Mr. E. de Wilde en dr.
S. Levie kandidaat in
Amsterdam
„Ik zou graag Johnny Kraaykamp
willen horenmaar als dat niet
gaat dan is Bruch ook goed
Hogerhuis handhaaft de
gevangenisstraf voor
twee journalisten
„Concilie moet hierin iets
beslissends presteren"
jongeren houden
van soede muziek
Teenager muziek naast
nieuwe deense
ambassadeur
Opvolging jhr. W. Sandberg
Gezellig, zon pijp... en
heerlijk die geur van
de pijptabak met het
unieke aroma
Spionage - affaire V assal
Mgr. Bekkers over noodzaak
van liturgie-vernieuwing
J
Reacties op TV-
plan jeugdconcert
éMs
DONDERDAG 7 MAART 1963
PAGINA 9
WMmë
«um
J°han Elsensohn in
ziekenhuis
°Rgen verdronken
Michel Stalker geeft op
HAARLEM, 7 maart. Wie met Henri Arends over zijn bijzonder
soort van jeugdconcert praat, krijgt een goed beeld van de gedachten
over muziek van deze dirigent van het Noordhollands Philharmonisch
Orkest. Want in zijn plan, dat als gevolg van de enorme reactie van
de Nederlandse jeugd langzamerhand een project is geworden, heeft
Arends zijn muzikantenhart bloot gelegd. Het plan wordt geschraagd
door twee gedachten. De eerste is nauwelijks voor tegenspraak vat
baar: de jeugd houdt van muziek en heeft er een scherp gevoel voor.
De tweede is verrassender, omdat zij schijnt te worden gelogenstraft
door de dagelijkse praktijk: de jeugd houdt van goede muziek
Vooral van dat laatste is Henri Arends rotsvast overtuigd. Het lijkt
er op, dat hij dat is, omdat hij zoveel om de jeugd geeft en zich meer
betrokken voelt bij haar dan bij de oudere garde, waartoe hij mis
schien naar leeftijd behoort. Toch zijn dat niet de enige redenen. Veel
belangrijker is zijn overtuiging, dat de muziek, welke speciaal de
jongeren boeit, vele goede elementen bevat.
Brokken - Mozart
Plechtstatig
Ook ouderen
Brief van Arends
KAROL DJVIN MAAKT
PIJNLIJKE VAL
rü-
Van een verslaggever)
S-^MSTERDAM, 7 maart Jhr. W.
[ej|ï«berg zal als directeur der gemeen-
<W e musea van Amsterdam worden
volgd door een tweemanschap, be-
li^hde uit mr. E. L. L. de Wilde uit
j^Jhihoven en dr. S. H. Levie uit Utrecht.
be.; de Wilde zou in het bijzonder worden
iP.a.st Wet het Stedelijk Museum en dr.
met het nieuwe Historische Mu-
van Amsterdam. De voordracht
i au aiiiMfnuuii. tuuiuiduui
Ij, de wethouder voor kunstzaken, mr.
(tiip Yj,n den Bergh, heeft de unanieme
c0h? .ur'nS» gekregen van de raads-
ko^Jhissie voor kunstzaken. Vrijdag a.s.
8 nt de voordracht in het college van
Vvj ?n W., waarna zij in de komende
'eSd aan de raa<' za' «orden voorge-
J*r. de Wilde, die feitelijk de op-
lfliser van Sandberg wordt, werd eind
<u9 in Nijmegen geboren. Hij studeer-
Oan het gymnasium en daarna aan
v.? r--k. Universiteit in zijn geboorte-
ia s- Na de oorlog was hij eerst een
ïanl Werkzaam bij de Stichting Neder-
vnds Kunstbezit voor de recuperatie
tïo kunstwerken. In 1946 werd hij be-
iiikmd t°t directeur van het Stede-
üJJ Van Abbe-museum in Eindhoven
pU publiceerde een boek over de
yfanse schilder Manessier en vele ar-
in het Museumjournaal.
