Ti
u
biefstuk
Samen denken over de vrouw
„in het ambt": tijd nog niet
rijp voor beslissing
Prof. Schillebeeckx acht de kwestie
nog lang niet voldoende doorlicht
I
Verkoudheid
MANNEQUIN ACHTER DE TRALIES
N
CAiVÉ
m
CAiVE
Mode op het strand: mêer flaneren
NIEUW IN BADKLEDING
IS DE CONTRAST-LOOK
H
BAGAGE RAAKT NIET ZOEK
D
D
Waarom geen vrouw in advies-college
v van parochie of diocees
porselein
in zijn
edelste vorm
Ploegstoffen
DONDERDAG 30 MEI 1963
Aan het einde van zijn inlei
ding voor het Katholiek
Vrouwen-Dispuut 11 mei j.l.
raakte professor Schillebeeckx
de kwestie aan van „de vrouw in
het ambt", die in de katholieke
Kerk overigens een nog nauwe
lijks levende vraag is. Het is niet
mijn bedoeling in deze beschou
wing hierop uitvoerig in te gaan
omdat de vraag nog bijna prema
tuur lijkt, al blijkt hij af en toe en
in verschillende landen toch weer
op te duiken. Maar er is iets an
ders waarop met nadruk moet
worden gewezen: n.l. op de plicht
die de vrouw in dit opzicht wèl
heeft: over deze hele kwestie mee
te denken, er actief en creatief
mee bezig te zijn.
Traditie weegt zwaar
Voorkom
Rillerig? Onprettig?
Vlug:
Deze knappe dame is niet voor een misdaad in de gevangenis
gezet. Zij is een mannequin die moet optreden in een show
van een juwéliersfirma, en voor de veiligheid wordt zij ver
voerd in een politie-auto onder bescherming van twee agenten. Zij
draagt dan ook voor meer dan een half miljoen gulden aan juwelen,
en de verzekeringsmaatschappij eiste strenge voorzorgsmaatregelen.
Stél u voor dat u zo met uw sieraden een avondje uit gaat!
Man en vrouw samen
PIKANTERIEËN
HAMBURGER
DISNEY
TOMATEN
KETCHUP
et gaat, tegen het etensuur, aan
de lopende band in de slagers
winkel. „Alstublieft mevrouw",
het pond gehakt wordt haar toe-
*eschoven tegen inname van het geld
9 at ze neerlegt op het marmer: kwart-
*?s> dubbeltjes, centen. De slager pakt
e muntstukken op, deponeert het geld
de la en richt zich tot de volgende
i|!e staat te wachten. „Twee gehakte
•efstukjes". Met dezelfde vingers die
°Juist over het geld veegden, spit
,9, s'ager in de weke rose brei waar-
l~lt gehakte biefstukjes worden >pge-
°ouwd. Hij weegt tweemaal een kluitje
vormt het, eerst rond, dan plat, in
U? hand, kletst het op een vetvrij pa-
jder en pakt de zaak in. „Ik bak ze
maar heel even," zegt de koopster te-
*ei> iemand die bij haar is, „ik houd
an rauw vlees". Wij hopen voor haar
®at het „rauw" dat gebaat is met
^hitting die de bacteriën doodt, net
,n de buitenkant is terecht gekomen.
••Ik heb alleen maar een tientje", zegt
als ze het blauwe briefje overhan-
„u kunt zeker wel wisselen".
Ve hand die het bankpapier aanneemt,
?eVoelt het even met een outinegebaar,
jjan verdwijnt het in de kassala en de
?and (jie nooit helemaal droog is, in
?e voortdurende omgang met vlees,
mit rinkelende guldens en kleinere
munten neer.
nDe volgende?" Die wenst ham. De
«esneden ham is op. Volgt de mani-
rjhatie met het zetten van een ham
m de snijmachine en het telkens beet
pakken van een keurige langs het mes
8egleden plak, die behoedzaam op het
Papier wordt neergevleid. De hamvin-
Sars gaan dan weer naar het geld
Jh daarna de geldvingers weer naar
'e tartaar, het rookvlees, de plakken
lesneden worst.
