LHaarlems twaalfde
parochie-
Noodkerk in het Duinroosplantsoen
wordt 28 april ingewijd
Alleen maar doen
„Ik weet tevoren, dat ik het nooit
iedereen naar de zin zal maken''
Van der Burgt: begaafd graficus
ISINT PAULUS 1
TAXI 13000
HOUTSNEDEN EN ETSEN IN „BLOEMENHEUVEL"
Afscheiding van
Aerdenhout
TAUNUS 12 M - 17 M
Uit STAD
en
STREEK
ZATERDAG 20 APRIL 1963
PAGINA 3
HAARLEM, 19 april Nog
Puim en week, en de parochianen
rond het Duinroosplantsoen in
Zuid-West hebben een eigen kerk.
Een noodkerk weliswaar, maar
daarmede willen zij zich nog wel
een jaar of vijf behelpen. Het
kerkje, dat in deze riante om
geving inderdaad de indruk geeft
van een noodoplossing, staat in
het Duinroosplantsoen nabij de
Oosterduinweg, precies bij de
grens tussen Haarlem en Aerden
hout. Zondag 28 april, 's avonds
om zeven uur, zal de Deken van
Haarlem, drs. Th. Zwartkruis,
het inwijden. Daarna wordt pas
toor E. A. S. M. Duym geïnstal
leerd en gaat Haarlems twaalfde
parochie officieel van start.
Maandag 29 april, 's morgens om
half acht wordt de eerste H. Mis
in de kerk gelezen. Na beraad
binnen het parochieel comité van
actie, dat reeds enkele maanden
aan de slag is, heeft pastoor Duym
kerk en parochie onder de schutse
gesteld van de Apostel Paulus. Hij
meende hierin niet zelfstandig te
moeten beslissen en is nu, evenals
zijn parochianen, bijzonder tevre
den met de keuze van Paulus.
Er waren natuurlijk nog andere
kandidaten voor het patronaat.
Augustinus schijnt de grootste
„concurrent" geweest te zijn. De
populariteit van Paulus blijkt nu
de doorslag gegeven te hebben.
De keuze van deze apostel heeft
overigens op de eerste plaats een
oecumenische betekenis. Men
heeft in deze gemengde omgeving
naar een heilige gezocht, die voor
iedereen aanvaardbaar is. Die
iedereen aanspreekt, omdat hij
alles voor allen wilde zijn. Paulus
is met name ook de grote man
geweest, die al zijn krachten heeft
gegeven voor de eenheid van de
gemeente. Die eenheid heeft pas
toor Duym ook een beperkte be
tekenis gegeven, namelijk een
stevige band tussen de parochia
nen onderling. Zijn parochie valt
min of meer uiteen in, of liever:
is samengesteld uit vier wijken,
die met elkaar betrekkelijk weinig
contact hebben.
Paulus zal dus in het Duinroos
plantsoen domineren. Niet zonder
bedoeling merkt pastoor Duym op.
Paulus is ook de man geweest, die
zijn gemeenteleden van Jerusalem
aanspoorde voor de kerk geld op zij
te leggen. Ook deze aansporing heeft
nog niets van haar actualiteit ver
loren. Dat Paulus bovendien klein
van stuk was, maar niettemin zijn
mannetje wist te staan, willen som
mige parochianen mede een oorzaak
noemen van deze pastorale voor
liefde.
Ten bate van de nieuwe Paüluskerk in het Duinroosplantsoen hield
de postduivenvereniging „De Snëlposteen verkoping van jonge
duiven. Een klein meisje neemt een fraaie blauwkras in ontvangst.
Links achter haar pastoor E. Duym.
Jeugdherberg aan
Delftlaan opgeknapt
Omgeving Tuinwijk
Vrijkomende woningen
worden, tijdelijk
verhuurd
De noodkerk in het Duinroos
plantsoen. Op het ogenblik
wordt er hard gewerkt om de
kerk klaar te maken. Zondag
28 april is de plechtige in
wijding door de Deken van
Haarlemwaarna de installatie
van pastoor Duym volgt.
