Resolutie: bouw van45.000 woningwetwoningen
W. Andriessen: „Maak u geen
illusies; nieuw kabinet kan
probleem niet oplossen
K.V.P. wenst geen front
vorming tegen Frankrijk
GF
Hoeveel tabakken
zitten er
in Golden Fiction?
l
Golden Fiction
VIERHONDERD LICENTIERECHTEN TE KOOP
Salon van uitvinderscombinatie
beurs en rariteitenkabinet
van
TIEN VARIANTEN OP
DE EXPLOSIEMOTOR
D'
Secretaris-generaal
Arabische
hergroepering
■g*. D
Mr. C.Vinkesteijn
MAANDAG 11 MAART 1963
Utrecht, ll maart. „Het
oningbouwprogram van het
a°inet-De Quay is met een zeer
fPede en ambiteuze opzet gestart,
j^taas heeft de fractie van de
altijd op één punt met de
®§ering Van mening moeten ver
gillen: wij zagen het gevaar van
i>4>b
aid
r~~
^itenlandse
kroniek
een te radikale zwenking. In be
ginsel waren wij akkoord met een
herstel van een evenwichtige wo
ningmarkt en verlichting van
subsidielasten. Maar wij vonden
dat meer tijd nodig was voor deze
ingrijpende wijziging. Wij hebben
gelijk gekregen. Uit de huidige
situatie blijkt wel, dat men de
zaak te optimistisch heeft bezien.
Van een evenwichtige woning
markt zijn wij nog ver verwij
derd". Tot deze conclusie kwam
het kamerlid W. J. Andriessen
zaterdag hier in zijn overzicht
van het woningvraagstuk voor de
partijraad van de K.V.P.
VRAGEN AAN
NO 3
VRAAGT DE HEER J. W. K. TE
Antwoord: Wet, meneer K, het déntal ie
geen geheim. Het zijn er 37. Hiervan komen
er 32 uit Amerika. Deze 32 tabakken zijn
volrijpe Virginiasoorten, die de Amerikanen
zelf ook gebruiken. Ze zijn nl. minder geel
en dus veei zachter en fiuweliger, zoals U
elke dag proeft Elke GF bevat dus 37
tabakssoorten. Stel U voor: in eike sigaret
37. U begrijpt welk een nauwkeurigheid
vereist is om 37 tabakssoorten in de juiste
verhouding te mengen! Want tenslotte be
paalt de juiste menging de juiste smaak
van de melange waar U zo van geniet
Deze nauwkeurigheid kunt U doosje, na
doosje, na doosje constateren.
DE ZACHTSTE VAN ALLE
BRUSSEL, 11 maart. De
„internationale zaal" van het
enorme Centre Rogier in de Bel
gische hoofdstad herbergt tot en
met zondag een bizarre collectie
voorwerpen van de meest uit
eenlopende aard. Die aard valt
overigens pas na toegewijde be
studering van elk artikel afzon
derlijk nader vast te stellen, en
dan nog zal menige bezoeker,
vrezen wij, omtrent de diepere
betekenis van talrijke creaties in
het ongewisse blijven. Want
hier, in deze immense hal, wor
den bijna duizend uitvindingen
op zeer verscheiden gebied, toe
gezonden uit negentien landen,
voor het eerst aan de openbaar
heid prijsgegeven.
Genie gevraagd
Nederland: 31
De prullemand in
Partijraad K.V.P. geeft aan
Woningbouw eerste urgentie
(Advertentie)
(Van onze parlementaire redacteur)
?'nds de zomer van het vorig jaar
t>ben drie staatsgrepen in het
'""en-Oosten tot een politieke her-
°ePering van de Arabische wereld
eid. Het begon met een revolutie
Jemen, waar de Imam verdreven
en waar vervolgens de republiek
uitgeroepen. Vervolgens werd
maand geleden in Irak het be-
2_"nd van generaal Kassim omver-
?Tv®rPen, en tenslotte is de vorige
*^k Syrië het toneel geweest van
geslaagde coup d état. De nieuwe
f®R^ringen van al deze drie landen
en hun sympathie uitgesproken
*PO]
>r president Nasser van de Ver-
y^gde Arabische Republiek. Nassers
in de Arabische wereld is
"s in de loop van het laatste half
Vveer aanzienlijk versterkt, nadat
ar
tÜ ^'oren veel tegenslag had gehad
P'J Zijp pogingen de invloedssfeer van
a'r° in het Midden-Oosten te ver
aten.
