Zeven tjotters met een
wereldnaam
de giller van
het Gaastmeer
E
Stoeien met
halve ton
Blind Gary Davis
BLUES-VERTOLKER VAN
UITZONDERLIJKE KLASSE
Jazz
IB
Hi hsr
1
3f
€b£' ss
Jazz opEP
O
Het Proces"
Bekende sound
Mulligan-
Brookmeyer
Voor tweede en laatste maal lè'ïaSsTli-é ass
R
Kennedy-satire op
een langspeelplaat
H
Jimmy McGriff
R. en B.-werk
Aretha Franklin
gevoelige zang
P
mi i
ZATERDAG 20 JULI 1963
r zijn er die Pieter Piersma de „giller van het Gaastmeer
noemen. Ze hebben dan het beeld voor zich van een lange, ïet-
wat voorovergebogen man, onder wiens schumgedragen sc ip-
perspet de fletsblauwe ogen en twee „verweerde tochtiatten sterk
domineren. Met een scheepstoeter aan de mond rent hu ron P
smal groen en soppig eilandje, waaromheen ]nirou.
«helpSs d vreemdste capriolen metten. Nu eens draaien ze ptrou-
ettes dan weer liggen ze hopeloos stil, met dekopm de wind, de
zeilen wild klapperend. De bemanningen heffen hun hun
ten hemel, staren verdwaasd naar de woest zwiepen g
neus steecis tot op enkele centimeters nadert
voeten met'knarsende verwensingen uit een w h t t d
zeil. en fokkesehoten. Maar Pietermfléért h™
orde, brult hun flitsende als uiterst riskant voor-
zeilen op een manier die ze lusieVe vloot bedraagt meer dan
komt. De totale waarde vani zijni erc ,g kleinigheid. Maar
halve ton. En stoeien met ..„ifctandigheid bij te brengen heeft
Ms het er om gaat de teer 1 g Cq leet met dat benauwde, druk-
Pieter Piersma het ervoowanneer twee van zijn houten „troe-
telkinderen meteen duivelse hardnekkigheid op elkaar ,n zeilen...
lm 1
„Heit" Pieter Piersma, een opmerkelijk man in het Friese meren
gebied. Hij beheert er behalve een drukke jeugdherberg zeven punt
gave zeiltjotterswaarmee hij onderhand een wereldreputatie heeft
opgebouwd.
Ceen museumstukken
Hoogmoedig musicus
„Bomber"-Blakey
Staple Singers
George Lewis
„Heit" is er altijd bij wanneer er tochten gemaakt worden. Hij ^J^^ZrdeTnJ^ ZWeep m
gaat voor als er met gestreken mast een moeilijke, lage brug moet worden genomen.
r et ln; "Heit" stond - wijdbeens
Briels h" 'T t als een soort Carel
Nieuwe primeur
^nauZijk^ergen. Zijn onenige
„HEIT"
PIETER
PIERSMA,
lind Gary Davis
is thans 67 jaar.
Hij behoort tot
de laatste grote
„religieuze straatzan
gers" in de geschiede
nis van de Noord-
amerikaanse volksmuziek. Voor zan-
De n.v. Phonogram heeft deze bijzon
dere opname thans ook in ons land uit
gebracht. En men moet daar bepaald
dankbaar voor zijn. Want wat men te
horen krijgt is een stuk verrukkelijke
volksmuziek, een boeiend hoofdstuk uit
de prille beginjaren van de jazz. De
stem van Gary Davis is die van een
gers als Blind Gary Davis zijn de laat- jonge man in de kracht van zijn leven,
ia.run -:~i. v0<M.zieiungen Opvattend is de ronduit meesterlijke wijze
ste jaren goede sociale
getroffen. Ze zijn van de straat, uit
de achterbuurten van New York ver
dwenen. Blind Gary Davis speelde
nog niet zo heel lang geleden in de
straten van Harlem.
