INSPECTEUR TH. BLOM
Op zebra heeft voetganger
echt geen voorrang
Achteloosheid is ooi zaak
van vele ongelukken
BMW imsf. 5.295.-
Voor hete vuren
gestaan
De eeuwige brug bij Vijfhuizen:
Vaak bedreigdblijft bestaan
Gitaar muziek, minneliederen en
wijn in de oude Waag
m
i
vakantiefeesten
DRIEHONDERD ATLETEN
NAAR BEVERWIJK
BMWfef, 5.295.-
I
I
Sandevoerde werd
Zandvoort
Maandag 22 juli
vI^IaaeE^leurenfilln GULLI-
Jan v. cl. Horst wint
bij „De Kampioen"
de ruime, zuinige gezinsauto
ZATERDAG 20 JULI 1963
PAGINA 3
mmmm
HAARLEM, 12 juli Nog
altijd menen zeer veel voetgan
gers, dat zij op zebrapaden voor
rang hebben. Dat is een misvat
ting. Het verkeer dient de voet
ganger op een zebrapad onbelem
merde doorgang te verlenen. Dat
is heel wat anders. Aldus inspec
teur Th. Blom, hoofd van afdeling
Verkeersopvoeding en -propagan
da van de Haarlemse verkeers
politie. Hij vindt dan ook het
misbaar dat voetgangers op
zebrapaden soms wel maken als
achter hen langs een auto of een
bromfietser passeert, volkomen
misplaatst.
imÊÊÊÊ&- Wy'->
JW:I
Statistiek
Beruchte zebra's
krachtig "raspaard van een vermaarde stal"
Kunstschilders en tekenaars
hebben het fraaie landschap
in de omgeving van Vijfhui
zen noga] eens tot onderwerp voor
hun scheppingen gekozen. Tot de
meest geliefkoosde plekjes be
hoorden de omgeving van de
eendenkooi aan de Spieringweg,
het (oude) Nederlands hervorm
de kerkje toen dit nog in tact was,
de streek bij het fort aan de Cru-
quiusdijk en vooral de ophaalbrug
over de ringvaart en de fraaie
molen.
Het is echter uitgerekend dit
laatste oord van plattelandsrust,
dat sedert 1843 de oorzaak van
velerlei onrust is geweest. Omdat
de ringvaart hier niet precies de
rand van de oude meeroever
volgt, begonnen de verwikkelin
gen ai vóór de droogmaking van
de polder. Er waren boeren die
uoor de vaart veel ongemak zou
den ondervinden, omdat deze hun
landerijen in tweeën zou delen:
één deel kwam binnen de vaart,
het andere stuk aan de overkant
„We willen wél medewerken,
maar dan moet er een brug ko
men! stelden zij als eis, en spra
ken over het eeuwigdurende
recht op een brug over de ring
vaart",
I
I
MW
m |S
:v'
Filmvoorstelling in het Rembrandt-
theater op de Grote Markt
Aanvang i0 uur. Kosten 35 cent
zaal aaSpeJ door Jan Nelissenln 'de
wordt Vertoond
lem de '^g ,P Haar"
Aanvang 2 uur. kosten 25 cent
HAARLEMSE KATHOLIEKE
VERENIGING VOOR HET GEZIN
Speeltuin Elba.
Wedstrijden op de tuin voor kin
deren van 3—4 jaar en 5 jaar
's morgens van 10 tot 11.30 uur.
's Middags voor de kinderen van
6, 7 en 8 jaar van 2.30 tot 4.30 uur.
Speeltuin Zaanenoord
Gezamenlijk bezoek aan het Rem-
brandttheater op de Grote Markt.
Aanvang 10 uur. Tocht naar de kin
derboerderij voor kinderen van 6
tot 9 jaar. Vertrek vanaf de speel
tuin om 2 uur.
Speeltuin Noordervreugd
Gezamenlijk bezoek aan het pop
penspel in de Lingestraat om 2 uur.