Dat zou allemaal niets geven als
men alles wat bjj de slager wordt
?®kocht, voor het ODeten eerst bakte,
"raadde of stoofde. En dat is met heel
v,eel soorten vlees natuurlijk het geval,
j en carbonade betast met geldvingers
Is niet zo erg, die carbonade gaat in
aet gloeiende vet en daarin zullen
yentuele schadelijke bacteriën wel de
{Patste adem uitblazen. Maar beden-
8elÜker is het met zoiets als een bief
stukje tartaar waarvan alleen de bui-
mnkant, kort, wordt verhit en waar
aan de losgewerkte binnenkant best
{a's van de geldvingers kan hebben
nieegekregen. Het moeilijke van deze
,aken is dat hygiëne nu eenmaal de
«Weerstelling is, ook tegen volstrekt
"zichtbare belagers. De wet is er
ok verschrikkelijk streng op. En op
hygiëne wat betreft water en zeep
jjahoeven we bij de slagers niet te
j'agen. Soms is die schoonmaakrage
sifs irriterend als er twee, drie man
jParsoneel tegen sluitingstijd bezig zijn
met dweilen en schrobben en men, al
jachtend op een snel te bereiden bief-
i ukje, langer naar dat kordate schrob-
,,en moet staan kijken dan op dat haast-
Ur te verdragen is.
ft ^et is eveneens de hygiëne die ver-
arzaakt dat de groene versierende
apdjes langs de witte schotels waar-
w het vlees prijkt, gegarneerd zijn
(?et fop-peterselie van groen papier.
V®en levende peterselie mag het ver
kavelde dode rund opluisteren. En
T'i zijn alle slagers dankbaar die op
k® winkeldeur een bordje hebben met:
u rboden toegang voor honden. Vlees
nu eenmaal veeleisend in zijn en
gage omdat het hoogst kwetsbaar
Daarom zit dat van die geldvingers
j-P-j dwars. Dat beduimelen van bief-
Vai met bankbiljetvingers en dat ont
ogen van dubbeltjes, kwartjes en
Viu en in de klamme vleeshand ver
tol, ons altijd met een gevoel van m-
"sa afkeer.
g.De oplossing zou zijn een cassière
-,e haar vingers uitsluitend ten dien-
e stelt van het geld zodat de sla-
*®rshand zich tijdens het bedienen
Vin he klanten niet aan geld hoeft
te maken. Personeelsgebrek is
atuurljjk een excuus dat die cassière
v Uiet is. Maar de slagers die zich
^Zondigen aan geldhanden, zouden die
go n'et kunnen doen wat andere sla-
It« hoen om de coëxistentie tussen
i wartjes en carbonades zo aanvaard
bar mogelijk te maken? Namelijk het
U_es zo veel mogelijk in verkoop-
o^antiteiten gereed te maken voordat-
J'Verkoop en dus de geldoverhandi-
dp 8 hegint. Niet alleen het uitgesne-
h JJ. vlees per ons op een handzaam
jJj.Pierblad gereed hebben, maar ook
w^oorbeeld de tartaartjes klaar te
hpf n in een kartonnen bakje, zodat
n' karton aangepakt kan worden in-
aats van het vlees.
tAu zegt de slager die zich over dit
|nmpametje boos maakt misschien:
I, he bakkerswinkel worden brood en
5-®k]es toch ook met de hand die geld
do?11'aemt, aangepakt. Maar dat is an-
Z0rs want die hand is droog en niet
jj, .-.aanhankelijk" als de hand die
Wna vlees bezig is. De voorverpakte
in hen, koeken en koekjes zijn ook
&e.hat opzicht „safe". En zo zou het
Laakte biefstukje, voorverpakt in een
bakje bepaald geen luxe
r£.6 ^unt je ook afvragen of de sla-
Ar' die het geld ontvangen heeft
hj.. wisselgeld heeft teruggegeven,
he k "eter zou doen, het kind dat
s, boodschap meeneemt liever niet op
bT Plakje worst te tracteren, dat hij
L„,beetpakt en waar het kind zó in
at>t. A. Bgl.
