DE VORIGE VIJF GENAAMDE PA USEN Bewogen gebeurtenissen kenmerkten pontificaten Vreugdevolle reacties op de pauskeuze E ADENAUER ERE-PADVINDER m Volksdagblad' over rede van John Kennedy Van amateur tot succesvol beroepsfotograaf i De week in Westminster JACQUES MEIJER {prijswinnende foto hielp hem op weg H Marine verkoopt afdankers Fransman wordt directeur I.M.F. Kippen verliezen hun kop rolitiek VAKANTIEREIZEN ZATERDAG 22 JUNI 1963 PAGINA 7 Het aantal Pausen die onder de naam Paulus de Kerk hebben bestuurd is nog "jaar klein. Giovanni Battista Iontini is de zesde. De geslachten an de laatste tijd waren aan ho- ^ere cijfers achter de namen van üe Pausen gewend. Men moet tot öan het einde van de achttiende ®euw teruggaan om het cijfer VI achter een naam te vinden. Bo- endien is het opvallend dat het °t in de achtste eeuw heeft ge- ai'Urd voordat een Paus de naam a9 de apostel der heidenen heeft Ogenomen. Eerste souverein Beeldenkwestie ROME, 22 juni (A.F.P., Rtr., U.P.I.) Overal in de wereld heeft *e verkiezing van de nieuwe Paus, Paulus VI, aanleiding gegeven °t vreugdevolle reacties. Talrijke staatshoofden haastten zich de Nieuwe Paus hun gelukwensen over te brengen. Leiders van andere kerkgenootschappen spraken hun voldoening uit over de keuze en aUn vertrouwen, dat het beleid van Paus Joannes XXIII met vrucht v°ortgezet zal worden. Ook achter het IJzeren Gordijn schonken voorlichtingsdiensten vrij veel aandacht aan het grote nieuws, °°k al is er tot dusver nog geen officiële reactie uit Moskou gekomen. "et 31 woorden Bouwplannen Contra-reformatie Oorlog met Spanje Borghese W Bondskanselier Adenauer is dezer dagen benoemd tot ere-padvinder. Een groep Duitse en Amerikaanse verkenners is naar Bonn gekomen om de bejaarde staatsman de daarbij behorende halsdoek, insignes en lidmaatschapskaart te overhandigen. v sBfs Simpel onderwerp De pontificaten van de vijf perso- ?en die de naam Paulus hebben ge- ??zen kenmerkten zich door min of "leer bewogen gebeurtenissen. Pel- fr'ms en toeristen die Rome bezoe ken zullen op vele monumenten de namen van een dezer opperherders Je8enkomen. Men vindt ze zowel in "et Vaticaan als in alle wijken van stad Rome voor zover deze tot en •"et het eerste kwartaal van de ze ventiende eeqw was uitgegroeid. Het pontificaat van Paulus I wordt gekenmerkt door het overbrengen van de relieken der bloedgetui ge gen vanuit de ondergrondse be- ?taaXplaatsen naar de kerken die aan waren toegewijd of waar men een 'Peciale verering voor hen had. Daar- ®st speelde de strijd der iconoclasten fbeze Paus, die de Kerk van 29 mei b07 tot 28 juni 767 bestuurde, was een ÏÏmein. Hij was de eerste Paus die pj-1 zijn keuze in april 757 over een I Sen „Pauselijke staat" kwam te staan. Zijn voorganger was namelijk als de eerste Paus in de kerkgeschie denis de Alpen overgetrokken om met Pepijn over het minder juiste gedrag der Longobarden te praten. Pepijn was daarop naar Italië gekomen, versloeg de koning der Longobarden en schonk een veroverd stuk grondgebied aan de Paus. Paulus I, die de politiek van zijn voorganger voortzette, had bij al zijn ondernemingen op dit terrein ech ter nauwelijks enig succes. In het Oosten, waar de beeldenver ering in de achtste eeuw vrij alge meen was geworden, waren inmiddels de gemoederen verhit over het feit of de beelden al of niet geoorloofd wa ren. In het Westen kwamen de beel den eerst twee eeuwen later algemeen in gebruik en heeft men nooit moei lijkheden giekend omdat de Oosterse en de Westerse opvattingen over de beel den sterk uiteenliepen. In het Westen wil men de voorgestelde persoon voor de geest halen om in een vrome toe stand te komen. Bij de Oosterlingen ligt dit anders. Men ziet in de ikoon een werkelijke band tussen de voorgestel