Bossche manifestatie tijdens
Utrechts congres geëvenaard
K.V.P. -jongeren
kabinet-De Quay
Mt. P. J. M. Aalberse:
socialisme heeft zich van
zijn camouflage ontdaan
Samenwerking
ftiet AR en CH
V.N.
brengen
hulde
„te moe!"
HTÊBSST
K0EDV00RU!
SCHEREN IN EEN
HANDOMDRAAI
SCHICK
Tilburgs stieregevecht,
teleurstellende vertoning
Spectaculair
noch
interessant
Loflied op de liefde
VASTENBRIEF VAN DE
BISSCHOP VAN BRUGGE
Naar diplomatieke post
geldnood
P.v.d.A. verrekent
zich 1 miljard
Drs. Barkman bij
drSoebandrio
TWEE artsen
reeds 3 maanden
aangehouden
Spaans-Brabants
feest in Tilburg
Jongetje in put
verdronken
Mr. dr. R. H. Pos
in
,0m de kwaliteit van
het bestaan9 haastwerk?
In Den Haag
ÈN SPIEGELGLAD
MAANDAG 13 MEI 1963
PAGINA
buitenlandse
kroniek
Th
Eind
ant
Crthe<k 8? mag niet voor-
d. a rgdijke acties vastlopen
Meer duidelijkheid
Overnacht veilig en rustig in
een hotel.
Krone mesjes.
n
Struyckenprijs 1963 voor
dr. J. A. Borne wasser
rUj} onze parlementaire redacteur)
lemi p''1ÏT, 13 mei Meer dan dui-
W(«en HSerei1 'n de K.V.P. hebben be-
hen rL ae plannen der regering om
recht t op 21-jarige leeftijd het stem-
«eerdo .?Ven> niet v<>or ongeïnteres-
op J,®? z.'.in ingediend. Er is zaterdag
sPanni ''OTigerencongres onder grote
ÖSUrpB £eluisterd naar wat leidende
Zego-p„ uvan regering en partij hen te
thousi "adden en er is met groot en-
H«pS'ïIe ?ereaReert'.
lentio kabinet, dat met zeven excel-
geJ e® het jeugdcongres kwam vol-
heeft ovaties gekregen, die voor
j borgen komt de Algemene Verga
ring
van de Verenigde Naties in
sPeciaIe zitting bijeen ter bespre-
t'n8 van een ernstige financiële
tgS/s' De V.N. zijn in geldnood ge-
a*t door de weigering van een groot
ie 1! 'e<^en kun verpbcbte bijdragen
"etalen. Dit betreft zowel de ge-
he contributie als de aanslagen
V Vr^e ^nancierin8 van twee speciale
q' "operaties: een in bet Midden-
°A ren en een 'n °'e Congo,
in- gevolg van de Suez-krisis van
h® Werd de United Nations Emer-
Force (U.N.E.F.) gevormd, die
lsrPM grensgebied van Egypte en
hog steeds in functie is. Ver-
l'cfi
'Salet
zag de volkerenorganisatie
m Je zomer van 1960 genood-
in te grijpen in de Congo. De
t Hl UC V_HJ1
enmalige Secretaris-generaal van de
'N., Hammarskjöld, bad geboopt
dit een kortstondige operatie zou
pih. maar het V.N.-apparaat voor de
°ngo bestaat intussen al bijna drie
«ar.
Onder de talrijke leden van de
V.N. die niet heb
ben willen betalen
voor de speciale
operaties bevinden
zich Rusland en
Frankrijk, twee lan
den die een perma-
h«ht.
zin Ze^el in de Veiligheidsraad be
ften
december 1961 heeft Oe
*ch een obligatie-lening uitge-
20oreven met het doel een bedrag van
fvj hi'ljoen dollar bijeen te krijgen.
hij44' er is slechts 150 miljoen dollar
wssrvsn de V.S. het
hen° Ste rleel voor hun rekening heb-
rpj], gehomen. Intussen is alweer 120
gev,0en dollar van dit bedrag uitge-
**»lfn' en in 1°°P van deze zomer
•chili c'e V.N. geen geld meer be-
eh &ar hebben voor de U.N.E.F.
een Congo-operatie, tenzij alsnog
kap aahtal landen bereid gevonden
te von°r<^en aan hun verplichtingen
N L°etl'
het J* h in juli van het vorig jaar
Den tr^hationale Hof van Justitie te
lid uitgemaakt dat geen V.N."
