Schaatstocht bij fakkelschijnsel voor
duizenden romantisch avontuur
Vurige
ïjspret
bij nacht
inister Luns: kandidaat
voor nieuw kabinet
Boeten is niet hetzelfde
als zuinig leven"
Bonte storm over
Limburg in trance
Massale verkleedpartij na
geslaagde optochten
m
Volgens NIPO-enquête
Vastenbrief: antwoord op Gods goedheid
aardse waarderendoch
niet als allerhoogste goed
Zaken doen
V'
als liefhebberij
Kistje uit KLM-
toestel in Kano
al ontvreemd
Duitse ontvlucht
in Roermond
Het uitgespaarde
moet van liefde
getuigen
Carnavalisten vrezen geen kou
C. J. Palm
^ej. Klompé derde
prof. De Quay
gasvergiftiging
overleden
^fe*BORG, 25 febr.
MAANDAG 25 FEBRUARI
INTERLAND, 25 febr. De
i^te^?ee"nacht-fakkel-toertocht is
ö^gavond onder ideale weers-
fcj^.^digheden in vele op-
Gn een merkwaardig ge-
v6]eGb geworden, helaas voor
Vi n^et even fascinerend en
a's dit voor duizenden
Vet, leo wel is geweest. Van zeer
scu ;varen deelnemers en toe-
bjj ,lIWers gekomen. We spraken
Uit t, startplaatsen met mensen
Rotterdam, Oud-Beijerland,
Uit - ede en Texel en met velen
de
en Texel en met velen
contreien van de Friese elf
°n> we zagen zelfs buitenland-
^merborden op de eindeloze
.auto's, die een fel wit lint
1)5 J^cht vormde op de besneeuw-
te van de Gouwzee, geflan-
55
T 5?1
keerd op de retourbaan door het
doordringende rood van vele
achterlichten.
verkouden ver kou.... ve....
AKKERTJES
helpen sneller en beter dan ooit
Si
K. elÜk.
Verdacht van inbraak
In nachtgewaad ontsnapt
uit bewaakt ziekenhuis
Duizenden schaatsliefhebbers
hébben zaterdagavond deel
genomen a. d. romantische
toertocht over de Gouwzee in het
schijnsel van ontelbare fakkels
bovenste foto). Ook aan toe
schouwers ontbrak het niet; vélen
reden met hun auto over de be
vroren zee tussen Volendam,
Marken en Monnikendam, terwijl
het vuurwerk boven hun hoofd
uiteenspatte.
IJS-TOERTOCHT MET
TRACTOR MISLUKT
UTRECHT, 25 februari De
traditie getrouw is zondag de
laatste voor het begin van de
vasten in alle Nederlandse
kerken een bisschoppelijke vas
tenbrief voorgelezen. De bis
schoppen bieden de gelovigen
een meditatie over de goedheid
van God en de levensvernieu
wing als antwoord op deze goed
heid.
Massaal verkleden
Knillis onthuld
Minder subsidie
V.
gouwzee in feestlicht
(Van een verslaggever)
(lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllfllllllllllll
De grote driehoek Monnikendam
Marken - Volendam was één zee van
romantisch lidht; het zachte geel van
(Advertentie)
23 febr. Enquë-
th.iS? het Nederlands Instituut voor
C.Nen ke Opinie hebben
to
honderden
verspreid over
en uit verschillende mi-
ernstige vraag gesteld welke
EM^nnen naar hun oordeel beslist
ij 'ht* "mesten worden in het nieuwe
dat na de Tweede Kamer-ver-
^iw'ftl 'n me' van 'üt Jaar gefor-
V^de worden. Blijkens de ant-
0mag minister Luns niet ont-
jJJqD 'eek hij enkele weken geleden
Bouwman de meest populaire
dkheid. ook in deze minister-
O. ji .homt hij voortreffelijk voor de
^VnLsPant ('e kroon mei
Ij, ^t. der stemmen.
