i
Tour „dienaar" Enthoven
kiimt verrassend op
naar twaalfde plaats
m
a
fiazen laten Nederlander
met vazallen op stap gaan
Tour in cijfers
Joegoslaaf krijgt
loon
naar werken
Wimbledon valt
in het water
In stromende regen speelt
Oranje ook klasse-honkbal
Emerson, b lijfama teur
R
N
H
Mislukking
I
wm
w
Tour voor morgen
fóyrfpfaptHtffatoé
De Waard treedt
op voorgrond
Sinds 1927 niet gebeurd
Sullivans maar
juist sterker
T oernooicij fers
Pieterse winnaar
in Oostenrijk
W'« t WÊÈÊSbem
Duitse paardrijdster
komt om het leven
Raimondo d'Inzeo
de beste ruiter
mWÊÊm
MAANDAG 8 JULI 1963
PAGINA
ST. ETIENNE, 8 juli Be
zweet en vuil van het stof stond
Dick Enthoven zenuwachtig aan
de finish van de veertiende etappe
op de Cours Fauriel in de stad
St. Etienne. „Hoe lang zijn wij al
binnen". Het gezicht van de ver
moeide coureur klaarde op, toen
hij hoorde, dat het peleton nu al
acht minuten verstek had laten
gaan. Dick Enthoven was tevre
den. Toen hij na 115 km in een
scherpe afdaling bij het char
mante plaatsje Saint Cirques in
de Haute-Loire samen met zijn
ploeggenoot Foucher, Ignolin en
Novak van de Geminiani-equipe
en Gainche was weggesprongen,
had de Nederlander niet op zo'n
succes durven hopen. Weliswaar
was de etappe gewonnen door
Ignolin, die dus voor de tweede
maal in deze Tour de France
zegevierde, en had Novak de
tweede plaats veroverd, maar
\ihoven was toch gelukkig met
Zijn vijfde plaats en de winst van
8 16 op het grote veld, waardoor
hii in het algemeen klassement de
sprong van 27e naar de 12e plaats
maakte.
Laat maar gaan....
Van Looy vecht
SS3„"VS hergroepering m fe
Geen rust
VAL D'ISÉRFj*'**
ÉB;
Opoffering
1 stmTs HH-W h-aamt alIes wat
(Van een speciale verslaggever)
t van de vluchtgroep
In de eindspurt eP Voucher,
van vijf hadden Entnov i vprv Sad
dle onderweg het ®e®S Daarom had
den gedaan, geen kans. u rten jn
het tweetal afgesproken om apreren.
de laatste kilometers te dema
Onder de rode vlag, die de laatst
hiiniiniiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiniiiniiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiii»""
VEERTIENDE ETAPPE
1. Ignolin (Fr.-Gem.) 6.46.34 over 236%
^JL jJSih6-45-34; 2- Novak (Fr.-Gem.) z.
VfoSJ,. ,,.iS?tie 6.46.04; 3. Gainche (Fr.-
«Ea.«" toucher (Fr. De Muer) 6.46.35;
nier? m "SA Ned' De Muer) 6.46.37; 6. Guer-
Kf"-(It-Milano) 6.54.46; 7. Van Looy (B.
Driessens) 6.54.53; 8. Beheyt (B.-Deklmpe);
.®ta.bhnsky (Fr. Gem.); 11. Bailetti (It.
Milano); 12. Ferrari (It. Albani); 13 Van
Aerde (B. Naeye); 14. De Wolf (B. Naeye);
15. Perez-Frances (Sp. Pla Sanchis); 16.
Daems (B. Plaud); 17. Mas (Sp. Pla San
chis); 18. Van Geneugden (B. Driessens);
19. Lebaube (Fr. Gem.); 20. Hellemans (B.
Magne) allen z.t.; 30 Zilverberg (Ned.); 47.
Geldermans (Ned.) beiden in zelfde tijd als
Van Looy; 6.54.53.
