m
Haarlem ideale
„De vergeten
Circus Landrémaakt in
hoog tempo
achtergrond voor
medeminnaar
nieuwe film
T andarts-judoka
in Bloemendaal
Koffie K R E M E R Thee
Saldo Mortale99 in openluchttheater
'n Rustig, wat burgerlijk provinciestadje
VRIJDAGAVOND DOOR ALBERDINGK THIJM
Mi
i
HET HELE TEAM
OP KOUSEVOETEN
v. DUIVENBODEN exposeert
KEURMEUBELEN
MEUBELSHOW SPAARNE li
ZATERDAG 6 JULI 1963
PAGINA 3
«*xW»
HAARLEM, 6 juli „Een rus
tig, wat burgerlijk en in ieder
geval door-en-door Hollands pro
vinciestadje" schrijft het scenario
voor. En verder is er een beboste
omgeving nodig, waarin een ver
pleeginrichting is gelegen. Voor
een objectieve instantie zijn er
dan misschien nog mogelijkheden
genoeg te vinden in ons land.
Maar voor mr. J. Landré, direc
teur van de Nederlandse Film
productie Maatschappij blijft er
dan slechts één mogelijkheid open:
Haarlem. Mr. Landré woont in
Heemstede en is jarenlang in
Haarlem werkzaam geweest als
directeur van Polygoon-Profilti.
Hij kent de filmische mogelijk
heden van de stad en haar om
geving en toen hij een geschikte
achtergrond moest zoeken voor
zijn nieuwe speelfilm „De verge
ten medeminnaar", was de keuze
voor hem niet moeilijk. Temeer
met, omdat Haarlem in de rand
stad betrekkelijk centraal is ge-
legen en heel wat leden van de
tilmploeg in Amsterdam wonen.
Toen men bovendien de beschik
king kon krijgen over de wat
capricieuze villa „Kareol" in Aer-
denhout, was de kous helemaal af.
Sinds die beslissing zijn er een
paar maanden verlopen en sinds
een maand wordt er op verschil
lende plaatsen in en rond de stad
druk gefilmd: voor veel Haarlem
mers nog altijd een bijzondere
sensatie. Waarmee de keuze van
de N.F.M. volkomen gerechtvaar
digd is: een rustig, wat burgerlijk
en in ieder geval door-en-door
Hollands provinciestadje.
uiiiiiimiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiimiiiiiiiiim
e filmploeg in de tuin van Kareol
Helemaal links de chef belichter,
erder hoofdrolspelers Henk van
teen en Pim Dikkers, achter wie
e actrice Hetty Verhoogt nog
Juist zichtbaar is; de assistent-
egisseur Wim Lindner en meer
ranvoren regisseur John Korpo-
ca échter de camera chef-
oedp 7?w.?m Hddy van der Enden
voet zichtbaar. Aan de
camer de camera cssistent-
script'?!'10,71 Henk Meulman en
^°0r*ehn Corinne du Mée-van
directeur T' ^eer mar rechts
NederlandT7"' L' Landré van de
de prodvhlf ^'mproduktiemij. en
dcider J. van Weer en.
Haarlemse amateurs waren actief tijdens opnamen in Kareol, dat
in de film „De vergeten medeminnaar" een psychiatrische kliniek is.
Het „zangkoortje van de patiënten" ziet men geleid worden door
Frans van Emmerik, terwijl onder de zangers Jan Icas van Dijk
te zien is.
Op verschillende plaatsen in en rond Haarlem zijn de opnamen
gemaakt voor de nieuwe Nederlandse speelfilm „De vergeten mede
minnaar". Hier de filmploeg op de hoek van de Grote Houtstraat en
de Gasthuisvest op het zebrapad.
Film-academie
Draaien!
Afwerken
HAARLEM, 6 juli De directie
van het openluchttheater heeft op
nieuw het initiatief genomen, ama
teurtoneelvoorstellingen op het pro
gramma te plaatsen. In het verleden
is gebleken, dat dergelijke voorstel
lingen grote belangstelling hadden.
