jaar
Maurice kardinaal Feltin
vandaag tachtig
■Aartsbisschop van Parijs
voert verlicht bestuur op
verantwoordelijke post
Geen besluit
genomen over
VN-financiën
op
VASTENBRIEF VAN DE
BISSCHOP VAN BRUGGE
Vaste Brandstoffen" licht voor in Den Haag
Toerwagenrallye
Mosselzaadrace
Koning S AOED in
Weens ziekenhuis
Pauselijke brief
tot de Slavische
volkeren
fi
WOENSDAG 15 MET 1963
PAGINA 7
Ritmeester presenteert.
het puikje van de
Sumatra oogst!
Het puikje van de Deli Su
matra oogst 1961 werd ge
reserveerd voor de nieuwe
Ritmeester Miranda.
Neem de proef: u herkent
onmiddellijk het geurige
Deli aroma!
Ontmoeting Franco-Salazar
KARDINAAL FELTIN
'^eui onze Paröse correspondent)
aurice kardinaal Feltin, aart»-
JVj bisschop van Parijs de 138ste
•*- bestuurder sinds het diocees
0 werd opgericht bereikt vandaag
der zeer sterken; hij wordt
ycnng jaar. En hoewel dit telt volgens
U™6l«k« usances geen aanleiding
ledt tot een grote viering, mag het
ch de gelegenheid verschatten hier
terugblik te werpen op een welge-
'de belangrijke herderlijke loopbaan,
2 meer waar de kardinaal ook als in-
?ti»ationaal voorzitter van Pax Christi
j*J' ver buiten de Franse grenzen bo
udheid geniet.
Pe essentiële biografische gegevens
miden als volgt. Maurice Feltin werd
2p 15 mei 1883 geboren in het plaatsje
P?Ue aan de Zwitserse grens, waar
fun vader notaris was. Hu studeerde
ömnaniora bij de Benedictijnen van
"eile-Marstein en voltooide wat men
"°emt zijn klassieke studie bij de Je-
rweten te Dijon. Daarop volgden
"Usbegeerte en godgeleerdheid op de
•^minaries van Issy-les-Moulineaux
Parijs en van Saint Sulpice in
hart van Parijs zelf. Op 3 juli
*»09 werd hij priester gewijd, waar-
zijn benoeming volgde tot kapelaan
Beaanpon in het gelijknamige aarts-
aiocees, het diocees van zijn her
komst.
A's zovele jonge geestelijken en se-
JrJ'haristen in Frankrijk riep de alge-
£ehe mobilisatie van zomer 1914 de
!?hge kapelaan op in militaire dienst;
r? oorlogsjaren 1914-1918 zagen hem
*8 brancardier aan het front.
priesterlijke bediening hervatte
Vat, Feltin in 1920 als pastoor-deken
lil J^iromagny in de Vogezen, waarna
^25 zjjn overplaatsing volgde als
J°or naar de St. Marie-Madeleine te
helton. Twee jaar later werd hij tot
tot ?!sschopsambt geroepen: benoeming
l9j»bissch°p van Troyes. Op H rt
srt. ontving hij te Besangon de bis-
P^ijding uit handen van kardinaal
biet .Maar zoals het in Frankrijk gaat
Msdorabestuurders van vermoede-
di6n?ngewoon talent, hun eerste diocees
den veelal slechts om hun begaafdhe-
iw^1'de proef te stellen. In 1932 werd
Ma»; door de H. Stoel overge-
ieteist naar de aartsbisschoppelijke
de van Sens. Drie jaar later volgde
f>e; .Awplaatsing naar de aartsbisschop-
8u<jt„ zetel van Bordeaux en in au-
werd hU door Pius XII aan-
len ^en om kardinaal Suhard op te vol-
eb ro ParÜs, het buiten kijf moeilijkste
bien ste diocees van Frankrijk en
anhLiTlag wel zeggen een van de ver-
terih^delijkste van de Franse ohris-
kiteJ'd. In het Consistorie Van 12 ja-
JClj i53 werd mgr. Feltin door Pius
«H kardinaal gecreëerd.
