„Kramp", toch winnende race
Voor Belgen is
BEHEYT géén
wereldkampioen
Ook
rumoer
de Franse
wielerwereld
Klenie Bimolt
ook heel snel
in titelstrijd
Oranje s roeiers
nog steeds in een
bescheiden rol
Davis Cup-spelers halen
de tennisfinale niet
Schneider en Jan Hajer
schakelen t
Mans-Van Eysden uit
Honkbal in HAARLEM ten
prooi aan een malaise
•Van Dam en Dame
Alleen Boele en Enters zijn reeds
zeker van plaats in finale
8 LANDEN om de GOUDEN-HELM 1963 AAN DE START
Zweedse zeilzege
op IJsselmeer
Te veel clubs
slecht spel en
weinig
Herman Willemse
derde in zwem-
race in Canada
PELE maakt het
al te bont
Van stekken
1
Rik I en II
Goede
greep
Wie betaalt er?
Anquetil's „verraad"
Het was alsof Benoni Beheyt er zélf wat verlegen mee was, toen de
Italiaan Rodonipresident van de Internationale Wielren-Unie, hem
zondag in de regenboogtrui hielpHet wereldkampioenschap heeft
hem deze eerste week nog niet bijster veel plezier verschaft.
a.s. MAANDAG 19 aug. t uur naar het OLYMPISCH-STADION te AMSTERDAM
HET GROOTSTE EN LAATSTE SPEEDWAY PROGRAMMA 1963
SCHEVENINGEN, 17 aug.
Willem Maris en Piet van Eysden,
de twee die jarenlang de min of
meer vaste keus vormden voor
het Nederlandse Davis Cupteam,
hebben het op de vijfde dag van
de strijd om de nationale tennis-
titels moeten afleggen tegen de
jongere tegenstanders Evert
Schneider en Jan Hajer. Zy zullen
nu zondag uitmaken wie van hen
de titel van Willem Maris zal over
nemen.
Te weinig kwaliteit
CO
„Ik bèn geen bedrieger. Ik hèb geen
contractbreuk gepleegd. Ik wilde
helemaal niet winnen en wereldkam
pioen worden. Ik heb slechts gespurt
voor de tweede plaats, achter... Rik
van Looy."
Zo verdedigt tot op de dag van
vandaag zich de bijna drieëntwintig
jarige Belg Benoni Beheyt, de (na
een tumultueuze eindsprint) nieuwe
wereldkampioen wielrennen op de
weg bij de professionals. En het is
opmerkelijk: Benoni Beheyt is niet
alleen nog steeds niet gelukkig met
de regenboogtrui en de kampioens
medaille; in eigen land zowel als in
het buitenland wordt in de kringen
der wielrenners de aanval, die Beheyt
in de laatste meters op zijn landge
noot Rik van Looy heeft ingezet ge
kwalificeerd als zeer onbehoorlijk.
Weinigen slechts zeggen meesmui
lend: „Heerlijk, dat er altijd wel weer
knapen zijn die afspraken negeren;
die zó voor de verrassingen zorgen,
die de wielrennerij bij de professio
nals in léven houden." De meeste
voorspellen Beheyt een snel en roem
loos einde van zijn carrière als pro
fessional. „Hij heeft zich ontpopt ais
een profiteur en als iemand op wie
je niet kunt vertrouwen. Dat nemen
wij niet in ons vak."
Zie hier het overtuigende bewijs, dat
wielrennen van professionals mets met
sport heeft te maken, dat overwinnin
gen worden gekocht en verkocht, dat
er voortdurend wordt gekonkeld m het
wereldje der profs, dat sportiviteit
wordt verkwanseld voor geld. ik hoor
deze en dergelijke uitroepen reeds van
hen, die voortdurend argwanend het
doen en laten van de wielrenners vol
gen; die met name bij de professio
nals uitsluitend denken aan combines
en andere kwalijke praktijken, waar
mee het publiek bij de neus wordt ge
nomen. Zo liggen de zaken echter niet;
zeker niet in het geval Van Looy-Be-
heyt, zelfs niet wat betreft de af
spraak, die voor de strijd om het we
reldkampioenschap begon in het Bel
gische kamp is gemaakt. Om dat te
verklaren, zullen we een paar jaar te
rug moeten gaan in de wielerhistone.
