Partij die na verkiezingen
onmiddellijk verdwijnt
HET RAADSEL EGIL
Alfredo
DE FLUIT MET ZES SMURFEN
Moord in
de Moskee
PAU LUS gooit nooit meer
met zijn sprookjesboek
Elk aandeel Vereenigd Bezit van 1894 - een "belang "bij Ca« 200 ondernemingen tegelijk
Voorstanders volksreferendum
willen alleen stem laten horen
jraut'sYO.
imtevaart
°P onderwijs-
tentoonstelling
CANADA'S
FINEST
Hoe wordt de tegenstander
op dwaalspoor gebracht?
Overeenstemm ing
prof. Hallstein
en regering
Mr. Luns: 18 Afrikaanse
landen niet de dupe
van Brussels echec
0»!AU! OOI
Nog geen akkoord over
cao Philipsarbeiders
Wijdingen
Vermiste vrouw blijkt
te zijn verdronken
HET FUNDAMENT
VAN UW VERMOGEN
ZATERDAG 9 MAART 1963
PAGINA 15
^\ADI.\.\ WHISKY
Importeur:
An«Jré Kerstens N.V., Tilburg
*V75 *854
z
ERIC DE NOORMAN
Tij de rus zometrexpositie
Gouden koets te zien
in rijtuigmuseum
M*RTIN mons
»welm,
(Advertentie)
'"tetui' 9 maart De officiële
snijr(lft'nS van de regering; van de Ver-
"Oflermi-laten op de tweede nationale
''"Halo IJStentooi,stelIing, de NOT-2 (na-
van ]n ,°n('erwy «tentoonstelling)die
en met 25 april in de Hout-
J|it een en Wopdt gehouden, zal bestaan
"0U\v v°lledige demonstratie van de
y^artuiff de werking van de ruimte-
"hiil^t Sen en raketten die zijn ge-
*iin 0 voor de bekende vluchten of
aps Y 0rPen voor vluchten naar
^rde'n en <le maan. De modellen
'Pet wetenschappelijke uitleg In
'ein). j* gedemonstreerd compleet met
In ?n ontvanginstallaties.
Jlllo-T. loop van de volgende week
v^artolfv- enke'e specialisten op ruim-
t°°r hot "it Washington arriveren
j, Icin j., tvcffen van regelingen betref-
Nqt sP®c'taculaire onderdeel van
(Advertentie)
DEN HAAG, 9 maart Aan de ko
mende verkiezingsstrijd voor de Twee
de Kamer zal een partij meedoen, die
als eenendertigste party is geregis
treerd als „Volksreferendum", maar
die als de verkiezingen eenmaal achter
de rug zjjii en de zetels zijn verdeeld,
zichzelf zal opheffen. Deze partij, die
als voorzitter heeft de 40-jarige heer
G, A. A. Evers uit Amstelveen, een
grondemployé van de K.L.M., heeft
en met hem een groep van 31 man
als taak op zich genomen het Neder
landse volk het recht van een referen
dum te geven.
Als argumenten voor deze wens
heeft hjj gistermiddag in het perscen
trum in Den Haag onder meer genoemd
het feit, dat Nederland troepen naar
Nieuw-Guinea zond om voor de Pa
poea's een referendum recht af te
dwingen, terwijl het dit zelf nog niet
heeft, en dat de T.V.-kijkers misschien
wel reclame T.V. willen hebben.
De nieuwe partij, die officieel de
lobby-groep „Referendum en Initiatief"
heet; had eerst de bestaande politieke
partijen willen voorstellen aan hun kan
didatenlijst nog één naam toe te voe
gen. Op deze laatste kandidaat zouden
de liefhebbers van het volksreferen-
dumrecht dan hun stem uitbrengen. De
gekozen kandidaat zou ongestraft kun
nen bedanken voor het lidmaatschap
van de Tweede Kamer, terwijl men uit
de verkiezing zou kunnen afleiden hoe
veel stemgerechtigde Nederlanders
voorstander zijn van het volksreferen
dum.