GARAGE „PETERS"
Se. aen*
'IHIKIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIINUiiiHHIHIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIHIIIIIIIinHHIIIIIMIIIMIIIMnilllMIlil
HlllllllllIllll
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
ii'iMiiiiiiiiiiimiiiiiiriiiiiimiuiiiMiniiHimiiii,,!,,,!,,!!,,,,,!,
Pastoor Duym woont nu in de Helm
laan. Een fraai en stevig gebouwd
huis. ,,Ik zou hier altijd wel willen
wonen", zegt hij. Niet zozeer om dat/
mooie huis, alswel, omdat je midden
wonen", zegt hij. Niet zozeer om dat
tussen de mensen woont. Niet zo geïso
leerd als dat meestal in een pastorie
het geval is. Je maakt kennis met je
buren, je bent in een bepaalde gemeen
schap opgenomen. Voor hem was het
natuurlijk een grote overgang, toen hij
vanuit de Sint Jansparochie in Haarlem-
Oost, waar hij vele jaren kapelaan ge
weest is, naar het Duitroosplantsoen
werd overgeplaatst. Hij moest overscha
kelen op een heel ander levenspatroon.
Maar in de paar maanden, dat hij nu
in Zuid-West pioniert heeft hij reeds
voldoende contacten gelegd om te kun
nen getuigen, dat hij ook in het Duin
roosplantsoen goed zal kunnen aarden.
Hij krijgt veel medewerking en zijn
parochianen laten het er niet bij zitten.
Het gebied van de Paulus-parochie
is in zijn geheel afgenomen van de
Antonius-parochie in Aerdenhout. De
andere aangrenzende parochies, die van
de kathedraal en van de Bavo in Heem
stede zijn (nog) ongeschonden geble
ven. De grens wordt gevormd door de
Pijlslaan - Spoordijk - Zandvoortselaan
Nic. Beetslaan - Vondellaan - Van
Haemstedelaan - Duinvlietweg. Het ge
bied ligt dus in twee gemeenten: Haar
lem en Bloemendaal (Aerdenhout). Er
is ongeveer evenveel „Aerdenhout" als
„Haarlem". De Antonius" van Aerden
hout telt nu 900 zielen. De Paulus krijgt
1300 parochianen. Zij wonen verspreid
over de vier wijken: Pijlslaan en om
geving, inclusief Haarlem-Hoog, Duin
roosplantsoen, Rijnegom en Elswout.
Over de eerste wijk maakt pastoor
Duym zich enige zorgen. De parochi
anen aldaar worden van de kern van de
parochie afgesneden door de Westelijke
Randweg. De bewoners van Haarlem-
Hoog bijvoorbeeld moeten via de Pijls
laan een heel eind omlopen willen zij
de kerk bereiken. Weliswaar is de af
stand altijd nog een zes minuten korter
lopen dan naar de kathedraal, maar
een ongerief blijft het. Voordat de rand
weg was aangelegd, kon men gemakke
lijk vanuit dat gebied in het Duinroos
plantsoen komen. Over de vaart lag
een kwakeltje. Dat bruggetje is nu ver
dwenen. Pastoor Duym hoopt van har
te dat de gemeente hier ooit nog een
oplossing voor vindt, hetgeen ook zou
betekenen, dat een oversteek op de
randweg gemaakt moet worden.
De opbouw van de nieuwe parochie
zal nog veel tijd vragen. Het is een
organisatie apart. Grote steun
ont-
vangt pastoor Duym van het eind vo
rig jaar op initiaief van pastoor Van
Beukering uit Aerdenhout opgericht
„Comité van Actie", waarvan de sa
menstelling nu gericht is op de vier
wijken. Het ligt in de bedoeling dat
comité om te zetten in een parochiële
adviesraad. Inmiddels zijn er vier kan
didaten bij de bisschop voorgedragen
om benoemd te worden tot kerkmees
ter. Iedere wijk heeft aldus een ver
tegenwoordiger iii het kerkbestuur.