ALGEMEEN KLASSEMENT
1. Gilbert Desmet (B. De Kimpe) 75.08.55;
Anquetil (Fr. Gem.) op 2.33; 3. Gainche
(Fr. Magne) op 5.20; 4. Poulidor (Fr. Magne)
op 5.22; 5. Bahamontes (Sp. Remy) op 5.32;
J. Anglade (Fr. De Muer) op 6.29; 7.
Pauwels (B. De Kimpe) op 7.31; 8. Soler
(Sp. Schotte) op 7.47; 9. Perez-Frances (Sp.
Pla Sanchis) op 8.00; 10. Lelaube (Fr. Gem.)
op 9.04; 11. Armand Desmet (B. Schotte) op
8.53; 12. Dlck Enthoven (Ned. De Muer) op
10.20; 13. Pacheco (Sp. Langarica) op 11.13;
14. Blockland (B. Schotte) op 12.30; 15.
ïfnolin (Fr. Gem.) op 12.34; 16. Puschel
(Did. De Kimpe) op 13.08; 17. Stablinsky
(Fr. Gem.) op 13.38; 18. Junkermann (Did.
De Kimpe) op 13.55; 19. Mettio (Fr. Remy)
op 14.09; 20. Foucher (Fr. De Muer) op
14.40; 26. Van Looy (Belg. Driessens) op
17.18; 32. Geldermang (Ned. Gem.) op 19 io
ta. Zilverberg (Ned. Driessens) op 32.56.
PLOEGENKLASSEMENT
- 1. Geminiani, 225.14.31; 2. De Muer op
'•CS; 3 De Kimpe op 29.35; 4. Schotte op
tl.28; 5. Remy op 31.46; 6. Magne op 32.18.
BERGKLASSEMENT
.J- Bahamontes (Sp.) 66 pnt.2. Ignolin
40; 3. Mattio (Fr.) 30; 4. Poulidor (Fr
5, Soler (Sp.) 26; 6. Pauwels Belg.) 21.
PUNTENKLASSEMENT
D^an Looy (Belg.) 166 pnt.: 2. Gilbert
osrtiet (B.) 105; 3. Van Aerde (B.) 96.
6 B®rr'gade (Fr.) 92; 5. Anquetil (Fr.) 79;
ê?heyt (B.) en Ignolin (Fr.) beiden 65,
°uUdor (Fr.) 64 punten.
^ALSTERBO, 8 juli - De zeventien-
Sti^u Hamburgse paardrijdster Andrea
bat is zaterdag tijdens een inter-
concours-hippique in Zweden
dodelijk verongelukt.
Duitse meisje viel van haar paard
ussen twee hindernissen en naast het
Parcours. De programmanummers van
««teren werden uitgesteld. Er zal een
erzoek worden ingesteld.
-jjT P* Zweed Hallman op Husqvarna heeft
(L e" in Dickursby met zijn overwinning
utGrote prijs van Finland het wereld-
S^uMoeniclup motorcross in de 250 cc-klasse
lometer aangeeft, had Enthoven het
als laatste geprobeerd. Hij pakte een
40-tal nieters, maar tegen de jacht van
Ignolin en Novak was hij met bestand.
Enthoven was echter prima gestemd.
„Hoe vinden jullie het 10.30 sec van
de gele trui zei hij lachend. De ex-
bewoner van de grote IJpolder is ech
ter realist genoeg en voegde er onmid
dellijk aan toe „Na de eerste berg
van de Alpen zal het er wel niet meer
zo rooskleurig uitzien".
Of hij zich al tot Belg had laten
naturaliseren, vroegen de Vlaamse
radioreporters. Enthoven lachte
breeduit: „Neen hoor, al woon ik nu
zeven maanden in België, ik blijf
Hollander".
Waarom het peloton in het geheel
niet reageerde, toen Foucher, Entho
ven, Gainche met Ignolin en Novak
als bewakers op de vlucht sloegen?
Gainche was de best geplaatste met
een achterstand van 13.39 op Gilbert
Desmet; na hem kwam Enthoven op
18.36. De groten in het peloton, die
het de eerste 100 km druk hadden ge
had om de strijdlustige Henry Angla
de hij was wel 25 keer gedemar
reerd lieten het groepje gaan. Zelfs
als Gainche de gele trui zou kunnen
pakken, dan zou hij geen bedreiging
vormen voor Anquetil. Want in de ber
gen kan Gainche niet meer meekomen
zoals vroeger.