de persoon en de vereerder. Sommige schrijvers spraken in dit verband zelfs van een „communio". De voorstellin gen van God, Maria, St. Jan en de an dere heiligen roepen namelijk niet al leen een herinnering op maar in de af beelding ziet men Christus of de hei lige zelf. Een van de voornaamste pun ten van de discussie was daarom de vraag of men Christus al of niet kon uitbeelden. De Oosterling kon zich hier over erg druk maken want alle belang rijke ketterijen over de persoon van Christus werden in voorafgaande eeu wen immers in het Oosten beslecht. In de ikonografiestrijd hebben de monofy- sieten dan ook een invloedrijke rol ge speeld. Tijdens het bestuur van Paulus I ont wikkelde zich de strijd die aanzienlijk later tot een oplossing werd gebracht. In Rome zelf bevorderde hij Het over brengen van de lichamen der martela- mge ren. Het is niet uitgesloten dat Paulus I De eerste gelukwensen van staats hoofden waren die van president Kenriedv van de Verenigde Staten, ?.'e de Paus „lange jaren van ponti ficaat in dienst van de vrede" toe wenst, van de Franse president De Gaulle, wiens wensen een „pontifi caat van grandeur" inhouden, van ?'e Britse koningin Elizabeth, wie „een groot genoegen is Uwe Hed- l'Sheid met Uw verkiezing te mogen feliciteren", van de Spaanse genera- "ssimus Franco, die erop vertrouwt, ?af de Kerk zal voortgaan de mens- f}°id de „weg naar gerechtigheid en ^rede" te wijzen, van de president «an Portugal, admiraal Américo jhomaz en van regeringsleider Sala- ?ar, die „zeer onder de indruk en ji?er verheugd" zijn, van president JT® Valera van Ierland, van burge meester Brandt van West-Berljjn, tei 'Wijl ook gisteren nog de geluk- Sf®hsen van "secretaris-generaal Oe y.kant van de Verenigde Naties ten aticane ontvangen werden. ni'Gfsident Kennedy zal het eerste f^tshoofd zijn, dat door de nieuwe In audiëntie ontvangen zal _wor waarschijnlijk op dinsdag 3 juli. witte Huis deelde dit gisteravond lt W Kennedy's reisprogramma voor w'!® was tot dusver nog niet uitge- 'ha wegens de onzekerheden, die Mj opgeheven zijn, nu er ook een Q; "vt voorlopige regering gevormd SijS?" uur nadat de witte rook uit de Se schoorsteen de pauskeuze had kJJSekandigd, bracht het Sovjet-pers- KÏ®aU Tass het nieuws in een bericht twL,31 woorden. Het Oostduitse staats- k A T~\ KT ru*» ftinoa WO A.D.N. wijdde er twee re- jaan, maar wel slechts zes minuten officiële aankondiging uit Rome. hje Poolse persbureau P.A.P. gaf het twjkWg als „dringend", in de Poolse Was kardinaal Montini tevoren *H>, s zeer geprezen. Zeer ingenomen tj„,i de Polen ook om het feit, dat de ïA Paus hun land kent uit de tijd, ':r,L "ij er in een Vaticaanse diploma ts6 lunette vertoefde. De Hongaarse hit zond gisteravond een reportage '"t tv de Pausverkiezing, die op het f-Sti Pietersplein was gemaakt. Gewe- JihpWeipd op die gelukkige samenwer- ^k?TTVan ae nieuwe Paus met Joannes fW He Amerikaanse communis- Party gaf in New York een ver- u^' waarin ze de hoop uit- Mrt Kt op een voortzetting van het be- v«m jcar-" oannes XXIII, „dat in het be- ,4$ van geheel het mensdom gericht $h®en verbeteren van de betrek- GrSe. lussen katholieken en commu- t br '.'hof Arthur Michael Ramsey, aartsbis- ''e Van Canterbury en primaat van •jieqA.n.gij0aanse Kerk verzekert de 'k.t jj6 Paus in zijn gelukwenstelegram Uien.Anglicanen „overal ter wereld feh ni 'dden, dat God U kracht en ze- viH.doge schenken in dienst van het u^tarj^dom". Dr. Roy G. Ross, se- a van de Nationale Raad van Ker- "foti-.m de V.S., waarbij eenendertig Anglicaanse en orthodoxe iat ,jh zyn aangesloten, verklaarde, IpUs snelle keuze van een nieuwe niet-katholieken met diepe "hrheid vervult. 