INSPECTEUR TH. BLOM Op zebra heeft voetganger echt geen voorrang Achteloosheid is ooi zaak van vele ongelukken BMW imsf. 5.295.- Voor hete vuren gestaan De eeuwige brug bij Vijfhuizen: Vaak bedreigdblijft bestaan Gitaar muziek, minneliederen en wijn in de oude Waag m i vakantiefeesten DRIEHONDERD ATLETEN NAAR BEVERWIJK BMWfef, 5.295.- I I Sandevoerde werd Zandvoort Maandag 22 juli vI^IaaeE^leurenfilln GULLI- Jan v. cl. Horst wint bij „De Kampioen" de ruime, zuinige gezinsauto ZATERDAG 20 JULI 1963 PAGINA 3 mmmm HAARLEM, 12 juli Nog altijd menen zeer veel voetgan gers, dat zij op zebrapaden voor rang hebben. Dat is een misvat ting. Het verkeer dient de voet ganger op een zebrapad onbelem merde doorgang te verlenen. Dat is heel wat anders. Aldus inspec teur Th. Blom, hoofd van afdeling Verkeersopvoeding en -propagan da van de Haarlemse verkeers politie. Hij vindt dan ook het misbaar dat voetgangers op zebrapaden soms wel maken als achter hen langs een auto of een bromfietser passeert, volkomen misplaatst. imÊÊÊÊ&- Wy'-> JW:I Statistiek Beruchte zebra's krachtig "raspaard van een vermaarde stal" Kunstschilders en tekenaars hebben het fraaie landschap in de omgeving van Vijfhui zen noga] eens tot onderwerp voor hun scheppingen gekozen. Tot de meest geliefkoosde plekjes be hoorden de omgeving van de eendenkooi aan de Spieringweg, het (oude) Nederlands hervorm de kerkje toen dit nog in tact was, de streek bij het fort aan de Cru- quiusdijk en vooral de ophaalbrug over de ringvaart en de fraaie molen. Het is echter uitgerekend dit laatste oord van plattelandsrust, dat sedert 1843 de oorzaak van velerlei onrust is geweest. Omdat de ringvaart hier niet precies de rand van de oude meeroever volgt, begonnen de verwikkelin gen ai vóór de droogmaking van de polder. Er waren boeren die uoor de vaart veel ongemak zou den ondervinden, omdat deze hun landerijen in tweeën zou delen: één deel kwam binnen de vaart, het andere stuk aan de overkant „We willen wél medewerken, maar dan moet er een brug ko men! stelden zij als eis, en spra ken over het eeuwigdurende recht op een brug over de ring vaart", I I MW m |S :v' Filmvoorstelling in het Rembrandt- theater op de Grote Markt Aanvang i0 uur. Kosten 35 cent zaal aaSpeJ door Jan Nelissenln 'de wordt Vertoond lem de '^g ,P Haar" Aanvang 2 uur. kosten 25 cent HAARLEMSE KATHOLIEKE VERENIGING VOOR HET GEZIN Speeltuin Elba. Wedstrijden op de tuin voor kin deren van 3—4 jaar en 5 jaar 's morgens van 10 tot 11.30 uur. 's Middags voor de kinderen van 6, 7 en 8 jaar van 2.30 tot 4.30 uur. Speeltuin Zaanenoord Gezamenlijk bezoek aan het Rem- brandttheater op de Grote Markt. Aanvang 10 uur. Tocht naar de kin derboerderij voor kinderen van 6 tot 9 jaar. Vertrek vanaf de speel tuin om 2 uur. Speeltuin Noordervreugd Gezamenlijk bezoek aan het pop penspel in de Lingestraat om 2 uur. Speeltuin Hof van Eden Gekostumeerd openingsfeest. Ge zamenlijk bezoek aan het poppen spel in de Lingestraat om 2 uur. Kleutertuin Hof van Eden Tuinfees op de speeltuin voor alle kinderen van 4 tot 8 jaar. Speeltuin Don Bosco Feestelijke opening van het va kantie-seizoen. Speeldag op de tuin met wedstrijden om fraaie prijzen. Speeltuin Dartele Jeugd Gezamenlijk bezoek aan het pop penspel in de Lingestraat om 2 uur Speeltuin Burcht ter Cleeff Gezamenlijk bezoek aan het Rem orandttheater op de Grote Markt. Aanvang om 10 uur. Verder vindt hij ook, dat voetgangers vaak achteloos en gedachteloos de ze bra opstappen. Deze mentaliteit wordt veroorzaakt door de mentaliteit, dat het zebrapad een verlengstuk van het trot toir zou zijn. Het