V®h Maurioe Feltins bisschoppelij
ke periode te Troyes wordt voor
al gememoreerd dat hij in zijn
bu». herderlijke brieven de strijd aan-
j®8en de heersende onwetendheid
Sen. hhgieus gebied; van zijn tijd te
v4n hij zich vooral het lot aantrok
dea. de minst bedeelden. Naar Bor-
Hia' A jvas hij geroepen om er dit grote
4att5..blijkbaar wat achterop geraakte
W ^diocees een waardige organisatie
het ®Veh. Hij was er vooral actief op
boy gebied van de kerken- en scholen
de j?' en hi) stimuleerde in hoge mate
daatrA'holieke Actie. Voor de clerus al-
Va,.1 is het nog altijd een onderwerp
lijn dankbare herdenking hoe hij ,,al
6en «eestelijken in het bezit stelde van
«ejjiijendelijkse toelage en aan alle
*5d2j'sten net dagelijks brood verze-
Un f. 'i'e Bordeaux maakte mgr. Fel-
Sdrw jaren van de tweede wereld-
^Uit? mee en de bezetting door de
W.cers. Hij verhief er zich krachtig
de Duitse wandaden en terreur,
hame tegen de parate executies
fen e dodenvervolging. Een aantal Jo-
van Bordeaux, waaronder de rab-
flL> redde hij het leven door hen in
^^artsbisschoppelijke paleis te ver-
lVii gelegenheid van het indertijd te
k ds gevierde 25-jarig bisschopsjubi-
Vv. Van kardinaal Feitin haalde mgr.
(WOurg, aartsbisschop van Besangon,
'••..groot vriend en klasgenoot van de
"aris en een „Franche Comtois" als
herinneringen op uit de gemeen-
Ppelijke jonge jaren, waarbij hij zo-
kls een karakterportret van de ju-
schilderde. „Hij beantwoordde
wel aan de volksaard van onze streek.
Hij had al onze deugden in hoogste
graad en de meeste van onze gebreken
feredueeerd tot een minimum". Als die
eugden somde de feestspreker toen op:
oprechtheid „men wist wat men aan
u had" ordelievendheid en methode,
evenwichtigheid, die kalmte meebrengt
in het handelen en sereniteit te midden
van de moeilijkheden. De gebreken wa
ren koelheid, die soms wel eens op
hardheid leek, en een geest van onaf
hankelijkheid die het moeilijk maakte
de Franche Comtois tot volgzaamheid
te brengen, wat in het bijzonder gold
voor de geestelijkheid. Maar de koel
heid was veelal slechts schijn en als
het contact eenmaal was gelegd bleek
al spoedig onder een ruwe bolster een
hart van goud schuil te gaan. En wat
de onafhankelijkheid betreft herinnerde
mgr. Dubourg eraan hoe „de pastoor
van St. Marie-Madeleine" van Besan
gon te allen tijde de roep had gehad
de meest onafhankelijke te zijn van al
lemaal". Zodat derhalve dat pastoor
schap reeds een eerste goede voorbe
reiding was geweest voor Maurice Fel
tin, „want als aartsbisschop van Pa
rijs zot gij de chef geworden van die
machtige pastoors, waarvan ieder, even
als de pastoor van de Madeleine te Be
sangon. zich bisschap waant in zijn pa
rochie''.
Wie te Parijs, door min of meer
nauwe samenwerking met de
aartsbisschop, er zich op kunnen
beroepen hem enigszins te ken
nen, beamen de fundamentele juistheid
van dit niet zonder enige schalksheid
geschilderd portret. Daarbij opgemerkt
zij nog dat m het bijzonder zijn even
wichtigheid en sereniteit kardinaal Fel
tin te stade zullen zijn gekomen in de
ook politiek moeilijke jaren van zijn
Parijse herdersambt, toen „Algerije"
de katholieke gewetens tot stellingname
dwong en die stellingname zozeer ver
deeld bleek.
Op het zuiver pastorale plan deden
zich onder meer de geruchtmakende
zaken voor van „de moderne catechis
mus" en van de algehele liquidatie van
het experiment der priester-arbeiders,
beide zaken waarin de Romeinse Curie
anders oordeelde dan Parijs. Daarte-
fenover kwam het tussen de Kerk in
'rankrtjk en de Vijfde Republiek tot
een wettelijke beslechting van de school
strijd, waarbij het goed recht op staats
subsidie aan het katholieke bijzonder
onderwijs werd erkend en geregeld.
In het tot stand komen van deze rege
ling heeft kardinaal Feltin een belang
rijk aandeel gehad. Al moet erbij ge
voegd worden dat het met de tenuit
voerlegging van de regeling nogal ha
pert.