Maar dit „werken met andermans
kandidatenlijsten is niet erg elegant, zo
vindt de lobbygroep.
Daarom doet de partij nu toch zelf
mee aan de verkiezingen. Zij heeft kan
didaten gezocht, die namen hebben, die
gedachte-associaties met de partijen
opwekken. De kandidatenlijst zal er nu
ongeveer als volgt uitzien: 1 Pastoor
of De Pater. 2. Arbeid of Werker. 3.
Vrijman, 4. Colijn, 5. Christiaan of
Krist. 6. Compaan, 7. Staats, 8 Pais of
Palmduif. Deze kandidaten hebben ove
rigens nog geen definitieve toezegging
gedaan. Het zijn meer kat-uit-de-boom-
log L
VzenG -nnen west deed met leed-
'Uit6n afstand van klaver drie. Op de
fUifl zes echter die oost speelde, was
vaVer v in moeilijkheden hij koos
"iet nv n' niaar west kon klaver negen
at> daar anders later de acht
h ®d -n n°°g zou worden. Met pijn ont-
R6t) zich toen maar van de schop-
"osj 'Jf en noord ruimde klaver vijf op.
"Peelde tenslotte klaver zeven na,
Jlaiu phid had geen problemen meer: hij
b'?0h erheer in de hand, speelde ver-
v*1 m"5 schoppenheer schoppenaas
°Wen een welverdiende 600 punten
had zuid geluk, vooral met
a«rt j??1 der ruitens. Maar zonder geluk
memand wel, zelfs niet in bridge
MIMIR
0j?e resultaten die bij het afspelen
4ö0)reh behaald, worden beïnvloed
tVo
Of hetgeen de tegenpartij terecht
'Wia onrechte „denkt" over de be-
ZlJlI(n kaartverdeling. Goede spelers
flajj n dit denken hunner tegenpartij
adei?°. vaak trachten in verkeerde
op j-rv ieiden, zodat die tegenpartij
•iiscif lehe momenten verkeerde be-
�Sen neemt,
bat-en t °igende 3 SA-spel uit een recent
Vo0rj^oern°°i is daarvan een mooi
H 8 6
C? HVB10
A 953
W O A B 6 4 2
B 9 3 Z +762
A B2
9 A 7 5 3
O 10 8 7
AH 10
V^fc gever, allen kwetsbaar. Zuid
.Paste.
-l' noè-I116' een Sansatout, west paste
a verhoogde tot drie SA
West
ltre'de tnet klavervrouw uit, oost
vipera o ,ver twee bij en zuid won met
o^di as. Met dichte kaarten is de een-
Vh' te 3Peelwijze, de schoppensnit over
°U\v Proberen heeft oost schoppen-
ari is het contract gewonnen.
ieder-
Diverse zuids die dit probeerden, hadden
die dag geen geluk.
Onze zuid paste een oude truc toe
hij bracht noord met harten aan slagen
speelde ruiten drie van tafelOost
speelde klein bij en zuid legde ruiten
tien, die west met ruiten heer nam
(west dacht dat zuid ruiten aas, boer,
tien gehad kon hebben en wéér in rui
ten zou gaan snijden). West had er geen
notie van dat hij door ruiten na te spe
len zuid kansloos down kon krijgen. In
klaver zag hij ook geen heil meer, want
kennelijk had zuid nog heer-tien van die
kleur. West was zo verstandig géén
schoppen te spelen en hij hield het ten
slotte op passieve verdediging: hij speel
de harten na.
In de slagen 5 en 6 maakten NZ nu
nog twee hartenslagen, waarbij noord
aan slag bleef. Oost moest twee kaarten
opruimen hij begon met schoppen vier
en daarna ging de keuze tussen klaver
zes en ruiten vier. Blijkbaar wilde hij
graag tw - kaarten overhouden in part
ners kleur (klaveren) en hij ruimde
daarom maar de ruiten vier op.
