„Als de Katholieke Kerk schuld heeft aan de
scheiding, bidden wij deemoedig om vergiffenis"
Kerk moet zichzelf begrijpen
Kerk moet zich vernieuwen
Eenheid van de christenen
Gesprek met moderne wereld
i CONIMEX'
Prof. dr. AMertens op
congres ziekenhuiswezen
In ziekenhuis is geen
ruimte voor de charitas
van de oude stempel
Sport compenseert
Rubinstein brak j
dure eed
Oecumene
-L KET JAP
-ebrmh van K£lJ'lr
Toch in Duitsland
Pompbediende van
geldtas beroofd
Stoffelijk overschot
van vrouw gevonden
Th. Aalbers
MAANDAG 30 SEPTEMBER 1963
r-AGINA 8
De Vietnamese aartsbisschop van
Hué, mgr. Ngo Dinh Thuc,
arriveert in de Sint Pieter.
ROME, 30 sept. Paus Paulus
VI begon zijn rede, gisteren uit
gesproken ter gelegenheid van de
heropening van het Tweede Vati
caans Concilie, met een hoogge
stemd welkom aan alle Concilie
vaders en vergaderden. Weest ge
groet, broeders, zo sprak hij, zo
ontvangt u de geringste onder u,
de dienaar der dienaren Gods, ook
wanneer deze belast is met de
hoogste macht, de sleutelmacht
die Petrus van Christus, de Heer
kreeg. Hij dankt u voor het teken
van uw gehoorzaamheid en van
uw vertrouwen, waarvan uw aan
wezigheid spreekt. God is onze
getuige, wanneer wij, en wel bij
het begin reeds van deze tweede
zitting der grote synode, u zeg
gen, dat in onze geest geen bedoe
ling bestaat voor menselijk heer
sen, geen zucht naar exclusie e
macht, maar slechts de wens n
de wil de Goddelijke Opdracht uit
te oefenen, die ons onder u en uit
u, broeders, tot Opperherder
maakt.
Zelfonderzoek
Vernieuwing
De twee waarnemers van de Rus
sische Orthodoxe Kerk bij het
Concilie, de aartspriesters Vitali
Borovoi en Jakov Ilic, gefotogra
feerd op het Sint Pietersplein
Liturgie
Kardinaal Bea vol aandacht voor
de rede van de Paus.
Waarnemers
ledereen heeft zo z'n
eigert genoegens. Ze geven
het leven kleur en
bieden ontspanning.
Zoals Arsenal: een
grote sigaret in formaat,
smaak en aroma.
Ketjap Is een
licht gekruide
sojasaus, die
op natuurlijke
wijze een
heerlijke
pikante smaak
geeft aan vele
gerechten.
HET allerbeste voor de rijs
HET ALLERBESTE VOOR DE RIJSTTAFEL ^Br°e.tfr.ïï.,7ï
Thuis verplegen
Donkere poort
Moderne wereld
Groet aan allen
,'nnRn
i
Paus omschrijft vierledig
doel van het Concilie
lAdvertentie
(Van onze Romeinse correspondent)
Het was 's Pausen voornemen allen
zijn eerste encycliek te zenden, maar
waarom, zo vroeg hij zich al, aan een
document toevertrouwen wat door een
gelukkige en bijzondere omstandigheid,
dit oecumenisch Concilie, ook monde
ling kan? Het levende woord moge dan
de encycliek vervangen die de Paus,
als God het wil, na alloop van deze
drukke periode aan de bisschoppen
hoopt te richten. Daarna herdacht de
Paus zijn voorganger, die dit Concilie
heeft gewild en bijeengeroepen om de
Kerk nieuwe wegen te openen en op
aarde nieuwe bronnen van verborgen
en Iris water van de leer en de genade
van Christus aan te boren. Onafhanke
lijk van enige impuls van menselijke
kant, zonder enige dwingende omstan
digheid, maar evenzeer de hemelse
plannen radend als met een intuïtie
ziende in de donkere zorgen en behoef
ten van onze tijd, heeft Joannes XXIII
de verbroken draad van het eerste Va
ticaanse Concilie weer opgenomen.