In februari 1958 had hij Syrië ge
vexeerd en vijf maanden later
koesterde hij grote
verwachtingen van
het nieuwe regime
van Kassim in
Irak, terwijl hij
tevens aanstuurde
revoluties
op revoluties in
k anon en Jordanië, in de hoop die
landen in zijn macht te krijgen.
l0fi&r maakte zich in september
1 los van de V.A.R., terwijl Kas-
V Z'ch, al
eerder van Nasser had
^gewend. Libanon en Jordanië
Voor expansie-streven van
v-A.R. gespaard gebleven door
L '"-grijpen van Amerika en Enge-
Maar nu is het tij weer gunstig
Nasser. Men spreekt sinds vorige
zelfs van de mogelijkheid van
p,Arabische federatie bestaande
j-Lgypte, Syrië, Irak en Jemen.
- eZe ontwikkeling betekent een
'ge bedreiging voor Jordanië en
gr^'^ Arabië, Jjg mef de V.A.R. op
Pannen voet staan. Zij vrezen
A ""fronteerd te worden met een
'sch bondgenootschap dat door
1L.'*jS®r zou worden geleid. Vooral de
,y^j aanse koning, Hoessein, heeft
k. f" zich bijzonder ongerust te
Tn> omdat twee buurlanden, Irak
L j*yrië, in de laatste vijf weken tot
[j "amp van Nasser zijn toegetreden.
revoluties in deze buurlanden
"en 2jcb gemakkelijk naar Jor-
Cë nnen uitstrekken, hetgeen
&ser bijzonder welkom zou zijn.
yj^rdandë en Saoedi-Arabië ener-
yp en de V.A.R. anderzijds voeren
ogenblik al een soort oorlog
w"et grondgebied van Jemen. De
ya r'x'en Imam krijgt militaire steun
de koningen Hoessein en Saoed,
L 'f het Jemenitische republikeinse
dip'' ^'sterkt is met Egyptische sol-
beperkte gewapend
Dp lieer Andriessen zei onder meer,
dat het verlies aan produktie van vijf
duizend woningen in 1962 geheel ten
laste is gekomen van de arbeiderswo
ningen. Van de andere kant is het
streven van minister Van Aartsen, de
huur van premiewoningen niet al te
ver boven die van woningwetwoningen
te krijgen, ten dele geslaagd. Het ka
binet heeft succes gehad met toeslagen
op arbeid-besparende bouw en meer
samenwerking tussen gemeenten; het
heeft meer concentratie en efficiency
bereikt. Ten aanzien van het subsidie
beleid heeft de minister niettemin te
fors ingegrepen. Ook heeft de regering
de stijging van de bouwkosten niet in
,de hand kunnen houden, hetgeen ech
ter ook onder vorige kabinetten niet is
gelukt. De conclusie van de heer An
driessen was, dat een belangrijke doel
stelling der regering: vermindering
van het aantal woningwetwoningen te
compenseren door een stijging van on
gesubsidieerde woningbouw voor de
minst draagkrachtigen, niet is verwe
zenlijkt.
Het Kamerlid zei verder dat de eer
ste opgave nu is de kloof tussen pro
duktie en behoefte, die sinds 1956
steeds breder wordt, althans niet ver
der te doen toenemen. Met alle be
schikbare middelen moet de bouwpro-
duktie worden opgevoerd. Geen man
uur mag meer verloren gaan om zo
diahit mogelijk het streefgetal van
100.000 woningen per jaar te benade
ren, terwijl in ieder geval 45.000 wo
ningwetwoningen gewenst zijn. Dit
laatste mede met het oog op de zeer
grote hoeveelheid woningen die voor
vervanging in aanmerking komen.