Als er zich geen onverwachte moei
lijkheden voordoen, moet de definitieve
kerk over ongeveer vijf jaar gereed
zijn, althans in aanbouw zijn. Ze komt
te staan op het terrein achter de hui
dige noodkerk. Pastoor Duym wil geen
extra-kosten maken om zijn noodkerk te
verfraaien. Hij rioht nu reeds zijn ge
dachten op de nieuwe kerk. Van verschil
lende kanten heeft hij hulp gekregen
of is die hem toegezegd. Haarlem-
Oost is hem niet vergeten. De post
duivenvereniging „De Snelpost", waar
hij acht jaar lid van is geweest, orga
niseerde Tweede Paasdag in café Brug-
ging aan de Koningstraat een verko
ping van jonge duiven. Uit heel het
land waren duiven ten geschenke bin
nengekomen: Oss, Hoorn, Amsterdam,
Groningen om maar enkele plaatsen
te noemen. Overal vandaan waren ook
de kopers komen opdagen. Het werd
aldus een klein feest met een goed doel.
De bruto-opbrengst bedroeg 827. Er
werden 34 duiven verkocht, de hoogste
opbrengst voor een duif bedroeg 95.
De Mater Amabilisschool, waar
pastoor Duym elf jaar godsdienstle
raar is geweest, organiseerde een
bliksemloterij, die netto een bedrag
van 375 opbracht. Het ligt nu in de
bedoeling, een kunstenaar opdracht
te geven tot het maken van een Ma-
ria-beeld, voorstellend de Mater Ama-
bilis (de beminnelijke moeder). Het
beeld zal een plaats krijgen in de
nieuwe kerk. Zo zijn er verschillende
acties, met name nog die van de
„Kanaries van Sint Jan", die woens
dagavond 15 mei een uitvoering ge
ven in het parochiehuis aan het Tey-
lerplein. De Sacramentsvereniging is
evenmin achtergebleven. Zij heeft pas
toor Duym zeer ruim bedacht, onder
meer met een volledig stel paramen
ten en altaarlinnen.
Pastoor Duym verwacht veel ook van
zijn parochianen, en terecht. Een van
hen heeft hem een orgel ten geschenke
gegeven, een ander een kelk, een der
de een ciborie. Weer een ander heeft
de kosten op zich genomen van een
Paulusbeeld, voor de vervaardiging
waarvan aan een kunstenaar opdracht
zal worden gegeven. De een heeft de
gordijnen geschonken van de noodkerk,
een tweede heeft de versiering voor zijn
rekening genomen.
Aldus laten de Paulus-parochianen
zien, dat zij blij zijn met hun eigen
parochie en hun eigen kerk. Het nood-
kerkje, dat plaats biedt aan 270 men-
HAARLEM, 19 april De jeugdher
berg „Jan Gijzen" aan de Delftlaan
is geheel gemoderniseerd. Nadat reeds
eerder een begin met de vernieuwing
was gemaakt, toen het kleine dagver
blijf werd opgeknapt, heeft men nu
tal van verbeteringen aangebracht in
de hal, de gangen en het grote dag
verblijf. Men heeft daarbij gebruik ge
maakt van smaakvolle kleuren, mo
derne verlichting en praktische vloer
bedekking.
HAARLEM, 19 april Al geruime
tijd zijn B. en W. van Haarlem van
plan de woningen aan de Zonnelaan en
de Tuinwijklaan grondig te laten op
knappen. De voorbereiding van de werk
zaamheden eist echter aanzienlijk
meer tijd dan verwacht was. B. en W.
hebben destijds al besloten eventueel
vrijkomende woningen in deze buurt
niet opnieuw te doen verhuren.
