iet meer
zo schools
O
Moeders met een carrière
HOUDT EEN BREDE ARMSEAG VOOR
ONVERWACHTE GEBEURTENISSEN
O
m nieuwe
situatie
GROEIEN
TUINMAN,
vak voor
Amsterdam, heeft vrouwelijke
hoveniervan zestien jaar
waarom geen
MEISJES?
E
LANCÖME
Rekbaar huis naar verkiezing
m
vergroten
*Naar huis Die loopt snel! Die weet het
omdat er patates zijn
Calvé
Attractieve mode
op Messe in Bazel
Begin van
lente in
Zwitserland
Vrederechter
van honderd
Geen
marge
In verdediging
Een last
Benelux-T extiel-
congres geopend
neeiri
99B
w*
VOOR DE LEKKERSTE PATATES FRITES
Willy Wartenberg
vindt het werk
iedere dag
weer heerlijk
m
WOENSDAG 1 MEI 1963
PAGINA 9
In Tilburg
nlangs hebben we op deze
bladzijden het hartver
warmend verhaal gelezen
van een jonge, Amerikaanse
vrouw, die in de huishoudelijke
arbeid geen bevrediging vond en
zich een weg baande naar het be
roepsleven. Het bijzondere was,
dat ze met vier kinderen, dij
klaarblijkelijk niet onder de toe
stand hadden geleden, de tijd had
gevonden eerst nog te studeren
voor het beroep, dat ze ambieer
de.
.j
Massa jurken
wel. Die gaat naar huis na een dag vol voorpret. Want het
zal straks een smulfeest worden. Fijnl
omdat patates van ieder maal zo iets feestelijks kunnen
makenKnappende, gouden patates frites, gaaf en lekker
gebakken. Met het ideale frituurvet. Delfritel
IDEAAL FRITUURVET
dat wil zeggen van 20 tot 30 april,
zullen weer Zwitsers uit alle delen
van het land alsmede tal van bui
tenlanders naar de historische
stad aan de Rijn komen.
inds 1917 wordt ieder jaar in
het begin van de lente in
Bazel de Zwitserse nationale
jaarbeurs gehouden. In een groot
complex van permanente en semi-
permanente hallen stellen ver
tegenwoordigers van vrijwel alle
industrietakken de nieuwste Zwit
serse produkten ten toon op
uiterst smaakvolle wijze. Deze
jaarbeurs biedt daardoor»' een aan
trekkelijk schouwspel, ook voor
de niet-vakman. Dit jaar opnieuw,
WILLY WARTENBERG
eerste knecht"
Wanneer je als oud-routier aan
de Pax Christi-voettocht naar
Den Bosch meedoet, heb je
heel andere ervaringen, dan
«\e eerste keer, toen je meeliep als
ei!Hl examenkandidaat.
Onze verwachtingen waren natuur-
'ilk weer hoog gespannen, maar we
hadden ook de angst, dat het tegen
*°u vallen, dat we ons de tocht van
v°rïg jaar te mooi voorstelden.
Maar tijdens deze tweede tocht had
hlles iets vertrouwds gekregen, de
h't in de bus naar de startplaats,
h©t kennis maken met je kapittelle-
°en en het leren kennen van de na-
hien. We waren zelfs niet meer bang
voor de koeien als we er langs
•hoesten naar de hooizolders waar
H'e sliepen. Het unieke, de leukste
ervaring was gebleven: het ver
bouwd raken met mensen, die je
hooit van tevoren gezien had, die
Van je eigen leeftijd zijn, maar toch
heel anders dan jij en de mensen
•"t de eigen omgeving.
Het bleek nu alleen makkelijker
•het elkaar om te gaan, we waren
hiet meer zo schools.
Vooral in de gesprekken, die tij
dens het lopen werden gehouden,
«vvarn dat tot uiting. Het was alsof
«Ve het gesprek van vorig jaar voort
zetten. Over kleinigheden en uiterlijk
heden, waar we ons vorig jaar over
opgewonden hadden en die toen erg
belangrijk leken, zijn we heengestapt.
We hebben het onderwerp van ge
sprek, de Bergrede, van alle kanten
bekeken en het feit, dat we er ook
nu w'eer niet helemaal uitgekomen
zijn, hebben we gewoon aanvaard.
