DE VORIGE VIJF
GENAAMDE PA USEN
Bewogen gebeurtenissen
kenmerkten pontificaten
Vreugdevolle
reacties op
de pauskeuze
E
ADENAUER ERE-PADVINDER
m
Volksdagblad'
over rede van
John Kennedy
Van amateur tot succesvol beroepsfotograaf
i
De week in Westminster
JACQUES MEIJER
{prijswinnende foto
hielp hem op weg
H
Marine verkoopt
afdankers
Fransman wordt
directeur I.M.F.
Kippen verliezen hun kop rolitiek
VAKANTIEREIZEN
ZATERDAG 22 JUNI 1963
PAGINA 7
Het aantal Pausen die onder
de naam Paulus de Kerk
hebben bestuurd is nog
"jaar klein. Giovanni Battista
Iontini is de zesde. De geslachten
an de laatste tijd waren aan ho-
^ere cijfers achter de namen van
üe Pausen gewend. Men moet tot
öan het einde van de achttiende
®euw teruggaan om het cijfer VI
achter een naam te vinden. Bo-
endien is het opvallend dat het
°t in de achtste eeuw heeft ge-
ai'Urd voordat een Paus de naam
a9 de apostel der heidenen heeft
Ogenomen.
Eerste souverein
Beeldenkwestie
ROME, 22 juni (A.F.P., Rtr., U.P.I.) Overal in de wereld heeft
*e verkiezing van de nieuwe Paus, Paulus VI, aanleiding gegeven
°t vreugdevolle reacties. Talrijke staatshoofden haastten zich de
Nieuwe Paus hun gelukwensen over te brengen. Leiders van andere
kerkgenootschappen spraken hun voldoening uit over de keuze en
aUn vertrouwen, dat het beleid van Paus Joannes XXIII met vrucht
v°ortgezet zal worden. Ook achter het IJzeren Gordijn schonken
voorlichtingsdiensten vrij veel aandacht aan het grote nieuws,
°°k al is er tot dusver nog geen officiële reactie uit Moskou gekomen.
"et
31 woorden
Bouwplannen
Contra-reformatie
Oorlog met Spanje
Borghese
W
Bondskanselier Adenauer is dezer dagen benoemd tot ere-padvinder.
Een groep Duitse en Amerikaanse verkenners is naar Bonn gekomen
om de bejaarde staatsman de daarbij behorende halsdoek, insignes
en lidmaatschapskaart te overhandigen.
v sBfs
Simpel onderwerp
De pontificaten van de vijf perso-
?en die de naam Paulus hebben ge-
??zen kenmerkten zich door min of
"leer bewogen gebeurtenissen. Pel-
fr'ms en toeristen die Rome bezoe
ken zullen op vele monumenten de
namen van een dezer opperherders
Je8enkomen. Men vindt ze zowel in
"et Vaticaan als in alle wijken van
stad Rome voor zover deze tot en
•"et het eerste kwartaal van de ze
ventiende eeqw was uitgegroeid.
Het pontificaat van Paulus I wordt
gekenmerkt door het overbrengen
van de relieken der bloedgetui
ge gen vanuit de ondergrondse be-
?taaXplaatsen naar de kerken die aan
waren toegewijd of waar men een
'Peciale verering voor hen had. Daar-
®st speelde de strijd der iconoclasten
fbeze Paus, die de Kerk van 29 mei
b07 tot 28 juni 767 bestuurde, was een
ÏÏmein. Hij was de eerste Paus die
pj-1 zijn keuze in april 757 over een
I Sen „Pauselijke staat" kwam te
staan. Zijn voorganger was namelijk
als de eerste Paus in de kerkgeschie
denis de Alpen overgetrokken om met
Pepijn over het minder juiste gedrag
der Longobarden te praten. Pepijn was
daarop naar Italië gekomen, versloeg
de koning der Longobarden en schonk
een veroverd stuk grondgebied aan de
Paus. Paulus I, die de politiek van
zijn voorganger voortzette, had bij al
zijn ondernemingen op dit terrein ech
ter nauwelijks enig succes.