Iedereen kent ongetwijfeld wel de
periode van de hevige rivaliteit tus
sen Rik van Steenbergen jaren
lang de onbetwiste „heerser" in de
Belgische wielerwereld en Rik van
Looy. het toen nog jonge en met
onstuimige vaart aanstormende ta
lent. De conflicten, de heftige duels,
en de tot vijandschap uitgroeiende
wedijver verwekten zoveel sensatie,
dat het Belgische wielervolk adem
loos toekeek en gaandeweg in twee
kampen verdeeld raakte. Uiteinde
lijk won Rik II het pleit en met de
erenaam „Wielerkeizer van Heren
tals" werd uitgedrukt hoe Rik van
Looy domineerde in het Belgische
wielerleven. Intussen echter waren
kostbare jaren verloren gegaan. Rik
I en Rik II, samen in de formaties,
die de Belgen afvaardigden naar de
strijd om de wereldtitel, gunden el
kaar de triomf niet.
Onderwijl keken zowel de Belgische
wielerbond en de miljoenen aanhan
gers in het land droef toe. Buitenlan
ders reden in de regenboogtruien, die
als het er op aan kwam de sterkste
aan te wijzen naar België hadden
moeten gaan. Internationaal taande al-
APELDOORN, 17 aug. Klenie Bi-
molt, het 18-jarige Groningse zwemster-
tje. heelt op de eerste dag van de
strqd om de nationale kampioenschap-
Ïien een prestatie van wereldformaat ge-
everd. Zij won haar serie 200 meter
schoolslag in 2 min. 19.3 sec., slechts
0,3 boven haar recordtijd van enkele
weken geleden.
Klenie Bimolt leverde het enige opval
lende resultaat tijdens de kille openings
avond. Het ging er slechts om een plaats
in de finale te bereiken en de cracks
sprongen zo economisch mogelijk met
hun krachten om.
Voor de finale plaatsen zich, met de
in de series bereikte tijden:
400 meter vrije slag heren: Bontekoe
4.42.3, Bakker 4.44.1, Langerhorst 4.45.1,
Van Oest 4.46.9, Beyering 4.53.9, Van
Lint 4.55.1.
200 meter schoolslag dames: Klenie
Bimolt 2.49.3, Gretta Kok 2.54.4, Bettie
Heukels 2.57.6, Rita Kroon 2.58.-, Toos
Looys 2.58.-, Erna Loskamp 3.02.3.
200 meter schoolslag heren: Van Em-
pel 2.42.6, Mensonides 2.45.3, Van Alte-
na 2.47.9, Bruggink 2.48.8, Vriens 2.50.3,
Kalkman 2.52.-.
200 meter rugslag heren: Van Osch
2.23.3, Weeteling 2.27.5, Steyn 2.31.4, De
Jong 2.32.-, v. d. Kamp 2.33.-, Leysse-
naar 2.33.-.
200 meter vlinderslag heren: Langer
horst 2.28.6, Jiskoot 2.29.-, Sitters
2.37.3, Hermsen 2.42.9, Huizinga 2.45.3,
Janou 2.50.4.
dus de glorie van de Belgische wieler
sport. Dat alles leidde tenslotte tot een
belangrijke beslissing. Dat was enkele
jaren geleden, toen 1 an Looy Rik van
Steenbergen en andere sterke belagers
duidelijk achter zich had gelaten. Wij
wijzen, aldus de Belgische bond, onze
sterkste man voortaan aan als eerste
troef, die wij willen uitspelen in de
wedstrijd om het wereldkampioen
schap. Wij geven deze man de nodige
assistenten, die hem moeten bijstaan
in de strijd tegen de buitenlanders.
Tenslotte completeren wij de
ploeg met lieden die, mocht onze fa
voriet falen, alsnog kunnen proberen
een wereldkampioenschap voor de Bel
gen te veroveren.
Uitslagen uit de zesde ronde van het
toernooi om het open schaakkampioen
schap van Nederland: Bredewout -
Kerkhoff Vr-Vt Tilstra - Hoogedoorn 0-1
Van Oosterom - Van Donk 1-0 Te Vel
de - Scheffer 1-0 De Bondt - v.d. Tol
1-0.
ao is het begin van de „afspraak".
Rik van Looy want hij werd aan
gewezen als de onbetwiste nationale
favoriet, onder meer afgedwongen door
op grandioze wijze beslag te leggen
op het Belgische kampioenschap
toonde meteen aan, dat de nieuwe se
lectieformule van de Belgische wieler
bond een goede greep was. Het jaar
ervoor had hij voor de ogen van dui
zenden Nederlanders zich op het cir
cuit van Zandvoort niet verweerd, toen
de Fransman Darrigade een geslaag
de rush naar de eindstreep ondernam.