itiksl'^or-president dir. De Quay 1
tweede 1
met drieen-
"^lf ^'°mpé werd eervol derde met
h OvL"^k. zelfs in staat een handicap
Jhp^fiwinnen. De enquêteurs hadden
lik de vraaer gesteld: ..welke
de vraag gesteld: „welke
*ti 5?®ftnelqke kandidaten". De he-
ra- Vondeling en Cals be-
v h„ 'oder tien pet. der stemmen,
0*o.f;ei Suurhoff zes pet., de heren
6n Pous iBder viJf Pct'
1 Rot- haalde ook dr. Drees; mi-
ii!' IjiRothals haalde de vier pet., de
IivMep ottinck drie pet. Twee pet. en
der stemmen kregen onder
iiïiiL de heren Mansholt. Roolvink,
- Van Aartsen, Veldkamp, Bur-
SS» is in de nacht van zaterdag
Cg/e 42-jarige c. N. de Vaal
hier bi) zijn schoonouders
toffB °m het leven gekomen. Het
Ni ''eiirt hracht, samen met een
Ni- *ijti nacht door in de kamer
'VSep zieke schoonouders. Zondag-
faj htdekte een zoon de bewuste-
5? phheleden. Ijlings werd een
JU ,6er i "6 politie gealarmeerd. Voor
«V r Vaa' kwam de hulp te laat;
oe^8 overleden. De heer en
Smits werden naar het zie-
i r "vorgebracht. Hun toestand is
VI 'let er gisteravond nog niet
M het •*vvat voor soort gasvergifti-
üit l® geweest. De gedachten
^hjvbkhl-!3aar stadsgas, maar ook de
bi van n'001?88. welke de
"W IRnengedrongen zou zijn, on-
«ton thans.
ger, Beerman, Hofstra, Scholten, Oud,
Samkalden, Vos, Visser en Van den
Brink.
Niet alle ondervraagden konden „na
men noemen". Vierenveertig procent
(meer vrouwen dan mannen) hadden
„geen idee". Wist men een kandidaat,
dan volgden in de meeste gevallen de
andere twee vanzelf.
De ondervraagden bleken bijna uitslui
tend aan ministers en oud-ministers te
denken. Af en toe klonk de naam van
mensen die regelmatig voor radio en tele
visie spreken.
DEN HAAG. 25 febr. Het kistje
met ruim negentigduizend gulden aan
Frans Equatoriale francs, dat zaterdag
9 februari bij het uitladen op Schiphol
uit een KLM-Dc 8 werd vermist, was
al verdwenen in Kano. de plaats van
verzending. Dit is de dienst bedrijfs-
beveiliging van de KLM gebleken na
een uitvoerig onderzoek ter plaatse
van ruim een week. De Nigeriaanse
politie heeft drie personen gearres
teerd, die worden verdacht te hebben
meegewerkt aan de ontvreemding. Het
onderzoek wordt voortgezet.
ROERMOND, 25 febr. Uit het
St. Laurentiusziekenhuis alhier is gis
termorgen een veertigjarige Duitse
mevrouw Braun ontsnapt, die daar
onder politiebewaking werd verpleegd.
De politie houdt er rekening mee, dat
zij behoort tot een internationale in
brekersbende. Zq was in het ziekenhuis
opgenomen voor een blindedarmopera
tie en stond onder voortdurende be
waking van de rijkspolitie.
Gistermorgen omstreeks zeven uur
merkte zij kennelijk, dat haar bewaker
haar voor een ogenblik had verlaten.
Zij heeft dat moment benut en zag
kans ongezien in nachtgewaad te ver
dwijnen. Men vermoedt dat zij van bui
ten hulp heeft gehad, want in de buurt
van het ziekenhuis is omtrent die tijd
een Duitse grijze personenauto gesigna
leerd. De politie heeft haar tot dusver
niet teruggezien.
de brandende fakkels, die bewogen op
de cadans van duizenden schaatslief
hebbers, daarboven tegen de donkere
hemel bengaals vuur en pijlen, uiteen
slaand in machtige waaiers van oranje,
rood, groen en blauw.