Schillebeeckx wees er namelijk op
dat, zoals de situatie op het ogenblik
ligt, er argumenten „contra" zijn te leve
ren, die echter niet voldoende doorslag
gevend zijn om de zaak als afgedaan
te beschouwen. Argumenten „pro" zjjn
eveneens mogelijk, maar deze acht hjj
evenmin zwaar genoeg. Een voortduren
de onzekerheid in dit alles blijkt steeds
te zijn welk gewicht men dient te hech
ten aan een traditie van negentien eeu
wen christendom. Christus is in een be
paalde tijd in een zeer bepaalde cultuur
ingetreden en gezien dit gegeven
kon Hij menselijkerwijs gesproken,
nauwelijks anders doen dan zelf als
man mensgeworden de voortzetting
van Zijn „ambtelijk" priesterschap toe
vertrouwen aan mannen. Het had zin
noch invloed de toen in de schaduw le
vende vrouwen naar voren te schuiven
wanneer dit niet geaccepteerd werd.
Zomin als Christus is gekomen om de
slavernij af te schaffen of allerlei socia
le structuren te doorbreken heeft Hij
de emancipatie van de vrouw gepre
dikt of deze geforceerd door haar in
het ambt te plaatsen. Overigens blijft
staan dat wèl alle menselijke verhou
dingen in het licht van de christelijke
heilsboodschap zijn komen te staan en
dat met name de authentiek-menselpke
en uniek-persoonlijke rechten van de
vrouw als mens een duidelijke beveili
ging hebben gekregen in het christen
dom. Ik doel hier vooral op het per
soonlijk heil van elke mens, op de on
verbreekbaarheid van het huwelijk en
c-> de nieuwe levensstaat der maagde
lijkheid omwille van het Rijk Gods. Deze
laatste immers heeft het huwelijk gere
lativeerd in deze zin dat de vrouw die
niet huwde daarom niet langer in min
der aanzien stond of niet volledig mee
telde. Ook al is de theorie niet altijd in
de praktijk waargemaakt, het is goed
ze hier nog eens te beklemtonen.
ntussen blijft dus de traditie zwaar
wegen. In hoeverre is cultuurbe
paaldheid een factor die men kan
relativeren tot toevalligheid en tijde
lijke, niet normerende situatie èn in
welke mate moet men door deze cul
tuursituatie heen een norm zien die
toch bewust gekozen is? Met andere
woorden: is in het goddelijk heilsplan
opgenomen dat Christus is mens ge
worden juist toen de man sterk domi
neerde en is daarmee een teken ge
plaatst van een mannelijk ambtelijk
priesterschap en een Kerk in de ge
daante van de ontvangende, van de
bruid?
De tijd is nog niet rijp om hierop een
gefundeerd antwoord te geven. Is hier
alleen sprake van een barrière waar
de man maar niet overheen wil of
steekt hier iets veel diepers, wezenlijkers
in? Alle kerken worstelen er min of
meer mee, hetzij in de theorie hetzij
in de geleefde werkelijkheid.
Hoe het ook zij: de conclusie van
Schillebeeckx was dat deze zaak nog
niet geheel te doorlichten is en dat
eerst duidelijker aansprekende rede-
neringen vóór en tegen gebracht moe
ten worden wil men bevredigend kun
nen antwoorden. Op leer en leven
van de Kerk liggen negentien eeuwen
theologisch denken, systematisch man
nelijk theologisch denken. Dit kan een
schat betekenen voor de Kerk waar
uit zjj dagelijks put, maar een last
wanneer geen nieuwe wijzen van
denken kunnen worden toegevoegd.
Het is niet verwonderlijk gezien
de vele veranderingen die rondom de
vrouw hebben plaats gehad en de grote
dynamiek en openheid van de „nieuwe
theologie" dat men juist nu de vraag
naar de vrouw in de Kerk, en toege
spitst, in het ambt durft en mag stel
len zonder voor theologisch feministe
of feministisch theologe te worden uit
gekreten. Maar dan moeten de vragen
ook gesteld worden in alle rust en se
reniteit waarin werkelijke vragen ge
steld worden. Het moeten dus vragen
zijn waarop men het antwoord echt
niet kent, geen vragen waarop men het
antwoord naar links of rechts wil for
ceren.