De laatste dag, na het slapen op
de harde stenen vloe' van de Vee-
markthallen in Den Bosch wat al
leen oud-routiers gegund is hebben
we beter begrepen, dat je onherroe
pelijk weer naar je eigen omgeving
f'r"s moet, en de anderen uit het
verliezen. We vonden het
,'et. •"'"der erg, want drie dagen is
k ,1.1' je eikaars fouten en ge-
Dreketi nog net niet hebt ontdekt en
je iedereen nog even graag mag.
Toen we zondagmiddag uit de trein
Stapten was het lente in Amsterdam.
A. ten K.
TILBURG, 23 april Gistermiddag
js in het Paleis-Raadhuis het Benelux-
bXtielcongres door prof. dr. ir. W. F.
du Bois, voorzitter van de Nederland-
Vereniging voor Textieltechniek, of-
«cieël geopend.
Pet doel van de Benelux-textieldagen 1963
de leden van de verschillende vereni-
«ptgen, met vertegenwoordigers van de
£®xtielhandel, de fabrikanten van ga-
«?hs en textielprodukten en de confec-
'onnairs en vertegenwoordigers van
jd textiel-research-instituten van de
r®heluxlanden samen te laten komen,
actuele problemen op het gebied van
te Jextielhandel, de textieltechniek, de
«ielchemie en de confectie-industrie
keu worden bestudeerd en bespro-
j intensieve samenwerking tussen
-L. .landelijke verenigingen op textiel-
«etued is onontbeerlijk: wederzijdse
vgankielijkheid van de leden voor el-
jhars manifestaties; instellen van bij-
j, hdere studiegroepen; verdergaande
»t,FDalisatie en het organiseren van
ep!-bij eenkomsten zjjn daarom mo-
oni1'1'?"' a'dus prof. Du Bois in zijn
h'ngswoord.
Hoedt U voor roofbouw!
Nu is die weg in andere landen nog
steeds beter begaanbaar dan bij ons,
omdat wij deze ontwikkeling over het
algemeen met enig wantrouwen aan
zien. We beroepen ons graag op de
voordelen van de geijkte en beproefde
gezinsvorm en wijzen op de nadelen,
die zeker niet altijd denkbeeldig zijn.
Dat het kleine kind zijn moeder bijna
voortdurend nodig heeft, geven voor-
en tegenstanders van het verschijnsel
elkaar toe, maar bij het grotere kind
divergeren de inzichten. De middelbare
scholier bezit bij voorbeeld al een ze
kere mate van zelfstandigheid, waar
door hij de afwezigheid van zijn moe
der niet als een storing in zijn ontwikke
ling hoeft te ervaren. Hij blijkt echter
in de praktijk, onopvallend soms, maar
toch zeer wezenlijk behoefte te hebben
aan een klankbord voor zijn ervaringen.
Natuurlijk kan de werkende vrouw
en moeder van haar kant wijzen op
gezinnen, waar de moeder alleen moe
der is en waar een druk society-leven,
liefhebberijen en andere bezigheden
ook vaak tot niet-aanwezig-zijn leiden
Bovendien zal de werkende moeder
juist vaak andere aanleidingen de hui
selijke haard te verlaten vermijden,
omdat ze van mening is, dat haar kin
deren toch al iets tekort komen. Op
die manier haalt ze haar verzuim in,
maar ze kan ervan verzekerd zijn, dat
althans een deel van de omstanders
deze poging zal miskennen of negeren.
En dat zal haar schuldgevoel vergro
ten, want ze leeft niet alleen in een
onaangepaste maatschappij, maar ze is
soms zelf ook nog niet helemaal aange
past. De oude idealen en de nieuwe
inzichten mengen zich tot vreemde dro
men, die haar leven overschaduwen
en gecompliceerd maken.
