Vaderlandse detectives
Joop van den Broek
is Jan van Gent
Vierduizend studenten
in Nijmegen
D
M
President van
Mexico geeft
contra - diner
Mgr. Baeten
70 jaar
D
Venezolaanse koeiendiefstal
voor Bossche rechtbank
VITAGIST
JOS MAENEN
75 JAAR
Polio-vaccinatie
bespaart i tien a
vijftien miljoen
Spanjaarden nog
in Sittard
SUNIL bleekt voor u
SUNIL blauwt voor u
èn SUNIL is nylon-actief
SUNIL WAST STRALEND WIT
Fietsers achter elkaar
VRIJDAG 5 APRIL 1963
r'AGINA 13
M „Wanneer je
('fÊÈ^T k een detective-
Jf ken verhaal schrijft
|p week ij moet je je be-
A -palen tot het
verhaal; flauwe
kul, gedar en mooischrijverij zijn
bij dit genre uit den boze. Je moet
er tenslotte voor zorgen, dat de
mensen het boek graag lezen."
Joop van den Broek, zevenendertig
jaar oud, parlementair redacteur
bij een landelijk dagblad en schrij
ver van een respectabel aantal
detective-verhalen, zegt dit zo
langs zijn neus weg, alsof het de
gewoonste stelling van de wereld
L. Maar zelf weet hij maar al te
goed, dat dit recept een harde
regel kan zijn wanneer hij zich
weer eens achter zijn schrijf
machine zet om een speurders-
verhaal te beginnen. Sinds 1952
publiceert hij onder zijn eigen
naam (Uitgeverij A. W. Bruna en
Zn). Dat is bekend, temeer daal
de wereld van de vaderlandse
detectiveschrijverij niet zo uitge
breid is. Maar hij heeft zichzelf
nog een andere naam aangemeten;
onder het pseudoniem Jan van
Gent schreef hij in een ongelofe
lijk korte tijd een aantal (vijf in
totaal) politieromans. En de kri
tiek maar gissen.
prof.
door
drs. F. HAARSMA
-
#8
Jongens-zomerkampen
dus fris en hygiënisch
Textielfabrieken Emile Lockefeer N.V.-Hulst (2J.
Diplomatieke tussen
komst miin-conflict
Intdirigentenconcours
Derde prijs voor
Joop van Zon
Meeste toeristen in
Duitsland Nederlanders
„De boef is nimmer
helemaal zwart"
(Advertentie)
In het Amsterdamse politiecorps
werd druk geraden en de verdenkingen
gingen verschillende richtingen uit.
Nu, enkele dagen geleden, heeft Bruna
het geheim onthuld: Joop van den
Broek is Jan van Gent. Eigenlijk had
de schrijver nog wel als Jan van Gent
door willen gaan. Wie weet, want het
is een exquis genot, zoals hij zelf zegt,
boeken te publiceren onder een andere
naam dan de eigen. De „Jan van
Genten" zijn een ander soort boeken
dan de „Joop van den Broeken". Men
moest het geheim wel onthullen. In
een kritiek in Elseviers Weekblad had
onlangs gestaan: .,Jan van Gent is
een ernstige kleine donkere man met
een welverzorgde baard van wiens
uiterlijk een grote rusteloosheid uit
gaat". De waarheid is heel anders.
Geen baard, geen donkere haardos,
wel ernst, maar die ligt dan verborgen
achter een heel apart soort humor en
geen kleine man maar een behoorlijk
lange. Achter de brilleglazen aandach
tige ogen, die niet veel missen van
wat er om ons heen gebeurt.
Er zijn nogal wat grappen rondom
die „van Genten" geschapen. Zo was
er een criticus, die de boeken van
Joop van den Broek rot vond en die
van Jan van Gent voortreffelijk De
Boekengids zette stug achter de naam
Van Gent: ps. van W. Oliemans. „Met
excuses nu aan mijnheer Oliemans",
zegt hij grinnekend. „De Christelijke
Politieambtenaar" (die zijn toch wel
deskundig) had geen bezwaren tegen
het werk van de Nederlandse politie
mannen, die in de „van Genten" rond
wandelen. En dat is een mooi compli
ment. Een andere goedkeuring kwam
van iemand uit de kringen der Amster
damse recherche. Die belde op, toen
hij vernomen had dat Jan van Gent
Joop van den Broek is en feliciteerde
hem met de deskundige werkwijze van
zijn papieren politiemannen. Het heeft
de schrijver enorm veel plezier ge
daan. „Wat wil je nu nog meer?",
lacht Van den Broek, „voor mijn
journalistiek inzicht is dit ook een
waardering, want tenslotte ben ik vroe
ger via mijn werk aan verschillende
kranten met de misdaad en haar be
strijders in aanraking gekomen".
