MAARTEN vangt het boze
speel tu in-m ann et je
LUCHTBALLON
Alfredo
BOODSCHAPPER
VAN DE NACHT
DE „GREENHORN
De oorlog van de Zeven Bronnen
ram
DE STILLE STRIJD
Televisiecamera
EXAMENS
fc.. HIK.. BOE
mmmmmm
Benoeming
Audiëntie
Wijding
ff
Oriënterend gesprek
Gasunie-Hoo govens
Nieuwe Pocketserie
bij het Spectrum
ZATERDAG 22 JUNI 196o
rAGINA IV
I k
door
JOHN BINGHAM
KARL MAY
rr
ERIC DE NOORMAN
Liturgische weekkalender
Net zoals alle jongens, die vijf, zes
of zeven jaar zijn, hield kleine
Maarten van steppen, ballen, au
to's en dropjes. Maar het meest
van al hield Maarten toch van de speel
tuin. Daar kon je draaien, wippen,
glijden en schommelen, zolang je maar
wilde. Of nóg langer. Luister maar
eens naar het verhaaltje.
Op 'r morgen was Maarten met zijn
moeder naar de speeltuin gegaan. Eerst
had hij met een klein meisje op de wip
gezeten. Dat was wel leuk, maar het
kleine meisje riep de hele tijd maar:
niet zo hard, niet zo wild. Toen vond
Maarten dat hij beter maar naai de
draaimolen kon gaan. Zeven keer
maakte Maarten een ritje met de
draaimolen en daarna ging hij van de
glijbaan, roets, naar beneden, ik weet
niet hoe dikwijls wel achter elkaar.
Eindelijk waren er alleen de schom
mels nog. waar Maarten nog niet mee
gespeeld had. En Maarten hield van
schommelen. Hij had het extra voor
het laatst bewaard. Vlug kiom nfl in
een schuitje en daar ging het al: op -
neer, op - neer, steeds hoger en steeds
harder. Maarten had 'n pret! Ik blijf
schommelen tot morgenvroeg! riep hij
tegen zijn moeder. En hij hoorde er
niets van, dat een klein, groezelig
kereltje, hóóg boven hem in het
schommeltouw, zei: ik zal je laten
schommelen. Tot morgenvroeg, haha,
misschien wel tot morgenavond.
Dat kleine kereltje was het speeltuin
mannetje. Het sloop heel de zomer van
de ene speeltuin naar de andere. En je
raadt nooit waarom. Het vond 't leuk
om kinderen te plagen. Kinderen die in
de speeltuin aan 't spelen waren. Het
speeltuinmannetje was wél klein, maar
het was reuze sterk. Dat kon je zien
aan zijn armen, waar veel haren op
groeiden. Met die kleine sterke armpjes
kon hij best de draaimolen tegenhouden.
Dat deed hij dan ook dikwijls Dan had
den de kinderen pech, want de draai
molen draaide niet meer. Het speeltuin
mannetje had ook sterke beentjes. Als
het ermee op de wip sprong, bleef de
wip precies in het midden hangen. Hij
wipte niet meer omhoog en omlaag en
de kinderen lieten zich er gauw af
helpen, omdat ze dachten dat de wip
kapot was.
Nu klom het speeltuinmannetje haas
je repje in het schommeltouw van de
schommel, waarin kleine Maarten op en
neer vloog. Ik réi je laten schommelen!
lachte het mannetje. Met een zwaai
stond hij boven op de paal en elke keer
als het schommeltouw langs zwierde,
gaf hij er met zijn voetje een trap
tegenaan. Kleine Maarten had 'n reuze
Ouderwetse luchtballon van gebroeders
Montgolfière.
Deze maand was het 180 jaar geleden
dat de gebroeders Montgolfière een gro
te luchtballon lieten opstijgen.
In het jaar 1680 had de natuurkundige
Lana reeds een idee uitgewerkt om een
vliegend schip te maken dat door vier
grote balons van erg dun koper zou
gedragen worden, die vooraf luchtledig
gemaakt moesten worden. Het is bij
deze plannen gebleven. Omstreeks het
jaar 1770 vervaardigde men grote pa
pieren ballons (soort enorme vliegers),
die kunstig waren versierd en beschil
derd. Het was meer een volksvermaak
om die „luchtbollen" op te laten.
