KOMEN AL BINNEN
EEN KWARTIERTJE
TE VOORSCHIJN
I
Nederland draagt zes ton bij
en wijst vijf of zes leden
aan
Nog een loot aan vrijzinnige stam
R ijproef voor:
i INGEROESTE FOUTEN
Nog dit jaar expeditie van
Benelux naar de Zuidpool?
ONDER BELGISCHE LEIDING
Onbeleefde
ambtenaren
Anti-kraaienactie
tegengevallen
Mevr. H. Meyers-
Kehrer
Doden in het verkeer
ZATERDAG 20 APRIL 1963
PAGINA 13
*m
Schrik niet van zijn kille diag
nose. Daar is het u toch im
mers om begonnen. U dacht,
dat u een voortreffelijke auto
mobilist was, die zich zonder
fouten door het verkeer beweegt.
Natuurlijk, u rijdt niet meer zo
als u dat tijdens uw rij-examen
hebt gedaan. U anticipeert veel
vlotter, neemt een tikje brutaal
eens voorrang waar dat niet mag
als dat de vlotte doorstroom van
het verkeer bevordert, ziet ook
eens af van voorrang om een
kruispunt vrij te maken, enfin, u
doet mee, vlug, veilig en gerouti
neerd. En toch nog zoveel fouten?
Maar waar zit 'm dat dan in.
Een ding is jammer. De auto
mobilisten die Schalk en zijn
collega's onder handen krijgen,
zijn doorgaans de beroerdsten niet.
Zij geven zich vrijwillig op
betalen ervoor om hun ge-
woonte-fouten te achterhalen, om
hun kennis wat bij te schaven. De
„slechte" rijders die denken
dat zij voortreffelijk rijden zij
zijn het, die blijven doorjakkeren,
zelfverzekerd en in staat van on
wetendheid. Een niet ongevaar
lijke staat: wij hebben, met res
pect voor alles wat moraaltheo
logie heet, zelve ondervonden, dat
men onwetend in het verkéér wèl
kan zondigen
VIC SNIEKERS.
n de Belgische hoofdstad
staat vooralsnog geen zeker,
heid omtrent de juiste ver
trekdatum van een Belgisch-
Nederlandse expeditie naar de
Zuidpool. Uit Nederland afkom
stige berichten, volgens welke
deze gecombineerde wetenschap
pelijke onderneming reeds in sep
tember a.s. zou kunnen starten,
werden dezer dagen in Brussel
„nogal voorbarig" genoemd. Niet
temin blijkt in de betrokken krin
gen de hoop groot te zijn, dat het
vertrek inderdaad nog vóór het
einde van het jaar kan plaatsheb
ben. De onderhandelingen ter
zake, die door baron Adrien de
Gerlache de zoon van de be
roemde ontdekkingsreiziger die in
de vorige eeuw reeds „de Belgi
sche Zuidpooltraditie" vestigde
worden gevoerd, hebben thans
hun slotfase bereikt.
De heer F. Schalk, oud rij-instructeur van De Rotterdamse politie die de rijproef
voor gevorderden afneemt, met de chauffeur. Tja.
llllllllltlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIMIIIinilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllrllllllllMIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIlllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM!
Om het te achterhalen zijn we zelf
maar zuchtend achter het stuur gekro
pen, met naast ons de heer F. Schalk,
oud-rij-instructeur van de Rotterdamse
politie, die nu voor de A.N.W.B. de
rijproeven voor gevorderden afneemt.
Twee uur rijden, door de stad, op de
rijksweg, hellinkje trekken, bochtje
draaien, voorsorteren, een van links
„door-drukkende" ondeugd zijn gang la
ten gaan, néén, nu niet driftig worden,
zebra respecteren, géén oranje licht
„pikken", lijdzaam sukkelen achter een
les-auto, parkeren op veilige afstand van
de hoek.