Speeltuin Hof van Eden
Gekostumeerd openingsfeest. Ge
zamenlijk bezoek aan het poppen
spel in de Lingestraat om 2 uur.
Kleutertuin Hof van Eden
Tuinfees op de speeltuin voor alle
kinderen van 4 tot 8 jaar.
Speeltuin Don Bosco
Feestelijke opening van het va
kantie-seizoen. Speeldag op de tuin
met wedstrijden om fraaie prijzen.
Speeltuin Dartele Jeugd
Gezamenlijk bezoek aan het pop
penspel in de Lingestraat om 2 uur
Speeltuin Burcht ter Cleeff
Gezamenlijk bezoek aan het Rem
orandttheater op de Grote Markt.
Aanvang om 10 uur.
Verder vindt hij ook, dat voetgangers
vaak achteloos en gedachteloos de ze
bra opstappen. Deze mentaliteit wordt
veroorzaakt door de mentaliteit, dat het
zebrapad een verlengstuk van het trot
toir zou zijn. Het zebrapad is hooguit
een hulpmiddel voor de voetganger om
een weg over te steken. Hij geniet; daar
tot op zekere hoogte een bepaalde be
scherming. Dat legt hem de verplichting
op aandachtig te zijn, want zodra de
voetganger op het zebrapad komt, wordt
hji deelnemer aan het verkeer. Een
situatie, die niet bestaat zolang hij zidh
op het trottoir bevindt.
Het is naar de mening van de heer
Blom deze ,,mise en scène" die er de
oorzaak van is, dat bij de zebra's zo
veel ongelukken gebeuren. Voor onge
veer zeventig procent daarvan draagt
de voetganger de schuld, welke schuld
zich niet altijd hoeft te manifesteren in
lichamelijk letsel. En gelukkig, want heel
veel zogenaamde kop-staart-aanrijdingen
bij zebra's worden veroorzaakt, doordat
nog juist een voetganger voor een auto
overstak, waarvan de bestuurder zich
genoodzaakt zag op de remmen te gaan
staan. De gevolgen laten zich gemakke
lijk raden.
re door het aantal ongelukken in het
oog springende voetgangersoversteek-
plaatsen zijn de zebra's op de Delft-
laan bij dc Stuyvesantstraat, Grote
Houtstraat-Gierstraat, Kennemer plein,
Rijksstraatweg ten noorden van de Zaa-
nenstraat, Schoterweg bij de Pijnboom
straat, Wagenweg en Wilhelminastraat
ten noorden van de Prins Hendrikstraat.
Bij al deze zebra's kwam het aantal
ongelukken in 1962 boven de tien uit.
BEVERWIJK, 19 juli Driehonderd
deelnemers komen zondag in actie bü
de grote atletiekwedstrijden op de
sintelbaan van het Beverwijkse sport
park Adrichem. Onder hen bevinden
zich tal van cracks en op de diverse
nummers valt een spannende stryd te
verwachten.
De organisatoren, de afdeling Kenne-
merland met medewerking van DEM,
hebben een flink programma af te
werken. De wedstrijden beginnen reeds
om één uur met series 400 m. voor
dames en heren. Bij de heren staan tal
van bekende atleten ingeschreven en
op de loopnummers 100 m., 400 m. en
1500 m. verschijnt een zeer sterke ver
tegenwoordiging aan de start. Bijzon
der attractief kan het nummer pols
stokhoogspringen worden, w,aarY0?r
eveneens enkele bekende cracks heb
ben ingeschreven. Bij de dames is het
nummer speerwerpen uitstekend bezet
met o.a. Wil Hulshof-van Montfoort, de
Nederlandse kampioene. Voor het hoog
springen is de DEM-atlete Marjan
Thomas favoriete, terwijl op de 100 m.
en het verspringen. Ellen Ort hoge
ogen gaat gooien.