Het is, zo menen wij te mogen zeg
gen, een ruimhartig en verlicht bestuur,
dat kardinaal Feltin voert, onafhanke
lijkheid en initiatief gunnend aan de
onder hem verantwoordelijke geestelij
ken en leken, maar zich bewust van het
in hem berustende gezag, dat hem ver-
plioht waar nodig met „een tik van de
kromstaf" al te buitensporigen tot de
orde te roepen.
Behalve door zijn hulpbisschoppen
wordt kardinaal Feltin nu sinds bijna
twee jaar terzijde gestaan door een
coadjutor „sedi datus", in de persoon
van mgr. Veuillot. De hoge leeftijd is
voor de kardinaal niet helemaal geko
men zonder gebreken. Staan en lopen
vallen hem moeilijk, hij moet daarbij
gebruik maken van een stok. Pontifi
cale ceremonieën verricht hij nog
slechts bij grote uitzondering. Maar hij
presideert nog vaak bijeenkomsten en
vergaderingen en hij voert daarbij met
even groot gemak en helderheid en met
even klare en krachtige stem het woord
als ooit.
WENEN, 15 mei (UPI) Koning
Saoed van Saoedi-Arabië is gisteren
onverwachts in Wenen aangekomen
voor een medisch onderzoek. Hij is na
aankomst opgenomen in een kliniek in
de Oostenrijkse hoofdstad.
Saoed, die naar verluidt aan een
maagkwaal lijdt, zal behandeld wor
den door de befaamde Oostenrijkse
specialist professor Karl Fellinger. Uit
welingelichte kringen wordt vernomen
dat de koning tenminste drie dagen in
het ziekenhuis zal blijven.
VATIiKAANSTAD, 14 mei (KNP)
In sommige Slavische landen (Oost-
Europa) wordt de edele naam van het
Christendom niet met respect uitge
sproken, zo constateert de Paus in de
brief, die hij gericht heeft aan de bis
schoppen der Slavische landen. Hij
schreef deze brief ter gelegenheid van
het elfde eeuwfeest van de komst van
de apostelen Cyrillus en Methodius
naar de Slavische volkeren. Het schrij
ven begint met de woorden „Magnifi-
ci Eventus". De Paus spreekt de hoop
uit, dat de politieke leiders in die lan
den hun ideeën zullen wijzigen en dat
de storm, die thans over de Kerk gaat,
mag veranderen in een lichte bries,
aldus het K.N.P.
De Paud wijst voorts op de grote
betekenis van beide heiligen voor de
cultuur der Slavische volkeren. Cyril
lus heeft zijn naam gegeven aan het
alfabet, dat hij voor de Slavische taal
ontwierp, het z.g. Kyrillisch alfabet.
Zij vertaalden het Oude en Nieuwe
Testament en verscheidene liturgische
boeken in de Slavische talen. Dit cul
turele werk vergemakkelijktede op
komst van het Christendom. De paus
herinnert voorts aan zijn grote liefde
voor 't oosten en vooir de Orthodoxie, waar
hij in de loop van zijn leven veel mee
te maken heeft gehad. Hij eindigt met
de hoop uit te spreken, dat de geschei
den christenen van het ooster weer
geleidelijk tot de eenheid der Kerk in
Christus mogen geraken.
NEW YORK, 15 mei (AFP.UPI)
De Algemene Vergadering van de VN
die gisteren in speciale zitting bijeen
kwam om een poging te doen de fi
nanciële problemen van de volkeren
organisatie op te lossen, heeft beslo
ten deze netelige kwestie door te zen
den naar haar begrotingscommissie.
De Assemblée aanvaardde het prins
dom Koeweit als lll-de lid van de or
ganisatie. De goedkeuring van het be
treffende voorstel geschiedde bij ac
clamatie, maar Haïti liet verstek gaan
omdat dit land gevaar liep op de lijst
van stemgerechtigden te worden over
geslagen wegens te grote schulden.
De Verenigde Staten, die wensen dat
de leden van de V.N. hun financiële
verplichtingen beter nakomen, had
lang voor de opening van de zitting
gedreigd te eisen, dat artikel 19 van
het Handvest zou worden toegepast.
Dit artikel bepaalt dat een lid, dat
tere schuld aan de V.N. heeft
(Advertentie)
een gro
dan de heffingen voor een periode van
twee jaar, zijn stem verliest. Tenmin
ste tien landen liepen daardoor gevaar
aan de kaak te worden gesteld. Er
werden echter op het laatste moment
nog zóveel chèques gedeponeerd, met
name door Hongarije en Cuba, dat al
le wanbetalers zich nog „gered" heb
ben, met uitzondering van Haïti, welk
land een schuld heeft van 22.500 dol
lar boven de limiet.