Als middelen om daartoe te geraken
gaf de heer Andriessen aan; meer
jarige bouwplannen, een verfijnde
contingentering, waarbij na de eer
ste toewijzing een tienduizend wo
ningen achter de hand zouden kun
nen worden gehouden om deze later
in overleg met de provinciale be
sturen nader toe te kennen wanneer
verborgen bouwcapaciteit wordt op
gespoord. Ook het verstrekken van
geld tegen lage rente door de over-
QT* zich over het hele Midden-
e" jeu n nen verbreiden, als de
Sy-in golf van revoluties tot «en
jjJ^treekse botsing zou leiden
van
wov; jjt/isiitg &uu iciviv-ii run
rabi«ch« monarchieën met de
iSche republieken
voor Israël is de situatie zor
*Wnd ^e_vr'en<^i5C^aP f"88611 Istaëls
hyj. n Egypte, Syrië en Irak zou
van een nieuwe Palestijnse
kunnen vergroten. Tot voor
0,11 Israël zich betrekkelijk veilig
Ofjj erj; omdat de Arabische landen
Njyer |ng nog zoveel ruzie hadden,
bier, druk op Israël ongetwijfeld
tp 'rekkelijke rust die sinds 1958
dr^j l'dden-Oosten geheerst heeft.
*®vo| nU Vers'oord te worden, ten-
S Van rb omwentelingen in Irak
tn r'®' Evenals in 1958 zouden ook
^«sterse mogendheden, en met
Vyyj Verenigde Staten, zich ge-
zien in te grijpen als hun
a"gen bedreigd zouden woeden.
heid is een goed middel, evenals het
opvoeren van de efficiency door
voortdurend overleg tussen allen die
bij de bouw betrokken zijn.
De heer Andriessen waarschuwde
echter tegen overdreven illusies. Ook
het komende kabinet zal dit zeer ge
compliceerde probleem niet kunnen op
lossen. Er moeten ook andere bouw
werken tot stand komen. Hoe urgent
dit laatste is met het oog op onze
werkgelegenheid, die er al onder lijdt
en in verband met de leefbaarheid van
onze maatschappij, moge blijken uit
het feit, dat reeds voor meer dan
twee miljard aan aanvragen voor pro-
jekten buiten de woningbouw op toe
wijzing ligt te wachten.
Als resultaat van de discussies over
dit onderdeel van het program, waar
over vele kringen voorstellen hadden
ingediend, heeft de partijraad een re
solutie aangenomen, waarin de woning
bouw als het meest urgente vraagstuk
voor het komende kabinet wordt aan
gegeven, terwijl daarin ook de wens
dat minstens 45.006 woningwetwonin
gen per jaar moeten worden gebouwd
en in het algemeen het aanwenden van
alle mogelijke middelen om de bouw-
produktie op te voeren is neergelegd.
De formulering „meest urgente" is
een amendement van Den Haag, ter
vervanging van de term „vraagstuk
van uiterste urgentie". Hiermee heeft
de kring Den Haag althans iets van
zijn wensen, ook op een ander gebied,
m vervulling kunnen doen gaan. De
kring had namelijk de opvattingen van
de KVP willen weten over het priori
teitenschema-, dat de regering met het
parlement zal moeten vaststellen. De
vertolker van deze wens was mr. J.
A. J. M. Veraart, die zei dat in elk
'geval aanstonds na de verkiezingen
duidelijk moet worden ook met het
oog op de kabinetsformatie met wel
ke K.V.P. men te maken heeft. Dr.
W. L. P. M. de Kort, fractievoorzitter
in de Tweede Kamer, verwees hiervoor
naar het verkiezingsmanifest, waarin
de rangorde der urgenties is weerge
geven. De officiële vaststelling van
prioriteiten ecijter zal eerst kunnen
geschieden in overleg met de fractie
voorzitter en na afwegen van de poli
tieke verhoudingen die zich dan zullen
voordoen.
Dr. M. A. M. van Heivoort heeft
verklaard, dat de fractie blijft ijveren
voor meer faciliteiten voor het eigen-
woningen bezit. Eigenlijk zou het bou
wen van een bescheiden woning gelijk
moeten worden gesteld met de bouw
van een woningwetwoning. De beteke
nis van de faciliteiten die minister Wit
te destijds heeft verleend, is terugge
lopen in verband met de sterke stijging
van de bouwkosten. Het aantal huizen
dat onder deze regeling is gebouwd,
daalde dan ook van 20.000 in 1900 tot
8.000 in 1962, aldus onder meer dit
Tweede Kamerlid.