In Frankrijk namen de zonen van een
papierfabrikant, Jozef en Etienne Mont
golfière, allerlei proeven met enorme
papieren ballons. Die werden met water
stof gevuld, doch hoger dan enkele me
ters gingen de ballons niet. Daarna pro
beerden zij het met linnen ballons, die
van binnen met papier waren beplakt.
Tenslotte probeerden zij het nog eens
met een ballon, die gevuld was met
verwarmde lucht en jawel hoor, 5 juni
1783 ging de eerste ballon in Frank
rijk de lucht in. De verbazing van de
mensen was grenzeloos; het was als
of zij een wonder aanschouwden! Men
sen gingen toen nog niet mee de hoog
te in.
In Amerika is een nieuw televisie
systeem ontwikkeld met een camera,
die verder kijkt dan het menselijk oog.
Ook kan de camera beelden opvangen
bij praktisch volslagen duisternis. Dit
nieuwe systeem is bijzonder geschikt
voor de luchtvaart. Gemonteerd in de
neus van een vliegtuig kan de camera
beelden opvangen en weergeven van
grote afstand, die met het menselijk
oog niet of nauwelijks waarneembaar
zijn.
Naar verwacht wordt zal de camera
goede diensten bewijzen bij opsporings-
en reddingswerkzaamheden. Zo zal
deze nieuwe camera, die tien tot hon
derd maal gevoeliger is dan het men
selijk oog, gebruikt kunnen worden bij
het zoeken naar schipbreukelingen en
verongelukte vliegtuigen.
Door zijn vermogen door de duister
nis heen te kijken zonder dat hiervoor
een licht- of infrarode bron nodig is, is
de TV-apparatuur onder meer ook van
betekenis voor de militaire luchtvaart.
Hierdoor is het namelijk mogelijk nach
telijke verkenningsvluchten te houden,
terwijl bovendien landingen bij nacht
op onverlichte terreinen uitgevoerd
kunnen worden.
iret. Zo gemakkelijk als het schomme
len nü toch ging. Hij hoefde er hele
maal geen moeite voor te doen. Het
ging vanzelf.
Toen zei moeder: kom, Maarten, nu
moet je maar eens ophouden. We gaan
naar huis. Nog éven, bedelde Maarten.
Maar dat ,even' werd een hele tijd.
Maarten kon de schommel niet meer
stil krijgen, al deed hij er ook nog zo
zijn best voor.
Moeder keek eerst 'n beetje boos:
komkom, zei ze, nu is het welletjes.
Als je niet dadelijk stilhoudt, gaan we
nooit meer naar de speeltuin.
Maar ik kan niet! schreeuwde Maar
ten. De schommel gaat telkens weer
omhoog, kijk maar. En Maarten had
gelijk. Elke keer kreeg het schommel
touw van het speeltuinmannetje zo'n
geweldige trap, dat het de hoogte in
vloog.
Zelfs toen moeder probeerde de schom
mel tegen te houden lukte het niet.
Het speeltuinmannetje kon harder trap
pen dan moeder trekken kon.
Moeder ging er de baas van de
speeltuin bij nalen. Die trok dadelijk
'een bezorgd gezicht. Kunt u de schom
mel niet stil krijgen? zei hij. Wel, dat
is verleden week in een andere speel
tuin ook al eens gebeurd. Toen heeft
'n klein meisje drie dagen lang moeten
schommelen.
Drie dagen lang! riep de moeder van
Maarter verschrikt. O, maar dat mag
niet gebeuren. Houdt u de schommel
toch tegen. U bent sterk, meneer de
speeltuinbaas. Maar al was de speel
tuinbaas dan sterk, de schommel zwier
de rustig door, want het kleine speel
tuinmannetje was sterker dan hij.
Ik wil eruit! riep Maarten met een
benauwd gezicht. Ik wordt misselijk.
Haha, lachte het speeltuinmannetje,
jij wou schommelen tot morgenvroeg!
Haha, dan moet je maar niet zo op
scheppen. Haha, haha!
Het stoute speeltuinmannetje lachte
zó hard, dat Maarten dacht: wat hoor
ik toch daar boven me? Hij keek om-
noog en zag het kleine kereltje dat met
zijn voet het schommeltouw aan de
fang hield. Toen begreep Maarten wie
e schuld was. Hij probeerde te
schreeuwen tegen de speeltuinbaas,
Maar die verstond het niet.