Men herinnert zich nog het optreden
van het Kennemer Toneel Festival,
waarin leden van verschillende ver
enigingen uit Haarlem waren bijeen
gebracht. Zij hebben met hun stuk
ken, onder meer met „Dorp in op
stand" groot succes geoogst. Een se
rie voorstellingen werd ook verzorgd
door een katholiek gelegenheids
ensemble, dat in het Maria-jaar on
der regie van Henk Schaer „Mariken
van Nimwegen" opvoerde. Tengevol
ge van diverse omstandigheden kon
men van dergelijke voorstellingen
geen blijvende traditie maken. De
toen bestaande financiële regeling
was niet bevredigend, maar het groot
ste bezwaar was de nodige talenten
uit het amateurtoneel aan te trekken.
vakanties maakten het vooral
moeilijk een team-op-niveau samen te
stellen.
MEUBELEN van de beste fabrikanten
op de
tegenover Damstraat
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii,
Er wordt door de mensen van de
filmploeg circus Landré," zegt de
volksmond in hoog tempo gewerkt.
men "JoftooT'S8 wek5,n moeten de opna
men voltooid zpn. op to juii is het on
herroepelijk afgelopen. Dan slapt hoofd
rolspeler Henk van Ulsen op de boot
naar Amerika. Ditmaal zonder z(in
zwarte poedel Flosco, want die blijft
hii vader en moeder Van Ulsen in Kam
pen achter. Bij de filmploeg is Flosco
echter niet meer weg te slaan, zo
iemand al behoefte zou hebben om de
brute hand te heffen tegen dit P®1"-
mantige, modieus gekapte speelgoed.
Hoofdrolspeelster Hetty Verhoogt in
de film de doktersassistente Hilde k
in die paar weken smoorverliefd gewor
den op het sierlijke diertje, dat zich te
goed doet a-an alle eindjes worst en kaus
®n de mopjes brood die ieder het verte-
erd voorhoudt.
tt "Hij is geen ons aangekomen,. zegt
van Ulsen onbewogen. „Hij loopt
U? springt het er allemaal weer af
pnliaat iedereen maar sollen met zijn
iw2el' mpar zijn blik wordt pas weer
tajs bij zijn Flosco weer in de ga-
ff brij kt. 't Filmen is voor Henk van
hptvfï* een vrÜwel nieuwe ervaring. Hij
mail. reclamefilmpjes gedaan,
,j;„ r „i->6 vergeten medeminnaar" is
eerste speelfilm. „Een heel gekke
ervaring. Nieuwe- vreemd, maar pret
tig. Ik ben al helemaal gewend aan dit
nieuwe métier. Het is hard werken. Je
moet er meteen helemaal „in" zijn. De
Dries, die ik spelen moet, is een ver
knipte vent. De werkmethode bij de
film maakt hem dubbel verknipt. Maar
hij is een boeiende vent om je mee
bezig te houden." Henk van Ulsen is
geen man voor ster-allures. Voor hem
geen klapstoeltje met zijn naam erop en
hij is er niet te beroerd voor om mee te
helpen met het sjouw-werk, als dat no
dig is.
Daardoor is er geen afstand ontstaan
tussen de vele' medewerkers bij de op
namen. Het is een team geworden, dat
het samen avontuurt. Want een avon
tuur blijft het, zeker als men in Holland
moet filmen. Het regent als je zon
moet hebben en de zon schijnt als het
regent. Men wacht tot de bewolking
breekt en besluit ten langeleste in de
dialoog een zinnetje in te lassen als
Nou, nou, het begint lelijk te. betrek
ken". Nauwelijks is dat zinnetje opge
nomen of het wordt een stralende dag.
En dat is nog maar éen van de pro
blemen. Het gaat er allemaal erg on
officieel aan toe. De dochter van de
directeur, Fietje Landré, heeft de ra
vitaillering op zich genomen en in de
lunchpauze die voor iedereen anders
valt, want het filmen gaat door loopt
de eerste actrice tot en met de jongste
electricien huiselijk met zpn vetvrije
zakje met broodjes-kaas of -worst. En
als de camera-wagen opgeduwd moet
worden, omdat er geen bijgeluiden ge
hoord mogen worden en de wagen dus
niet op eigen kracht mag rijden, loopt
iedereen inclusief kapper Ullrich en re-
uur staat het busje voor. In ijltempo
naar Kareol. Ullrich gromt nog met een
sinister accent onder zijn vervaarlijke
snor, terwijl hij zijn schminkkoffer uit
pakt. Hup, onder het mes. Om half
acht eerste opnamen. Half-rillend lopen
de nog slaapdronken mensen door de
ochtendnevel. Maar binnen het half uur
draait het bedrijf op volle toeren.
helminapark. Overmorgen weer op Ka
reol, in het Provinciaal Ziekenhuis in
Santpoort of in Treslong; dan weer in
het mysterieuze huis van Jan Kraak
man aan de Bakenessergracht. Men
krijgt wel de indruk dat de filmische
mogelijkheden van Haarlem en omstre
ken volledig worden uitgebuit.
gie-assistent Lindner op kousevoeten te
duwen.