Organisatorisch evenwel liep de
boel lelijk uit de hand, vooral op
Marken, waar de enorme hoeveelheid
deelnemers zowel vanuit Volendam als
van Monnikendam niet te verwerken
was. Bij honderden drongen de men
sen met hun brandende fakkels sa
men voor een klein hokje, waarin
een heel beklagenswaardige Marker
probeerde de hem van alle kanten
toegestoken deelnemerskaarten van
een stempel te voorzien. Dat er daar
bij geen ongelukken zijn gebeurd
met al die brandende fakkels is in
feite het meest verwonderlijke van de
hele avond.
De stempelaar moest er gauw de
brui aan geven, zeer tot teleurstelling
van de deelnemers, die dachten door
het ontbreken van een Marker stempel
niet in aanmerking te zullen komen
voor een herinneringsmedaille. Doch zo
straf bekeken terecht de organisatoren
het later niet. Het was overigens niet
de enige misrekening. Duizenden die
per auto het festijn wilden volgen,
moesten retour maken, omdat men ver
zuimd had afdoende maatregelen te ne
men voor af- en aanvoer langs de smal
le toevoerwegen. Kilometers lange fi
les stonden te wachten bij Monniken
dam, waar men toegang tot het ijs zou
krijgen. Moe van het wachten reden
honderden wagens door naar Volen
dam, waar men echter met dezelfde
moeilijkheden te doen kreeg. De auto's
op het Ijs konden er op een gegeven
moment niet meer af, en die op de
wal er niet op. Rond half tien 's avonds
bereikte het gemopper rond de Gouw
zee een hoogtepunt. De allerijl versterk
te politie wist ook zo rap geen oplos
sing. Om het waarlijk grootse schouw
spel, dat de duizenden toch werd ge
boden, rekende men de fouten in de or
ganisatie maar niet al te zwaar aan.
Onder de verwachting bleef overi
gens het aantal deelnemers, aan de
schaatstocht zelf, dat men op tiendui
zend had geschat; het bleek niet meer
dan de helft te zijn. Tegen half twaalf
werkten de laatste deelnemers zich te
gen de vaste wal op. Kort daarna joe
gen machtige mistbanken over de toen
gelukkig door een ieder verlaten vlak
te alsof de natuur wilde zeggen; het is
nu welletjes geweest.
STAVEREN, 25 febr. De heer Y.
Zwart uit Medemblik, die gistermorgen
bezig was met een landbouwtrekker een
toertochtje Holland-Friesland over het
ijs van het IJsselmeer te maken, moest
dicht bij Staveren zijn voertuig ijlings
verlaten toen dit door het ijs zakte. De
trekker is onder het ijs en het ter
plaatse ongeveer acht meter diepe wa
ter verdwenn.
„Wanneer u in het missaal bladert
en kennis neemt van enkele misformu
lieren uit de vastentijd", aldus de
bisschoppen in hun brief, „dan zult u
keer op keer die twee dingen aantref
fen. U vindt er Christus, die de mensen
laat zien hoe goed en hoe liefdevol
de Vader is. U vindt er ook de mens
die tegen God is, de mens die wan
hopig is, de mens die zqn zondigheid
erkent, de mens die echt zou willen
geloven maar het nog niet kan. De
mens in geheel zijn menselijke onvol
komenheid, met ai zijn gebreken en
deugden. En steeds zien wij, dat
Christus hem verwijst naar de Vader.
Liefdevol staat Hij tegenover en naast
de mens, die in nederigheid open wil
staan voor God en die God in zijn
leven een plaats wil geven.