West moest ook een kaart kwijt en
koos de schoppen drie. De situatie was
nu:
A H 8 6
-
-0-9 5
85
V 7 5
-
O V
B 9 3
O A B 6
10 9
V
78
N
W O
A B 2
V -
<>8 7
H 10
Aangemoedigd door het feit, dat oost
ruiten vier had weggegooid, werd nu
vanuit noord (tafel) ruiten gespeeld en
oost nam de slag met ruiten aas.
Tot oosts grote verbazing viel bij west
de ruitenvrouw, waaruit oost concludeer
de dat zuid hem op een dwaalspoor had
gebracht. Oost mocht het betreuren dat
hij een ruitentje opgeruimd had, hij had
er toch nog twee over om te maken. Dus
legde hij achtereenvolgens nog ruiten-
boer en ruiten zes op tafel.
Op ruitenboer konden zuid en noord
kjjkers, zei de heer Evers gistermiddag
eerlijk.
Alle gekozenen van zijn partij zullen
hun zetels niet accepteren. Zij zullen
collectief bedanken, aldus de heer
Evers. Deze plaatsen zouden dan op de
juiste manier overgebracht moeten
worden naar de andere partijen. De
kieswet voorziet hierin niet. Dus mag
het, aldus de heer Evers. Mocht dit
toch moeilijkheden opleveren dan zou
den deze opgelost kunnen worden door
een wetswijziging. De partij Volksrefe
rendum zou dan een voorstel van wet
daartoe kunnen indienen.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 9 maart De voorzit
ter van de Europese commissie voor
de Europese Economische Gemeen
schap, prof. dr. W. Hallstein, en de
Nederlandse regering zijn het in grote
Hjnen met elkaar eens over de verdere
ontwikkeling in de EEG. Dit verklaar
de de minister van Buitenlandse Za
ken, mr. J. M. A. H. Luns, na afloop
van een gisteren hier gehouden bespre
king tussen prof. Hallstein en een aan
tal leden van het Nederlandse kabinet.
De heer Hallstein was naar Den
Haag gereisd om met de Nederlandse
regering van gedachten te wisselen
over de huidige situatie in de EEG na
zijn bezoek aan de Verenigde Staten,
waar hjj het mislukken van de confe
rentie in Brussel over de toelating van
Engeland tot de Europese gemeen
schap heeft besproken met de hoogste
Amerikaanse autoriteiten. Het onder
houd met de Nederlandse regering
duurde ruim twee uur.
Minister Luns deelde na afloop ver
der mee, dat het gesprek met prof.
Hallstein „vertrouwelijk, diepgaand en
zeer open" is geweest. Van beide zij
den is een uiteenzetting gegeven over
de situatie van het ogenblik. Ook zou
een analyse zijn gegeven hoe het thans
na het mislukken van de Brusselse con
ferentie verder moet gaan. Over de in
houd van deze analyse liet minister
Luns zich niet uit.
De achttien Afrikaanse staten, die
zich bij de EEG willen aansluiten,
behoeven volgens minister Luns niet
onder het uitstel van de onderteke
ning te lijden. Er komt een interim
regeling, waardoor zij toch financiële
steun zullen krijgen.
Wat betreft de huidige stand van za
ken en de toetreding van Engeland
verklaarde minister Luns, dat sinds
het mislukken van de Brusselse confe
rentie niet veel gewijzigd is. Niettemin
acht hy mogeiykheden aanwezig om
de kloof tussen Engeland en de andere
vrj" partners niet nog groter te maken.
EINDHOVEN, 9 maart Naar wij
vernemen is bp de onderhandelingen
over een nieuwe collectieve arbeids
overeenkomst voor handarbeiders bp
Philips over het totale pakket der voor
stellen tussen partijen bp de cao nog
geen overeenstemming bereikt. Over
verscheidene voorstellen is wel over
eenstemming.