MERIDA, 15 mei (AFP) Gene
raal Franco heeft gisteravond in de
Spaanse stad Badajoz een onderhoud
gehad met premier Salazar van Por
tugal. De besprekingen, waarbij de
wederzijdse ministers van buitenland
se zaken aanwezig waren, worden ver
moedelijk vandaag voortgezet. De be
spreking is de zevende die beide staats
lieden sedert 1942 hebben gehouden.
Over de aard van het besprokene is
tevoren niets bekendgemaakt.
Loflied
IV
de liefde
Zo was ook het besluit van een groep
familiehelpsters, die in een brief hun
indrukken over de vele contacten in de
gezinnen mededelen en schrijven:
„Wanneer het goed gaat in een gezin,
dan is het bijna altijd omdat er een
christelijke geest te vinden is. Waar
gebeden wordt, waar men op God ver
trouwt, daar worden kleine onenighe
den en grote moeilijkheden weer goed
gemaakt. In die huizen voelt men dat
Christus achter man en vrouw staat.
De diepe betekenis van de echtelijke
trouw kan slechts gevat worden als
men zich theologisch bezint over het
wezen van het huwelijk als heilssacra
ment en het beschouwt in het licht van
de eenheid tussen Christus en zijn Kerk.
Bij de sacramenteel gehuwden steunt
de huwelijkstrouw niet alleen op na
tuurlijke pogingen en inspanningen.
Ghristus helpt hen om trouw te zijn.
In het sacrament van het huwelijk heeft
Christus met deze echtelingen een ver
bond gesloten. Hij heeft zich aan hen
gehecht, Hjj blijft bij hen voortdurend
aanwezig, Hü is de intieme vriend ge
worden van de familie. Alle uitingen
van de levensgemeenschap bij het chris
telijk echtpaar worden nu door Christus
ondersteund met zijn sacramentele ge
nade. Geeft gij er u rekenschap van
wat dit voor u betekent, christelijke
gehuwden. Gij moogt de genade, die
het huwelqkssacrament u biedt, niet
beperkend beschouwen als een soort
medicament tegen menselijke zwak
heid. De sacramentele genade is een
werking van de aanwezige goddelijke
Vriend. Christus tegenwoordigheid
moedigt u aan en wekt u op. Hij maakt
uw liefde dieper. Onder het oog van
God groeit de blijdschap van uw samen
zijn. Weet men genoeg dat door rijn
goddelijke aanwezigheid de intieme
uitingen van de natuurlijke liefde tus
sen man en vrouw verheven worden tot
bovennatuurlijke daden en dat men
door deze daden God verheerlijkt, het
heilsmysterie helpt verwezenlijken en
Christus bijstaat m de heiliging van
zijn Kerk? Beseft g« voldoencte dat zljri
genade de bezegeling en bekrachtiging
is van uw onverbreekbare eenheidIn
het woord genade ligt de betekenis van
charme of bevalligheid. Christus ge
nade omstraalt u beiden ot maakt u
steeds meer bevallig en .TÏ
elkanders ogen. Onder zijn invloed kunt
gjj minder en minder de ogen en de
harten van elkander afwenden en ge
raakt ge inniger en inniger aan elkaar
verknocht en in uw zieleleven meer en
meer met elkaar verbonden. Indien zij
nederig en vertrouwvol beroep doen op
deze sacramentele hulp van de aan
wezige Christus, groeien de echtelingen
in eenheid, worden ze dieper ingescha
keld in het mysterie van de Kerk en
vorderen ze samen op de weg naar
de Vader.
Een leraar, vader van een kroostrijk
gezin, schrijft het volgende: „Het is
goed dat de echtelingen zich bewust
zijn van de aanwezigheid van een Der
de. Bh hen en met hen verblijft de
goddelijke Vriend Jezus Christus. Hij is
het die hen tot elkaar gebracht heeft
soms op 'n opvallende wijze
en die Zich definitief met hen verbindt
en waarde te onthullen, om ze blind
te maken voor eikaars gebreken, zoals
Hij zelf blind wil zijn voor de onze.