Joop van den Broek werd in 1926
m Breda geboren. Na zijn middelba-
re-schoolopleiding kwam hij tijdens
de oorlog m een of ander mal KP-
groepje terecht, nog vrij jong om
eigenlijk hieraan mee te doen. Na de
iTMG'q?nrftt r sloot hÜ z'ch aan
t hi™!- 0?®1 maar toen zijn
werk bleek te bestaan uit het bewa
ken van kampen in Vught en Harder
wijk droste hij Even is hij nog bij
een krant in Breda geweest, maar
toen hp kans zag als een soort RVD-
ambtenaar naar Nederlands-Indië te
gaan, vloog hp via Rome'naar de
Groene Gordel. Van Joop van den
Broek wordt gezegd dat zijn kasten
uitpuilen van de korte verhalen Die
:4 ie. in T-nrlrtn/ioiX
JOOP V. D. BROEK
„Passagiers voor Cisablanca", „Zo
§aat dat... in Bangkok", „Steekspel in
an Sebastian", „Chaos in Djakarta",
„Thriller voor twee camera's", „Ker
mis in de regen" (verfilmd door Kees
Brusse). Alle onder zijn eigen naam.
In deze boeken bedrijft Joop van den
Broek op eer bewonderenswaardige
manier een soort harde Amerikaanse
stijl. Dit in tegenstelling tot zijn „Jan
van Genten", waarin hij getracht heeft
de Engels-Franse „roman policier" te
schrijven. In het eerste soort is het
vooral de hoofdfiguur Lex van der
Tuyn, een enigszins losgeslagen, zwer
vende fotograaf, die steeds buiten de
misdaad staat maar haar wel signa
leert en tot op zekere hoogte helpt
oplossen; in het tweede genre zijn het
inspecteur Sluiter en de zijnen, die
tegenover de mens en zijn misdaad
komen te staan, voornamelijk in Am
sterdam en Rotterdam. Hiervan noe
men wij ook even de titels, want de
boeken zijn voor de Nederlandse detec
tive-schrijverij de moeite van het lezen
waard. Ze zijn niet pietepeuterig, er
wordt geen thee in geschonken, en de
koekjestrommel staat niet op tafel. De
verhalen hebben een allure zonder
snobistisch stoer te zijn. „Niemand is
er helemaal wit en niemand helemaal
zwart in", zegt de schrijver, „zoals ik
geloof dat ook het leven zelf is". En
hij voegt eraan toe: „Je kunt soms
niet boos zijn op een misdadiger".
De titels zijn: „Triptiek voor moord",
„De mysterieuze J.G.", „Spionnen in
het Web", „Wat deed William Forster"
en „De laatste nacht". Ik vraag hem
welk genre hem nu het naast aan het
hart ligt. Hij weet het zelf niet goed.
„Misschien is er in de boeken, die ik
onder mijn eigen naam heb geschre
ven, meer waarheid; die :k-figuur wint
daai nooit. De boef is er nooit
zwart-wit", zegt hij.
Dat het journalistieke vak grote in
vloed op zijn detectiveschrijver;! heeft
gehad is duidelijk. Maar het liefst
zou hjj toch doorwerken aan een boek
en het zo gauw rpogelijk afmaken.
Daar is niet steeds tijd voor. „Op
weg naar het Binnenhof heb je wel
wat anders te doen dan te denken aan
je romanfiguren. Toen ik als free
lance journalist van 1956-1959 in Span
je zat, had ik nog wel eens tijd. Dat
land heeft hem overigens ook geïn
spireerd. Van zijn hand verschenen:
„Hier is Spanje" (Reisgids), „Spaans
gepeperd", „A los torros" en „Zuid-
Spanje". Van den Broek heeft eelt op
zijn vingers van het schrijven. Er
waren nog andere plezierige dingen,
zoals een serie-hoorspel bij de K.R.O.
(Triptiek voor moord) en klankbeel
den. Nu is er weer filmwerk in voor
bereiding.
„Een ding is wel heel merkwaardig",
zegt hij lachend, „en dat is dat het wel
erg mal is dat ik bijvoorbeeld maar
net mondjesmaat zou kunnen leven als
ik het alleen van de detective-boeken
en de andere schrijverij voor radio en
feuilleton moest hebben. Dan kun je je
voorstellen hoe moeilijk het moet zijn
voor andere schrijvers van pockets, die
gewone romans schrijven".