1 z^vhlrurg, Francesco Montini, die 'Kaanden aan het bed gekluisterd is als gevolg van een hartaanval, barst te in tranen uit toen de radio verkon digde dat zijn oudere broer tot Paus gekozen was. „De ontroering werd hem te mach tig zei mevrouw Camilla Cantona Montinide echtgenote van de 63-jarige chirurg, „hij denkt dat hij hem (de Paus) nimmer meer zal zien". Dr. Montana is verbonden aan het ziekenhuis van Brescia. Mevrouw Mon tini zei dat zij en haar echtgenoot n-iet naar Rome zouden gaan. 's Pausen an dere broer, de senator Ludovico Monti ni, zal wel naar Rome gaan. De 67-ja- rige senator hoorde het nieuws toen hij in zijn woning in Gavinana, een Tos- caans dorp, naar de televisie keek. Toen het beeld van zijn broer in de witte pauselijke toog op het scherm verscheen, werd ook hi) door zijn ont roering overmand. dit deed naar aanleiding van de in het Oosten gevoerde strijd over de verering der heiligen en hun afbeeldingen. Het huis waarin hij was geboren liet hij ombouwen tot een klooster met kerk en stelde het aan Griekse monniken ter beschikking. De kerk werd toege wijd aan de H. Sylvester omdat de Paus het gebeente van deze voorgan ger op de H. Stoel vanuit de catacom ben van Priscilla in de kerk had la ten bijzetten. Paulus II, in 1417 in Venetië ge boren, bestuurde de kerk van 16 september 1464 tot 26 juli 1471. Hij staat bekend als een opperherder die een grote genegen heid had voor eenvoudige mensen. Hoewel zijn kennis niet zo bijzonder groot was met het Latijn had hij nog al wat moeite hield hij van artistieke dingen en mooie bouwwer ken. Zo werd tijdens zijn pontificaat begonnen met de bouw van het be roemd geworden Palazzo Venezia met daarnaast de kerk van San Marco, gelegen in het hartje van Rome. Ook hield hij zich bezig met de bouw plannen van de St. Pieter waarvoor reeds door een van zijn voorgangers enkele tekeningen waren gemaakt. Toch moesten er nog dertig jaren verlopen voordat dit bouwobject met hulp van Bramante succesvol kon worden aange pakt. Zijn artistieke inslag uitte zich ook in zijn interesse voor oude mun ten en gemmen. Wellicht vloeide dit voort uit zijn pronkzucht en zijn neigin gen tot jaloezie. Gedurende lange tijd stond hij bij de historici niet zo bijzon der goed aangeschreven omdat Paulus II met de humanisten en enige ande re personen minder goed kon opschie ten. Zo liet hij een zekere Bartolomeo Sacchi uit Piadena, die wellicht beter bekend is als Platina, niet minder dan vier maanden in de Engelenburcht ge vangen houden. Onder zijn bestuur werd ook de Vaticaanse uitgeverij op gericht terwijl er ook een poging werd gedaan om de Russisch-Orthodoxe Kerk met Rome te herenigen. en uitstekend bestuurder toas Pau lus III, een Romein die van 3 november 1534 tot 10 november 1549 regeerde. Het is het lang ste episcopaat in de zestiende eeuw waarin de contra-reformatie haar be ginpunt heeft. Onder zijn bestuur is er heel wat gebeurd. Toen hij reeds in de eerste maanden van zijn ponti ficaat een Concilie bijeen wilde roepen, stuitte hij op de weerstand van protes tantse vorsten, daarbij gesteund door Hendrik VIII uit Engeland en Frans I uit Frankrijk. Hij had twee jaren la ter de dreigende gevaren van de Tur ken te verwerken. Verder denke men o.m. nog aan Ignatius van Loyola als een van de leidende figuren der contra reformatie. In 1540 bekrachtigde de Paus de oprichting van de sociëteit der Jezu ïeten. Zij zouden een strijdkracht wor den voor Christus en de Kerk door al tijd ter beschikking van de Paus te staan. In maart 1545 publiceerde Maarten Luther zijn „Wieder das Pabsttum". Op 13 december van dat zelfde jaar begon het Concilie van Trente. De Concilievaders van toen hadden het niet gemakkelijk tengevol ge van de pressie die door wereldlij ke bestuurders op hen werd uitge oefend. De Kerkvergadering moest in maart 1547 naar Bologna