Misschien zien wij, die toch in Chris
tus willen geloven, de Vader nog altijd
te weinig als ónze Vader. Hij is alleen
maar goedheid, genegenheid en liefde
en wel zó zeer, dat Hij de naam van
ieder van ons afzonderlijk heeft ge.
schreven „in de palm van zijn hand",
zodat Hij ons, menselijkerwijs gespro
ken, niet meer kan vergeten. Want hét
wonder in het Nieuwe Verbond is
Christus' goedheid en dus de goedheid
Gods. Het hoogste bewijs van die lief
de gaf de Vader toen Hij ons mensen,
die zelf een breuk met God hadden
veroorzaakt, Zijn Zoon Jesus Christus
zond om ons „het vermogen te geven
kinderen Gods te worden" (Jo.1,12).
Door Christus nodigt de Vader ons uit
in ons leven vorm en inhoud te geven
aan het Kindschap Gods: vorm en in
houd te geven aan ons antwoord op
de liefde van God tot ons. „Dit is
mijn gebod, dat gij elkander liefhebt,
zoals ik u heb liefgehad" (Jo. 15,12).
En daarmee gaf Hij ons het klimaat,
dat wij behoeven om waarlijk als chris
tenen te kunnen leven.
Ons antwoord op die goedheid. Er
wordt van ons gevraagd, dat wij met
ons gezin, in het contact met onze
medemensen en in onze gemeen
schappen inderdaad leven in het kli
maat van die goddelijke goedheid.
Maar in alle eerlijkheid zullen wij
ons mens moeten bekennen, mens
met gebreken en tekorten, waardoor
dat klimaat ernstig kan verkillen.
We zeggen het zelf zo vaak, dat hier
op aarde niets volmaakt is. Ook de
mens niet. En als dus de Kerk in
de veertigdagentijd heel bijzonder
onze aandacht vraagt voor onze hou-
Advertentie)
Een OLVEH verzekering uw levensbelang.
(Van onze correspondenten)
MAASTRICHT, 25 febr. Met as
sistentie van zijn „Marechal-Funke-
leer" heeft prins Guus I gistermiddag
op het Maastrichtse Vrijthof het zuide
lijke feest van de dwaasheid ingescho
ten. De elf schoten van het historische
Momuskanon vormden het protocolaire
startsein voor carnaval 1963. De mees
te plaatsen in Limburg waren overi
gens zaterdagmiddag al in carnaval
stemming. De serieuze bestuurders
droegen hun macht voor enkele dagen
over aan de carnavaleske grootheden.
In de Limburgse hoofdstad, het bol
werk van carnavalvierend Limburg,
was dit een grandioos festijn.
De monumentale, bont versierde
stadhuishal, diende als audiëntiezaal
voor prins Guus. Op kolderiek-waardige
wijze sprak hij zijn onderdanen toe.
Het rumoer rond de annexatie-plannen
werd rijkelijk „besproken" temeer
daar de Maastrichtse prins Carnaval
1963 in de bedreigde randgemeente
Heer woont Loco-burgemeester F. Gij-
bels maakte hier enkele ondeugende
toespelingen op. Hij verving burge
meester mr. W. baron Michiels van
Kessenich, die door ziekte de prins en
zjjn „Tempelhieren" niet kon ontvan
gen. Radiografisch was hij met de
audiëntiezaal verbonden.
Op verzoek van prins Guus kreeg
„de minister van het protocol", Thei
Bovens, van de ziekenhuisdirectie
verlof om, zij het slechts enkele
uren, het ziekbed te verruilen voor
het spreekgestoelte ten stadhuize.
Ook elders in Limburg hadden
troonsbestijgingen plaats; gevolgd
door recepties en hofbals, waarop ai
vele verklede en gemaskerde carna
valisten verschenen.
De „bonte storm" komt traditiege
trouw pas los op de eerste van de
„drie dolle dagen". Ook carnaval-
vierders hebben een zetje in de rug
nodig. Maar zodra zij de optochten
zien voorbijtrekken met de daaraan
deelnemende ras-camavalisten raken
raken zq in „trance", grijpen naar
naar grime, naar snorren en maskers.