Het huwelijk wordt in Christus met
drie gesloten, en er is al 'n breuk
als we de Derde de deur wijzen. De
verzoening begint bij die Derde die
het hevigst liefheeft. Dan gebeurt het
ook dat man en vrouw elkaar terug
vinden, zelfs in gevallen waar iedereen
voorspelde dat het voorgoed gedaan
was.
Als dit op het natuurlijke en het
bovennatuurlijke plan de diepe aard
van het huwelijk is, dan wordt het met
een duidelijk dat de Kerk nooit de
ontbinding kan toestaan, wanneer een
htuwelijkin volle vrije wil voorde Kerk
gesloten en door de gehuwden in de
gemeenschap voltrokken werd. Dat de
Kerk tegen betaling een dergelijk hu
welijk zou ontbinden is leugen en las
tertaal. In haar geschiedenis heeft de
Kerk genoeg geleden, omdat zij voor
de groten der aarde voor haar plicht
ter zake nooit is bezweken. Het is nodig
de publieke opinie voor te lichten, en
beter bekend te maken dat de Kerk
nooit ontbinding kan verlenen aan een
huwelijk dat voltrokken is. Alleen in
twee gevallen kan zjj tussenbeide ko
men: 1) wanneer na een langdurig en
grondig onderzoek aan het licht komt
dat er geen geldig huwelijk was. In dit
geval wordt door de Kerk de ongeldig
heid officieel erkend; 2) wanneer het
bewezen is dat het kerkelijk huwelijk
nooit door de volledige lichamelijke ge
meenschap werd voltrokken. In dit
laatste geval kan de Kerk om zware
redenen dispenseren.
Ten overstaan van de huidige crisis
moeten wij ons de vraag durven stellen
of de lichtzinnigheid, waarmee sommi
ge gedoopten over de onverbreekbaar
heid van het huwelijk spreken en de
roekeloosheid waarmee zij hun huwe-
HJK in gevaar brengen, niet voor een
ruim deel moet toegeschreven worden
aan een gebrek aan diepe kennis van
de godsdienst. Is dit ook niet de reden
van de ontmoediging en het pessimis
me die in vele harten woekeren? Heb
ben wij aan de verloofden genoeg ge
zegd dat eèn huwelijk geen stand kan
houden zonder gebed en vertrouwen in
Jezus Christus? Hebben wfl aan de ge
huwden genoeg verkondigd dat him
huwelijk een sacrament is? En werd
dan genoeg aangetoond welke verheven
bezieling en welke wondere kracht kan
uitgaan van het feit, dat de echtgenoten
door de aanwezige Christus onophou
dend ondersteund worden? Is de huidi-
r._. ge toestand niet een gevolg van gods
voor het altaar. Onder de verlovingstijd dienstige ondervoeding?
was Hü er al bö, om se eikaars gaven1 Als ik al deze vragen stel, dan is het
omdat in tientallen brieven met de
meeste nadruk gezegd wordt: de her
nieuwing van het huwelijksleven zal
maar bereikt worden door een dieper
beleven van de godsdienstige betekenis
van het echt-verbond als sacrament.
Dit is zeer juist. Het is de grote ver
dienste van de Kringen voor huwelijks-
en gezinsspirituailtelt en van de Ge
zinsgroepen van Onze Lieve Vrouw dit
aan hun leden te hebben leren inzien
en beleven. Ook de opvoedende takken
van onze christelijk-sociale organisaties
en de K.A.-groeperingen van de jeugd
hebben op dit gebied zeer veel gepres
teerd.
Beminde gelovigen, zoals elke sacra
mentele genade, zal de heilswerkdadig-
heid van het christelijk huwelijk slechts
gerealiseerd worden, indien man en
vrouw in hun huis aan Jezus Christus
daadwerkelijk toegang verlenen, zjjn
begenadigende werking beamen en zjjn
bijstand regelmatig afsmeken.
Dat geen huwelijk kan standhouden
en gelukkig zijn zonder genade en ge
bed, daarvan zijn alle oorrespondenten
Goddank diep overtuigd. In ten minste
90 pc<- van de brieven wordt recht
streeks of onrechtstreeks benadrukt
dat de gehuwden nederig en vertrouw
vol moeten bidden. Het is werkelijk or
vallend. Door allen wordt met de
sterkste overtuiging gewezen op de
noodzakelijkheid van het gebed, het ge
loof in de heilswerking van Christus ea
het vertrouwen in de goddelijke Voor
zienigheid. Uit sommige? brieven kan
men dan ook opmaken welke wonder
bare intimiteit met Christus en welke
diepmenselijke verknochtheid aan el
kander tot stand komen bij echtgenoten
die konsekwent hun leven op deze bo
vennatuurlijke grondslag bouwen. Luis
tert bij wijze van voorbeeld naar de
volgende brief, waarmee ik dit tweede
deel wil besluiten.