Niet langer als een verarmde, verge
ten musicus, maar als een bijna legen
darische figuur. Talrijke malen immers,
had Gary Davis al opnamen gemaakt
voor grote platenmaatschappijen. Zijn
naam wa® beroemd. Enkele jaren ge
leden haalde men hem weer eens naar
de studio. Davis bleek wel ouder ge
worden, maar had nog niets aan vitali
teit en muzikaliteit ingeboet. Integen
deel. Davis verkeerde in de béste con
ditie. Bijzonder geïnspireerd begon hij
aan bet eerste nummer Samson and
Delilah", een van zijn ,,Holy Blues"
waarmee hu grote bekendheid had ge
kregen. In drie uur tijd werden twintig
1nummers opgenomen zonder dat Da-
vis wilde rusten. De twaalf beste num
mers heeft Fontana thans op een LP
Tm 303 ZL) vastgelegd.
Kortweg noemen
vader inheGTrl5-
Pieter Piersma
ze hem „heit",
Want eigenlijk is
op de eerste plaats
-u van ,It Baeken", de vader van
ieelieugdh"rberg in Heeg. Een jeugd-
whlrf zoals er zo vele zijn m ons
land Maar door de ligging aan een
der 'uitlopers van het Heegermeer be
zit zij een Pr® en door het feit dat er
ePn echt Fries jacht en zeven kleine,
bazige tjotters aan verbonden zijn,
heeft zij wereldvermaardheid gekre
gen. Via de mondreclame, zoals dat
dan heet, kwamen ze uit vrijwel alle
Westeuropese landen. Uit Amerika,
Israël en Afrika; landen als Nigeria
en Kenya bijvoorbeeld. Er waren er
die maar enkele dagen bleven, slechts
een paar tochtjes maakten in de hou
ten ,,r>lateriken", met aan weerszij
den van die vreemde dingen, die ze
hier zwaarden noemen. Zulke zeilbo
ten hadden ze van hun leven nog niet
eerder gezien. Van „heit" hoorden ze
dat deze scheepjes in Friesland ge-
boren zijn, hier op de meren thuis
horen oorspronkelijk als visserssche
pen nu voor de pleziervaart.
Maar de gelederen dunnen sterk
nabij ae zeïsug, lolon houwen is
een tjotter f uw. fe7T e Want
een wel heel prqzig zaakj
waar zijn ze gebleven, de mannen
die volgens een ongeschrijaren en
maar in een ervaring van ja
jaren en met een bijna ltlstin^
vakvaardigheid de schepen bo -
den. Het Ipnenplan van Tjotters,
Boeiers, Staverse Jollen, rriese
jachten en hoe al die vreemde wa
tervogels ook heten, zat in hun
hoofden geprent, mét de verschillen
de variaties die hun eigen waren,
hun kenmerken als het ware op het
gezicht van deze schepen. Die man
nen zijn bijna allen van het toneel
verdwenen. Een enkeling die het
nog kan. Berend de Jong uit Heeg
bijvoorbeeld. Maar hij weet het dan
ook. Zeker twee jaar heeft hij nog
nodig om door zijn dikke order
portefeuille heen te komen. En dan
is hij nog op de eerste plaats een
„boeierkoning", is dit scheepstype
zijn specialisatie. De laatste jaren
Is de belangstelling voor het ronde-
en platbodemschip sterk toegeno
men, maar de keuze is erg klein.
Er zijn er niet zo veel meer en op
de problemen van de nieuwbouw
hebben we al gewezen.
