Drievuldigheids-
zondag
Veel lof voor Tom Bouws
ANW. B.-toer isme-
prijzen uitgereikt
1
IDEALISME GEGROND OP WERKELIJKHEIDSZIN
Europese jongeren willen zich
echt verdienstelijk maken
Concreet projectherbouw van het
verwoeste DOUSAD] in Perzië
Gezamenlijke
inspanning
Coiffure
Onkruid uit de Bijbel'
Meisje in bad
verdronken
I
Verloofden
herkenden elkaar
niet
A. H. Harst
AUTOKAARTEN
ZATERDAG 8 JUNI 1963
PAGINA 5
en
VLOT DOOR EUROPA MET
- I I
MET ESSO BENT U BETER UIT!
--
4
Uitwerking
Andere mentaliteit
Moeilijkheden
Aclies
boutique Korriqan
Hilton Hotel
Rotterdam
Vous y trouverez toute
la collection Korrigan.
Les nouveaux ensembles
en lainesoft, cantrece,
cachemire, soie, sa collection
"Boutique "et tous
les modèles pour hommes.
9?
M6t de feestelijke herdenking
van de zending van de H.
.i Geest op Pinksteren is er een
vieri gekomen aan de liturgische
Het van de grote heilsmysteries,
sch a rke3ÜK jaar houdt ons de ge-
aan^enis van de Verlossing voor
jp? e hand van het leven van
Christus. Van Kerstmis tot
Wonn trekt elk jaar heel dit
."Oerbare leven aan ons oog en
deza Z°OXhi\- Stuk voor stuk krijgen
heilsfeiten gestalte in een plech-
de«7 ,.charistieviering, die de gena-
dezl ^°.orbij. Stuk voor stuk krijgen
tjJr heilsfeiten gestalte in een plech-
dew ,.charistieviering, die de gena-
werking van de Verlossing zeer
sluis te2enwoordig stelt. Na de af-
der van de chronologische cyclus
lit^heilsgeheimen volgen dan, in het
rgische jaar, nog enkele feesten,
L^'10 aan belangrijke geloofspunten,
]iearvan het feest van de Allerhel
ste Drievuldigheid het eerste is.
b-j eerste zondag na Pinksteren heet
tva fv,uhhgheidszondag. De geloofs-
het die wiJ dan herdenken, is
dat ^°°tste en verhevenste geheim,
dat a 0,1 ons heeft geopenbaard en
ooit •00r Seen geschapen verstand
oen 'S te doorgronden. Er is één
dnonge' oneindige God, maar in die
ti.?.God zijn drie goddelijke Perso-
Qn: de Vader, de Zoon en de H.
der^t' die allen één en hetzelfde god-
"Jke wezen zijn. Dit geheim is zo
dj"ot, (jat wjj het slechts met de
eerbied kunnen beschouwen.
Kerk ga'at ons in haar liturgie
barbij voor: hier past uitsluitend
liefs0*' bewondering, aanbidding en
["de. En het gebed van de man uit
k-1, évangelie: ,,Ik geloof, Heer;
9 "t mijn ongeloof te hulp." (Mc.
0v41 Juist in onze tijd met zijn
erschatting van het menselijk ver-
a"d en zijn afkeer van alleen-maar
geloven is het van essentieel belang
e??6 houding te bepalen tegenover
h geloofsgeheim als dat van de H.
t0pevuldigheid, dat in waarheid een
tot teen 3s voor onze bereidheid
11 gelovige en vertrouwvolle over-
aan God.
h-Vft feest van de H. Drievuldig-
®'d zou men een recapitulatie van
e Verlossingsgeheimen kunnen noe-
hetu' h>e drie goddelijke Personen
do i n immers alle drie hun aan-
®el daarin gehad. De Vader heeft
"s geschapen, Zijn Zoon gezonden
ons tot zich geroepen door het
|Cioof; de Zoon is voor ons mens
geworden en voor ons gestorven;
hb Verlossing heeft ons tot kinde-
van de Vader gemaakt. De H.