Daarom kon de voorsprong van het
kwintet, waarin de twee Kapha's zich
wLL(.'o„tij'IJe Vv"me('r als de anderen
weerden om de voorsprong; te verero-
ten. ten behoeve van de winst vaniK
equipe van Anquetil in liet ploegen
klassement, snel oplopen. Na 150 km
vlak „a de Cote de cLllat, bedroeg dé
winst al zes minuten. De grootste voor
tong boekten de koplopers na pro-
cues 200 km. Twaalf minuten wezen
de klokken aan en toen vond het pelo
ton het genoeg. In de laatste 36 km
maar St. Etienne won het jagende
veld meer dan drie minuten terug.
Rik van Looy, die de spurt van het
peloton glansrijk won, had in de eer
ste 100 km veel gepresteerd. Op de
oMarie een met de derde eatego-
ondergewaardeerde col (na 36 km),
bo/van LooTal een achterstand van 3%
nn het voorste peloton, Bahamontes,
mm-tempo van het grote
die blijkbaa vond, was onder de
conden. JNa ae «Ttiid in het
daling had Van Looy nog /Hijd in net
tweede peloton, een achU«pachter
meer dan drie minuten, j-»
reed dan nog een groepje met
berg op 4.50S Van Looy. wachtte met
af, of de grote heren m de voo
linie soms geen zin meer in
zouden krijgen. De grote Rik sprong
weg met Thellin aan zijn wiel en over
brugde vrijwel geheel op eigen ktracnt
het gat naar de voorhoede.
In heit feestende Aurillac, een plaats
je waar bijna altijd de zon schijnt en
dat n.b. de grootste paraplufabriek
van Frankrijk heeft, is de rustdag voor
lang niet allen in de werkelijke zin
van het woord ook een rustige dag
geweest. Geldermans en Enthoven bij
voorbeeld gingen 's middags met hun
De vijf renners, die in de etappe van
St. Etienne een belangrijke voorsprong
namen en samen aan de streep kwamen.
Van links naar rechts: Gainche, Ignolin,
Enthoven, Novak en Foucher.
tiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiinmiiiiiiii,mui,iiiiinuiini,in
ploegen enkele tientallen kilometers de
weg op „anders worden je spieren
maar stijf", aldus de lange Beverwij-
ker, die zich nu wel heeft geschikt in
zijn knechtenrol.
Hee] bont maakte Henry Anglade
het. De Franse crack was van plan
om nu eens op de voorgrond te tre
den en hij ging om zeven uur in de
morgen het parkoers voor de volgen
de dag verkennen en klom in zijn een
tje naar de top van de Puy-Mary.
lseran27JOm
Lanslebourq
152 km
Modane
5h Jean
OoixdeFer
Livel* I
'GRENOBLE
Iseran2770m
Cnoix de Fer 2068m
RONDE VAN FRANKRUK
9juli-l6eeh-202km
(DRavitaillering ABerg
AKEN, 8 juli - De Italiaan Raimondo
d'Inzeo heeft gisteren in het Internatio
naal Concours Hippique voor 35.000 toe
schouwers het springconcours om de
Grote Prijs van Aken gewonnen met het
paard Posillipo. Eerst in de derde bar
rage viel de beslissing. De 18-jarige
Franse amazone Jane Lefebvre, de grote
verrassing in dit springconcours, hield
de strijd met d'Inzeo het langst vol, maar
de vermaarde Italiaanse combinatie
kwam ook foutloos door de derde bar
rage, terwijl mej. Lefebrve met Kenavo
een springfout maakte. In de tweede bar
rage viel de Duitser Ammermann met
Servus af.