«eer* van bit alles is een wel
scheepstype®6 r„Pr"A°,ers voor deze
hun waarde' WiT"kele iaren is
Schepen, die iP T verdriedubbeld.
geleden VOOr anTeA'A zo heel lan«
overnemen, doen^u aT" nmille kon
i zesduizend gulden T el gauw vijf
ouder en met nog n?ee?JT dan n6g
de onvermlideikosten dus
Y-, I'm a genius, and Sidney
Rechet helps me to prove it on
the King 'Iar/' recordings". Deze
the. „—„aid bescheiden uitlatin
gen zijn
een
nletafkomst^ van Mezz Mezzrow,
alKU -„^nrctp mil«ln .TG .i
Tr hoogmoedigste musici die dè
1 "ey TTp uitlatingef} van Mezzrow
Men zou de als een grapje
ook kunnen opvatten^ deze 64-jarigd
ware het met datJklarinettist niet
m Chicago geb®r. over zyn eigen on-
man is om grapjes u Mezzrow
beduidendheid te m de V6rhaal_
een goed UClusJ^ii'axiteit die over hem
tjes over zyn g^'A^p zijn gebracht,
en door hem in M]1 fstand. Mezzrow
berusten op een misv mar a]g
kan musiceren. Jazvrde schaduw van
sicus blijft hij toch m de van
een man als Sidney Becn^ p aeze
voortreffelijke LP enkete weergalo^ sp
praansax-soli ten hesre |eworden
een uitstekende oPaarL|ait Bechet en
ze LP, waarop, men naa Price> en
Me-zzrow pianist J-an CQot Grant
zangers Pleasant Joe en Baby" Dodds
de befaamde drummer
kan beluisteren.
T- McGriff heeft on-
Orgamst Jimmy VJC luisterd naar
getwijfeld ve°L"er en vriend de
zijn grote Voorganger
jazz-organxst JlmMcGriff niet on-
zal de 27-jange heer Mco.n
hekend zijn met je gedachten
man als Ray Charles. naar
kwamen bij ons of Jo Q sounds"
nieuwste LP „Swingt" ,,.:,terden
(Funckler MGSU 9^Jtvoi musicus. Hij
he% bovendien de beschikking over een
waarop Davis zijn gitaar bespeelt. Ve
le generatiegenoten hebben hem daar
om vroeger benijd. En nog kan menig
gitarist aan zijn spel een voorbeeld ne
men.
Onder de twaalf opgenomen num
mers hebben op ons vooral „Death Don 't
Have No Mercy" en het uitbundige
„Lord, I feel just like goin' on" grote
indruk gemaakt. Blind Gary Davis
toont zich echter ook in de overige
nummers een bluesvertolker van uit
zonderlijke klasse. Vooral in het fraaie
„Twelve Gates to the city".
Les Mc Cann heeft de laatste tijd
furore gemaakt. Zijn piano-stijl is
vrij opmerkelijk. Op Pacific Jazz
(9Ó10) verscheen een derde keuze
uit de LP „The Truth". McCann speelt
op deze EP „A little for God and
Co" en „Fish this week". In het spel
van McCann klinkt een heimwee door
naar gospel en spiritual. Zijn harmo
nieën zjjn ongebruikelijk, doch buiten
gewoon indringend. Hij wordt begeleid
door Leroy Yinnegar op bas en Ron
Jefferson op drums.
p World Pacific verscheen een
EP uit het album „Ritual the
Jazz Messengers". Op deze
plaat (WP 5454) spelen de Mes
sengers (Jackie McLean, altsax, Bill
Hardman, trompet, Sam Dockery, pia-
iiii i ui i in min ui ii li imiiiiiim ii mi milium nullum li int) ui
no. 'Spanky Debrest, bas en leider
Blakey, (drums) twee nummers. Het
eerste „Ritual"' een compositie van
Art. Blakey levert weer groot vuur
werk op. De percussionistisehe ontla
dingen van de heer Blakey beginnen
ons zo langzamerhand de keel uit te
hangen. Of men nu „Ritual" neemt,
..Drum battle" of een andere Blakey-
bom, het is steeds hetzelfde: knap,
maar stomvervelend. Nee, dian is de
achterkant van dit plaatje „Sam, you
made the bridge too long", een thema
van pianist Dockery. heel wat beter.
Trompettist Bill Hardman blaast in dit
nummer een zeldzaam fraaie chorus.
The Staple Singers" vormen sinds
geruime tijd Amerika's meest
vooraanstaande Gospel Group.