(Van onze parlementaire redacteur)
UTRECHT, 11 maart „De vertrou
wenscrisis in Europa betreft niet alleen
de beoordeling van de mogelijkheid dat
Engeland lid van de E.E.G. kan wor
den. Het gaat in wezen om een me
ningsverschil over de inhoud van het
verdrag van Rome, waarop de EEG
berust. Aan de ene kant bestaat de
overtuiging dat de gemeenschap geheel
open moet zijn, zowel voor landen in als
buiten Europa. Aan de andere (Fran
se) zijde wordt gedacht aan een conti
nentale samenwerking met een sterk
protectionistische inslag. Het afbreken
van de onderhandelingen met Engeland
heeft dit meningsverschil alleen maar
duidelijker naar buiten gebracht," aldus
mr. 1'. A. Blaisse zaterdag op de partij
raad van de KVP, waar een groot deel
van de discussies aan deze zaak was
gewijd.
Het Kamerlid lanceerde de gedach
te aan een bijeenkomst van regerings
chefs van de zes landen een Euro
pese „topconferentie" dus om de
impasse te doorbreken. De zes lei
ders zouden in een onderzoek tot de
kern van de zaak moeten doordrin
gen en tevens de zwakheden van de
gemeenschap uit parlementair-demo
cratisch oogpunt moeten openleggen:
een Europees parlement dat slechts
kan adviseren in plaats van controle
ren, een beperkte uitvoerende macht
en een raad van ministers die ge
controleerd maatregelen kan nemen.
Tevens vroeg mr. Blaisse begrip voor
de werkelijkheid. De tegenstellingen zijn
wel verscherpt, maar zonder Frankrijk
(Advertentie)
Een OLVEH verzekering uw levensbelang.
kan er geen Europese Gemeenschap
tot stand 'Omen. Er moet dus naar
een compromis gezocht worden en hoe
moeilijk dat ook Hjkt naar een be
paalde vorm van samenwerking tussen
Frankrijk en Engeland. Van frontvor
ming tegen Frankrijk mag geen sprake
zijn. Het EEG-verdrag is door Frank
rijk mede ondertekend. Dit land mag
niet worden geïsoleerd en in de EEG
mogen geen blokken ontstaan.
Over minister Luns sprak mr. Blais
se in prijzende maar ook kritische zin,
„Hij heeft al in 1961 begrepen, dat wij
stelling moesten nemen tegen de con
ceptie van De Gaulle, die de onze niet
is. Hij was destijds de enige. De laatste
tijd echter schiet de minister tekort in
het voldoende duidelijk maken van zijn
plannen. Dit is met name het geval
geweest met betrekking tot zijn pogin
gen, de associatie-overeenkomst tussen
de EEG en de Afrikaanse landen niette
doen doorgaan".
Eerst thans is bekend geworden,
dat de zes EEG-landen bereid zijn,
wanneer er door de huidige Europese
moeilijkheden tekorten ontstaan, een
interim-regeling te -.sluiten met de
Afrikaanse landen, om de zaak te
kunnen doorzetten. Er is achter de
schermen over deze zaak heel wat te
doen geweest, onthulde mr. Blaisse.
Spaak heeft de associatie-overeen
komst niet willen paraferen. Ook hier
bij blijkt minister Luns alleen te heb
ben gestaan in zijn standpunt, dat wij
op deze zaak niet kunnen terugkomen.
„Ik betreur, dat dit alles niet beter
in de openbaarheid is gebracht", al
dus de buitenland-expert van de KVP.
Aan de discussies nam ook de voor
zitter van de buitenlandse commissie
van de KVP, generaal Mathon, deel.
-$i\
UMV»
I
10 STUKS f 0.50 20 STUKS f 1.- GESCHENKDOOS 80 STUKS f 2.75
ATTENTIE I Er üfn N zoveel Interessante vragen binnengekomen, dat we V nogmaals moeten verzoeken voorlopig gHn vragen meer in testoren.