zebrapad is hooguit een hulpmiddel voor de voetganger om een weg over te steken. Hij geniet; daar tot op zekere hoogte een bepaalde be scherming. Dat legt hem de verplichting op aandachtig te zijn, want zodra de voetganger op het zebrapad komt, wordt hji deelnemer aan het verkeer. Een situatie, die niet bestaat zolang hij zidh op het trottoir bevindt. Het is naar de mening van de heer Blom deze ,,mise en scène" die er de oorzaak van is, dat bij de zebra's zo veel ongelukken gebeuren. Voor onge veer zeventig procent daarvan draagt de voetganger de schuld, welke schuld zich niet altijd hoeft te manifesteren in lichamelijk letsel. En gelukkig, want heel veel zogenaamde kop-staart-aanrijdingen bij zebra's worden veroorzaakt, doordat nog juist een voetganger voor een auto overstak, waarvan de bestuurder zich genoodzaakt zag op de remmen te gaan staan. De gevolgen laten zich gemakke lijk raden. re door het aantal ongelukken in het oog springende voetgangersoversteek- plaatsen zijn de zebra's op de Delft- laan bij dc Stuyvesantstraat, Grote Houtstraat-Gierstraat, Kennemer plein, Rijksstraatweg ten noorden van de Zaa- nenstraat, Schoterweg bij de Pijnboom straat, Wagenweg en Wilhelminastraat ten noorden van de Prins Hendrikstraat. Bij al deze zebra's kwam het aantal ongelukken in 1962 boven de tien uit. BEVERWIJK, 19 juli Driehonderd deelnemers komen zondag in actie bü de grote atletiekwedstrijden op de sintelbaan van het Beverwijkse sport park Adrichem. Onder hen bevinden zich tal van cracks en op de diverse nummers valt een spannende stryd te verwachten. De organisatoren, de afdeling Kenne- merland met medewerking van DEM, hebben een flink programma af te werken. De wedstrijden beginnen reeds om één uur met series 400 m. voor dames en heren. Bij de heren staan tal van bekende atleten ingeschreven en op de loopnummers 100 m., 400 m. en 1500 m. verschijnt een zeer sterke ver tegenwoordiging aan de start. Bijzon der attractief kan het nummer pols stokhoogspringen worden, w,aarY0?r eveneens enkele bekende cracks heb ben ingeschreven. Bij de dames is het nummer speerwerpen uitstekend bezet met o.a. Wil Hulshof-van Montfoort, de Nederlandse kampioene. Voor het hoog springen is de DEM-atlete Marjan Thomas favoriete, terwijl op de 100 m. en het verspringen. Ellen Ort hoge ogen gaat gooien. In totaal geven niet minder dan 43 verenigingen acte de presence. AAC uit Amsterdam, Trekvogels en Vlug en Lenig uit Den Haag komen met sterke wedstrijdploegen naar het sportpark aan de St. Aagtendjjk. HAARLEM, 19 juli Jan van der Horst is winnaar geworden van ..De Kampioen'' achtste rit in de donder- dagavondcompetitie, die over een af stand van 35 ronden in het „Van der Aartsportpark" werd verreden. Samen met Gor Baars, waarover hij in de sprint met twee lengtes verschil zege vierde, was Van der Horst in de slot fase uit het peloton ontsnapt. Er is in deze achtste competitierit, waaraan 25 A-en B- klassers deelna men, volop strijd geleverd. Steeds weer waren er nieuwe demarranten die pro beerden een voorsprong te nemen, maar door het hoge tempo en de on derlinge rivaliteit leden al deze pogin gen schipbreuk. Zes ronden voor het einde^ ging Van der Horst er vandoor cn hij had daarmee volledig succes. Alleen de strijdlustige Baars kon hem nog achterhalen en samen stevenden zij op de finish af. De uitslag luidt: 1. J.v.d. Horst, 2. C. Baars, 3. R, Stevens, 4. B.v.d. Pol, 5. C. Plus, 6. T. Blom, 7. A. Straver, 8. N. Koelemü, 9. J. Schenk, 10. Van Aalst. De rit voor C-klassers werd ontsierd door een valpartij in de voorlaatste ron de, waarvan De