In het Oosten, waar de beeldenver
ering in de achtste eeuw vrij alge
meen was geworden, waren inmiddels
de gemoederen verhit over het feit of
de beelden al of niet geoorloofd wa
ren. In het Westen kwamen de beel
den eerst twee eeuwen later algemeen
in gebruik en heeft men nooit moei
lijkheden giekend omdat de Oosterse en
de Westerse opvattingen over de beel
den sterk uiteenliepen. In het Westen
wil men de voorgestelde persoon voor
de geest halen om in een vrome toe
stand te komen. Bij de Oosterlingen ligt
dit anders. Men ziet in de ikoon een
werkelijke band tussen de voorgestel
de persoon en de vereerder. Sommige
schrijvers spraken in dit verband zelfs
van een „communio". De voorstellin
gen van God, Maria, St. Jan en de an
dere heiligen roepen namelijk niet al
leen een herinnering op maar in de af
beelding ziet men Christus of de hei
lige zelf. Een van de voornaamste pun
ten van de discussie was daarom de
vraag of men Christus al of niet kon
uitbeelden. De Oosterling kon zich hier
over erg druk maken want alle belang
rijke ketterijen over de persoon van
Christus werden in voorafgaande eeu
wen immers in het Oosten beslecht. In
de ikonografiestrijd hebben de monofy-
sieten dan ook een invloedrijke rol ge
speeld.
Tijdens het bestuur van Paulus I ont
wikkelde zich de strijd die aanzienlijk
later tot een oplossing werd gebracht.
In Rome zelf bevorderde hij Het over
brengen van de lichamen der martela-
mge
ren. Het is niet uitgesloten dat Paulus I
De eerste gelukwensen van staats
hoofden waren die van president
Kenriedv van de Verenigde Staten,
?.'e de Paus „lange jaren van ponti
ficaat in dienst van de vrede" toe
wenst, van de Franse president De
Gaulle, wiens wensen een „pontifi
caat van grandeur" inhouden, van
?'e Britse koningin Elizabeth, wie
„een groot genoegen is Uwe Hed-
l'Sheid met Uw verkiezing te mogen
feliciteren", van de Spaanse genera-
"ssimus Franco, die erop vertrouwt,
?af de Kerk zal voortgaan de mens-
f}°id de „weg naar gerechtigheid en
^rede" te wijzen, van de president
«an Portugal, admiraal Américo
jhomaz en van regeringsleider Sala-
?ar, die „zeer onder de indruk en
ji?er verheugd" zijn, van president
JT® Valera van Ierland, van burge
meester Brandt van West-Berljjn,
tei
'Wijl ook gisteren nog de geluk-
Sf®hsen van "secretaris-generaal Oe
y.kant van de Verenigde Naties ten
aticane ontvangen werden.
ni'Gfsident Kennedy zal het eerste
f^tshoofd zijn, dat door de nieuwe
In audiëntie ontvangen zal _wor
waarschijnlijk op dinsdag 3 juli.
witte Huis deelde dit gisteravond
lt W Kennedy's reisprogramma voor
w'!® was tot dusver nog niet uitge-
'ha wegens de onzekerheden, die
Mj opgeheven zijn, nu er ook een
Q; "vt voorlopige regering gevormd
SijS?" uur nadat de witte rook uit de
Se schoorsteen de pauskeuze had
kJJSekandigd, bracht het Sovjet-pers-
KϮaU Tass het nieuws in een bericht
twL,31 woorden. Het Oostduitse staats-
k A T~\ KT ru*» ftinoa WO
A.D.N. wijdde er twee re-
jaan, maar wel slechts zes minuten
officiële aankondiging uit Rome.