b 6est is het hart van de Kerk, de
ron van haar genadeleven, de Be-
mner van Christus' Verlossings-
erk. Daarom heeft de Kerk op de
®fste zondag na Pinksteren een
Part feest ingesteld om de allerhei-
hivfi? Drieëenheid lof, dank en aan-
tflding te brengen voor „de barm-
'artigheid, die Zij ons bewezen
"6eft." Eigenlijk is elke zondag aan
H. Drievuldigheid gewijd om de
Jtieëne God te danken voor al Zijn
J'eldaden. Heel ons leven staat on-
V Zijn liefdevolle hoede. Het be-
Snt en eindigt in de naam van de
h. Drieëenheid. De kerkelijke gebe-
a«n zijn vol lofprijzingen, te begin-
met het „Ere zij de Vader, de
en de H. Geest", tot het Glo-
het Credo, elke H. Mis toe. De
v ergave, die ons geloof van ons
op agt, is eèn overgave van heel
jy2e persoon aan de drieëne God,
Je door de genade in ons hart
Jkmt en aan Wie wij alles danken,
wij hebben en zijn.
ÏT et tijdperk van de H. Geest,
■Ej waarin Kerk en wereld leven
vanaf de eerste Pinksterdag
p aan de voleinding der tijden, is
I®beei en aj het werk van de H.
(j^vuldigheid. De Zoon, gezonden
de Vader, heeft door Zijn lijden
j" <J°°d de wereld verlost. Hij be
ulde vóór Zijn heengaan de H.
dpi?S* te zen(ien, Die ons het god-
aillk leven zou schenken en het
an$chijn der aarde vernieuwen, om
de geredde en aldus geheiligde
"onsheid tot de eeuwig-gelukkige
ahschouwing van de Vader te lei-
Aan de allerheiligste Drievul
digheid danken wij derhalve de on-
oorstelbaar-bevoorrechte heilsposi-
waarin wij mogen leven. Van-
up Prekend brengt deze goddelijke
^"'verkiezing verplichtingen voor ons
rt"6e- De bondigste samenvatting
in l van menen wij te mogen zien
k het antwoord van de apostel Pe-
r, s aan zijn toehoorders na zijn eer-
fl6 openbare preek vlak na de ne-
o. ^daling van de H. Geest op Pink-
v rrh°rgen. De Handelingen (2.37)
u "talen dit aldus: „Toen zij dit
?.."rden, waren zij diep getroffen en
'den: Wat moeten wij doen, man-
a broeders? Petrus gaf hun ten
^btwoord: Bekeert u en ieder van
j late zich dopen in de naam van
tohÜs Christus tot vergeving van uw
o"den. Dan zult gij als gave de H.
ontvangen."
hp] er is inderdaad in a nutshell het
.©leven van de Christen gegeven,
t a het doopsel, dat in de Nieuwtes-
mentische bedéling naar Gods ver-
tj. 6r*tng het normale middel is om
sio tig te worden aan de Verlos-
blijft het onze taak het godde-
Jke leven, ons door de inwoning van
g® Geest geschonken, tot steeds
otere bloei en werkzaamheid te
vp6"ken. En wel door een dagelijks
b ^hieuwde bekering, een dagelijks
\jWnst-nieuwe toewending tot en toe-
hpl^S aan God. Bij het doopsel
dpj't God ons plechtig tot Zijn kin-
gp aangenomen en ons tot heili-
tempels van Zijn eigen Geest ge-
aakt. Tegenover dit onbegrijpelijke
z ®rljpen Gods in ons diepste we-
v waardoor wij eindeloos hoog bo-
v onze menselijke natuur uitgehe-
sr" zijn, staat voor ons de vanzelf-
°n* de, nooit eindigende plicht
toh 13626 hemelse gaven waardig te
p "eh. Met de hulp van de H. Geest,
sta aüeen maar zo, zullen wij in
(je at zijn ons open te stellen voor
E- genadewerking van diezelfde H.