Ruyter, Tervoort, Hoogveld en Radsma het slachtoffer werden. Bakker toonde zich in de mas sasprint tenslotte het snelst. De uitslag: 1. Bakker, 2. Van Krim pen 3. Van der Pijl, 4. Lissenburg, 5. Snijders, 6. Visser, 7. Blom, 8. De Veer, 9. Stut, 10. Van der Ploeg. Advertentie De verkeerspolitie heeft een statistiek bijgehouden van het aantal ongevallen, dat zich in 1962 en in de eerste vijf maanden van dit jaar heeft voorge daan bij de bijna veertig zebra's in Haarlem. Daaruit blijkt, dat het merendeel van de ongelukken kop-staart-aanrijdin gen zijn. De schuldige is in vele geval len een voetganger, die nog net via de zebra hardhollend de weg overstak. In 1962 vonden bij de Haarlemse zebra's in totaal 259 ongelukken plaats waar bij zevenendertig mensen lichamelijk let sel opliepen; vijfentwintig van hen wor den zelfs ernstig gewond, terwijl er een dode viel Men moet aannemen, dat dc meeste slachtoffers voetgangers wa ren. Uit het hoge aantal ernstig gewon den mag men afleiden hoe navrant juist de bewering is, dat een voetganger op het zebrapad deelnemers is aan net verkeer. Voor de eerste vijf maanden van dit jaar waren deze cijfers res pectievelijk: vijfennegentig aanrijdingen negen ernstige en twee licht gewon den. De totale schade aan auto's, scooters en andere voertuigen bedroeg in 1962 meer dan 87.500 en voor de bewuste periode van 1963 bijna 35.500. De zebra over de Delftlaan ten zui den van de Zaanenlaan (ter hoogte van de Kwakel) spant het trieste record van het aantal ongelukken. In 1962 had den daar vierentwintig ongelukken plaats, waarbij eenendertig personen auto's, tien vrachtwagens, twee bestel auto's, twee motoren, een bus en zes voetgangers waren betrokken. Er vielen vijf gewonden. Voor de eerste helft van dit jaar was deze zebra al even be rucht: negen aanrijdingen, waarbij veertien personenauto^, twee vrachtwa- voof' een bus- drie motoren en een voptfongers in >>bet spel" waren. De ganger werd ernstig gewond. Ande- ZAND VOORT iq titel wordt van' vrttS T Onder deze met donderdag 8 ~6 juli tot en stelling gehouden h een tentoon- het gemeenschapshuis te ~f'r.zal'en van ze tentoonstelling, welkë ^andvoort. De- king met enkele Zandvoorit=fa™,e,nwer" nen werd voorbereid door de "éïflent6" Hjke contactcommissie culturele hefan gen, tracht o.m een beeld te geven van Vissersdorp tot badplaats omstreeks hei midden van de vorige eeuw Hiervoor werden belangrijk fotomate riaal prenten, kaarten etc. beschikbaar steld door particulieren, enkele rijks- en gemeente-archieven van elders, terwijl vooral ook uit het eigen gemeentelijk foto-archief zal warden geëxposeerd. De expositie, die dagelijks geopend zal zijn van 's middags 2 tot 5 uur en 's avonds van 8-10 uur, zal vrijdagavond 26 juli om 8 uur officieel worden geopend door de wethouder van sociale en culturele zaken, mevrouw C. Stemler-Tjaden. Import; N.V. Alimpo, Parkstraat 91a, Den Haag, Tel. (070) 184846 Het echtpaar Delis in de Leidsestraat, dat maandag 29 juli zestig jaar getrouwd is. Sedert dinsdag 9 juli heerst er een feestelijke stemming in het huis van de heer en mevrouw Delis aan de Leidsestraat nummer 67. Op die dag was het namelijk zestig jaar geleden, dat zij onder de geboden kwamen. Een prachtige formule, die uit de tüd is geraakt. We praten nu ge woon over ondertrouw Het echtpaar is dus nu in de bruidsdagen. Maan dag 29 juli is de officiële dag. Dan zijn de zestig .huwelijksjaren volge- maakt. Op die juli-dag in 1903 gaven twee jonge dAn« dik in de tachtig zijn, elkaa.r het Jawoord in de kerk van Vogelenzang. Natuurlijk zijn wij het diamanten paar gaan op zoeken Diamant is altijd nog een uRzoPdering, m tegen^ellmg tot het huwelijksgoud, dat_ ™eer gaat blinken, reden waarom wy er dus niet meer die aandacht van vroeger aan geven. De groenmakers hebben in Let huïsle aan de Leidsestraat hun best gedaan. De geur van dennentakken heeft de kamer m e«- -"«sdiger sfeer, gebracht. In P duidelijk te lez®. %e heer alle hulde verdient ue neer Delis is van Heiloo gehoor g. D;aar had zijn vader een b°e£d twaalf boer moeten worden. ino-eS,,? 