De correctheid zelve, maar de man
naast de bestuurder had het al binnen
tien minuten door. Dat is trouwens zijn
vak. „Binnenstebuiten keren", noemt hij
het, al merkt <ie automobilist daar niets
van. Ingeroeste fouten komen er meestal
binnen een kwartiertje al uit. De chauf
feur weet daar niets van. Hij denkt, dat
hij het allemaal bést doet.
Hij rijdt toch al zóveel jaar, hij, de
routinier, die er al een paar honderd
duizend kilometer op heeft zitten en
nu rnet een grijnslach denkt: „kom
maar op, Schalk".
Maa.r Schalk zwijgt. Voor hem ligt
een lange lijst. Hij vult in, kijkt, peinst.
Nu links af, daar parkeren graag. Ja,
rijdt u maar weer door.
De automobilist kent geen spoortje
nervositeit meer. Hij is geen groentje,
geen examen-kandidaat.
Zo moet Schalk hem juist hebben.
Helemaal ontspannen, zeker van zich
zelf, achter' het vertrouwde stuur van
zijn vertrouwde wagen, rijdend op de
vertrouwde manier. Dan kan hij de fou
ten plukken, als rijpe appels van de
boom.
Na twee uur rijden zitten we tegen
over elkaar. Hij knikt, het knn van alles
betekenen. Dan begint hij te praten
over het gebruik van het koppelings-
pedaal. Nu is dat toevallig een verve
lende zaak: wij leerden auto-rijden in
de sneeuw en hielden daar de vrees van
over, dat de motor snel zou afslaan,
hetgeen in die dagen ook inderdaad
gebeurde.
Na al die jaren doet u het nog
itééds fout, zegt Schalk. U ontkoppelt
te veel, schiet zó de bocht in.
Tja.
Hebt u veel haast?
Valt nogal mee.
Waarom houdt u het koppelings
pedaal dan ingedrukt, tijdens het wach
ten voor verkeerslichten?
Tja. We waren ons er eigenlijk niet
eens meer van bewust.
En dan: terugschakelen bij relatief
hoge snelheden sportief, nietwaar
leidt als regel tot afremmen op de
koppelings-platen" inplaats van het be
oogde afremmen op de motor. Iets min
der driftig rijden kan ook in dit opzicht
geen kwaad.
Tja.
En nu uw deelname aan het verkeer.
Bij het rechts-afslaan op de rijksweg
Rotterdam-Den Haag liet u de „uitloop-
strook" tot het laatste ogenblik rechts
liggen: daarna „dook" u de weg naar
rechts in. Maar men dient de uitloop-
strook kenbaar aan vierkantjes in te
genstelling tot de zgn. invoegstrook van
driehoekjes, wist u dat? ook inderdaad
te gebruiken.
We praten nog een tijdje verder, als
automobilist tamelijk bloot op de snij
tafel, maar tóch getroost, want Schalk
doet van alles om ons weer met de
verkeerswetgeving te verzoenen. En hij
heeft ook positieve opmerkingen:
U past zich zeer goed aan in het
huidige verkeer. In uw rij-stijl bleek
sen duidelijke neiging tot haast aan
wezig te zijn. Een nadeel hiervan is, dat
vele weggebruikers (nog) niet of on
voldoende in staat zijn om zich bij de
zeer vlotte handelingen van de routinier
aan te passen, waardoor bij hen niet on
gevaarlijke schrikacties zouden kunnen
worden opgewekt. Wij raden u derhalve
aan om hiermee rekening te houden.
Neen, dit behoeft geen ongunstige be
ïnvloeding van uw gemiddelde snelheid
tengevolge te hebben. Verder toonde u
tets over te hebben voor uw mede-weg
gebruikers, zonder te vervallen in een
toj, vertragingen aanleiding gevend te
veel aan beleefdheid.
Een morele steun voor de automobilist,
die met enige verbazing het rijtje ge-
woonte-fouten nog eens doorleest. Zijn
routen èn zijn kwaliteiten: ook dat is
belangrijk, hij weet, dat hij bepaalde
°'bgen goed doet. En terwille van deze
zekerheid onderwerpt men zich aan de
ij-proef voor gevorderden.