L6at, Die wij wel degelijk kunnen
:°od
ièvedroeven" en beletten het eeuwig
h06b jn ons tot_ bloei te brengen.
/4 VUÖ I.WV UXV/V,* vv:
r de zonde! Door onze zelfzucht
va aardse gezindheid! God vraagt
ea, ons gelovige en dankbare over-
?a]?e aan Zijn liefde. Het enig-nood-
gpkPjyhe! De overdenking van het
hii ?lm der Drievuldigheid, Die
het doopsel haar intrek heeft ge-
van 6n 3n ons hart, moge ons daar-
j.h overtuigen en die overtuiging
adwerkelijk doen beleven.
V^oegoslavië. Een woordvoerder
de Joegoslavische regering heeft
1st gedeeld dat het vrijwel zeker is
bp President Tito een bezoek zal bren-
aan Algerije. Een datum kon hij
vnter nog niet noemen, (UPD
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 8 juni Tijdens een
bijijnkomst in hotel Wittebrug heeft de
voorzitter van de A.N.W.B., ir. F. van
der Linde van Sprankhuizen gisteren de
prijzen van deze toeristenbond uitge
reikt, die zijn toegekend aan de heren
Tom Bouws, Keimpe Sikkema en de
stichting Radio Nederland Wereldom
roep voor uitnemend publicistisch werk
dat stimulerend op het toerisme heeft
gewerkt. De prijs bestaat uit een leg
penning en een bedrag van duizend gul
den.
De jury, onder voorzitterschap van
prof. dr. H. J. Prakke, liet zich zeer
lovend uit over het werk van de heer
Tom Bouws, die de prijs heeft gekre
gen voor zijn (pocket) boek „Vlaande
ren, o welig huis dat gezien werd te
gen de achtergrond van zijn radiowerk
bij de K.R.O., dat ook georiënteerd is
op Vlaanderen," waarover hij, zo zei
de jury, „met een zo jong en onbedorven
hart heeft weten te vertellen."
Veel waardering had de jury ook voor
de heer Sikkema, chef-redacteur bij de
Leeuwarder-courant, in welk blad hij
een voortreffelijke wekelijkse rubriek
heeft over het toerisme, ,,Kris-kras"
door Europa. De rubriek werd „een toon
beeld van aantrekkelijke voorlichting ten
behoeve van een groeiend aantal reizi
gers en trekkers" genoemd. De prijs aan
de Wereldomroep was toegekend voor
de toeristische uitzendingen over Neder
land in het algemeen, die, blijkens de
(Advertentie
UNIEKE WEGENGIDS VAN EUROPA
(met wegenkaart en routestift: f 2,50)
SUOMI
FINLAND
AUTOKAARTEN VAN VELE LANDEN
(met een schat van informaties: f 1,25)
EREAT BRITAIN I BELGIQUE I DEUTSCHLAND
AND IRELANO I BELGIË I
NIEUWSTE WEGWIJZER VOOR PARIJS
(en voor de prachtige omgeving: f 1,25)
ÜSTERREICH
SPECIALE KAART VAN NEDERLAND
(met tal van toeristischs tips: f 0,90)
NEDERLAND
Vele honderden Esso dealers heb
ben al deze kaarten in voorraad.
Overal in West-Europa ziet U dit embleem.
Symbool van Esso service!
Speciaal voor toeristen.
reacties, veel weerklank vinden. De We
reldomroep heeft met deze uitzendingen,
naar meer dan honderd landen en in
vele talen, in niet geringe mate bijge
dragen tot de popularisering van Neder
land als toeristenland.
NAARDEN, 8 juni. In het bad
bij de uitspanning Oud-Valkenveen al
hier is gisteren de zesjarige Marianne
Clay uit Beets (N.H.) verdronken. Het
meisje nam deel aan een schoolreisje.
Het water in het bad is slechts 60 tot
70 cm. diep.