Thans hebben B. en W. besloten der
gelijke woningen toch tijdelijk te verhu
ren aan leerkrachten voor het middel
baar onderwijs, die over enige tijd een
definitieve woning krijgen.
sen, heeft acht jaar in Den Helder ge
staan. Het is nu geheel gerestaureerd
en wordt weer opgezet door het bouw
bedrijf ,,J. P. A. Nelissen Aannemings
bedrijf N.V." te Haarlem. De H. H.
Missen zijn iedere zondag om acht uur,
half tien (hoogmis) en half twaalf. Tij
dens de zomermaanden zijn ze een uur
vroeger. Er is zelfs een kindercrèche
georganiseerd. Tijdens de hoogmis en
de late mis kunnen de kleine kinderen
onder toezicht verblijf krijgen in een
ruimte, die aan de kerk gebouwd is.
Op de weekse dagen is er een H. Mis
om half acht. Donderdags bovendien
om vijf minuten over negen. De moe
ders kunnen hun kleintjes dan ook in
de crèche brengen.
Wanneer het parochieleven een beetje
op gang gekomen is, begint pastoor
Duym aan zijn nieuwe kerk te denken.
De bouw zal wel mede afhankelijk zijn
van de bouw van het verpleegtehuis
voor chronisch en langdurig zieken,
waarvan het plan opgezet is door de
Stichting Pius XII. Het tehuis is even
eens geprojecteerd in het Duinroos
plantsoen en krijgt een verbinding met
de nieuwe kerk. En de scholen?Pas-
toor Duym betwijfeld, of er ooit re
den zal zijn tot de stichting van een
eigen parochieschool. De kinderen zul
len gebruik moeten blijven maken van
de school in Aerdenhout. Wel hoopt men
te komen tot de bouw van een kleu
terschool in Duinroos. Het verenigings
leven, voorzover dat op gang zal ko
men, heeft evenmin een eigen behui
zing. Misschien dat hier het jeugdhuis
in Aerdenhout of het wijkgebouw im
Haarlem-Zuid-West een oploosing bren
gen.
De heer J. W. Th. Fibbe sr. (uit
een echt-Haarlemse familie: „we
hebben allemaal op de Spanjaards
laan leren fietsen") heeft een hekel
aan diepgravers. Opschieten, niet
zoveel praten en vooral niet stilzit
ten, is zjjn devies. Een devies, dat
hjj gevoerd heeft, zolang hij zich kan
herinneren. Heel consequent, in zijn
werk, als makelaar in de gemeente
raad, waar hjj sinds een tien-tal ja
ren een stem in het kapittel heeft,
en thuis. „Ik heb geen enkel boek
gelezen en in de bioscoop zullen ze
mij niet zien zitten. Ik heb er een-
voudig het geduld niet voor. Vooral
als ik mij bedenk dat ik in diezelfde
tijd anderen zpu kunnen helpen of
een noodzakelijk karwei afhandelen.
Praten, gewoon kletsen, kan ik ook
niet. Alleen als het over zaken-doen
gaat, over het opwindende gevoel dat
over je komt als je iets in handen
krijgt, dat je kan omvormen, kan
persen, waarmee je kan wérken. Bij
na iets maken uit niets. Alleen geld
vertrouw ik niet, daar werk ik lie
ver niet mee. „Misschien een wat
eenzijdige belangstelling, die toch,
gecombineerd met een groot ver
langen de gemeenschap te tonen dat
hij in zijn eentje in staat is het einde
loze praten van comité's en admi
nistratieve rompslomp te doorbre
ken, gezorgd heeft voor heel wat
successen. Tal van goed-lopende or
ganisaties heeft de heer Fibbe op
zijn naam staan. Die organisaties
waren er opeens. „Ik zag dat ze no
dig waren, dacht na over de vorm,
maakte mezelf voorzitter en de zaak
liep".