Het verschil van inzicht heeft zich
toegespitst over mate en tijdstip der
loonsverhoging.
Men zal zich nu intern over de thans
ontstane situatie beraden.
27. Verbijsterd horen Eric, Svein en Winonah die zich bij hen
gevoegd heeft Leif aan. „Hij moet helemaal in de war zijn," zegt
de handelaar. „Hij beweert, dat hij koning is, hij scheldt me uit voor
bedrieger en zegt zelfs, dat zijn vader dood is. Je zou haast denken,
dat het mijn zoon... eh... eh... dat het Egil niet is." De handelaar
hapert even, kijkt aarzelend en bijna schuw van de een naar de ander
en vervolgt dan onzeker: „Eh... ik moet je spreken Noorman, alleen."
Verrast kijkt Eric op. Zou hij nu de oorzaak van Leifs vreemde onrust
aan de weet komen? Met een verontschuldigend schouderophalen naar
Winonah volgt Leif Eric naar diens werkvertrek. „Tja, Noorman,
denk over mijn goeie wil, want ik heb je bedrogen. En niet alleen jou,
maar iedereen, ter wille van Egil, begrijp me goed. Kijk, Egil is name
lijk mijn zoon niet."
MOCO
GRONINGEN, 8 maart De gouden
koets zal in de zomerexpositie van het
nationaal rijtuigmuseum te Leek ten
toon worden gesteld. De conservator
van het nationaal rijtuigmuseum, drs.
H B. Vos, vertelde ons dat de koningin
hiertoe toestemming heeft verleend.
De officiële statiekaros van ons vor
stenhuis zal vanaf 12 april tot begin
september in het koetshuis van het
museum te zien zijn. Voor Prinsjesdag
zal hp natuurlijk naar de koninklijke
stallen terug moeten. Ook de gala-
tuigen en enkele gala-livreien zullen
in het museum worden tentoongesteld.
PCS ZOU JE AAP <JP ël/AlS
PST OPA/SEP SLAAP /P SPEEL, OAP
Ai. S /k EP OP SPEEL-J DAPS JIJ,
DE? A POP MAAP
(Advertentie)
wij geven ADVIES 020-24.64.95 J
U geeft ORDERS 020 - 24.93.21
JP. OUDHOF CO - EFFECTEN!
dam 2a - amsterdam
beursbericht op aanvraag
DEN BOSCH, 9 maart (KNP)
Mgr. J. W. M. Bluyssen, heeft van
morgen in de parochiekerk van de H.
Thomas a Villanova te Nijmegen tot
subdiaken gewijd de fraters Ben
de Keijzer, Henk van Soesbergen, Jür-
gen Ellinghaus, Wim Straathof, Rein
Vaanhold en Antoon Rutten van de Or
de der Kruisheren.
Morgen zal mgr. Bluyssen in de ka
pel van het klooster der Paters van de
H. Geest te Gemert dezelfde wijding
toedienen aan de fraters Carolus de
Groot, Johannes Bosman, Johannes
Schellart, Martinus Vissers, Hermanus
van Dillen, Antonius Gruyters, Marius
Brands, Clemens Vink en Michaël
Knoups van de Congregatie der Paters
van de H. Geest.
SOEST, 9 maart Uit de Eem is gis
teravond het stoffeijk overschot opge
haald van de 31-jarige mej. N. van Vel-
zen, die sinds 13 januari werd vermist.
Het lichaam werd gevonden door de
vader. De politie neemt aan, dat de
vrouw door het ijs is gezakt en ver
dronken.
x/APAPa! \^P-/k'...PP£P...
Ot/EP- WA...CA...PPPP
TC/GD-7 VQPOELOPELUK
LAPT MC A/C EEPS SPEL EP.'
OCP. EEPEPPEL PEEP7VE'
EPPEL OM T£ Z/EP OPJEOOP
PA AT DAPSEP.' H//LJEPE T
DOEK/?
EP... 7CA...