4 werd Arie de slootkant ingestuurd werd Arie aei te wl,e,den H„ even mee worden, smid is hij altijd gebleven. Toen zijn ouders in Vogelenzang gin gen wonen, trok hjj mee. Hij kwam te werk in een smederij in Vijfhui zen. In die tijd leerde hp zijn vrouw kennen. Zij werd in Bennebroek ge boren. In Vogelenzang moesten de Bennebroekers nog kerken. Vermoe delijk door de gemeenschappelijke kerk" hebben de jongelui elkaar le ren kennen. Zij weten het nu niet meer zo precies. Het is tenslotte al meer dan zestig jaar geleden. Het bruidspaar van toen ging in Vijfhuizen wonen. Daar is het niet zo lang gebleven. De heer Delis had aanvankelijk zwerversbioed. Hij trok van hier naar daar. Hij was dertien jaar, toen hp in Houtrakpolder werk te. Vandaar ging het naar Westwoud. Toen kwamen Nootdorp, Hillegom, Geldermalsen en Vijfhuizen. Tenslot te Anna Paulowna en Bussum met als eindstation Overveen, waar hij ging werken in de smederij van Honnebier op de hoek van de Korte Zijlweg en het Zandvoorterpad. Ja renlang heeft hij daar gewerkt, tot hjj het op 73-jarige leeftijd welletjes vond. Nu geniet hij reeds dertien jaar van een welverdiende rust. De heer Delis moet even op tem peratuur komen om over het verle den te kunnen vertellen. Hij vindt, dat hij een prachtig vak heeft gehad. Hij heeft ook het echte smidsvak be oefend, vindt hij. Tegenwoordig is dat niet meer zo. Voor hem blijft het verleden tegenwoordige tijd en hij is er gelukkig mee. Natuurlijk, het viel vroeger niet mee. Van des morgens vijf tot 's avonds acht uur werken als jongen van 12 jaar. En dat nog voor een dubbeltje in de week. Later werd dat wel iets beter. Een gulden in de week. Als hij ver telt, komt heel die sfeer van de oude smederij weer tot leven. Het felle, oplaaiende vuur, waaruit het ijzer roodgloeiend gehaald wordt. De fer me slagen op het aambeeld. Het hel se lawaai had een eigen muzikaal ritme. En terwijl klonk buiten het gehinnik van een paard, dat besla gen moest worden. Weer dat oplaai ende vuur, de hete hoefijzers en het krachtige gesis, als het ijzer op het eelt werd gebracht. In de smederij die penetrante geur, opstijgend met een kringelende damp. De heer De lis vertelt het allemaal met andere woorden, stukje voor stukje het ver leden als een grote legpuzzel tot één beeld makend. Soms aarzelt hij even, maar hij is zeer beslist, wan neer hjj zegt: ik heb zestienduizend paarden beslagen. Van de levende smeden zal hij wel recordhouder zijn. Zestienduizend. Zet ze eens naast el kaar. Hij herinnert zich nog het eerste paard. Hij was toen 16 jaar. De baas was toevallig weg. De burgemeester kwam met z'n paard. Arie deed het toen zelf maar. En kreeg een gulden in z'n handen gestopt. Die week dus een dubbel loon. Van menig paard weet hij een sterk staaltje te vertel len. Maar het is nog steeds zijn trots, dat hij die ene hengst heeft klein ge kregen. Een wildeman van de erg ste soort. In Engeland had het dier iemand doodgebeten. Later nog eens een ander doodgeslagen. Met die me dedeling kreeg Arie Delis opdracht het paard te beslaan. Het ging met gemak. Een paar suikerklontjes wa ren voldoende om de