Natuurlijk wordt er wel eens mis-
van gemaakt, vertelt Schalk. Zo
eens een werkgever, die op
•van deze rijproef uitgemaakt
Zlen, wie van zijn chauffeurs voor
rinnJ°- ig-.m aanmerking kwam. Kijk,
nen mJ natuurlijk niet om begon-
'Afh meeste kandidaten boeken
die result?ten. Bijvoorbeeld met
stin A t r' jaren geleden een ern-
van ^N?'°ncjeluk had gehad. Hij was
ziiv aangereden. Nadat hij van
hii wAAA? A9en was Senezen, begon
weJAA chaufferen en dat ging hem
bona \r A' Hl' W9S ook heslist niet
aAdl- r heA viel hem op, dat zoveel
„™eliv>eggebruikers zo, laten we zeg
gen vreemd op zijn gedrag reageerden.
hruik
was
Hij kon er echter niet achter komen,
wat het was. Na tien minuten had ik
het al dóór, vertelt Schalk. De man kon
niemand achter zich velen, wellicht
een reactie op het ongeluk. Hij gluurde
als maar in zijn achteruitkijkspiegel, on
bewust van het feit dat dit levensge
vaarlijk was, want je moet tenslotte
ook vooruitzien in het verkeer. Ja, toen
hij eenmaal wist wat het was, ging hij er
op letten en toen was hij er zo van
genezen
Een moeilijk punt: U constateert, dat
iemand, bijvoorbeeld een oudere man,
beslist niet meer in staat is om te chauf
feren. U kunt het hem moeilijk ver
bieden, hij heeft zich immers geheel
vrijwillig voor deze. proef opgegeven.
Wij zeggen hem natuurlijk, dat hij
niet achter het auto-stuur thuishoort.
Maar wanneer nu blijkt, dat de man
van plan is om te blijven dóórrijden?
Dan kan hij dat doen.
Maar u weet, dat dat levensgevaar
lijk is.
Ja. Wat wij natuurlijk wel proberen
is, hem ervan te overtuigen, dat hij
achter het stuur zijn eigen leven en dat
van anderen in gevaar brengt. Ongeveer
Fout: als u rechts wilt, moet u niet te lang aarzelen voor u de uitloopstrook
oprijdt. De vierkantjes geven aan, dat het een uitloopstrook is. Een invoegstrook
wordt aangegeven met driehoekjes. Waarom bleef u zo lang links rijden?
Gewoontefout.
Stoepje-pikken heet dit. Ook een gewoontefout, soms kan het niet anders.
Weer fout: bij het invoegen geleidelijk aan het verkeer gaan deelnemen en niet
zo maar er tussen-in schieten. Laat die pijl maar, dat schept slechts verwarring.
Als de weg vrij is, kunt u zonder bezwaar geleidelijk invoegen.
één procent van de (circa 800) automo
bilisten, die zich per jaar aan de rijproef
voor gevorderdén onderwerpen kos
ten f 45 voor niet-leden en f 35 voor
leden blijkt absoluut ongeschikt om
te rijden.
ZWOLLE, 19 april Besturen en di
recteuren van nijverheidsscholen heb
ben teleurstellende ervaringen opge
daan met de onderafdeling bouw van
de afdeling nijverheidsonderwijs van het
ministerie van O., K. en W. De afde
ling Amsterdam van de Nederlandse
bond van leerkrachten bij het nijver
heidsonderwijs heeft dit meegedeeld in
dé algemene vergadering van deze
bond, die hier is gehouden. Volgens de
afdeling Amsterdam worden vertegen
woordigers van scholen en schoolbestu
ren op deze departementale afdeling
vaak zeer onbeleefd, soms onheus en in
enkele gevallen zelfs krenkend behan
deld.