„Mijn vrouw zit rechtover mi) aan
tafel. Het zijn schone ogenblikken. Of
schoon er slechts af en toe een woord
gesproken wordt, voelen we ons dicht
bijeen, omdat wij beiden schrijven over
een gemeenschappelijke zaak en van
uit een gemeenschappelijk gezichtsveld.
We voelen ons zo één in de liefde van
Christus. Ik weet wat zij over het leven
denkt en zij weet hoe ik het leven zie.
Wij samen zijn met onze kinderen op
weg naar het huis van de Vader.
Mijn inziens moet de echtgenoot
zijn vrouw niet enkel beminnen en be
naderen als mens met wie hij hier een
aards geluk moet opbouwen, maar als
een persoon met wie hij door O. L.
Heer tot een eenheid verbonden is in
leven en dood. Voor haar heiligheid is
In het fraai vertimmerde voorma
lige belastingkantoor aan het
Prins Hendrikplein in Den Haag
móéten haast wel gezellige men
sen werken: men stookt er kolen. Het
is nauwelijks verbazingwekkend dat
men er kolen stookt want sinds enkele
dagen is er gevestigd het nieuwe
centrum van de Stichting Vaste
Brandstoffen, die beoogt propaganda
te maken voor het gebruik van kolen
als warmtebron. Wanneer men de
secretaris, mr. J. de Zeeuw, vraagt
of het nieuwe centrum is betrokken
om met verhoogde activiteit de olie-
stook te bestrijden weert hij dit ver
ontwaardigd af. „Wij bestrijden niets
en niemand. Wij zijn alleen maar
vóór kolen en voeren daarvoor al vijf
jaar propaganda".
Waarmee in de loop der jaren die
propaganda is gevoerd, is ook in het
centrum te vinden. Het begon nau
welijks geslaagd met die affiche met
roodgloeiende handen. Daarna kwa
men de uitgekiende advertentiecam
pagnes, waarin behalve op de gezel
ligheid van de Nederlanders ook op
hun gezond verstand werd geappel
leerd. Vooral van dat idee van stof en
as moest men af. Vandaar dat men
op een plaat in het centrum een ver
standige moeder tegen haar dochter
die op het punt van trouwen staat en
tegen de asrommel van een kolen-
kachel opziet, ziet zeggen: „Lieve
kind, je praat of je stoker op een
schip moet worden'
Ook de techniek en de vormgeving
van kolenhaarden en centrale verwar
mingen zjjn met hun tijd meegegaan,
zegt de heer De Zeeuw, en hij wijst
op de moderne haarden in het cen
trum. Hij wijst ook op de ketel van de
eigen verwarming, met een automa
tische vultrechter, een elektrische
schoorsteen die zelf de trek regelt en
de standaard-asemmer, waarin recht
streeks de as valt en die alleen maar
buiten gezet hoeft te worden wan
neer de reiniging langs komt.
In de showroom laat mr. De Zeeuw
een keukenkachel zien in een wit-
email ombouw, die precies op een
gasfornuis lijkt. Commentaar van de
heer De Zeeuw: Wanneer je een ty
piste in een onverwarmde kamer zou
laten werken, zou Je binnen de kort
ste keren de arbeidsinspectie en de
bond op je dak hebben. Maar hon
derdduizenden huisvrouwen staan wel
de hele winter in een koude keuken.
Met zo'n kachel hoeft dat niet
Wat hij als vertegenwoordiger van
de kolenbranche denkt van het aard
as? „Er is nog niets van bekend.
Iet zijn nog allemaal prognoses en
veronderstellingen. Wanneer u er iets
over weet, houd ik mij aanbevolen".