"WOTST!-*
4 -4 4.
.444-4444^44,4".
^44.44,444444,-4. V."
Tussen de ruïnes van Dousadj zijn tenten opgeslagen voor de bewoners en vrijwilligers van het werkkamp.
(Van een onzer verslaggevers)
De oprichting van de Europese
Werkgroep, waartoe prinses Bea
trix indertijd het initiatief heeft
genomen en waarover zij enige
tijd geleden voor de televisie in ver
band met de aardbeving in Perzië heeft
gesproken, is wel eens verkeerd be
grepen als een doorkruising van de
vele en velerlei acties, die door tal
van de organisaties tot hulpverlening aan
onderontwikkelde gebieden in de we
reld worden gevoerd. De Europese
Werkgroep,die steun uit Engeland heeft
ontvangen en in de Scandinavische lan
den weerklank heeft gevonden, is (nog)
geen organisatie in de eigenlijke zin
van het woord. Z(j richt zich tot die
jongeren, die zich niet tot een der be
staande organisaties voelen aangetrok
ken, maar niettemin bereid zijn om vrij
willig mede te werken aan iets, dat
zij als nuttig en goed beschouwen.
Dat er zulke jongeren zijn, behoeft
geen betoog, wanneer men bedenkt, dat
slechts twaalf procent van de jongeren
in Europa op enigerleiwijze is georgani
seerd. Zij wil dus met haar praktisch
idealisme slechts een vacuum aanvul
len door op Europees niveau niet-ge-
organiseerde jongeren de gelegenheid
te geven zich vrijwillig verdienstelijk te
maken voor beperkte zeer concrete doel
stellingen. Zij heeft en wenst geen pa
pieren leden, maar moet groeien uit
zich vrij en spontaan vormende werk
groepen van jongeren, die zich tijdelijk
willen inzetten voor een met zorg ge
kozen incidenteel en nauw-omschreven
doel. Zij is derhalve niet een zoveelste
Hulp- of Vredeskorps, maar beoogt een
individueel appèl, hetgeen echter uiter
aard de mogelijkheid van samenwer
king met bestaande organisaties riiet
bij voorbaat uitsluit. Zij wil geen dubbel
werk doen, maar alleen werk dat door
anderen niet of onvoldoende wordt ge
daan. Na eerst werkzaam te zijn ge
weest om kinderen van Algerijnse vluch
telingen een weldadige vakantie in een
Europees beschermd milieu te bezorgen,
heeft de Europese werkgroep thans
haar keuze laten vallen op de weder
opbouw van het door de aardbeving
verwoeste Perzische dorp Dousadj, dat
buiten het gebied valt, waarvan de
Perzische regering zelf de wederop
bouw ter hand heeft genomen.
Gezien de overweldigende afmetin
gen, die de aardbevingscatastrofe had
aangenomen, zag de Perzische regering
zich bij gebrek aan middelen genood
zaakt haar hulpverlening tot het voor
haar meest belangrijke gebied te be
grenzen. Het is niet de bedoeling van
de Europese werkgroep de Perzen werk
uit handen te nemen, dat zij zelf die
nen te verrichten, maar hun alleen
bü dat werk nuttig behulpzaam te zijn.
ten hebben zichzelf door gebrek aan
effectiviteit in de grond geboord. Het -4.
is voorgekomen dat een Amerikaanse
organisatie kwam aangereden met
een grote file vrachtwagens, vertel
de ons een ooggetuige. In een mum
van tijd en op bijzonder economische
wijze werden opslagplaatsen aange
legd en binnen enkele weken stonden
er uiterst simplistische „blokkendo
zen", waarin de bewoners met veel
vlagvertoon binnentrokken. De Ame
rikanen werden geestdriftig uitge
zwaaid, maar toen de mensen over
hun spontane enthousiasme heen wa
ren (en dat was al vrij spoedig),
bleek duidelijk dat hulp op deze ma
nier alleen maar een negatieve uit
werking heeft. In de „blokkendozen"
werden de koeien „gestald", terwijl
de mensen in armoedige tenten kro
pen.