gen yC ,an onttrekken aan bëtalin-
het ]yr0j bijzondere acties, als die in
Bijgev 'j den-Oosten en de Congo.
dfage z°uden leden die geen bij-
acties en willen geven voor deze
Wine V°°r de consequenties geplaatst
het H*1 lv°Tden van artikel 19 van
Ües, j hhyvest van de Verenigde Na-
*eh lid A ar^heiI wordt bepaald dal
gebrek gedurende twee jaar in
aan z;: lts, gebleven bij het voldoen
'ieihrech ,nanciële verplichtingen het
's ecj. j3n worden ontnomen. Het
•che G' duidelijk dat een zo drasti-
8epas+ aa.tregel niet gemakkelijk toe
fden pf4 T^vhrden op machtige V.N.-
Eeri us land en Frankrijk.
•N. b S?ecial® werkgroep van de
?°oht y6 nj naar «en oplossing ge-
sis. I °jr i dreigende financiële
Air.*1 6 OI?ende bijeenkomst van
?t"oeD eiTlene Vergadering zal deze
m uitbrengen. Spoedig zal
Passe zou k k°1 men uit de
Oe Th kunnen raken.
Vis-oer, S die V?rig iaar tot secre-
kwe we gekozen, neemt
CTS h°J T Hh heeft met af-
^ge «chC em met een
ïhat L klSt z<?u aten zitten. Het
NgelifkU J°°ra "P de principiële
y.Nj__ ei van toekomstige speciale
u tj s v?or de Handhaving van
"oldo* °nW iVan ®ornrnige landen te
hh8enn aan un financiële verplicb-
de Bossche manifestatie van enige we
ken geleden niet onderdeden. Minister
president prof. dr. J. E. de Quay
hoorde na een vaderlijk woord vol
begrip voor wat de jeugd bezielt, eni
ge minuten lang ontroerd dit applaus
aan. Bij zijn komst reeds klaterde
het van alle kanten omhoog, waarna
voor het kabinet een spontaan „lang
zullen ze leven" volgde.
De minister van Buitenlandse Zaken
mr. J. Luns werd persoonlijk in de hul
de betrokken. Voor minister dr. M.
Klompé was er een grote bos bloemen
als dank voor haar werk, waarbij voor
al de Bijstandswet werd genoemd. In
de bloemenhulde deelde het Tweede
Kamerlid mej. G. Kok, die het beleid
van de afgelopen vier jaar besprak.
Even hartelijk als voor het kabinet was
het applaus waarmede de zaal een re
de van bet Kamerlid C. Kleisterlee ont
ving, waarin hij een vurig beroep deed
op de jeugd, om zich met volle over
gave te geven aan de taak voor christe
lijke politici weggelegd, juist in een
wereld van toenemende welvaart.
De minister van Buitenlandse Zaken
en de beide Kamerleden hielden rede
voeringen van een totaal verschillend
karakter en inhoud, maar de jeugd nam
alles met gretig enthousiasme op en
onderstreepte enkele hoogtepunten met
bijval.
Opvallend was de grote aandacht die
partijvoorzitter mr. P. Aalberse wijdde
aan het verlangen, dat ook bij de jeugd
in de K.V.P. leeft, om tot samenwer
king te komen met de beide andere
christelijke partijen, de AR en de CH,
„Er zijn er die beweren, dat je daar
bij toch eigenlijk bezig bent je eigen
partij op te heffen", aldus mr. Aal
berse. „Mijn antwoord is: „Als er geen
beter middel is om het doel te berei
ken, dan moeten wij dat middel aan
grijpen."
Hij stelde voorts vast, dat de ver
kiezingsstrijd o.m. als winstpunt heeft
opgeleverd, dat er op vele punten
meer duidelijkheid is ontstaan. Het
socialisme heeft zich van zijn camou
flages ontdaan en staat nu duidelij
ker voor ons, aldus de partijvoorzit
ter. Ook is het belang van een sterke
en ongeschokte katholieke partij bij
zonder duidelijk geworden.