Mr. Aalberse prees hem als leider van
de meest actieve commissie die de
K.V.P. kent. De heer Mathon gaf de vol-
fende visie op het conflict Frankrijk-
Ingeland: tegen de ongelijkheid in de
Atlantische samenwerking verzet De
Gaulle zich terecht. Engeland immers
krijgt van de Verenigde Staten wel
inzicht in de atoomplannen, Frankrijk
wordt er buiten gehouden. Er is reeds
een kentering ingetreden. De Ameri
kanen zien heel goed in dat Frankrijk
die plaats in de gemeenschap voor zich
opeist. Het moet een gemeenschap wor
den van gelijkwaardige partners.
(Van een onzer verslaggevers)
Duizend belichaamde Invallen,
ideeën, gedachten, staan de komende
dagen bloot aan het kritisch o<« van
een internationaal publiek, en de he
ren uitvinders wachten af, met he
melhoge illusies. Zou onder de tien
duizendenden bezoekers die deze
twaalfde Brusselse salon voor uitvin
ders zal trekken, de vermogende fa
brikant schuilen die zich juist voor
hun schepping interesseert? Komen
de gegadigden voor de bijna vierhon
derd licentierechten die op deze ma
nifestatie te koop worden aangebo
den, in drommen opzetten? Feit is,
dat niet alleen de uitvinders, maar
ook vele bezoekers de tentoonstelling
beschouwen als een mogelijke bron
van zakelijke voordeeltjes.
Daarom neemt deze show soms
meer het karakter aan van een beurs
waarop transacties worden afgesloten,
h >ewel wjj op andere ogenblikken het
gevoel niet van ons konden afzetten
door een museumzaal te dwalen.
Want hoeveel creaties, die nu met
veel aplomb aan het publiek worden
gepresenteerd, sullen ns afloop met
paraatje om neusmedievjnen op hun
plaats te houden. „Opent nieuwe we
gen in geneeskunde" luidt de bijbe
horende propagandaleus. Een uiterste
aan de andere kant vormt een inge
wikkelde constructie voor topografi
sche onderzoekingen. Omdat het ech
te toestel vele meters hoog en breed
is, staat op de salon een huiskamer
model opgesteld, en geïnteresseerde
bezoekers wordt meegedeeld: „licen
ce a céder".
Er worden op de salon tal van vin
dingen gedemonstreerd, die in princi-
blijken vernuftige, maar nutteloze vin
dingen te zijn? Voordat ze echter
voorgoed in de vergetelheid terugzin
ken, kan men ze in Brussel dan nog
als curiositeit, als voorwerp in een
rariteitenkabinet, bezichtigen. Het zij"
trouwens dit soort niet-levensvatbare
vondsten, die de charme van de Brus
selse salon voor een belangrijk deel
bepalen.
De inzendingen zijn naar de landen
gerubriceerd. Frankrijk is numeriek
zeer sterk vertegenwoordigd, name
lijk met 183 uitvindingen, maar het
VWWWWWWWWWWWWWWVWWWi VWS
Inventief vermogen van de Belgen
mag blijkens de 150 geëxposeerde uit
vindingen ook niet worden onderschat.
Achteraan in de rij lopen de Verenig
de Staten, Luxemburg en Venezuela
met elk één inzending. Nederland
mag er met 31 stuks best zijn.
Het niveau van de ingestuurde pro-
dukten is zeer wisselend. Er staan
enorm gecompliceerde apparaten te
kijk, waaraan de ontwerpers jaren
lang moeten hebben geknutseld, en
daarnaast treft men instrumentjes aan
die door hun simpele constructie ont
nuchteren, om niet te zeggen: uitge
sproken amateuristisch aandoen. Om
van het laatste een voorbeeld te ge-
.ven: iemand is op het idee gekomen
een schermpje te maken tegen ver
binding door autolampen van tegen
liggers, een nuttige gedachte zonder
tw:jfel, maar het resultaat: een klun
gelachtig soort brilmontuur, versterkt
de indruk, dat het probleem nog lang
niet is opgelost. Ben andere inzen
ding op dit niveau em onooglijk ap-
pe aantrekkelijke kanten vertonen,
maar waarvan slechts deskundigen
kunnen beoordelen, of ze in de prak
tijk kans van slagen hebben. In deze
categorie horen bijvoorbeeld de auto
motoren thuis, waarvan we niet min
der dan tien nieuwe, ofschoon mis
schien ten dele op elkaar gelijkende
prototypen telden. Een vereenvoudig
de variant op de orthodoxe explosie
motor is blijkbaar nog veler ideaal.