„Wat ik het fijnste vindt of het mooi
ste?" vraagt hij verwonderd. „Een boek
te schrijven dat door veel mensen ge
lezen wordt, waarin echte mensen voor
komen en geen prototypen, in goed Ne
derlands verteld, een echt verhaal,
waarin niet „moeilijk" wordt gedaan en
dan te ondervinden dat het werk van
de verteller niet zomaar als lectuur
onder de stoel geschoven wordt". Hjj
zegt het alsof hij nog nooit zo'n boek
geschreven heeft. En dat zal dan wei
het geheim van de intense werkkracht
en frisheid van Joop van den Broek
zijn. Geen show!
FRANS DUISTER
Zweden. Een duizendtal honden-
liefhebbers heeft bijdragen gezonden
voor de bouw van een dierenhospitaal
b;i Stockholm voor grote en kleine
dieren, dat ook van de autoriteiten
steun zal ontvangen. Het hospitaal zal
zijn voorzien van een röntgen-af-
deling, operatiezalen en een cremato
rium. (TT)
(Van onze universitaire correspondent)
NIJMEGEN, 5 april Terwijl in de
hal van de aula een dispuutslied weer
klonk ter ere van een voor zijn docto-
raal-examen geslaagde student, werd
gistermiddag in hetzelfde gebouw de
vierduizendste student aan de Katholie
ke Universiteit in het studiejaar 1962-
1963 ingeschreven. Het was de 23 jarige,
pas uit militaire dienst gekomen J. C.
M. Meeusen uit Wouw aan wie de rec-
tor-magnificus prof. dr. H. J. Lam-
mers persoonlijk de collegekaart over
handigde.
De heer Meeusen gaat aan de Nij
meegse universiteit rechten studeren.
De rector bood hem ter herinnering
aan deze gebeurtenis enige boeken van
prof. Huizinga aan. Prof. Lammers
noemde de inschrijving van de vier
duizendste student tekenend voor de
snelle groei van de universiteit. De
curve van het aantal per jaar inge
schreven studenten geeft sinds 1950 een
gestage, zeer sterke stijging te zien. In
januari 1950 overschreed het getal de
1000. In februari 1957 de 2000 en reeds
in het studiejaar 1959-1960 meldde zich
in maart de 3000ste van dat jaar. De
4000ste van 1962-63 kreeg gisteren zijn
college-kaart. De rector zei te verwach
ten dat in 1965 5000 studenten in Nij
megen zullen studeren. Hij hoopte dat
de getallen niet zullen nalaten indruk
te maken op die instanties, die in staat
zijn te helpen bij het oplossen van de
problemen die een dergelijke groei met
zich meebrengt.
Er zijn verschillende factoren te noe
men, die een progressieve toename van
het aantal studenten hebben bewerkstel
ligd, zoals de verdere uitgroei van de
faculteit der geneeskunde, de oprich
ting en groei van de faculteit der wis
kunde en natuurwetenschappen, het be
ginnen met een tandheelkundige oplei
ding en nieuwe studierichtingen in ver
enigde faculteiten. Bovendien is de toe
nemende welvaart een factor en het
feit dat het ministerie van O. K. en W.
meer studie-faciliteiten is gaan verle
nen in de vorm van beurzen en rentelo
ze voorschotten. Een opvallend verschijn
sel is de toenemende belangstelling voor
de studie der moderne talen in de laat
ste jaren.
Er studeren thans 800 meisjes in
Nijmegen. De verhouding tussen man
nelijke en vrouwelijke studenten is vrij
wel constant gebleven. Er z(jn 920 eer-
stajaars en 3080 ouderejaars studen
ten. Ongeveer 1240 studeren letteren,
750 geneeskunde, 90 tandheelkunde en
reeds meer dan 300 studenten zijn in
geschreven bij de faculteit der wis
kunde en natuurwetenschappen. Na
letteren en geneeskunde bestaat op
het ogenblik voor psychologie de
meeste belangstelling met 352 studen
ten. Direct daarna volgt rechten met
342 studenten.
Het toename percentage van het aan
tal studenten staat al verschillende
jaren op ongeveer 10. De voorzienin
gen te treffen, die met deze groei ge
lijke tred houden, is voor de universi
teit geen geringe opgave. De weten-
schappelijke en administratieve staven
moeten in versneld tempo worden uit
gebreid, de huisvesting vooral ook van
de studenten vraagt in steeds toenemen
de mate de aandacht. Daarbij komt dat
het omvangrijke bouwprogramma van
het gehele universitaire complex op
ke tijd moet wPJPJPJPJJJJQRBZZVi
Heyendael binnen de kortst mogelij
ke tijd moet worden gerealiseerd.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiuiiiifiimiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
schrijverij is in Indonesië pas goed
begonnen. Hij moest voor Radio In
donesië programma's samenstellen
en omdat er behoefte was aan amu
sement, schreef hij een hoorspel in
twaalf delen. Het was zijn eerste
grote werk. Zijn adem was echter
nog niet lang genoeg en bij het zesde
deel draaide hij (omdat het hem be
gon te vervelen) doodgemoedereerd
de hoofdpersoon de nek om. Het was
een officier van justitie, die tot dan
toe de misdaad had bestreden. Hij
wilde van die man af en in de zesde
aflevering ontmaskerde hij hem als
de grootste boef. Klaar! Protesten
hielpen niet.