St. ETIENNE, 8 juli Voor het eerst
in de driejarige geschiedenis van de
Ronde van de Toekomst heeft een Joe-
gosiaviër een étappe op zijn naam ge
bracht. Het was Florian Valencic, die
zich op de warme zondag met St. Etien
ne als finishplaats, onderscheidde door
zijn vechtlust, al na 15 kilometer zijn
plannen kenbaar maakte door te ont
snappen en na 155 kilometer In de sprint
de Kus Saidschunchin versloeg. De vier
overgebleven Nederlanders klasseerden
zich redelijk: De Waard en Snepvangers
resp. als 18e en 19e op 1 minuut 35 sec.
Schrocder op 7 min. 32 en Van Kreu
ningen op 11 minuten 07.
Het was jammer voor Saidehunchin,
dat hij opnieuw de winst verspeelde.
Twee etappes eerder had hij in Aurillac
door een val de bloemen gemist én nu
werd hij op de laatste meters geklopt.
De Joegoslaviër versloeg de Rus met en
kele centimeters, waarna de Portugees
Cavalho over de streep ging.
Jaap de Waard trad van de Nederlan
ders nog enigszins op de voorgrond. Hii
probeerde vrij kort vóór het einde we®
te komen om bij het kleine kopgroenje
te komen. Tevergeefs echter.
32.33; 65. Van Kreuningen op 40.35;
Schroeder op 41.07.
68.
Ploegenklassement
1. Spanje, 79.56.16; 2. Frankr., 80.01.30;
3. Portugal, 80.07.00; 4. Italië, 80.13.39; 9.
Nederland, 81.14.00.
LONDEN, 8 juli. Het is een bijzonder feit, dat Wim
bledon uitloopt naar een derde week. Voor de laatste maal
gebeurde die in 1927 36 jaar geleden dus en het was
dat jaar voor het eerst, dat de internationale Wimbledon-
kampioenschappen werden gehouden in het huidige stadion.
Vier uur en tien minuten heeft de wedstrijdleiding gewacht,
eer zij officieel hei besluit nam de voor zaterdag vastgestelde
finales (dames-enkelspel en de drie dubbelspelen) uit te
stellen tot vandaag. Op dat moment hield de regen die van
11 uur 's morgens af in stromen was gevallen op
Als ware het een excuus, maakte de wedstrijdleiding
daarop in een communiqué bekend, dat er toen toch niet
meer gespeeld had kunnen worden in verband met het
slechtelicht, de toestand van het centre-court en de pessi
mistische weerberichten. De vice-president van de All Eng
land club, Rex Sterry, deelde op een persconferentie mee,
dat het onjuist zou zijn geweest de finalisten van het dames
enkelspel onder deze omstandigheden een wedstijd van een
dergelijk grote ir-portantie te laten spelen.
Vier a vijfduizend toeschouwers, schuil gaande onder
paraplu's en/of gehuld in plastic regenjassen, hadden ge
duldig gewacht, tot het op zou houden te regenen. Toen dit
het geval was, trachtten zij met handgeklap de wedstrijd
leiding te bewegen met de wedstrijden te beginnen. Na
een halfuur kwam toen de mededeling, dat er niet meer
zou worden gespeeld.
Billy Jean Moffitt op de tribune van Wimbledon, die van
daag tot de laatste plaats zal zijn bezet bij de strijd tussen
haar en Margaret Smith.
(Van onze honkbalmedewerker)
HAARLEM. 8 ju11 Pe Haarlemse
honkbalweek, die zeven dagen lang on
der zeer gunstige weersomstand gheden
is verspeeld, heeft zaterdag juist op
het moment dat voor de tweede maal
Nederland en de Sullivans tegen elkaar
moesten aantreden, eJïf H re
van zulk slecht weer, dat honkbal vrij
wel onmogelijk was. Beide teams heb
ben het In de stromende regen zes en
een halve inning: tegen elkaar en de
stortvloed uitgehouden en het spel ge-
tuigde van grote klasse. De Sullivans
wonnen opnieuw, nu met 2 1, maar weer
heeft het Nederlands negental.dat m de
eindrangschikking de
neemt, laten zien tot de amateurtop te
behoren; de overmacht van de Sullivans
zo er sprake van ovennaoht was
was nu nog geringer dan een week gele
den. De Amerikanen sloegen twee honk-
slagen meer en daaraan dankten zq hun
winnende punt.