Wanneer nu blijkt dat méér stof en
andere stof tot verder denken moeten wor
den aangebracht houdt dit een bijzonder
dringend appèl in aan de vrouw: ze
moet namelijk niet wachten of de theo
logie hierover wil nadenken of niet;
ze moet vervolgens ook niet dociel af
wachten tot welke conclusies deze theo
logie zal komen; maar ze moet zelf
mee de dialoog aandurven, zonder voor
ingenomenheid waar het gesprek moet
uitkomen, „vrijblijvend" in intellectuele
zin maar met de bewogenheid om de
Kerk van dienst te zijn. Want het gaat
er uiteindelijk maar om dat we de
Kerk zo goed mogelijk gestalte geven.
En hieruit zal dan op den duur wel de
verrijking groeien die de Kerk en de
vrouw beide betreffen: mede de mo
gelijkheid van ambtsvervulling ten dien
ste van de Kerk of zo volledig moge
lijk kerk zijn, leek in de kerk zijn ten
dienste van de wereld.
Onder dit meedenken versta ik uiter
aard niet eindeloos praten, discussiëren
en schrijven exclusief over de vrouw
in het ambt, maar veel breder over de
vrouw in de Kerk, liever nog: over de
leek in de Kerk, de man en de vrouw,
die ook hier de eigen eenzijdigheid kun
nen opheffen door openheid voor de an
der.
(Advertentie)
SC HOOHNEtDS-PREPARATEN
PARFUM
1*1. VU»*** - - WMJSENIItMCNUAM
Steeds meer blijkt de theologie be
hoefte te hebben aan een levende
dialoog met het hele volk Gods,
blijkt ze hoewel wetenschap in
studeerkamer vruchtbaarder en ver-
derbrengende bezinning op de heilswer-
kelijkheid te zijn naarmate ze de vra
gen, de realiteiten, de objecties en ver
langens van allen, leken, kloosterlingen,
priesters, aangeboden krijgt ter verdere
overweging en ter nadere nuancering.
Juist hierin behoeft geen vrouw maar
mag zij ook niet verstek te laten
gaan; integendeel zal ze als levende
leek in de Kerk zich steeds meer be
wust worden wat dit alleen al betekent:
te behoren tot het geheiligde volk Gods,
op weg naar een totale vervulling van
aarde en hemel, van schepping en ver
lossing, en tevens in de wereld te mo
gen staan, daarin te verwijzen naar die
grootser werkelijkheid, maar tegelijk
geheel ten dienste van deze wereld mee
te helpen om alle scheppingsmogelijkhe
den te ontplooien en alles te plaatsen
in het christelijk perspectief van de ver
lossing en de heilswerkelijkheid.
Het begrip leek is lang onderschat, is
lang louter negatief van inhoud geweest
(niet-ambtsdrager) en daardoor is aan
de leek te weinig verkondigd op welke
positieve wijze hij betrokken is bij de
zending van de Kerk, juist in de wereld.
Wellicht door dit tekort aan inhoud
werd de leek die duidelijk ernst met
zpn leven wilde maken en dit ook zag
in het geheel van de Kerk, prompt le
kenapostel genoemd. Nu er in de voor
bereidingen en de studies rondom het
concilie-schema „De Ecclesia" een zo
veel bijbelser fundament wordt gelegd
voor de Kerk, de gemeenschap van de
kletoi, de geroepenen, het hele Gods
volk, ontstaat er theologisch een ver-
rpking voor de mogelijkheden en de wer
kelijkheid waarin de leek in de Kerk
en in de wereld kan leven, die bepaald
stimulerend zal werken.