Een van die organisaties is de
Stichting Adoptie Commissie Be
jaarden, die met een groot feest in
het Concertgebouw afgelopen donder
dag haar tien-jarig bestaan vierde.
„Jammer, dat de oorspronkelijke op
zet vergeten is", betreurt het de op
richter, „wij wilden Haarlemmers
vinden die zich het lot van de be
jaarden zouden aantrekken en hen
als een familielid zouden beschou
wen, zonder hen overigens in huis
te hoeven opnemen. Nu is het een
gezelligheidsvereniging geworden,
uitsluitend voor bejaarden. Van alle
gezindten, want ik moet niets heb
ben van schotjes".
Ook de woningstichting „De kleine
middenstander" kreeg de eerste im
puls van de heer Fibbe, die het klaar
speelde 111 flatwoningen te laten
„Wat ik ook doe, ik weet tevoren
dat ik het nooit iedereen naar de
zin zal kunnen maken." De direc
teur van het Huisvestingsbureau, de
heven. En dat kan nog wel enige
tijd duren. Natuurlijk, wanneer er
flink wat nieuwe woningen gereed
komen, kan de wachtlijst bij het
bouwen. „Het duurde alleen allemaal
zo lang, ik, werd mager van erger
nis", herinnert de heer Fibbe zich.
Ook in de bouw van het nieuwe ver
pleeghuis voor bejaarden, een opzet
van een van zijn andere organisa
ties, de Stichting Vriendenhulp Zieke
Bejaarden, zit te weinig schot. De
heer ^Th. C. van Beek, constateert Huisvestigsbureau flink worder inge
kort. Maar met ruim 2000 dringende
gevallen die op een huis wachten,
zal er toch behoorlijk gebouwd moe
ten worden wil men er in een rede
lijke tijd doorheen zijn. Er is hoop.
Verwacht mag worden, dat er tegen
het einde van de eerste helft van het
volgende jaar ongeveer 800 woningen
gereed gekomen zullen zijn, vooral
in Schalkwijk. Dat betekent niet al
leen dat er zoveel mensen geholpen
kunnen worden, maar door opschui
ving komen er ook andere woningen
vrij, waardoor er ook beter geholpen
kan worden.
Maar ja, die achthonderd wonin
gen is een verwachting. De heer
Van Beek als directeur van het Huis
vestingsbureau, kan met verwachtin
gen nauwelijks rekening houden. Hij
kan zich geen risico's permitteren.
Wanneer hij dat op gezette tijden
toch doet, dan komt dat omdat die
risico's minimaal schijnen: wonin
gen in aanbouw worden met enige
opleverin gsdia tum
mensen rekenen
daarop en stellen er zich op in. En
dan komt er plotseling een winter,
zoals die van de afgelopen maanden.
De bouw valt stil en de opleverings
termijn moet maanden worden uitge
steld. Voor het Huisvestingsbureau
betekent dat veel extra Werk. Hui
zen die eerder gereed komen, moe
ten plotseling toegewezen worden
aan mensen die pas later aan bod
zouden komen. Anderen zullen nog
even moeten wachten. Teleurstelling
en boze gezichten. Maar dat leed is
tenminste met een paar maanden
verholpen. Het aantal woningen ver
andert er niet mee. Alleen de volg
orde van bewoning.
Voorlopig
het al nuchter. Hij zucht er niet meer
bij,, want hij weet al jaren dat hij
altijd aanzienlijk minder huizen te
verdelen heeft dan er ingeschreve
nen zijn bij zijn bureau. De jongste
uitbreiding van het aantal huurmach-
tigingen, waardoor vooral de jonge
mensen die willen gaan trouwen,
eerder in het bezit van een huur-
machtiging kunnen komen, is een
geste van het gemeentebestuur.
Deze groep jonge mensen is verre
weg het grootst en er kon het minst
voor gedaan worden. Na de jongste
maatregel kan men iets meer doen.