Deze en vele andere fouten in plan
ning en uitwerking van de hulp wil en
zal met name de Europese Werkgroep
voorkomen.
Na de aardbeving bezocht Pierre Co-
chet, lid van de groep en president van
de Mouvement Chretien pour Ia Paix
In Frankrijk, het verwoeste gebied en
na intensief onderzoek werd besloten
het dorp Dousadj fe adopteren en te
herbouwen. In samenwerking met ver
tegenwoordigers van de Iraanse studen
ten en het Institute of Social Studies
and Research werd een diepgaand so
ciaal onderzoek verricht. Een vergade
ring werd belegd met de dorpsraad
van Dousadj en de dorpsbewoners keur-
lllllllllllllllllllllillllllllllllllllllinilllllllllllllllllllllllllllllinii
iiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
den de plannen goed en zegden hun
volledige medewerking toe bij de uit
voering van de bouw. Het project be
staat uit de bouw van 118 huizen, een
badhuis, een school, een moskee en
een gemeentehuis.
De huizen zullen dusdanig ontwor
pen worden en gebouwd, dat zij niet
alleen een permanente en veilige be
schutting vormen tegen eventuele vol
gende aardbevingen, maar ook aan ande
re behoeften voldoen. Dit betekent dat zij
De Perzen, die\odr het Wendeel moeten worden gebruikt als een boer'
moslims zijn. kennen het begrip chris
telijke naastenliefde niet, zeker niet de
ongeletterde en primitieve overgeble
ven bevolking van Dousadj. De belange
loze hulp, die z(j van de Europese
werkgroep ondervindt, stimuleert haar
echter tot zelfwerkzaamheid en mede
werking. Het gaat er ook niet om om
Dousadj tot een naar Europees begrip
luxueus en comfortabel geoutilleerd dorp
te herbouwen, maar om er een nieuwe
woongelegenheid te creëren, die althans
aan minimale eisen van hygiëne en
leefbaarheid voldoet.
Op 1 september 1962 trof een hevige
aardbeving in Perzië een gebied van
ongeveer 300 km2. Toen letterlijk de
stofwolken van vallend puin optrokken,
kon in de doodse stilte de volgende
trieste balans worden opgemaakt: 300
dorpen verwoest, 1300 mensen gedood
en 150.000 mensen dakloos. Dousadj,
een arm dorp op circa 185 km van de
hoofdstad Teheran, was een van de to
taal ineengestorte plaatsen. Onmiddel
lijk na de ramp zorgden het Iraanse
Rode Kruis en de Care Organisation
voor de noodhulp. De slachtoffers wer
den tijdelijk in tenten ondergebracht,
terwijl enkele Iraanse organisaties en
instellingen onder leiding van het mi
nisterie van landbouw direct aan de
herbouw van de huizen begonnen.
De hier en daar geuite insinuatie als
zouden „die rijke Perzen het vertikt
hebben hun landgenoten te helpen" is
ten onrechte. Weliswaar is de mentali
teit van de Perzen anders dan de
onze, minder sociaal misschien, maar
kreten als bovengenoemde, die verder
iedere staving met feiten missen, zijn
volkomen onjuist.
De Perzen zijn nog nimmer hun wat
wij noemen „sociale verplichtingen" zo
nagekomen als bij deze aardbeving.
Heel belangrijk is ondertussen zeker
wel de stimulans die ze hierbij onder
vinden van verschillende buitenlandse
regeringen en organisaties die bepaal
de projecten hebben geadopteerd voor
wederopbouw van de verwoeste dorpen.
Het werk van deze niet-Iraanse men
sen kan de Perzen ltren niet alleen
dat, maar ook hoe geholpen moet. wor
den.