Dan zal ik dat mannetje zelf moeten
vangen, dacht Maarten. Hij voelde in
zfln broekzak en jawel hoor: daar zat
een lang springtouw in. Vlug maakte
Maarten een lus erin en toen de schom
mel helemaal hoog in de lucht was,
mikte hij die lus precies om het manne
tje op de paal. Je begrijpt dat het
stoute speeltuinmannetje meteen was
uitgelachen. Maarten trok hem omlaag
en al spartelde het kereltje ook nog zo
hard, het kwam niet los. Moeder en
de speeltuinbaas, die de politie er al bij
hadden geroepen, waren erg opgelucht
toen de schommel geleidelijk-aan wat
lager ging en eindelijk stilstond.
Gelukkig, Maarten, riep moeder, toen
haar kleine jongen eruit sprong. En de
speeltuinbaas zei tegen de politie, die
juist op de motor kwam aangereden:
neem me niet kwalijk, we dachten dat
de schommel stuk was. We konden hem
niet stilhouden. Hum, deed de politie
agent. als u maar weet, dat u ons niet
voor zulke kleinigheidjes kunt roepen.
Wij, politiemannen, hebben wel wat an
ders te doen.
Het is niet voor niets! schreeuwde
Maarten. Hier agent, neem dit manne
tje maar mee. Hij is de schuld van
alles. Hij stond boven op de paal en
trapte telkens tegen het schommeltouw!
De agent heeft het speeltuinmannetje
meegenomen en hem opgesloten In een
huisje, waar hij nooit meer uit weg kan
gaan. Sinds die tijd worden de kinderen
in de speeltuin niet meer geplaagd.
Alle draaimolens draaien, alle wippen
wippen, en alle sohomm;ls schomme
len weer en houden ook op tijd weer
stil. En omdat Maarten het stoute
speeltuinmannetje gevangen had, mocht
hij voortaan helemaal voor mets in
alle speeltuinen van het land en kreeg
hjj nog een ijsje op de koop toe.
LEA SMULDERS
320?
MOCO
AMSTERDAM, 22 juni Het Am
sterdams Conservatorium einddiploma
piano solospel: R. Jansen, H. Levano,
Ar..sterdam; L. Neeling, Den Haag; H.
Voor en, Beverwijk; Orgel: M. Metz,
Amsterdam; Violoncel: mej. M. Ver-
berne, Amsterdam; Zang: mej. T. van
der Laan, Wormerveer; Dwarsfluit: J.
Kikkert, Amsterdam; Trompet: C. Vlak
Amsterdam.
Onderkvijsakte piano A: J. Vischja-
ger, Amsterdam; Piano B: de dames
H. Albers, Amsterdam: J. van der
Lem, Leidschendam en D. Wynia, Haar
lem; Viool A: mej. E. van Daalen,
Amsterdam; Violoncel A: mevr. A.
Koolhoven-Joustra, Amsterdam; Violon
cel B; de dames E. Neuman, Amster
dam; A. Scholtens, De Bilt: Zang A:
Mej. W. Hissink, Amsterdam; mej. A.
Phillippo, Haarlem; J. Veuger, Amster
dam; Dwarsfluit B: R. Maas, Amster
dam; Klarinet B: J. Stoop, Bussum;
Schoolmuziek B: mej. P. Sijses, Amster
dam; Theorie B: kapelaan J. Valke-
stijn, Heemstede.
AMSTERDAM, 22 juni Universi
teit doet. natuurk.: J. Michels, Amster
dam; kand. rechten: J. Benjamins, R.
Engels, G. Schuyte en E. Lissone, Am
sterdam; kand. Duits: N. Van Dalen en
R. Creutz Lechleitner, Amsterdam.
ROTTERDAM, 22 juni Ned Econ.
Hoogeseh. accountant A. Dek, Den
Haag.
DELFT, 22 juni Technische Hoge
school geod. ing. C. van Gelderen,
Zeist; T. van den Hout, Delft; J. Ni-
colai, Steenwijk; E. Slotboom, Dor
drecht; M. Tienstra, Delft.
LEIDEN, 22 juni. De rijksuniver
siteit: kand. Westerse sociol.: C. van
Eijkeren, H. Bakker en V. Danckaerts
Den Haag, doet. pedag.: mej. W. Bou-
man Den Hulst: kand. pedag. C. Goes
Den Haag.