Mej. Kok zei ervoor in te staan dat
het probleem van de woningnood, waar
op de statistici zich in hun prognoses
verkeken hebben, in de nieuwe Kamer
na de verkiezingen een veel deugde-
lijker aanpak zal krijgen. Zij wees op
de vele resultaten van het kabinet-De
Quay op sociaal gebied, waardoor de
balans in gunstige zin is doorgeslagen.
Zij noemde ons land ook op het ge
bied van de buitenlandse politiek, mede
dank zij de activiteiten van minister
Luns, een „koploper voor de goede
zaak".
De heer Kleisterlee riep zijn jeug
dig gehoor vooral op tot de taak die
christendemocraten zich thans moeten
stellen, nu de grotere welvaart tot
zelfgenoegzaamheid dreigt te gaan lei
den. „De welvaart aanvaard ik, maar
de fakkels van het oude idealisme
mogen niet gedoofd worden".
Hij wees op de taak die de christenen
hebben tegenover de ontwikkelingsge
bieden. „Wij kunnen hen geen betere
dienst bewijzen, dan door hun samen
leving op het christendom te bouwen,"
zo stelde hij vast. Het christendom
nieuwe glans verlenen zag hij ook als
de grote taak voor de christen-democra
ten in Europa. De zorg voor onze
A.O.W. en voor de sport stelde hij in
rangorde achter de grote noden en pro
blemen in de wereld die zich aan ons
geweten opdringen. Als middel om een
sterke christen-democratie op te bouwen
ziet hij mede het vormen van een ster
ke K.V.P.
De voorzitter "an de Centrale Jon
geren Groep in de K.V.P., de heer
G. Woertman, dankte hef kabinet-De
Quay o.a. voor enkele speciaal voor
de jeugd belangrijke resultaten. Hij
wees op de voorstellen tot herziening
van de Grondwet, waarbij lagere leef
tijdsgrenzen voor het kiesrecht zijn
voorgesteld op de vermindering van
belasting voor ongehuwden.
(Van onze sociaal-econ. redactie)
DEN HAAG, 13 mei De socialis
tische fractieleider dr. Vondeling heeft
zich op een allermerkwaardigste wijze
trachten te redden uit de voor zijn
partij beschamende situatie, dat dege
nen die voor de Partij van de Arbeid
een met veel ophef aangekondigd plan
„om de kwaliteit van het bestaan" ont
wierpen, zich een miljard verrekend
hebben.
In een interview met „Het Parool"
zegt de heer Vondeling, dat het be
langrijker is, dat de geesten door dit
soort plannen warden gericht op de
toekomst, dan dat er later teleurstel
lingen volgen als zo'n plan te mooi
blijkt te zijn geweest. Verder voert hij
ter verdediging aan: wij hadden een
grote studie willen maken. Men is er
echter door gebrek aan tijd en mensen
met op tijd mee gereed gekomen.
Op de mededeling dat de andere
helemaal niets gepresteerd
hebben, laat hij volgen: maar het ver-
kiezmgsprogram van de K.V.P. dan:
allemaal wensen
Verder verdedigt de heer Vondeling
net haastig in elkaar gezette, als se-
rieuze studie ingediende plan van de
bramtrust van zjjn partij, de Wiardi
Beekman Stichting, met aan te voeren,
dat dit ene miljard over een zodanige
periode uitgesmeerd moet worden dat
het „maar 120 miljoen per jaar te
veel zou zun. En dat er toch een gasbel
in Groningen onder de grond zit, die
wel 200 miljoen per jaar oplevert mis-
sohien later nog veel meer'
Tenslotte nog dit: men kan van ©en
politieke partij ook niet alles verwach
ten. Dan moet je een centraal plan
bureau hebben en een internationaal
bureau voor belastingrecht.
DJAKARTA, 13 mei (AFP, ANP)
Nederlandse zaakgelastigde in Indone-
si© drs. C. D. Barkman, heeft zater
dag zijn eerste officiële bezoek ge
bracht aan de Indonesische minister
van Buitenlandse Zaken, dr. Soeban
drio.
Het onderhoud, dat een kwartier duur
de, had plaats in de woning van de mi
nister, daar diens gezondheidstoestand
sinds enkele dagen iets te wensen over
laat. Soebandrio zei later tegen ver
slaggevers, dat hij drs. Barkman toch
had willen ontvangen opdat deze on
verwijld met zijn werkzaamheden zou
kunnen beginnen. Drs. Barkman zei,
dat hij minister Soebandrio op de hoog
te had gebracht van het vertrouwen
van zijn regering, dat de verhouding
tussen beide landen zal verbeteren met
het hervatten van de diplomatieke be
trekkingen.