Een van de dorpsouden.
derij, niet slechts als een doos waarin
mensen kunnen „huizen". Gelukkig
heeft de bevolking van Dousadj een
zekere graad van beschaving bereikt,
waardoor het invoeren van bepaalde
vernieuwingen wordt vergemakkelijkt.
Zo gaan bijvoorbeeld vele dorpsbewo
ners gedurende de winter naar Tehe
ran om werk te zoeken. Voordat ech
ter vernieuwingen worden ingevoerd,
zal de werkgroep zich ervan verzeke
ren, dat de dorpelingen in staat zijn
deze vernieuwingen te onderhouden. Al
les geschied dan ook na overleg met
de dorpsraad.
De herbouw van Dousadj wordt ver
richt door Europese vrijwilligers, in sa
menwerking met Iraanse studenten-
vrijwilligers en bewoners van het dorp
zelf. De vrijwilligers worden door de
E.W.G. geselecteerd uit ervaren werk
kamporganisaties en uit particulieren
die zich voor dit werk elders bij uit
stek geschikt moeten hebben betoond.
Voor hun vertrek dienen de vrijwilli
gers deel te nemen aan een trainings-
week.
De bouw is in april gestart en zal
ongeveer negen maanden in beslag ne
men. De Europese Werkgroep stelt zich
financieel garant en, hiermee is ons
verhaal weer rond, daarom is de Ne
derlandse jeugd momenteel op allerlei
mogelijke manieren geld aan het ver
zamelen. De totale kosten van het pro
ject zfjn beraamd op ruim één miljoen
gulden. Engeland heeft al een ton ge
leverd en zal dit bedrag nog verdubbe
len. Scandinavië en Duitsland moeten
nog met hun acties beginnen, andere
landen zjjn bezig en in Nederland start
te de actie op 29 april met een televi
sie-uitzending van Prinses Beatrix.
Een landelijk actie-comité coördineert
alle activiteiten in het land vanuit Am
sterdam. In reeds meer dan 400 plaat
sen zorgen plaatselijke comité's voor
acties in hun stad. Deze plaatselijke
comité's delegeren hun werkzaamheden
weer naar scholen en jeugdorganisa
ties, zodat de actie een sneeuwbalef
fect krijgt en uiteindelijk, zo is ten
minste de bedoeling, de hele jeugd
persoonlijk meewerkt.
Ondanks de moeilijke tijd van het
jaar en het enigszins verzadigd raken
van allerlei acties, kan men van een
groot succes spreken. Enthousiast wor
den muziekfestivals, Perzische markten,
fancy-fairs en de meest oorspronkelijke
manifestaties georganiseerd, die steeds
sneller de girorekening van het lande
lijk comité doen groeien.
de zangers en zangeressen met hun
handtekeningen zijn gebrand, en „Zin
gende Artiesten", kaarten met portret
ten en gegevens van artiesten, worden
landelijk verkocht. De origineelste ac
tie is wel de zogenaamde „Zegelactie".
In de week van 17 tot 22 juni kunnen
de huisvrouwen van Nederland hun
sympathie voor de actie tonen. Hun
wordt gevraagd al hun zegels, bonnen.
spaarkaarten en dergelijke die zij ont-
i vangen bij aankoop van levensmidde-
len, gedurende EEN week te depone
ren in speciale Dousadj-dozen. Ruim
25.000 zelfstandige kruideniers zijn ver
zocht aan deze unieke actie deel te ne
men. Verder zal 15 juni in Amsterdam
D(ousadj)day heten. Met drumbands,
geluidswagens stands en stunts
wordt een straatcollecte „versierd". De
Dam zal vol staan met kraampjes en
er wordt daar een compleet huis ge
bouwd. Een bepaalde fontein in de stad
wordt tot Trevi-fontein gedoopt, waarin
voorbijgangers munten kunnen werpen
enz.
Tenslotte is in Amsterdam een „Miss
Dousadj" gevonden, het enige Perzi
sche meisje in Nederland, dat zelf tij
dens de aardbeving in Teheran ver
bleef.