r- Levie werd begin 1925 in Die-
j..11 geboren en volgde een HBS-op-
dp n8 m Arnhem. Hij overleefde in
ti® oorlog een verblijf in de concentra-
kampen Westerbork en Bergen-Bel-
vliNa de bevrijding volgde hij pri-
etessen in de kunstgeschiedenis bij
dp°u dr. W. Vogelsang. In 1948 stu-
Va«r4e dr- Levie aan de Universiteit
Bazel waar hij in 1952 cum laude
g ornoveerde op een proefschrift over
to^okiWer Daniele Ricciarelli da Vol-
H v"a- Een jaar later werd hij be-
t^md tot conservator aan het Cen-
is a Museum in Utrecht. Sinds 1958
ajtfr. Levie wetenschappelijk hoofd-
nbtenaar voor kunstgeschiedenis
ïtin ^et Kunsthistoriscih Instituut der
Uksuniversiteit te Utrecht.
haAnenkort zal tevens bij de Raad aan-
'h worden gemaakt een wijziging
verordening op de Gemeente
V^PENHAGEN, 7 maart (UPI)
^rio a? 's kier vernomen dat de 49-
ïütatf ^'Plomaat H. Hjorth-Nielsen met
van 1 juli als ambassadeur van
o— barken in Nederland zal zijn
MR. E. L. L. DE WILDE
ï-Yrediteerd. Hij volgt de heer J. W.
Jigcjp hoff op, die de pensioengerech-
Nhd reftijd heeft bereikt en is nu nog
'tl inJ,?attaché in Londen. Alvorens hij
9 in de Britse hoofdstad werd
<ie v^diteerd, was hij werkzaam bij
NAVO te Parijs.
tjge^STERDAM, 7 maart De 79-ja-
°Uc*-acteur Johan Elsensohn is op-
*n het Julianaziekenhuis in de
I(*stad
I^^ANDaM, 7 maart In een open
i "«ziii? van de sloot achter het St.
Wie- fnhuis is gisteravond de negen-
jötigp Lees Schuyt verdronken. De
'bfinti Was van huis gegaan om een
u'heekboek te ruilln
s i?am In de laatste week van
K?8shri ekben Zuidvietnamese rege-
»5ra-strv?en 173 communistische gue-
puuers gedood. Aan regerings-
stleuvelden 34 militairen (Rtr).
BENIDORM, 7 maart In de vijfde
etappe van de ronde van de Levant,
die van Nules naar Benidorm voerde
over een afstand van 210 kn, hebben
alle renners van het Franse extraspor-
tieve merk St. Raphael onder wie de
Nederlander Michel Stolker de strijd ge
staakt. De vijfde rit werd een overwin
ning voor de Spanjaard Julio Sant in
6 uur 37 minuten 53 seconden.
naar is en omdat je er zo ernstig moet
blijven".
In de televisie-jongerenrubriek „Roos
ter" van de AVRO heeft de dirigent
van het Noordhollands Philharmo
nisch Orkest Henri Arends onlangs
het plan ontvouwd voor een bij
zonder jeugdconcert, waarvoor de
jeugd zelf het programma mag sa
menstellen en de solisten mag kie
zen. De jeugd kon dit doen (en mag
dat nog doen) door het sturen van
een briefkaart naar het Haarlemse
Concertgebouw. Het bijzondere van
dit concert zal zijn, dat naast elkaar
teenager- en serieuze klassiekemu
ziek zal worden gespeeld. De reac
tie op dit plan is verrassend.
Arends met slechts een klein deel van de briefkaarten, die hij de af-
u00rPen tvee weken van Nederlandse jongens en meisjes ontving op zijn plan
een bijzonder jeugdconcert, waarop naast elkaar teenager- en serieuze
muziek zal worden gespeeld.
Op deze goede elementen in de teen-
ager-muziek had Henri Arends zijn hoop
gevestigd, toen hij kortelings zijn plan
aan de openbaarheid prijs gaf. Want
het idee om de jeugd te vangen voor
goede, klassieke muziek met behulp
van haar eigen muzikale taal draagt
Arends al enige jaren met zich om.
„Eigenlijk", zegt hij, „zolang ik jeugd-
concerten heb gegeven. De organisatie
daarvan is traditioneel en soms even
ouderwets als doorgaans de particulie
re muzikale opleiding".
Zonder ook maar enigszins naar ori
ginaliteit om de originaliteit te stre
ven meent Henri Arends, dat zijn opzet
in zoverre origineel is, dat hij de jon
geren wil confronteren met hun en z ij n
muziek en dat in juiste contrasten.
Vooral dat laatste vindt hij belangrijk.