In zijn val immers sleurde hij Rik
van Steenbergen mee. Nu, in Karl
Marxstadt, werd hij wereldkampioen
en een jaar later, in Bern, andermaal.
En, aldus Van Looy, was het niet van
zelfsprekend, dat hij de ploeggenoten
die mede noeste arbeid hadden ver
richt om zijn en de Belgische triomf
te bewerkstelligen beloonde met een
„keizerlijk" salaris?
Het Belgische selectiesysteem heeft
intussen weerklank gevonden in Ne
derland. Toen Peter Post onlangs na
tionaal kampioen op de weg werd,
mocht hij bij de KNWU een aantal
helpers voor de ploeg, die naar de ti
telstrijd in Ron se zou worden afge
vaardigd, voordragen. Wie nu wil dit
streven naar eenheid in de nationale
ploeg bestempelen als gekonkel?
Waarom is het plotseling onsportief,
als een renner die zich dat is al
strijdend gebleken de mindere weet,
zich verbindt zijn krachten in dienst
te stellen van de favoriete ploeggenoot
om aldus te trachten de overwinning
te behalen?
In dit licht bezien, is het moeilijk
een andere verklaring dan contract
breuk te vinden voor het gedrag van
Beheyt ten opzichte van Rik van Looy.
Want, in dat contract stond, dat alle
Belgen zouden trachten Van Looy te
beschermen tegen de aanvallen van
de buitenlanders, dat zij geen aanval
op Van Looy zouden inzetten en dat
zij, als de operaties met succes zou
den worden bekroond, daarvoor een
ferme vergoeding zouden ontvangen.
En wat deed Beheyt? Toen Rik van
Loo hem twee kilometer voor de fi
nish vroeg de sprint aan te trekken,
was het antwoord: „Nee. ik kan niet;
ik heb kramp". Maar Beheyt spurtte
wel mee, in het wiel van Van Looy,
en passeerde hem vlak voor de eind
streep. Dat bracht Beheyt niet alleen
óe titel; dat betekende ook, dat alle
Belgen die de hele dag hadden geploe
terd om hun aanvoerder te bescher
men tegen de acties van de buiten
landers en hem vervolgens in een zo
gunstig mogelijke positie naar de eind
streep voerden... geen cent uitbetaald
kregen. Van Looy was immers geen
wereldkampioen geworden. Beheyt
voelt zich dan ook allerminst prettig.
Moet hij zijn ploeggenoten nu niet
schadeloos stellen? Maar hoe? Hoe
k it een jonge, pas beginnende wiel
renner aan het geld om salarissen te
kunnen uitbetalen? Hij heeft er zijn
„stalbaas al over aangeklampt. Mis-
schien wil die een bepaald bedrag op
tafel leggen. De kans is echter groot,
dat Rik van Looy, langzamerhand de
schok van de onverwachte ontknoping
te boven, een genereus gebaar gaat
maken en de in het contract genoem
de vergoeding alsnog uitkeert.
„Als die Beheyt nu maar wilde
zeggen, dat hij vlak voor de eind
streep voor de verleiding is bezwe
ken, zouden we hem veel zo niet al
les kunnen vergeven. Maar nee, nu
beweert hij, dat hij de sprint voor Van
Looy met wilde aantrekken, ook dat
hij slechts heeft gesprint voor de
tweede plaats achter Van Looy en
per ongeluk eerste is geworden. Nu
zegt hij Van Looy niet aan de trui
te hebben getrokken, maar zich
slechts te hebben afgezet, omdat hij
zo dicht by de trottoirrand zou ziin
gekomen. Maar bekijk de foto's. Er
is, op de eindstreep minstens een
meter ruimte tussen Beheyt en het
trottoir! Deze Beheyt is voor ons
geen echte kampioen", mopperen tal
loze Belgen in hun kranten. „Hij
heeft de regenboogtrui veroverd
maar ten koste van de vriendschap
van zijn ploeggenoten en van het
respect van de sportliefhebbers".
Overigens is nl®* alleen in België
rumoer ontstaan na de taferelen, die
zich zondag in Ronse "'J y® eind
streep hebben afgespeeld. ®Yei1
verhit zijn de debatten in F^ankr jk.