Na de souvereiniteitsoverdracht bleef
hij nog een dik jaar in Indonesië. „Het
is een mooie en ook een beetje .wilde
tijd geweest", zegt hij. In 1952 is hij
terug te vinden in Rotterdam, inmid
dels getrouwd. En dan komt er weer
een gek verhaal. Hij werkte toen bij
een Rotterdams dagblad en woonde
aan de Claes de Vrieselaan. De politi
ële acties in Indonesië, het grote
huis aan het Koningsplein in Batavia
waar hij met veertien journalisten had
gewoond, de strijdkrachtenprogram
ma's, kortom die hele sfeer begon hij
langzaam in zijn herinnering een
plaats te geven toen hij door vrienden
erop attent werd gemaakt dat Bruna
een detective-prijsvraag had uitge
schreven. Met nog 160 anderen, onder
Wie veel „pleiners" uit Amsterdam,
die zo nodig moesten, zond hij een
Verhaal in, geïnspireerd op zijn Indo
nesische ervaring. B(j Bruna vonden
ze zijn verhaal het beste. Op Sinter
klaasavond stuurde de uitgever hem
bq wijze van surprise een telegram,
waarin stond dat „Parels voor Nadra"
het gewonnen had. „Maar er waren al
Zoveel zwarte pieten aan de bel ge
weest, dat wij, toen de postbode aan
belde, niet hebben open gedaan". Zo
ging de stunt van de uitgever verloren.
De 2000 gulden heeft Joop van den
Broek toch wel opgestreken.
Zo is het begonnen. De „Parels" heb
ben drie herdrukken beleefd. Daarna
Volgden bij dezelfde uitgever achter
eenvolgens „Oponthoud in Rome",
HET NIEUWE SCHEMA
OVER DE OPENBARING
16der' .?.le de eerste periode van het
Concilie met enige aandacht heeft
gevolgd, zal zich de gebeurtenissen
van 20 en 21 november herinneren.
Nadat op 20 november 1368 Vaders
gestemd hadden voor een onderbreking
van de discussie over het ingediende
ontwerp „De fontibus revelationis" en
822 zich daartegen hadden verklaard
ontstond een reglementaire impasse.
Aan de vereiste twee-derde meerder
heid ontbraken ongeveer 100 stemmen,
zodat men op grond van de uitslag
niet tot een onderbreking van de be
handeling kon overgaan; van de ande
re kant zou een voortzetting zinloos zijn,
omdat duidelijk gebleken was dat het
ontwerp naar zijn wezenlijke strekking
door de absolute meerderheid werd af-
gewezen. Paus bracht de oplossing
door het ontwerp voorlopig van de
agenda af te voeren en een gemengde
commissie in te stellen met als taak
het schema in te korten en te herzien
om het te zijner tijd opnieuw aan het
Concilie voor te leggen.
Niet zonder spanning zullen velen
zich afvragen, hoe ver de commissie
met haar werk gevorderd is en in
welke richting het nieuwe ontwerp
gaat, dat de Concilievaders binnenkort
thuis zullen ontvangen om er schrifte-
lnk hun oordeel over uit te spreken.
Het gaat hier immers over een uiterst
belangrijke kwestie. Allereerst van
wege de oecumenische betekenis. Zal
de veelbelovende toenadering tot de
reformatorische christenen, die zich
reeds lang op dit punt in de katholieke
theologie aan het voltrekken is, door
het hoogste leergezag van de Kerk
bevestigd of afgewezen worden?
Maar ook zuiver binnenkerkelijk ge
zien staat hier veel op het spel (kan
wien het ene wel van het andere los
maken?). Met name de vraag, of de
herontdekking van de unieke waarde
van de H.Schrift als Woord van God
fia aar Prioriteit in waardigheid boven
Lowir ..iywnselijk woord, ook van het
niTVu1 leergezag, zoals dat in de
onder de katholieken
a heeft gekregen en in de ont-
aCPTCTi tue over de liturgie reeds
.}.lcrL„T Concilie is aanvaard, ook een
dogmatische fundering zal krijgen.