aarmate de Kerk minder een
houding van macht wil aanne
men en meer van dienst, dia-
koneia; minder de strenge
rechter wil zijn en meer de liefdevol
le moeder; minder de luisterrijke en
meer de deemoedige, zal er een mil
der en vertrouwder klimaat ontstaan
voor al degenen voor wie deze meer
vrouwelijk aandoende eigenschappen
(overigens op verscheiden wijze over
man en vrouw gedoseerd) leven en
van waarde zijn. Pas in een gezamen
lijk denken kan over dit alles vrucht
baar gedacht worden; niet door de
man alleen maar ook niet door de
vrouw alleen. De theologie wordt in
vraagstukken als deze eerst verder
geholpen door aller reacties er op. Be
tekent dit dat er dus allereerst vrou
welijke theologen moeten komen om
dit denken bij de vrouw op gang te
brengen? Het zal in alle geval goed
zijn dat ze er komen (en voorzover
ze er al zijn, dat ze zich ook in dezen
laten horen) al was het alleen al om
op een belangeloze wijze de theolo-
gie-wetenschap te dienen, er toch op
een persoonlijke wijze tegenover te
staan en het niveau van de discussie
op te voeren.
Maar voor elke vrouw in de Kerk,
neen voor alle leken in de Kerk, geldt
dat de theologie wacht op het gesprek
over de Kerk, over de wereld, over
ambt en leek, met al degenen die in
beide werelden staan, zich bewust zijn
van hun opdracht en bereid zijn belang
stelling en enige elementaire kennis van
zaken in te brengen.
Het doet dan ook wèl pijnlijk aan als
men leest en hoort hoe nog steeds ad
viescolleges rondom parochies, maar
evenzeer op diocesaan niveau, worden
samengesteld, waarin niet alleen de ene
symbolische vrouw ontbreekt, maar waar
in óf helemaal niet aan haar gedacht is, óf
men in onbegrip, misverstand of onwil
de barrière niet wenst te slechten. Het
gaat er niet om een vriendelijk gebaar
ten opzichte van de vrouw te maken,
maar men bewijst de Kerk een slech
te dienst als men haar niet de kans
geeft rijker en genuanceerder in de we
reld te staan doordat steeds meer vor
men van menselijk denken en handelen
er in tot hun recht komen. Niet alleen
het handelen is belangrijk, ook het ge
nuanceerder denken zal een vruchtbaar
klimaat bevorderen voor de gezamen
lijke dialoog over ambt en leek, over de
vrouw in het ambt en zovele vitale
kwesties die ons bezig houden. Alleen
op deze wijze kan men de bouwstenen
aandragen die de tempel van morgen
zijn nieuwe uiterlijk zullen geven.
TINE GOVAART-HALKES
Advertentie
.•^'•'"snipperde, in vet gefruite ui, peper en zout
naar smaak en de helft van 1 losgeklopt rauw ei.
Bak platte biefstukbal in heet vet of hete olie
bruin en gaar. Reken 10 minuten.
Leg de biefstuk tussen een opengesneden rond
broodje met veel pickles en tomaten ketchup.
U MAAKT ER MÉÉR VAN
MET CALVÉ
et is werkelijk wel iets om even i kocht omdat het andere exemplaar ver
bij stil te staan dat het de fabri-
kanten van badpakken ieder jaar
maar weer lukt om op zo'n ge
ring stukje textiel als een badpak nu
eenmaal is, zo oneindig veel variatie te
brengen. Die variatie lijkt misschien
onbeduidend, maar het zijn juist deze
kleine veranderingen de bandjes die
smaller zijn, de rug die dieper is uit
gesneden, de pijpen die langer worden
die op het badpak als het ware een
jaartal drukken. Daardoor noden ze ook
tot kopen, ook al zijn de wijzigingen
nu wel niet van dien aard dat men zich
belachelijk hoeft te voelen in een bad-
creatie van vorig seizoen. Onderzoekin
gen hebben namelijk uitgewezen dat er
zelden een nieuw badpak wordt ge-
Advertentie)
e meeste vrou
wen zullen
zich niet in
teresseren
voor autotellingen of
treinstatistieken.