Een huurmachtiging is weliswaar
nog geen woning, maar de jonge
mensen kunnen nu zelf actief mee
werken bij het zoeken naar een huis.
Slagen zij daarin, dan wordt hun ac
tiviteit ook beloond met een vergun
ning. Tot voor kort was dat anders.
Zij moesten, ondanks alle eigen ac
tiviteit, domweg worden afgewezen.
Met deze maatregel wordt nie-
man tekort gedaan, aldus de heer spehng tegen de
Van B^ek. Maar ook hjj voorziet wel, toegewezen. De
dat allerlei mensen wel weer zullen
gaan klagen. Dat zal zo blijven tot
de woningnood metterdaad is opge-
11111M111111111111111 mi 111111111111111 n 111111111 ii i n i 111 i i11111 11111
heer Fibbe had al honderd keer
klaar kunnen zijn. „En het ergste is
nog wel dat Haarlem een achter
stand heeft ih te halen op dit punt",
besluit hij. Hij zit achter het grote
bureau in de directiekamer van de
verzekeringsmaatschappij ,Emma"
aan de Zijlweg, die hjj op eigen
kracht begon, nadat hij na enkele
baantjes ervan overtuigd was ge
raakt dat een „Baas" boven hem
niets voor hem was. Enkele malen
.is de datum, waarop
per dag loopt hö er nog"even" aan.' glliqSdeerd! nf| nilf"in ^cht^'w
Tenminste wanneer hij het niet te lopig blijft het Dassen en II
taxaties, vergaderin- mensen mondjesmaat tevreden stellenen
zich de talloze boze gezichten niet per
soonlek aantrekken.
gen of met zijn grootste hobby: het
bezoeken van „zijn" u~-J—
bejaarden.
en van de meest begaafde beoefe
naren van de grafische kunst in
ons land is Flip van der Burgt
Bjjna honderd van zjjn houtsne
den, en enkele etsen zijn tot 28 april
in „Bloemenheuvel" te Overveen ten
toongesteld.
Binnen de beperking, die hij zich ge
steld heeft, is Flip van der Burgt hoogst
veelzijdig. In Amsterdam en Antwer
pen heeft zich een algemene vorming
voltrokken, die alle onderwerpen, waar
in een beeldend kunstenaar belang kan
stellen, binnen zijn beheersing heeft ge
bracht. Figuur, landschap, stilleven en
vrije compositie wisselen elkaar af als
onderwerp van zijn bezig zijn, zonder
dat er van een bepaalde voorkeur spra
ke is en zonder dat er kwaliteitsver
schil te bespeuren is. Het gaat er Van
der Burgt niet meer om een onder
werp uit te beelden (soms nog wel om
een gedachte uit te drukken), maar om
een houtsnede te maken. De hele zicht
bare wereld is voor hem een materiaal
aan de ene zijde, en het houtblok dat
hjj met bewerkt oppervlak door de pers
schuift, is zijn materiaal aan de andere
zijde.
Beide materialen, het onderwerpe-
hjke en het technische, brengt hij te-
zamen om Gr een spol m00 te foedrij-
ven, waarin beide gelijke kansen krij
gen. Zvjn uiteindelijke doel is een vlak
in zwart en wit op te delen, waartoe
de wereld het gegeven en het houtblok
het middel levert.
In deze zin mogen we stellen, dat
voor Flip van der Burgt het onder
werp niet belangrijk ;s, hoe gevoelig
zyn observaties ook zijn en hoezeer
zjjn hand ook bestuurd wordt door
figuratief gevoel. De waarde van zijn
prenten moet gemeten worden naar
het nieuwe beeld, dat de graficus
heeft doen ontstaan als het papier los
komt van het geïnkte hout.