£/<G£K/i.CkCEE>
/KD/E AC/ET
tOPAAO O/T
PA/JDE/J...
MOO//PSPAP 'TAL. JE VEPTPOOU/T
ME P/ET.'MEE. PEE, PAT Z/E/P
BEET/..PAT GP/EFT ME O/EP.L
SP/P.' /P DACPT JUIST EEhf
l/P/EPP 7E PEESEP GEl/OP-
PEP...SP/P SP/P...EEPECPTE
OOP, H/E PPATEP EP
P/Et-MEEPOVEPL.
(Advertentie)
6t g6?®t de Pauw hield haar stappen in en bleef
j.Reri "jnste wenkbrauwen naar de tropee staren.
lo,naar' htWee
Nni. hahd.
tropee
drie, vier, vijf, zes, zeven, acht."
"armen krampten zich nerveus om de trap-
&.,'H pijip c"tf Dat kwam toch uit? Er waren altijd
W?® lv,„,n geweest. Vier aan weerszijden van het
«t- r de n „schild. Én toch... Er was iets veranderd,
tn ^deri e die pijlen weghaalde, had die tropee
v.ge\vef Ultgezien. Of anders? Hp was toch altijd
he„een n; v'er pijlen aan elke kant.
atirt1' niet altÜd. schoot het plotseling door haar
wèiers alt9d. Er was een tijd geweest, dat hij
yel XJi wao Wil tyu uu. "V
6 eep as, onsymmetrisch. Niet lang, maar toch
\Vb s doort ïn ^gen. De eerste dagen na tante He-
2f„j: Toen waren er maar zeven pijlen. Het
konrtQ„ Piiïen, die de politie had weggehaald,
ire st„er dan nu weer acht zijn? Hoe?
en haar kamertje
oiim strom? F dan nu weer acht
hil?f de de tweede trap op
tot e'd haar polsen onder het pskoude kraan-
"Pen we hartklopping bedaarde en kroop de
bi,,®n Le- eI„af. Beneden in de tuinkamer vond ze
(L te zat met gefronste wenkbrauwen naar
W d°g kaï ran' waar in de kleine ingesloten tuin
kiwi de boomtakken zich als skeletten hieven
briri ea. lucht. Toen hij haar hoorde binnen-
«ea rste hemp b(j even in elkaar en bedekte de
ha-gewormt van zÜn gezicht met de hand. Het was
tv herin „gebaar van hem, dat zij al kende zolang
flpK' de kwenn,? reikte.
■'Vfc^fde Welmoet," zei hij, terwijl hij vergeefs
6lend stem een opgewekte klank te geven,
zo n vroege Pasen, vind je niet? Je
hebt zo niets aan je vacantie met dat sombere, kille
weer. Jammer dat het ineens weer zo is omgesla
gen."
Onder zijn van diepe rimpels doorploegd voorhoofd
keken zijn melancholieke hondeogen haar vriendelijk
aan.
„Heb je al plannen? Die reis met dat clubje
naar..."
„O neen," zei ze in haastige afweer, „dat gaat
toch immers niet, zo kort nadat tante Heieen..."
„Tante Ohadidja," verbeterde hij, maar het viel
duidelijk te zien, dat zijn gedachten heel ergens
anders waren.
„Welmoet, ik zou vreselijk graag willen, dat je
wel ging. Het lijkt me niet rechtvaardig, dat jij je
vacantiereis zult missen. Tante Chadidja zou dat
ook nooit hebben gewild."
Welmoet keek hem verbaasd aan. Tante Heieen
had iemands plezier wel eens om een futiliteit be
dorven. Ze wou iets zeggen, maar bedacht zich en
bleef hem zwijgend aanzien.