En niet ten onrechte. Roebeck,
Mavis Cleotha en Durvis Staples be
zitten stuk voor stuk een mooie stem.
Bovendien brengen zij de Gospel on-
vercommercialiseerd. natuurlijk, tewo-
gen, recht opwellend uit een diepe
overtuiging. Riverside bracht een LP
uit (REP 3219) waarop de groep vier
songs laat horen. Het eerste Ham
mer and Nails" en het laatste nim
mer van de plaat „Hear
here" zijn voorbeelden van true-Gos-
pelsingin', zoals men ze helaas veel
te weinig hoort. Een uitstekende opna-
The Original Zenith Brass Band
van George Lewis (uit New Or
leans) kan men beluisteren op
een Riverside EP (148), waar
voor de opnamen op 26 februari 1946
gemaakt werden. Het is een soede ge
dachte geweest de muziek van d€
New Orleans veteraan opnieuw uit te
brengen. Er zjjn nog te weinig lief™^
bers bekend met zijn muziek De nu
63-jarige klarinettist, („wellicht de bes
te jazz-klarinettist sinds Johnny Dodds
heeft men eens van hem gezegd) worar
begeleid door een orkest dat nog enke
le beroemde namen telt: Baby Dodds,
Isadore Barbarin en Kid Howard. Twee
werkies spoelt de band: ..Shake it and
break it" en Bugle Boy March". Voor
de liefhebbers om van te smullen.
voor de onvermijdelijke oniT dus
„It Baeken van Pieter ?PknaPbeurt.
Zit zeven tjotters en een FrieTl» bA"
Het laatste de „Reiddomp" Vacht
1920 en vormt met de tjotters bZT
ser" (1890) en „Hoans" (1924) Lhe"
maal Friese vogelnamen, de oude
fardé van de vloot. Bij Berend de
ong is een nieuwe tjotter in bestel
ling en verder speurt Pieter Piersma,
met de financiële steun van de Neder
landse Jeugdherbergcenitrale in de rug
naar tweedehands aankopen om het
schepenbeziit uit te breiden. Want de
Tjotters van Heeg zjjn al een unieke
collectie waarvan de waarde voortdu
rend toeneemt. En wie mocht denken
dat ze als museumstukken behandeld
worden, heeft het mis. Zjj zjjn nog
volop in actie. Er wordt dag in dag uit
mee gezeild. In het voor- en naseizoen
als zeilinstructieschepen, in het hoogtij
van het seizoen zuiver als toerschepen
van ,,lt Baeken", hebben de bezoekers
van deze jeugdherberg de gelegenheid
Piet een van deze gezellige, buiki-
schepen net Friese land te verken-
en- Steevast is „heit" daarbjj hun
fflrïc ~"ucvaoi ld jjllCJll. UClClI Uy IlUll
uAls zoon van een visserman ge-
"oren en getogen aan h-'
fyesland, dat hjj op
kent.
het water van
zjjn duimpje
Tussen de Morra in het zuid
westen en het Bergumermeer in het
noordoosten hoeft men hem niets te
vertellen. Hjj weet dat geen van de
meren en plassen hier op elkaar lijken,
zp verschillen naar de vorm en in de
tint van het water, in begroeiing en
omgeving. Hjj kan vertellen over de
«nge deining van de Fluessen, de kor
te felle golfslag van het Snekermeer,
de zoete kabbeling rond Grouw en Eer-
newoude en de romantiek van het Prin
senhof.
Pieter Piersma neemt zich die moei
te en dat juist in de dagen dat hij
zo'n beetje bij moet komen. Want hjj
draait er niet om heen wanneer hij
zegt, dat het lesgeven in het voor- en
na-seizoen hem grote inspanningen kost,
veel van zijn krachten aanspreekt. En
Ml, die hem op een mooie, maar win-
enge dag op jle(. Gaastmeer hebben
T'T kunnen ons dat levendig
massafcest.eOmehemrhn 'T' *r°0t
t,.„ 6m heen dromden de
zeilcursisten die ademw.
