegenheid in
gestudeerde liederen op de wüze van
„Brandend Zand" naar het overvolle
raadszaaltje.
Hiermee trachtten zü de voorstanders
van de motie van wantrouwen tegen
hun wethouder tot andere gedachten te
brengen. Het mocht niet baten. De on
dertekenaars van de motie hielden voet
bü stuk, ook nadat de heer De Bakker
zün beleid hartstochtelpk had verde
digd. Met acht stemmen voor en twee
tegen werd de motie aangenomen.
Na afloop van de vergadering werd
wethouder De Bakker op de schouders
van zijn voorstanders genomen. De mo.
tie-oi.dertekenaars, vooral wethouder
Serrarens en raadslid Schelfhout, te
genstanders van de heer De Bakker,
moesten onder poütiegelelde door het
rumoerige en nog steeds zingende pu
bliek worden geleid.
Overigens behoefde de politie zü
was zelfs in de raadszaal niet in te
grüpen. Maar eerst nadat burgemeester
Molthof vanaf het bordes van het raad
huis het publiek had toegesproken gin
gen de honderden inwoners van Vogel
waarde naar huis.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 21 febr. Het bezoek
van prof. Hallstein, voorzitter van de
Europese commissie, is enige tüd uit
gesteld. Prof. Hallstein zou vandaag
naar Den Haag komen voor besprekin
gen met enige Nederlandse ministers.
Het is echter gebleken, dat vandaag
niet iedereen zich voor die besprekin
gen vrü zou kunnen maken. Zo spoedig
mogelijk zal een nieuwe datum worden
vastgesteld.
(Advertentie)
Rustig oud met OLVEH pensioen.
toom, stoomWat is dat?
Ax Is er nog stoom?" En
)D dat vragen de mensen
aan een man, die bijna zijn
leven lang in de „stoom" heeft
gezeten. Maar zo heel ver
wonderlijk zijn die vragen toch
niet. Wat weten wij mensen van
de twintigste eeuw met al zijn
technische nieuwigheden nog van
stoom. Met het verdwijnen van
de stoomtram heeft voor ons ook
de stoom afgedaan. Stoom heeft
voor de meeste mensen van onze
tijd alleen een historische klank.
Ir. A. van Rijn, hoofdingenieur
directeur van. de Dienst voor het
Stoomwezen hoort al die leke-
praat over stoom hoofdschud
dend aan. Deze maand gaat hij
met pensioen. Dan heeft hij 42
jaar Dienst voor het Stoom
wezen" achter de rug.
De vraag wat die Dienst voor
het Stoomwezen vandaag de dag
nog behelst, had de heer Van
Rijn kennelijk verwacht. Voor
dat uw verslaggever een bezoek
aan hem bracht, had hij al alles
keurig neergeschreven op ruim
twee velletjes blocnotepapier.
Voorop stelt hij, dat de Dienst
voor het Stoomwezen in hoofd
zaak is belast met de uitvoering
van de Stoomwet. Hij geeft toe,
dat het grote publiek tegenwoordig weinig meer van stoomketels en an
dere toestellen merkt. Uiterlijk is van het gebruik van stoom weinig te
bespeuren. Maar toch, zo verzekert de heer Van Rijn, speelt de stoom nog
steeds een belangrijke rol. Zo zijn alle elektriciteitscentrales in ons land
stoomcentrales. Ook grote passagiersschepen zoals de „Rotterdam", de
„Rijndam", de „Maasdam", de Statendamen de ,JIieuw-Amsterdam"
en verder vele grote tankers zijn stoomschepen ook al worden deze sche
pen met olie gestookt. Bovendien maken talrijke bedrijven voor de warmte,
die zij bij de fabricage van hun produkten nodig hebben, gebruik van
stoom. Dat de Dienst voor het Stoomwezen eerder meer dan minder werk
krijgt illustreert de heer Van Rijn met er aan toe te voegen, dat het aantal
stoomtoestellen vooral als gevolg van de industrialisatie voortdurend in
belangrijke mate toeneemt. En dan staat nog het zogenaamde „Drukhou-
dersbesluit" op stapel, dat zal gelden voor toestellen onder druk, die niet
mder de Stoomwet vallen. De uitvoering van dat besluit zal zelfs uitbreiding
van de Dienst noodzakelijk maken. Met dit alles wil hij alleen maar zeg
gen, dat de Dienst voor het Stoomwezen nog een springlevend apparaat is.
Al staat directeur Van Rijn vlak voor zijn pensioen, het wel en wee van
de dienst zal hem daarna niet onberoerd laten. Hoe kan het ook anders.
Geboren in 1898, begon hij zijn loopbaan bij de Dienst voor het Stoom
wezen onmiddellijk nadat hij in 1921 in Delft was afgestudeerd als werk
tuigkundig ingenieur. Hij is met de dienst en het werk vergroeid. Vandaar
ook dat hij „met gemengde gevoelens" vertrekt. Hij is van plan lid te
blijven van enige commissies, die verband houden met het Technisch
Onderwys. Maar eerst het schema daarvoor heeft hij al in zijn hoofd
gaat hij met zijn echtgenote een grote reis maken. Graag zou hij onder
meer een bezoek brengen aan Japan en China, landen die hem bijzonder
boeien. Op zijn reis zal hij ook Curagao aandoen, waar hij zijn dochter,
schoonzoon en kleinkinderen gaat opzoeken. En het staat nu al bij hem vast,
dat hjj de hele reis per schip zal maken.
Door zijn werk heeft hij in de loop van de jaren zoveel met schepen te
maken gehad, dat hij van de scheepvaart is gaan houden. Hoe sterk die
binding is, getuigt zijn uitspraak: „Als ik nog eens op de wereld kwam,
ging ik in de scheepvaart".