Ook gisteren was dit, met name in
Maastricht, Sittard, Heerlen en Weert
het geval.
Duizenden, nog niet gecostumeerde
kijkers sloegen daar de bonte feest
stoeten geamuseerd gade. De toeschou
wers in Maastricht stonden zij vijf
rijen dik trotseerden de kou en had
den daar geen spijt van, want de door
brekende zon verleende aan het bonte
schouwspel een speciale glans. Het
welhaast onuitputtelijke kleurengam
ma van praalwagens en bont uitgedos
te groepen kwam hierdoor des te beter
tot zijn recht.
De artistiek verzorgde, maar even
zeer de primitieve en juis' daardoor
vaak zó spontane carnavaleske uit
beeldingen namen de internationale,
nationale en lokale toestanden duchtig
op de korrel. De E.E G. moest het ont
gelden, en De Gaulle niet minder. De
hondsdolheid was veruit favoriet, als
ook de „huidige Ijstijd".
Deze onderwerpen wisselden af met
van plaats tot plaats verschillende lo
kale thema's en werden tot één kilo
meterslange guirlande aaneengeregen
door kostelijk verklede eenlingen. Juist
zij waren het, die overal in Limburg,
vanaf het rijk van de „Mombakkese"
in Gennep tot en met „de Druugsjlie-
pere" van Eijsden, de kijkers dwongen
tot een massale verkleedpartij.
Gisteravond vertoonde Limburg weer
het vertrouwde carnavalsbeeld van de
echte „bonte storm". De windkracht
was op de eerste carnavalsavond zó
groot, dat de storm zeker niet voor
dinsdag middernacht, zal bedaren. De
onvermoeide zuidelijke carnavalsvier
ders willen trouwens niets anders. Zij
zullen drie volle dagen zorgeloos hos
sen.
DEN BOSCH Ook in Brabant kre
gen de pessimisten, die meenden dat
de kou een uitbundige carnavalsvie
ring zou belemmeren ongelijk. Het was
in Oeteldonk (Den Bosch) zeker zo
druk als andere jaren. Prins Amadei-
ro XVIII maakte zijn intocht temidden
van een grootse stoet muziekcorpsen,
carnavalisten en Oeteldonkse functio
narissen. De prins onthulde op de
Markt het standbeeld van Knillis, de
grootste boer van Oeteldonk. Het feest
kon beginnen.
In Breda begon de „leut" op de
Markt rond het standbeeld van Kiske
en Wiske onder leiding van de nieuw-
gekozen prins Ad I.
In Eindhoven was men uitbundig
verheugd over „de terugkeer van het
luipaardvel", dat tijdens de Nieuw-
Guinea reis van het 17e Infanterie. Ba
taljon, nabij Eindhoven gelegerd, ver
dween. Het vel behoorde tot de ere-
attributen van het korps. Prins Car
naval Citoerianus overhandigde het lui
paardvel aan de burgemeester, ir. H.
B. J. Witte, die het op zijn beurt weer
aan het infanterie-bataljon schonk.
Carnavalisten in Bergen op Zoom
veranderden vele straatnaambordjes in
de binnenstad. Daarna boden zij de
burgemeester ir L. A. H. Peters,
nieuwe bordjes aan die ogenblikkelijk
door gemeenterwerkers werden aange
bracht. Traditiegetrouw ging men na
de optocht „tafelen". Tijdens deze boe-
renmaaltijd verdedigde prins Wannes
het carnaval tegenover Gedeputeerde
Staten, die een gedeelte van de ge
vraagde subsidie hadden geweigerd.
ding tegenover Gods goedheid, dan
wordt niet het onmogelijke gevraagd,
wordt niet verlangd dat we proberen
als een volmaakt mens uit de vasten
tijd te voorschijn te komen, maar
wel dat we trachten naar beste kun
nen een eerlijk antwoord op Gods
■goedheid te geven. Een antwoord dat
natuurlijk nog gebrekkig is maar
waarvoor we oprecht ons best heb
ben gdaan.