Het lijkt ons trouwens een zaak, die
de mensheid zal blijven intrigeren en
tot telkens nieuwe ontdekkingen zal
leiden.
Schuilt wellicht het genie op deze
salon? Een Belgische inzender heeft
een motor geconstrueerd zonder drijf
stangen assen, zuigers en afsluitklep
pen. Voor een fabrikant klinkt dit
alles aantrekkelijk genoeg, maar hoe
zal zo'n machine zich houden tijdens
de martelingen op de proefbank? Op
bouwkundig gebied trekken ook diver
se inzendingen de aandacht. Zo wor
den van Nederlands» zijde tegel* en
straatklinkers gedemonstreerd met
vertandinigen, zodat deze elementen
niet kunnen verschuiven. Een andere
Nederlander komt met een gepaten
teerde holle bouwsteen, voorzien van
zwaluwstaartvormige uiteinden, die
metselwerk overbodig maken. Beton
en hout zijn'de componenten van een
bouwsteen, die door een Zweed is
geconstrueerd. Het materiaal heeft
een sterk geluiddempend effect.
Nog een greep uit de categorie al
lerhande. In de Oostenrijkse stand
kan men een schuimachtige, niet na
der aangeduide materie aantreffen,
waarin planten beter zouden groeien
dan in hun natuurlijke element, de
aarde. Ontroerend van eenvoud is
daarnaast en door een Franse dame
ingezonden houdertje van ijzerdraad,
dat bloempotten tegen omwaaien moet
beschermen. Een harer landgenoten
heeft daarentegen weer een ingewik
keld technisch apparaat samenge
steld, dat tjdig waarschuwt tegen
dreigende instortingen in mijnen en
bouwwerken. Een mengsel van f jnge-
malen beenderen en hoorn, minerale
kunstmest en bloed van pasgeslachte
dieren levert volgens een Duitse uit
vinder tezamen een niet-stuivende
kunstmest op. Een Spanjaard is pre
sent met een van luchtkamers voor
zien badpak waaxTn men niet kan ver
drinken en een andere Spanjaard is,
evenals de heer Elderhorst uit Zoe-
terwoude over wie wij in ons blad
van zaterdag schreven op het idee
gekomen enveloppen te voorzien van
een speciaal strookje dat bij het open
scheuren de inhoud onbeschadigd laat.
Bij deze opsomming willen wij het
laten. De totaalindruk Is, dat geen
der inzendingen nu werkelijk revolu
tionaire ontwikkelingen inluidt. Er
wordt wat gevijld aan onze heden
daagse cultuur, het comfort hoger op
gevoerd (de geurende douche, een
Engelse „vondst"), en het merendeel
der uitvindingen is uiteindelijk geen
beter lot beschoren dan de prullen
mand. Maar nogmaals, dat is juist
wat deze salon extra aantrekkelijk
maakt ofschoon ook een tikkeltje
triest.
%oor zijn recente benoeming sk'&v :-
tot secretaris-generaal van
het ministerie van Verkeer
en Waterstaat is mr. C.
Vinkesteijn mèt een hogere rang
ook een beter uitzicht vanuit
zijn werkkamer ten deel geval
len. Keek hij eerst uit op het
door een parkeerchaos volkomen
verknoeide Binnenhof, nu is hij
verhuisd naar de andere zijde
van het ministerie: de kant waar
de Trèveszaal ligt, de vergader
ruimte van het kabinet; de zijde
ook die uitzicht biedt op de luis-
terrijke Hofvijver met het eiland
je waar Den Haag zo chauvi
nistisch zijn geelgroene vlag laat
wapperen, en de Vijverberg. Al
leen: van dat uitzicht zal mr.