Advertentie)
,wv
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 13 mei Twee Haag
se artsen, een vrouwenarts en een ze
nuwarts, zitten naar pas nu bekend ge
worden is reeds bijna drie maanden in
voorlopige hechtenis op verdenking van
het plegen van abortus.
Half februari werden beide artsen
door de Haagse politie gearresteerd,
nadat een vrouw aan de gevolgen van
Hilariteit verwekte een telegram van een behandeling was overleden. De
„1-* c'. rartcon rim in hof o o v. K-ut 1
prof. Romme, die zich voor zijn afwe
zigheid excuseerde maar niet kon na
laten te vermelden: „Indien ik mij niet
vergis, maakt ook Grondwetsherziening,
deel uit van de taak der te kiezen Ka
mers", woorden die eraan herinnerden,
dat deze belangrijke kwestie in de ver
kiezingscampagne niet al te veel aan
dacht heeft gehad.
artsen, die in het aan het licht geko
men geval hebben samengewerkt, zou
den zich vaker aan het plegen van dit
misdrijf hebben schuldig gemaakt. Ver
wacht wordt dat het onderzoek in deze
zaak, dat in handen is van rechter
commissaris jhr. mr. T. W. van den
Bosch, binnenkort zal worden geslo
ten.
(Advertentie)
Het Schick INJECTOR-
apparaat maakt scheren:
ultra-modern: nieuw mesje
in twee seconden automa
tisch.
ultra-snel: apparaat rust
in enig-juiste hoek tegen de
huid; feilloos scheren ge
garandeerd.
ultra-veilig: beschermde
hoeken van de mesjes.
met de unieke
.ook voor kleine stieren kan men bang zijn
TILBURG, 13 mei Wie de wraak
van de weergoden heeft afgeroepen
over de corridapremière van de Til-
burgse studenten, moge in het midden
blijven: feit is, dat de veelbesproken
stieregevechten zich zaterdagmiddag
hebben afgespeeld onder dusdanige kli
matologische omstandigheden, dat het
gebeuren zelfs niet zweemde naar een
zuidelijk volksfestijn. De Spaanse hoed
van de rector-magnificus die hem
overigens niet misstond kon dat nau
welijks veranderen
De ijzige regenvlagen, die de herin
nering aan de afgelopen winter haast
deden verbleken, vormden een belangrij
ke, maar niet de enige factor, die de
voorstelling tot een teleurstelling maak
te. De ongunstige opstelling van de tri
bunes te weinig aaneengesloten en
veel te ver van de ring was een
manco van gelijke orde. De toeschou
wers waren daardoor onderling, noch
met de arena verbonden en als ze al
behoefte hadden gehad om hoeden en
andere voorwerpen in de piste te wer
pen, dan was dit technisch onmoge
lijk geweest.
Die behoefte was overigens geen mo
ment te bespeuren. De spanning was
er eigenlijk al af vóórdat de voorstelling
ruim drie kwartier te laat, een aan
vang nam: tot op het bot verkleumd en
murw geteisterd door het luidspreker-
lawaai, dat een eivol stadion moest
suggereren, was men tot een dusdani
ge graad van gelatenheid geraakt, dat
alleen een zeer spectaculaire vertoning
nog enig enthousiasme had kunnen kwe
ken. Een dergelijke vertoning is het
bepaald niet geworden.
Het eerste kleine zwarte stiertje, dat
met schuchtere sprongetjes de arena
binnenhuppelde, wekte eerder gevoelens
van tederheid dan van spanning op en
de zes witgeklede kerels die om het
beestje heen in het rond sprongen, om
zich bij een uitval ijlings achter de hou
ten schuttingen te verschansen, lever
den een schouwspel op, dat eerder lach
wekkend was dan adembenemend. Het
dartele diertje had meer van een speels
springend kalf dan van een doldrieste
stier; het bepaalde zich ertoe, de raze-
téros enkele meters na te lopen en de
verovering van de twee cocardes die
het beestje op het lijf had, leek alles
behalve een huzarenstuk.