slangs vroegen we een moeder,
die kort geleden een part-time
job had aangenomen, naar haar
bevindingen. Ze werkte vijf halve
dagen, drie middagen en op de twee
dagen, dat haar beide kinderen, res
pectievelijk veertien en achttien jaar
oud, 's middags vrij hadden, des och
tends. Het werk zelf beviel haar goed
en het had haar niet veel moeite gekost
om de beide soorten arbeid te coördi
neren, maar met die vijf halve dagen
had ze haar armslag verloren. Als
alles gewoon en geregeld ging, kon ze
het bijhouden, maar ongewone omstan
digheden wreekten zich onmiddellijk. Er
was geen marge voor ziekte, voor on
verwacht bezoek, voor extra bezighe
den en ook vriendschappen schoten er
vaak bij in, terwijl de ten opzichte van
de schooluren zo zorgvuldig gekozen
arbeidsuren haar toch telkens voor ver
rassingen plaatsten. Halverwege het
schooljaar werd er bjj voorbeeld een
verandering in het lesrooster aange
bracht, terwijl ook ziekte van leraren
vroeger dadelijk opgevangen door
het aanstellen van een tijdelijke kracht,
die braaf op het vastgestelde uur kon
invallen vaak oorzaak was, dat de
kinderen wat verweesd thuis zaten te
wachten en zich slachtoffer voelden.
Natuurlijk moet een gezin in zo'n
nieuwe situatie „groeien". Een kind,
dat zijn moeder altijd thuis heeft gewe
ten, komt in opstand, een kind dat van
jongs af aan zekere concessies heeft moe
ten doen, weet niet beter. Het zal zelfs
in staat zjjn in de toestand zekere voor
delen te ontdekken.
Het spreekt vanzelf, dat een vrouw,
Advertentie I
liiïïnnmtni
die een werkkring er bij kiest, een ver
eenvoudiging in haar werkschema moet
aanbrengen. Ze kan niet meer alles doen
wat ze vroeger deed en ze is meer ge
bonden aan een programma.
Als het klimaat, waarin deze wijzi
gingen zich voltrekken, wat onvriende
lijk is, als de omgeving niet begrijpt,
waar dat voor nodig is en wantrouwig
speurt naar de zwakke plek in de dag
indeling, het punt, waarop ,,de kinde
ren te kort komen", wordt de buitens
huis werkende moeder in de verdedi
ging gedreven. Ze moet iets bewijzen,
namelijk dat de mogelijkheid die zijzelf
heeft gezien, werkelijk bestaat, en dat
bewijst ze vaak ten koste van zichzelf.
Met een zekere verbetenheid offert ze
noodzakelijke rustpozen en vrije uren
op, maar in plaats van zich het leven
moeilijk te maken zou ze beter haar
tijd kunnen besteden aan een werkelijk
doordacht programma, zou ze zich
moeten afvragen, welke huishoudelijke
bezigheden ze overbodig kan maken en
hoe ze kan profiteren van de huishoude
lijke hulp. die haar v. .1 buiten af wordt
geboden: wasserij, stomerij, „wasse
rette", gerechten uit de diepvrieskast,
eventueel zelfs aanschaffing van een
voudige, lichte, gemakkelijk schoon te
houden meubelen.
Het gevaar dat ze zich overspant en
als ze wat ouder wordt, haar taak niet
meer aan zal kunnen, is namelijk niet
denkbeeldig en dat gevaar stoelt niet
zozeer op haar tweeledige werkzaam
heden als wei op haar eigen gebrek
aan aanpassing. Ze kan niet een taak
buitenshuis vervullen en verder toch
alle tradities op gebied van huishouding
en gezinsverzorging trouw blijven. Ze
moet durven kiezen, durven verwerpen,
desnoods ten nadele van de onberispe
lijk nette kamers en altijd in het vóór-
deel van de kinderen.
Schikkingen met arbeid buitenshuis
worden namelijk bijna altijd ge
troffen, als de vrouw jong, ener
giek en actief is. Ze verbaast zich
over de daadkracht, die ze aanboort,
misschien had ze nooit geweten, dat ze
zoveel kon presteren, 's Morgens rent
ze door het huis om haar huishouding
op orde te brengen, ze draaft van haar
werk naar de slager en de kruidenier,
en blond meisje, gekleed in een
donkerblauwe zeiljopper en een
donkere broek, waarvan de pij
pen in rubber laarzen schuil
gaan, komt ons tegemoet. Een vrolijk
lachende mond met hagelwitte tanden,
frisse wangen en prachtig dik honing-
kleurig haar. Willy Wartenberg, zestien
jaar en enig meisje in Amsterdam dat
vorig jaar aan de Linnaeus-tuinbouw-
school slaagde voor het hoveniers
diploma. Wij bezoeken haar op deze
zomerdag in april om haar in de prak
tijk aan het werk te zien.