Coach Bill Arce had de W®!*
ploeg op zijn sterkst samenge wer-
In de gisteren gespeelde wedstrijd, tussen
de Sullivans en het team van ^u^tars
ging de Amerikaanse achtera 9 Guy
Conti uit bij de thuisplaat ondanks een
opmerkelijke „bokkesprong
Uitslag.
ZEVENDE ETAPPE
1. Valencic (Joegosl.) 4.16.48 (met bon
4.16.18); 2. Saidschunchin (Rusl.) zelfde
tijd (met bon. 4.16.33)3. Carvalho
(Port.) 4.16.48; 4. Seyve (Fr.) 4.16.56; 5.
Tous (Sp.); 6. Menduburu (Sp.); 7
A'mar (Fr.); 8. Delisle (Fr.), allen in
4.16.56; 9. Zangedu (It.) 4.18.02; 10 Bin-
gelli (Zwits.): 11. Stefanoni (It.); 12.
Dolezel (Tsj. SI.); 13. Dancelli (It.); 14.
Kulibmi (Rusl.); 18. De Waard (Ned.),
19 Snepvangers, allen in 4.18.23; 41.
Schroeder 4.24.20; 73. Van Kreuningen
4.27.55.
Algemeen klassement
1. Zimmermann (Fr.) 26.41.04; 2. Sa-
guardy (Sp.) op 24 sec.; 3. Momene (Sp.)
op 47 sec.; 4. Maurer (Zwits.) op 1.33;
5. Magnaini (It.) op 1.59; g. Vyncke
(Belg.) op 2.43; 7. Aimar (Fr.) op 2.44;
8. Delisle (Fr.) op 3.27; 9. Tous (Sp.) op
4 50- 10. Maino (It.) op 5.11; 49. De
Waard op 28.13; 52. Snepvangers op
Ab Geldermans mag het in de Tour dit jaar niet zo best gaan, hij laat zich
het kippeboutje voor de start van een etappe altijd best smaken.
per Beidschat, achtervanger Crouwel,
eerste honk Maat, tweede honk Urbanus.
derde honk Arrindell, korte stop Kops,
buitenvelders Richardson, Tromp en
Leyssnei. Dit negental heeft gespeeld
voor wat het waard was. Hoe bar en
boos het weer, waarin gespeeld moest
worden was, bleek wel uit het feit, dat
hoofdscheidsrechter Demers gedurende
de gehele wedstrijd een handdoek in ziin
broekzak had om zichzelf, én de spelers
mee af te drogen!
De beide werpers vooral verdienden
de bewondering van de 6000 toeschou
wers. Herman Beidschat en Gary Neal
hadden een voortreffelijke controle; zii
wierpen geen enkele maal vier wijd. Er
werd ook praktisch foutloos gespeeld, al
leen de korte stop van de Sullivans, Jim
Hock, greep een maal mis, maar gevol
gen voor zjjn ploeg had dit niet.
In de derde inning namen de Sullivans
door een fraai staaltje „honkbal volgens
het boekje" do leiding. Guy Conti en
Gary Neal kwamen door slagen op de
honken en manager Bob Sullivan we
tend dat punten schaars zouden zijn in
tllllllllllllllllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillllllllllllllir
Nederland speelde in het Haarlems honk-
baltoernooi evenals in voorgaande jaren in
de verdediging vrijwel foutloos en maakte
de minste veldfouten. Verheugender was
echter, dat Oranje een hoog ploegenslag-
gemiddelde behaalde ni. 0,250, slechts negen-
duizendste minder dan dat van de winnaars,
de Sullivans. Hier ligt dus wei de grote
vooruitgang bij de Nederlandse ploeg.
illlltlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
•deze wedstrijd greep naar het wapen
van de opofferingssiagen. Matthews met
een stootslag en Hoek met een sacrifice
fly lieten Conti scoren. Daarvoor had
Nederland in de tweede slagbeurt al een
scoringskans gehad, toen Simon Arrin
dell met één man uit een honkslag plaat
ste, maar zijn poging om het tweede
honk te stelen liep op niets uit, omdat
Arrindell er niets voor voelde in de mod
der een sliding te maken. Daardoor was
hu kansloos tegen de aangooi van ach
tervanger Guy Conti. Jammer, want
daarna werd de enige fout van de Sul
livans op een tik van Wim Crouwel ge
maakt en een punt had op dat moment
zeker tot de mogelijkheden behoord.