worden over geplaatst om medio september 1549 zelfs te worden opgeschort. De naam van Paus Paulus III komt men in het Vaticaan verschillende ke ren tegen. In de Sixtijnse kapel werd door Michelangelo het Laatste Oordeel geschilderd. Deze veelzijdige kunste naar werd in 1546 door de Paus aan gesteld om een nieuw plan voor de St. Pieter op te stellen. Er kwamen fres co's in de Cappella Paolina, de Sala Regia werd verbouwd en met de ver siering is men toen begonnen. Zes jaren later besteeg Gian-Pietro Carafa de Heilige Stoel, die als Paulus IV de Kerk van 23 mei 1555 tot 18 augustus 1559 heeft ge- leid. Als Napolitaan had hij een onbe schrijflijk grote vijandschap tegen de Spanjaarden die zijn geboortestad en zijn vaderland onderdrukten. Hij lag dan ook al spoedig in een oorlog met Span je verwikkeld. Dit ten koste van het Concilie van Trente en alle mogelijke hervormingsideeën waarvan hij boorde vol was. Gelukkig kreeg hij de gelegen heid om God in de hemel te danken voor de kans die de Spanjaarden bo den door het aanbieden van de vrede. Toen Paulus IV de verspeelde tijd wilde inhalen kwam hij heiaas nog maar moeilijk op gang door zijn on begrensde strengheid die grote verbit tering bracht. Het Romeinse volk stak op een gegeven ogenblik zelfs het ge bouw van de Inquisitie in brand. Toen de Paus stierf was men er van over tuigd dat er nog heel wat water door de Tiber moest stromen voordat men Rome in alle eer en deugd de hoofd stad van de katholieke wereld zou kun nen noemen. Een geheel andere persoonlijkheid was Camillo Borghese, wiens pontificaat van 29 mei 1605 tot 28 januari 1621 onder de naam van Paulus V de historie is ingegaan. Iedere bezoeker van de Eeuwige Stad Rome komt er de sporen van zijn arbeid tegen. Hij heeft veel gedaan om de stad te verfraaien. Er kwa men op verschillende punten van de toenmalige stad fraaie fonteinen. De Sint Pieter, waaraan al zo lang was gewerkt, kwam tot voltooiing. Het Quirinaal werd verder uitgebreid. Op het plein van de Maria Maggiore prijkte een obelisk, waarop men een beeltenis van Maria plaatste. Ook onder zijn bestuur is er menig geschil geweest. Op een gegeven mo ment dreigde er zelfs oorlog te komen met Venetië, maar dank zij de tussen komst van Hendrik IV uit Frankrijk kon een bloedbad worden voorkomen. Overigens was Paulus V een edelmoe dig mens. Hij was bescheiden in zijn levenswijze en zeer vroom. Tegenover de Inquisitie was hij vrij mild. Carolus Borromeus en Francesca Romana wer den door hem heilig verklaard. DRS. KOEN PIKET. ALKMAAR, 22 juni De inspectie der domeinen heeft hier gistermorgen bij openbare inschrijving een aantal schepen verkocht, die door de Marine zijn afgedankt. Daarbij was ook de O 24, een onderzeeboot; het hoogste bod kwam van een N.V. te Rotterdam: 136.660. Voor de voormalige torpedo jager, het fregat „De Kortenaer" werd als hoogste bod genoteerd 254.652, van een firma te Gent (België). De O 24 is een van de laatste vooroor logse onderzeeboten. De „Kortenaer" werd destijds overgenomen van de Ro yal Navy en kwam in oktober 1946 bij de Koninklijke Marine in dienst. Het is het eerste schip, dat na de oorlog naar Indonesië vertrok. WASHINGTON, 21 juni Pierre-Paul Schweitzer vice-president van de Bank van Frankrqk, is gekozen als directeur van het Internationale Monetaire Fonds. Hij volgt in deze functie de onlangs overleden Per Jacobsson op. Frankrijk. Met ingang van de nacht van zaterdag op zondag zullen de functionarissen van de controleto rens en de weerkundigen op de Fran se vliegvelden voor 48 uur in staking gaan. Zowel de grote Pari j se vlieg velden als de provinciale vliegvelden zullen door de staking worden ge troffen. (Rtr.) PEKING, 21 juni (Rtr.) In het communistisch-Chinese volksdagblad heeft „Waarnemer", een gezagheb bend commentator, voor het eerst een uitgebreide beschouwing gewijd aan de rede van president Kennedy over de koude oorlog, die door premier Khroesjtsjev een van werkelijkheidszin getuigende opvatting van de internatio nale toestand is genoemd. Het Volks dagblad waarschuwt de Russische lei ders zich „niet te laten bedriegen door de vredesstrategle" van president Ken nedy, die „een grote samenzwering" betekent. „De rede is niets anders dan een bevestiging van de agressieve oor logspolitiek die de Verenigde Staten steeds gevolgd hebben". De tekst van de rede van Kennedy, waarin deze een herwaardering van de Amerikaanse politiek t«m **1 zien van de Sovjet-Unie en de komaa oorlog voorstelt, is in het Volksdagmn opge nomen. Het commentaar zegt wta over de Russische reactie op deze rede, maar zegt dat de Joegoslavische „mo derne revisionisten" steeds ,,openlj*y in dienst van Kennedy's doeleinden" komen. Het Volksdagblad gaat diep in op wat het noemt de „listige en verdorven" po ging van Kennedy om de Sovjet-lei ders te bewegen hun houding tegen over de Verenigde Staten te herzien. „De rede heeft ten doel de ideologi sche geschillen tussen China en de Sov jet-Unie te verergeren voordat volgen de maand hierover besprekingen wor den gevoerd, en om invloed uit te oefe nen op de huidige bijeenkomst van het Russische centrale comité", aldus het Volksdagblad. GRONINGEN, 21 juni De Gro ningse industrie gaat voor ruim zes miljoen gulden woningen bouwen. In de uitbreidingsplannen Selwerd en Coen- dersborg is de bouw begonnen van 68 eengezinswoningen, 98 flatwoningen, 36 woningen voor stafpersoneel en 84 autoboxen, in opdracht van de geza menlijke industrie alhier en onder ar chitectuur van architect K. G. Ols- meyer. Dit is het vierde bouwproject van de Groningse industrie. De wonin gen zijn binnen anderhalf jaar gereed. Hollands kaartavondje. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiimiiiiiin1 de komende Twee affaires Het gehuil van de wolven l hiinnAnlflnd- - j—f# f Wil men, met het oog op ontwikkelingen in de binnenland- se politieke toestand van Groot- g Brittannië, zich een duidelijk beeld kunnen vormen, dan dient men te r 7 bedenken dat men te doen heeft niet rp[P1TlOQP(1 met een. doch met twee geruohtma- C M kende affaires, niet alleen met de zaak- ^^^;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiillllllllllilillilliiiiliiiiilliiiii>iiiiiiiiiiHliillllili Profumo maar ook met de arfaire- Macmillan. Toen deze beide zaken el- rische golf van huichelarij. Maar dege- kaar in het debat van maandag kruis- nen, die in pers en parlement en voor de televisiecamera's wisten te vertel- dat het hier ging om een morele de fotografie te maken had gehad. In die tijd had hij zich net als zelf standig reclamedeskundige geves tigd en was juist tot de conclusie gekomen dat het moest mislukken bij gebrek aan opdrachten. De 250 gulden van ons blad waren daarom niet alleen welkom, zij waren een soort redding in de nood. Gestimuleerd door het fotogra fisch succes bij ons blad kwam hij in contact met fotograaf-cineast Piet van der Ham, toevallig filmmede werker van het zelfde blad, die hem verder op weg hielp. Het lukte: re portages in geïllustreerde tijdschrif ten, foto's voor (moderne) jongeren bladen, foto's in kranten, en ook in ons blad, waarvan de lezers nog steeds werk van hem tegenkomen. „Journalistieke fotoreportages maak ik het liefste, want dan is je vrijheid het grootst. Bij opdrachten voor bedrijfsreportages is die vrij heid meestal zeer gering. Je op dracht wordt nauwkeurig omschre ven. Maar ook die karweitjes heb ben hun voordelen, want wat is be langrijker; grotere vrijheid of een gro tere bankrekening?" Successen zijn niet uitgebleven. Foto's van hem hebben