Bij de Nederlandse filmproduktie be
rinnen langzamerhand de afgestudeer
den van de Nederlandse Film Acade
mie hun woordje mee te spelen. Wim
T indner script-girl Corinne du Mée-van
Mnorsel'aar en camera-assistent Meul-
^in van de Academie afkomstig,
nnk dT is ^en teken, dat de filmpro-
duktif in ons land langzamerhand als
duKtie in w wordt gezien. Men
brenrifzUn eigen, theoretische vakken
nis in en men leert vjij]yeyan^der"1En-
sen als cameraman E-ddy j^n
den en regisseur ,ohn ^iderbaar-
niet te vergeten: van de w°".
lijke geluidstechnicus Ate de
Atofoon in Haarlem) die langzamer
hand een grote naam heelt KeKr?7irl
op het gebied van de perfecte geluia-
verzorging.
De villa Kareol is herschapen tot ver
pleeginrichting voor geestelijk gestoor
den. Een aantal Haarlemse amateur
toneelspelers zijn er een paar dagen
aan het werk geweest, onder wie cory-
pheeën als Jan Icas van Dijk en de
eeuwig actieve Frans van Emmerik. Ze
hebbel de boel kostelijk vermaakt,
maar regisseur John Korporaal was
blij dat die dagen voorbij zijn, want ze
zouden hem kunnen verleiden te lang
bij dit onderdeel te blijven stilstaan.
En het werk moet gedaan worden: de
film moet klaar. Vandaag op de Groote
Markt, in de Grote Houtstraat, het Hof
je van Bakenes; morgen bij Kraantje
En altijd maar weer hetzelfde liedje:
om 7 uur ,,on location", op de plaats
waar die dag gefilmd moet worden.
Wachten op de juiste bewolking, (re
gie-assistent Wim Lindner kijkt gesta
dig met een blauw glaasje naar de
lucht.Alles klaar: de camera's, de ge
luidswagen, het eigen aggregaat, de kap
per, de spelers, de belichters en de mon
teurs. Klaar? Hup met de klap: Scène
714, opname drie. Opname vier; opna
me vijf. „Jongens het kan zo niet lan
ger. Voor de laatste keer. Hup, met
de klap. Pas op, d'r komp een wolkie
an. Wachten. Eens temeer wachten. Ja.
Klaar? Hup met de klap: scène 714,
zesde maal. De camera loopt. Klaar.
Prima, jongens. Inpakken". In een oog
wenk worden de wagens weer volgela
den En hup: naar de volgende „loca
tion". De hele stoet achter elkaar. Cir-
cus-Landré! De kleine koning van het
circus zit onderuitgezakt in de auto
naast zijn dochter. En dan: Uitpakken;
luchtje kijken, camera instellen. Geluid.
Belichting. En hup met de klap: scene
348, eerste maal.
Het is een gekkenhuis. Henk van Ul
sen als hoofdrolspeler, moet er vrij
wel dagelijks zijn. Om half zes op
Lek, op het Óranjeplein of in het Wil- Wassen, scheren, aankleden. Om zeven
De datum van 10 juli nadert met ras
se schreden. Dan stapt Henk van Ulsen
op de boot. Dan gaat de „verdorven
vriend Frits de Waard" alias Peter
Aryans op vakantie, dan gaat Hetty
Verhoogt weer repeteren bij de Neder
landse Comedie voor haar rol in een
nieuw stuk van de Spanjaard Tirso de
Molina en ..geneesheer-directeur" Pim
Dikkers zoekt dan zijn repetitielokaal in
Rotterdam weer op. Dan wordt het
weer stil in en rond Haarlem en dan
trekt regisseur John Korporaal zich
met zijn gespecialiseerde medewerkers
terug in de laboratoria om ..De ver
geten- medeminnaar" verder af te wer
ken: te ontwikkelen, te knippen en te
monteren. Want 26 september, als Henk
van Ulsen net weer terug is uit Ameri
ka, moet de film in het Amsterdamse
City-theater in première gaan. Dan is
de rol van Haarlem uitgespeeld, al blijft
het dan ..een rustig, wat burgerlijk,
maar in ieder geval door-en-door Hol
lands provinciestadje".