Vinkesteijn te weinig kunnen
genieten. Het ene nieuwe dossier
na het andere wordt aangedragen
en zij stapelen zich op op zijn
bureau. Dat is ook zijn bode
opgevallen. ,Jlet is een fijne
man, mr. Vinkesteijn, maar hij
heeft het te druk," zegt hij van
hem. De laatste die zich erover
beklaagt is de betrokkene zelf.
„Ik heb mijn vader nooit als
journalist op willen volgen om
dat ik vond dat hij het altijd
veel te druk had. Maar nu ben
ik er niet veel beter aan toe," zegt hij opgewekt en zonder een spoortje
Als ^directeur-generaal van het verkeer had ife wel een indruk van
het werk van de secretaris-generaal van het ministerie. Ik wist bepaald
wel waar ik aan begon," zegt mr. Vinkesteijn „In mijn vroegere functies
moest ik mij veelal verdiepen in één bepaalde kwestie. Nu moet tje van
de bovenkant het geheel overzien, de grote lijnen aangeven, de zaak hier
op het ministerie draaiende houden en de naaste man zijn waarop de
minister kan terugvallen. Zover ik toch nog neiging mocht hebben mij in
een zaak echt te willen verdiepen, dan wordt mij dat wel onmogelijk ge
maakt door de steeds weer nieuwe zaken die zich aandienen."
De heer Vinkesteijn kan bogen op een opvallende loopbaan ols ambte
naar. Via de rangen hoofdcommies, referendaris, administrateur, directeur
van 'het verkeer, directeur-generaal is hij nu dus aan de (ambtelijke) top,
hoogste chef van het ministerie, direct na de (politieke) minister en
stddtssccTetcixis
„Ik moet nog kennis nemen van veel zaken die nieuw voor mij zijn,
zegt 'hij. „Zo heb ik in mijn loopbaan nog niet veel te maken gehad met
de wegenverkeerswetgeving. De naam „Directeur van het verkeer" een
functie die ik dus ook gehad heb is eigenlijk misleidend. Op die plaats
heb je namelijk niet met verkeer, maar met vervoer te maken. En dan is
er bijvoorbeeld de P.T.T., een belangrijk bedrijf, dat ook een wwerk-
periode vereist."
Omdat hij geacht wordt op velerlei zaken de minister desgewenst op
korte termijn te kunnen inlichten is de heer Vinkesteijn blij dat hij niet
een paar maanden later is benoemd. „Mocht er na de verkiezingen hier
een nieuwe minister komen, dan moet hij van mij op aan kunnen. En ik
heb nu nog een aantal maanden om mij in te werken." Behalve voor de
minister is ook voor zijn naaste medewerkers de tijd van de begrotings
behandeling een periode van topspanning. Talloze vragen moet de minister
beantwoorden en de stof daarvoor moet op korte termijn verzameld
worden. „Het is vaak nachtwerk, maar er zit toch wel een sportief element
in dat mij aantrekt," zo oordeelt de heer Vinkesteijn erover.
Als oud-directeur en oud-directeur-generaal van het verkeer is het
misschien merkwaardig dat hij zelf nauwelijks aan het snelverkeer deelnam.
„Kort geleden nog maar heb ik mijn rijbewijs gehaald." Over de huidige
ga nog te verwachten ontwikkeling op verkeersgebied zegt de heer Vinke
steijn: „Op het ministerie hier zijn we van mening dat het openbaar^ ver
voer zo goed moet worden, dat automobilisten er graag hun auto bij het
station of aan de buitenkant van de stad voor willen laten staan. Er zal
meer samenwerking moeten komen tussen streekvervoer, dat wel rendabel
is, en het stadsvervoer, waar veelal geld bij moet. De tarieven van de
stadslijnen zijn soms haast wel sociale tarieven, zo laag. Nu is het wel zo
dat je bij tariefsverhoging vervoersaanbod verliest, maar ik geloof wel dat
men gemakkelijker meer betaalt dan vroeger. Dat is ook gebleken bij de
verhoging van de tarieven voor vrachtvervoer met de spoorwegen. De
vermindering van het aanbod is ontzettend meegevallen. De voorspellingen
waren pessimistischer."