HU schijnt er behoefte aan te hebben
dat goed duidelijk te maken, want hij
zegt: „Het spel moet objectief worden
gespeeld. Er mag geen sprake zijn van
elkaar overtroeven en ook wil ik afge
sproken hebben, dat wij eikaars muzi
kale opvattingen respecteren. Het zou
overigens onzinnig zijn en bepaald niet
beantwoorden aan mijn opzet als ik
na „Paradiso" van Anneke Grönloh bij
voorbeeld een stuk uit de Tannhauser
van Wagner met mijn orkest zou spe
len. Een stuk van Von Gluck maakt
veel meer kans om aan te slaan."
„De emotionele belevenis van eèn
schlager als „Paradiso" is ook op te
roepen met een klassiek stuk", zegt
Henri Arends. Om dat te bewijzen
haalt hij twee grote dozen te voor
schijn, waarin ongeveer tweeduizend
briefkaarten netjes in stapeltjes bij
elkaar liggen. Zij zijn in nog geen
twee weken als reactie op de bewuste
televisie-uitzending binnengekomen
bij de administratie van het Haar
lemse Concertgebouw. Het zijn dozen
vol muzikale verrassingen, welke een
verstarde „klassieker" ongetwijfeld
kippevel bezorgen.
Op de eerste de beste briefkaart die
ik in handen krijg staat: „Ik zou graag
Johnny Kraaykamp willen horen, maar
als dat niet kan dan maar het viool
concert van Bruch". Deze onthullende
mededeling lijkt geen overtuigend be
wijs te verschaffen voor Arends „stel
ling". Ook de briefkaart met de spijtige
constatering, dat er in ons land te wei
nig jam-sessions worden gehouden komt
daarvoor niet in aanmerking, dunkt
me. Maar deze dan: „Ik ben 15 jaai
en zou graag Corry Brokken willen ho
ren en de Nachtmusik van Mozart".
Honderden kaarten van soortgelijke
strekking zijn er in die twee dozen van
Arends te vinden. Mozart, Tschdikow-
sky, Beethoven, Strauss, Gershwin,
Bernstein en componisten van operette
muziek prijken er op de kaarten naast
de namen van Rita Reys, Anneke Grön
loh, The Fouryo's, The Blue Diamonds,
The Dutch Swing College Band, Hans
Henkemans, Theo Bruins, Herman
Krebbers, Pim Jacobs en Rob de Nijs.
De jongeren hebben van hun hart
geen moordkuil gemaakt. Vooral niet
degenen, die geschreven hebben, dat op
het concert, dat orkestleider Henri
Arends voor hen wil organiseren, Paul
Hupperts of Bernard Haitink moet diri
geren Een cri de coeur is het brief
kaartje van een meisje dat geschreven
heeft, dat zij wel van klassieke muziek
houdt, maar nooit naar een concert
gaat, omdat „het daar altijd zo erg
Deze opmerking zou Henri Arends
zelf gemaakt kunnen hebben. Ook hij
vindt, dat het er in onze Nederlandse
concertzalen veel te ernstig aan toe
gaat, terwij] de muziek vaak van amu
sante aard is. Denk maar eens aan het
werk van Mozart. Een der laatste con
certen van het Noordhollands Philhar
monisch Orkest gaf daarvan een voor
beeld. De jonge Pieter Odé speelde toen
een frivool fluitconcertje van Mozart
In het derde deel zitten enkele kleine
herhalingen voor de solist, die de in
druk wekken, dat hij de fluitist
een fout zou hebben gemaakt. Natuur
lijk is er geen sprake van een fout, wel
van m grapje van de grote Salzburgse
meester. Het is doorgaans de bedoeling
dat een grapje met een glimldch wordt
beloond, maar op die bewuste avond was
het aantal glimlachjes op één hand te
tellen.
In dit verband is eveneens de erva
ring van Henri Arends op een concert
ergens in ons land illustratief. Na een
vroliik stukje muziek draaide hij zich
naar zijn publiek en zei: „Ik heb u
niet horen lachen". Het feit, dat vele
bezoekers hem deze opmerking kwalijk
hebben genomen zegt veel. Meer nog
dan de opvatting, dat vele van onze
vaderlandse concertzalen afgeleide kerk
gebouwen zijn, waarvoor zo gemakkelijk
de benaming muziektempel wordt gevon
den. Als ik aanvoer, dat de orkesten
ook een beetje schuldig zijn aan de
plechtstatige sfeer tijdens de concerten,
doordat de leden ervan in „frak" ver
schijnen, zegt Henri Arends, dat de
„frak" van huis-uit een feestelijk cos-
tuum is, dat in de loop der tijden is
gedevalueerd.