Maar wel voor een
van de conclusies,
waartoe enkele van
deze recente onder
zoekingen hebben
geleid. Namelijk het
feit dat er momen
teel tussen vrijdags-
en zondagsavonds
meer gereisd wordt
dan ooit. En dat er
In die drukte meer
bagage zoekraakt
dan anders.
Er wordt meer ge
reisd dan ooit. In
auto's, vliegtuigen,
treinen, op scooters,
fietsen en op twee
voeten. Op zo'n
weekend-reis gaan
extra kleren mee,
nachtgoed, toiletbe
nodigdheden, fou-
rage en andere ba
gage. Maar die ba
gage mag geen al
te zware ballast vor
men, geen handen
binder en geen blok-
aan-het-been. Zij
moet liefst wèl herkenbaar zijn uit dui
zenden.
De lederwarenlndustrie heeft hiervoor
nu een heel moderne, praktische en in
feite eenvoudige oplossing gevonden.
Namelijk in de vorm van „personality
sets", zoals deze op de komende Koffer-
en Lederwarenbeurs in Utrecht (25-28
juni) zullen worden gelanceerd.
Deze sets kunnen door de kopers of
koopsters worden samengesteld uit di
verse series die zijn opgebouwd uit
achttien verschillende tassen, koffers,
cases, bags en boxes, in allerlei soorten
en maten, maar in één stijl.
Eerst kiest men aan de hand van het
dessin de serie waaruit men zijn „per
sonality set" wil samenstellen. Men heeft
de keuze uit ruitdessins in een frisse
blauw-met-rood combinatie of in meer
gedekte tinten groen en donkerblauw,
i
maar ook uit fraaie effen kleuren. Alle
kleuren en dessins zijn afgestemd op de
mode èn de praktijk. Ze zijn weinig be
smettelijk; de sterke lichtgewichtstoffen
zijn afwasbaar, vormhoudend en bestand
tegen stoten en stouwen.
Bij het samenstellen van de set gaat
men uit van zijn eigen smaak en per
soonlijke stijl. Wie bijvoorbeeld gesteld
is op een altijd goed verzorgd uiterlijk
kiest een combinatie van travelbag,
beauty case en hoedenbox. Wie meestal
wat meer bagage meeneemt, maakt een
keuze uit lichtgewicht koffers, traincase
en handtas. Of wie graag alles in één
hand houdt, kiest een set die bestaat uit
een weekender, schoudertas en schoenen
tasje, zoals op de foto.
De „personality sets" zijn speciaal ont
worpen voor het reizen in de week
ends.
(Advertentie)
sleten is. Meestal is de reden van de
koop opgewekt door het zien van het
nieuwe een extra pak erbij om in te
zonnebaden of voor een wandelingetje
langs het strand.
Voor dat laatste dori méér flane
ren worden bij de bikini's en andere
tweedelige badpakken wel jasjes gele
verd die op overhemden lijken of op
blazers en langere exemplaren die
„shifts" genoemd worden. Dat zijn rech
te jurkjes zonder enige versiering van
een zware katoen met levensgrote split
ten aan weerskanten. De Parijse shifts
lijken op de nachthemden van grootva
der: zonder boord, met lange mouwen
en zelfs wel voorzien van plechtige
plooitjes. Ook de matrozen hebben van
hun uitrusting een veer moeten laten
of beter gezegd een anker moeten laten
vallen terwille van de strandmode want
al wat er aan tatoueringen op armen
wordt vereeuwigd, vindt men terug op
de donkere truitjes die meisjes aan het
Franse strand op hun bikini dragen. Dat
is doorgaans geen luxe want de Franse
bikini wordt alsmaar kleiner: dit in te
genstelling tot de Amerikaanse versie
die wat hoger in de taille eindigt. Daar
hoort dan vaak een bovenstukje bij dat
over het hoofd moet worden aangetrok
ken.
Mode op het strand gaat zo een grote
plaats innemen dat zelfs de meesters
der Franse couture zich gaan bezig hou
den met het creëren van badkostuums.