Voor reizigers die gisteren op de
Veluwe bij de haltes op de bus
stonden te wachten was het om
hels te worden. Steeds weer za
gen zij een bus aankomen, steeds
hij verantwoordelijk gesteld. Langs
haar moet hijzelf zijn eeuwig geluk
betrachten. Evenals Christus het voor
de Kerk deed, zo moet ik voor mijn
vrouw leven en offeren, elk ogenblik
van mijn dag. Ik moet bidden voor
mijn vrouw; ik bid trouwens ook dik
wijls samen met haar. Mijn liefde
tracht ik regelmatig uit te drukken
met woorden, maar ze vooral te be
tuigen in hulp, trouw en vertrouwen,
belangstelling, aanmoediging, bewon
dering, troost, begrijpen en honderd
kleine attenties. Ik doe mijn best om
niet té veel van huis weg te zjjn, want
veelvuldige afwezigheid brengt zo
gauw vervreemding. Ik tracht open en
eerlijk te staan tegenover mijn vrouw,
barmhartig en toegeeflijk. Ik weet dat
Christus cms voortdurend bijstaat. Hij
In het Voorlichtingscentrum van de
Stichting Vaste Brandstoffen in Den
Haag kan men zich ook warmen aan
een mooie Schotse importkachel
iiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiHHiin
weer hoopten zij dat aan hun wachten
een eind zou komen en steeds weer
reed die bus doodgemoedereerd door.
Terecht, want die bussen, dertig in
fetal, hadden een heel andere taak.
ij moesten, kriskras over de Veluwe
rijdend, aan de hand van cryptische
aanwijzingen op de route-beschrijvin
gen met zo weinig mogelijk strafpun-
ten in Arnhem zien te komen. Zjj
allen waren deelnemers aan de tra
ditionele toerwagenrallye van de Ko
ninklijke Nederlandse Vereniging van
Transportondernemingen, waarmee
het reisseizoen ook voor deze toeris
tische bedrijfstak officieel is geopend.
De ondernemingen uit het gehele land
hadden hun fraaiste wagens en be
kwaamste chauffeurs afgevaardigd
om een gooi naar de prijzen te doen.
Zo'n toerwagenrallye is een heel
apart gebeuren: alle bussen zitten vol
met genodigden van de deelnemende
bedrijven variërend van burge
meesters uit de streek waar het be
drijf is gevestigd tot een gezelschap
diakonessen en elk van hen krijgt
een route-beschrijving uitgereikt. Dit
nu is een welhaast duivelse methode
om de tweespalt in zo'n bus hoog op
te doen laaien. Wat immers gebeurt
er? Met zo'n route-beschrijving vol
voetangels en klemmen kan men let
terlijk alle kanten uit. Met als gevolg
dat, eenmaal bij een moeilijk kruis
punt gekomen, de passagiers zich
ogenblikkelijk in verschillende kam
pen verdelen: één groepje vindt het
overduidelijk dat men rechtdoor moet,
enkele andere vinden dit volkomen
absurd. ^Iedereen die iets van rallye's
afweet ziet toch dat de bus links af
moet". Weer anderen halen de schou
ders op: wanneer er één ding op deze
wereld zeker is dan is het tat in dit ge
val rechtsaf geslagen moet worden.
Soms is er dan nog één passagier die
kraait dat iedereen gek is: de bus
moet terug. De chauffeur Intussen
blijft besluiteloos op het kruispunt
wachten tot de beslissing gevallen is.
Deze situatie deed zich in vrijwel alle
bussen voor. Nergens zijn klappen ge
vallen, vrijwel iedereen vond het leuk
en slechts één bus is niet aangeko
men: een wagen van de Rotterdamse
Tramweg Maatschappij en dan nog
vanwege een technische storing. Het
nadeel van het gevolgde systeem was
echter dat vrijwel niemand meer oog
had voor de heerlijke Veluwe, waar
van de mooiste delen werden door
kruist.
De bus waarin wij waren gezeten
vervoerde ook ambtelijke genodig
den: hoge functionarissen van het mi
nisterie van Verkeer en Waterstaat.
Wat niet mocht verhinderen dat de
tocht de sfeer van een schoolreisje
kreeg toen iedereen heel blij aan een
flesje met een rietje zat en wat ook
geen unaniem oordeel opleverde over
de verkeerstechnische vragen. Een bij-
is bij ons de grote vriend van den
huize."
VRUCHTBAARHEID
EN FIJNMENSELIJKHEID
In het huwelijk is liefde de basis: een
heid en onverbreekbaarheid zijn de
eerste vereisten. In dit derde deel wil
ik handelen over nog twee andere voor
waarden tot familiegeluk: vruchtbaar
heid en fijnmenselijkheid in de relaties.