De rimpels in zijn voorhoofd werden nog dieper
en hij begon op zijn nagels te bijten. Als Leo zenuw
achtig was deed hij dat altijd. Maar waarom was hij
nerveus? Had hij die achtste pijl ook gezien? Haar
ogen werden getrokken door zp'n ring. Het was
eigenlijk geen ring voor een man, maar hij had nog
aan zijn moeder behoord. Toen ze nog een kind was
was ze altijd bang ervoor geweest om de wisselende
kleur. Het ene ogenblik was de steen rood, het
andere groen. Luuk had haar over die angst heen
geholpen door te zeggen, dat die steen een verkeers
licht was. Als hij op rood stond, moest Leo stoppen,
op groen mocht hp doorlopen.
e moet maar eens goed opletten, Welmoet, dan
zul je het zelf zien. - Luuk wist altijd wel iets te
vinden om je over je moeilijkheden heen te helpen,
dacht ze. Maar tegenover deze moeilijkheid stond
hij zelfs machteloos.
„Welmoet," zei Leo weer. „Welmoet, ik zou zo
graag willen, dat je toch wegging. Ik ben erg bang
dat er binnen heel korte tijd hier vreselijke dingen
zullen gebeuren. En ik zou heel graag willen, dat
jij daar niet bij was. Begrijp je? Jij hebt al genoeg
uitgestaan."
„Wat bedoel je daarmee? We hebben toch al
genoeg vreselijke dingen gehad."
Hij gaf een geluid, dat op een onderdrukte snik
leek.
„Het is Luuk, Welmoet. Er is hier weer zo'n man
van de politie geweest. Een weerzinwekkende kerel
met grauwe stekende oogjes. Hij vroeg van Mies
over Luuk. Over zijn studie. Over die proeven op
het lab. Over zijn verhouding met tante Chadidja..."
Zjjn gezicht trilde even. „Ik heb erg geprobeerd
niets te zeggen, waarmee ik Luuk kwaad kon doen.
Maar ik ben zo vreselpk onhandig. Dat weet ik zelf
wel. Maar ik heb zo het idee, dat het er erg weinig
op aankomt wat ik gezegd of gezwegen heb. De
politie weet alles. Ze weet, dat die spijker niet in
tante Chadidja's schoen hoorde. En ze weet ook,
waar die spijker vandaan kwam. Uit dat gereed
schapskistje hier in de keuken kwam die, Welmoet...
En ze weten alles van die proeven van Luuk met
vergiften. En ook, dat hij midden onder het eten
van tafel is gelopen... O, Welmoet, Luuk! Mijn kleine
broertje Luuk! Ik ben toch zo bang, dat ze hem
arresteren zullen... Ze moeten hem wel arresteren
met alle bewijzen, die de politie heeft. Ik... ik heb
de hele tijd wel gevoeld, dat dit komen moest.
Maar ik hoopte nog altijd tegen beter weten in, dat
de politie geen... Welmoet, kind, wat is er?"
Ze was groenbleek geworden en zwaaide op haar
voeten of ze elk ogenblik kon vallen.
Hij sloeg een arm om haar heen en dwong haar
te gaan zitten.
„Je moet het je niet zo aantrekken, Welmoet,
liefje. Ik weet wel, dat je erg op Luuk gesteld
bent. Misschien had ik het beter voor je kunnen
verzwijgen. Maar ik voelde mij zo ellendig, ik moest
met iemand praten. Het was erg zelfzuchtig van
me. Begrijp je nu, waarom ik zo graag wil, dat
je weggaat?"
„Luuk arresteren? Waarom zouden ze Luuk wil
len arresteren?" Haar stem klonk schril.
„Och Welmoet, dat weet je immers net zo goed
als ik. Denk je dan heus, dat ik niet heb ge
merkt, hoe ontdaan je was? Maar ook jij hebt ge
zwegen. Ook jij hebt gehoopt, dat er geen bewijs
te vinden zou zijn. Maar ze hebben ze, die bewij
zen, Welmoet. Ze hebben ze! Al ons zwijgen heeft
Luuk niet geholpen. Ik ben bang, dat we erg dom
zijn geweest. Als wij het dan toch dadelijk ge
zien hebben, hoe konden we dan verwachten, dat de
politie..."