hje Poolse persbureau P.A.P. gaf het
twjkWg als „dringend", in de Poolse
Was kardinaal Montini tevoren
*H>, s zeer geprezen. Zeer ingenomen
tj„,i de Polen ook om het feit, dat de
ïA Paus hun land kent uit de tijd,
':r,L "ij er in een Vaticaanse diploma
ts6 lunette vertoefde. De Hongaarse
hit zond gisteravond een reportage
'"t tv de Pausverkiezing, die op het
f-Sti Pietersplein was gemaakt. Gewe-
JihpWeipd op die gelukkige samenwer-
^k?TTVan ae nieuwe Paus met Joannes
fW He Amerikaanse communis-
Party gaf in New York een ver-
u^' waarin ze de hoop uit-
Mrt Kt op een voortzetting van het be-
v«m jcar-"
oannes XXIII, „dat in het be-
,4$ van geheel het mensdom gericht
$h®en verbeteren van de betrek-
GrSe. lussen katholieken en commu-
t br
'.'hof Arthur Michael Ramsey, aartsbis-
''e Van Canterbury en primaat van
•jieqA.n.gij0aanse Kerk verzekert de
'k.t jj6 Paus in zijn gelukwenstelegram
Uien.Anglicanen „overal ter wereld
feh ni 'dden, dat God U kracht en ze-
viH.doge schenken in dienst van het
u^tarj^dom". Dr. Roy G. Ross, se-
a van de Nationale Raad van Ker-
"foti-.m de V.S., waarbij eenendertig
Anglicaanse en orthodoxe
iat ,jh zyn aangesloten, verklaarde,
IpUs snelle keuze van een nieuwe
niet-katholieken met diepe
"hrheid vervult.
1 z^vhlrurg, Francesco Montini, die
'Kaanden aan het bed gekluisterd
is als gevolg van een hartaanval, barst
te in tranen uit toen de radio verkon
digde dat zijn oudere broer tot Paus
gekozen was.
„De ontroering werd hem te mach
tig zei mevrouw Camilla Cantona
Montinide echtgenote van de 63-jarige
chirurg, „hij denkt dat hij hem (de
Paus) nimmer meer zal zien".
Dr. Montana is verbonden aan het
ziekenhuis van Brescia. Mevrouw Mon
tini zei dat zij en haar echtgenoot n-iet
naar Rome zouden gaan. 's Pausen an
dere broer, de senator Ludovico Monti
ni, zal wel naar Rome gaan. De 67-ja-
rige senator hoorde het nieuws toen hij
in zijn woning in Gavinana, een Tos-
caans dorp, naar de televisie keek.
Toen het beeld van zijn broer in de
witte pauselijke toog op het scherm
verscheen, werd ook hi) door zijn ont
roering overmand.
dit deed naar aanleiding van de in het
Oosten gevoerde strijd over de verering
der heiligen en hun afbeeldingen. Het
huis waarin hij was geboren liet hij
ombouwen tot een klooster met kerk
en stelde het aan Griekse monniken
ter beschikking. De kerk werd toege
wijd aan de H. Sylvester omdat de
Paus het gebeente van deze voorgan
ger op de H. Stoel vanuit de catacom
ben van Priscilla in de kerk had la
ten bijzetten.
Paulus II, in 1417 in Venetië ge
boren, bestuurde de kerk van
16 september 1464 tot 26 juli
1471. Hij staat bekend als een
opperherder die een grote genegen
heid had voor eenvoudige mensen.
Hoewel zijn kennis niet zo bijzonder
groot was met het Latijn had hij
nog al wat moeite hield hij van
artistieke dingen en mooie bouwwer
ken. Zo werd tijdens zijn pontificaat
begonnen met de bouw van het be
roemd geworden Palazzo Venezia met
daarnaast de kerk van San Marco,
gelegen in het hartje van Rome.