De hele dag hebben we naar haar
gezocht, want Willy verdeelt haar zor
gen over het groen van de vier tuin
steden en daar is, wat de aanleg en
het onderhoud van tuinen betreft, werk
genoeg. We vonden haar in Overtoom-
seveld, terwijl we nog dachten dat ze
in Slotermeer aan het snoeien was. De
knecht met wie ze werkt, wil haar
graag een half uurtje vrij geven voor
een babbeltje en in deze troosteloze
omgeving, waar nog druk gebouwd
wordt en de tuinaanleg, althans in de
ogen van een leek, nog niet bepaald
opvallend is, vinden we een paar be
tonnen stenen, waar we, bij gebrek aan
een betere zitplaats, maar op gaan
2itten.
Een stevige jongedame, met opval
lend frisse buitenkleur en het gezonde
mooie haar in twee kinderlijke staar-
^es!angs haar gezicht. Een beetje
moeilpk geeft ze antwoord op de eer
ste vragen. Ja, ze heeft nooit een an
der vak willen hebben en ze vindt het
werk m de tuinen nog iedere dag
boeiend. Nee, ze komt niet uit een
kwekers- of tuindersfamilie, ze is wat
dat betreft wel een vreemde eend in
de bijt, maar haar ouders hebben zich
geheel verzoend met de vakkeuze van
hun dochter. „Vroeger was ik een echte
bleekneus", vertelt ze vertrouwelijk,
(Advertentie)
PARFUM
M «MM»,
SCHOONHEIDS-PRE PA RATEN
sTEL 1 1.90.5 S - KORTE tttNtAAN ZBIOFltm QUDIPUK .WilSSENBRUCH LAAN
EedagentkanU^foaraW' die binnen vÜf
voor n °Pf>ebouwd, die
zélfs v~I1lng vatbaar is en
•Prookje maar Paa,ts!>aar' is geen
Shriek in Wvoh Een meuhel-
•Centeren mm a" ,s eens «aan expe-
^«bouwen pr w"""™! verbouwen en
ïeboren vnno ls het unieke idee
«Ut „sandwn bungalow die bestaat
^tneIe? welke heel *e'
^hoven flkaa? kunnen worden ge-
Het lage huis op de foto heeft
ruime kamers en verder alles wat een
respectabele bungalow behoort te heb
ben, ook bergruimte, een hall en zelfs
een terras. De standaard-indeling van
de drie verschillende typen die er van
dit huis bestaan, kan door de eventuele
bewoners, naar hun eigen fatasie en
hun eigen wensen en behoeften, ver
groot en uitgebreid worden, bijvoorbeeld
door er een kamer of een garage aan
te bouwen. Dat kan ook gebeuren als
het huis al een tijd bewoond is.
De bungalow is geenszins bedoeld als
vakantiehuis, maar wel degelijk als per
manente woonruimte en wel speciaal
voor lieden die op korte termijn een
woning willen hebben. De kleuren zo
wel binnen als buiten kan de bewoner
zelf kiezen. Op een expositie van deze
bungalow niet lang geleden in de Apol-
lohal in Amsterdam, trok het bouw
werk van sandwich-panelen veel aan
dacht.
„en nu zijn vader en moeder blij, dat ik
er zo gezond uit zie!" Nu, dat doet ze!
Zo'n meisje zou van ons persoonlijk
onbetwist de titel „Miss Holland" kun
nen krijgen, zoals ze daar zit, blozend
van buitenlucht, zonder make-up. met
ogen waaruit de vreugde straalt om
deze lentedag en de voldoening over
het werk van haar handen.
In juli 1962 deed ze examen, maar
ze had toen ai enige praktijk opgedaan.
De tuinbouwschool heeft namelijk al
leen de eerste twee jaren de hele dag
les. In het derde jaar zijn er twee. in
het vierde jaar drie praktijkdagen per
week. Vóór Laar examen werkte ze dus
al bij de Koninklijke Kwekerij Moer-
heim. Met een groepje van zes man
verzorgt ze particuliere tuinen maar
ook de gemeenschappelijke tuinen van
woningbouwverenigingen.
„We zijn nu bezig met het planten
van heesters en het opknappen van de
gazons." Op onze vraag of deze hees
ters uit Boskoop komen, antwoordt ze
trots, dat ze bij Moerheim zelf ge
kweekt worden. De heesters moeten
gesnoeid worden, dode takken «orden
verwijderd. De gazons moeten gemaaid
worden. Om de beurt maaien ze dan,
terwijl de ander de randen van de
gazons afsteekt. Ze heeft kennelijk
plezier in haar werk en ze verklaart
nog eens nadrukkelijk dat ze er nooit
spijt van heeft gehad dat ze, direct na
de lagere schooi, deze opleiding koos,
en volgehouden heeft, ook toen van het
vijftal meisjes dat oorspronkelijk start
te, vier het halverwege opgaven.