Vervolgens herhaalde de Paus de
doelstellingen die Johannes XXIII
het Tweede Vaticanum gege
ven had: ,,Niet zozeer over een aan
tal gewichtige hoofdstukken van de
kerkelijke leer beraadslagen, maar de
vragen en noden van heden doorgron
den en uitleggen. Het is niet alleen
onze taak die kostbare schat, de ka
tholieke leer, te behoeden, alsof ons
slechts het verleden bezig hield, wij
willen veeleer met ijver en zonder
vrees ons aan het werk zetten voor
datgene wat onze tijd vraagt en daar
mee de weg vervolgen, die de Kerk
reeds twintig eeuwen gaat. Het stre
ven naar het naderbij brengen van de
eenheid van alle christenen is een
taak die paus Joannes aan het Con
cilie toegewezen heeft. Wij gaan, zo
vervolgde Paulus VI, verder op deze
weg. Uitgang, richting en doel is
Christus. Geen licht zal in deze ver
gadering schijnen, dat niet Christus
is, geen waarheid zal onze geest inte
resseren buiten het woord des Heren,
geen ander streven zal ons leiden
dan het verlangen Hem volkomen
trouw te zijn. Geen andere steun zul-
lenwij hebben dan Zijn woord, dit
onze troosteloze zwakheid sterk maakt:
Zie Ik ben met u alle dagen tot de
voleinding der tijden.
Als het Concilie van deze visie en op
vatting uitgaat, dan kunnen wfl beter
de voornaamste doelstellingen ervan
begrijpen, die wij in het kort in vier
punten samenvatten:
1. Het Kerkbegrip, of als men dat lie
ver wil zeggen, het zichzelf begrijpen
van de Kerk.
2. De hervorming van de Kerk.
3. De vereniging van alle Christenen.
4. Het gesprek van de Kerk met de
moderne wereld.
Wij geloven dat dit oecumenisch Con
cilie geroepen is in de Kerk het licht
te ontsteken, de leer van l«aar eigen
zijn. Als de bruid van Christus zich in
Hem weerspiegelt kan zij haar eigen
gestalte ontdekken, de schoonheid, die
Hij in haar kan uitstralen. Daarom
zullen de eigen aangelegenheden van de
Kerk zelf en het doorzoeken van haar
innerlijk leven het hoofdthema van deze
zitting van het tegenwoordige Concilie
vormen, voor zover deze zaken uitge
drukt kunnen worden in menselijke taal.
Onder de verschillende problemen,
die deze bezinning oproept, handelt het
eerste over het Episcopaat, diens func
tie en betrekkingen tot Petrus, nadat
het Eerste Vaticaans Concilie het Ro
meinse Pontificaat gedefinieerd heeft.
De leer over het Episcopaat moet dan
gevolgd worden door een andöpe, over
de samenstelling van het zichfbare en
mystieke Lichaam, dat de in de wereld
strtjdende en pelgrimerende Kerk is:
de priesters, de religieuzen en de gelo
vigen en de van ons gescheiden broe
ders. Dit alles is het eerste hoofddoel
van dit Concilie.
Onze verwachtingen richten zich ook
op een ander hoofddoel van dit Conci
lie, de vernieuwing van de Kerk. Zich
vernieuwen, zich verbeteren, zich in
spannen om in overeenstemming te ko
men met het Goddelijk voorbeeld is
een grondverplichting van de Kerk.
Slechts na dit werk van inwendige hei
liging kan de Kerk haar gelaat aan de
gehele wereld tonen en zeggen: ,,Wie
Mij ziet ziet Christus", zoals ook Chris
tus van zichzelf gezegd heeft: „Wie Mij
ziet ziet de Vader."
In deze visie wil het Concilie een
wederopvoeding van geweldige geestelij
ke en morele energie zijn, iie in de
schoot van de Kerk verborgen liggen.
Een verjonging van inwendige krach
ten, en ook van de normen die de juri
dische structuren en rituele vormen re
gelen. Het Concilie streeft naar vernieu
wing. De hervorming die het zich voor
stelt, betekent niet een omwenteling
van het tegenwoordige leven van de
Kerk of een breuk met de Overleve
ring, maar veeleer een huldiging van
de traditie doordat de Kerk alles af wil
stoten wat in haar verouderd is of ge
brekkig geworden.
Met de levende Christus komt een
levende Kerk overeen. Als het geloof
en de liefde de beginselen van haar
leven zijn, mag niets nagelaten wor
den om aan het geloof de vreugdevolle
zekerheid en nieuw voedsel te geven.
De opvoeding tot liefde zou daarna de
ereplaats hebben. Wij moeten streven
naar de Kerk van de liefde, als wij wil
len dat zij in staat is zichzelf en de
wereld om haar heen te vernieuwen.
Een immense taak.