Guy Conti bleek zaterdagavond de be
langrijkste man voor de Sullivans. Deze
uitmuntende catcher, kon ook het twee
de punt voor de Sullivans scoren. In de
vijfde slagbeurt sloeg hij een homerun
en daardoor kwamen de Sullivans met
2-0 aan de leiding. In de zesde inning
leken zij die voorsprong nog te kunnen
verhogen, maar een schitterende vangbal
van Richardson op een verre klap van
Jim Hock voorkwam, dat Hoek even
eens een homerun sloeg en toen Reid
(honkslag) op een tweehonkslag van
Monson leek te gaan scoren, bleef hij
voor de thuisplaat in de modder steken
en kon hü door Wim Crouwel worden
uitgetikt. Het enige Nederlandse tegen-
wiftp ?hnrtc Zlen hoe men in
schoenenThioor °P «ymnastiek-
scnoenen chicer voor de dae kan
rh°ak-C0^' Zijn zwar,
vreden in zichzelf: Mr.
Bamum zelf zou nauwelijks een mooi
ere show kunnen brengen. Keken maar
dat de heren Trabert en Kramer van
de grote tenniscircussen hem al een
te' l'™ne,naar b)Ü£t onberispelijk boeiende cheque onder ogen hebben ge-
ln d,m l ®en. geurige crème, houden,
terwijl hq als een lenige Jaguar naar
een verre bal springt. En dat kwam u 1
1 «on« mo- Kwam Emerson kon zijn charmeurs
niet in de plooi houden
Londen een exhibitie gaven
Het was Scheveningen dat ons de
gedroomde finale mocht presenteren
lie Wimbledon ontgaan is. Roy Eml£
son, de gedoodverfde winnaar vlT de
Davls Cup, de Australische kampioen
die halverwege beentje werdgehcht
door een buna naamloze Duitse stu
dent, trad aan tegen de feitelijke triom
fator, Chuck McKinley uit Texas Het
Davis Cup toernooi van Wimbledon
dit Jaar min erf meer een slachthuis
van ten rus-sterren 'geworden. Met de
„happy-go-lucky Amerikaan McKin
ley kwam gelukkig nog net een alles
zins aanvaardbare winnaar voor de
dag. Deze 22-jange student in de wis
kunde („Werkeluk mijn studie is nog
steeds mijn belangrukste bezigheid")
is een ren- en springwonder. Met zijn
vierkante schouders en zijn eeuwige
grijns weet hu aan zjjn acrobatennum-
mer dolkomische trekken te geven
Zijn hoge stemmetje roept hel en don
der over zun familieleden als hij een
miraculeus behaalde bal domweg in
het net slaat. „Brother, what a servi
ce", gilt hij soms in wanhoop en dan
slingert hij zijn racket meters hoog de
lucht in om het met een toch weer
glorieus lachje bij zijn staart te grij
pen. En als hü vüf, zes keer achter
een de wonderbaarlijkste reddingen
heeft verricht, grinnikt hij intens te-
„wwhü Chuck in Scheveningen
tegenover zich had. De Austra
liër, die vorige week de teleurstelling
van zün leven heeft beleefd, voelde
zich helemaal opkikkeren. Niet alleen
door de lustige vertoningen van zün
rivaal, maar zeker ook door het spel.