Daar beschuldigt Darrigade niemand
minder dan Anquetil van trouweloos
heid en van het verraden van ae
ploeggeest. „Ik heb Anquetil gevraagd
mijn eindsprint te lanceren. Ik neo
hem daarvoor een fors bedrag als De-
loning geboden. Maar toen ik de laat
ste twee kilometer om me heen keek,
was Anquetil in geen velden of .wegen
te bekennen. Hij heeft, als hij zelf
geen wereldkampioen meer kan wor
den omdat anderen beter sprinten dan
hij, Uever dat een buitenlander de ti
tel krijgt dan ik of een andere landge
noot". Verwacht niet, dat Anquetil
daar een spontaan „ja" op zal ant
woorden. Darrigade heeft echter ge
lijk. Anquetil zal beslist niet meewer
ken aan een wereldkampioenschap
voor Darrigade. Want wie zou met die
titel mooi weer spelen? De publici
teitsafdeling van de onderneming, die
reeds vele jaren een felle concurrent
is van de „stal", waaraan Anquetil is
verbonden. Vandaar dat nu zowel In
België als in Frankrijk feller dan ooit
wordt bepleit de samenstelling der
ploegen volgens de landenformtile af
te schaffen en daarvoor de selectie via
merkenteams in de plaats te stellen.
Zo is twee jaar geleden ook de Tour
de France van vele smetten gezuiverd, i
RUUD VAN DEN HENDE
KOPENHAGEN, 17 aug. v|®r Ne"
derlandse vertegenwoordigers 1 "e
herkansingen slechts één in de aie.
Dat is de weinig opwekkende s
van de eerste twee dagen van Vm
om de Europese roeikampioenscuappen
op het Bagvaerdsmeer.
In de ochtenduren was er alle
reden tot optimisme op de wi d<ïrige
baan. Dat de gestuurde Triton- van
de Berliner Ruderklub moest vei liezen
stond bij voorbaat vast, maar arna
volgde de prachtige overwin"1 f
Boele en Enters. Daarna
de prestaties heel wat bescheidener. De
twee met stuurman van fi?
met vele lengten verslagen en moest
met een derde en laatste PLaa„ acater
Denemarken en Joegoslavië genoegen
nemen. Max Alwin en Willem van der
Togt deden het in de series van de dub.
beltweeën nauwelijks beter ®lde
halverwege de baan reeds een verloren
race. Het verschil was uiteinde uk zes
lengten.
Vandaag bieden de herkansingen de
Nederlanders nog de mogelUjmeiatot
herstel. Bovendien is het lot de Neder
landers gunstig gezind geweest. De
skiffeur Röb Groen heeft m de Belg
Higny en de Deen Mogensen z(jn voor
naamste tegenstanders en hij moet zich
voor de finale kunnen plaatsen. Als
men voorts de prestaties van de diver
se ploegen in de diverse series van de
herkansingen vergelijkt, blijkt dat de
Nederlandse vertegenwoordigers in alle
gevallen de scherpste tijden hebben ge
maakt:
Vier met stuurman: Finland
(6.45.04), Denemarken (6.40.70), Ne
derland (6.23.11), Hongarije (6.24.76),
Griekenland (6.44.77).
Skiff: België (7.28.31), Denemarken
(7.47.25), Nederland, Rob Groen,
(7.16.49).
Twee met stuurman: Rusland
(7.29.69), Polen (7.36.75), Frankrijk
(7.45.25), Nederland Nereus (7.28.81).
Dubbel tweeGroot-Brittannië
(8.08.97), Nederland (7.48.90), België
(7.52.54), Denemarken (8.02.01), Roe
menië (7.57.42).
Ook voor Duitsland werd het, hoewel
de gestuurde vier en de beide tweeën
zich voor de eindstrijd plaatsten, een
slechte dag. Liefst vier Duitse ploegen
zullen zaterdag via de herkansingen
moeten proberen, de eindstrijden te ha
len. Dat is in jaren niet voorgekomen.
(Advertentie)
Nederland Engeland Nw.-Zeeland Denemarken Z.Afrika Duitsland Zweden Australië
In slopende duels, die twee tot
tweeëneenhalf uur duurden, won Ha
jer met 4-6 7-5 6-2 6-4 van Van Eys
den en zegevierde Evert Schneider
met 4-6 6-0 6-2 5-7 6-3 over Willem
Maris. Daarmee heeft de finale van
het Nederlands kampioenschap toch
nog een geheel andere aanblik ge
kregen dan de plaatsingscommissie
beoogde, toen ze Willem Maris en
Piet van Eysden op de eerste twee
plaatsen zette.