In totaal geven niet minder dan 43
verenigingen acte de presence. AAC
uit Amsterdam, Trekvogels en Vlug en
Lenig uit Den Haag komen met sterke
wedstrijdploegen naar het sportpark
aan de St. Aagtendjjk.
HAARLEM, 19 juli Jan van der
Horst is winnaar geworden van ..De
Kampioen'' achtste rit in de donder-
dagavondcompetitie, die over een af
stand van 35 ronden in het „Van der
Aartsportpark" werd verreden. Samen
met Gor Baars, waarover hij in de
sprint met twee lengtes verschil zege
vierde, was Van der Horst in de slot
fase uit het peloton ontsnapt.
Er is in deze achtste competitierit,
waaraan 25 A-en B- klassers deelna
men, volop strijd geleverd. Steeds weer
waren er nieuwe demarranten die pro
beerden een voorsprong te nemen,
maar door het hoge tempo en de on
derlinge rivaliteit leden al deze pogin
gen schipbreuk. Zes ronden voor het
einde^ ging Van der Horst er vandoor
cn hij had daarmee volledig succes.
Alleen de strijdlustige Baars kon hem
nog achterhalen en samen stevenden
zij op de finish af.
De uitslag luidt: 1. J.v.d. Horst, 2. C.
Baars, 3. R, Stevens, 4. B.v.d. Pol, 5.
C. Plus, 6. T. Blom, 7. A. Straver, 8.
N. Koelemü, 9. J. Schenk, 10. Van
Aalst.
De rit voor C-klassers werd ontsierd
door een valpartij in de voorlaatste ron
de, waarvan De Ruyter, Tervoort,
Hoogveld en Radsma het slachtoffer
werden. Bakker toonde zich in de mas
sasprint tenslotte het snelst.
De uitslag: 1. Bakker, 2. Van Krim
pen 3. Van der Pijl, 4. Lissenburg, 5.
Snijders, 6. Visser, 7. Blom, 8. De Veer,
9. Stut, 10. Van der Ploeg.
Advertentie
De verkeerspolitie heeft een statistiek
bijgehouden van het aantal ongevallen,
dat zich in 1962 en in de eerste vijf
maanden van dit jaar heeft voorge
daan bij de bijna veertig zebra's in
Haarlem. Daaruit blijkt, dat het merendeel
van de ongelukken kop-staart-aanrijdin
gen zijn. De schuldige is in vele geval
len een voetganger, die nog net via de
zebra hardhollend de weg overstak. In
1962 vonden bij de Haarlemse zebra's
in totaal 259 ongelukken plaats waar
bij zevenendertig mensen lichamelijk let
sel opliepen; vijfentwintig van hen wor
den zelfs ernstig gewond, terwijl er een
dode viel Men moet aannemen, dat
dc meeste slachtoffers voetgangers wa
ren. Uit het hoge aantal ernstig gewon
den mag men afleiden hoe navrant juist
de bewering is, dat een voetganger op
het zebrapad deelnemers is aan net
verkeer. Voor de eerste vijf maanden
van dit jaar waren deze cijfers res
pectievelijk: vijfennegentig aanrijdingen
negen ernstige en twee licht gewon
den. De totale schade aan auto's,
scooters en andere voertuigen bedroeg
in 1962 meer dan 87.500 en voor de
bewuste periode van 1963 bijna 35.500.