,ms toekeken hoe
hun makkers in de zeven tjotters rond
het eiland ploeterden en door de scheeps
toeter van „heit" de gebruiksaanwij
zing kregen toegeschreeuwd.
Engelsen, Fransen, Duitsers, jongens
en meisjes met een „sissende s" uit
Amsterdam, het maakte niets uit.
„Please, to loef up", brult Piersma de
Engelsen toe. „Wofür dienen die
Schwerten"? krjjgen de Duitsers te
horen. Wij voor ons zouden kapot van
de zenuwen gaan. De boten zwaaiden en
zwierden kris kras door en langs el
kaar heen, aan alle kanten van het
eilandje. Nu eens liepen ze er van
weg, dan weer stormden ze met volle
zeilen op de kant aan. Netjes aanlo
pen was de bedoeling, maar het ging
in onze ogen zo ontzettend hard. Soms
vloog er een hoog op het land. De
aanwijzingen van „heit waren niet
begrepen...
„Kjjk ik ben natuurlijk niet gek. Ik
ken mjjn pappenheimers. Ik hoef ze
maar even in de ogen te kijken, te
weten wat voor types het zjjn, en ik
kan zeggen of ze het leren zullen of
niet. Ik kijk dus wel uit wie ik in de
boten zet. Daarmee is natuurlijk niet
gezegd dat het dan meteen vlot ver
loopt. Je hebt snelle en trage leerlin
gen. Een die het meteen door heeft en
een ander die je tien keer hetzelfde
moet zeggen en dat de laatste keren
het liefst met uiterste stemverheffing."
Pieter Piersma vertelt het rus
tig en bedaard. „Zeilen in een rond-
of blatbodemsehip is wat anders dan
in een scherp jachtje", gaat hij ver
der. „Wie in mijn boten goed weg
kan komen, kan om een scherp
jachtje lachen. Ik leer ze met de
zeilen sturen, het roer is bij mij
echt een tweede. Bij al hun aan
dacht voor de stand van de zeilen,
het halen of vieren van de schoten
moeten ze ook nog de zwaarden be
dienen. Denk erom dat als je dat
allemaal onder de knie hebt, je in
de moderne boten, waarin vaak al
een zachte druk op het roer voldoen
de is om te wenden, heel goed voor
de dag kunt komen."
Zijn opzet om de leerlingen er al
leen op uit te sturen berust op het
aankweken van zelfstandigheid. „Heit"
heeft een aantal goede instructeurs tot
zijn beschikking. Hij kan in elke boot
een ervaren zeiler plaatsen. Maar dan
is in zijn ogen voor een leerling de
aardigheid er gauw van af. De leer
ling moet zich leren redden zonder een
geroutineerde kracht in de boot. Hij
maakt er des te sneller vorderingen
•mee. Daarna kan er mee worden ge
varen en nog eens goed gewezen wor-
den °P dj; ALA' Pe resultaten zijn
opmerkelijk. Smds de oorloe topn de
zeilschool van „It Baeken" Tan^aam
aan groter ;s geworden, heeft Pieter
piersma zon vijfendertighonderd jon-
gelui zeilen geleerd. Dif aantal heeft
met succes zijn streng theoretisch en
praktisch examen afgelegd. En dan in
de paaTZSUSS6n' die Piersma per
jaar uittrekt.
Hij blijft op de eerste plaats Jeugd-
herbergvader. Maar zijn liefde voor
het oud-vaderlandse scheepstype is zo
groot dat hij september wil beginnen
met een speciale zeilcursus voor lief
pen. Ook dat is een wereldprimeur.
En voor deelname aan deze cursus is
geen leeftijdsgrens vastgesteld. „Ik heb
er al een hoop vertelde „heit" Pie
ter Piersma aan het roer van zijn
„Reiddomp", de koningin van de Tjot-
tervloot uit Heeg. De schepen waar
iedereen, zelfs de meest norse brug
wachter aardig tegen is, die door ieder
een langdurig worden nagestaard en
waarvoor sommigen zelfs even eerbie
dig de pet lichten. Waarom? „Heit"
Pieter Piersma, de „giller van het
Gaastmeer" kan u er ook met zachte
en gevoelige stem uren over vertellen.