Een goed antwoord geven. De H.
Schrift vertaalt dit met: „Doet boete,
bekeert u". Want evengoed als elke
andere mens worden wij meegenomen
door het leven van iedere dag; door
het leven, dat ons betovert of teleur
stelt. Wij geraken soms ir. een wan
verhouding tot God doordat wij, ge
trokken als wij worden tot de aardse
goederen, eenzijdig onze aandacht
daarop richten; doordat wij meer van
het aardse verwachten dan het geven
kan; doordat wij iets absoluut stellen,
dat wel een grote waarde heeft, maar
niet de enige en hoogste waarde is.
De levensvernieuwing waartoe wij in
deze veertig dagen moeten komen,
kunnen wij niet verwerkelijken zonder
boete. Met „boete" bedoelen wij niet
te zeggen, dat aardse goederen slecht
zqn of de christen minder passen. Wij
moeten het aardse, onze lichamelijk
heid, verkering, huwelijk en gezin, onze
cultuur, onze arbeid, onze ontspanning
en zoveel andere waarden, als waarden
zien. Wij moeten ze waarderen als een
groot goed, maar wq moeten ook in
ons leven tonen, dat deze waardevolle
goederen niet de enige en allerhoogste
zijn. Wij moeten niet in het leven staan
alsof wq met die waarden alles kunnen
bereiken. Neen, deze waarden moeten
in de juiste verhouding tot God ge
plaatst worden.
En dit is mogelijk als wij zelf in
die juiste verhouding tot God staan.
Vaak laten wij ons eenzijdig boeien
door het aardse. Daartegenover zullen
wij ook de moed moeten hebben uit
drukkelijk te erkennen, dat de waarde
van het aardse betrekkelijk is. Wij
zullen tot een levenshouding moeten
komen waarin wij aan het aardse be
perkingen durven opleggen en er in
bepaalde mate afstand van durven
doen. Boete is niet: het aardse laag,
als iets minderwaardigs waarderen.
Het wil zeggen: het aardse op de juiste
waarde schatten in het geheel van ons
leven, dat door Christus is getekend en
dat in Christus boven dat aardse uit
stijgt. Het betekent, dat wij de dingen
om Christus' wil dienstbaar laten zjjn
aan ons hele mens- en christen-zijn.
Het betekent dat wij geen slaaf worden
van de dingen. Wij moeten om
voorbeelden te noemen ons afvragen
of wij dingen niet hoger waarderen dan
mensen, of wij mensen niet op een ego
ïstische wijze dienstbaar maken aan
onszelf.
Wij moeten ons beperkingen kun
nen opleggen in de ontspanning, kun
nen weerstaan aan de drang naar
het sensationele, aan de neiging om
steeds het nieuwste te kopen enz.
Wij moeten ons durven beperken in
eten en drinken, in snoepen er roken,
in uitgaan en feestvieren. En nog
maals: niet uit afkeer of onderschat
ting, ook niet uit angst, maar omwil
le van de inkeer, om alles opnieuw
te plaatsen in het licht van Christus.
Boete, de beperking, opgelegd aan
de gewaardeerde aardse werkelijkheid
omwille van Christus, is niet een mid
del om zich in een ander opzicht weer
te verrijken. Boete is niet hetzelfde als
zuinig leven. Boete omwille van Chris
tus en als middel tot levensvernieuwing
in de Heer, moet voortkomen uit een
innerlijke gezindheid, waarbij wij ons
bewust zijn te leven in het klimaat van
de goedheid van God. Christus nodigt
ons uit om in dat klimaat te treden,
en de aanvaarding van Zijn uitnodi
ging moet gestalte krijgen in onze
naastenliefde.
Op allerlei terreinen van het leven
en op allerlei wijzen zullen wij die
goedheid, die naastenliefde moeten be
leven en doen uitstralen. In ons huwe
lijk en ons gezin, in ons beroep en
onze arbeid, in ons samenzijn met
vrienden en vreemden, in onze wijk
en onze parochie, in onze steun aan
massale nood en aan de nood van de
eenzame mens, die wij op onze weg
ontmoeten.