GRONINGEN, 22 juni. De rijks
universiteit Frans M.O. B: mej. M.
Kalma, Boekelo, Engels MO A: de he
ren J Graeper Amsterdam, J. Lae-
nen Maastricht; kand. geneeskunde 2a:
de dames G. Egberink Deventer, A.
Jager Beetsterzwaag, N. van der Mo
len Zwolle, M. Roos Borculo, E. van
Wering Rotterdam, en de heren A.
van Drooge Warga, H. van der Veen
Nijverdal; arts le ged.: mevr. M. Bart-
stra Soest en de heren E. Sietsma en
E. Smit Groningen, H. Welvaart Zand-
voort; arts: de dames S. Groenhuis
Groningen, Z. Sassen Roswinkel en de
heren W. de Boer Groningen, D. Hil-
brands Zuidwolde, (Gr.), A. Smeets
Helden- P anningen
DEN HAAG, 22 juni. Mr. Chr
Lijesen is met ingang van 1 juli be
noemd tot hoofddirecteur van de straf-
gestichten te Veenhuizen. Hij is de op
volger van ir. J. F. H. F. v. Mehtrop,
die 1 februari is overleden. Mr. Lije
sen is tot de overdracht van het be
stuur over Nieuw-Guinea aan de Un-
tea vorig jaar directeur van de dienst
van Culturele Zaken te Hollandia ge
weest.
DEN BOSCH, 22 juni. Kardinaal
Alfrink heeft namens het Nederlands
episcopaat benoemd tot geestelijk ad
viseur van de bond van het katholiek
nijverheidsonderwijs mgr. dr. G. F. J.
Bannenberg te Boxtel, onder gelijktij
dig eervol ontslag aan mgr. drs. J. C.
v. Overbeek.
HAARLEM, 22 juni. Mgr. Van
Dodewaard zal woensdag geen audiën
tie verlenen.
DEN BOSCH. 22 juni. Mgr. Bek
kers zal zaterdag 29 juni de priester
wijding toedienen in de parochiekerk
te Mierlo-Hout aan frater H. van Oor
schot van de Congregatie der Pries
ters van het H. Hart v
Montreal.
van Jezus te
85
„Ze zullen zeggen: „Zo, dus daar hebben we weer die geheimzinnige
mr. X, die niemand ooit kan vinden. Bestaat die eigenlijk wel?" zullen ze
zeogen. Het is niet voor het eerst, dat de schuld op zo iemand gegooid
wordt! Waar of niet?"
„Waar of niet?" mompelde Summers.
„Ze duiken altijd weer op," zei de brigadier op verveelde toon. „Ik heb
het niet gedaan," zeggen ze, ,maar de een of andere geheimzinnige kerel
moet binnen zijn geslopen en het gedaan hebben.' „Politie zoekt myste
rieuze man" staat er dan in de kranten. Maar hij wordt nooit gevonden."
Harold Summers veegde snel met zijn zakdoek langs zijn voorhoofd.
„Nogal warm hier, hè?" zei de brigadier.
Summers zei bitter: „Misschien zoeken ze niet hard genoeg naar hem."
„Zoeken naar wie?" vroeg de inspecteur.
„Naar de andere man."
„Natuurlijk zoeken ze naar hem," zei de inspecteur ^onverschillig.
„Ze weten, dat de verdediging daarop zal berusten," zei de brigadier
verveeld. „Ze proberen 'm altijd te vinden, zo vast als een huis."
„Natuurlijk proberen ze het," zei d inspecteur op weer dezelfde onver
schillige toon.
Hij lacht dat ze hem meteen zouden arresteren, want hij wist niets van
zulke dingen af, maar natuurlijk deden ze het niet. Afgaan op vermoedens
is altijd een précaire zaak en een jury moet er niets van hebben.
Maar voor een eerste verhoor was het niet kwaad geweest. De oude
Harold Summers ondertekende de verklaring, die vrij onbetekenend leek
in vergelijking met de andere verklaringen die ze al hadden.
Ze hielden hem nog een paar uur vast en toen zond de inspecteur, vroeg
in de middag, een boodschap, dat ze hem die dag niet meer nodig hadden.
Hij keerde terug naar wat eens zijn huis was geweest.