Ook hield hij zich bezig met de bouw
plannen van de St. Pieter waarvoor
reeds door een van zijn voorgangers
enkele tekeningen waren gemaakt. Toch
moesten er nog dertig jaren verlopen
voordat dit bouwobject met hulp van
Bramante succesvol kon worden aange
pakt. Zijn artistieke inslag uitte zich
ook in zijn interesse voor oude mun
ten en gemmen. Wellicht vloeide dit
voort uit zijn pronkzucht en zijn neigin
gen tot jaloezie. Gedurende lange tijd
stond hij bij de historici niet zo bijzon
der goed aangeschreven omdat Paulus
II met de humanisten en enige ande
re personen minder goed kon opschie
ten. Zo liet hij een zekere Bartolomeo
Sacchi uit Piadena, die wellicht beter
bekend is als Platina, niet minder dan
vier maanden in de Engelenburcht ge
vangen houden. Onder zijn bestuur
werd ook de Vaticaanse uitgeverij op
gericht terwijl er ook een poging werd
gedaan om de Russisch-Orthodoxe Kerk
met Rome te herenigen.
en uitstekend bestuurder toas Pau
lus III, een Romein die van 3
november 1534 tot 10 november
1549 regeerde. Het is het lang
ste episcopaat in de zestiende eeuw
waarin de contra-reformatie haar be
ginpunt heeft. Onder zijn bestuur is
er heel wat gebeurd. Toen hij reeds
in de eerste maanden van zijn ponti
ficaat een Concilie bijeen wilde roepen,
stuitte hij op de weerstand van protes
tantse vorsten, daarbij gesteund door
Hendrik VIII uit Engeland en Frans I
uit Frankrijk. Hij had twee jaren la
ter de dreigende gevaren van de Tur
ken te verwerken. Verder denke men
o.m. nog aan Ignatius van Loyola als
een van de leidende figuren der contra
reformatie.
In 1540 bekrachtigde de Paus de
oprichting van de sociëteit der Jezu
ïeten. Zij zouden een strijdkracht wor
den voor Christus en de Kerk door al
tijd ter beschikking van de Paus te
staan. In maart 1545 publiceerde
Maarten Luther zijn „Wieder das
Pabsttum". Op 13 december van dat
zelfde jaar begon het Concilie van
Trente. De Concilievaders van toen
hadden het niet gemakkelijk tengevol
ge van de pressie die door wereldlij
ke bestuurders op hen werd uitge
oefend. De Kerkvergadering moest in
maart 1547 naar Bologna worden over
geplaatst om medio september 1549
zelfs te worden opgeschort.
De naam van Paus Paulus III komt
men in het Vaticaan verschillende ke
ren tegen. In de Sixtijnse kapel werd
door Michelangelo het Laatste Oordeel
geschilderd. Deze veelzijdige kunste
naar werd in 1546 door de Paus aan
gesteld om een nieuw plan voor de St.
Pieter op te stellen. Er kwamen fres
co's in de Cappella Paolina, de Sala
Regia werd verbouwd en met de ver
siering is men toen begonnen.
Zes jaren later besteeg Gian-Pietro
Carafa de Heilige Stoel, die als
Paulus IV de Kerk van 23 mei
1555 tot 18 augustus 1559 heeft ge-
leid. Als Napolitaan had hij een onbe
schrijflijk grote vijandschap tegen de
Spanjaarden die zijn geboortestad en
zijn vaderland onderdrukten. Hij lag dan
ook al spoedig in een oorlog met Span
je verwikkeld. Dit ten koste van het
Concilie van Trente en alle mogelijke
hervormingsideeën waarvan hij boorde
vol was. Gelukkig kreeg hij de gelegen
heid om God in de hemel te danken
voor de kans die de Spanjaarden bo
den door het aanbieden van de vrede.
Toen Paulus IV de verspeelde tijd
wilde inhalen kwam hij heiaas nog
maar moeilijk op gang door zijn on
begrensde strengheid die grote verbit
tering bracht. Het Romeinse volk stak
op een gegeven ogenblik zelfs het ge
bouw van de Inquisitie in brand. Toen
de Paus stierf was men er van over
tuigd dat er nog heel wat water door
de Tiber moest stromen voordat men
Rome in alle eer en deugd de hoofd
stad van de katholieke wereld zou kun
nen noemen.