Hartveroverend was bij dit alles de
Bali. Bij de uitbarsting van de vul
kaan Goenoeng Agoeng op Bali, in fe
bruari van dit jaar, zijn 1584 mensen
om het leven gekomen. 78.000 mensen
moesten hun huis ontvluchten. (UPI)
Hoe moeten wij dan de ware liefde
voorstellen?
Een leraar van het technisch onder
wijs schrijft: „Ik heb fouten en ge
breken, mijn vrouw ook, maar we wor
den die gebreken en fouten nauwelijks
gewaar, omdat we van elkander hou
den. Onwillekeurig zien we alleen de
goede kanten van elkaar. En het goede
wordt met het goede beloond. Maar
laat de liefde weg, en men zal alleen
in zichzelf het goede nog zien, en in
de andere het verkeerde en al wat
mis is." Zeer gevat voegt deze leraar
erbjj: „Men kan alleen maar gelukkig
zijn wanneer men de andere gelukkig
maakt. Liefde is geven, zoveel als het
in ons bereik is. Wie dót kan. is ge
lukkig."
Van ware liefde kan maar sprake
zijn, wanneer man en vrouw uit ver
knochtheid aan God steeds opnieuw
hun best doen om elkaar blij, tevreden,
gelukkig te maken. De gehuwde die
waarlijk bemint, gebruikt zijn aandacht,
zijn wil, zijn hart en zijn lichaam om
de ander met het licht en de warmte
van zjjn vriendelijkheid en genegenheid
te vervullen. Aanhoudend en onver
moeibaar moet men zich de vraag stel
len: hoe kan ik de ander van geluk
doen stralen?
Zeer velen denken dat liefde iets
spontaan is. We moeten steeds opnieuw
onderlijnen dat ware liefde training
onderstelt. Man en vrouw moeten zich
oefenen in de liefde. Ze moeten be
ginnen met zichzelf te verloochenen en
met veel geduld aan de opbouw van
het geluk van de andere te. werken.
In vele brieven doet men opmerken
dat de liefde die de echtgenoten elkaar
toedragen, de kentrekken moet verto-
nen van de bovennatuurlijke liefde die
St.-Paulus beschrijft. Gij kent dit be-
roemde Hooglied van de liefde: „De
liefde is lankmoedig, vriendelijk is de
liefde. Ze kent geen napver. De liefde
pronkt met met ijdele dingen, ze maakt
met hoogmoedig. Z« gedraagt zich niet
onhebbelijk, zö zoekt zichzelf niet. zii
verbittert niet, ze rekent het kwade
met toe. Over het onrecht is zij niet
blijde; doch zij verheugt zich met de
waarheid. Alles bedekt zij, alles ver
trouwt zij, alles hoopt zij, alles duldt
zij. De liefde sterft nooit!" (1 Cor. 13,
4-8).
Dienen is de kenspreuk van de ware
liefde. Zij is geen veeleisende meeste
res die, met de mond vol vriendelijke
woorden, in feite van de andere zoveel
mogelijk tracht te profiteren. De liefde
is een trouwe en eenvoudige dienares.
Zij kiest de laatste plaats. Wie waardjjk
bemint mag, naar het voorbeeld van
de goddelijke Meester, getuigen dat hij
niet gekomen is om gediend te worden,
maar om te dienen (Mt. 20, 28). Waar
aan kunnen man en vrouw zien dat ze
werkelijk beminnen? Wanneer ze vol
eerbied zijn voor de andere en in alle
kleine en grote ogenblikken van het
dagelijks leven zich met vindingrijkheid
inspannen om hun echtgenoot te helpen
uitgroeien tot een blijde mens. een
schone mens, een godsdienstige per
soon.
Er staan in onze dorpen en steden
nog vele huizen waarin een man of
een vrouw dikwijls een dankgebed
stuurt tot God om al hetgeen hij of zij
van de ander mocht ontvangen. Luis
tert naar wat een vrouw uit Avelgem
schrijft: „Van huize uit heb ik geen
geestelijke vorming meegekregen. Ik
heb vroeg moeten naar de fabriek gaan
werken. Mijn ouders leefden niet in
goede verstandhouding, zodat ik maar
heel weinig persoonlijk christelijk leven
heb gehad. Toen ben ik getrouwd met
een jongen uit christelijk milieu. Onder
zijn invloed ben ik geestelijk beginnen
te leven. Ik kon bijna niet begrijpen
hoe God zo góed voor mij kon zijn dat
Hij die goede jongen in mijn leven liet
komen. In mijn lieve man zie ik het
tastbare bewijs van Gods liefde voor
mij. Die liefde tot God tracht ik nu
ook aan mijn kinderen te leren."