hJCafw.W en dat is misschien wel
rwultaat ^InaaTste' ,mag men het
romenSL e arbeid van deze
beShouwen v^T'T'6 als de toetssteen
AmShErK de„ vruchtbaarheid of
onvruchtbaarheid, die van de botsing
VJn oneh^eConT?°10Kisehe denkSfm
gen op het Concilie te verwachten valt
Hier stonden immers verteeenwoorrti
gers van beide richtingen*bSS
enerzijds in een aantal leden van de
theologische commissie, anderzijds in
die van het Secretariaat voor de een
heid, voor de zware opdracht door
gezamenlijk overleg tot een voor de
meerderheid aanvaardbaar voorstel te
komen.
at het een zware en moeilijke
opdracht was, moge blijken uit
de vele geruchten die de ronde
deden over onverkwikkelijke to
nelen, welke deze choc des opinions
zou hebben opgeleverd. Vervolgens uit
het feit, dat de commissie gewerkt
deling Gods tot ons heil in woord en
handelen, die beide hun hoogtepunt
vinden in de persoon van Christus, niet
alleen in Zijn prediking, maar even
wezenlijk in Zijn verlossingsdaden,
vooral Zijn lijden, dood en opstanding.
Vervolgens, dat men in de hoofd
stukken 2-5 over de inspiratie en uit
leg van de H.Schrift een tekst had
aangenomen, die niet, zoals de eerste,
is ingegeven door wantrouwen tegen
over de verworvenheden en methoden
van de exegetische wetenschap, maar
hiervoor alle ruimte laat, uiteraard in
de banen van het geloof der Kerk
en onder uiteindelijke leiding van het
kerkelijk leerambt. Ook de titel van
het ontwerp had een veelbetekenende
verandering ondergaan: „Over de
bronnen van de openbaring" was ge
worden „Over de goddelijke openba-
nng Juist het gebruik van het meer
voud, bronnen, een gangbare formu
lering in de contra-reformatorische
theologie, wordt door steeds meer
hedendaagse theologen afgewezen.
Daarvoor beroepen zij zich op het Con-
'Gyan (ente' dat het woord alleen
!j net enkelvoud gebruikt en wel voor
de blijde boodschap, die in de persoon
van Christus, Zijn woorden en Zijn
daden tot ons gekomen is. Trente sluit
zich hiermee aan bij de oud-kerkelijke
en middeleeuwse traditie.
aar de overeenstemming over
de titel en het laten vallen van
het meervoud „fontes", be
tekende nog niet, dat men het
ook eens was geworden over de zaak
zelf. De eigenlijke controverse lag in
hoofdstuk 1, paragraaf 4. Het opschrift
van dit hoofdstuk was in het oorspron
kelijke ontwerp: „De duplici fonte re
velationis", Over de dubbele bron van
de openbaring. In paragraaf 4 werd
dan gesteld, dat de zin van de Schrift
alleen door de apostolische overleve
ring met zekerheid en volledig gekend
kan worden en dat er bovendien ge
openbaarde waarheden zijn, die alleen
langs de weg van de Overlevering tot
heeft van 25 november tot 7 december
en daarna nog verscheidene zittingen
nodig had, alvorens eind februari met
een meerderheid, die ruim boven de
vereiste twee-derde uitging, tot een
definitief resultaat te komen. Dit laat
ste is bemoedigend en hoopgevend, al
thans in de veronderstelling dat men
geen genoegen heeft genomen met een
kleurloos compromis.
En er zijn inderdaad verschillende
gegevens, die deze veronderstelling
wettigen. In de eerste week van de
cember kon men in Rome al horen,
dat men als inleiding een prooemium
had opgesteld, waarin in plaats van een
intellectualistisch en zelfs rationalis
tisch openbaringsbegrip, dat aan het
oorspronkelijke schema ten grondslag
lag, alle aandacht was gegeven aan
een veel rijkere uitwerking van de
openbaring, zoals deze aan de hand
van de Bijbel en de Vaders door de
moderne theologie wordt beschreven.
Gods openbaring is dan niet alleen en
niet allereerst een mededelen van ge
loofswaarheden, maar een zelfmede-
de Kerk gekomen zijn. Dit zou met
?a2T ?e'den van de waarheden, die
betrekking hebben op de inspiratie en
de canon van de Schrift.
Hiermee ging men een stap verder
dan het Concilie van Trente, dat wel
spreekt van de geschreven boeken en
ongeschreven overleveringen, afkom
stig van Christus en de Apostelen,
als twee kanalen waarlangs de heils
waarheid tot ons komt, maar de onder
linge verhouding van beide niet nader
bepaalt.
Bovendien trof men hiermee een
aantal moderne theologen, die, terug
grijpend op de voortridentijnse leer van
de „sufficientia Scripturae", leren, dat
alle geloofswaarheden, die noodzakelijk
zjjn voor het heil, in de Schrift vervat
zijn. Zij willen daarmee volstrekt geen
afbreuk doen aan het bestaan van de
apostolische overlevering en aan de
autoriteit van de kerkelijke prediking.