Een geheel andere persoonlijkheid
was Camillo Borghese, wiens
pontificaat van 29 mei 1605 tot
28 januari 1621 onder de naam
van Paulus V de historie is ingegaan.
Iedere bezoeker van de Eeuwige Stad
Rome komt er de sporen van zijn
arbeid tegen. Hij heeft veel gedaan
om de stad te verfraaien. Er kwa
men op verschillende punten van de
toenmalige stad fraaie fonteinen. De
Sint Pieter, waaraan al zo lang was
gewerkt, kwam tot voltooiing. Het
Quirinaal werd verder uitgebreid. Op
het plein van de Maria Maggiore
prijkte een obelisk, waarop men een
beeltenis van Maria plaatste.
Ook onder zijn bestuur is er menig
geschil geweest. Op een gegeven mo
ment dreigde er zelfs oorlog te komen
met Venetië, maar dank zij de tussen
komst van Hendrik IV uit Frankrijk
kon een bloedbad worden voorkomen.
Overigens was Paulus V een edelmoe
dig mens. Hij was bescheiden in zijn
levenswijze en zeer vroom. Tegenover
de Inquisitie was hij vrij mild. Carolus
Borromeus en Francesca Romana wer
den door hem heilig verklaard.
DRS. KOEN PIKET.
ALKMAAR, 22 juni De inspectie
der domeinen heeft hier gistermorgen
bij openbare inschrijving een aantal
schepen verkocht, die door de Marine
zijn afgedankt. Daarbij was ook de
O 24, een onderzeeboot; het hoogste
bod kwam van een N.V. te Rotterdam:
136.660. Voor de voormalige torpedo
jager, het fregat „De Kortenaer" werd
als hoogste bod genoteerd 254.652,
van een firma te Gent (België). De
O 24 is een van de laatste vooroor
logse onderzeeboten. De „Kortenaer"
werd destijds overgenomen van de Ro
yal Navy en kwam in oktober 1946 bij
de Koninklijke Marine in dienst. Het
is het eerste schip, dat na de oorlog
naar Indonesië vertrok.
WASHINGTON, 21 juni Pierre-Paul
Schweitzer vice-president van de Bank
van Frankrqk, is gekozen als directeur
van het Internationale Monetaire Fonds.
Hij volgt in deze functie de onlangs
overleden Per Jacobsson op.
Frankrijk. Met ingang van de
nacht van zaterdag op zondag zullen
de functionarissen van de controleto
rens en de weerkundigen op de Fran
se vliegvelden voor 48 uur in staking
gaan. Zowel de grote Pari j se vlieg
velden als de provinciale vliegvelden
zullen door de staking worden ge
troffen. (Rtr.)
PEKING, 21 juni (Rtr.) In het
communistisch-Chinese volksdagblad
heeft „Waarnemer", een gezagheb
bend commentator, voor het eerst een
uitgebreide beschouwing gewijd aan de
rede van president Kennedy over de
koude oorlog, die door premier
Khroesjtsjev een van werkelijkheidszin
getuigende opvatting van de internatio
nale toestand is genoemd. Het Volks
dagblad waarschuwt de Russische lei
ders zich „niet te laten bedriegen door
de vredesstrategle" van president Ken
nedy, die „een grote samenzwering"
betekent. „De rede is niets anders dan
een bevestiging van de agressieve oor
logspolitiek die de Verenigde Staten
steeds gevolgd hebben".
De tekst van de rede van Kennedy,
waarin deze een herwaardering van
de Amerikaanse politiek t«m **1 zien
van de Sovjet-Unie en de komaa oorlog
voorstelt, is in het Volksdagmn opge
nomen. Het commentaar zegt wta over
de Russische reactie op deze rede,
maar zegt dat de Joegoslavische „mo
derne revisionisten" steeds ,,openlj*y
in dienst van Kennedy's doeleinden"
komen.