Er was een merkwaardige parallel
tussen beide halve finales. Jan Hajer
en Evert Schneider verloren beiden de
eerste set en wel met 4-6 na een ge
lijke stand 'van 4-4. Ze wonnen vervol
gens elk de tweede en derde set en
beslisten toen de partij in hun voor
deel, zij het dat Schneider daar vijf
sets voor nodig had en Hajer slechts
vier. En intussen kwam Willem Maris
bedrogen uit. „Ik train veertien dagen
en word weer kampioen", had hij ver
klaard. Maar hij had zich lelijk verke
ken op de vorm van zijn vooral op uit
houdingsvermogen getrainde jonge
re tegenstanders. Maris had ln de vijl
de set geen adem meer, hoewel Sdhnei-
MEDEMBLIK, 17 aug. De Scan
dinavische deelnemers aan de zeilwed
strijd om de Finn Gold-cup, die op het
IJsselmeer wordt gehouden, hebben
vrijdag hun stempel gedrukt op de
derde wedstrijddag. Tien deelnemers
uit Denemarken, Noorwegen en Zwe
den plaatsten zich onder de eerste
twintig. Van hen veroverde de 25-jari-
ge Zweedse schilder Jacobsson de eer
ste plaats terwijl zijn landgenoot Von
Griinewaldt derde werd.
Door zijn schitterende overwinning
heeft Jacobsson, die vorig jaar tweede
werd in de Europese titelstrijd, nu de
leiding in het algemene klassement.
Hij heeft een grote voorsprong op de
Rus Mankin.
Van de Nederlanders kwam alleen
Vries met een dertigste plaats tot een
redelijke prestatie. Willems, die vijf
tigste werd, staat in het totaalklasse
ment nog bij de eerste tien.
(Van onze honkbalmedewerker)
HAARLEM, 17 aug. Wat is er
met het Haarlemse tophonkbal aan de
hand? Die vraag dringt zich in sterke
mate op wanneer men een blik op de
ranglijst van de hoofdklasse-competi
tie werpt en constateert, dat de, vier
Haarlemse ploegen EHS. HHC,
Schoten en EDO op een rijtje mid
denin staan. Vier van de acht negen
tallen in de hoofdklasse zijn afkom
stig uit Haarlem en dat heeft vorig
seizoen en dit jaar tot gevolg gehad,
dat vrijwel in elk weekeinde binnen
36 uur drie hoofdklasseduels werden
uitgevochten, waarbij „broedermoord"
maar al te vaak voorkwam. De vier
Haarlemse hoofdklassers verspeelden
onderling veel punten aan elkaar, het
geen voor alle ploegen tot gevolg had,
dat zij voldoende punten verkregen
om degradatie te ontlopen.
De publieke belangstelling voor het
hoofdklasse honkbal is echter sterk ge
daald. Een dieptepunt werd vorige
week zaterdag bij de wedstrijd EHS-
VVGA bereikt: 49 betalende toeschou
wers. Met jaloerse blikken kijken de
Haarlemse verenigingsbestuurders
naar Rotterdam en Amsterdam, waar
respectievelijk Sparta, OVVO en VV-
GA veel publiek trekken. Sparta en
OWO, de beide koplopers in de hoofd
klasse, doen dat met aantrekkelijk
honkbal. WGA, dat aan een zwak sei
zoen bezig Is, speelt meestentijds niet
bijzonder sterk, maar nochtans komt
het publiek naar de wedstrijden van
de Amsterdamse gemeente-ambtena
ren.
Wat is hier nu de oorzaak? In
Rotterdam en Amsterdam hebben de
hoofdklassers het rijk alleen. In
Amsterdam ondervinden de hoofd
klassers weliswaar concurrentie van
vier eerste klassers, maar Haarlem
heeft naast zijn vier hoofdklassers
ook nog drie eerste klassers, waar
naar de nodige vaak meerdere
belangstelling uitgaat. De spoe
ling in de Spaarnestad is dus zeer
dun.
Is het grote aantal „top"-ploegen de
enige reden waarom liet publiek niet
naar de wedstrijden komt? Geenszins.
