Zon en humor bij staatsbezoek Collegiale structuur
van bisschopsambt
PYJAMA'S
VAN BOMBAZIJN TOT TERLENKA
CHEFAROX
Toupet ook voor de man
Babysit voor koeien
Jongensmarkt
Eerste boring op de
Friese waddeneilanden
Maagklachten?
DINSDAG 8 OKTOBER 1963
PAGINA 7
De reis van koningin Juliana,
prins Bernhardt en prinses
Beatrix door Iran kent vele
momenten, waarop de humor de
mwur van het protocol doorbreekt.
Op de Nederlandse school in Te
heran hadden de koningin, de
prins en minister Luns grote pret
om de tekenprestaties van een
van de kleuters. (Foto hierboven).
Het bekijken van moskeeën en
mozaïeken is een meer ernstige
bezigheid, zoals blijkt uit de foto
hiernaast, genomen op het zon
nige voorplein van een moskee uit
de zeventiende eeuw in Isfahan.
Bij de ontvangst van de Neder
landse kolonie in Teheran was er
alle gelegenheid voor een plezie
rig praatje met de Hollanders in
Iran. (Foto hieronder). De ont
vangst werd gehouden in het ge
bouw en de tuin van de Neder
landse ambassade in Teheran. In
de fraaie tuin is ook een zwem
bad aangelegd. De koningin kniel
de op uitnodiging van de ambas
sadeur, dr. H. J. Levelt, graag
even neer om de temperatuur van
het water te voelen. Achter le
koningin staat mevrouw Levelt.
(Onderste foto)
Vernon Rowe uit Denver, in de
Amerikaanse staat Colorado, die
tot taak heeft het 130 ha grote
stadspark schoon te houden, heeft
de beschikking gekregen over een
motor-driewieler, waarmee hij,
yewapend met zijn prik-pen, de
dagelijkse ronde maakt.
drs. F. HAARSMA
elke woensdag
„klokke jurkje in de nieuwe <Jiiiiiuiiiiiii!iiuHiiiimiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiii!miiimiiiMiimininiiHiimMmmHiummuiraiBMmituiiiiifliiHuniHuai
vrij-vallende kindermodelijn
zonder en met toupet
•f
vm
HillltllllllllllHllimilllHIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIINIliHim
Het is bekend, dat kleine letters
belangrijk zijn in verzekerings
polissen. Niet weinigen hebben,
meestal tot hun schade, moeten
erkennen, dat zij ze te laat gelezen
hadden. Hetzelfde kan men zeggen
van voetnoten, die aan bepaalde
teksten zijn toegevoegd. Zij zijn niet
alleen interessant, maar soms on
misbaar voor een goed begrip van
wat een auteur wil zeggen. Het komt
zelfs voor, dat zij het gehele betoog
in een nieuw licht plaatsen.
Zo'n voetnoot vindt men bij
het begin van het derde caput van
het ontwerp over de Kerk, dat nu op
het Concilie beha-ndeld wordt. Deze
voetnoot zegt, dat de coördinatie
commissie besloten heeft, dat dit
derde hoofdstuk, handelend over
het volk Gods en in het bijzonder
over de leken, in twee delen ge
splitst dient te worden. Het eerste
deel over het volk Gods moet naar
voren geschoven worden als hoofd
stuk II, dus vóór de behandeling
van het episcopaat, dat daardoor
caput III wordt, en het tweede deel
over de leken blijft op zijn plaats
en wordt dus caput IV.
Het belang van deze bepaling is
niet moeilijk in te zien. Deze dis
positie maakt van meet af aan
duidelijk, dat de leer over de Kerk
niet exclusief en niet allereerst een
hiërarchologie is. Zij maakt ook
duidelijk, dat het ambt er in de
Kerk is als door de Heer gevol
machtigde dienst aan het volk Gods,
„om de heiligen toe te rusten tot
dienstbetoon, tot opbouw van het
lichaam van Christus" (Ef. 4,12).