Het program van het Concilie mondt
hier uit in onmetelijke gebieden. Een
van deze, en een wel op de eerste plaats,
is de heilige liturgie, waaraan in de
eerste zitting lange discussies gewijd
zijn die, zo hopen wij, in de huidige zit
ting een gelukkig einde zullen vinden.
Andere terreinen zullen zeker dezelfde
opmerkzaamheid van de Conoilie-va-
ders vinden, ook al vrezen wij dat de
korte duur van de beschikbare tijd ons
niet zal toestaan die alle passend te
bestuderen. Een groot deel daarvan zal
daarom de taak zijn voor een derde zit
ting.
Er is door paus Joannes een derde
doel aan het Concilie gesteld. De nieu
we en de thans in volle ontwikkeling
zijnde bewegingen in de schoot van de
van ons gescheiden Christelijke gemeen
schappen maken heel veel duidelijk.
Men ziet voor het eerst dat er slechts
één Kerk van Christus is; deze moet
dus één zijn. Men kan deze mysterieu
ze en zichtbare eenheid slechts berei
ken in de gelijkheid van geloof, in de
deelname aan dezelfde sacramenten en
in de organische harmonie van één en
kele kerkelijke leiding, ook al zal dit
geschieden met eerbiediging van een rij
ke menigvuldigheid van taal, van ritue
le vormen, van historische overleverin
gen, plaatselijke voorrechten, geestelijke
stromingen en legitieme instellingen.
Het bijeenroepen van dit Concilie is ook
onder dit gezichtspunt karakteristiek.
Het streeft naar een Oecumeniteit, die
totaal en universeel wil zijn, tenminste
naar de wensen, beden en voorbereidin
gen. Heden een hoop. opdat het morgen
werkelijkheid wordt.
Hierop wendde de Paus zich tot
de vertegenwoordigers van de chris
telijke religies, die uitgenodigd zijn
als waarnemers het Concilie bij te
wonen. „Wij groeten u van ganser
harte, wü danken u voor uw aanwe
zigheid, door uw bemiddeling zenden
wij onze boodschap van vaderlijkheid
en broederlijkheid aan de eerbiedwaar
dige christelijke gemeenschappen,
die gij hier vertegenwoordigt. Wan
neer de Katholieke Kerk schuld heeft
aan de scheiding, dan bidden wij dee
moedig God om vergiffenis en vragen
wij tegelijkertijd de broeders verge
ving, als zij zich door ons gekwetst
zouden voelen. En wat de Katholieke
Kerk aangaat, zij is bereid alle bele
digingen te vergeten, die haar getrof
fen hebben, en al het lijden dat zij
leed in de lange tijd van twisten en
scheiding."
„De Hemelse Vader," zei de Paus,
„moge onze verklaring aannemen en
ons allen tot de waarlijk broederlijke
vrede terugbrengen. Opdat de aanwezi
ge waarnemers voor hun christelijke ge
meenschappen de boodschappers kun
nen zijn en onze stem ook doordringt tot
de andere gemeenschappen, die onze uit
nodiging tot deelname aan het Concilie
niet hebben aangenomen, willen wfl eni
ge criteria vaststellen, waardoor onze
houding ten aanzien van de verster
king van de kerkelijke eenheid met de
gescheiden broeders bepaald wordt. On
ze taal wil vredelievend zijn en absoluut
oprecht en loyaal. Hfl verbergt noch
valstrikken, noch tijdelijke belangen.
Wij zijn aan ons geloof, van welke er
Goddelijke oorsprong wfl overtuigd zfln,
oprechte en vaste bflval verschuldigd,
maar wfl zfln ervan overtuigd dat dit
geen hinderpaal vormt voor de verlang
de overeenstemming met onze geschei
den broeders."
„Op de tweede plaats zien wfl met
eerbied naar de oorspronkelijke en ge
meenschappelijke religieuze erfenis, die
bfl onze gescheiden broeders bewaard
is gebleven en voor een deel ook geluk
kig ontplooid. Tenslotte willen wfl nog
zeggen, dat wij bij de tegenwoordige
grote moeilijkheden voor hereniging vol
(Advertentie)
Over elke
echte Bahrm
schotel hoort
een scheutje
Ketjap. Dan
pas is het
smullen ge
blazen.
rauwe groente
met Ketiap
PuSTddsTa (of
rauwe groente)
gewoon klaar
met azijn en
slaolie, maar
voeg er tevens
een theelepel
Ketjap aan *oe-
Verrukkelijk.