Dit was de man, die hü in Wimbledon
had willen ontmoeten. Want deze for
midabele tegenstander schonk hem de
gelegenheid om te tonen dat hu, Roy
Emerson uit Sydney, de erfgenaam
van Rod Laver, de fakkeldrager uit
's werelds beste tennisland; onder de
amateurs de ware kampioen is. Het
ging weliswaar niet iedere minuut
hard tegen hard, maar Emerson had
duidelijk zijn zinnen gezet op een de
monstratie van machtsvertoon. Het
publiek werden lange, verrukkelüke
ralley's, van backhand tot backhand,
gegund. Maar er zat de spanning ach
ter van de komende afstraffing, van
de dodelüke slag die een van beiden
plotseling zou laten ontbranden. Kei
hard en haarscherp liet vooral Emer
son zün ballen rakelings over het net
scheren. Het knalde aan alle kanten.
De meest verrassende effecten moest
McKinley bedwingen. En dat lukte
hem ook meestal, zodat het publiek
soms in extase werd opgenomen. Maar
Emerson bezat een tovermacht over
de bal, waartegen geen kruid gewas
sen was, en dat was de zuiverheid van
zün slag, de nauwkeurigheid waarmee
hü met een passeerslag de bal langs
de opgerukte Chuck in de hoek plaat
ste. Met zün rennen en springen, zün
bliksemsnelle reacties bleek Chuck
overal aanwezig te zün, maar Emer
son liet steeds weer zien hoeveel ruim
te er in dat kleine toemooiveld nog
onverdedigbaar bleef. Men kan tegen
Emerson maar één fout maken, dat is
als men hem de kans geeft om te
spelen. Men moet niet te goed tegen
hem willen zün, men moet hem get
woon zonder fantasie afmaken, bruut
en stülloos. Men dacht tot dusverre,
dat juist het Australische spel vooral
tegenover Spanjaarden, Mexicanen en
Engelsen genadeloos was, maar het
blükt nog veel erger te kunnen
a de nederlaag van Emerson
tegen Bungert in Wimbledon is
er al veel geschreven over het
einde van de Australische ten-
nis-hegemonie. Languit was Roy
Emerson tegen de grond geval
len na een moedige, maar vergeefse
duik naar een bal van de Duitser. Die
reddelose val leverde de Britse foto
grafen een symbolisch plaatje op, met
als titel; „This is the end". De tennis-
historie begon aan een nieuw hoofd
stuk. Een kwart eeuw lang waren het
voornamelük Amerikanen en de Au
straliërs geweest, die in Wimbledon de
titels in de wacht sleepten. De laatste
zes jaar waren het eigenlUk steeds de
Australiërs, die vanaf de kwartfina
les de gevechten overheersten. Deze
keer was Emerson naar het grote toer
nooi gekomen om de zege
halen. Daarna zou hu, evenals zoveel
van zün voorgangers, een prof-con
tract tekenen. Het is nu echter waar-
schünlüker dat McKinley in de beroeps-
regionen stapt en dan is Amerika
voorlopig zffn laatste grote crack
kwüt. Men ziet de finale van volgend
jaar zich al afspelen tussen Duitsland
en Spanje of Mexico. De gedachten
alleen al doet de zo traditioneel
ingestelde Wimbledon-bezoekers hui
veren. Een „Danke schön" of een
„Muchos gracias" als de prachtige
cup in de handen vaji de winnaar
wordt gelegd. Brrr...
Doch deze partü in Sche
veningen laat nog hoop.
Want daar is wel duidelijk
geworden, dat Emerson
toch de sterkste amateur
tennisser van le wereld
is. Laat hü toch in hemels
naam volgend jaar op Wim
bledon terugkeren, zullen
velen zeggen.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Nederland 0000001 1
Sullivans 001010x 3
Sullivans: Neal 8-0-4; 1 fout; ploegslag-
gemiddelde 0.286 (Conti 1.-; Monson 0,667;
Neal 0.500; Reid 0.333). Nederland: Beid
schat 4-0-6; geen fouten; ploegslaggemid-
delde 0,167 (Arrindell 0,500; Maat, Richard
son en Tromp 0,3333).