Het Volksdagblad gaat diep in op wat
het noemt de „listige en verdorven" po
ging van Kennedy om de Sovjet-lei
ders te bewegen hun houding tegen
over de Verenigde Staten te herzien.
„De rede heeft ten doel de ideologi
sche geschillen tussen China en de Sov
jet-Unie te verergeren voordat volgen
de maand hierover besprekingen wor
den gevoerd, en om invloed uit te oefe
nen op de huidige bijeenkomst van het
Russische centrale comité", aldus het
Volksdagblad.
GRONINGEN, 21 juni De Gro
ningse industrie gaat voor ruim zes
miljoen gulden woningen bouwen. In de
uitbreidingsplannen Selwerd en Coen-
dersborg is de bouw begonnen van 68
eengezinswoningen, 98 flatwoningen, 36
woningen voor stafpersoneel en 84
autoboxen, in opdracht van de geza
menlijke industrie alhier en onder ar
chitectuur van architect K. G. Ols-
meyer. Dit is het vierde bouwproject
van de Groningse industrie. De wonin
gen zijn binnen anderhalf jaar gereed.
Hollands kaartavondje.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiimiiiiiin1
de komende Twee affaires Het gehuil van de wolven l
hiinnAnlflnd- - j—f# f
Wil men, met het oog op
ontwikkelingen in de binnenland-
se politieke toestand van Groot- g
Brittannië, zich een duidelijk
beeld kunnen vormen, dan dient men te r 7
bedenken dat men te doen heeft niet rp[P1TlOQP(1
met een. doch met twee geruohtma- C M
kende affaires, niet alleen met de zaak- ^^^;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiillllllllllilillilliiiiliiiiilliiiii>iiiiiiiiiiHliillllili
Profumo maar ook met de arfaire-
Macmillan. Toen deze beide zaken el- rische golf van huichelarij. Maar dege-
kaar in het debat van maandag kruis- nen, die in pers en parlement en voor
de televisiecamera's wisten te vertel-
dat het hier ging om een morele
de fotografie te maken had gehad.
In die tijd had hij zich net als zelf
standig reclamedeskundige geves
tigd en was juist tot de conclusie
gekomen dat het moest mislukken
bij gebrek aan opdrachten. De 250
gulden van ons blad waren daarom
niet alleen welkom, zij waren een
soort redding in de nood.
Gestimuleerd door het fotogra
fisch succes bij ons blad kwam hij
in contact met fotograaf-cineast Piet
van der Ham, toevallig filmmede
werker van het zelfde blad, die hem
verder op weg hielp. Het lukte: re
portages in geïllustreerde tijdschrif
ten, foto's voor (moderne) jongeren
bladen, foto's in kranten, en ook in
ons blad, waarvan de lezers nog
steeds werk van hem tegenkomen.
„Journalistieke fotoreportages
maak ik het liefste, want dan is je
vrijheid het grootst. Bij opdrachten
voor bedrijfsreportages is die vrij
heid meestal zeer gering. Je op
dracht wordt nauwkeurig omschre
ven. Maar ook die karweitjes heb
ben hun voordelen, want wat is be
langrijker; grotere vrijheid of een gro
tere bankrekening?"
Successen zijn niet uitgebleven.
Foto's van hem hebben groot op de
tentoonstelling World press Photo
gehangen, één is er zelfs opgeno
men in het boek dat over de expo
sitie is uitgegeven en waarin maar
een gering deel van de inzendingen
kon worden afgedrukt. Die foto zou
ao in het standaardwerk „The fami
ly of man" kunnen. Het onderwerp
fs simpel: een oerhollands kaart
avondje in een burgerlijk miliieu met
Harry Mulisch in Américain.
plastic bloemen, kleverige vliegen
vanger aan de lamp, een hoefijzer
boven de deur. „Ik was daar vaak
langs gekomen en er werd elke
avond gekaart. De sfeer intrigeerde
mij", zegt Jacques.