Het is tegen deze muffe uiterlijkheid
en gestrengheid, dat de hedendaagse
jeugd protesteert. Dat protest is in ne
gatieve zii manifest: de jongeren blij
ven weg van de concerten. Ook van de
speciaal voor hen georganiseerde mu
zikale evenementen, zelfs als zij daar
voor hebben betaald. „Het is er altijd
erg naar en je moet er zo ernstig blij
ven", lijkt daarom meer op een Mene
Tekel dan op een cri de coeur.
Hoewel Henri Arends voor dit stand
punt veel begrip kan opbrengen zou hji
het concertleven in Nederland niet wil
len ontluisteren. Hij zou het slechts wil
len ontdoen van veel franje. Een goe
de gelegenheid daartoe doet zich nu voor
bij dit jeugdconcert. Het is zijn bedoe
ling, dat er niet in „frak" wordt ge
speeld en dat de jeugd een groot aan
deel krijgt in de organisatie en presen
tatie. „Ik ben van plan, als het zover
is, met slechts een paar zinnen het
concert in te leiden en het voor de
rest aan de jeugd over te laten". Als ik
hem vraag of hü niet bang is voor inci
denten zegt hij, dat hij veel vertrouwen
heeft in de jeugd en op dat punt bij
zonder optimistisch is. „Ik ben Lim
burger en kan wel tegen een stootje".
Het zijn niet alleen jongeren, die ge
reageerd hebben. Ook ouderen hebben
van zich laten horen. Sommigen mis
prijzend, anderen lovend. Een vertegen
woordiger van een commissie voor de
schoolconcerten in een plaats in het zui
den van het land heeft Henri Arends la
ten weten, dat daar in het vervolg de
jeugdconcerten op dezelfde manier zul
len worden aangepakt. Hele schoolge
meenschappen, het onderwijzend perso
neel incluis, hebben enthousiast gerea
geerd. Nurksen lieten weten, dat zij het
plan niet in overeenstemming achten
met het artistieke geweten van de eer
ste dirigent van het provinciale orkest
van Noord-Holland.
Verrassend was de reactie van een
„hoge functionaris" van de Nederland
se Spoorwegen, die voor het vervoers
probleem een "oplossing wil vinden.
Want als Henri Arends helemaal zijn
zin krjjgt zullen alle jongens en meis
jes die gereageerd hebben worden uit
genodigd het concert bij te wonen. Uiter
aard roept dat verlangen onmiddellijk
enkele ingewikkelde vervoersproblemen
op. Anvankelijk had Arends willen re
kenen op de steun van industriëlen in
Nederland, maar als de NS de zaak
voor haar rekening wil nemen is hem
dat nog wel zo lief.
Nu de reactie zo enorm groot is, is
het de bedoeling het concert in een
doorlopende voorstelling te geven. Waar
schijnlijk op een zaterdagmiddag van
drie tot zeven uur. „Uiteraard in Haar
lem, de zetel van ons orkest", zegt
Henri Arends. Bovendien hebben wij
daar voldoende accomodatie voor de te
levisie, die grote interesse heeft voor
dit evenement." Over dit laatste be
staat nog geen zekerheid, omdat niet
vaststaat, wanneer het concert zal plaats
vinden. Wel is zeker, dat het dit sei
zoen wordt gegeven. Over de samenstel
ling van het programma liet Henri
Arends zich niet uit. „Ik heb ai wel
een idee, maar dat zeg ik nu liever
niet". Over de medewerking van gere-
nomeerde „klassieke" artisten maakt
hü zich geen enkele zorg.
Dezer dagen heeft iedereen, die een
kaartje naar Haarlem heeft gestuurd,
een brief van Henri Arends gekregen,
waarin hem of haar wordt medege
deeld, dat de reactie met voldoening
is ontvangen. Bij de verzending van
deze post heeft Henri Arends niet al
leen de steun gehad van een goede
vriend en „landgenoot", de hee. C.
Wauben, maar ook van zijn grotere kin
deren, die enthousiast aan het werk zjjn
getrokken, omdat zjj het plan van hun
vader heel fijn vinden. Wjj ook.