hengst rustig te houden. De smederij in Overveen ligt hem natuurlijk nog na aan het hart. Hjj praat over de paarden van de oude heer Luden op Koningshof, van de vigilantes van de familie Van der Vliet. Hoe dikwijls is hij niet vroeg op pad geweest om de fornuizen van notabele families schoon te maken. Er komt geen eind aan zijn verhaal. En steeds blijkt weer dat hjj niet alleen voor hete vuren heeft gestaan, maar dat hjj ook het ijzer wist te smeden, als het heet was. En daar glundert hij nu nog om. Zijn vrouw, die het huishouden nog helemaal al leen bereddert, bevestigt zijn verha len, frist zo nodig het geheugen van haar man op. Haar zorg gaat echter nu vooral uit naar de grote feestdag. Het familiefeest wordt de zaterdag tevoren, met veertig neven en nich ten, in een zaaltje gevierd. Op de dag zelf blijft het echtpaar thuis. Je weet nooit, wie er dan komt, zegt de diamanten bruid. om de zaak -y-''" even mee bezig' was er nog maai wmg, of hjj gooide zon&P T-,aar p-jn„ ffi ging naar de SIïïldLTrifde h„ !uh« echt aan 't werk. Smid j altijd (IIIIIIIIIIIIIIllllllllllllllllllllllllllllllllllllNIIIIlIIlllliilllllllllNIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlIlHIlIIlIllllIIKIIlIIllllllllllIilll Tegen negen uur komen de meeste gasten. En ze hebben daarin groot gelijk, want de Waag-taveerne, voor het tweede jaar door mevrouw Cobi Schreier gedreven, is in schemerige en donkere uren het meest wat de naam voor de twintigste-eeuwse be zoekers belooft. De kleine vierkante ruimte op de hoek van de Damstraat «het Spaarne is net voldoende ver licht door de kaarsen, en de kleine lampen. De grote waag, waarom het hele gebouwtje begonnen was, hangt op veilige hoogte aan de bal ken zoldering, de kalkmuur is gestof feerd met kannenrekjes, tegelta bleaus en beschilderde paneeltjes. De grote deuren, waardoorheen eertijds de sleeën met koopwaar aan de Spaarnekant binnenkwamen en na dat de lading zorgvuldig gewogen was, het waaggebouw aan de andere kant verlieten, vormen brede donker groene vlakken. De gastvrouw neu riet terwijl ze, gekleed in een lange vorige eeuwse japon, de gasten be dient, het enige geluid dat naast de gedempte conversatie en het zachte gepingel van een speeldoos te horen is. Even later pakt ze haar gitaar en zingt samen met haar medewerker Ronnie Potsdammer, ook met gitaar, een welkomstlied. „Zingen gaan we", zeggen ze „omdat we dat zo graag doen". En dan begint een cavalcade van liedjes, pittig als de geserveerde wijn of smeuig als de daarbij beho rende kaas. De afgelopen eeuwen worden op muzikale wijze doorkruist, a(l werden dan ook de dichtsels uit de Gouden Eeuw, die zelfs voor de twin tigste eeuwse goede verstaander wat te vrijmoedig zijn, wat bewerkt. Met lichte stem voert Cobi Schreijer de bezoekers mree naar eriand, het land van de meisjes bij het „spinning wheel", naar Frankrijk, waar de tui nierster van de koning bezongen werd of ons eigen land, waar het blijkbaar met de eer en deugd niet zo nauw genomen werd. Uit ieder liedje sprin gen nieuwe molenaars, herderinne tjes en jagertjes naar voren, die al dan niet beminnen en geen al te die pe zielsproblemen kennen. Ronnie Potsdammer houdit het op deze eeuw. Hij draagt een trui en een baard en de brilleglazen kaatsen al de lichtje» van de Waag naar de bezoekers te rug. Dezen zijn, na het lezen van het programma, dat op ieder tafeltje ligt, op alles voorbereid. „De weer barstige troubadour", zoals hij ge noemd wordt heeft indertijd wat dei ning veroorzaakt, toen hij voor de te levisie zijn scabreuze „Ljjkzang van weleer" zong. Het bezorgde hem een