HAYE THOMAS.
De film „Het Proces" is hier al
enige tijd in circulatie. Philips
heeft nu op een EP-lje de mu
ziek van deze Orson Wellespro-
duktie uitgebracht. Het is de originele
soundtrack die men te horen krtjgt.
De plaaf begint met het zeer mooie ada
gio van Albinoni, uitgevoerd door het
orkest de „l'association des Concerts
Colonne". Vervolgens improviseert een
combo onder leiding van Paul Lemel
op het Adagio en speelt het fameuze
trio van de Franse pianist Martial So-
lal een thema van Jean Ledrut: Sen
timental slow.
Degenen die van de tilm hebben ge
noten zullen weer het hele Kafka-dra-
ma voor zich zien. Vooral in „Air Sen
timental" zal men onder de indruk ko
men. (Philips Medium 432 844 BE).
Het is een aangename verrassing
op Philips (652 028 BL) weer het
„oude" kwartet van bariton-
saxofonist Gerry Mulligan te be
luisteren. Het „oude" kwartet. En dat
wil dus zeggen dat men naast de lei
der, ventiel-trombonist Bob Brook-
meyer, bassist Bill Crow en drummer
Gus Johnson kan horen. Het is een heel
plezierige, hernieuwde kennismaking
geworden. Mulligan en Brookmejer
improviseren nog even spontaan, hel
der en muzikaal als enkele jaren gele
den. Er is in feite weinig veranderd.
Alleen: Brookmeyer? spel heeft aan
zienlijk aan diepte gewonnen.
De beproefde Mulligan-combinatie (ba
ritonsax ventiel-trombone bas-
drums) gaat geen moment vervelen.
Eerlijk gezegd hebben wij lange tpu ae
indruk gehad dat de geheel eigen s°unh
van het Mulligan-Quartet in onze dagen
niet meer zozou aanslaan. Het is an
ders uitgekomen. Onder de titel .Spring
is Sprung" presenteert Mulligan een
aantrekkelijk album, met als hoogte
punt het door Brookmeyer gecompo
neerde „Open Country", een °P^T"
dend thema, waarin de belde. gTfT
meesters zich helemaal kunnen uitleve
In een tweetal nummers komt de piano
er aan te pas. In „Subterranean blues
begeleidt Brookmeyer heel mtrfkgent
horen. Het openingsnummer Jive at
five", „zit" helaas nog met overal even
goed. Maar deze schoonheidsfout kan
toch geen afbreuk doen aan de goede
indruk die men van deze plaat over-
grote technische 'neemt ech-
die vaak
mt ech-
hoewel
aan het virtuoze 9r..L,,l7iek
ter niet weg dat ™n itgev0erd - ver're
knap en dynamisch J het ba_
TJJZt Wat McGriff mist is de
„pn Ray Charles en de Bryant Trio in de Village Vanguard te
geniaie vonkjan een de ,T_
ongelooflijk moeilijke Jmgen op
nale aanleunt. Wat
mk vagi eJ ~jimmy Smith. Hij
echte jazz-feehng dirtr,^ 3
doet ongelooflijk ^fZaUes kan bK
zijn instrument, maa muzikale
riffs en ordinaire *J%{Je*JahflncereP
McGriff zonder meer Js en_~ oven
ARETHA FRANKLIN
ock-a-bye Your Baby.. en „Trou
ble in Mind" (CBS CA 281.158)
zijn twee nieuwe songs van de
veelbelovende 20-jarige leerlinge
van Mahalia Jackson, Aretha Frankün.