Jusjffiet
V^ptijdens of
na het braden
van vlees, kip
of gehakt een
scheutje Ketjap
toe. Het vlees
wordt dan nog
lekkerder en
de jus wordt
prachtig bruin
en pikant.
Soep_rnet
Ketjap.
Een scheutje
Ketjap in ge
bonden soep
zal de smaak
belangrijk op
voeren. Neem
zelf derf
V. i lV... ii+Xii vvy..vx\
HSV Hl a Weer verkrijgbaar: mooi rijst»
JflL ok gHHÉvdP^^flnitafel-receptenboekje. Vraag Uw
x - winkelier, of stuur briefkaart
(Van onze Haagse redactie)
SCHEVENINGEN, 30 sept. Dr. A.
Bartels, staatssecretaris van .Sociale
Zaken en Volksgezondheid heeft tijdens
de slotzitting van het driedaagse con
gres van het katholieke ziekenhuiswe
zen als zfln mening uitgesproken dat
er al te lang een niet geheel gerecht
vaardigd onderscheid is gemaakt tus
sen lichamelijk en geestelijk zieken.
Als voorbeeld hiervan noemde hfl het
recente advies over de verlenging van
de verpleegduur in het kader van de
wettelijke ;iekenfonds verzekering.
Hierin wordt gezegd dat die verlenging
alleen zou moeten gelden voor de li
chamelijk zieken en niet voor de gees
teszieken. Dr. Bartels acht dit een niet
geheel gerechtvaardigde discrimina
tie van de geesteszieke patiënt.
Tfldens de slotzitting van het congres
werd ook gesproken door prof. dr. A.
Mertens, hoogleraar in de sociale ge
neeskunde aan de katholieke universi
teit in Nflmegen. Hfl behandelde het on-
irp:
schappij". Hfl pleitte onder meer voor
een zakelijker bedrijfsvoering van de
ziekenhuizen.
„De zuster die een armlastige pa
tiënt toevoegde: U moet niet denken
dat wfl een chari atieve instelling
zfln, had geflik' zu meende prof,
Mertens. De inkomsten en uitgaven
moeten elkaar in evenwicht houden
en daarin is geen ruimte meer voor
de charitas van de oude stempel.
Ook bfl de gunning van levering van
diensten of goederen aan het zieken
huis moeten meer dan nu geschiedt de
motieven gehanteerd worden die ook
in het bedrijfsleven gelden. Nu is het
doen van een gift of een familierelatie
met een leidende figuur soms aanlei
ding de levering te gunnen.
Prof. Mertens toonde zidh ook een
groot voorstander van het meer dan
thans verplegen van zieken thuis in
plaats van in het ziekenhuis. Het
„thuisfront" van de curatieve gezond
heidszorg bestaande uit de huisarts, de
specialist en de kruisvereniging, moet
daarvoor versterkt worden. Vooral een
grotere samenwerking tussen de spe
cialist (die meer „het vijandige leven"
in zal moeten) en de huisarts is daar
bij voor de patiënt geboden.
In de bestuurssamenstelling van
ziekenhuizen leeft meermalen nog het
verleden voort. Het bestuur zou niet
zelf bfl uitbreiding of vervanging de
nieuwe leden moeten kiezen, maar zou
dit door de bevolking moeten laten
doen. Prof. Mertens zag hierin wel
organisatorische moeilijkheden al zou
het denkbaar zfln dat bfl voorbeeld le
den van de kruisverenigingen, die door
hun lidmaatschap al blijk hebben gege
ven van hun belangstelling in deze sec
tor, die bestuursleden zouden kiezen.
Mgr. A. Schaaper, vicaris-generaal
van het bisdom Rotterdam, sprak za
terdag namens het episcopaat het con
gres toe. Hfl sprak zich uit voor een
meer menselijke en meer zielzorgelij
ke, godsdienstige benadering van de
zieke mens.
„Hfl moet eventueel bege.eid worden
door de donkere poort van de dood,
waarachter het eeuwige leven is", zo
zei mgr. Schaaper. Ook bepleitte hij een
nauwere samenwerking van de plaat
selijke of regionale instanties op het
gebied van het ziekenhuiswezen.
De tijd 'eek hem ook rflp voor een
intensivering van het contact met de
met-katholieke instanties op het gebied
van het ziekenhuiswezen. „Op pruden
te wflze zal moeten worden nagegaan
hoe dit contact het beste kan worden
verwezenlijkt", aldus mgr. Schaaper.
deemoed ons vertrouwen stellen in God.