Wat wij omwille van onze verbonden
heid met Christus uitsparen door de
aardse goederen de juiste plaats te
geven, moeten wq wegschenken aan
de noodlijdende mens, zoals dit van de
vroegste tqden gebruik was in de Kerk.
In deze veertigdagen-tqd moeten wq
datgene wat wq uitsparen door ons be
perkingen op te leggen, geven aan hen
die in nood zqn, zoals we zo vaak in
liefde en offerbereidheid grootmoedig
nood helpen lenigen. Het gaat er niet
om een aalmoes te geven om ons daar
door ontslagen te achten van ome
plichten in de vasten. Het gaat om
de innerlijke gezindheid. Het weggeven
van het uitgespaarde moet onze liefde
tot uitdrukking brengen. Wq denken
hier aan het vastenoffer. Dit vasten-
offer moet een werkelijke gave zijn,
voortkomend uit onze beleving van de
veertigdagentijd als een tijd van goed
heid en levensvernieuwing.
De veertigdagentijd, dierbare ge
lovigen, is geen sombere tijd. Integen
deel, het is een tijd van blij en ver-
trouwvol verwachten Het is een tijd
waarin wij opnieuw de overvloed van
genade erkennen en waarin wij ons
intensief voor die overmaat van liefde
openstellen. Wq maken ons klaar voor
iets groots: de viering van de Verlos
sing door Christus' lijden, dood en ver
rijzenis; de viering van de goedheid die
God toont voor de zondige mensheid.
In deze veertigdagentijd overwegen
wq onze eigen zwakheid en zondigheid
en pogen wqj, met Gods genade, door
vernieuwing van leven te groeien in
verlangen naar de Heer.
'andaag viert de heer C. J.
Palm, eigenaar van een der
grootste reclame-adviesbu
reaus in ons land, zijn
zeventigste verjaardag. Dat „vie
ren" moet u dan wel goed
verstaan. De heer Palm, een
joviale Amsterdamse Brabander
(of omgekeerd) met een merk
waardige afkeer van „openbaar
vertoon", feesten, recepties en
huldigingen, brengt deze dag
door in de huiselijke kring. „Al
dat gefeest is niets voor mij,"
zegt de heer Palm als wij tegen
over hem zitten in zijn luister
rijke directiekamer, van waaruit
men iedere dag weer een „fees
telijk" gezicht heeft op de Am-
stel. „Al jaren heb ik huldigin
gen, recepties en parties te mij
ner ere weten te vermijden. Ik
houd er gewoon niet van," zegt
hij. En dat klinkt vreemd voor
een geboren en getogen Tilbur-
ger. Maar al mist de heer
Palm dan deze voor een Bra
bander bijna onontbeerlijke
eigenschap, de zwierigheid, de
welbespraaktheid en het vlijm
scherpe zakelijke inzicht heeft
hij dan toch van zijn geboorte
streek meegekregen. In grote
mate zelfs.
Als „los-vast" medewerker van de Nieuwe Tilburgse Courant heeft hij
in zijn jonge jaren de nodige commerciële en enige journalistieke ervaring
opgedaan die hem later nog al eens te pas zijn gekomen. De heer Palm
heeft mooie, in zakelijk opzicht zelfs fantastische jeugdjaren doorgemaakt.
Na verschillende voor zijn leeftijd bijzonder belangrijke functies te hebben
bekleed, werd hij kort na afloop van de eerste wereldoorlog benoemd tot
directeur van de Verenigde Hollandse Sigarenfabrieken. Hij werd o.a.
belast met de leiding van verkoop en reclame in Nederlands-Indië. Na
enige jaren keerde hij terug naar Nederland en aanvaardde de opdracht
de leiding te nemen in de sigarenfabriek van Otto Roelofs in Amsterdam,
een dochtermaatschappij van de Ver. Holl. Sigarenfabrieken. De heer Palm
genoot toentertijd een voor zijn leeftijd zeer hoog inkomen, dat ook nu
nog een grote aantrekkelijkheid zou hebben. „Nee, struggle for life, heb ik
nooit gekend," geeft hij eerlijk toe.