Talrijke brieven bevestigen met na
druk dat geen volledig huwelijksgeluk
kan bereikt worden zonder vruchtbaar
heid volgens de plannen van de godde
lijke Voorzienigheid. We staan hier
voor een terrein wéarovei in de hui
dige wereld enorme meningsverschil
len bestaan. Het is van belang dat de
christenen over dit probleem juiste ge
dachten volgen en ze ook systematisch
verspreiden.
Man en vrouw bereiken de hoogste
zonder origineel stuntje werd van het
rallye-comité geacht de boodschap dat
de route moest worden omgelegd van
wege een brand. Maar het bleek bit
tere ernst, vooral voor de houder van
de friteskraam, die in vlammen dreig
de op te gaan. Het eindpunt van de
rallye was in Musis Sacrum, waar
een onvoorstelbaar luidruchtige boe-
renkapel elk nakaarten over de tocht
onmogelijk maakte.
De burgemeester, de heer C. Mat-
ser reikte er de prijzen uit. De eer
ste prijs, onder meer een medaille be
schikbaar gesteld door prins Bernhard
was voor het Eerste Melerijsche Auto
bedrijf uit Valkenswaard, waarvan de
chauffeurs W. Slenders en M. Voskuil
vooral door hun passagiers luid wer
den toegejuicht.
De afgelopen strenge wintertijd
heeft de mosselcultures gena
diger behandeld dan die van
de kokkels. Er is op diverse
mosselpercelen wel schade aange
richt, doch van een bijna totale ver
nietiging, zoals bij de kokkels het ge
val was, is geen sprake. Ook het mos
selzaad is, vooral op dieper water,
aan een totale vernietiging ontkomen,
al bevindt het zich thans wel in
schaarsere mate op de Wadden dan
vorige zomer. Vandaar, dat er voor
de mosselzaadrace, die dinsdagmor
gen startte, grote belangstelling van
de zijde der mosselkwekers bestond.
Vanuit Harlingen voeren zo'n 80 a 90
schepen ter vangst uit, uit Wieringen
een kleine honderd. De overgrote
meerderheid bestond uit Zeeuwse
schepen.
De uitreiking der visvergunningen
begon in beide plaatsen precies om
zeven uur. Om de volgorde was voor
af geloot. In Harlingen was de HA 20
van Leen Veltman de gelukkige, die
het eerst mocht uitvaren. Daar dit
ook een der snelle schepen is, maakte
hij daardoor een goede kans bij de
eersten op de beste visplekjes te arri
veren. Vele Zeeuwen hadden ditmaal
de voorkeur gegeven aan Wieringen
als startplaats, omdat ze van daaruit
wat gauwer bij de beste vindplaat
sen konden komen.
Er mag in deze weken alleen maar
op de westelijke Wadden worden ge
vist, waar men zeker is zaad te van
gen dat nog niet door de mosselpara
siet is besmet. Dit zaad mag ook niet
naar Zeeland worden vervoerd, maar
moet beschikbaar blijven voor de Wad
dencultures.
Over enige weken zal waarschijn
lijk nog eens vergunning worden ge
geven tot zaadvissen en dan op de
grenslijn tussen westelijke en ooate-
De start van de mosselzaadvissers in
Harlingen.
Ujke Wadden. Het hier gevangen zaad,
waarin de parasiet mogelijkerwijs kan
zijn doorgedrongen, mag alleen in de
Zeeuwse wateren worden uitgezaaid.
Met dit vissen beoogt men niet al
leen de Zeeuwse cultures aan het goe
de Waddenzaad te helpen, maar te
vens vist men daarmee weer een zo
ne tussen wel en niet besmet gebied
vrij van mossels en wordt het op
dringen van de parasiet daarmee eni
germate belemmerd.
eenheid, wanneer de vruchtbaarheid
hun hart omvormt tot een vaderhart
en een moederhart. Geen kinderen be
tekent voor gehuwden altijd een grote
leemte. We moeten ons met eerbied
buigen voor hen, die in strijd met hun
diepste verlangens, van vruchtbaarheid
verstoken blijven. Wat word» er veel
gemist in een huis waar nooit een wieg
zal komen! Maar ook voor deze be
proefde christenen is er hoop. Is het
hun roeping niet zich te vermenigvul
digen in een geestelijk vaderschap, een
geestelijk moederschap? Wat zijn
maatschappij en Kerk veel dank ver
schuldigd aan kinderloze paren die on
verpoosd rondgaan al weldoende en
zich geestelijk toewijden aan hen die
naar het lichaam kinderen zijn van
anderen.'
(wordt vervolgd)