Er is een andere, veel belangrijker
reden: het vertoonde spel. Van de vier
hoofdklassers is feitelijk alleen EHS
tot aantrekkelijk honkbal in staat;
soms ook Schoten. Maar het spel, dat
HHC en EDO laten zien is voor het
publiek vaak onverteerbaar, enkele
goede wedstrijden ten spijt.
De enige oorzaak van het mindere
spel is: te weinig kwaliteit; de krach
ten zijn versnipperd. Het betalende pu
bliek gaat zeer terecht alleen daar
naar toe, waar iets te genieten valt,
waar het zich niet in de eerste plaats
behoeft te ergeren. En dat laatste is
in Haarlem maar al te vaak het ge
val.
Kan dit probleem op korte termijn
worden opgelost? Deze vraag zal moe
ten worden beantwoord door de ver
antwoordelijke clubleiders. Fuse
ring lijkt gezien de banden die de
meeste van de betrokken verenigingen
met voetbalclubs hebben vrijwel uit
gesloten. „Een concentratie van
macht" lijkt dan ook vooralsnog de
enige oplossing. In Haarlem zullen de
vier hoofdklassers en de drie eerste
klassers HCK, Kennemerland en
SC Haarlem hun beste spelers met
in standhouding van de eigen vereni
ging moeten laten uitkomen in twee
ploegen, die een plaats krijgen in de
hoofdklasse. Het spelpeil zal hierdoor
acceptabeler worden, waardoor de pu
blieke belangstelling zal toenemen.
Dit laatste is geen loze bewering,
want het publiek komt in groten geta
le naar de wedstrijden om de Haar
lemse Kunstlichtbeker, waar eveneens
geselecteerde ploegen aan het werk
zijn. Een tweede voordeel van de
„machtsconcentratie" zal het geringe
re aantal ,,top"-wedstrijden in Haar
lem zijn, waardoor de aandacht zich
veel meer zal gaan richten op een of
twee wedstrijden in plaats van drie of
vier. Voor de clubs zal dat financieel
aantrekkelijker zijn, immers de inkom
sten gaan hand in hand met de pu
blieke belangstelling. En de clubs die
de spelers aan de beide eventueel te
vormen teams hebben geleverd heb
ben alle belang bij een goede "na"'
ciële gang van zaken, want met de
geringe belangstelling van thans kan
men amper het hoofd boven water
houden.
In dit seizoen is gebleken, dat in
Haarlem en mogelijk ook in Am
sterdam andere wegen zullen moe
ten worden bewandeld, wil het club
honkbal gelijke tred houden met het
interlandhonkbal. De keuze zal voor de
clubleiders moeilijk zijn, maar wan
neer zij het oog gericht houden op ver
betering van het spelpeil zullen zij
slechts tot een cbnclussie kunnen ko
men: bundeling van krachten, waar
toe ook Bill Arce de honkbalcoacb
van de KNHB, die donderdag naar
Amerika terugkeerde reeds advi
seerde. Te hopen is, dat dit advies
niet in de wind geslagen zal worden
TORONTO, 17 aug. De Utrechtse
profzwemmer Herman Willemse is er
gisteren niet in geslaagd voor de der
de achtereenvolgende keer de vijftien
mijl lange zwemwedstrijd op het meer
van Ontario te winnen. Hij werd nu
derde achter de Egyptenaar Abdei
Abo-Heis, die de eerste prijs van 5.000
dollar opstreek, en het negentienjari
ge Amerikaanse meisje Mary Sinn uit
Ann Arbor, die tweede werd.
der veel meer had moeten lopen dan
hij.
Overigens was het spelpeil in de hal
ve finales beduidend lager dan de dag
tevoren bij het duel Schneider-Okker.
Hajer zomin als Schneider durfden vol
uit te spelen. Schneider startte met de
wetenschap dat zijn clubgenoot Maris
elk ondoordacht „stuntje" zou afstraf
fen. Hajer had duidelijk ontzag voor
de passeerteehniek van Van Eysden
en aarzelde eer hjj naar voren kwam.
Pas tijdens het langdurige service-du
el van de tweede set begon hij wat
meer pressie uit te oefenen.
Eén finale werd traditiegetrouw vrij
dag reeds beslist; de eindstrijd van
het dames-dubbelspel. Mevr. De Jong
en Anja Lepoutre prolongeerden hun
titel door een overwinning met twee
maal 6-4 op Elly Crocke en Betty
Stöve. De eer van de zege kwam ge-
hee' toe aan mevr. De Jong, die als
meest geroutineerde speelster van
het viertal een aantal crossvolleys gaf,
die voor haar jongere tegenstandsters
volkomen onbereikbaar bleken.