PRAAG, 7 maart De Tsjechische
kunstrijder Karol Divin, vierde bü de
wereldkampioenschappen in Cortina, is
gisteravond bü een demonstratie in
Praag stevig ten val gekomen. Hü
raakte aan een knie geblesseerd en
moest in een ziekenhuis worden opge
nomen.
NIEMEYER
De Spanjaard Alomar heeft dinsdag
de vierde etappe van de Ronde van de
Levant gewonnen. Het peloton met onze
landgenoot Michel Stolker had een ach
terstand van tien seconden.
(Van onze Londense correspondent)
LONDEN, 7 maart Tijdens de be
handeling van de. affaire-Vassal, de
ambtenaar van hei Britse ministerie
van marine die veroordeeld is tot
achttien jaar gevangenisstraf wegens
spionage, weigerden drie Britse jour
nalisten voor het speciaal ingestelde
tribunaal de bron te onthullen van de
informatie welke r.ij publiceerden in
hun dagbladen. De voorzitter van het
tribunaal gaf de journalisten aan bij
het Hoog Gerechtshof en alle drie wer
den veroordeeld tot gevangenisstraf.
Eén van de drie werd op het laat-
Paul, Mélisande en Daphnis helpen hun vader een handje met het opplakken van postzegels op de brief, welke
iedereen van Henri Arends krijgt, die op zijn plan heeft gereageerd. Tussen Mélisande en Daphnis de heer C. Wauben
ANTWERPEN, 7 maart (KNP)
Als eerste in een reeks van vijf voor
drachten over het Concilie en de ver
nieuwing in de Kerk, heeft mgr. W.
Bekkers, bisschop van Den Bosch, gis
teren ,hier, het woord gevoerd. „Als
een met-katholiek", zo begon mgr.
Bekkers, „die, alleen maar kennis
heeft van de Evangelie-passage over
het Laatste Avondmaal, een katholie
ke kerk zou binnenkomen tijdens een
H. Mis, zou hij dan die Evangelie-pas-
sage herkennen? Het antwoord op deze
vraag wijst wel duidelijk op de nood
zaak van vernieuwing van de liturgie
viering. Het huidige Concilie moet in
deze iets beslissends presteren. De li
turgie deelt volop in het zelf-onderzoek,
dat de Kerk in haar Vaticanum H
verricht. De liturgie-vernieuwing moet
gezien worden tegen de achtergrond
van het „aggiornamento" van de Kerk,
dat op zijn beurt moet leiden tot ge
loofsvernieuwing en levensverdieping.
En dit zijn noodzakelijke „voorwaar
den" om van apostolaat te kunnen spre
ken".
De bisschop van Den Bosch, die zit
ting heeft in de liturgische commissies,
zei, dat in het Concilie het gehele
schema over de liturgie nog niet aan
de orde geweest is. Wel is reeds vol
ledig goedgekeurd het eerste hoofdstuk,
dat handelt over het wezen van de li
turgie en haar belang in het leven
van de Kerk. Het spreekt van het Chris
tus-verlossingsmysterie als een daad
van Godsverheerlijking dus van cul
tus en van heiliging van de men
sen. In de liturgie oefent Christus zijn
verlossingswerk uit. Daarom vinden wij
in de liturgie ook de aspecten van cul
tus en heiliging terug. Zij moet bepaald
worden als een mysterieviering van het
hogepriesterlijke ambt van Christus,
dus van de hogepriester samen met
zijn priesterlijk volk. Onder de gedaan
te van zichtbare tekenen wordt het heil
van de mensen zinvol „betekend" en
bewerkt volgens de eigen betekenis
van elk der tekenen. En tevens wordt
in de liturgie de openbare cultus aan
God gebracht door het Mystieke li
chaam, hoofd en ledematen.
Van deze liturgie wordt gezegd, dat
zij de hoogste activiteit van het ker
kelijk leven is. De liturgie is de bron
van alle andere activiteiten.