Hij heeft een afwisselend leven:
vandaag is hij met de Nederlandse
correspondente van „Marie Claire"
ka^smakende boerinnen aan het fo
tograferen, morgen fotografeert hij
een Kamerlid en gisteren ging hij
met een Amerikaanse journalist naar
de gasbel in Slochteren. „Ik moest
kort geleden In opdracht politieke fi
guren fotograferen. De heer Rool-
vink \Toeg ik iets informeels te doen
en hij liet prompt zijn lunch aan
rukken, ging eten, schilde een ap
peltje en ging zich zelfs scheren. De
bedachtzame heer Van Dis van de
Staatkundig Gereformeerde Partij
daarentegen vroeg welwillend: „Zal
ik dan net doen of ik iets uit mijn
tas neem?" Tot zelfs New Yorkse
persbureaus schakelen Jacques Meij
er soms in als er in Nederland
iets gefotografeerd moet worden.
Nogmaals: men ziet waar het win
nen van een wedstrijd in ons blad
toe kan leiden.
ten, barstte de bom, en kwamen een
kleine dertig conservatieve Lagerhuis
leden in opstand tegen Maomillan en
onthielden zij zich van stemming in een
vertrouwensvotum.
De Macmillan-affaire begon lang voor
de onthullingen over Profumo. De con
servatieven begonnen op onrustbarende
wjjze aan populariteit te verliezen in
het land. Kort voordat de Profumo-zaak
zijn luidruchtig hoogtepunt bereikte,
bleek uit de Nationale Opinieonderzoe
ken, dat de Labourparti) een enorme
voorsprong had behaald op de conser
vatieven, een voorsprong van twintig
punten, hetgeen theoretisch wees op de
mogelijkheid van een monsterachtige
nederlaag van de conservatieven b{j de
eerstvolgende algemene verkiezingen.
Het sprak vanzelf, dat een aantal leden
van de conservatieve fractie in het La
gerhuis en dit aantal was vrij om
vangrijk meende, dat de conserva
tieven onder het leiderschap van Mac-
millan geen kans maakten zich tijdig
te herstellen van de verontrustende in
zinking. Men begon het heengaan te
eisen van de premier.
Maandag leek de kans voor de rebel
len schoon. Een minister van de Kroon
was verwikkeld geiaakt in een zeden-
sohandaal. waarin bovendien de veilig
heid van de staat was betrokken, omdat
een van Profumo's kennissen of vrien
den in de kring rond Ward en Christine
Keeler niemand minder bleek te zijn
geweest dan een assistent-marine-atta
ché van de Russische ambassade in
Londen.
ierop begon het gehuil van de
wolven, niet alleen tegen de mi
nister die zich misdragen had,
maar ook tegen diens chef. De
opstand ging vergezeld van een hyste-
len,
kwestie en insinueerden, dat de morele
kant van de zaak ook Macmillan raak
te, spraken onwaarheid. Alleen de Pro-
fumo-affaire was een morele kwestie.
Er viel Macmillan op moreel gebied
niets te verwijten. Hij kon slechts be
schuldigd worden van laksheid in zijn
betrekkingen met de hoofden van de vei
ligheidsdiensten, die schromelijk in hun
plicht tekort waren geschoten door hun
chef onkundig te laten, en hij kon er
van beschuldigd worden dat hij geloof
hechtte aan de ontkenning van minister
Profumo in diens verklaring van 22
maart in het Lagerhuis. Macmillan be
schouwde het als vanzelfsprekend dat,
als een medeminister plechtig in het
Lagerhuis verklaart dat hij onschuldig
is, een fatsoenlijk man zijn woord dient
te geloven. Dit heeft Macmillan gedaan.
En gelukkig hebben velen erop gewezen,
dat het nog altijd fraaier is bedrogen
te worden dan geen geloof te heohten
aan het woord van een man die men
altijd als fatsoenlijk heeft beschouwd.
aar de opstandige conservatieven
roken bloed. Dit was de grote
kans. Macmillan moest voor de
bijl en de kippen verloren hun
kop Dit laatste is geen overdrijving.