Daar twijfelt geen enkele katholieke
theoloog aan. Zij stemmen dus ook niet
in met het protestantse „sola Scrip-
tura", de Schrift alleen, voorzover dit
exclusief verstaan wordt, namelijk als
ontkenning van het bindend gezag van
de traditie. Wat zij willen affirmeren
is de onverbrekelijke band tussen
Schrift en traditie en de wezenlijke
betrokkenheid op elkaar. Verschillende
theologen wijzen er daarbij op, dat men
traditie niet mag verstaan enkel als
de mondelinge prediking van de Apo
stelen, die door de Kerk wordt voort
gezet; er moet ook en allereerst onder
begrepen worden het handelen, de sa
cramentele viering, kortom het leven
zelf van de apostolische Kerk, voorzo
ver dit bepalend is voor de latere
Kerk.
Het unieke van de Schrift is dan,
dat zij de blijvende schriftelijke neer_
slag en weerspiegeling is van leven,
denken, bidden en prediking van de
apostolische Kerk. Heel het leven en
heel de prediking van de Kerk daarna
wordt daarom genormeerd door de
Schrift, niet als een dode letter die
men angstvallig moet dienen, maar als
een inspirerend getuigenis van Gods
Geest over het leven en de ervaring
van de oer-Kerk.
och keren wij terug tot het nieu
we ontwerp. In de vergadering
van 7 december was, dank zij
een handige manipulatie van de
Voorzitter van de theologische Com
missie, kardinaal Ottaviani, een forme-
iering aangenomen, waarin werd ge
leerd dat bepaalde geopenbaarde waar
heden alleen langs de weg van de over
levering tot de Kerk gekomen zijn. Bij
de stemming waren 19 vóór, 16 tegen.
Deze stemming is 30 januari ongeldig
verklaard door de Coördinatie-com
missie, omdat niet de vereiste twee
derde meerderheid behaald was. De
zelfde commissie heeft toen aan de
gemengde commissie de opdracht ge
geven te zoeken naar een tekst, die
voor een twee-derde meerderheid aan
vaardbaar zou zijn. Zou men hierin
niet slagen, dan moest men zich be
perken tot de formulering van Trente
en Vaticanum I. Eind februari is met
een ruime meerderheid overeenstem
ming bereikt.- Dt moet wel betekenen,
dat de bovengenoemde moderne opvat
ting niet getroffen is. Of men zich be
perkt heeft tot de leer van de vroegere
Concilies of een stap in de richting
van de moderne theologie heeft gezet,
zal pas blijken in de toekomst. Het
laatste lijkt niet onwaarschijnlijk, om
dat men reeds eerder overeenstem
ming had bereikt over andere delen
van het eerste hoofdstuk, een overeen
stemming, waarover het secretariaat
en o.a. kardinaal Liénart hun tevre
denheid hebben geuit.
GOED:
achter elkaar
FOUT:
naast elkaar
j
WPELTIANWB
Alleen fietsers, bromfietsers en ruiters
mogen met tweeën naast elkaar rijden,
echter slechts dan wanneer het overige
verkeer daardoor niet in gevaar wordt
gebracht of gehinderd. Dit geldt niet
alleen voor het verkeer dat in dezelfde
richting rijdt, maar zeker ook voor het
tegemoetkomende verkeer, vooral op
smalle wegen. Vaak blijven fietsers en
bromfietsers dan toch naast elkaar rij
den, ook al wordt het overige verkeer
daardoor sterk gehinderd. Dit is dus
beslist niet toegestaan, maar bovendien
is het voor de fietser of bromfietser niet
zonder gevaar. Het rijbaangedeelte dat
overblijft, is vaak zo smal dat de auto
mobilist gedwongen wordt de fietsers
of bromfietsers rakelings te passeren.
De kleinste slingering kan dan funeste
gevolgen hebben. Daarom dit ANWB-
advies voor fietsers en bromfietsers:
blijf op smalle wegen zoveel mogelijk
achter elkaar.
(Van onze verslaggevers)
DEN HAAG, 5 april President en
mevrouw Lopez Mateos hebben konin
gin en prins gisteravond in hotel
Kasteel Oud-Wassenaar een contra-di
ner aangeboden. Als eregasten zaten
ook de prinsessen Irene en Margriet
aan. In totaal namen 108 personen aan
het diner deel, onder wie minister-pre
sident De Quay, andere leden van de
regering en leden van het corps diplo
matique.