Men mag niet veronderstellen, dat
de Concilievaders deze voetnoot niet
gelezen hebben; velen hebben im
mers gevraagd om een ruime plaats
voor het thema van het volk Gods
in het eerste hoofdstuk. Toch heeft
de voetnoot geen invloed gehad
op de volgorde van de discussie: na
hoofdstuk I over het wezen der
Kerk is men overgegaan tot be
spreking van de hiërarchische struc
tuur van de Kerk, in het bijzonder
van het episcopaat. Voor het juiste
perspectief waarin het ambt moet
staan, is dit toch wel jammer. Maar
laten we hopen dat dit verzuim in
de definitieve redactie zonder schade
hersteld zal worden.
De Concilievaders zijn dus sinds
vrijdag begonnen met de bezinning
over hun eigen plaats en zending in
de Kerk. Naar de woorden van Paus
Paulus in de openingsrede ligt hier
een van de belangrijkste momenten
in de verheldering van het zelfbe
wustzijn van de Kerk, die het eerste
doel van dit Concilie is. Was Vati
canum I het Concilie van de Paus,
Vaticanum II zal in ieder geval
het Concilie van de bisschoppen zijn.
Of het ook reeds het Concilie van
de leken zal zijn, zoals Congar on
langs op een persconferentie stelde,
zou ik nog even in het midden
willen laten, hoe belangrijk de aan
wezigheid van de nieuwe leken-
waarnemers ook is.
Het sleutelwoord bij deze discus
sie is ongetwijfeld het woord col
legialiteit. Het is een nieuw woord
dat volgens Congar pas sinds enkele
jaren zijn intrede heeft gedaan in
de theologische terminologie en
meteen volop en vogue is gekomen.
Om het belang van de idee die er
achter ligt duidelijk te maken, moet
men even terug naar de opvatting
van het bisschopsambt zoals deze
lange tijd gangbaar is geweest. De
bisschop was de Hogepriester, de
Opperherder en gezagvolle getuige
van Gods Woord voor zijn eigen
diocees. In feite beperkten zijn
zending en taak zich ook tot zijn
eigen diocees.
Het enige terrein waarop de functie
van de bisschop verder reikte, was
het gebied van het verklaren en
bewaren van degeloofs- en zedenleer.
Maar dan betrof het bisschoppen,
die door geleerdheid, heiligheid of
geheel persoonlijke Geestesgaven een
geluid lieten horen, dat ver buiten
de grenzen van het eigen diocees
of zelfs in geheel de Kerk gehoord
werd. Wij denken aan bisschoppen
als Bossuet, Von Ketteler, Mercier,
of uit de recente geschiedenis aan
Suhard van Parijs.
Dan zijn er de bisschoppen
conferenties. In Duitsland en ook in
ons land spelen deze reeds lang een
rol; lange tijd droegen zij enkel het
karakter van onderling overleg,
meestal over praktische maatregelen
van bestuurlijke of administratieve
aard of - en dat is zeker 'n belangrijke
stap vooruit geweest zij dienden
om tot een gemeenschappelijke
stellingname te komen tegen een ge
vaar dat een geheel land bedreigde,
zoals het nationaal-socialisme. Toch
kwam aan deze bisschoppen-con
ferenties geen enkel bindend gezag
tóe; strikt genomen kon de grootst
mogelijke meerderheid niets doen
tegen één die zich niet akkoord
verklaarde.
Tenslotte was er de leer over het
algemeen Concilie: de bisschoppen
van heel de wereld samen met de
Paus op een Concilie verenigd komt
hoogste en definitieve leergezag toe,
evenals het hoogste bestuursgezag
over heel de Kerk; dit was echter
theorie, van belang om de vroegere
kerkgeschiedenis en de grote Con
cilies te begrijpen, maar zonder enige
praktische waarde voor het heden
en de nabije toekomst, omdat een
Concilie voor reë :1 denkende mensen
buiten de gezichtskring lag.. Reëel
was namelijk sinds Vaticanum I,
maar eigenlijk reeds veel langer,
dat de Paus via de Romeinse con
gregaties de enige instantie was,
bij wie het centrale bestuur der
Kerk berustte; bovendien kon hij op
grond van het charisma der per
soonlijke onfeilbaarheid zonder Con
cilie het hoogste en definitieve leer
gezag uitoefenen. Aan de ene kant
was het dus het gezag van de
bisschop, dat zich beperkte tot zijn
diocees, aan de andere kant het
centrale gezag over heel de Kerk,
dat werd uitgeoefend door de Paus
alleen bijgestaan door de Curie.