Ze studeert nog steeds, nu^ voor het
diploma „eerste knecht", een
tweejarige opleiding, waarvan er
nu alweer één jaar opzit. Ze ge
looft niet dat ze zich in de toekomst
zelfstandig zou willen vestigen. Ze vindt
dit werken in teamverband heel prettig
en ze staat erop él het werk mee te
doen. Alleen spitten wordt te zwaar
voor haar geacht, maar voor de rest
heeft ze het grootste deel van de winter
aan alle onderhoudswerk meegedaan.
Gelukkig leidt ze na het werk het
gewone leven van een jong meisje,
hoewel ze 's zomers lange werkdagen
maakt. Van 's morgens zeven uur tot
half zes, onderbroken door een uur
schaften. Geen wonder dat ze dan,
vermoeid door het werk in de buiten
lucht, vroeg naar bed gaat. „Maar
ik heb een massa jurken", zegt ze
met plezier, „en het is enig dat mijn
eigen collega's mij niet herkennen
als ze mij in het weekend ontmoe
ten".
Ze vindt het prettig om truien te
breien, en het bloed kruipt waar het
niet gaan kan met haar plastic
miniatuurtuin te spelen. Kleine plastic
bloemen en plantjes te schikken langs
plastic gazons met piastic huisjes. Zo
legt ze dan de buitenverblijven van
haar dromen aan.
Een onderhoud met de heer Nie-
meijer, onderdirecteur van deJKwekerij
Moerheim, bevestigt onze indruk. Ze
zjjn inderdaad heel gelukkig met deze
vrouwelijke „knecht" en ze zouden
graag meer van deze flinke meisjes in
dienst hebben. Er is voldoende werk
dat in het geheel niet onvrouwelijk is.
De tere jonge planten en heesters kun
nen even goed, zo niet beter, door een
vrouw als door een man verzorgd wor
den. Dit werk eist gevoelige vingers en
een aandachtige zorg, die eigen is aan
de vrouwelijke natuur.
Ook de reacties van de bewoners van
de tuinsteden zijn verrassend gunstig.
„Het is enig om een meisje tussen de
bloemen te zien. Wij kijken altijd maar
tegen mannen aan, maar zo'n fleurig
jong ding daar kijk je met plezier
naar."
RIE EERDMANS
ze ziet toch nog kans een kinderpar
tijtje en andere feestelijkheden te or
ganiseren, midden onder de zakenbrief
denkt ze aan het blik doperwtjes, dat
ze moet meebrengen. Ze heeft er ple
zier in, dat ze twee dingen tegelijk
kan doen, ze bewijst telkens weer, dat
ze op twee fronten strijdt, maar het
gaat inderdaad alleen, als zich geen
onverwachte situaties voordoen. Zodra
er iets aan de energie, de gezondheid
gaat ontbreken, zodra de leeftijd mee
gaat spreken, kan dat alles een last
worden, een eindeloze strijd om weer
op adem te komen.
Achter haar adem moet de werkende
moeder dan bekennen, dat niet alleen
de omgeving, maar ook zijzelf nog te
veel vasthield aan een conventie, een
ouderwetse degelijkheid, die voor haar
roofbouw op haar werkkracht beteken
de. Er zjjn een paar adviezen, die al
die jonge vrouwen en moeders met
plannen voor een carrière naast haar
gezinstaak ter harte zouden moeten ne
men. Bezin u op het werkelijke belang
van uw gezin, onderschat de huishou
ding niet, neem een marge, een brede
kantlijn voor onverwachte gebeurtenis
sen het leven is er vol van en
vóór alles: ren niet te hard! Het leven
is als een bergbeklimming. Wie hard
naar boven begint te lopen, haalt de
top niet.
H. Sw.
Advertentie)
DELFRITE
ooi voor
lekterhahkn
enimd»!
De mode-afdeling in mondaine Parijse sfeer.