Daarna sprak mgr. Bekkers over de
apostolische zin der liturgie. De sacra
mentele liturgie is het hoogste moment
van het kerkelijke leven, maar niet
het enige, zeide hij. Wij mogen de ker
kelijkheid niet vereenzelvigen met de
liturgieviering of hiërarchische activi
teit. Er is méér; kerkelijkheid heeft ook
betrekking op de totaliteit van het
christelijke leven, dat breder is dan
het strikt kerkelijke. Het is met dit
terrein vooral dat wij „apostolaat" in
verband brengen. Dat christelijke le
ven behoeft momenten van strikt ker
kelijk leven; liturgieviering en sacra
menten zijn daar de lichtbronnen. Mis
kenning van de liturgie als hoogtepunt
van kerkelijk leven zou een misken
ning zijn van cultus en heilshandelen
en anderzijds een overschatting inhou
den van de alleen-maar-profane-wereld.
Zo zien we dat het christelijk leven
moet uitgaan van de Kerk, daar waar
zij haar hiërarchische gelaat vertoont
(sacramenten, prediking, pastorele acti
viteit) om te gaan naar die andere
Kerk, die een getuigenis van haar hei
ligheid vindt in de wereldse (pro-fano)
taak van de leken, in hun beroep, in
hun gezin, in hun mens-ontmoetingen.
ste nippertje gered omdat zijn zegs
man vrü'willig onthulde dat hü infor
matie had verschaft. Maar de twee an
deren, Mulholland van de Daily Mail,
veroordeeld tot zes maanden gevan
genisstraf, en Foster van de Daily
Sketch, veroordeeld tot drie maan
den, waren mindei fortuinlük. Zü
zelf bleven weigeren de namen te ge
ven van hun zegslieden. Zü besloten
een poging te doen in beroep te gaan
bü het hoogste gerechtelük instituut
in Groot-Brittannië, de Gerechtelüke
Commissie van het Hogerhuis, en
vroegen hiervoor toestemming aan de
Beroepscommissie van het Hogerhuis.
Dit verzoek kwam gisteren in behan
deling en de leden van de commissie
weigerden toestemming voor het be
roep. Dit betekent dat, tenzü de minis
ter van binnenlandse zaken ingrüpt,
de journalisten gevangen zullen wor
den genomen omdat zü hebben gewei
gerd hun beroepsgeheim te schenden.
De verontwaardiging onder Britse
journalisten is zeer groot. De Britse
pers meent terecht dat, indien journa
listen niet langer vertrouwelükheid kun
nen garanderen, de bronnen van hun
informaties zullen opdrogen De natio
nale dagbladen wijdden allen hedenoch
tend hoofdartikelen aan deze gerucht
makende affaire. Het meest indrukwek
kend protest kwam van de Times in een
hoofdartikel, getiteld: „Gerechtvaar
digd verzet".
In dit artikel heet het dat het
gisteren uitgesproken oordee: van de
commissie van beroep juist moge zün
volgens de letter van de wet, maar dat
het besluit indruist tegen het algemeen
belang. Het blad wpst erop dat het pu
bliek steeds meer af komt te hangen
van de willekeur van de gezagsdragers
en van de regering, en dat de gemeen
schap en het individu steeds minder be
scherming genieten tegen de a'mbtena-
Het blad erkent dat de pers niet vol
maakt is, maar hel wüst erop dat de po
litieke vrüheid en het wezen van de
democratie gebaseerd zün op het recht
van het publiek kennis te hebben van
de feiten, en dat dit recht meer on-
dermünd wordt door de gezagsdragers
dan enig ander. Om het publiek in te
lichten moet de pers zelf goed inge
licht zpn, en veel nieuws kan niet wor
den verkregen door de pers. tenzü zü
absoluut kan garanderen dat de bron
nen van informatie niet worden ont
huld. De pers, aldus vervolgt het blad,
heeft menigmaal het publiek een dienst
kunnen bewüzen, dank zp het feit dat
zü tüdig oj> de hoogte werd gesteld.
En dergelpke waarschuwingen, ont
vangen door de pers zouden zün uitge
bleven indien er enige twüfe) aan had
bestaan dat de pers de identiteit van
de waarschuwers geheim zou houden.
De Times meent, evenais de rest van
de Britse pers, dat de beide veroordeel
de journalisten juist hebben gehandeld
door het stilzwijgen te bewaren, en dat
zü het hunne hebben bügedragen om in
de staat het evenwicht te bewaren tus
sen degenen die de bevelen uitdelen en
degenen die het optreden van de ge
zagsdragers in twüfe' trekken.
HENRI ARENDS
Advertentie