99
DEN HAAG, 18 april Het resul
taat van de „Anti-kraaienactie" waar
voor subsidie werd verleend door de
Koninklijke Nederlandse Jagersvereni
ging, het jachtfonds en het landbouw
schap, is beneden de verwachtingen ge
bleven. Nu bijna alle cijfers bekend
zijn, blijkt namelijk dat 12.292 kraaien
of kraai-achtigen werden „afgeschoten"
tegen een raming van 20.000 kraaien,
roeken, kauwen, eksters en Vlaamse
gaaien. Het aantal afgeschoten eksters
en Vlaamse gaaien is, in verhouding,
bijzonder groot. De Nederlandse vereni
ging tot bescherming van dieren had
bezwaar tegen deze actie gemaakt.
(Van onze Brusselse correspondent)
Zelfs hoeft het geenszins uitgesloten
te worden geacht, dat Luxemburg
eveneens zal deelnemen aan de expe
ditie, zodat deze onder een volwaardi
ge Benelux-vlag zou kunnen uitvaren.
Uit goede bron vernamen wij dezer
dagen dat een suggestie dienaangaan
de vanwege prins Antoine de Ligne,
een andere bekende globetrotter, mo
menteel ernstig wordt onderzocht in
het Groothertogdom.
Het laatste struikelblok, dat de defi
nitieve organisatie van de expeditie
nog in de weg staat, wordt in feite
gevormd door de houding van de Ame
rikaanse vloot, die zich nog steeds
De leider van de laatste Belgische expeditie, majoor Derom, bij de vlaggemast
van de Koning Boudewijnbasis aan de Zuidpool. Vermoedelijk verkeren de instal
laties van de basis, die drie jaar niet gebruikt is, thans in deplorabele staat. De
volgende expeditie zal dan eerst een heel nieuw kamp moeten aanleggen.
niet bereid heeft verklaard in te statui
voor het transport.
Het ministerieel- comité voor weten
schapsbeleid, onder wiens bevoegdheid
deze aangelegenheid valt in België, had
nameljjk drie voorwaarden gesteld al
vorens in te stemmen met het pro
ject van baron de Gerlache: 1) de ex
peditie moest onder Belgische leiding
staan; 2). de buitenlandse in dit
geval dus grotendeels Nederlandse
deelneming moest 40 procent bedragen;
en 3). de US-Navy moest voor het ver-
voer zorgen.
WSiiï Wjm Terwjjl over dit laatste punt nog
druk overleg wordt gepleegd tussen
Brussel en Washington, zijn de eerste
twee voorwaarden intussen vervuld. Hoe-
gyjafflKBPI gp|M wel de naam van de expeditieleider nog
M niet bekend is, staat het al vast, dat
H het opnieuw een Belgisch officier
"v' zijn. Anderzijds hebben ook de bespre-
Prins Albert en Prinses Paola waren in kingen met de Nederlandse organisa-
1960 aanwezig bij de terugkeer van de tie voor Zuiver Wetenschappelijk Onder-
laatste Belgische expeditie naar de Zuid- zoek tot een positief resultaat geleid:
pool. Naast hen de leider van die moei- Nederland, zo werd overeengekomen,
zame expeditie, majoor Derom. zal 600.000 gulden bijdragen tot de on-
Als „routiniers-onder-elkaar" los je zulke problemen zo op. Maar als er in de
andere wagen nu eens géén routinier zit?
DE KLEINE PARTIJ
„De Vrije Democratische Unie", zo lees ik in de „doelstelling" van
die partij, „wenst langs ondogmatische en democratische weg sociale en
culturele belangen van het gehele volk of een deel ervan te behartigen. In
het bijzonder die, waaraan door overheid of particulier geen of onvoldoende
aandacht wordt besteed, teneinde daardoor een meer harmonische ontwik
keling van staat en maatschappij te verkrijgen. Om dat doel te bereiken
sluiten de gemeenschappen of verenigingen, die haar groeps- of algemene
belangen langs ondogmatische, democratische weg wensen te bepleiten,
zich aaneen tot een Unie van belangengemeenschappen, welke op staat
kundig terrein deze belangen namens die groepen zal behartigen". Onder
de „actuele belangen" die zij nastreeft merk ik op: 1) Vrije ontwikkeling
van het particulier initiatief op economisch gebied, met opheffing van het
loonplafond en een sociaal verantwoord basis-inkomen, hetwelk aan elke
kostwinner bij de wet is gegarandeerd. 2) Gelijkgerechtigdheid van man
en vrouw". Onder het hoofdstuk „Onderwijs" tref ik onder punt 4 aan:
„Invoering van een supernationale taal, reeds in het eerste leerjaar".