(Van een onzer verslaggevers)
s1
Afgelopen zaterdag, de openingsdag
van de 17ste Schweizer Mustermesse,
was het al enorm druk, waarschijnlijk
ook omdat het stralende weer het ma
ken van een uitstapje wel aanlokkelijk
maakte. Zaterdagavond begon ook
in veie plaatsen van Zwitserland het
feestelijk uitluiden van de winter, een
tweedaagse folkloristisch evenement, op
traditionele wijze gevierd. Al is het be-
exposeren gebruikt in de horlogehal.
De permanente gebouwtjes daar, vaak
met kostbare natuursteen of marmer
bekleed, wekken door de Delichting
op het schitterende materiaal een
sfeer, die alleen geëvenaard wordl
door de ronde zaal met bijoux. De
rjjkdom, daar tentoongesteld, is van
dien aard, dat men er alleen op de
tenen lopend van durft te genieten.
Er staat niet voor niets een agent
voortdurend op wacht.
Even terugkomend op de horloges:
dit jaar heeft men het niet gezocht in
bijzondere modellen, maar zich toege
legd op bet aantrekkelijk exposeren van
twintigduizend nieuwe, algemeen gang
bare horloges, die ofwel reeds in serie-
prodnktie zijn of spoedig zullen ko
men. De typen variëren van een minia
tuurhorloge voor de dames tot een ul
tra-plat automatisch werk voor de he
ren. Overigens zijn de dameshorloges
over het algemeen langgerekt van vorm
en iets groter dan voorheen. Aardig zijn
de dubbel-exemplaren voor dame en
heer, van elkaar alleen verschillend
door grootte. Half tot de horloges, hali
tot de bijonx behoren enkele uurwerken
versierd met „Florentijns" of ander
goud, met „mozaïek" of kostbare edel
stenen.
Wie als gewone nieuwsgierige bezoe
ker over de Basler Messe loopt ziet
nog vele andere interessante dingen,
haast ontelbaar in aantal. Een enkele
opsomming wordt al te veel. Alleen zou
den wij nog willen noemen de Zwit
serse porcelein-, keramische, weef- en
nijverheidsprodukten zowel mooie als
verschrikkelijk lelijke verder cos
metica, speelgoed en vooral de meube
len, waaraan men ook dit jaar weer
aandacht heeft besteed. In Zwitserland
weet men wat „wooncultuur" is, zowel
in de meest luxe als de minder extra
vagante vorm. De kamertjes met meest
moderne, lage, sterk vierkante zitmeu
belen naast die in traditionele, wat
kitscherige „antieke" stijl zijn het
aanzien ten volle waard. Overigens ver
schilt de vormgeving van de meubelen
niet bijster veel van wat men ook in
Nederland de laatste tijd kan bewon
deren; het zijn voornamelijk de goede
combinaties van zit- en eetkamerameu
blementen, die het oog strelen.
Degenen, die na dit alles bezichtigd
te hebb en nog niet vermoeid zijn,
kunnen verder hun hart ophalen aan
de talloze huishoudelijke apparaten als
wasmachines en koelkasten, om tenslot
te uit te rusten bjj de stands met voe
dingsmiddelen en dranken en zich daar
gin van de lente alleen nog maar in het goed doen aan de heerlijke Zwitserse
«uideiyk (led van het land te bespeu- kaassoorten en voortreffelijke wijnen
zeils in de Franstalige kantons j om misschien buiten in de zon te be
komen van de overweldigende indruk,
die de Basler Messe biedt aan de ar
geloze bezoeker.
ren
rond het meer van Geneve en in de
omgeving van het Vierwoudstedenmeer
UUurt net nog wei twee weken, voor
dat het groen goed gaat uitlopen
toch had iedereen het afgelopen week
einde al een voorjaarsgevoel.
Op de Basler Messe Kwam dit tot
uiting in de grote belangstelling voor
de voorjaarsmoue-aiaeiingen, tezamen
een voornaam deel van de grootste
jaarbeursnal beslaande. De Zwitserse
.extie.- en kleomginuustrie is een van
de belangrijkste taxlken van uitvoer van
het land, omdat zij wat betreft kwali
teit en veelzijdigheid gemakkelijk kan
concurreren met vele andere landen.
De meeste produkten gaan naar de rest
van Europa en naar Noord-Amerika.
j u.st met het oog op de export is op de
Alesse een aparte afdeling ingericht,
„Aiauame et Monsieur gcueten. Door
een geraiiineerde opstelling en belich
ting is liet daar tentoongestelde een
iusl voor het oog.