AU Stars 020002000 =4
Sullivans 3 0 0 0 0 0 1 5 1
Sullivans: Angelo 9-5-4; 3 fouten; ploeg-
slaggemiddelde 0.355 (Angelo 0,667; Mat
thews 0,600; Hock en Ware 0,500; Hofmann
0 333; Sullivan 0,250). AH Stars: Gorondy 2
innings 0-1-3, Contreras 2 innings 2-1-0,
Drury 1 inning 0-2-2, Peters 2 innings 1-1-1,
Beatty 2 man 0-1-1, Beidschat 1 inning 1-0-4;
2 fouten; ploegslaggemiddelde 0.125 (Bar
ton 1—; Stokes 0,500; Stark 0,333).
iimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiHniiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiii
punt werd door Hamilton Richardson in
de laatste inning met een homerun ge
scoord.
De sterren van de „All Stars" straal
den zondagmiddag niet. Alleen Charles
Stokes vestigde met twee homeruns de
aandacht op zich, maar de zes werpers
die voor de sterrenploeg in het veld
kwamen bleken de vermoeienissen van
de afgelopen dagen nog niet te boven en
moesten gezamenlük de Sullivans elf
honkslagen toestaan, waaronder twee
homeruns van Al Ware. De Sullivans
bleven daardoor ook in hun laatste wed
strijd ongeslagen zü wonnen met 9-4
en dankten dit voornamelük aan hun
sterke werpersstaf en hun slagkracht,
die opnieuw beslissend was.
De eindstand was: 1. Sullivans 6-1.;
2. Nederland 6-6: 3. French Woods 6-t:
4. England Spartans 6-2.
WENEN, 8 juli De Nederlandse
amateurwielrenner Pieterse heeft za
terdag de Ronde van Oostenrijk gewon
nen. Hij eindigde in de laatste etappe
in het peloton. Nederland won ook het
ploegenklassement. De achtste etappe,
over 181 kilometer van Linz naar We
nen, eindigde voor de Nederlander Kar
stens teleurstellend. De Leidse coureur
kwam als eerste het parcours opgereden,
doch door een fout in de afzetting sloeg
Karstens de verkeerde richting in, even
als de Oostenrüker Varga. Varga herstel
de zich echter eerder. Hij won daardoor
de etappe gemakkelijk, terwül Kar
stens als tweede eindigde. Een protest
van de Nederlandse ploegleider haalde
niets uit.
Het eindklassement: 1. Jan Pieterse
(Ned.) 34.45.56; 2. Damm (Oost.) 34.48.49;
3. Arie den Hartog (Ned.) 3454.39; 4.
De Pauw (Belg.) 34.58.10; 5. Dries (Belg.)
34.58.41; 6. Gerben Karstens (Ned)
34.59.37; 28. Henk Cornelisse (Ned.)
36.11.27.
The show must go on is een ge
vleugeld woord in de artiesten
wereld. Zaterdagavond hebben
de organisatoren van de internatio
nale Haarlemse honkbalweek deze
slogan van toepassing verklaard op
de met grote belangstelling tegemoet-
geziene wedstrijd SuIIivans-lSeder-
Iand.
De weersomstandigheden voor
honkbal waren onmogelijk: spelers en
publiek „verdronken" in de stortvloed
van regenwater en honkbal bij regen
val is over het algemeen - vooral in
de Verenigde Staten! - uit den boze.
De Bilt voorspelde de organisatoren
voor zondag eenzelfde weertype - een
verwathting die overigens niet is uit
gekomen - en op aandringen ook van
de Amerikaanse manager werd de
wedstrijd toch gespeeld.
De ploegen hebben onder de barre
weersomstandigheden uitstekend ge
speeld. Het publiek bleef zitten; de
Amerikaanse spelers zeiden na af
loop: „dit publiek is bonkbalgek'
Maar was de wedstrijd ook sportief
een succes? Wij durven dit te ont
kennen. In dit stadium van het toer
nooi hadden de organisatoren vrijwel
geen mogelijkheid meer de wedstrijd
SuIIivans-Nederland te verzetten (de
Amerikanen zijn inmiddels naar hun
land teruggekeerd), maar men had er
tegen moeien waken, dat de honkbal
topsport op een dergelijke wijze tot
een waterballet werd gedegradeerd.
Sportief was deze wedstrijd dan ook
een mislukking.