Denkt gij niet dat onze taak er vooral
moet in bestaan aan onze medemensen
hoop en moed te geven? We moeten
him zeggen dat de christenen die el
kaar het huwelijkssacrament toege
diend hebben, er mogen op rekenen
dat de Heilige Geest hen zal bijstaan om
zich te vormen in het beoefenen van
de echtelijke liefde. We moeten de lief
de voorstellen als een diep-menselijke
kunst, een geestelijk beroep, een ver
heven roeping. Begrijpelijk zjjn de ver
loofden en de jonggehuwden nog maar
onervaren beginnelingen in de liefde.
Helaas, na veel jaren huwelijk zijn
sommigen nog steeds beginnelingen ge
bleven. Voor allen valt er veel te leren
in de volgende brief die geschreven
werd door een handelsreiziger uit Oos
tende, vader van vijf kinderen: ,.Wij
zijn nu bijna zeventien jaar gehuwd,
zeventien gelukkige jaren, niettegen
staande de kleine en grote miseries
die ook bij ons te gast waren. Toen ik
trouwde kende ik de theorie; ik heb
er mij voor ingezet om deze tot werke
lijkheid te maken in mijn leven. De
Heer gaf mij de uitzonderlijke genade
een vrouwke te treffen dat mij begrijpt
en me wil helpen om een goed werk
tuig te zijn van O. L. Heer. In de dage
lijkse H. Mis en Communie heb ik tot
op heden de kracht geput om mijn be
roep te verzorgen, maar tevens om
voortdurend te kunnen trachten een
goed echtgenoot te zijn. Bij Jezus ben
ik de kracht gaan putten om steeds
te herbeginnen wanneer ik enigszins ge
faald heb. Want we blijven mensen,
hoe goed we het ook menen.
Er zijn ziekten geweest in huis, da
gen waarop het moeilijk was steeds
opgeruimd te zijn, geduldig en goed;
vijfmaal zijn er de uiterst zware maan
den van „verwachting" geweest voor
mijn vrouw. In die maanden moest ik,
na de soms zeer zware dagtaak, thuis
nog zeer veel helpen. Er is de moei
lijke tijd geweest waarop mijn vrouw
ziek werd. De Heer heeft ons beproefd
en zo hebben we het ook opgenomen.
De Heer beproeft zijn beste vrienden.
Samen het kruis dragend, zijn wij meer
één geworden.
Wanneer ik een vergelijking maak
met mijn liefde voor mijn echtgenote
tijdens ons eerste huwelijksjaar en die
van nu, kom ik tot de bevinding dat
ik mijn echtgenote nu bemin met een
liefde die zuiverder en dieper, trouwer
en meer apostolisch werd, omdat er
kruisen en moeilijkheden over heen ge
gaan zijn. Daarom vooral dank ik
O. L. Heer. Ons geluk is nu veel puur
der dan vroeger."
(Wordt vervolgd)
stndentenband, die op het juiste mo
ment het „Wij zijn niet bang" ten ge
hore bracht en even later het befaam
de lied van „Janus" inzette, toen het
stiertje met de lasso gevangen moest
worden, omdat het niet meer terugwil
de naar het hok.
De band speelde „The saints", toen
het tweede stiertje binnenkwam, een
bruin en iets feller uitziend exemplaar,
dat met een lasso aan de horens en
vijf mannen aan de staart in de juiste
positie werd gehouden om een berijder
te laten opstijgen. Toen de combinatie
werd losgelaten, kon men heel even
genieten van een wilde galop, die de
ruiter uitstekend doorstond. Na één
rondje ging het stiertje echter staan
uitblazen en kon men gaan uitzien naar
het volgende nummer.
Het derde stiertje, weer een zwart,
was iets actiever. Hier kwamen de be
faamde lappen aan te pas, die het beest
je slaafs achtervolgde. Het lukte het
dier enkele malen, die lappen onder de
poten te krijgen applaus voor het
beest en gefluit voor de matador tot
de laatste de cocarde van de rug griste
en het nummer een einde nam.