Het hoogtepunt van de textielexposi-
tie biedt echter de afdeling „Création",
gezamenlijk verzorgd door de katoen-,
zijde- en kunstzijde-, wol- en schoenen
industrie. in een mondaine aankleding
sterk vergrote foto's van Parijs vor
men de achtergrond wordt de bezoe
ker geconfronteerd met de dernier cri
op het gebied van de Zwitserse mode
Bij de zijden stofxen vallen frisse nei-
aere meuren op ais iel rose, goud,
azuur en contrasterend zwart-wit. De
dessins gaan, evenals bij het katoen,
Uit van aostracte bloemmotieven, de
weeïseis dragen veelal een shantung-
acntig karakter en naast bouclé en jac
quard wordt wordt ook crêpe weer fa
voriet. Pastelkleuren van felle toon, zo
als geel, lichtblauw, oranje, een niet al
te donker marineblauw, magnoliarose,
rood en grijs zijn het kenmerK van de
wollen stoffen. Verder vindt men glad
de kaïngarens, shetiands en veei hn-
nenachtige weefsels. Bij de gebreide
Kleding, een eeuwenoud procédé uit de
omgeving van Sankt Galien, voert wit de
boventoon in combinatie met andere
heldere kleuren.
Het tricotcentrum een aparte stand
op de modeafdeling biedt voorname
lijk sportkleding en badpakken. Een
grappig effect wordt in deze expositie
bereikt door de opstelling van een aan
tal harnassen, middeleeuwse ridders;
die in hun starre metalen uitrusting
sterk afsteken tegen de rekbare tricot
stof.
Hoewel de schoenenindustrie in Zwit
serland maar een betrekkelijk kleine be
drijfstak is, vormen haar stands toch
een voornaam onderdeel in de expositie
„Création", die voor een deel werkt
met kleine winkeltjes, tentoonstelling
halletjes elk op zich.
Sinds jaren wordt deze wflze van
PLEASANT VALLEY, MICHIGAN,
23 april (UPI) Mevrouw Clara Boyer,
die in februari honderd jaar geworden
is, is maandag in Pleasant Valley in
de Amerikaanse staat Michigan, geko
zen tot vrederechter. Mevrouw Boyer
kreeg 188 van de 227 stemmen.
99
99
Publiciteit is sterk in de mode. Ook
de kloosters doen er aan mee.
De ene congregatie na de andere
verschijnt met een min of meer
geslaagde publikatie over haar werk
en wezen, haar ontstaan, haar idealen.
Nu er langzamerhand ook leken be
trokken worden bij de aanpassing van
het religieuze bestaan aan de tegen
woordige wereld, hebben de Zusters
van Liefde (van Tilburg), een leek
aangezocht om hun geschiedenis te
boek te stellen. Het eerste deeltje van
het werk werd ons toegezonden, sa
mengesteld door mejuffrouw Alice Lau-
ret, hist. drs. In het boekje, getiteld
„Clair Obscur", dat zich voordoet als
een gezellige pocket, geef! de schrijf
ster de gedetailleerde geschiedenis van
de vrome jonge vrouwen die in de ne
gentiende eeuw op initiatief van mon
seigneur Zuijsen de nood trachten op te
vangen onder de arme bevolking in
Brabant. Al de vele verwikkelingen die
daarmee gepaard gingen worden zeer
gedetailleerd beschreven, zij het met
vlotte pen en met de realiteitszin van
de leek die de kronieken beeft geraad
pleegd en over de zaak een nauwkeurig
verslag geeft, zonder persoonsverheer
lijking en zonder zalvende poespas.
Dit soort geschiedschrijving zal van
zelfsprekend alleen gelezen worden door
geïnteresseerden, maar belangwekkend
is het feit, dat deze stichtingsgeschie-
denis van een congregatie aan een
(vrouwelijke) leek werd toevertrouwd.
Na deze onthullingen over de aan-
vangsperiode der stichting, hoopt de
schrijfster volgens haar „verantwoor
ding", in „een volgende monografie het
wel en wee van de gestabiliseerde con
gregatie te verhalen." Het eerste deel
tje is voor 3.50 verkrijgbaar bij het
generalaat der zusters van liefde, Graaf -
selaan 166, Rosmalen.
A. Bgl.