Als de historische werkelijkheid zou te
leurstellen, dan herinneren wfl aan het
bemoedigend woord van Christus: Wat
bfl de mensen onmogelijk is, is moge
lijk bfl God."
Tenslotte wil het vierde doel
dit Concilie een brug slaan naar de hui
dige wereld. Reeds terstond bfl het be
gin van de eerste zitting heeft dit Con
cilie een boodschap en een groet van
broederlijkheid en hoop de wereld inge
zonden. Dit betekent, zei de Paus, dat
het Concilie leeft door de liefde 'en deze
liefde steunt ons, wanneer wfl onze blik
richten op het beeld van het tegenwoor
dige mensenleven en vele dingen zien
die ons met smart vervullen. Wij moe
ten realisten zfln en mogen niet ver
bergen dat in sommige landen de Kerk
en de godsdienst worden bestreden, dat
hiërarchie en gelovigen onderdrukt wor
den wegens hun trouw aan Christus en
aan de Kerk. In andere landen worden
principiële rechten van de mens onder
drukt door de beginselen en methodes
van politieke, raciale en anti-religieuze
onverdraagzaamheid.
„Dit is niet alles. Een blik op de
wereld vervult ons met grote droefheid
wegens zovele andere kwade dingen.
Het atheïsme overstroomt een deel van
de mensheid. Terwfll het licht van de
wetenschap krachtiger wordt, breidt de
duisternis van het God niet kennen zich
uit. Wij zouden nog veel kunnen zeggen
over deze moeilflke verhoudingen,
maar vandaag is ons hart en dat van
het Concilie van de gehele Kerk vol lief
de."
„Wfl zien naar onze Kerk en haar
verschillende en tegengestelde uitin-
HAMBURG, 30 sept. De 73-jarig©
Duitse pianist Arthur Rubinstein heeft
zfln dure eed toch gebroken. In 1941
had Rubinstein die in Polen het
slachtoffer werd van een brutale repre
sailledaad van Duitse soldaten
gezworen van zfln leven Duitse
bodem niet meer te zullen betreden.
Om die reden gaf hfl enige maanden
geleden in Nflmegen een concert spe
ciaal voor Duitse toehoorders. Onder
strenge geheimhouding is Rubinstein nu
toch in Hamburg geweest om daar voor
80.000 mark vier concertvleugels voor
Israël te kopen.
SITTARD, 30 sept. Gistermorgen
hebben twee mannen een roofoverval
gepleegd op het tankstation aan de
rijksweg-noord te Sittard. Zfl stopten
met hun auto om te tanken. Toen dit
gebeurd was greep een van de twee de
45-jarige pompbediende in de nek, ter
wfll de andere hem een tas met geld
ontrukte, die naar schatting 100 gulden
bevatte.
De mannen verdwenen met de auto,
waarna de pompbediende de politie
waarschuwde. Tot dusver is het niet
gelukt de daders aan te houden.
BRUINISSE, 30 sept. Een veer
tienjarige jongen uit Bruinisse heeft za
terdag op de Krammerplaat het stoffe
lijk overschot van een ongeveer vflftig-
jarige vrouw gevonden. De politie heeft
het lichaam naar Bruinisse gebracht.
De vrouw had geen kleding aan en had
enkele wonden aan het hoofd. Zfl moet
kort geleden om het leven zfln geko
men.
gen met onmetelijke sympathie en
met grenzenloos verlangen om de te
genwoordige mens de boodschap van
vriendschap, heil en hoop aan te bie
den die Christus in de wereld bracht.
De wereld moge weten, dat de Kerk
de wereld begrijpt en oprecht bewon
dert, met de eerlijke bedoeling
haar niet te willen veroveren, maar
haar slechts te willen dienen, haar
niet te verachten, maar haar juist
hoog te schatten. De Kerk ziet naar
de wereld niet om haar te veroordelen,
maar om haar te versterken en haar
te redden."
„De Kerk ziet verder naar de armen,
de bedroefden, degenen die honger lijden,
de gevangenen. Zfl ziet naar de gehele
mensheid die lijdt en treurt. Zfl ziet
verder naar de dragers van cultuur en
wetenschap, de student, de kunstenaar.
Voor hen heeft de Kerk de grootste hoog
achting en zfl verlangt hun ervaringen
te kunnen aannemen, hun wenken ter
harte te nemen, hun vrijheid te bescher
men en de gehele breedte van hun ge
kwelde geesten met vreugde te brengen
in de lichtende sferen van het Goddelijk
woord en van de genade."