In de hal kwam hij tot de conclusie, dat de ware profiteurs van de
dood niet de wapenfabrikanten zijn, want er waren allerlei soorten druk
werk in de bus gestopt. Begrafenis-ondernemers boden hem diensten aan,
bloemisten wilden graag kransen leveren, opkopers van tweedehands kle
ren boden de hoogste prijzen en steenhouwers prezen hun grafzerken aan.
Slecht nieuws verspreidt zich gauw. Niemand laat tijd verloren gaan,
dat kan men zich niet veroorloven, want haast betekent geld en geld be
tekent huur, voedsel en kleren, en nog veel andere dingen. Bij de parti
culiere ondernemingen die op de sterfgevallen afkomen op een tijdstip,
dat niemand geneigd is om prijzen te vergelijken, is het een kwestie van
i.wie het eerst komt het eerst maalt".
Maar al wat Harold nu begeerde was met rust gelaten te worden, al
v/as het maar een uur of twee. Niet op zijn bed, met ernaast dat van
Eispetn, waar de slaap niet zou komen, juist omdat hij er op wachtte,
tnaar in zijn leunstoel waar het later in de middag al gauw schemerig
zou zijn. Hij knipte het elektrische haardje aan, ging zitten, leunde ach
terover en sloot zijn ogen.
Hij was nu te moe om te tobben over zijn eigen situatie. Hij wilde wel,
dat hij niet had gezegd dat Elspeth wist van zijn vriendschap met Isobel
Brook. Dat was een zwak punt. Maar je moest ook zo gauw beslissen
en je had geen tijd om na te denken. Toen de warmte hem doezelig
maakte, begon hij aan Ann en Jean te denken en opnieuw hield hij zich
voor dat je het ze niet kwalijk kon nemen. Hij was al half in slaap en nog
steeds bezig zich dat goed voor te houden, toen er werd gebeld. Hij deed
zijn ogen open en sloot ze weer. Hij zou die bel gewoon negeren.
Toen de bel voor de derde maal overging, dacht hij er aan, dat er
geen gordijnen meer voor de ramen hingen en dat degeen die gebeld
had, hem bij het gloeiende haardje kon zien zitten. Hij stond op en liep
met tegenzin langzaam naar de voordeur.
Op de stoep stond John Noker. Een lange, magere kerel met blauwe
kaken en erg rode lippen, gekleed in een slecht zittend pak met een
slobberige broek. Summers kende hem wel, hij had hem wel eens gezien
als Elspeth hem meebracht: een ultra-moderne opvoedkundige, net als
zij, die een eigen school had geopend. Elspeth had dikwijls gezegd dat
hij prachtig werk deed, hoofdzakelijk langs experimentele lijnen. Summers
nad eerst tegengeworpen, dat kinderen niet het juiste materiaal waren
voor experimenten, maar ze had zijn argumenten natuurlijk ter zijde
geschoven.
„O, bent u het?" zei Summers. „Hebt u even tijd voor me?" vroeg No
ker.
„O jawel, ja zeker," zei Summers, de deur iets verder openend.
„Kop thee?" vroeg hij met tegenzin, toen ze in de eetkamer waren die
nij nu als zitkamer gebruikte.
Noker schudde zijn hoofd.
„Sigaret?"
„Dank u."
Noker ging in de kleinste van de beide leunstoelen zitten, de stoel die
Elspeth altijd gebruikte en sloeg het ene been over het andere.
„Wat een ontzettende gebeurtenis!"
„Ja."
„U weet hoe ik met u meevoel, dat behoef ik u wel niet te zeggen."
„Dank u. Hoe hèbt u het gehoord?"
„Het staat nu natuurlijk in de kranten, maar ik had het al eerder
gehoord. De politie is bij me geweest. De gewone routine."
Ze hadden wel vlug gewerkt, dacht Summers, waarschijnlijk de hele
nacht door en deze morgen. Mijn hemel, wat hadden ze er een haast achter
gezet, geen wonder dat ze zoveel wisten toen ze hem verhoorden.
Hummers kuchte eens en zweeg weer. Hij mocht die Noker niet, hij had
hem nooit kunnen uitstaan en hij hoopte maar dat hij weer gauw weg zou
gaan.
„Het zal een dure tijd voor u zijn," zei Noker zacht, „en u zult na de
begrafenis ongetwijfeld wel een poosje weg willen gaan. Ik kom eigenlijk
eens informeren... nu ja... of u wel over contant geld beschikt."