De sigaren verwisselde hij daarna voor de sigaretten. De heer Palm
werd directeur van de Kyriazi Frères sigarettenfabriek; Cairo in Egypte
werd zijn domicilie. Hij werd belast met de exportbevordering naar Azië,
Australië, China en Japan. Later benoemde men hem tot directeur van de
dochtermaatschappij van Kyriazi in Amsterdam.
Toen al boeide de heer Palm die wonderlijke wereld van de reclame.
In 1928 kwam hij via een goede kennis in contact met de heer Grollenberg.
Spoedig hierna werd hij aangesteld als mede-directeur van De la Mar. Hij
bekleedde deze functie ruim drie jaar. Toen kwam er zoals dat tussen
goede vrienden wel meer kan gebeuren een conflict. De heer Palm ver
liet De la Mar en aanvaardde de directeurszetel bij Arc's. Negen jaar maakte
hij deel uit van de directie van Arc's. In 1941, richtte de ondernemende
heer Palm tenslotte zijn eigen reclamebureau op. Thans, 22 jaar later, is
dit bureau, C. J. Palm n.v. Advertising - Marketing, uitgegroeid tot een der
grootste bureaus van Nederland. Het hoofdkantoor is gevestigd in Amster
dam; bijkantoren heeft Palm in Den Haag, Rotterdam en Brussel.
Terugblikkend op zijn carrière, de groei van zijn bureau, zegt de heer
Palm: „Kijk, je hebt in het zakenleven drie groepen. Je hebt mensen die
van hun zaak een standbeeld maken, opdat men na hun dood er eerbiedig
naar kan opzien. Dan heb je de groep die in het zakelijk leven helemaal
opgaat. De mensen die niet anders willen. En tenslotte zij, die menen dat
je toch iets moet doen in je leven en het zaken-doen eigenlijk als een
liefhebberij zien. Tot die laatste groep behoor ik, geloof ik. Ik heb altijd
met veel plezier gewerkt. Maar het blijft een liefhebberij." Een liefhebberij
overigens die zich niet langer met duizenden, maar miljoenen guldens
bezig houdt. Mensen uit de reclamewereld, dat wonderlijke, ongenaakbare,
soms grillige wereldje waarin alles mogelijk blijftspreken met grote waar
dering over de figuur van de heer Palm. Zijn personeel niet in de laatste
plaats. Employés die studeren willen (soms ook moeten) krijgen hun
volledige studiekosten door het bedrijf betaald. Op het gebied van sociale
voorzieningen heeft de heer Palm alles voor zijn personeel geregeld. Voor
al zijn mensen heeft hij een levensverzekering afgesloten. De polis wordt
door de zaak betaald. Het is dan ook vanzelfsprekend dat het personeel
de baas op handen draagt.
Zeventig jaar is de heer Palm. Jaren van hard werken, jaren van voor
spoed liggen achter hem. De financiële positie van het bureau is met het
woord „gezond" eigenlijk nog veel te zwak omschreven. De leiding is in
handen van uiterst kundige, voor de helft academisch gevormde mensen.
Voor C. J. Palm n.v. ziet de toekomst er florissant uit. De heer Palm is
nog lang niet van plan zijn werkzaamheden te staken. Mocht die dag
toch eens aanbreken, dan blijft hem ruimschoots de tijd over om zich
te wijden aan twee belangrijke hobbies: de internationale politiek en het
lezen van kranten en tijdschriften. Het heeft op een bepaald moment in zijn
leven niet veel gescheeld of de heer Palm was „in de politiek" gegaan.
Het is niet gebeurd. Hij heeft er geen spijt van.