Deze jonge zangeres werd ontdekt in
1960 tijdens een concert van het Ray
gens niet
end blues
onverdienstelijk rhythm
artiest. Zijn begeleiders
New York toen zij ongevraagd mee ging
zingen en zo'n indruk maakte, dat zij
meteen een contract kreeg. Aretha
Franklin kon zich niet meer beheersen
en kwam in de ban van Ray Bryant en
zjjn muziek. Bovengenoemde songs heb
ben haar bekendheid al gevestigd. Nu
is er een nieuw plaatje van haar uit.
(CBS CA 281 104). Het zjjn twee gevoe
lig gezangen nummers: „Try a litle
j IIP
gitarist Morris Vow enJackie Tenderness" en op de andere zijde
Mills behoren tot een anaere, hogere „Just for a thrill", de prachtige ballad
klasse. van Lil Armstrong.
|!lllllllllllll!IIIIIIIIIIll,llll,",,"l"ll,ll""llll,lllllll,l"IIIHIIII«tlllllllllllllllllimilllllllllllllllllllllll|l|l,||,|,|,l|l|ll||ll|,l|l|,|Hl
houdt.
et kon niet uitblijven: de ook
buiten Amerika zo enthousiast
ontvangen langspeel-satire „The
first family" móest een vervolg
krijgen. Dat is er nu, een opname van
vier maanden geleden. Opnieuw heeft
Earle („Vader weet het beter") Doud
de Amerikaanse president en zijn aan
hang tot voorwerp van zijn overigens
vrij onschuldige grapjasserijen ge
maakt.
is er een van een voortreffelijke
parodie, èn op Kennedy's befaam
de, door radio en TV uitgezonden
persconferenties ook persmanager
Pierre Salinger is van de party en
op een van Amerika's meest popu
laire televisieshows. In de eveneens
met behulp van koor en orkest ten
gehore gebrachte „The first family
march" moet Kennedy'sgeruchtam-
kende lange-afstands mars het ontgel
den: de president maakt deze kaer
die mars mee. Nee, met lopend, dat
niet...
Heel grappig en ook wel wat onthul
lend zijn de antwoorden die de leer-
Weer wordt er gespot met de hebbe
lijkheden van de Kennedy-clan door de
leden er van een voor een in soms
voortreffelijke imitaties te laten opdra-
voor oei- ven, al of niet in gezelschap van figuren Hn van een lagere school in New
i „kws van ronde- en ni„w, j 1 als LV".don Johnson, Richard Nixon of York geven op de vragen van Vaughn
hebbers Platbodemsche- zelfs Nikita Khroesjtsjev die de zaak ^j(,,u|eri die op deze plaat opnieuw de
wat politiek reliëf moeten geven. De presjdenl is. Misschien horen we die
humor van het hoogste niveau laat het reacjjeS) in de klassen opgenomen zon-
weer vrijwel afweten, maar ook aan dpr (lat de kinderen daarop waren
deze „The first family Volume two voorbereid, over enige tüd van beide
(Cadence-Artone MGCC 9427) kan men jcirst family"-platcn nog wel hel
toch wel zijn plezier beleven. JM» ei Behoefte aan een derde voelen
znn enkele grapjes die boven net we jn elk e-eval ui ei
middelde uitkomen, bijvoorbeeld_ het
we in elk geval niet; de fantasie van
vee ren in Earle Doud gaat nu eenmaal niet zóver,
gesprek dat Jack en TArÓkeTbewind Misschien heeft hij dat zelf ook wel in-
1966 na een onjgebroken bPnW1^ gezien. Op de achterzijde van de hoes
van de Kennedy-dy s kronjng. belooft hij althans het bij dit tweetal
vooravond van Ca te laten. Waarom het risico nemen van
De plaat heeft, vergeleken met nog een vervolg, dat waarschijnlijk het
haar voorgangster, ook iets nieuws: oorspronkelijke peil niet meer zal ha-
enkele van de scènetjes worden muzi- len? Daar hebben we in de filmerij al
kaal begeleid. „An evening with JFK" genoeg ellende van gezien.
■m
GERRY MULLIGAN