De zebra over de Delftlaan ten zui
den van de Zaanenlaan (ter hoogte van
de Kwakel) spant het trieste record
van het aantal ongelukken. In 1962 had
den daar vierentwintig ongelukken
plaats, waarbij eenendertig personen
auto's, tien vrachtwagens, twee bestel
auto's, twee motoren, een bus en zes
voetgangers waren betrokken. Er vielen
vijf gewonden. Voor de eerste helft van
dit jaar was deze zebra al even be
rucht: negen aanrijdingen, waarbij
veertien personenauto^, twee vrachtwa-
voof' een bus- drie motoren en een
voptfongers in >>bet spel" waren. De
ganger werd ernstig gewond. Ande-
ZAND VOORT iq
titel wordt van' vrttS T Onder deze
met donderdag 8 ~6 juli tot en
stelling gehouden h een tentoon-
het gemeenschapshuis te ~f'r.zal'en van
ze tentoonstelling, welkë ^andvoort. De-
king met enkele Zandvoorit=fa™,e,nwer"
nen werd voorbereid door de "éïflent6"
Hjke contactcommissie culturele hefan
gen, tracht o.m een beeld te geven van
Vissersdorp tot badplaats omstreeks hei
midden van de vorige eeuw
Hiervoor werden belangrijk fotomate
riaal prenten, kaarten etc. beschikbaar
steld door particulieren, enkele rijks- en
gemeente-archieven van elders, terwijl
vooral ook uit het eigen gemeentelijk
foto-archief zal warden geëxposeerd. De
expositie, die dagelijks geopend zal zijn
van 's middags 2 tot 5 uur en 's avonds
van 8-10 uur, zal vrijdagavond 26 juli
om 8 uur officieel worden geopend door
de wethouder van sociale en culturele
zaken, mevrouw C. Stemler-Tjaden.
Import; N.V. Alimpo, Parkstraat 91a, Den Haag, Tel. (070) 184846
Het echtpaar Delis in de Leidsestraat, dat maandag 29 juli zestig jaar getrouwd is.
Sedert dinsdag 9 juli heerst er een
feestelijke stemming in het huis van
de heer en mevrouw Delis aan de
Leidsestraat nummer 67. Op die dag
was het namelijk zestig jaar geleden,
dat zij onder de geboden kwamen.
Een prachtige formule, die uit de
tüd is geraakt. We praten nu ge
woon over ondertrouw Het echtpaar
is dus nu in de bruidsdagen. Maan
dag 29 juli is de officiële dag. Dan
zijn de zestig .huwelijksjaren volge-
maakt. Op die juli-dag in 1903 gaven
twee jonge dAn« dik in de
tachtig zijn, elkaa.r het Jawoord in
de kerk van Vogelenzang. Natuurlijk
zijn wij het diamanten paar gaan op
zoeken Diamant is altijd nog een
uRzoPdering, m tegen^ellmg tot het
huwelijksgoud, dat_ ™eer gaat
blinken, reden waarom wy er dus
niet meer die aandacht van vroeger
aan geven.
De groenmakers hebben in Let
huïsle aan de Leidsestraat hun best
gedaan. De geur van dennentakken
heeft de kamer m e«- -"«sdiger
sfeer, gebracht. In P
duidelijk te lez®. %e heer
alle hulde verdient ue neer Delis
is van Heiloo gehoor g. D;aar had
zijn vader een b°e£d twaalf
boer moeten worden. ino-eS,,? 4
werd Arie de slootkant ingestuurd
werd Arie aei te wl,e,den H„
even mee
worden, smid is hij altijd gebleven.
Toen zijn ouders in Vogelenzang gin
gen wonen, trok hjj mee. Hij kwam
te werk in een smederij in Vijfhui
zen. In die tijd leerde hp zijn vrouw
kennen. Zij werd in Bennebroek ge
boren. In Vogelenzang moesten de
Bennebroekers nog kerken. Vermoe
delijk door de gemeenschappelijke
kerk" hebben de jongelui elkaar le
ren kennen. Zij weten het nu niet
meer zo precies. Het is tenslotte al
meer dan zestig jaar geleden.
Het bruidspaar van toen ging in
Vijfhuizen wonen. Daar is het niet
zo lang gebleven. De heer Delis had
aanvankelijk zwerversbioed. Hij trok
van hier naar daar. Hij was dertien
jaar, toen hp in Houtrakpolder werk
te. Vandaar ging het naar Westwoud.