Summers keek hem verwonderd aan. Hij had grote lust hem te vragen,
waarom hij dacht dat hij slecht bij kas was.
„Het zou jammer zijn om bij de tegenwoordige stand van de geldmarkt
aandelen te verkopen," ging Noker verder. Hij had zijn lang, somber ge
zicht naar het vuur gewend.
Summers deed een lange trek aan zijn sigaret. Al wat gebeurd was
had zijn zenuwen uiterst kwetsbaar gemaakt en zijn emoties dichter naar
de oppervlakte gebracht. Hij was bepaald ontroerd. Je wist toch maar
nooit wat je aan de mensen had, dacht hij met iets van zijn vroegere
diepzinnigheid, mensen waren onberekenbaar. Mensen, waarvan je het
nooit had verwacht, boden je hulp aan als je in moeilijkheden zat. Hij
glimlachte en kreeg opeens een warm en dankbaar gevoel voor Noker.
„Het is heel vriendelijk van u, maar ik heb niets nodig. Ik heb ver
zekeringen lopen en daarop zou ik geld kunnen opnemen en ik heb een
Donus gekregen van mijn vroeger departement."
„En dan is er natuurlijk Elspeths geld," zei Noker. „Zowat vijfduizend
pond meen ik dat ze eens heeft gezegd, maar het zal wel even duren
voor iemand daaraan kan komen, daarom dacht ik..."
(Wordt vervolgd)
I
29. Met alle kracht die in hem is, slaat Artor toe
en dat is wel nodig ook, want Erwins schedel zit ver
borgen onder zijn helm... maar de slag komt aan en
met een onduidelijk gepruttel zakt Erwin in elkaar.
Geheel onkundig van deze gang van zaken, naderen
Erwins mannen en zij schrikken niet weinig als zij
hun Britse tegenstander zo zien... In zijn hand Er
wins eigen zwaard, zijn voet in de nek van hun aan
voerder, die roerloos terneer ligt. „Leg je wapens af
en gauw een beetje," zegt Artor kalm. „Ik heb je
meester gegijzeld en ik hoop dat jullie weten wat dat
betekent." Het klinkt onheilspellender dan de ergste
dreigementen en de tien krijgers beijveren zich, zich
van hun wapentuig te ontdoen. „Netjes," zegt Artor
spottend, „draai je nu allemaal om, want ik ben
nogal verlegen van natuur." Grommend wenden de
kerels zich om en snel hijst Artor zijn gevangene
omhoog en houdt deze met de ene arm als een schild
voor zich, terwijl hij zijn zwaard dicht in de buurt
van Erwins hals laat zweven. „Staan blijven," klinkt
het koel, als de mannen zich stiekem willen om
draaien, steeds verder zeult Artor het zware
lichaam weg van de plek... „Staan blijven, dan ge
beurt er niets..." Maar helaas daarin vergist de
dappere Brit zich toch, want hij is nauwelijks een
paar honderd meter weg, of Erwin opent sloom de
ogen. Verbaasd staart hij naar de zwaardkling voor
zijn neus... voelt Artors sterke arm om zijn nek, en
gaat meteen tot actie over...
HUM HEGJHA/E/ZT
U ZICH M/SSCH/EA/
DE !=0/ZMULE/ DIE
ZE<3EBeu//cr HEEFT*
W/JN eeai eeou
MET W/JU?... DAT
ts TOCH A//ET
MAE?
EU OFU/TS TEEEHDE
tV/JAf mOUtVEA/S EM
U/r DE ZES ANDEEE
8GOA/A/EH OHTSmOWS
OOK IV/JA/
r
DE BoeeEKI VEEUETEN HUM velden
OM MW DE ElVlEK TE GMN VZMKEH...
NEEVDAT IVEJZD TOEf/ HET
BE<S/A/ YAA/AC MA/A/ OHGEUHC'
MS> JUU/E EN/GE DOcSEA/
DAA/ZA/A HADDEA/GEZ/EM/N MAT
UOCHZ STAATM/J/J MOO/E LAJ/D
l/Ee/AEEBDE...
DE DIEEEN wee DEN WET MEEC2
GEHOED EJJ LIEPEN VAN LINKS
UAAIZ EECHTS, STOMPeONKEM...