De koningin heeft gistermiddag, sa
men met mevrouw en mej. Avecita
Lopez Mateos en prinses Irene een cir
ca drie kwartier durend bezoek ge
bracht aan de naast het Rotterdamse
Zuiderziekeshuis gelegen bungalow „De
Ark", waar 10 poliopatiëntjes verblijven
die lijden aan chronische ademhalings
verlamming. Met grote interesse sloe
gen de vier hoge bezoeksters de jon
gens en meisjes, die er aan het werken
en spelen waren, gade.
Het gezelschap was circa half drie
bij „De Ark" gearriveerd, luide toege
juicht door een grote menigte, onder
wie vele verpleegsters van het Zuider
ziekenhuis. Ook langs de route naar
„De Ark" stonden vele groepen men
sen.
Om kwart over elf gistermorgen arri-
eerde de koningin met haar gast bij de
koninklijke roei- en zeilvereniging „De
Maas", van waaruit een tocht door de
havens met als eindpunt de scheepswerf
van Verolme op Rozenburg werd ge
maakt.
Het hoogtepunt van het bezoek aan
Rotterdam werd een tocht van ruim
twee uur met de „Pieter Caland" door
de havenbekkens, waar de gebruikelijke
koortsachtige bedrijvigheid heerste en
de contouren van de honderden kranen,
opslagterreinen en rook uitstotende fa
brieken extra uitkwamen in het schrale
zonlicht. President Lopez Mateos en
diens gevolg kregen een goede indruk
van de economische betekenis van Euro
pa's grootste havenstad.
Onderweg bood de Nederlandse re
gering de honderddertig gasten een
lunch aan.
DEN HAAG, 5 april. Evenals an
dere jaren organiseert de vakantie-
dienst van de stichting „De Katholieke
Jongensclubs" ook dit jaar weer een
reeks kampen voor jongens. Van 27
juli tot 3 augustus kunnen jongens van
twaalf tot en met vijftien jaar deelne
men aan een tentenkamp te Brunssum
(L). Voor jongens van veertien tot en
met zeventien jaar worden een drietal
zeilkampen gehouden aan de Reeuwijk-
se plassen: van 20 juli tot 7 juli, van
27 juli tot 3 augustus, van 3 augustus
tot 10 augustus.
BREDA, 5 april. Maandag wordt
mgr. J. W. M. Baeten. titulair aarts
bisschop van Stauropolis, die van 18
februari 1951 tot 8 september 1961 bis
schop van Breda is geweest, zeventig
jaar.
De zesde bisschop van Breda, die
30 november 1945 coadjutor werd van
mgr. P. Hopmans, zijn voorganger op
de bisschopstroon, woont thans in de
Mgr. Hopmansstraat in Breda in de
woning, die aanvankelijk als rectoraat
werd gebouwd bij het moederhuis
„Mater Dei" van de zusters Francis
canessen. De bisschop geniet van een
welverdiende rust, nadat hij ruim een
jaar geleden het besluit nam zijn zwa
re ambt neer te leggen en over te
dragen aan een jongere, mgr. G. de
Vet. De rust van mgr. Baeten is overi
gens betrekkelijk, want actief neemt
hij deel aan de Conciliewerkzaamhe
den. Hij hoopt ook de tweede Concilie
periode naar Rome te gaan. Bestude
ring van de Conciliezaken, veel lezen
en veel contact met andere emeriti in
het bisdom houden hem volop bezig.
Soms wordt er op hem nog wel een
beroep gedaan voor het verrichten van
een officiële opening of het bijwonen
van een congres, als zijn opvolger ver
hinderd is, of men naast mgr. De Vet
ook graag mgr. Baeten in zijn midden
heeft. Ook worden professies van reli
gieuzen nog wel door mgr. Baeten ver
richt.
t Advertentie)
DEN HAAG, 5 april De massa-
vaccinatie tegen kinderverlamming
heeft Nederland naar ruwe schatting al
leen in materiële zin al minstens tien
a vijftien miljoen gulden bespaard. Ze
ker drie- tot vierduizend gevallen van
kinderverlamming zijn voorkomen; de
kosten der behandeling kunnen voor el
ke patiënt worden gesteld op zeker zes
duizend gulden.
Wanneer men de kosten van vaccin
aftrekt komt men toch nog tot een mil
joenenbedrag, afgezien van het men
selijk leed dat is voorkomen. Dat zei
dr. H. Cohen van het rijksinstituut voor
volksgezondheid in een causerie die hij
gisteren hield voor het Nederlands In
stituut voor Efficiency over efficiency
in de geneeskunde. Hij meent dat de
vele miljoenen die worden geïnvesteerd
in onderzoek en preventieve geneeskun
de ook economisch volkomen gerecht
vaardigd zijn omdat zij later dubbel en
dwars door besparingen weer uitkomen.