Toen kwamen Nootdorp, Hillegom,
Geldermalsen en Vijfhuizen. Tenslot
te Anna Paulowna en Bussum met
als eindstation Overveen, waar hij
ging werken in de smederij van
Honnebier op de hoek van de Korte
Zijlweg en het Zandvoorterpad. Ja
renlang heeft hij daar gewerkt, tot
hjj het op 73-jarige leeftijd welletjes
vond. Nu geniet hij reeds dertien
jaar van een welverdiende rust.
De heer Delis moet even op tem
peratuur komen om over het verle
den te kunnen vertellen. Hij vindt, dat
hij een prachtig vak heeft gehad. Hij
heeft ook het echte smidsvak be
oefend, vindt hij. Tegenwoordig is
dat niet meer zo. Voor hem blijft
het verleden tegenwoordige tijd en
hij is er gelukkig mee. Natuurlijk,
het viel vroeger niet mee. Van des
morgens vijf tot 's avonds acht uur
werken als jongen van 12 jaar. En
dat nog voor een dubbeltje in de
week. Later werd dat wel iets beter.
Een gulden in de week. Als hij ver
telt, komt heel die sfeer van de oude
smederij weer tot leven. Het felle,
oplaaiende vuur, waaruit het ijzer
roodgloeiend gehaald wordt. De fer
me slagen op het aambeeld. Het hel
se lawaai had een eigen muzikaal
ritme. En terwijl klonk buiten het
gehinnik van een paard, dat besla
gen moest worden. Weer dat oplaai
ende vuur, de hete hoefijzers en het
krachtige gesis, als het ijzer op het
eelt werd gebracht. In de smederij
die penetrante geur, opstijgend met
een kringelende damp. De heer De
lis vertelt het allemaal met andere
woorden, stukje voor stukje het ver
leden als een grote legpuzzel tot
één beeld makend. Soms aarzelt hij
even, maar hij is zeer beslist, wan
neer hjj zegt: ik heb zestienduizend
paarden beslagen. Van de levende
smeden zal hij wel recordhouder zijn.
Zestienduizend. Zet ze eens naast el
kaar.
Hij herinnert zich nog het eerste
paard. Hij was toen 16 jaar. De baas
was toevallig weg. De burgemeester
kwam met z'n paard. Arie deed het
toen zelf maar. En kreeg een gulden
in z'n handen gestopt. Die week dus
een dubbel loon. Van menig paard
weet hij een sterk staaltje te vertel
len. Maar het is nog steeds zijn trots,
dat hij die ene hengst heeft klein ge
kregen. Een wildeman van de erg
ste soort. In Engeland had het dier
iemand doodgebeten. Later nog eens
een ander doodgeslagen. Met die me
dedeling kreeg Arie Delis opdracht
het paard te beslaan. Het ging met
gemak. Een paar suikerklontjes wa
ren voldoende om de hengst rustig te
houden.
De smederij in Overveen ligt hem
natuurlijk nog na aan het hart. Hjj
praat over de paarden van de oude
heer Luden op Koningshof, van de
vigilantes van de familie Van der
Vliet. Hoe dikwijls is hij niet vroeg
op pad geweest om de fornuizen van
notabele families schoon te maken.
Er komt geen eind aan zijn verhaal.
En steeds blijkt weer dat hjj niet
alleen voor hete vuren heeft gestaan,
maar dat hjj ook het ijzer wist te
smeden, als het heet was. En daar
glundert hij nu nog om. Zijn vrouw,
die het huishouden nog helemaal al
leen bereddert, bevestigt zijn verha
len, frist zo nodig het geheugen van
haar man op. Haar zorg gaat echter
nu vooral uit naar de grote feestdag.