Hij diept niet alleen het blok uit,
maar ook de mogelijkheden van de
drukpers. Hij werkt op de kops gezaag
de houtschijf, op de nervenrijke plank,
zodat elke houtsoort haar eigen natuur-
tekening aan het ongebroken vlak toe
voegt; mahonie anders dan eiken. Hij
benut de levendige contour van de uit
de stam gezaagde plank als een na
tuurlijke begrenzing van het beeldvlak.
Kunstmatige platen, zoals board, past
h(j toe als toonplaten in zijn kleurhout-
sneden; zij leveren een mechanisch
ritme, waarvan het fijn verdeelde wit
de kleur klankrij
ker doet zijn.
De Vlaamse com
ponent in zijn op
leiding is nog dui
delijk, zowel in de
beeldvorming, die
bij de Vlaamse tra
ditie aansluit als in
de luchtige toon
van zijn, soms car-
toon-achtige, onder
werpen. Maar daar.
naast ontwikkelt
Van der Burgt een
decoratieve visie,
waarbij nog meer
het accent op de
autonome vorm valt
en de eigen functie
van het ingesloten
wit sterker tot uit
drukking komt.
Deze prenten in
drie en vier kleu
ren en ook hier
wil ik toch de in
vloed van de mo
numentale aard der
Vlaamse kunst niet
uitsluiten wijzen
Van der Burgt naar
een toekomst, die
nog tal van moge
lijkheden te bieden
heeft.
Een bijzonder
deel van zijn werk
is gericht op bij
bels-maatschappe
lijke gegeven^. Bij
gedichten van Nico
Scheepmaker heeft
hij een Kruisgang
gesneden; hij heeft
de Tien Geboden
geïnterpreteerd en
het verhaal van
Jonas uitgebeeld,
alles in vouwboek-
jes, die bedoeld zijn
voor massale ver
spreiding. De ge
tuigende mentali
teit, die zo eigen is
aan de houtsnede
komt hier weer om
de hoek kijken.
De grafiek van
Flip van der Burgt is in en buiten ons in belangrijke collecties opgenomen.
innH mpprmalen geëxDoseerd en werdL. T.
„Euridice Negro", een houtsnede van Flip van der Burgt.
Advertentie
TELEFOON 38058 - HEEMSTEDE
K.V.G. Op woensdag 24 april zal
voor de leden van het Katholiek Vrou
wengilde, Haarlem, een filmavond ge
houden worden. O.a. zullen de film»
„Aruba, Bonaire en Curagao", „Rem
brandt" en „Het zilveren huwelijks
feest van het koninklijk paar" vertoond
worden. De avond die zal gehouden
worden in de muziekzaal van Brink-
mann, begint om 8 uur.
ORGELCONCERT in de Grote of
St. Bavo Kerk zal op woensdag 24 april
een concert gegeven w-orden, waaraan
zullen medewerken: Albert de Klerk,
orgel; Annette de la Bije, sopraan en
Jan Hesmerg, obligaat viool. Op het
programma staan werken van Mozart
Het concert, dat om 8 uur begint, wordt
gegeven in het kader van de Salzburg-
week.
COLLECTE De opbrengst van de
collecte ter bestrijding van de reuma
bedroeg dit jaar ƒ10.301,88.
BEJAARDENAVOND Op dinsdag
23 april geeft de afdeling Haarlem van
de Algemene Bond van Bejaarden aan
leden en genodigden een ontspannings
avond in de Grote Zaal van het Con
certgebouw. Medewerking zal worden
verleend door de muziekver. „Crescen
do" en het ensemble „De Hooibou-
wers".
BEJAARDEN NAAR KEUKENHOF
Het bezoek dat de leden van de
Kath. Bond van Bejaarden en Gepen
sioneerden aan de Keukenhof en bol
lenvelden zou brengen op 26 april, zal
op die datum niet doorgaan. De tocht
is uitgesteld tot vrijdag 3 mei. De jaar
vergadering zal plaats hebben op 25
april, de kienmiddag op 2 mei.
|i><l>lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilillllllllllllllllllMIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