Men moet grote waardering hebben
voor het initiatief en de ondernemings
geest van de jeugd, die inderdaad toont
dat zij door gezamenlijke inspanning
zich kan inzetten voor een concreet
doel. Alle inlichtingen over de actie kan
men verkrijgen bij het landelijk actie
comité, N.Z. Voorburgwal 298 te Am
sterdam. Tel.: 020-2^2424. Het gironum
mer van de actie is 191962, naar de
datum van de fatale aardbeving: 1 sep
tember 1962.
Een grote moeilijkheid bi) de hulp
verlening is de vraag wat de meest De drinkwatervoorziening in het dorp
effectieve hulpwijze is en met welke is nog zeer primitief. Deze oude vrouw
methode de herbouw tot stand moet moest ver sjouwen voor zij haar em-
komen. Vorige gelijksoortige projec- mertje water kon halen.
Ook in de hoofdstad is een plaatselijk
comité gevestigd en dit is een van de
actiefste in het land. Het waagt het
enkele acties zelfstandig over het hele
land te organiseren. „Zingende Gla
zen", waarin afbeeldingen van beken-
Advertentie)
Niet dan met grote
schroom ga ik binnen bfj
mijn stam-kapper. Hij is
namelijk een vakman. En
aangezien ik door een on
gewisse speling van de na
tuur ben begiftigd met een
even volgroeide als war
rige haardos, verdenk ik
hem ervan dat hij mijn hoofd be
schouwt als een soort oefenterrein,
waarop hij zijn bekwaamheid kan uit
leven. Niettemin heb ik nooit geld toe
gehad.
Hoe dat zij, gisteren betrad ik on
danks alles en slechts gedreven door de
uiterste noodzaak zijn etablissement.
En toi mijn genoegen constateerde ik
dat er slechts één persoon vóór was.
Die was trouwens al in beihandeling in
het martelwerktuig dat kappers tot
nu toe steeds weigeren als een soort
equivalent van de tandartsenstoel te
beschouwen.
Ik nam plaats aan de leestafel en
begon wat te bladeren in loslopende
tijdschriften. Op een gegeven moment
was de patiënt afgehandeld en sprong
tevoorschijn uit het witte laken. Het
was een spontaan meisje met een
goed bijgehakt rattenkopje.
Zij zag mij zitten en begon te scha
teren.
„De dameskapper is om de hoek",
zei ze met een rood hoofd.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiim
(Advertentie)
Een merkwaardige vergissing betekende
bijna het voortijdige einde van een
amoureuze verhouding, die reeds twee
jaren duurde. Het jonge stel had in een
restaurant met elkaar afgesproken. Bei
den hadden zij méér dan een uur ge
wacht notabene, terwijl zij schuin
tegenover elkaar zaten. Geen enkele
blik echter van herkenning. Achteraf
bleek, da' beiden in de middagpauze
van het zonnetje genoten hadden. Bei
den gebruikten voor het eerst NIVEA
ZONnebadmiddelen en kregen in een
ommezien een fraaie donkerbruine teint
Ja,«ook U wordt met NTVEA ZON sne1
bruin, écht bruin.
(Advertentie)
Rustig oud met OLVEP pensioen.
zal geen lang emeritaat
worden" hebben paro
chianen, pastoors en ka
pelaans in Den Helder
gedacht, toen acht jaar geleden
hun deken, de heer A. H. Harsl
om gezondheidsredenen afscheid
moest nemen. „Ik was toen li
chamelijk helemaal uitgeput",
vertelt de heer Harst, een ge
bruinde man die er nu zelfs
niet naar uitziet, dat hij aan
zijn zeventigste levensjaar bezig
is. Na een jaar volledige rust
onder Spaanse en Italiaanse zon
is hii toen toch weer „de jonge'
geworden.