t. v. -boycot. Nee, in België treft hij minder moeilijkheden. Hij treedt daar regelmatig met succes op. Ronnie Potsdammer zou het graag in Neder land willen proberen met een mes scherp cabaret. In Amsterdam liefst want Haarlem is daarvoor zeker te klein. Overigens, Ronnie Potsdam mer zingt prettige liedjes, in een vre dige omgeving wordt veel vergeven. Mannen, vrouwen, de liefde worden poëtisch onder de loupe genomen, in drie talen. Een schaduw valt er echter over het bedrijf in het Waaggebouw: buiten landers zijn er meer te gast dan de Haarlemmers zelf. En dat is niet de bedoeling, ook niet wanneer het ge bouw 's winters slechts tijdens de weekend-cabarets door Cobi Schreyer in gebruik zal zijn. Maar echte Haar lemmers wagen dan ook pas na jaren de grote stap naar iets nieuws. „De eeuwige brug bij Vijfhuizen": een schilderachtig plekje aan de ringvaart met op de achtergrond de bekende molen. In fSÖf hut? WÜligde de Haarlem- sViuu Fr eisen in als zijnde ïoórirC' ™=i- '^eene bruK worden daarge steld zoals dat in toen ter tiidse officiële termen heet. De brug kwam er Maar aan de eeuwigheid der rechten op deze overgang is in de \?acnm« jaren n°sal eens gepeuterd. Eerst in 1880. Schipper Pannevis voer er toen tegenop met z;jn sleepboot. De bescha digingen waren groot, zodat er een nieu we brug moest komen. De eigenaresse de Haarlemmeimeerpolder, besloot om een pontveer te laten aanleggen. ,Dat was goedkoper in onderhoud. Maar het ging niet door, want er werd geen over eenstemming met de boeren verkregen. Nog geen halve eeuw later was deze brug een draaibrug versleten. Wéér kwamen er plannen voor een pont. Opnieuw regende het protesten, waarbij het probleem van de brug tus sen de Vfjfhuizerduk bij Vijfhuizen en een landweggetje aan de overkant zelfs een agendapunt van een Gede puteerde Staten-vergadering vormde. En... opnieuw was de brug winnaar In 1930- werd de thans nog bestaande ophaalbrug aanbesteed en kort daar op was er een nieuwe brugverbinding Zo ontstond het rustieke plekje, dat op velerlei wijze is vereeuwigd door i gezegevierd fotografen, tekenaars en schilders: het water van de vaart, de brede rietzomen, het elzen- en waterwilgge- was naast de brug en op de achter grond de molen, die enkele jaren ge leden door „De Hollandsche Molen' werd gerestaureerd. Opeens staken er enkele Jaren gele den weer geruchten over de ondergang van de brug de kop op. „De uitbreiding van Haarlem met Schalkwijk zou het einde betekenen", werd er gezegd. De huizen van het nieuwe stadsdeel zouden op korte afstand van de ringvaart de uiterste stadsgrens van de Spaarnestad gaan vormen. Nieuwe overgangen over de vaart maakten dan de brug over bodig. Gelukkig voor de voorstanders van de brug, heeft de gemeente Haarlem andere plannen. Men beschouwt daar deze overgang als onontbeerlijk voor de verbinding tussen het noordwestelijke gedeelte van de Haarlemmermeerpol der met Haarlem-Schalkwijk. Het land schap tussen de brug en de nieuwbouw van Haarlem zal op deze plaats echter veranderen. De huizen komen tot aan de voormalige spoorlijn Vijfhuizen-Haar lem. Tussen de stadsrand en de ring vaart zijn begraafplaatsen geprojecteerd waarbjj het niet is uitgesloten dat net beloop van de weg enige wijziging zal ondergaan. De „eeuwigheid van de brug", waar over in de vorige eeuw werd gespro ken en die meermalen aan een zijden draadje heeft gehangen, heeft dus wéér Ronnie Polsdammer en Cobi Schrijen in hun Waag-taveerne. (Advertentie) .import; N.V» Alimpo, Parkstraat 91a, Den Haag, Tel, (070)184848 1

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1963 | | pagina 3