Indien zekere conservatieve parlemen
tariërs meenden, dat de conservatieve
partij onder het leiderschap van Mac
millan geen kans had op spoedig her
stel, hadden zij de kwijnende partij geen
grotere schade kunnen toebrengen dan
door hun hysterisch optreden en de
massahuichelarij van de laatste weken.
Ze leken werkelijk van lotje getikt.
Vrijdag publiceerde de Times een in
gezonden stuk van het conservatieve
Lagerhuislid W. Altken. Hij schreef, dat
7" aar het winnen van een door
l deze krant uitgeschreven
wedstrijd al niet toe kan lei
den, wordt beschreven in het
jongste nummer van Foto-tribune;
Vlaams maandblad voor fotografen
en cineasten. In dat nummer is nar
meljjk een uitvoerig en lovend arti-
- - - kei gewijd aan het werk van de
delijk het gebruik van hom rede hadden Haagse fotojournalist Jacques Meijer
verloren. Wat hem verbijsterde, was het in de
prijs verwierf in een door ons blad
hij juist teruggekeerd was uit het bui
tenland voor de opening van de zomer-
zitting van het parlement (die maan
dag begon met het Profumo-debat)
Zijn eerste indruk was, dat een groot
deel van de conservatieve fractie tij
feit, dat de minder toerekeningsvatba
re leden van de fractie blijkbaar ook
een aantal conservatieven hadden be
smet, die normaal niet worden geacht f
te behoren tot de half toerekeningsvat-
baren. Aitken zelf meende, dat de Mac
millan van de laatste zes dagen in
niets verschilde van de Macmillan van
de laatste zes jaren, een man die met r
kop en schouders boven zijn collega's
uitsteekt in loutere bekwaamheid, „en
een leider van onbesproken integriteit".
Het is goed, dat meneer Altken het
heeft opgenomen voor Macmillan, en
hij is lang niet de enige die er pijnlijk
door is getroffen, dat het haatdragende
politieke kleingoed van de fractie heeft
geprobeerd die man beentje te lichten, t
Die wat men verder ook van Mac
millan moge zeggen of denken zo
ver in alle opzichten hun meerdere is.
DAAN VAN DER VAT
Advertentie
pet autocar of pet ttein door geheel Europa;
uitstekende maaltij dverzorging, geen lunch
pakketten; desgewenst hotelkamers met
eigen bad en toilet; matige prijzen. Vraagt
programma1963.Reisbureau Groeneveld,
Botersloot 52, Rotterdam teL 112535
Boekingskantoren; Amsterdam
Reisbur Groeneveld. de Clercqstraat 128,Tel.80ÉS7
Reisbur Groeneveld, vanWouscratt2B7,Te».7OT08.
uitgeschreven foto-wedstrijd, aan
welk feit in het Vlaamse artikel
ook wordt herinnerd. Daaraan kon
ook moeilijk worden ontkomen, om
dat die prijs de aanzet is geworden
van zijn loopbaan. De heer Meijer
won die eerste prijs, en de daaraan
verbonden 350 gulden, met een iet
wat wazige foto van een juffrouw
op de fiets, waarmee de chaotische
sfeer van '«et drukke verkeer goed
werd getroffen. Nu, acht jaar later,
zegt hij eerlijk: „Die foto was ge
maakt met een geleend toestel dat
ik niet goed kende. Het resultaat
wat. dan ook anders dan ik mij had
voorgesteld, beter eigenlijk". Hij
kan zich veroorloven om dat te zeg
gen omdat hij inmiddels een geves
tigd en nogal succesvol free-lance fo
tojournalist is geworden, dank zij
uitstekende foto's die niet alleen
maar met geluk tot stand kwamen.
Het winnen van die wedstrijd is
aanzet voor hem geworden de foto
grafie tot vak te kiezen. Tot dan was
hij niet meer geweest dan een wel
willend amateurtje, die bij zijn stu
die tot reclameman zijdelings met
De prijswinnende foto.