Zo kar. men dan in de boutique van
Pierre Cardin een minimale bikini ko
pen van groene helanca dat helemaal
bedekt is met franje-achtige blaadjes.
Dit op Hawaii geïnspireerde zwempak
kost 115 franc: nergens betaalt men zo- Een diepe rug
veel voor zo weinig. Tenzij ih de bou
tique van Christian Dior waar een in
onze ogen vrij simpel twee-delig bad
kostuum (niet te verwarren met bikini)
uit geel-wit geblokte helanca 170 franc
moet kosten. Wellicht tellen de „Star-
Iets" het er graag voor neer en ze zou
den de prijs ervan het beste levens
groot met zich mee kunnen dragen ten
einde hun doel te bereiken. Dat is name
lijk op te vallen. Velen van u heb
ben vorige week op het beeldscherm in
een prima reportage uit Cannes ter ere
van het filmfestival kunnen zien hoe de
aankomende sterren zich in de vreemdste
bochter, wringen om maar door middel
van bereidwillige fotografen de aan
dacht te trekken van de een of andere
filmmaker. Men kan nooit weten; Per
slot van rekening is B.B. ook zo Degon-
nen
Voor diegenen die niet zo op hoeven
te vallen en derhalve ook niet van die
opvallende bedragen voor een badpak
neer willen tellen, is het misschien pret
tig te horen dat er hier in Nederland
door gerenommeerde badpakfabrikan
ten ai goede kostuums geleverd wor
den voor een kleine twintig gulden.
Teenagers kunnen al terecht voor min
der. Naarmate de afwerking beter is
en de dessins exclusiever, wordt de prijs
vanzelfsprekend wel hoger maar meer
dan veertig gulden is toch beslist niet
nodig om uit te geven voor een creatie
naar de laatste mode.
De lijn 1963 komt voornamelijk naar
voren in de bandjes die smaller zjjn
geworden, de taille die lager ligt en de
rug die dieper is uitgesneden: rond of
vierkant. Ter benadrukking van de lage-
taillelijn ook wel heuplijn genoemd
worden bjj verschillende kostuums cein
tuurs gebracht. Dat staat vooral grap
pig als het badpak is uitgevoerd in de
„contrast-look", dat wil zeggen dat bo
ven- en onderstukje verschillend van
dessin zijn. Meestal is het onderstukje
van effen materiaal, met een pjjplengte
die aan een short doet denken. In het
dessin van het bovenlijfje brengt de
fabrikant wel een bijpassende muts,
haarband of zelfs een baret met pom
poen. Weer eens iets anders dan de gro
te hoed van stro die wel flatteus is
maar gemakkelijk afwaait aan onze win
derige stranden.
Laten we hopen dat deze zomer het
weer zo is dat we ook aan eigen strand
toekomen aan het dragen van al dat
nieuws. g. S.-de W
model van
Triumph. Onder de zonnehoed wordt
het haar bijeengebonden door een
hoofddoek.
„Contrasf'-badpak van Tweka: gebloemd
met effen.
e Werkgroep van Weverij
kaï
De
Ploeg kan terugzien op een
vruchtbare arbeidsperiode. In de
veertig jaar, dat de weverij nu
bestaat, hebben de Ploeg-stoffen over
al in Nederland bekendheid gekregen.
Hoewel de ideële doelstellingen, die
de Coöperatie De Ploeg bij de oprich
ting in 1923 wilde realiseren, niet zijn
verwezenlijkt, is de kunstzinnige opzet
wel gelukt. De stoffen, die de Ploeg
maakt, hebben eenvoudige patronen in
primaire kleuren, die door hun com
binatie altijd dat „iets" hebben, waar
door de stof te herkennen is. Dat eigen
karakter sommigen zeggen „dat een
zijdige" is het wat veel mensen in
de stof aantrekt en wat anderen nooit
mooi zullen vinden.
Tot 1 juli is er in Amsterdam in het Badmantel van dralon-frotté, geen ge-
Stedelijk Museum een kleine Ploegstof- ^ewr met drogen'. Model Bonmer-
fen-tentoonstelling ingericht Murnau.