„Ik begon er mee uit vrees voor
een buikje". Het klinkt enigs-zins on
geloofwaardig uit de mond van een
van de verst-gevorderde judo-beoefe
naars ter wereld: de 62-jarige tand-
jjrts G. F. M. Schutte uit Bloemen
daal. Eind vorige maand ontving deze
judoka het bericht, dat het Koreaanse-
dan-college te Seoul hem per 18 mei
de zesde dan judo had verleend. Een
graduatie, die niet dikwijls wordt
toegekend. In heel Europa zijn er op
oe Bloemendaler na slechts twee ju
doka s van hetzelfde formaat. Het
zijn Anton Geesink, de Nederlandse
wereldkampioen en een Engelsman.
tandheelkunde en judo, een won
derlijke combinatie van beroep en
hobby. Tandarts Schutte bewijst nu
öl zestien jaar dat het mogelijk is.
En, dat hij er jong van lichaam en
geest bij is gebleven. Op twee plaat
sen voelt de Bloemendaler zich in zh'n
e T.e-naast zijn patiënten in z'n
praktijkkamer en op de mat, temid
den van zijn leerlingen en „partij-ge-
noten Deize laatsten zijn overigens
in ons land met de vingers van één
hand te tellen. Tandarts Schutte rouwt
hier niet om. Judo is geen sport van
vechten alleen. Het vallen en opstaan
op de mat is eén van de vele facet
ten. En wanneer hij een enigszins vol
waardige tegenstander tegenover zich
wil zien, hoeft hij de grens maar over
te gaan.
Wanneer tand-arts Schutte over judo
en zpn ervaring pp dit gebied gaat
vertellen is het eind in het gesprek
zoek. Hij troont zijn toehoorder mee
naar verre oosterse landen, waar het
judo in al z n details reeds eeuwen
beoefend en beheerst wordt. Hij wijst
op de diepere zin van sommige gre
pen, en gaat in op de vele facetten
van het judo; hp zegt het vechten
het minst belangrijke te vinden. Judo
omvat zo veel meer en is te vergelij
ken met een geschilde sinaasappel,
waarvan de mootjes zijn bloot komen
te liggen- Daar is alleen al het aan
kweken van doorzettingsvermogen,
vastberadenheid en persoonlijkheid.
Judo is het middel om tot geestelijke
overpeinzing te komen, waar het in
andere sporten zo dikwijls aan ont
breekt. Judo leert sportiviteit van de
eerste orde aan. Daaraan is het ook
te danken, dat er bp beoefening van
deze on-Europese sport, waarbij men
elkaar met de gevaarlijkste grepen
benadert, ernstige ongevallen nog niet
zijn voorga^0111611',, Judo vereist een
hoge mate van zelf-disciplme en zelf
kennis.
Tandarts Schutte hoeft alleen maar
te vertellen. Hij hoeft geen demonstra
ties op de mat te ge-ven om zpn toe
hoorder voor z«n ''^bhy geïnteres
seerd te krijgen- Tientallen jongeren
kreeg hii door alleen maar te ver-
tellen, zover, dat zy Judo gingen pro
beren. En meestal kwamen er kerels
van.
De nestor van het Nederlandse judo
kwam in 1947 voorhet eerst op de
mat, samen met zpn zoon, aan wie
hij onlangs de V1 KaPW, mocht toe
kennen. Zij werden beiden leerling van
de heer Nauwelaerts d Agé, die toen
pas kort zijn sportschool in Bloemen
daal had geopend. „De zelfverdedi
ging, die ik daar leerde, lag mij niet.
Ik ben toen op zoek gegaan naar iets
anders". In Engeland trof de tand
art het judo-fenomeen, Koizani (acht
ste dan) en zijn leerlingen. ,.De men
taliteit, die ik daar ontmoette, trof
mij. Ik bemerkte, dat een mens niet
alleen uit vlees en benen bestaat. De
Engelse ju-doka's waren behalve gro
te vechtjassen ook filosofen, die de
betrekkelijkheid van hun lichamelijke
prestaties inzagen".