groot op de tentoonstelling World press Photo gehangen, één is er zelfs opgeno men in het boek dat over de expo sitie is uitgegeven en waarin maar een gering deel van de inzendingen kon worden afgedrukt. Die foto zou ao in het standaardwerk „The fami ly of man" kunnen. Het onderwerp fs simpel: een oerhollands kaart avondje in een burgerlijk miliieu met Harry Mulisch in Américain. plastic bloemen, kleverige vliegen vanger aan de lamp, een hoefijzer boven de deur. „Ik was daar vaak langs gekomen en er werd elke avond gekaart. De sfeer intrigeerde mij", zegt Jacques. Hij heeft een afwisselend leven: vandaag is hij met de Nederlandse correspondente van „Marie Claire" ka^smakende boerinnen aan het fo tograferen, morgen fotografeert hij een Kamerlid en gisteren ging hij met een Amerikaanse journalist naar de gasbel in Slochteren. „Ik moest kort geleden In opdracht politieke fi guren fotograferen. De heer Rool- vink \Toeg ik iets informeels te doen en hij liet prompt zijn lunch aan rukken, ging eten, schilde een ap peltje en ging zich zelfs scheren. De bedachtzame heer Van Dis van de Staatkundig Gereformeerde Partij daarentegen vroeg welwillend: „Zal ik dan net doen of ik iets uit mijn tas neem?" Tot zelfs New Yorkse persbureaus schakelen Jacques Meij er soms in als er in Nederland iets gefotografeerd moet worden. Nogmaals: men ziet waar het win nen van een wedstrijd in ons blad toe kan leiden. ten, barstte de bom, en kwamen een kleine dertig conservatieve Lagerhuis leden in opstand tegen Maomillan en onthielden zij zich van stemming in een vertrouwensvotum. De Macmillan-affaire begon lang voor de onthullingen over Profumo. De con servatieven begonnen op onrustbarende wjjze aan populariteit te verliezen in het land. Kort voordat de Profumo-zaak zijn luidruchtig hoogtepunt bereikte, bleek uit de Nationale Opinieonderzoe ken, dat de Labourparti) een enorme voorsprong had behaald op de conser vatieven, een voorsprong van twintig punten, hetgeen theoretisch wees op de mogelijkheid van een monsterachtige nederlaag van de conservatieven b{j de eerstvolgende algemene verkiezingen. Het sprak vanzelf, dat een aantal leden van de conservatieve fractie in het La gerhuis en dit aantal was vrij om vangrijk meende, dat de conserva tieven onder het leiderschap van Mac- millan geen kans maakten zich tijdig te herstellen van de verontrustende in zinking. Men begon het heengaan te eisen van de premier. Maandag leek de kans voor de rebel len schoon. Een minister van de Kroon was verwikkeld geiaakt in een zeden- sohandaal. waarin bovendien de veilig heid van de staat was betrokken, omdat een van Profumo's kennissen of vrien den in de kring rond Ward en Christine Keeler niemand minder bleek te zijn geweest dan een assistent-marine-atta ché van de Russische ambassade in Londen. ierop begon het gehuil van de wolven, niet alleen tegen de mi nister die zich misdragen had, maar ook tegen diens chef. De opstand ging vergezeld van een hyste- len, kwestie en insinueerden, dat de morele kant van de zaak ook Macmillan raak te, spraken onwaarheid. Alleen de Pro- fumo-affaire was een morele kwestie. Er viel Macmillan op moreel gebied niets te verwijten. Hij kon slechts be schuldigd worden van laksheid in zijn betrekkingen met de hoofden van de vei ligheidsdiensten, die schromelijk in hun plicht tekort waren geschoten door hun chef onkundig te laten, en hij kon er van beschuldigd worden dat hij geloof hechtte aan de ontkenning van minister Profumo in diens verklaring van 22 maart in het Lagerhuis. Macmillan be schouwde het als vanzelfsprekend dat, als een medeminister plechtig in het Lagerhuis verklaart dat hij onschuldig is, een fatsoenlijk man zijn woord dient te geloven. Dit heeft Macmillan gedaan. En gelukkig