In feite, zo heeft mevrouw H. Meyers-Kehrer secretaresse van de
V.D.U. mij uitgelegd, is de partij een voortzetting van de Vrijzinnig
Democratische Bond, zoals die vóór de oorlog existeerde. Met die verstande
dat de V.D.U. een „algehele ontwikkeling in het kader van een wereld
rechtsorde voorstaat." En „ondogmatisch" is de V.D.U. in zoverre dat zij
binnen het bestek van haar formatie allerlei tegengestelde meningen, zelfs
over beslissende zaken, toelaat. Anti-militaristen dus, zowel als aanhangers
van de NATO. Persoonlijk zegt mevr. Meyers: „Als ik dat gedoe met die
E.G.K.S. en met de E.E G. gadesla dan denk ik: laat ze hun gang maar
gaan, het zijn nét kinderen."
„De V.D.U.," zegt mevrouw Meyers, denkt dat „wat op het ene
moment goed is, nog niet even goed is op het andere." Zij voegt daaraan
toe: „Wij zijn géén socialisten en wij zijn ook niet rechts. Wij hebben
onder elkaar een diepe eerbied voor de overtuiging van de ander. Aan
hangers van een Wereldrechtsorde als wij zijn, vinden we dat niemand
wapens moet dragen. Maar wij willen dus géén socialisme omdat dat óf
tot de dictatuur óf tot de chaos moet leiden. Bij ons kan iedereen er van zeggen wat hij er van vindt Bijvoorbeeld
over de nationalisatie van banken heerst bij ons verschil van mening."
Mevr Meyers heeft zich van jongs af geïnteresseerd voor politiek-sociale vraagstukken. Haar vader was vroeger
lid van de Amsterdamse gemeenteraad voor de Vrijzinnig Democraten. Zij heeft het dus van huis uit meegekregen.
„Waarom ga je in de politiek?", zegt zij. „Ik zou dat willen beantwoorden met een wedervraag: waarom ga je
schilderen?"
En zij voegt daar bespiegelend aan toe:
„Ik heb in de loop der jaren geleerd samen te werken met mensen, die ik vroeger altijd gehaat heb."
Mevrouw Meyers zegt tenslotte: „De wereld zal mijns inziens niet tot harmonische ontplooiing kunnen komen
wanneer niet veel meer vrouwen haar stem in politieke zaken kunnen laten horen. Wanneer in de ontwapenings
conferenties en topconferenties meer vrouwen zitting hadden, dan zouden vele vraagstukken, waarvoor nü geen oplossing
gevonden wordt, reeds lang zijn opgelost. Vooral in buitenlandse kwesties is het Moederwezen broodnodig. Alleen een
samenwerken van man en vrouw zal vrucht dragen. Maar niet één vrouw met twintig mannen. Die vrouw wordt wég-
geredeneerd."
De Vrije Democratische Unie neemt niet deel aan de verkiezingen.
„Wij zijn idealisten," zegt mevrouw Meyers. „Wij hebben geen financiële draagkracht."