Op de zolder van zijn woning aan
de Bloemendaalseweg. dichtbij het
dorp Bloemendaal, is de heer Schutte
met zijn zoon en enkele vrienden
gaan trainen. Spoedig daarna richt
ten zp een judo-club op, op Engelse
basis. De club groeide uit en binnen
afzienbare tp-d was de zolderruimte
te klein en het lawaai van het vallen
en-opstaan te groot. Op het Klein Hei
ligland werd een zaaltje gevonden.
Zes jaar trainde de club daar, zo goed
en kwaad als het ging, want het zaal
tje miste alle accommodatie. Ondertus
sen had de club de bedrieglijk
Advertentie
nwL ^e!t„eersie bezwaar is nu een
oplossing gevonden, het tweede is nu
ondervangen, door een toneelvereniging
uit te nodigen, die in het afgelopen sei-
?oetl.yeri-?^iVa n,de Prestatie heeft ge
leverd. Dit keer dus geen -gelegenheids-
groep, maar een reeds ingespeeld en
semble. De keuze voor dit seizoen is
„n5rT,k- rederijkerskamer
„Alberdingk Thijrn die vrijdag 12 juli
een verstelling^ zal ge-ven van „Saldo
Mortale een stuk van de Nederlandse
auteur Dimitri Frenkel Frank. Met dit
stuk en de vertolking daarvan boekte de
rederijkerskamer m het najaar van 1962
zm?ei yoSrv,^l\„tl?nateurs als in het
kader van het W.K.A.-Landjuweel, een
groot succes. Later moest Thijm met
het stuk verschillende gastvoorstellingen
verzorgen, onder andere voor de Haar-
lemsche Toon cel Club.
Presenteert zich dus
„Alberdingk Thym in het openlucht-
thG&tGi. Regisseur Jan W. van de Ven
verklaarde, dat de rnise-en-scène enigs-
zins gewijzigd moest worden, omdat het
openluchttheater nu eenmaal andere
eisen stelt dan een schouwburg. Van
de vier mensen, die in het stuk spelen
een van hen moet zelfs twaalf rollen
vertolken wordt heel wat gevraagd.
De volgende jaren zal het voor een to
neelvereniging heel wat gunstiger zijn,
omdat tijdens het seizoen reeds reke
ning gehouden kan worden met een
eventuele voorstelling in de openlucht.
Over het stuk zelf hebben wij destijds
reeds uitvoerig geschreven en onze be
wondering niet onder stoelen of banken
gestoken. „Saldo Mortale" geeft het ver
haal van het „goede vrouwtje", dat
een kapitale fraude pleegt en met een
misdadige charme overal goed doet. Zij
wordt feitelijk daartoe geïnspireerd door
een beroepsoplichter, die in de vrouw,
Scène uit „Saldo Mortale": zittend het „goede vrouwtje" (mevrouw Els van der
Veldende Waard) in gezelschap van de typiste (mevrouw Willy Steenwinkel
Kruyver).
een boekhoudster, een dankbare prooi
voor zijn praktijken denkt te vinden.
Hü komt echter verkeerd uit. In plaats
dat hij de vrouw in zijn macht krugt,
heeft zij hem volkomen in haar greep.
Een interessant gegeven, dat in ver
schillende stemmingen wordt uitge
werkt.
Wanneer vrijdagavond het weer niet
gunstig is, wordt de voorstelling gege
ven in Musis Sacrum, de aula van het
Provinciaal Ziekenhuis te Santpoort.
exotische naam „Kenamju" gekregen.
Het is de afkorting van Kennemer
Amateur Judoclub, maar heuse Ja
panners lazen er iets in, vertelt tand
arts Schutte. „Waarschijnlijk omdat
zij de naam van achteren naar voren
lazen". Thans heeft de club zich ge
vestigd aan de Gedempte Oude
Gracht, waar zij de beschikking heeft
over goed-geoutilleeerde ruimte. Tand
arts Schutte is de voorzitter van „Ke
namju", waaruit zich drie andere ju
do-clubs ontwikkelden. Alle vier de
clubs hebben zich tenslotte verenigd
in de Nederlandse Amateur Judo As
sociatie. De Bloemendaler is hier
technisch leider van. Zeer binnen
kort komt het tussen de Associatie
en de Nederlandse Judo en Jiujitsu
Bond tot een fusie.
