Nieuwe Haarlemsche Courant | 1963 | 3 augustus 1963 | pagina 13

Het verloren zandvormpje

ri°\*siar,Ws bt

Fabrikant van 60 miljoen auto's

Alfredo

n

Derde poging Thorbecke's
Wet te vervangen succesvol

BOODSCHAPPER
VAN DE NACHT

DE EEÜLOZE KRIJG

De oorlog van de Zeven Bronnen

a.sme

i

4

DE GREENHO

v ém-Mz I

jr'pffttsa s,ne

Premieverhoging
ziekteverzekering
gewettigd

Spoorbrug over de
Zaan uit het lood

EXAMENS

geneesmiddelenvoorziening
treedt op 1 oktober in werking

Aanpassing aan
lnternationale

overeenkomsten

f#®

Antwoord ministers

Ty

pii

Volkswagen-1500 is
in prijs verlaagd

ZATERDAG 3 AUGUSTUS 1963

PAGINA 13

?»?en is-

^dehew t^n;'t-f n°dig gekad

door

JOHN BINGHAM

70

ERIC DE NOORMAN

het meuk

'gb HAAKT

ZlELFS GZfiune

fahilib

KARL MAY

rr

f j.;i \y

^^»-^v.v.v.v«.'i-xvXv;-:vXvXv:vv:\vv:voxvx-:-Xv:<%vOx-:->»if>i>>^x-Six<<vw^x-x-A<-:vA-xv:v>.-^X'»>»xiiv '^Xw>xX'XX'X-x<:vXvXv.v.v.v^

Roeltje had van zijn moeder 'n em
mertje, 'n schep en vijf zand-
vormpjes gekregen. Het emmer
tje was geel en de zandvormpjes
rood, groen, blauw, geel en oran-
~°..Sauw het mooi weer was en hij
«iet zijn moeder en broertje een dagje
a&r buiten mocht, kwam dat cadeau-
e1® Soed van pas. Roeltje schepte naar
£?F1, st en met het rode, het groene,
«et blauwe, het gele en het oranje
ta?évonnpJe' bakte hij heerlijke zand-
eon Les' ee' de dag speelden zij op
hot ...j^e berg met zand, maar toen
'hLAM werd om naar huis te gaan,
hi? iin boeltjes spulletjes natuurlijk
-0 o'kaar gezocht. Het emmertje, het
het hile' bet r°de vormpje, het gele,
Wa «Jauwe en het oranje. Maar waar
lyrj: ret groene zandvormpje gebleven?
Zo „VUI? aUen gingen ze aan rt zoeken,
zanri n met bun handjes door het
de hoi ken in alle holletjes, zochten
lanriJo zandberg af, maar het groene
ormpje vonden ze niet.

had°?'tj'6 bad 'n beetje verdriet. Hij
tlie hieuwe zandsDUlletjes heel zui-
eerct len bewaren en nu was er de
troont daS a] iets van kwijt. Kom,
doen moeder, daar kun je niets aan
u. Zulke spulletjes verdwijnen soms
keoi. g onder het zand. De volgende
onlottmoet ïe n°S maar 'n beetje hotor
wetten. Maar nn denken we er

hiet

beter

Maar nu denken we er maar
meer aan.

Pen kon Koeltjes moeder nu wel zeg-
öat' JT'aar Koeltje kon het niet helpen,
»t hjj er toch steeds aan denken
zana Waar was zijn mooie, groene
aan pie? Koeltje dacht er nog
ln toen hii doodmoe van het spelen
vf. zbn bed lag. En voor hij insliep, zei
vjl£aobtjes: waar kan toch dat ~and-
orrnpje gebleven zijn?

»t-nk Weet bet! hoorde hij opeens 'n

mmetje, vlak aan zijn oor.

«jKoeltje schrok op, knipperde slape-
hg met zijn ogen en zag toen een ka-
.uuter op zijn hoofdkussen zitten. Weet
tpn-ïWaar mÜn zandvormpje is, kabou-

v vroeg Roeltje.

SaTe kabouter knikte. Nu moet je weer
tifiv gaan slapen, maar als de klok in
Waiif gan§ twaalf uur slaat, zal ik je
akker maken, en meenemen. Dan
hi I JÜ ook waar je zandvormpje ge-

P Wie ben jij dan eigenlijk? wilde
poeltje nog weten. Ik ben de kabouter,
J'e heel diep in de zandberg woont,
"Uisterde de kabouter. Maar ssst, nu
®'apen hoor. Zo gauw de gangklok
twaalf uur sloeg, schrok Roeltje wak
ker, doordat de kabouter hem met een
hatte washand over zijn ogen wreef.

Kom op, zei de kabouter, dan gaan
We. En ik zal je ondertussen vertellen
Wat ik gezien heb. Omdat Roeltje zo-
Veel groter was dan de kabouter
moest hft kaboutertje de hele tijd om-
hoog kijken en Roeltje moest zich

haal. bet kaboutertjes ver-

zandberghetveSrtLldgeeWri0prd?nv,wafS' op, de

ik 7oait- nH? de kabouter, sloop

mét een nriku°nJP uit «fln bol, om
stoute kim£F»^e- J? de PaPierties, die
op te ruiden11 E? ,et zand achterlaten,-
des. rie^ Roeltje MH|eS,^en Papiert-

tijd alles neties "in ?d-er doet ai-

weet ik, knikt*» hS i 2 zakje. Weet ik
dan ook erg tevrdle-? ert'ie. Ik was
van die ^fdd^g^Tnt^ke^^S
heb je met zoveel. Terwijl ik nog
beetje om de zandberg dwaalde, zag
ik opeens een konijnemoeder met een
klein groen zandvormpje in haar poot,
waarmee ze haastig verderliep.

Ik zette mijn strengste gezicht op en
riep: hola moedertje, dat ding is niet
voor jou. Het is van een kleine jongen,
die Roeltje heet en die vanmiddag hier
gespeeld heeft, zonder rommel of pa-
Piertjes op mijn zandberg achter te la
wn. Daar schrok het konijnemoedertje
^an. Mag ik het niet meenemen? vroeg
ze met een bibberend kinnetje Ik was
W, Jui?t zo bljj mee. Denk je dat het
hooff .terug z£d komen. Dat weet je
liik J? zei ik. Maar wat wou je eigen-
te-ldn* dat ding gaan doen? Toen ver-
kmdiemk0eder kon«m dat ze 'n ziek
ten. Mo d' dat veel en goed moest e-
enige aar 't had nooit honger en 't
Pudding bet eigenlijk van hield was
wilde bi'rjet dat zandvormpje van jou,
ietjes-Dl]jader konijn zo graag een knol-
Van kïai? .g maken. En een pudding
Worteitjg ertjes. een van gemalen

Onder het verhaal van de kabouter
waren ze bij de zandberg gekomen.
Het kaboutertje wees Roeltje de weg
naar het konijnehol. Kijk, fluisterde hij,
ik heb moeder konijn gezegd, dat ze
het zandvormpje vannacht maar ge
bruiken moest. Ga eens op de grond
liggen, dan kun je zien, hoe het daar
binnen is.

Toen Roeltje op de grond lag voor
het konijnehol, zag hij dat het binnen
'n beetje licht was. Er brandde op ta
fel een kaarsje. Moeder Konijn deed
juist de pudding uit het vormpje. Het
was prachtig gelukt. In de hoek van de
kamer stond een bedje, waarin het zie
ke konijnekind lag. Ha, pudding! riep
het. Wat 'n mooie! Het begon dadelijk
te smullen en at de pudding helemaal
op.

Als dat zo doorgaat, zul je gauw be
ter zijn, lachte moeder konpn opge
lucht. En toen schrok ze, want de ka
bouter had zijn handjes aan zijn mond
gezet en heel hard: hoe-oe geroepen.
Wat is er kabouter? vroeg ze met haar
neus half uit het konijnehol. Hier is
Roeltje van het zandvormpje, zei de
kabouter.

Moeder Konijn begon zenuwachtig te
snuffelen. Ik zal het gauw voor je

schoon maken, zei ze. En bedankt voor
het gebruiken. Maar Roeltje riep: u
mag het houden hoor. moeder Konijn.
En kook maar een heleboel puddink
jes, zodat uw kindje gauw beter wordt.
Da's lief van je, da's heel fijn, snuffel
de moeder konijn. Roeltje voelde zich
opeens heel moe en slaperig worden.
Doe je ogen maar dicht, hoorde hij de
kabouter zeggen. Ik zorg wel dat je
weer thuiskomt.

Hoe de kabouter daarvoor zorgen
kon, heeft Roeltje nooit geweten. Maar
toen hij wakker werd, lag hij weer in
zijn bedje. De kabouter had hem dus
keurig thuisgebracht. Toen Roeltje la
ter nog eens naar de 'zandberg ging,
heeft hp net zolang gezocht, tot hij in
de buurt een konijneholletje vond. Hij
probeerde naar binnen te kijken, maar
daar was alles stil en donker. Konijnt
jes bewaren hun kaarsjes zeker voor
s nachts, dacht Roeltje. En hij riep
heel hard; dag konijn! Toen was 't net
°f hij in de verte: 'Roeltje' Roeltje'
hoorde. Maar dat kan ook Roeltjes
moeder wel geroepen hebben. Want
moeders hebben nu eenmaal meer zorg
om een zoekgeraakt jongetje dan om
een verloren zandvormpje.

Lea Smulders.

In dit soort auto's (T-Ford) heeft de wereld autorijden geleerd!

30 tuli is het honderd jaar geleden
dat de in 194? overleden Amerikaanse
grootindustrieel Henry Ford sr., op
richter van de Fordfabrieken, werd
geboren. Hij was ongetwijfeld een der
rijkste mensen van de wereld, want zijn
jaarlijks inkomen bedroeg rondom de
honderd miljoen dollar.

In 1863 werd Ford, als zoon van een
welgestelde landbouwer, in Amerika
geboren in de staat Michigan. Hij be
zocht een kleine dorpsschool en hielp
tegelijkertijd zijn vader met het gewo-
ne werk op de boerderij.

Reeds als jongen had htj er slag van
met werktuigen te knutselen en ge
bruikte h|j grove gereedschappen om
aan onderdelen van machines te prut
sen. Toen hy 12 jaar oud was, gebeur-
den er twee dingen die zijn leven
beslissend beïnvloedden: hij kreeg een
horloge en zag voor het eerst een
voertuig zonder paard een locomo
biel (machine) voor de aandrijving van
dorsmachines. Hij bestudeerde :het
mechaniek van zijn horloge en na ver
loop van een jaar was hij in staat elk
willekeurig horloge in elkaar te zetten.

Ford had plannen beraamd om horlo
ges te maken tegen een verkoopprijs
van een dollar, doch hij liet deze ge
dachten varen toen zijn vader er op aan
drong dat hij thuis kwam om hem met
het werk op de boerderij te helpen.
Maar na enige maanden werd hij
machinist en in een klein schuurtje
achter zijn huis werkte hij in zijn vrije
tijd aan een benzinemotor. Deze motor
werd in 1893 geprobeerd en da motor
liep!

Het was nu zijn wil de motor te
gebruiken als krachtbron voor een
vierwièlige wagen (er werden nog geen

auto's voor de handel gebruikt).

In 1896 reed Ford eindelijk zijn eerste
auto uit het schuurtje. De 4 pk twee-
cylinder motor deed het lichte wagen
tje, gemonteerd op vier fietswielen,
schudden. Enige weken later legde
Ford in zijn Fordje de afstand naar
zijn ouderlijke woning af.

In het jaar 1913 begon de vervaardi
ging van Fordjes aan de „lopende
band" (snelle werkmethode) en hon
derdduizenden Ford-auto's verschenen
op de wegen.

Ford jr. zette na het overlijden van
zijn vader, vanzelfsprekend, het enorme
bedrijf voort (ook in Nederland is een
Fordfabriek). In het begin van dit jaar
leverde de Fordfabrieken de zestig mil
joenste auto af!

MOCO

Ford in zijn Fordje uit 1S96.

DEN HAAG, 3 aug. De aanzien
lijke premieverhoging, waartoe 35 par
ticuliere verzekeringsmaatschappijen per
1 augustus zijn overgegaan, onder
meer met het oog op de sterk gestegen
specialisten- en ziekenhuisverplegingsta-
rieven, is inderdaad gewettigd door de
totale kostenstijgingen van deze maat
schappijen. Aldus het oordeel van de
minister van Sociale Zaken en Volks
gezondheid en van de minister van Eco
nomische Zaken, gegeven in antwoord
op schriftelijke vragen van het lid van
de Tweede Kamer de heer Suurhoff
(P.v.d.A.)

Z(j voegen hieraan toe, dat blijkens
de gegevens van het ministerie van Eco
nomische Zaken de betrokken verzeke
ringsmaatschappijen hun kostenstijgin
gen in het algemeen vertraagd in de
premie doorberekenen. Zo is de pre
mieverhoging per 1 augustus gebaseerd
op de kostenstijgingen sinds 1 januari
1962. Gezien de omvang van deze kos
tenstijgingen hebben de maatschappijen
zich bij de premie-aanpassing zoveel
mogelijk beperkingen opgelegd.

ZAANDAM, 3 aug. Van half zes tot
kwart over zeven is gisteravond het
treinverkeer tussen Zaandam en Pur-
merend gestremd geweest tengevolge
vai. een aanvaring van de brug over
de Zaan door een kustvaarder. Het pas
sagiersvervoer tussen Zaandam en Pur-
merend werd met bussen verzorgd.

Juist voor de aanvaring door het mo
torschip „Arbo", dat geladen uit Wor-
merveer kwam, was de brug geopend
geweest. Door nog niet opgehelderde
oorzaak raakte het schip de zijkant van
de brug, die enigszins uit het lood raak
te. Het enkelspoor over de brug werd
verbogen. De kustvaarder kon na de
aanvaring de reis vervolgen.

DEN HAAG, 3 aug. M.O. Teke
nen A de dames E. Kruithof, Den Haag,
L. E. v. Lamsweerde-de Moor, Den Haag
en A. van Lith Breda, en de heren
C. Nijhoff Oegstgeest, A. Paasschens
Lichtenvoorde, M. van Pelt Schiedam,
J. Resink Amsterdam, B. van Rossum
Heilo en L. Saraber Den Haag. Teke
nen M.O. B de dames M. Melchior
Haarlem, M. de Nijs Den Haag, en de
heer W. Kleijn Vlaardingen.

NIJMEGEN, 3 aug. (KNP) Bij de
Lazaristen werden benoemd: tot over
ste te Lindenheuvel-Geleen J. Smeets-
tot missieprocurator V. Colsen; voor
de Congo (Léo) H. Krechting; voor
Formosa C. Willems; voor Ethiopië
D Commandeur; voor Brazilië met
studieopdracht aan de universiteit ™an
Nijmegen voor theologie V g JÏÏ

rie'te Z^nderf m' Vinc?n'iusser£fnt
i,?„ Zundert M. van Knippenberg-
eveneens voor dit seminarie tevens
met studieopdracht voor klassieke let
teren te Nijmegen J. Cools; voor Cen-

Jesfi Ame£ N',v' Klee£; VOOT !ndo-
Kaïjmaekers; tot econoom te
Susteren-Manaveld H. Botermans.
Naar de algemene vergadering, die de-
ze maand in Rome plaats vindt, wer-
df" door de Nederlandse provincie af-
gev aardigd G. van Rijsbergen en P.
?p^fZnL?et' iIn Woensdrecht. (NB) is

dfne È-esÏÏr>htUVe5aat voor br°ederoplei-
Snfr fi - Hiervoor werden be-

r!m H H?ii directeur en de broe
ders H. Huisman en L. Huijs.

(Van onze Haagse redactie)

HAAG, 3 aug. Thorbecke's
*'an 1864 «ver de voor de volks-
Van°n'hRid uiter"t belangrijke materie
n,.n!. «rtsenijbereidkunst zal bin-
nl) d°rt Worden vervangen door de wet
^u,i jnKenPesmit'(ie,envoorziening van 28
•"lui 58'--nU de "Kvoeringsbesluiten en
&>stpS eri?,e besch>kkingen van deze wet
c0lll.ren bet Staatsblad en de Staats
wal an£ verschenen. De nieuwe wet
°P 1 oktober in werking treden.

re2eling van de artsenjj-
CeUtisoho aP°tflekers en farma-
Sewikkeld vrnl ?ein aanSaat. is een in-
eenlonendf> waarover vele uit
fat twee nrv?i?,nJngen bestaan- Vandaar
°m de verrmiwH6" V?n voor de oorlog
Mjzigen of o? van Vhorbecke te

De wit dié nf, vervanSen zijn mislukt.
Vrucht van mn an kracbt wordt is een
van moeizame arbeid.

diSd ^etsvo°rstel werd in 1952 inge-
duilrde^? Parlementaire behandeling
nisten? -'a^r- Kaarna heeft het mi-
êezonHh V?n Sociale Zaken en Volks-

te maken in toepassing geschikt

weer nodié Loh?1? ls 1 intussen
weer noaig gebleken een wiizio-ine nen

te brengen naar aanleiding vaii de e7-

varmgen met het slaapmiddel Softenon.

De wet op de geneesmiddelenvoorzie-
ning bepaalt, dat alle verpakte medi

cijnen moeten worden geregistreerd. Als
dat nodig blijkt, kan een geneesmiddel
van de aldus samengestelde lijst wor
den afgevoerd. Bovendien maakt de wet
onderscheid in geneesmiddelen die bui
ten de apotheek, uitsluitend door de apo
theker of alleen op recept mogen wor
den verkocht. Er is bovendien in be
paal dat noch binnen noch aan de bui
tenkant van een apotheek reclame mag
worden aangebracht ter stimulering van
het gebruik van geneesmiddelen.

Intussen wordt op het ministerie van
Sociale Zaken overwogen, of de nieuwe
wet niet op bepaalde punten moet wor-
den herzien. Misschien is een ingrijpen-
de aanpassing van de wet aan interna
tionale overeenkomsten over de genees
middelenvoorziening noodzakelijk. Er
wordt mijvoorbeeld gewerkt aan richt
lijnen om de wettelijke bepalingen op
dit gebied in de vijf EEG-landen te
harmoniseren.

Aanpassing is te meer noodzakelijk
daar Nederland in sterke mate afhanke
lijk is van buitenlandse produkten. Van
195ó tot 1960 werden in Nederland ruim
zeshonderd nieuwe preparaten in de
handel gebracht. Van die zeshonderd
waren er minder dan tien te beschou
wen als werkelijk nieuwe middelen ont
wikkeld dooi de Nederlandse geneesmid
delenindustrie.

De kosten nodig voor de ontwikkeling
van één enkel nieuw geneesmiddel wor
den tegenwoordig op enkele miljoenen
g '.ens geschat. De gemiddelde levens
duur van t-en geneesmiddel wordt ge
schat op vijf jaar. Men streeft er daarom
internationaal naar de invoering van
nieuwe geneesmiddelen niet te vertra
gen door teikens nieuwe onderzoeken
naar de deugdelijkheid van het medi
cijn. Men wi! ertoe komen, dat een
nieuw geneesmiddel in het land van her
komst zo wordt gekeurd, dat d invoe
rende landen het medicijn zonder herha
ling van alle onderzoek kunnen accep
teren.

Het hotel had ons voorzien van broodjes met vlees en chocolade-kleurige
geitekaas en we hadden elk een thermosfles met koffie. We begonnen te
eten en ik zei

„Ik dacht, dat u in het riviertje dat naar het volgende meer loopt ging

vissen?

„Dat heb ik ook gedaan, maar ik dacht: laat ik teruggaan, dan kunnen
we samen lunchen. Enig bezwaar?"

„Natuurlijk niet. Ik ben blij, dat u het gedaan hebt.

„Ik eet niet graag alleen en ik houd er ook met van alleen te vissen, of w
dan ook alleen te doen. Morgen ga ikvissenmet die majooruit Dorking.
Hij heeft een auto besteld om ons naar een rivier hier ergens in de omtrek
te brengen."

Plotseling wist ik, dat nu het tijdstip was aangebroken om het plan
te beginnen, dat met zijn dood zou eindigen.

Hij liet zijn koffiekpje zakken en keek me aan. Ik zei mets. Ik voelde
mijn hart sneller kloppen.

„Waarom is dat jammr"' vroeg hij achterdochtig.

Nu bonsde mijn hart zo, dat ik wist dat mijn woorden in mijn keel
zouden blijven steken, als ik zou proberen te spreken. De emotie over
rompelde me. Ongetwijfeld werd ze veroorzaakt door net teit, dat ik wist
dat nu, na al de voorbereidingen, de val kon worden uitgezet.

Maar ik moest die val uiterst voorzichtig van lokaas voorzien. Ik nam
een slokje koffie en voelde me kalmer worden.

„Waarom?" vroeg Green weer.

„Ik vertrek overmorgen en ik zou graag hebben willen meenemen naar
de Vliegenmeren."

„De Vliegenmeren?"

Ik glimlachte en bleef zwijgen.

„Wat zijn dat in 's hemelsnaam voor meren?"

„Privé bezit, om het zo te noemen, door verovering Prtv® bezit, van
m{j. Weet u," zei ik plotseling op vertrouwelijke toon, ,,ik kom hier al
jaren, zoals u weet. Ik ken de omtrek hier als mijn zak. Er zijn hier overal
meren, waar de Engelsen nooit heengaan en zelfs de Noren zelden. De
Engelsen vissen er niet, omdat ze ze niet kennen, begrijpt u.Maar ik ken
ze."

Dat was voor een deel waar. De meeste vissers zijn geneigd zelfzuchtig
te zijn en hun geliefkoosde visplaatsen geheim te houden. Ik ben geen uit
zondering.

Hij zette zijn kopje neer en zoch naar een sigaret. Zijn ogen waren strak
op mijn gezicht gevestigd. Ik zei:

„U heeft me met een massa mooie vis zien terugkomen is het niet?
En ik vis meestal alleen, niet waar? En ik ben altijd nogal vaag met te
zeggen waar ik gevist heb. Nou, dat is het."

Hij keek me gretig aan, sigaret in de mond, met ogen vol opwinding
en hebzucht. Opwinding bij de gedachte aan het vissen, en hebzucht bij
de gedachte iets te krijgen wat anderen zou ontgaan. )t

„Ik had u mee willen nemen naar die Vliegenmeren, dat is alles, zei ik
onverschillig.

Ik wachtte op de vraag, die ik wist dat komen zou.

„U zoudt me kunnen uitleggen, hoe ik bij die Vliegenmeren moet komen,

23. Het bericht, dat Camlech met een sterke af
deling Pieten het Norenkamp binnenkomt verwekt
enige consternatie, niet in de laatste plaats bij
Ingrid. Met een snelle blik op zijn aanvoerders slaat
Erwin zijn berenmantel om en treedt naar de ingang
van de tent, waar hij uiterlijk volkomen kalm
Camlech's komst afwacht. Het ziet er inderdaad
nogal dreigend uit. De Pieten, die hun vorst verge
zellen, zijn allen zwaar bewapend en het gezicht van
Camlech zelf staat als een donderwolk. Hij beant
woordt nauwelijks Erwins groet en valt meteen met
de deur in huis. >.Drie van mijn mannen zijn het
slachtoffer geworden van de bloeddorst van U en
Uw krijgers'" snauwt hij de Noorse prins toe. „Ik
eis genoegdoeningErwins wenkbrauwen gaan ver
baasd omhoog. „Genoegdoening?" herhaalt hij, „ter
wijl gijzelf degene was, die mij dwong tot de dood
met drie van Uw krijgers te vechten? Bovendien,
één ervan heb ik nog het leven geschonken ook."
„Ook die is dood. snauwt Camlech. „Voor ons,
Pieten, is ook hij een dode hetgeen het aantal slacht
offers op vier brengt. Erwin maakt een ongeduldig
handgebaar. „Over de^ man, die in een dronken bui
ruzie in mijn kamp -- „mijn kamp?" onderbreekt
Camlech hem. „Alles is van mij hier, versta dat

vreemdeling. Op mijn grondgebied is mijn krijger
gedood door een Noorse dronkelap. Het heeft mij
moeite gekost mijn mannen, die om wraak riepen,
in toom te houden." Hij grijnst even onaangenaam
en vervolgt dan: „Want, tenslotte zijn wij krijgs
makkers. Maar ongestraft mag dit niet blijven."
Met moeite beheerst Erwin zich. Hij begrijpt wel,
waar de Piet op uit is en zegt: „Goed, het is dan
redelijk dat er weergeld betaald wordt voor de
doden, heer Camlech. Tweehonderd goudstukken
wil ik betalen en dat is een flinke genoegdoening
naar het mij voorkomt." Met een verachtelijk ge
baar spuugt Camlech voor zich op de grond. „Mooi
genoeg misschien voor Noorse krijgers, maar Pieten
zijn het dubbele waard." „Vierhonderd goudstukken
Noorman, dat zult ge mij betalen." Een donkerrode
blos kruipt langs Erwins hals omhoog en hij kan
even geen woord uitbrengen. „Dat," zegt hij nauw
hoorbaar, „dat lijkt op afpersing. Ik moet dat eerst
met mijn aanvoerders overleggen." „Heb je zo wei
nig gezag?" schampert Camlech met flikkerende
oogjes. „Het zij zo. Vanavond verwacht ik op de
burcht de genoegdoening of ik sta niet voor de ge
volgen in."

KOM A/OU /j£

ZEEMTf ZJJT EEM

/s M/ET HHA/2. .'MUM
<ZT.2°rV/iDE&. VANMOEDe/ES-
zsjge tuts De vdue meee vam
JOHAMMA DE &AUF01ZT, KtEfM-
&&ZMTEJ2 YAM AlDE&EJET POOE

GE VEe&BET, DATM/JH YAA

DE VOEPSTEé&eOEOEe MAS
VAM DE MEEE VAMGOHTEAMD,
De AAf/SEMDHEH ZOOM VAM
&OBEJZTDE aAOFOer DEXHSSTE
zoom YAH Awe bekt!

.k A' -

71. Nu brak er een tumult los, dat horen en zien
ons verging. Allen liepen naar de bomen. Ik had
natuurlijk gezorgd, dat men niets op mij zou vinden,
dat argwaan kon wekken en riemen en zand in een
struik op mijn terugtocht verborgen. Het onbe
schrijflijk gehuil der tweehonderd woedende Kiowas
yertelde me, wat mij te wachten stond, indien ze
wisten dat ik de dader was. Tangua stond het
schuim op de mond. Hij zond de helft van zijn man
nen achter de ontsnapte gevangenen aan. Hij stomp
te de ongelukkige wachter in het gezicht, rukte hem
de medicijnbuidel van de hals en vertrapte die, daar
mee de wachter eerloos makend. Deze pakte zijn ge-

weer en verdween in het donker. Hij zou eerst bij
zijn stam terugkeren, wanneer hij een beroemde
tegenstander had gedood en diens medicijn had ge
nomen. Nu keerde de woede van Tangua zich tegen
mij. Hij greep mij bij de arm en brulde. „Jij, wilde
immers die honden voor jezelf hebben! Loop ze dan
na en vang ze!" Ik wilde mij zonder iets te zeggen,
omkeren, maar hij greep me steviger vast en
schreeuwde; „Heb je gehoord wat Tangua je beval!
Vang ze!!" „Bevolen? Hebt u mij te bevelen?" „Ja!
Tangua is het opperhoofd van dit kamp en jij hebt
mij te gehoorzamen. Voor de laatste maal: Ga de
honden achterna!"

nietwaar?"

„Jawel, als u het maar niet aan anderen vertelt. Het zijn maar kleine
meertjes en ik wil niet dat iedere Jan, Piet en Klaas die' ln Bergfonn ko
men, ze leeg gaan vissen."

Green knikte haastig.

„Da's te begrijpen, natuurlijk wilt u dat niet, zei hij.

„Het is een lange wandeling over de bergen, vier of vijf mijl, en meestal
moet je klimmen. En u moet vroeg weggaan, als u een hele dag wilt
vissen."

„Ik zou overal heen willen gaan om vissen of vogels of andere dieren
„All right," zei ik en ik hoopte dat mijn stem wat aarzelend klonk. „Goed
te vangen. Het is mijn enige ontspanning, begrijpt u?"

(Wordt vervolgd).

WOLFSBURG, 3 aug. (Rtr.) De
Volkswagenfabriek heeft bekendgemaakt
dat de prijs van de Volkswagen-1500
met ingang van maandag aanstaande
me' 410 mark tot 5990 mark wordt ver
laagd. De maatschappij zal een luxe
versie van de 1500 op de markt bren
gen die tegen de oude prijs van het
gewone model, 6400 mark, zal worden
verkocht.