Tot zover had de hele voorstelling
het peil van een middelmatige circus
vertoning bij lange niet gehaald. Dat
niveau werd althans benaderd in de
suerte de caballero, waarin een aardig
levenslustig stiertje van het paard af
met cocardes werd versierd. Op dat
tijdstip was een deel van de toeschou
wers al naar aangenamer oorden uit
geweken.
Iets van stierenwoede bespeurde men
pas in het laatste bedrijf, toen stiertje
no. 5 enkele malen tegen de omheining
sprong. Mogelijk was het beest echter
alleen maar uitgelaten omdat het eens
even was uitgelaten Hoe dat zij, de
dierenbescherming had zich de teie-
gramkosten gevoeglijk kunnen bespa
ren. Helaas geldt dit mutatis mutandis
voor St. Olof en de organisatiekosten
V.L.
TILBURG, 13 mei Duizenden Tü-
burgers hebben genoten van de studen
tikoze Spaans-Brabantse lustrum op
tocht, die zondagmiddag naar het pa
leis-raadhuis trok, waar burgemeester
Becht de sleutel van de stad overhan
digde aan de preses van het Tilburgs
Studentencorps. De stoet haalde her
inneringen op aan het verre en recente
verleden: zowel de Inquisitie als de
Spaanse mijnwerkers werden op de
praalwagens ten tonele gevoerd. De
meisjes-studenten van „Atoom" fun
geerden met veel charme als Spaanse
schonen en zelfs de Spaanse sinaas
appels ontbraken niet.
Ook 's avonds stond Tilburg in het
teken van het studentenfeest: op de
Heuvel werd een vrolijk bal-champêtre
gegeven en een vuurwerk op het Longa-
terrein trok grote belangstelling.
SCHAESBERG, 13 mei Gisteren
is het driejarig zoontje Henk van de
familie Rith uit Kerkrade, die hier op
bezoek was, achter de woning van de
familie A. in een regenput gevallen en
verdronken.
Vermoedelijk heeft het jongetje het
deksel van de put, die ruim twee me
ter diep is en waarin het water mans
hoog staat, verwijderd.
NIJMEGEN, 13 mei Het hoofd
bestuur van het Thijmgenootschap
(Vereniging tot het bevorderen van de
beoefening der wetenschap onder de
katholieken in Nederland) heeft op
voordracht van het bestuur van de
letterkundige afdeling de Struycken
prijs voor 1963 toegekend aan dr. J. A.
Bomewasser te Nijmegen. De prijs zal
tijdens de algemene vergadering van
het Thijmgenootschap op zaterdag 25
mei in de Katholieke Economische Ho
geschool te Tilburg worden uitgereikt
(Advertentie.)
Uw zorgen voor morgen bij de OLVEH geborgen.
J Is straks mr. dr. Raymond
/I Henri Pos ajtreedt als ge-
volmachtigde minister van
Suriname in de Raad van
ministers van ons Koninkrijk,
zal hij deze hoge functie bijna
achteneenhalf jaar hebben be
kleed. Zijn benoeming viel
samen met de inwerkingtre
ding van het Statuut. De voor
bereiding daarvan had heel
wat voeten in staatsrechtelijke
aarde en de heer Pos was daar
bij ten nauwste betrokken. Het
begon eind 1947 toen de Staten
van Suriname hem voordroegen
om dat Rijksdeel als vertrou
wensman bij het ministerie van
Overzeese Gebiedsdelen te ver
tegenwoordigen. Hij was op
dat tijdstip tijdelijk procureur-
generaal in Paramaribo.
De planning van een nieuwe
rechtsorde voor ons Koninkrijk
was op gang gekomen en bij de
interim-regeling van 1950 werd
de heer Pos algemene vertegen
woordiger van Suriname in Ne
derland. In 1953 zien we hem
als voorzitter van de Surinaam
se delegatie op de Rondetafel
conferentie met de West. In een
verhandeling die mr. W. H. van
Helsdingen, raadadviseur voor
het betrokken ministerie, aan
de totstandkoming van het Sta
tuut heeft gewijd, wordt mr. dr. Pos vele malen genoemd: diens aandeel
bij de schepping van de nieuwe rechtsorde is groot. Toen het Statuut eind
1954 in werking trad werd de heer Pos tot gevolmachtigd minister be
noemd.