Het familiefeest wordt de zaterdag
tevoren, met veertig neven en nich
ten, in een zaaltje gevierd. Op de
dag zelf blijft het echtpaar thuis. Je
weet nooit, wie er dan komt, zegt
de diamanten bruid.
om de zaak -y-''" even mee bezig'
was er nog maai wmg,
of hjj gooide zon&P T-,aar p-jn„ ffi
ging naar de SIïïldLTrifde h„ !uh«
echt aan 't werk. Smid j altijd
(IIIIIIIIIIIIIIllllllllllllllllllllllllllllllllllllNIIIIlIIlllliilllllllllNIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlIlHIlIIlIllllIIKIIlIIllllllllllIilll
Tegen negen uur komen de meeste
gasten. En ze hebben daarin groot
gelijk, want de Waag-taveerne, voor
het tweede jaar door mevrouw Cobi
Schreier gedreven, is in schemerige
en donkere uren het meest wat de
naam voor de twintigste-eeuwse be
zoekers belooft. De kleine vierkante
ruimte op de hoek van de Damstraat
«het Spaarne is net voldoende ver
licht door de kaarsen, en de kleine
lampen. De grote waag, waarom
het hele gebouwtje begonnen was,
hangt op veilige hoogte aan de bal
ken zoldering, de kalkmuur is gestof
feerd met kannenrekjes, tegelta
bleaus en beschilderde paneeltjes. De
grote deuren, waardoorheen eertijds
de sleeën met koopwaar aan de
Spaarnekant binnenkwamen en na
dat de lading zorgvuldig gewogen
was, het waaggebouw aan de andere
kant verlieten, vormen brede donker
groene vlakken. De gastvrouw neu
riet terwijl ze, gekleed in een lange
vorige eeuwse japon, de gasten be
dient, het enige geluid dat naast de
gedempte conversatie en het zachte
gepingel van een speeldoos te horen
is. Even later pakt ze haar gitaar en
zingt samen met haar medewerker
Ronnie Potsdammer, ook met gitaar,
een welkomstlied. „Zingen gaan we",
zeggen ze „omdat we dat zo graag
doen". En dan begint een cavalcade
van liedjes, pittig als de geserveerde
wijn of smeuig als de daarbij beho
rende kaas. De afgelopen eeuwen
worden op muzikale wijze doorkruist,
a(l werden dan ook de dichtsels uit de
Gouden Eeuw, die zelfs voor de twin
tigste eeuwse goede verstaander wat
te vrijmoedig zijn, wat bewerkt. Met
lichte stem voert Cobi Schreijer de
bezoekers mree naar eriand, het land
van de meisjes bij het „spinning
wheel", naar Frankrijk, waar de tui
nierster van de koning bezongen werd
of ons eigen land, waar het blijkbaar
met de eer en deugd niet zo nauw
genomen werd. Uit ieder liedje sprin
gen nieuwe molenaars, herderinne
tjes en jagertjes naar voren, die al
dan niet beminnen en geen al te die
pe zielsproblemen kennen. Ronnie
Potsdammer houdit het op deze eeuw.
Hij draagt een trui en een baard en
de brilleglazen kaatsen al de lichtje»
van de Waag naar de bezoekers te
rug. Dezen zijn, na het lezen van het
programma, dat op ieder tafeltje
ligt, op alles voorbereid. „De weer
barstige troubadour", zoals hij ge
noemd wordt heeft indertijd wat dei
ning veroorzaakt, toen hij voor de te
levisie zijn scabreuze „Ljjkzang van
weleer" zong. Het bezorgde hem een
t. v. -boycot. Nee, in België treft hij
minder moeilijkheden. Hij treedt daar
regelmatig met succes op. Ronnie
Potsdammer zou het graag in Neder
land willen proberen met een mes
scherp cabaret. In Amsterdam liefst
want Haarlem is daarvoor zeker te
klein. Overigens, Ronnie Potsdam
mer zingt prettige liedjes, in een vre
dige omgeving wordt veel vergeven.