(Wordt vervolgd).
Paulus was een kleine jongen, die
een mooi, groot sprookjesboek
had. Paulus had ook nog 'n grote
bal en 'n teddybeer. En 'n trein
tje dat je op kon draaien. Maar ner
gens was hg zó biy mee, als met dat
boek met sprookjes. Misschien zou
Paulus dat opdraaitreintje tóch nog fij
ner gevonden hebben, als zjjn moeder
maar niet zo prachtig voor had kunnen
lezen. Maar de moeder van Paulus
kon dat zó geweldig goed, dat je er al
les bij vergat en dat je er wel 'n uur
lang heel stil naar luisteren kon.
Nu gebeurde er op een avond iets
ergs met het sprookjesboek. En dat
kwam door Paulus. Of eigenlijk ook
'n beetje door Paulus zijn moeder, die
één verhaaltje welletjes vond. Hé toe
mam, nog ééntje... zei Paulus. Nee
jongen, besliste moeder, morgenavond
gaan we door. Paulus pakte het boek
en sloeg het open. Er stonden 'n hele
boel mooie plaatjes in. Vertel nu nog
even hiervan, wees hij. Kijk, van dat
prinsesje. Maar als moeders een keer
nee gezegd hebben, maken ze er
meestal zomaar geen ja van. Moeder
klapte het boek dicht. Morgenavond, be
loofde ze. Nu moet je lief naar bed.
Je mag je teddybeer meenemen.
Maar ik heb 't je al verteld: Paulus
vond het sprookjesboek veel fijner dan
zijn teddybeer. Hij wilde een verhaal
tje horen en dat kon de teddybeer hem
niet vertellen. Paulus pakte het boek
en gooide het met 'n klap op de grond,
zo boos was hij. Het ging zó hard, dat
hü er zelf 'n beetje van schrikken
moest. Hij raapte het boek maar gauw
op, pakte zijn teddybeer uit de speel-
goedhoek en ging naar bed. Als hjj ge
weten had, wat er in het sprookjesboek
gebeurd was, zou hij nog we' harder ge
schrokken zijn. Maar dat merkte hij de
volgende avond pas. Door de harde
bons waarmee het boek op de grond te
recht was gekomen, waren alle lettertjes
van htm plaats gegaan. Schots en scheef
stonden ze op de bladzijden. En hele
maal door elkaar. Er waren er zelfs die
ondersteboven stonden. Daar was geen
verhaaltje meer van te lezen. Wat krij
gen we nu? riep moeder verbaasd. Al
le letters door elkaar? Dat heb ik nog
nooit beleefd. Weet jij hoe zoiets ge
beuren kan? vroeg ze aan vader. Nee,
zei vader. Als een letter eenmaal in
een boek is gedrukt, dan blijft hij er
staan. Tenminste, niet beter te weten.
Paulus stond met een kleur als vuur
toe te luisteren. Hij had allang begre
pen hoe het gekomen was. Het komt
van gisteravond, zei hij met een beteu
terd stemmetje. Ik heb het boek toen
heel hard op de grónd gegooid. Om...
omdat ik boos was. Zou dat kunnen?
vroeg moeder.
Vader haalde zijn schouder op. Nooit
van gehoord zei hij. Maar we kunnen
het eens proberen. Hij pakte de krant
en smeet die met een klap op tafel.
Maar alle letters stonden er nog pre
cies als eerst. Er was alleen een kreuk
in de kramt gekomen. Zal ik het eens
met mijn kookboek proberen? stelde
moeder voor. Beng! daar vloog het
kookboek al over de vloer. Maar toen
ze het opensloeg was er niets mee ge
beurd. Alle soepjes, alle puddinkjes
en alie gebraden kippetjes stonden nog
gewoon op hun plaats. Wacht eens, riep
vader, laat ik het telefoonboek nemen.