Damesdubbelspel. Finale: mevr. De
Jong-Anja Lepoutre - Els Crocke-Bit-
ty Stöve 6-4 6-4.
Heren enkelspel. Halve finales:
Schneider - Maris 4-6, 6-0, 6-2, 5-7, 6-3;
Hajer - Van Eysden 4-6, 7-5, 6-2, 6-4.
Gemengd dubbelspel. Kwartfinales:
Trudy Groenman-Okker - Corrie Sie-
mers-Frederikse 7-5 6-2; Betty Stöve-
Piet van Eysden - Els Krocke-Hajer
6-3 7-5; Eva de Jong-Maris - Joyce
Sluyter-Scholtz 8-6 9-7; Jenny Ridder-
hof-Goris - Anja Lepoutre-Barth 2-6,
6-4. 6-3.
SAO PAULO, 17 aug. Voetbalman
tador nummer één, de Braziliaan Pe-
le, is voor de tweede maal binnen een
maand betrokken geweest bij een in
cident op het veld. Nadat hij de vori
ge maand een tegenstander een klap
had gegeven, werd hij donderdag in
Sao Paulo van het veld gestuurd.
Het gebeurde in de wedstrijd van
zijn club, Santos, tegen de plaatselijke
favoriet Sao Paulo in het Pacaembu-
stadion. Toen in de eerste helft de
thuisclub een voorsprong van 3-1 nam,
oordeelden Pele en een andere ster
van het Braziliaanse voetbal, Coutin-
ho, het nodig de scheidsrechter lastig
te vallen. Deze voelde zich door de
spelers van Santos bedreigd en in het
inmiddels ontstane tumult wist hij
niets beter te doen dan de twee groot
ste oproerkraaiers, Pele en Coutinho,
naar de kleedkamers te verwijzen.
Na de rust kwam Santos met slechts
acht spelers op het terrein, omdat
back Aparecido bij de thee was ge
bleven. In de 54e minuut van de ont
moeting bracht Sao Paulo de stand op
4-1 en dat bleek voor de buitenspelers
van Santos, Dorval en Pepe, aanlei
ding om zonder enige opgaaf van rede
nen het veld te verlaten. De scheids
rechter nam aan, dat Santos de wed
strijd wilde saboteren en staakte d®
ontmoeting. Er zullen waarschijnlijk
strafmaatregelen volgen.
Probleem No. 93 van. B. M. Marshall.
Eerste eervolle vermoldlm?
Informal TöuTHëf 1939.
Wit geeft in 2 zetten mat.
In de volgende partij Nuerberg tegen
vrijpion.
1. d4 d5; 2. Pf3 Pf6; 3. c4 c6; 4. Pc3
dc4: 5. Lf4 b5; 6. a4 b4; 7. Pa2 e6; 8.
e3 La6; 9. Pd2 Dd5; 10. Del c3! (De ge
vaarlijke vrijpion!) 11. bc3: 12. Kfl: b3;
13. c4 Df5; 14. Pc3 Dd3i; 15. Kgl? (Wit
had Pe2 moeten spelen). 15. Lb4; 16.
Pcbl.
Stelling na de 16e zet van wit:
Wit: Kg8 Df7 Tdl Ld2 Pb6, pionnen
b7 c6.
Zwart: Kd8 Dd4 Ta5 La4 Lh2, pionnen
c4 g7.
Oplossing probleem No. 92 van Alain
White: Dbl De oplossing van dit pro
bleem zal voor menigeen een zware op
gave geweest zijn! In de aanvangsstel-
ling lijkt het namelijk niet juist de dame
weg te spelen vanwege de volgende
varianten: Dg6: 2. g3; Dg5 2. g4; Dh3 2.
gh3: Df3 2. gf3: Na de sleutelzet Dbl
vindt men de matvarianten als het ware
in spiegelbeeld terug op de damehelft!
Een vrijpion in het middenspel.
16. Pe4! 17. Pe4: b2! Wit gat het op;
Zijne Majesteit de vrijpion bezorgt zwart
de winst. Db2: gaat niet wegens Ddl
met mat.
Correspondentie - adres: A. Perquin,
Persijn 48, Amsterdam-Buitenveldert.