Na dat jaar is van de
„otium" die een rustend deken
pleegt toe te komen, dan ook
niet veel meer gekomen. Wel
had het episcopaat een rustige
werkkring voor hem op het
oog. De heer Harst werd in 1955
benoemd tot gedelegeerde yan
het episcopaat voor de geeste
lijke verzorging van de katho
lieke gerepatrieerden en Am
bonezen. Het liet zich aanzien
dat deze functie de thuis wer
kende priester in de Haagse
Van Neckstraat niet zou over
stelpen met zorgen.
Maar nog geen twee jaar
na de benoeming was de boot
flink aan. Dat was in 1957, toen begonnen werd met de versnelde repa
triëring uit Indonesië, waarmee de verhoudingen met de dag slechter wer
den. In die tijd moest de heer Harst meer dan tweehonderd vlootaalmoe-
zeniers weten te vinden. Bovendien had hij de leiding over veertig oud-
missionarissen uit Indonesië die werden belast met de geestelijke verzor
ging van de gerepatrieerden, voorzover ze nog niet in het parochiële le
ven waren opgenomen, dat wil zeggen, wanneer ze nog in contract-pensions
hun onderdak hadden.
Er waren toen vierhonderdvijftig van die contractpensions. De men
sen die er woonden waren niet alleen maatschappelijk „displaced persons
Even groot waren hun moeilijkheden by het aanpassen aan de verhoudin
gen in het Nederlandse kerkelijke leven. Op het ogenblik strekken zich
de zorgen van twintig aalmoezeniers uit naar de bewoners van ^10 con
tract-pensions. De heer Harst hoopt nu nog mee te maken dat de laatste
spijt-optanten terugkeren naar Nederland, nu de betrekkingen met Indo
nesië zijn hersteld. Pas dan acht hij de tijdrvp om aan het „otium cum
dignitate" te gaan denken. Voor de waardigheid is wel gezorgd, hy ts
onlangs, bij zijn 40-jarig priester-jubileum, officier »n de orde nan Oranje-
Nassau geworden.
Dan zal de heer Harst kunnen terugzien op een leven, waarin hy zteft
met de meest verscheiden zaken heeft moet inlaten. „Van onderwijzer tot
regent van een ziekenhuis" zou die levensloop kunnen heten. De priester
Harst is een wat late roeping geweest. Geboren in Limburg „Ik ben
een Zuid-Limburger. Uiterlijk lijk ik één en al beheersing, maar wie mij
„oed kent heeft ook weet van mijn temperament" verhuisde hij als
jongen van zes jaar naar Rotterdam. Daar werd hij in 1912 onderwijzer. In
1916 ging hij pas naar het seminarie.
Aan die late roeping meent de heer Harst de overtuiging te danken
te hebben, die aan zijn leven richting heeft gegeven. Die overtuiging is,
dat priesters en leken een gezamenlijke taak hebben. „De plicht tot samen
werking", noemt hij het „Dat ik deze overtuiging misschien iets meer
had, dan sommige van mijn tijdgenoten? Waarschijnlijk was het een gevolg
van' het feit, dat ik later aan de theologische studie ben begonnen. Het
was maar een paar jaar, doch als men jong is, en naar de twintig loopt,
dan is een paar jaar veel."
Later heeft het onderwijs hem terug gezien. Na zielzorgelijk en sociaal
werk in verscheidene plaatsen werd de heer Harst in 1937 moderator van
het Meisjeslydëum te Den Haag. Daarbij werd hy benoemd tot bisschop
pelijk inspecteur van het Nijverheids- en het Landbouwonderwijs. Deken
van Den Helder werd de heer Harst in mei 1945. „Toen ik er kwam, was
de pastorie in gebruik als postkantoor". In Den Helder heeft hy onder
meer het regentschap bekleed, dat de titel van zijn levensverhaal vol
maakt. Na tien jaar in dit zware dekenaat volgde de algehele ineenstor
ting. Maar daar is nu niets meer van te merken. ..In dit opzicht iijk t/c
op het klassieke onkruid uit de Bijbel", vindt hij zelf.