„De Kerk ziet naar de arbeiders,
naar de waarde van hun persoon en
hun moeilflk werk, naar de rechtmatig
heid van hun hoop, naar hun behoef
ten van sociale en innerlijke verhef
fing."
„Zfl ziet naar de leiders der volken
en spreekt hun woorden toe van bemoe
diging en vertrouwen. Houdt moed, gfl
leiders der naties. Gfl kunt heden uw
volkeren veel goederen gevenbrood,
onderwijs, arbeid, orde, de waarde van
vrije en eensgezinde burgers. Maar
slechts dan kunt gfl het, wanneer gfl
naar waarheid erkent wat die mens is."
„En dan ziet de Katholieke Kerk nog
verder, over de grenzen van de Christe
lijke horizon uit. Zfl ziet naar de ande
re religies, die de zin voor God en het
begrip van God bewaren en die door da
den van oprechte vroomheid God vere
ren en op zulk een geloof en handelen de
beginselen van het zedelijke en sociale
leven grondvesten."
„Dan ziet de Kerk verder naar de
jeugd, die zich verheft in haar verlan
gen naar leven, naar de nieuwe volke
ren, die strijden voor hun zelfbewust
zijn, onafhankelijkheid en burgerlijke or
de."
„Zfl ziet tenslotte naar de talloze
menselijke wezens die alleen zfln. Aan
allen zendt zfl haar groet en hoop. Al
len wenst zij toe het Licht van de
Waarheid."
De Paus eindigde zfln toespraak met
een aanroeping van de gemeenschap der
Hemelse Kerk; de Heiligen en Engelen
mogen ons beschermen, Petrus, Paulus,
Johannes de Doper en de H. Jozef,
die de beschermheilige van het Concilie
is. Moederlijk en machtig moge de bij
stand zfln van Maria en Christus heeft
de voorzittersplaats. Alles ter ere van
God, van de Allerheiligste Drieëenheid.
(Advertentie)
Elke OLVEH polis Is winstdelend.
r~W aterdag was er feest bij
de heer Th. W. Aalbers in
JLJ Arnhem. Hij werd zestig.
Het ligt bijna voor de hand,
dat deze sportsman, voorzitter
van het Koninklijk Nederlands
Gymnastiek Verbond, er veel jon
ger uitziet dan zijn leeftijd zou
rechtvaardigen. Tikje grijs aan de
slapen en een enkel rimpeltje,
vermoedelijk veroorzaakt door
ergernis over het te geringe
aantal sporthallen. De jarige
in het dagelijkse leven procu
ratiehouder bij de AKÜ is
ook lid van het hoofdbestuur
van de Nederlandse Sportfede
ratie. De overkoepeling van het
legioen sportbonden in die fede
ratie is mede zijn werk, tot
stand gebracht met Linthorst
Homan en andere big bosses in
de sport. Bovendien speelt hij
een eerste partij in de werkcom-
missie tot stichting van het Na
tionaal Sportcentrum, een groot
scheeps project, dat straks te
Arnhem op een terrein van 99
hectares zal worden verwezen
lijkt.
De sport in Nederland, de
heer Aalbers zou er een boek
over kunnen schrijven, maar geen
lofzang op de vooruitstrevendheid. Het is pas zeven jaar geleden, dat er in
de Troonrede voor het eerst over gymnastiek werd gesproken en het rumoer
over de toto is nog nauwelijks verstomd. Dank zij die toto kregen Amster
dam en Deventer hun kunstijsbanen. Gelukkig is ook by O., K. en W. het
inzicht doorgebroken, dat de regering de sport moet helpen. „Vergeet
niet," zegt de heer Aalbers, „dat de automatisering by tal van mensen de
lichaamsbeweging heeft verstard. Zitten en staan is geen beweging. Het
grote belang van de sport is, dat zij het gebrek aan lichaamsbeweging
compenseert." „De lagere scholen blijven op dit punt nog altijd achter. Er
is een schreeuwend gebrek aan gymnastieklokalen. Dat mag echt niet zo
blijven. Trouwens er zijn ook veel te weinig M.O.-leraren gymnastiek. En
dan te bedenken, dat het aantal sportbeoefenaren is gegroeid van 20.000 in
1900 tot anderhalf miljoen vandaag."
Sinds 1951 is de heer Aalbers ridder in de orde van Oranje-Nassau,
een koninklijke erkenning voor wat hij als organisator in de lichamelijke
opvoeding voor dit land heeft gepresteerd.