Zou je dat wel doen man? weifelde
moeder nog. Als de boel door elkaar
vliegt, kunnen we niet een nummer
meer opzoeken. Maar vader luisterde
niet. Hü gooide het telefoonboek zó
hard op de grond, dat de kopjes ervan
begonnen te rinkelen. En toch schoof er
niet één lettertje in het boek van zijn
regel.
En tóch wil ik weten, of je zo'n heel
boek zomaar door de war kunt gooien,
riep vader. Hij ging naar de boeken
kast en gooide „pats,pats,pats" alle
boeken op de grond. En allemaal voor
niets, want er gebeurde geen ziertje.
Hou maar op, zei moeder. Je gooit
ze nog uit de band.
Toen ging de bel. O, nou krijgen we
nog visite, schrok moeder. En het is
hier zo'n rommel met al die boeken
over de vloer. Maar het was geen visite.
Het was alleen maar opa Kiekermans,
'n heel oud meneertje, dat nu en dan
eens binnen kwam lopen. Opa Kieker
mans gluurde over zijn brilletje en mop
perde: wat is dat nou? Waarom lig
gen al die boeken daar? Weten jullie
dan nog niet, dat je met boeken zuinig
moet zjjn? Jawel pa, zei moeder, maar
we waren iets aan het proberen. We
wilden de lettertjes door elkaar laten
dansen. We wilden alleen maar even
kijken of het ging. Haha, lachte opa
Kiekermans, dat bestaat toch niet.
Toen sloeg Paulus zijn sprookjesboek
open en hield het opa Kiekermans onder
de neus. Wat is dat? zei opa. Hij moest
wel vijf minuten kijken om te zien, wat
er aan de hand was. Ze staan allemaal
door elkaar, fluisterde Paulus. En het
waren nog wei zulke fijne verhaaltjes.
Had ik mijn sprookjesboek ook maar
niet op de grond gegooid. Sprookjes
boek zei je? vroeg opa. O, maar dat
verandert de zaak. Van een gewoon
boek kun je zoiets niet verwachten.
Maar van een sprookjesboek wel. Daar
staan allemaal sprookjesletters natuur
lijk. Och lieve mensen, ruimen jullie
maar gauw de boel op, dan zal ik pro
beren het boek van Paulus in orde te
maken.
Opa Kiekermans ging in een leunstoel
zitten en nam het sprookjesboek op zijn
knie. Toen begon hij zachtjes heel
vreemde woorden te mompelen. Paulus
kon er niet één van verstaan en toch
stond hij vlak bij opa's knie. Ondertus
sen gaf opa heel zachte klopjes op het
sprookjesboek. Heel zachte klopjes, van
voren, van achter en ook opzij. Zou opa
daarmee het sprookjesboek weer goed
kunnen krijgen? dacht Paulus. Maar hy
durfde het niet te vragen, want opa
had het verschrikkelijk druk. Nu en
dan gluurde hij eens onder de kaft.
Dan zei hij zachtjes „jaja" en „nee
nee" en dan ging hü weer door. Het
werd later en later en Paulus moest
naar bed.
Jaja, ga jü maar, knikte opa. Morgen
vroeg is jouw sprookjesboek weer in
orde hoor'. En zo was het ook. Toen
Paulus de volgende morgen wakker
werd, lag het boek op zijn tafeltje en
Paulus zag meteen dat alle letters weer
keurig op een rijtje stonden. Die avond
vertelde moeder eindelijk het sprookje
van de kleine prinses. Het was veel te
gauw uit. Nog ééntje, bedelde Paulus.
Maar toen moeder „nee" zei, heeft hij
zijn boek niet op de grond gegooid.
Dat doet Paulus nooit meer. En ik zou
jullie aanraden het ook maar nooit
te doen. Want niet iedereen heeft een
opa Kiekermans in de buurt, die zó
oud is, dat de sprookjesletters naar hem
luisteren willen....
LEA SMULDERF