„U was toen geen lid van enige politieke partij, excellentie? En is
u nu aangesloten bij een politieke groepering?" Op onze dubbele vraag
is het antwoord: „Neen".
Mr. dr. Pos heeft zojuist een kabinetsvergadering bijgewoond als hij
ons op zijn kantoor aan de Jozef Israels laan in Den Haag voor een kort
onderhoud ontvangt. Een interview dat diverse malen wordt onderbroken
door het rinkelen van de telefoon. Het zijn met taktische kortheid maar
op vriendelijke toon gevoerde gesprekken. Wij merken intussen op, dat de
sfeer in dit ministeriële kantoor evenzo is: sober en vriendelijk. Aan de
wand bij de erker van deze suite in een gewoon woonhuis hangt een
grote groene kaart van Suriname. Het volle licht valt er op.
De heer Pos is een zeer evenwichtig mens, zo komt het ons voor. Toch
staat hij zo nu en dan op uit de brede lederen fauteuil om, al sprekend,
enkele rustige passen te doen. Dan gaat hij weer zitten.
Wij vernemen, dat Raymond Henri Pos in 1910 in Paramaribo is ge
boren, waar ook zijn grootouders „alle vier'-" het levenslicht zagen.
Na het lager onderwijs met ravotten, vallen en opstaan onder de palmen,
bezoekt hij in Alkmaar het gymnasium. Dan volgt Leiden waar hij rech
ten studeert. Na afstuderen kijkt hij kort in het buitenland rond, keert
terug naar Leiden en promoveert in 1939 op een proefschrift getiteld:
„Evenredige vertegenwoordiging en volksvertegenwoordiging". Zijn promo
tor is niemand minder dan prof. mr. dr. R. Kranenburg.
Teruggekeerd in het land van herkomst begint de heer Pos een car
rière bij de rechterlijke macht. Hij klimt op tot advocaat-generaal en
tenslotte ziet men hem als tijdelijk P.G. Dan begeeft hij zich in de praktijk
van het staatsrecht dat blijkens zijn gekozen studie-richting zijn bij
zondere belangstelling heeft.
Terug kijkend op de afgelopen acht jaar glimlacht de heer Pos bij de
gedachte aan de misverstanden, die hij telkens uit de weg heeft moeten
ruimen. Maar er is reden voor hem tot voldoening als hij de resultaten
overziet. Daar is om een recent voorbeeld te noemen: de associatie van
Suriname bij de EEG. Daardoor kan het rijksdeel geld krijgen uit het
ontwikkelingsfonds van de gemeenschap. Het heeft nu ook gemakkelijker
toegang tot de Europese markt voor zijn agrarische voortbrengselen. Wij
kunnen nu met een geruster hart de produktie van. rijst en bananen uit-
brctdcu."
De toekomstige ambassadeur mr. dr. R. H. Pos vertrouwt ons toe, dat,
rerwijl hij toch véél leest als ontspanning, detective-verhalen zijn belang-
telling niet hebben. „Ik heb bij het parket in de praktijk van misdaad
en opsporing gezeten; dus geen detective-verhalen."
De heer Pos heeft voor geschiedenis een ruime plaats in zijn boeken
kast. Hij praat over details in de koloniale historie van Centraal en Zuió-
Amérika alsof de gebeurtenissen zich gisteren voltrokken. Zijn kennis
van het Caribisch gebied is verrijkt toen hij als lid van een internationale
commissie zich intensief met bepaalde emigratie-kwesties moest bezig
houden. Meermalen maakte de heer Pos deel uit van de Koninkrijksdele
gatie naar de VN-assemblee, en naar andere internationale conferenties.
Misschien ligt daarin de verklaring, dat deze pionier onder de Surinaamse
intelligentxa enkele jaren geleden met de studie van het Spaans begon.
Misschien was het ook een onbewust zich voorbereiden op de hem nu
wachtende taak als chef van een diplomatieke post. In Centraal of Zuia-
Amerika? Er zijn al verschillende landen genoemd, maar als wij dit serry-
ven staat het nog niet vast in welk land hij een ambassade zal gaan leiden.
Voor Den Haag én voor Paramaribo maar ook voor betrokkene zalf zitten
aan deze benoeming meer kanten dan gewoonlijk reeds het gevai is me
de bezetting van een hoge diplomatieke post.