Mannen, vrouwen, de liefde worden
poëtisch onder de loupe genomen, in
drie talen.
Een schaduw valt er echter over het
bedrijf in het Waaggebouw: buiten
landers zijn er meer te gast dan de
Haarlemmers zelf. En dat is niet de
bedoeling, ook niet wanneer het ge
bouw 's winters slechts tijdens de
weekend-cabarets door Cobi Schreyer
in gebruik zal zijn. Maar echte Haar
lemmers wagen dan ook pas na jaren
de grote stap naar iets nieuws.
„De eeuwige brug bij Vijfhuizen": een schilderachtig plekje aan de ringvaart
met op de achtergrond de bekende molen.
In fSÖf hut? WÜligde de Haarlem-
sViuu Fr eisen in als zijnde
ïoórirC' ™=i- '^eene bruK worden
daarge steld zoals dat in toen ter tiidse
officiële termen heet. De brug kwam er
Maar aan de eeuwigheid der rechten
op deze overgang is in de \?acnm«
jaren n°sal eens gepeuterd. Eerst in
1880. Schipper Pannevis voer er toen
tegenop met z;jn sleepboot. De bescha
digingen waren groot, zodat er een nieu
we brug moest komen. De eigenaresse
de Haarlemmeimeerpolder, besloot om
een pontveer te laten aanleggen. ,Dat
was goedkoper in onderhoud. Maar het
ging niet door, want er werd geen over
eenstemming met de boeren verkregen.
Nog geen halve eeuw later was deze
brug een draaibrug versleten.
Wéér kwamen er plannen voor een
pont. Opnieuw regende het protesten,
waarbij het probleem van de brug tus
sen de Vfjfhuizerduk bij Vijfhuizen en
een landweggetje aan de overkant
zelfs een agendapunt van een Gede
puteerde Staten-vergadering vormde.
En... opnieuw was de brug winnaar
In 1930- werd de thans nog bestaande
ophaalbrug aanbesteed en kort daar
op was er een nieuwe brugverbinding
Zo ontstond het rustieke plekje, dat
op velerlei wijze is vereeuwigd door i gezegevierd
fotografen, tekenaars en schilders:
het water van de vaart, de brede
rietzomen, het elzen- en waterwilgge-
was naast de brug en op de achter
grond de molen, die enkele jaren ge
leden door „De Hollandsche Molen'
werd gerestaureerd.
Opeens staken er enkele Jaren gele
den weer geruchten over de ondergang
van de brug de kop op. „De uitbreiding
van Haarlem met Schalkwijk zou het
einde betekenen", werd er gezegd. De
huizen van het nieuwe stadsdeel zouden
op korte afstand van de ringvaart de
uiterste stadsgrens van de Spaarnestad
gaan vormen. Nieuwe overgangen over
de vaart maakten dan de brug over
bodig.
Gelukkig voor de voorstanders van
de brug, heeft de gemeente Haarlem
andere plannen. Men beschouwt daar
deze overgang als onontbeerlijk voor
de verbinding tussen het noordwestelijke
gedeelte van de Haarlemmermeerpol
der met Haarlem-Schalkwijk. Het land
schap tussen de brug en de nieuwbouw
van Haarlem zal op deze plaats echter
veranderen. De huizen komen tot aan
de voormalige spoorlijn Vijfhuizen-Haar
lem. Tussen de stadsrand en de ring
vaart zijn begraafplaatsen geprojecteerd
waarbjj het niet is uitgesloten dat net
beloop van de weg enige wijziging zal
ondergaan.
De „eeuwigheid van de brug", waar
over in de vorige eeuw werd gespro
ken en die meermalen aan een zijden
draadje heeft gehangen, heeft dus wéér
Ronnie Polsdammer en Cobi Schrijen in hun Waag-taveerne.
(Advertentie)
.import; N.V» Alimpo, Parkstraat 91a, Den Haag, Tel, (070)184848
1