35. „Ik was zo gelukkig bescherming te vinden
bij een oudere vrouw en haar dochter, die mij een
schüilplaats gaven, terwille van de mannen, wier
kameraad ik geweest was. Zij wisten echter niet
wie ik was. De jonge vrouw was pas een jaar ge
trouwd. Haar man hoorde één van mijn redevoerin
gen en kwam onder de indruk. Hij nam zijn schoon
vader mee naar de volgende vergadering en deze
werd eveneens enthousiast. De jonge man viel op
het slagveld, dat geen veld van eer was en de oude
werd tot tuchthuisstraf veroordeeld. Dit alles ver
telde de vrouwen onder tranen aan hem, die de
schuld was van hun ongeluk. Ik zat >n hun midden
als door de bliksem getroffen. Vanaf dat ogenblik
had ik geen rust meer. De vrijheid had ik behouden,
maar innerlijk leed ik, zoals zelden oen mens kan
hebben geleden. Ik wilde boete doen. Toen ik hoorde,
dat het rode ras in Noord-Amerika zich wanhopig
verzette tegen de ondergang, vloeide mijn hart
over van toom en medelijden. Ik ging naar Ame
rika en trok de wildernis in. Waar ik kon, pro
beerde ik de ondergang van de Indianen te ver
zachten. Ik sloot mij aan bij de Apachen en onder
wees hen. Hun vertrouwen wist ik tenslotte te
winnen."
(Vanonze soc.-econ. redactie)
DEN HAAG, 21 juni. Het eerste
oriënterende gesprek tussen de
Gasunie en de Hoogovens is dezer da
gen gevoerd. Zoals bekend zal de Gas
unie de gasvoorziening van een groot
deel van Noordholland (met inbegrip
van Amsterdam) van de Hoogovens
overnemen.
Het laatste zal overigens in elk ge
val pas over enkele jaren kunnen ge
beuren. omdat de gehele aanvoer van
uit Groningen naar het bestaande
Hoogovennet nog moet worden opge
bouwd. Toch is het van belang, dat
men op niet al te lange termijn tot
overeenstemming komt omdat de
Hoogovens zeker geruime tijd nodig
zullen hebben om zich voor te berei
den op de toekomstige situatie.
AMSTERDAM, 21 juni. Uitgeverij
Het Spectrum te Utrecht, die reeds een
zestal pocketseries uitgeeft, waaronder
Prisma en Aula, heeft hier een zevende
serie aan toegevoegd: Marka, het pocket
boek voor organisatie en bedrijf.
De bedoeling is hiermee het bedrijfs
leven een middel in handen te geven
zich op de hoogte te stellen van de
nieuwste ontwikkelingen op het gebied
van organisatie en efficiency.
De redactieraad wordt gevormd door
prof. dr. A. J. Diepenhorst, prof. drs.
A. A. de Jong, prof. dr. W. Monhemius,
prof. dr. J Pen en prol ir. H. K. Vol-
beda. Het geheel staat onder hoofdre
dactie van dr, ir. H. de Boer.
KAASMARKT GOUDA, 20 juni Op de
kaasmarkt alhier zijn vandaag 181 partijen
aangevoerd, le kw. noteerde 2.35-2.41, 2e
kw. 2.25-2 34 en extra kw. 2.42 tot 2.60.
Alles per kg.
Zondag 23 juni: 3e zondag na Pinksteren:
eigen Mis: credo: pref. v. d. H. Drie
eenheid —groen—
Maandag: Geboorte v. d H. Joannes de
Doper: eigen Mis; credo: —wit
Dinsdag: H. Wilhelmus, abt; Mis Os Jus tl
wit
Utrecht: 2e geb. H. Adelbertus. Haarlem
en Rotterdam: H. Adelbertus, belijder; Mis
Os justi: 2e geb. H. Wilhelmus —wit
Woensdag: H.H. Joannes en Paulus, marte
laren; eigen Mis rood—
Donderdag: Mis v. d. zondag —groen—
Den Bosch: Eucharistisch Hart van Jezus;
Mig Sciens; pref. v. h. H. Hart wit—
Vrijdag: Vigilie van de H.H. Petrus en Pau
lus, apostelen: eigen Mis —paars
Zaterdag: H.H. Petrus en Paulus, apostelen;
eigen Mis; credo; pret v. d. apostelen
rood
Zondag 30 Jnni: 4e zondag na Pinksteren:
eigen Mis; credo; pret v. d. H. Drie-
eenheid groen—