Probleem voor geoefende oplossers.
No. 4142 van J H Scheven te Kerkrade
Wit speelt en wint Oplossingen kun
nen ingezonden worden tot 15 sept. a. s.
aan B. H. M. Stevens. Eikenlaan 36,
Heemstede.
OPLOSSING
van No. 4135 van Joh. v. d. Boogaard
te Rotterdam.
Wit speelt naar: 16-11, 33 23, 7, 19,
38. 32, 5, z42, 38, zl9, 17, 41, 26 en wint.
Een niet te lastig maar wel mooi vraag
stuk; men lette hier speciaal op het
scherpe eindsoel dat op naam staat van
A. F Hoogvelt.
Probleem voor beginnende oplossers.
No. 781 van J. Bus te Heemstede.
Wit begint en wint. Oplossingen van
de nummers 781 en 782 kunnen tegelijk
ingezonden worden tot 1 heptember a. s.
OPLOSSING
van No. 776 van C. C. H. Swinkels
te Schiedam.
28-22, 18x27 37-31, 27x36, 32-28, 23x32,
38x20, 15x24. 34-29, 24x33, 43-38, 33x42,
48: 37 en wint op tempo.
Een heel goed en gaaf stukje, weliswaar
niet moeilijk doch leerzaam omdat het
aan de praktijk ontleend lijkt.
De Maandprijzen.
De prijs over de maand mei ad 5.—
van de afd. geoefenden werd gewonnen
door de heer H. v. Vliet te Amsterdam;
die over de maand juni door Tom Kie-
boom te Rotterdam.
Het partijspel.
Onze trouwe medewerker Joh. v. d.
Boogaard te Rotterdam is behalve een
groot problemist ook een geducht hoofd
klassespeler en heeft zijn steentje bijge
dragen tot het landskampioenschap van
ztjn club Het Oosten.
Voor de competitie speelde hij met wit
de volgende zeer interessante en moei
lijke partij tegen J. v. Oosten te Den Haag
1. 32-28 20-24; 2. 37-32, zwart gaf met
zijn eerste zet te kennen op tempowinst
te spelen (hetgeen hem ook gelukte),
waarom nam wit als tweede zet niet 31-
27? Dat verijdelt zwarts plannen en wit
heeft goede kans op tempó-voordeel. 2.
18-23; 3. 41-37 14-20; 4. 46-41 12-18:
5. 31-27 17-21; 6, 37-31 21-26: 7. 41-37
7-12; 8. 34-29 23x34; 9. 40x29 20-25; 10.
29x20 25x14; zie de tempo's. 11. 39-34
18-23; 12. 44-39 12-17; 13. 49-44 17-21; 14
44-40 15-20; 15. 50-44 10-15: 16. 34-30 20-
24; 17. 30-25 23-29; zwart wil geen ge
legenheid geven om de opsluiting te ver
breken door 33-29 enz. 18. 35-30 24x35;
19. 33x24 19x30; 20. 25x34 5-10; 21. 38-33
14-19; 22. 42-38 10-14; 23. 47-42 14-20; 24.
33-29 9-14;, 25 38-33 4-9; 26. 28-22 1-7; het
is de moeite waard te onderzoeken wat
de gevolgen geweest zouden zijn als
zwart ook de andere vleugel was gaan
opsluiten 27. 33-28 20-24; 28 29x20 14x25;
29. 39-33 19-24, 30. 34-30 25x34;' 31. 40x20
15x24; 32. 43-39 13-19; 33. 45-40 9-14; 34.
40-34 14-20; 35 48-43 8-12; 36. 34-29 12-17;
37. 43-38 2-8; 38. 44-<"l 35x44 39. 39x50
20-25; 40 29x20 25x14; 41. 33-29 14-20 42.
38-33 19-24; 43. 29-23 20-25? dit is niet
de beste, beter was 3-9 om op 23-18 met
8-13 enz. te kunnen vervolgen waarna
zwart grote winstkansen heeft. 44. 50-44
25-30; 45 44-40 30-35; nog is 3-9 aan te
bevelen. 46 23-18 35x44; 47. 18-12 7x18;
48. 22x2 44-50; 49. 2x35 50-45; 50 27-22
45-1; 51 31-27 26-31; 52 37x26 1-23; 53.
28x19 17x48. 54 27x17 11x31: 55 36x27 3-9
en hier werd tot remise besloten. Een
spannende en moeilijke partij.