hebben velen erop gewezen, dat het nog altijd fraaier is bedrogen te worden dan geen geloof te heohten aan het woord van een man die men altijd als fatsoenlijk heeft beschouwd. aar de opstandige conservatieven roken bloed. Dit was de grote kans. Macmillan moest voor de bijl en de kippen verloren hun kop Dit laatste is geen overdrijving. Indien zekere conservatieve parlemen tariërs meenden, dat de conservatieve partij onder het leiderschap van Mac millan geen kans had op spoedig her stel, hadden zij de kwijnende partij geen grotere schade kunnen toebrengen dan door hun hysterisch optreden en de massahuichelarij van de laatste weken. Ze leken werkelijk van lotje getikt. Vrijdag publiceerde de Times een in gezonden stuk van het conservatieve Lagerhuislid W. Altken. Hij schreef, dat 7" aar het winnen van een door l deze krant uitgeschreven wedstrijd al niet toe kan lei den, wordt beschreven in het jongste nummer van Foto-tribune; Vlaams maandblad voor fotografen en cineasten. In dat nummer is nar meljjk een uitvoerig en lovend arti- - - - kei gewijd aan het werk van de delijk het gebruik van hom rede hadden Haagse fotojournalist Jacques Meijer verloren. Wat hem verbijsterde, was het in de prijs verwierf in een door ons blad hij juist teruggekeerd was uit het bui tenland voor de opening van de zomer- zitting van het parlement (die maan dag begon met het Profumo-debat) Zijn eerste indruk was, dat een groot deel van de conservatieve fractie tij feit, dat de minder toerekeningsvatba re leden van de fractie blijkbaar ook een aantal conservatieven hadden be smet, die normaal niet worden geacht f te behoren tot de half toerekeningsvat- baren. Aitken zelf meende, dat de Mac millan van de laatste zes dagen in niets verschilde van de Macmillan van de laatste zes jaren, een man die met r kop en schouders boven zijn collega's uitsteekt in loutere bekwaamheid, „en een leider van onbesproken integriteit". Het is goed, dat meneer Altken het heeft opgenomen voor Macmillan, en hij is lang niet de enige die er pijnlijk door is getroffen, dat het haatdragende politieke kleingoed van de fractie heeft geprobeerd die man beentje te lichten, t Die wat men verder ook van Mac millan moge zeggen of denken zo ver in alle opzichten hun meerdere is. DAAN VAN DER VAT Advertentie pet autocar of pet ttein door geheel Europa; uitstekende maaltij dverzorging, geen lunch pakketten; desgewenst hotelkamers met eigen bad en toilet; matige prijzen. Vraagt programma1963.Reisbureau Groeneveld, Botersloot 52, Rotterdam teL 112535 Boekingskantoren; Amsterdam Reisbur Groeneveld. de Clercqstraat 128,Tel.80ÉS7 Reisbur Groeneveld, vanWouscratt2B7,Te».7OT08. uitgeschreven foto-wedstrijd, aan welk feit in het Vlaamse artikel ook wordt herinnerd. Daaraan kon ook moeilijk worden ontkomen, om dat die prijs de aanzet is geworden van zijn loopbaan. De heer Meijer won die eerste prijs, en de daaraan verbonden 350 gulden, met een iet wat wazige foto van een juffrouw op de fiets, waarmee de chaotische sfeer van '«et drukke verkeer goed werd getroffen. Nu, acht jaar later, zegt hij eerlijk: „Die foto was ge maakt met een geleend toestel dat ik niet goed kende. Het resultaat wat. dan ook anders dan ik mij had voorgesteld, beter eigenlijk". Hij kan zich veroorloven om dat te zeg gen omdat hij inmiddels een geves tigd en nogal succesvol free-lance fo tojournalist is geworden, dank zij uitstekende foto's die niet alleen maar met geluk tot stand kwamen. Het winnen van die wedstrijd is aanzet voor hem geworden de foto grafie tot vak te kiezen. Tot dan was hij niet meer geweest dan een wel willend amateurtje, die bij zijn stu die tot reclameman zijdelings met De prijswinnende foto.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1963 | | pagina 7