De banden en dans kwamen tand
arts Schutte niet aangewaaid. Hi)
heeft er in letterlijke zin voor moeten
vechten en menig verzetje heeft hij
er voor moeten prijsgeven. Het drin
ken van alcoholhoudende dranken
heeft hij opgegeven. Bovendien is hij
sinds enige jaren vegetariër. Twee,
driemaal in de week traint hij in de
zaal aan de Gedempte Oude Gracht
en daarbij komen dan nog de uurtjes,
die hjj thuis op de mat doorbrengt.
Vele landen heeft de tandarts bezocht,
waar hij in vakanties en weekeinden
judo-cursussen volgde. Overal werden
contacten gelegd, die het Nederland
se judo ten goede moesten komen. De
recente graduatie werd hem niet al
leen op grond van zijn technische be
kwaamheid verleend, maar vooral
wegens zijn onverflauwde inspanningen
voor het Nederlandse judo, dat hij de
laatste jaren op een hoger en ideëeler
plan bracht.
De eerste dan werd hem in 1955 toe-
Êekend door een Franse judo-meester.
>e tweede en derde door een Kore
aanse missie in 1956, die een bezoek
aan ons land bracht om polshoogte
te nemen van het Nederlandse judo.
Vorig jaar hebben de Nederlandse ju-
doka"s wederom een Koreaans gezel
schap te gast gehad, waarbij, men zijn
bewondering uitsprak over de snelle
ontwikkeling van het nationale judo.
De vierde dan werd tandarts Schutte
toegekend door een Japanse groot
meester. De vijfde en zesde weder
om door een Koreaans dan-eollege.
Meermalen heeft de Bloemendaalse
(groot)-meester Japanse en Koreaan
se judo-fenomenen thuis op bezoek ge
had. Er werd dan weinig geconver
seerd; het illustere gezelschap sprak
óf Japans óf Koreaans. Maar er werd
vlug een oplossing in de vorm van
een mat gevonden. „Het waren de
monstraties om stil van te worden
zegt de heer Schutte.
Tandarts Schutte heeft in de twaalf
jaar, dat hij judolessen geeft, talloze
leerlingen gehad. Velen van hijn zijn
geëmigreerd. Dat zij aan de Bloemen
daler een deskundig leermeester heb
ben gehad blijkt uit het feit dat de ju
do-kampioenen van Australië, Nieuw
Zeeland en West Canada oud-,,Kenam-
ju"-leden zijn. De Bloemendaalse
tandarts heeft zich vooral gespecia
liseerd in het zogenaamde grondwerk,
een judo-tak. die lange tijd in Ne
derland in diskrediet gestaan heeft.
Het grondwerk is zó „eigen terrem
voor hem geworden, dat hy over de
ontwikkeling van deze vorm van judo
in Nederland misschien wel eens een
boek gaat schrijven.
Over enkele weken vertrekt de heer
Schutte voor een week naar het
A.M.V.J.-kamp bjj de Paalberg in Er-
melo, waar hij voor de negende maal
de jaarlijkse, internationale judo-zo-
mer-cursus leidt. Ruim honderd jeug
dige judo-liefhebbers uit Nederland,
België, Frankrijk, Duitsland en Italië
komen zich daar onder de technische
leiding van de Bloemendaalse tand
arts in de judo-techniek bekwamen.
Elk jaar weer is het zomerkamp een
eclatant succes. Tandarts Schutte
hoopt de zomercursus nog vele jaren
te mogen leiden.
(Advertentie)
Voor het verbeteren van de verwar
mingsinstallatie van het gemeentelijk
schoolgebouw aan de Bakkerstraat wordt
56.250 gevraagd. Voor het aanschaf
fen van leer- en hulpmiddelen voor de
christelijke uloschool aan het Marian
ne Philipsplantsoen is 1362 nodig. Een
bedrag van 1240 wordt gevraagd
voor het aanschaffen van meubilair voor
de katholieke kleuterschool aan de Men-
tawistraat.
twee
ij eet
rhit-
laat-
Bii-
esel,
k te
sèm-
otief
ge-
tter-
lam-
sloe-
ran-
pal
lei-
wa-
.em-
iden
uit
na
:ijde
■oei-
irk-
rote
en
26,
mis-
.1990
aan
:®P"
wn-