(Advertentie
(Van onze correspondent)
DEN BOSCH, 5 april Een 51-jari-
ge Nederlander, die ervan beschuldigd
wordt in Venezuela 540 koeien of de
tegenwaarde daarvan in geld te heb
ben verduisterd, stond hier gisteren
voor de rechtbank terecht. De zaak
werd verdaagd tot 18 april omdat een,
naar het oordeel van de raadsman bij
zonder belangrijke, getuige wegens ver
blijf in Duitsland niet ter zitting aan
wezig kon zijn.
De verdachte was in dienst van de
N.V. Jardines del Tuy te Caracas, die
in de omgeving van deze stad een
grote hacienda exploiteerde. Hij was
echter tevens aandeelhouder van deze
n.v. omdat de gebouwen van de ha
cienda door hemzelf waren opgetrok
ken en hij die bij de oprichting van de
vennootschap had ingebracht. In 1959
verkocht de directeur de hacienda aan
de Nederlander, die toen echter zei
dat hij reeds jarenlang een veel te
geringe toelage had uitbetaald gekre
gen en stelde dat hij recht had op een
tiende deel van de opbrengst van het
bedrjjt. Toen er voor de koeien te wei
nig voer was, heeft hjj de hele veesta
pel verkocht en het daarvoor ontvan
gen geld zelf behouden. Volgens de di
recteur heeft h(j nog een bedrag van
103.000 Bolivares van de Nederlander
tegoed.
De getuige die nog moet worden ge
hoord is een man die eveneens aan de
n.v. verbonden is geweest en die vol
gens de raadsman, mr. Swane, onder
ede zou kunnen verklaren dat verdach
te inderdaad voor een tiende deel aan
deelhouder in de n.v. was en dat hjj dit
ook mondeling heeft erkend. De zaak
is in de publieke belangstelling geko
men omdat de verdachte met het geld
uit Venezuela is verdwenen, door Euro
pa heeft rondgezworven en tenslotte in
Italië is gearresteerd, waar hij gedu
rende anderhalf jaar in voorarrest
heeft gezeten.
HEERLEN, 5 april De tweehon
derd Spaanse mijnwerkers, die gisteren
nadat zij het ultimatum om het werk
om 13 uur te hervatten, hadden laten
verstrijken, ontslag was aangezegd en
die vanmorgen per bus via Luik naar
Spanje zouden worden teruggevoerd,
zijn vanmorgen in tegenstelling tot een
eerder bericht nog niet vertrokken.
In de afgelopen nacht is namelijk
een gesprek met de Spaanse diploma
tieke vertegenwoordigers in Nederland
op gang gekomen. In afwachting daar
van zijn de bussen, die vanmorgen
gereed werden gehouden, leeg naar
hun standplaatsen teruggekeerd.
De 200 ontslagen Spanjaarden ver
toefden vanmorgen nog in het gezellen-
huis „Leyenbroek" in Sittard.
HEERLEN, 5 april In intieme
kring heeft de heer Jos Maenen, lid
van de Tweede Kamer, gisteren zijn
vijf en zeventigste verjaardag gevierd
ofschoon hjj dit feit ongemerkt had wil
len laten voorbijgaan, is hem dit niet
gelukt. Hij moest heel de dag monde
linge en schriftelijke felicitaties in ont
vangst nemen. De commissaris van
de koningin in Limburg, dr. F. Hou-
ben, was een van de eersten, die hem
kwamen gelukwensen. Dr. Houben was
vergezeld van enige leden van gede
puteerde staten, waarvan de heer Mae
nen 29 mei veertig jaar deel uitmaakt.
(Van onze kunstredactie)
NEW YORK, 5 april Op het con
cours voor jonge dirigenten „Dimitri
Mitropoulos", dat gehouden is in de
beroemde Carnegie Hall te New York,
heeft de Nederlander Joop van Zon de
derde prijs gewonnen. Een prestatie als
men.jMenkt. dat niet minder dan acht
envijftig dirigenten uit alle delen van
de wereld aan dit concours hebben deel
genomen. Joop van Zon komt a.s. dins
dag op Schiphol in ons land terug.
NEURENBERG, 5 april De West-
duitse Bondsrepubliek lijkt bij de Ne
derlandse vakantiegangers het meest
geliefd te zijn. Met 1,7 miljoen over
nachtingen (15,1 procent) staan de Ne
derlanders aan de kop van alle buiten
landse overnachtingen in Duitsland. Dit
deelde de heer H. Kettelhake. direc
teur van het Duitse verkeersbureau in
Nederland .gistermiddag in Neurenberg
mee tijdens een bijeenkomst van
afgevaardigden van Nederlandse auto-
mobieiclubs.