HERMAN HOFHUIZEN
dememing en vijf of zes expeditieleden
leveren. (De Luxemburgse participatie
is nog niet in de plannen opgenomen;
eventueel zou deze derde partner een
of twee leden mogen aanwijzen). Bel
gië zal instaan voor twee derden van
de bemanning, die in totaal een twintig
tal onderzoekers zal omvatten, onder
wie twee of drie wetenschappelijke me
dewerkers. België denkt ongeveer ander
half miljoen gulden te besteden aan de
expeditie. Zulks wordt reeds een hele
uitgave genoemd in Brussel. Vandaar
trouwens de weigering nog eens bijna
eenzelfde bedrag ter beschikking te stel
len voor het transport.
iet alleen uit financiële overwe
gingen werd in België het ak
koord met Nederland met vreug
de begroet. Toen in 1959 het
Zuidpoolverdrag werd gesloten (onder
tekenaars waren de Verenigde Staten,
de Sovjet-Unie, Japan. Engeland, Zuid-
Afrika, Chili, Argentinië, Australië,
Nieuw-Zeeland, Frankrijk, Noorwegen
en België), met het doel het tot dan
toe al te zeer verspreide onderzoekings
werk in het nog vrij onbekende ant
arctische gebied te coördineren, kom
men in de betrokken Belgische kringen
moeilijk begrijpen waarom Nederland
zich afzijdig hield. „Een klein land kan
toch ook pionierswerk verrichten", zo
luidde de opmerking van velen. Nu de
kogel eindelijk door de kerk schijnt te
zijn, na meer dan acht maanden duren
de besprekingen, is de tevredenheid dan
ook bijzonder groot. Veel waardering
hoort men in verband hiermee uitspre
ken jegens de heer K. W. L. Bezemer,
docent in de marinehistorie aan de
rijksuniversiteit van Utrecht, een inter
nationaal bekend Pooldeskundige, wiens
inspanningen in aanzienlijke mate het
Belgisch-Nederlandse project hebben
geschraagd: dank zij hem zullen nu ook
voor het eerst Nederlanders het Zuid
poolgebied gaan betreden.
De Belgische ploeg die zal deelne
men aan deze nieuwe expeditie, zal
worden gevormd door veteranen van
de drie vorige Belgische tochten, die
achtereenvolgens werden aangevoerd
dooi commandant De Gerlache, kapi
tein Bastin en majoor Derom. De be
doeling is vijftien maanden aan de
Zuidpool te blijven. De eerste zorg van
de expeditie zal zijn na te gaan of de
„Koning Boudewijnbasis", die sedert
drL jaar praktisch verlaten is, nog kan
worden bewoond. Indien zulks onmoge-
liji. zal blijken te zijn, moet een nieuw
kamp worden opgericht.
Indien de expeditie nog in het najaar
kan vertrekken hetgeen dus afhangt
van een spoedig succes der onderhan
delingen met de Amerikanen z al zij
in het antarctische gebied belanden tij
dens een periode zonder zonne-activi-
teit. in tegenstelling met de vorige Bel
gische werkzaamheden. Aldus zouden
hoogst belangwekkende vergelijkingen
kunnen worden gemaakt. Ten slotte zij
vermeld dat een volgende gecombineer
de expeditie eventueel onder Neder
lands commando zou staan ingevolge
een nu reeds vastgelegde afspraak.
DE LIER, 20 april De 87 jaar
oude heer T. Dekker uit De Lier is
gisteren bij een verkeersongeluk in
zijn woonplaats om het leven geko
men. Hij stak onverwacht het kruis
punt van de Hoofdstraat en de pro
vinciale weg over en werd toen aan
gereden door een personenauto.
MARIA-HEIDE. Gistermiddag is
de vijfjarige Hansje van Os uit Maria-
heide bij het oversteken van de pro
vinciale weg Veghel-Uden door een be
stelwagen gegrepen. Hij was vrijwel
op slag dood.
De bevolking van het kerkdorp Ma-
ria-heide heeft vorig jaar aan de pro
vinciale waterstaat en de gemeente
Veghel om verbetering van het uit
zicht op de weg gevraagd.
Italië. Van het vliegveld Fiumici-
no bij Rome is driehonderd kilo plati
na ter waarde van een half miljoen
dollar gestolen. Interpol is ingescha
keld (AFP)
s
Gevorderden
iiiiiifiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiit
