Wereldkampioenen op de sprint vallen
terng op zeer dubieuze strijdinethodes
MASPES' WAPEN
VAN VALLEN
EN OPSTAAN
ORANJE ONTBREEKT
IN STRIJDGEWOEL
PLEIDOOI VOOR DE SPRINT
Jan Derksen - wiel renner af -
coach van baanploeg?
Weekeinde te
Rocourt
in cijfers
SS' WTt-JSt SJs;
f u r giaztss
Bond moet jonge
talenten aan zich
verplichten
MAANDAG 5 AUGUSTUS 1963
Wat ging er in Maspes (rechts op de bovenste foto) om, toen
hi] in de finale van de sprint der profs aan de start kwam met
%Vn landgenoot Gaiardoni? De sluwe wereldkampioen begreep,
dat hij het ditmaal zeer zwaar zou krijgen en toen hij dan ook
m een verloren positie kwam, greep hij koelbloedig naar de
noodrem. Hij wrikte met zijn stuur, waardoor de band om zijn
voorwiel sprong en liet zich op de baan vallen (foto midden).
e een peinzend gezicht liep hij daarna ongedeerd en onge
slagen het middenterrein op (foto onder). Hij had zijn kans
op de wereldtitel behouden..
ROCOURT, 5 aug. Twee wereldkampioenen zouden gisteren
worden gekroond op de wielerbaan van Luik; de twee die over de
meest explosieve kracht beschikten: de beste sprinter van de profs
en die bij de amateurs. Zouden..., want de regen, die de hele dag
reeds had gedreigd en zich in de loop van de middag steeds nadruk
kelijker aankondigde, is er de ooi-zaak van, dat op het moment dat
de kampioensstrijd het hoogtepunt was genaderd, de beslissingen
-orden uitgesteld tot vanavond. En dat, terwijl wij staan te popelen
van ongeduld. Want, de tronen van de huidige titelhouders, respec
t.ieveiijk Antonio Maspes en Sergio Bianchetto, wankelen! Misschien
dat Maspes toch nog stand houdt, nu hij, de sluwe, om niet te zeg
gen slinkse Maspes, een zekere nederlaag in de eerste rit met zijn
talentvolle en veel jongere landgenoot Santé Gaiardoni wist te voor
komen. Voor Maspes kon bovendien de regen wel eens de redder zijn
van zijn zevende regenboogtrui. Maar voor de titelhouder der ama
teurs ziet het er somber uit. Sergio Bianchetto had ook al kunst
en vliegwerk nodig om zijn rivaal, de sterke Belg Patrick Sercu,
achter zich te houden. Alleen... Bianchetto is niet, zoals Maspes,
een meester in het camoufleren van onregelmatigheden. Daarom
werd niet hem, maar de Belg de zege toegekend.
Sluwe Maspes
Onverbiddelijk
Oudkerk groots
Levensgevaarlijk
Toen viel de regen
Keus: Baan of weg
Financiële hulp
Sprint amateurs
Sprint profs
Achtervolging amateurs
Amateur-stayers
Ploegachtervolging
fliHitiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiHiiiniiniiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiniiniiiniiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiinMiiiiiiiiiiuHHim
w
dal de eindstrijd van de individuele ÉP^||3^SC|'"
achtervolging der amateurs zal gaan gÉMCS WÊjÊSk Wj
tussen de even sterke als tactisch uit-
gekookte Bus S.anislav Moskvi en de WPS1 ist
Belgische invaller Jean Walschaerts, pf m
die respectievelijk de Deen Frey Jen- J§|» ffi&L
sen en de Brit Porter uitschakelden. 5 WÊjmSk
Maar wat er dan gisteren, al of niet j|n| |8§K
afgewerkt, Palle beslissingen kwamen
tot stand zonder dat er ook maar één SI
man van Oranje zich in het strijdge- ipf JpA I
d'équipe Arie van Vliet had voor het 1
eerst in dit toernooi alle tijd om rus- J|i|9gËF
tig aan een tafeltje te genieten van a. W i§$,
een koele dronk, om aldus de wrange f aajPI if ËFj* jg
smaak^van het sportieve leed, dat Ne- ,1 jM&||
had nweten incasseren, enigszins weg J iJwTx Hf
Hoe droef waren de strijders, die :<|P l[|f lm
Oranje's formatie zaterdag in de baan J||
bracht aan het eind van een verzengend W§L
hete middag, gestemd. Daar was aller- j'
eerst Jan Derksen, die in de kwart-fina- s
les van de spruit der professionals zo X fc
ongenadig klop kreeg, dat hij haastig J'
een reeds eerder genomen voorlopig be- ..fflP
sluit definitief bekrachtigde: men zou ~s 9
hem nooit meer in een kampioenstoer-
nooi terugzien. Hy was wielrenner af.
Onmiddellijk erna volgde de tweede de-
ceptie. Aad de Graaf, tydens de voor- De eerste va,n de lmale der amateur-
postgevechten van de eerste dagen zo sprinters De Italiaan Bianchetto gaat
glorieus optredend, óók zaterdag in de royaal als winnaar over de streep, maar
eerste rit van de kwarteindstryden nog 'lV heeft de Belg Sercu op levensgevaar-
nisb, de voor Bianchetto verpletterende
aanval van Sercu. De Italiaan wist dat
hij verslagen was als hij niet aan de
noodrem trok.
Het was een voor Sercn levensgevaar
lijke manoeuvre; een der ergste over
tredingen tegen de sprintwetten. Bian
chetto bereikte op die manier toch nog
het eerst de einstreep, maar iedereen
wist dat dit resultaat niet kon worden
geaccepteerd. Een heel lankmoedige ju-
r.v zou wellicht nog de rit willen laten
overrijden; de spelregels eisten echter
het deklasseren van de Italiaan. Dat
laatste gebeurde. En de Italianen moch
ten zo vaak protesteren als ze wilden,
ook de jury d'appel was onverbiddelijk.
Daarna Maspes-Gaiardoni. Zou Mas
pes voor de zevende keer de regenboog
trui veroveren en daarmee het record
van Jef Seherens evenaren? Gaiardoni
was bereid alles te geven om zijn land
genoot te onttronen. Want niet alleen bij
zjjn buitenlandse collega's is Maspes
niet geliefd, ook zjjn landgenoten zouden
het bijzonder op prijs stellen als er
eens een «nd kwam aan het regiem-
Maspes. Wel, het_ ogenblik van de ont
troning leek nabij. Maspes had voor de
eerste rit de koppositie geloot en er is
niets, wat Maspes zó hindert als een
sprint vanuit de eerste positie. Dat wist
Gaiardoni en hp wist ook, dat Maspes
een gruwelijke afkeer heeft van een on
verhoedse demarrage. Gaiardoni loerde
op ziln kans en ja, juist bij het ingaan
van de tweede ronde kwam de gelegen
heid om Maspes te verrassen. Gaiardo
ni spoot weg. Drie tellen later lag
Maspes reeds in een volkomen verloren
positie. In diezelfde weinige seconden
echter, kwam ook het antwoord. Maspes
maakte een beweging, waardoor de
hand om zijn v<TrT1®^„mo'e®t springen
en liet zie- °P j baan vallen. De rit
werd geannuleerd.
Stampvoetend yerl'et Gaiardoni de
baan Hii wist, ook al had alles zich
achter zijn rug afgespeeld, dat het hier
om een opzettelijk geforceerde band-
breuk ging Het was zelfs met de eerste
keef dat Maspes dit - uiteraard onge
oorloofde - wapen hanteerde. Drie jaar
geledennog had hij op deze manier een
nederiaag voorkomen in de elndstryd
met Ogna om de Italiaanse titel Maspes
had er toen
wond te raken, dat de stryd een week
moest worden uitgesteld.
Sindsdien heeft hii cIe ^chniek
de over te rijden rit. wéér wi]d
wat Maspes verwachtte. d
Gaiardoni met een lange demarrage
een glorieus triomfator, ging zonder
glans ten onder in zijn poging de laat
ste vier te bereiken. En toen kwam
nog de trieste ondergang van de ach-
tervolgingsploeg. Triest, omdat het wéér
om ©en niet met het oog waarneem
baar verschil, wéér om luttele hon
derdsten van een seconde ging. Waarom
toch, zijn het de Nederlandse achter
volgers, die dit wrede lot voortdurend
treft? Dat was al zo in Rome, by de
jongste Olympische Spelen. Dat gebeur
de het vorig jaar in Milaan dat over
kwam dit jaar, zoals zaterdag gemeld,
Jaap Oudkerk en daar is nu dus de
nederlaag van het viertal Oudkerk-
Schuuring-Nikkesen-Koel bijgekomen.
Dat Jan Derksen zaterdag zijn optre
den in het kampioenstoernooi begon met
een nederlaag in de kwaliricatierit met
Italië's derde man, Giuseppe Ogna
schokte niemand. Dat hoort al jaren bij
Derksens kampioensgedragingen. Zo
bijvoorbeeld startte hij ook in 1957, toen
hij op deze baan zijn tweede en laatste
wereldtitel bij de profs veroverde. In
de herkansingsrit kwam Derksen dan
ook meteen terug. De Duitser Potzern-
heim en de Fransman Gaignard zond
hij onverbiddelijk naar huis. Maar, niet
als zes jaar geleden was deze ze»ge
de aanloop naar een glorieus slot, doch
een laatste opflikkering voor het defini
tieve einde. De Italiaan Santé Gaiar
doni, in 1960 wereldkampioen der ama
teurs en Olympisch titelhouder, het vo
rig jaar tweede achter Maspes bij de
profs, was onverbiddelijk.
Jan Derksen weerde zich uitstekend,
vormde tot de laatste bocht een ern
stige bedreiging voor de Italiaan,
maar werd in de laatste meters
zoals de Belgen dat zeggen op
waarde geklopt. Daarna was de twee
de rit slechts een formaliteit. Trou
wens, is heit niet logisch dat een ta
lentvolle en atletisch sterke twintiger
sneller is dan een vierenveertig ja
rige? Dat verschil van twintig jaar
was niet alleen voor Jan Derksen be
slissend. Ook de Zwitser Oscar Platt
ner (41 jaar) werd om deze reden ge
wipt door de piepjonge Belg Leo
Sterckx.
Met De Graaf was het een heel an
dere zaak. Hy reed domweg beduidend
zwakker dan de vorige dagen. Het wil
de deae keer niet. Dat zag men nog niet
in de eerste rit tegen de Fransman
Morelon. De Graaf versloeg hem, zoals
hy wilde. Daarna echter was het plot
seling gebeurd. De Graaf vreesde keu-
neiyk de sprintrvan-kop-af. Hy zocht en
zocht naar mogelijkheden om de Frans
man In een ongustige positie te manoeu
vreren, maar de uitwerking ervan was
averechts. Tot twee keer toe lag De
Graaf al verloren, toen werd aangezet
voor de beslissing. „Jammer", zei De
Graaf na afloop. „Ik had deze ritten
vrydagavond moeten ryden, dan was
er niets gebeurd."
Ja, en wat te zeggen van Oranje's
amateurachtervolgers, die met een ver
schil van 37/100 van een seconde door
de Deense ploeg werd uitgeschakeld voor
de halve finales? In zo'n geval mag ei
genlijk nauwelijks van een verliezer wor
den gesproken. En weer moet een spe
ciaal ere-saluut worden gebracht aan
Jaap Oudkerk. Hij leverde in de laat
ste ronde een ongelooflijke prestatie. Het
terreinverlies dat Koel en Nikkesen had
den veroorzaakt, voor hij de kop kon
overnemen, ieek niet meer te overbrug
gen. Maar Oudkerk sleurde Schuuring
en Nikkesen Koel had volgens plan af
gehaakt in zo'n indrukwekkende rush
met zich mee, dat de twee ploegen vrij
wel gelijktijdig over de streep gingen.
De door electronische ogen gewaar
schuwde chronometers velden toen de
beslissing.
Daarna, op de finale-zondag, zouden
dus de ontknopingen volgen. Heel wat
Belgen waren ondanks de dreigend
grauwe wolken naar de tribunes ge
togen. Zij hadden er ook wel redenen
voor. Twee landgenoten in de halve
sprintfinales der professionals, De
Bakker en Sterkx: één in de halve
eindstrijden der amateursprinters; Pa
trick Sercu, veelbelovende zoon van
een befaamd wegrenner. Voor De Bak
ker en Sterkx was het spel spoedig
uit. Gaiardoni en Maspes verwezen
lijke wijze gehinderd en wordt
gediskwalificeerd.
iiiillllllllllllllllllllllllllllllllillilliiiiiiiiiiiiiillllllllillllllllllll
hen naar de ritten, waarin de bronzen
medaille te verdienen was. Sercu ech
ter slaagde er opvallend gemakkelijk
in de hoop van de Franse afvaardi
ging, Pierre Trentin, uit te schakelen.
De grote strijd kon beginnen.
Bianchetto en Sercu traden het eerst
aan. De Italiaan wist, dat hij groot ge
vaar liep. Had Sercu niet twee glansrijke
overwinningen behaald op een Trentin,
die hij, Bianchetto, nog wel op het ver
trouwde hout van de Vigorelli-baan te
Milaan, slechts met de grootste moeite
de baas was gebleven? Had bovendien
Sercu met reeds een paar keer laten
zien over een razendsnelle demarrage
te beschikken? Maar hoe Bianchetto In
de eerste rit ook manoeuvreerde Ser
cu slaagde er tijdens de inleidende
schermutselingen voortdurend in de gun
stigste positie te behouden. En faw
kwam, zo n honderd meter voor de fi-
rwachtte. Wéér wilde
oaiarciom mei een !.®n^eaast™mraPf
wachten tot het goede JLeeren en
kon Maspes wel tijd1? Gaiardoni
dat betekende prompt- da
kansloos werd geklopt-
Wel, zal men zeggen, ^aar°v™r h°èt
er nu dan nog spanning ™nItaUaanse
definitieve resultaat van wt1 zere-
sprintduel? Maspes was inuT!lv? eeko-
vierend uit de „zenuwenoonog
men. Inderdaad. Maar Ga'artl„,_ i
vierend uit
zich nog niet verslagen.
hii loopt na te hijgen -. - hii
lange sprint", zei Gaiardoni. toe u
van zijn fiets stapte en Maspes e
De helft van zijn „adem".is onl
In de volgende rit gaat hij eI! a„an dG
middellijk na de start ga zoiets.
™"i. T" -ee ronden lang. Ik k®1 tiij_
Ik ben wereldrecordhouder in
ha
ueii wereiaiecu»rax«/uuerx - ivraenes
race over 1 kilometer. En hi), M®sp^f
komt tollend bij de eindstreep. gn
wol wie dan nauwelijks
Ian gesmeed
mui los. Anto
nio Maspes kreeg van de weergoden
wel eens zien, wie dan "T,/..Piilks
beslissende rit wint..." Maar nappd
had Gaiardoni zjjn strijdplan g Ant0_
of daar barstte de regenbui ^°erg(>dr.n
PV PPP MP n nn adem to
vierentwintig uur om weer vy
k0men' RUUD VAN DEN HENDE
De laatste sprintzege van onze landgenoot De Graaf in Rocourt. Hy won de
eerste rit van de kwartfinales tegen de Fransman Morelon (rechts), maar verloor
de volgende twee en werd daardoor uitgeschakeld.
MiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMimmiiiiinmiiiHiHiiimimiiiiiiiiiimHiHiiiiminiiiniiHiiii»
H kennen dat de publieke belang
stelling voor het sprinten in de
wielersport de laatste jaren aan
zienlijk is afgenomen. De wat ouderen
onder ons herinneren zich wellicht
nog de glorieuze vooroorlogse dagen
van Poeske Seherens, Michard, Talo,
Gérardin, Falck Hansen en natuur
lijk van Moeskops. Toen ontketenden
wereldkampioenschappen wielrennen
een geestdrift, die ln deze dagen nog
slechts aan voetbalwedstrijden schijnt
te worden besteed. En natuurlijk, toen
Arie van Vliet en Jan Derksen nog
duchtig meetelden in de internationa
le wielerwereld en dat was meteen
in de na-oorlogse jaren leefde het
vaderland nog wel mee. Het laatst
in 1957 toen wij de glorie beleefden
dat beide matadoren bij de profs de
finale bereikten. Dat was ook in Ro
court. Maar daarna is het snel berg
afwaarts gegaan.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik die
kennelijk dalende interesse voor (met
name) het sprinten niet goed begrijp.
Deze tak van de wielersport nog
nipt vertroebeld door commerciële
troebelheden en „combines" is
"aar mijn smaak zéér attractief. De
sprint is een combinatie van snelheid
en vernuft, een in luttele minuten sa-
mengesperst drama, dat de aandacht
van de toeschouwer prikkelt, maar
"ooit of te nimmer uitput. En welk
een weelde wordt hem bezorgd tijdens
de laatste tweehonderd meter, tel
kens weer een apotheose, waarin de
spanning in een tiental seconden wordt
toegespitst. Dit is steeds weer bijna
adembenemend. En waarachtig niet
alleen voor de renners zelve. De sprint
mannelijk en flitsend
ftn^n^rhn'.j?erli'k onder Iedere om-
Roconfi^ Nu ja' wie Sisteren in
«nn t* i. Seruchtmakende strijd tus-
Serrn v, ilaan Bianchetto en de Belg
9 gezien, kan misschien eni-
m» J e' koesteren. Maar was die
manoeuvre van Bianchetto nu werke-
I* zo unfair of behoorde zij tot dat-
nftA i Wit In wielerkringen „het
uitgekookte sprintje" heet? De wed-
W'jajury had het voor het zeggen en
besliste ten nadele van de Italiaan.
aar ergens in mijn achterhoofd is de
ROCOURT, 5 aug. Een paar maan
den geleden reeds had Jan Derksen het
voorzichtig laten weten: „tenzij er een
wonder gebeurt en ik wereldkampioen
word of m de finale kom, gaat er een
streep onder mijn loopbaan als ivielren-
ver. Maar wat zou het heerlijk zijn als
ik mijn laatste wedstrijd om het wereld
kampioenschap kon afsluiten met een
plaats bij de laatste vier."
Zaterdagmiddag, het zal tegen een uur
of vier zijn geweest, werd de streep in
derdaad gezet. Jan Derksen was in de
kwart-finales uitgeschakeld. Hij stapte
van zijn fiets, keek weemoedig naar het
voertuig dat hem zo trouw en zo ge
zwind over de Europese pistes had ge-
voerd, wierp een blik. op de baan, jaar
hij ir 1957 zijn laatste wereldtitel ver
overd had, slikte iets weg en verklaarde:
„Heren, het is definitief: ik ben wiel-
renner-üf. Op 12 augustus neem ik af
scheid in het Olympisch Stadion in Am
sterdamdaarna rij ik nog een paar af-
scheidswedstrijden in het buitenland."
Zaterdagavond, op het uur dat hij
doorgaans de slaapkamer opzocht om
krachten te verzamelen voor het vol
gende gevecht, pakte Jan Derksen in het
hotel in Maastricht zijn vrouw bij de
arm en zei: „Kom op. 7e gaan de stad
in. Wc gaan gezellig uit en een biertje
drinken."
Zondagmiddag was Jan Derksen weer
in het stadion. Het nieuws van het af
scheid was uiteraard als een lopend
vuurtje rond gegaan. En waar hij dus
ook stond of ying, iedereen klampte
hem aan. Telkens dook dan weer de een
of andere jeugdherinnering0p. („Er
zijn er niet veel, die kunnen zeggen
dat hun jeugd heeft geduurd tot bijna
hun vijfenveertigste jaar Er werd ge-
sproke" over de beginjaren op de Alk-
■naarse wielerbaan. Dat was zo rond
1V34. Er werd verhaald over het eerste
sprintkampioenschap van N ederland;
over zijn internationaal debuut bij de
wereldkampioenschappen van 1938 in
Amsterdam, toen hij achter Jef van de
Vijver en Loatti derde werd; over de
eerste wereldtitel, in 1939 in Milaan;
'er de eerste wereldtitel bij de profs,
in 1946, in het eerste kampioenstoernooi
na de tweede wereldoorlog en de tweede
regenboogtrui der profs in 1957, hier
in Rocourt.
Eindelijk lukte net dan Jan Derksen
naar een tafeltje te loodsen voor een
apartje. Wij moesten beslist eens praten
over de toekomst. Want Jan Derk .n zal
zich st~aks niet alleen met nog meer
élan gaan toeleggen op het manager
schap van het Olympisch Stadion en
wellicht spoedig ook de zaken van zijn
Belgische collega Fons Versnick overne
men, hij mag ook een uitnodiging ver
wachten van de KNWU: als opvolger
van Arte van Vliet de opleiding van
baanrenners ter hand nemen.
„Er zal hoognodig iets moeten gebeu
ren," zeiden wij. Jan Derksen begreep
de uitnodiging en ordende de ideeën,
die hij zich in de loop der jaren heeft
gevormd over de manieren, waarop
nieuw talent voor de baan kan worden
gevonden.
„Om te beginnen," aldus Jan Derk
sen, „zal de KNWU een uitspraak
moeten doen over de vraag irat be
langrijker is: een wereldkampioen bij
de amateurs óp de weg als de hon
derdeneen factoren, die allemaal een
rol spelen, eens een keer ten gunste
van een Nederlander uitvallen, of een
vr wel zekere wereldkampioen in de
ploegachtervolging. Want, dit staat
vast, als in plaats van Nikkesen en
Koel twee renners van de ploeg, die
zich nu voorbereidt op het kampioen
schap op de weg, in onze achtervol-
qingsploeg hadden gezeten, zouden wij
een wereldkampioen hebben."
Jr Derksen ging verder: „Vervol
gens moeten wij het voor de Nederland
se wielrenners aantrekkelijk maken om
op de baan te rijden. Waarom blijven
ze nu allemaal op de weg? Omdat zij
daar geld kunnen verdienen en als ze
naar de baan gaan, moeten ze geld bij
passen. Hoe rodigen wij de jonge ren
ners uit Brabant en Limburg uit voor
de baan? Door ze op z'n minst de reis-
en verblijfkosten te vergoeden. Ik hoor
de laatst nog van twee Brabanders,
die best eens wilden proberen of ze het
als stayer niet ver kunnen brengen.
Het op en neer gaan naar Amsterdam
onze enige trainingsgelegenheid
kunnen ze echter niet betalen. Het
komt er dus op aan de gelden te ver
zamelen, too armee wij de opleiding van
baanrenners kunnen financieren. Eerst
dan staan we sterk. Want als de bond
jonge renners aan zich verplicht, kun
nen er ook voorwaarden worden ge
steld; bijvoorbeeld beperkende bepalin
gen ten aanzien van het deelnemen aan
'egwedstrfjden."
R. v. d. H.
gedachte aan een bijzonder behendig
ingrijpen van Bianchetto blijven han
gen. Natuurlijk ten onrechte. Maar de
grote sprintkunstenaar is natuurlijk
Antonio Maspes. En doet de manier
waarop hij in razende vaart over de
eindstreep pleegt te wippen soms
niet denken aan het befaamde „spron
getje" van Poeske Seherens uit de
dagen van weleer?
Groot was, dunkt mij, gisteren ook
onze Jan Derksen. Zelfs in zijn ver
lies. En natuurlijk moest men het
verwachten, maar het kwam tóch min
of meer als een verrassing toen hy
zaterdagmiddag plotseling bekend liet
maken dat hy er mee gaat stoppen.
Op 12 augustus a.s. zal hy in Am
sterdam zyn laatste ritten ryden. Na
tuurlijk heeft hy gelijk. Op een leeftijd
van 44 jaar kan men nog wei over
sprintersvernuft, maar onmogelijkmeer
over de even onontbeerlijke snelheid
beschikken.
Een paar jaar geleden heb ik Jan
Derksen eens in zijn woning in Am
sterdam opgezocht. H;j was er tóen
eigenlijk al aan toe meer afscheid te
nemen. Maar hy bekende mij by die
gelgenheid dat dit zijn afscheid in
derdaad en bijna letterlijk „een beet
je sterven" moest worden genoemd.
Hy zag er dienovereenkomstig zeer
tegenop.
Nu het zover is kan men
vaststellen dat hij heen
gaat op het moment, dat
men hem nog ziet als een
groot kampioen. Dit stukje
is bedoeld als een pleidooi
voor de sprint. Er moet,
geloof ik, weer iemand ko
men als Derksen om dat
pleidooi gewonnen te doen
zijn.
Kwartfinales: le serie, le rit: 1. Bianchet
to (It.) 11,9; 2. Bodnieks (Rusl.) 2e rit: 1.
Bianchetto 12.7; 2. Bodnieks. 2e serie le rit:
1. Trentin (F) 12.4; 2. Baensch. (Austr.). 2e
rit; 1. Baensch 13.4; 2. Trentin. 3e rit; 1.
1. Trentin (F) 12.4; 2. Baensch (Austr.). 2e
De Graaf 12.1: 2. Morelon (Fr.). 2e rit:
1. Morelon 12.5; 2. De Graaf. 3e rit; 1.
Morelon 12.5; 2. De Graaf. 4e serie le rit:
1. Sercu (B) 11.6. 2. Turrini (It.) 2e rit: i.
Sercu 11.5; 2. Turrini.
Halve finales: le serie le rit: 1. Bian
chetto (It.) 12.5; 2. Morelon (Fr.). 2e rit:
1. Bianchetto 12.6; 2. Morelon. 2e serie .e
rit: 1. Sercu (B) 12.2; 2. Trentin (F). 2e rit:
1. Sercu; 2. Trentin.
Finale: le rit: 1. Sercu; 2. Bianchetto
(gediskw.).
Om 3e en 4e plaats: le rit: 1. Trentin
12.7: 2. Morelon. 2e rit: 1. Trentin 13.2: 2.
Morelon.
Fren-
t.j; 2.
v.); 2.
jakker
Series: le serie: 1. Maspes (It.); 2. Fren-
net (B.>. 2e serie: 1. Gaiardoni (It.); 2.
Scob (Fr.. 3e serie: 1. Plattner (Zw.); 2.
Waddell (Austr.). 4e serie: 1. Debakker
(B.)2. Potzernheim (Did.). 5e serie: 1.
Ogna (It.). 2. Derksen (Ned.). 6e serie: 1
Sterckx (B.); 2. Gaignard (Fr.).
Herkansing: le rit: 1. Waddell (Austr.); 2.
Frennet (B.)3. Scob (Fr.); 2e rit: 1. Derk
sen (Ncd.); 2. Potzernheim (Did); 3. Gaig
nard (Fr.).
Kwartfinale; le serie le rit: 1. Maspes;
2. Waddell; 2e rit: 1. Maspes: 2. Waddell. 2e
serie le rit: 1. Gaiardoni: 2. Derksen. 2e rit:
1. Gaiardoni; 2. Derksen. 3e serie: le rit:
1. Sterckx: 2. Plattner. 2e rit: 1 Sterckx; 2.
Plattner. 2c rit: 1. Sterckx; 2. Plattner 4e
serie le rit: 1. Debakker; 2. Ogna. 2e rit: 1.
Debakker: 2. Ogna.
alve finale: le serie le nt: 1. Maspes, 2.
Sterckx. 2e rit: 1. Maspes; 2. Sterckx. ze
serie: le rit: 1. Debakker; 2. Gaiardoni; 2e
rit: 1. Gaiardoni: 2. Debakker. 3e rit: 1.
Gaiardoni: 2. Debakker.
Finale: le rit: 1. Maspes 11.9 sec.; 2
GOmdd°eni3e en 4e plaats: le rit: 1. Debakker
12.1 sec.; 2. Sterckx.
Halve finale; le rit: 1. Moskvin (Rusl.) 4
km in 5.09,03 2. Mogens-Frey (Den.) 5.12,84.
2e rit:: 1. Walschaerts (B.) 5.04,27 2. Por
ter (Gb) 5.04,44.
Herkansing: 1. Hinneberg (Did) 50 km ln
46.20,2 gem. 65.082 meter; 2. Schindler (Did)
op 110 meter; 3. Kohli (Zw.) op 2 ronden
en 120 meter; 4. Van Campen (Ned.) op 3
ronden en 100 meter; 5. Bottiau (Fr.) op 3
ronden en 280 meter; 6. Betrand (Fr.) op
5 ronden en 250 meter.
De volgende ploegen plaatsten zich voor
de kwart-finales: 1. Rusland 4.49.76; 2.
West-Duitsland 4.50.68; 3. Denemarken
4.51.54; 4. Tsjechoslowakije 4.52.78; 5. Frank
rijk 4.53.19; 6. Nederland (Oudkerk, Nikkis-
sén, Schuuring, Koel) 4.55.49; 7. Polen
4.56.09 8. Zwitserland 457.62.
De tijden van de overige landen, ale
werden uitgeschakeld: Italië. 4.58.59; Oos
tenrijk 4.58.72; België 4.59.13; Hongarije
5.00.64; Engeland 5.01.64.
Kwart-finale: le serie: 1. Rusland 4.52.71
sec.; 2. Zwitserland 4.56.58. 2e serie: 1. W.
Duitsland 4.47.82; 2. Polen 4.52.38 3e serie:
1. Denemarken 4.50.96; 2 Nederland 4.51.a3;
4e serie: 1 Frankrijk 4.52.80; 2. Tsjechoslo
wakije 4.53.82.
Theo Roelofs van HAC uit Helmond
zegevierde zondag in de omgeving van
Beverwijk in een 25 km Joop. Hij no
teerde een tijd van 1 uur 27 min 42,6
sec.