oor zover mij bekend is de
idee van de collegialiteit van
het bisschopsambt juist in
Nederland als het ware uit de ver
getelheid naar boven gehaald met
name door prof. J. C. Groot bij ge
legenheid van het eeuwfeest van het
herstel der hiërarchie in 1953. Dat is
dus toch enkele jaren eerder dan
Congar meende. De grondslag ligt
in het Bijbelse gegeven, dat Jezus
Zijn Zending en volmacht niet heeft
gegeven aan ieder apostel afzonder
lijk, maar aan hen tezamen als col
lege van de twaalf. Petrus, die de
eerste van de twaalf is, ontvangt
ook persoonlijk de volmachten, die
aan het college als geheel zijn ge
schonken. Aan hem komt dus als
hoofd van het college van de twaalf
de hoogste leiding toe, over heel de
Kerk evenals over de twaalf, maar
juist omdat hij zelf eerst lid en wel
het eerste lid is van het college.
De bisschoppen zijn volgens de ka
tholieke traditie de opvolgers der
apostelen. Niet in deze zin, dat
iedere bisschop de opvolger van een
bepaalde apostel is: dat geldt alleen
voor de bisschop van Rome, die zich
zelf de opvolger van Petrus weet.
Nee, het college der bisschoppen is
de opvolger van het college der
apostelen. De Paus is lid en hoofd
van het bisschoppencollege. Dezelfde
zending en volmacht die het college
als geheel heeft, komt aan de Paus
toe als eerste lid en hoofd van het
college.
Het hoogste bestuur der gehele
Kerk berust dus bij het apostolisch
college der bisschoppen waarvan de
Paus het hoofd is. Volgens vele theo
logen is er daarom ook maar één
subject van het hoogste kerkelijke
gezag, namelyk het college. Dit col
lege oefent echter op tweevoudige
wijze het oppergezag over heel de
Kerk uit, hetzij metterdaad colle
gialiter, dus op een Concilie verenigd
(Advertentie)
Ijzersterke
.wolwarme" keperflanel,
was- en kleurecht,
royale pasvorm,
5 frisse streepdessins.
Speciaal verlaagde
J. M. prijs
leefcijd 4 jur
met kleine stijging ber moot
b.v. K) iaar 6.^
met zijn hoofd, hetzij personaliter,
door de persoon van de Paus, die
optreedt als hoofd van het college,
maar uiteraard altijd in verbonden
heid met de rest van het college.
De enige weg om toe te treden tot
het college is het sacrament van de
bisschopswijding; bij deze wijding
treden minstens drie bisschoppen
op namens het college en nemen een
nieuw lid daarin op. Dit geldt ook
van de Paus; als iemand die geen
bisschop is tot Paus gekozen wordt,
moet hy immers eerst door de bis
schopswijding in het apostolische
college worden opgenomen, al is het
zo dat volgens het vigerende kerke
lijke recht hem vóór zijn wijding
reeds bepaalde jurisdictie-bevoegd-
heden toekomen.
De consequenties van deze hier
wel wat schematisch weergegeven
idee van de collegiale structuur
van het hoogste kerkelijke ambt
moet ik voor een volgende keer be
waren.
AMELAND, 8 okt. De „Ameri
can Overseas Petroleum" Ltd (Arno
seas), een lid van de „CaItex"-groep,
heeft gisteren een boring aangezet
naar olie en-of aardgas op Ameland.
Het is de eerste boring op de Friese
waddeneilanden en naar men meent
de eerste boring in Nederland, die niet
door de NAM is geschied. Kortgele
den werd het materieel voor de boring
van Amoseas uit West-Afrika aange
voerd.
(Advertentie)
voor blijvende verbetering
Vormt een beschermende laag op de maagwand
van al dat kleine volk in klederdracht
zal er toch wel niemand onder de
aanwezigen zijn die al deze glorie,
soms uit lang vervlogen dagen, te
rug zou wensen. Zelfs niet de Federa
tie van Folkloristische groepen in Ne
derland die sprak bij monde van jhr.
mr. A. J. de Beaufort, burgemees
ter van Markelo. Deze vereniging
staart zich niet blind op de paarde-
tram zoals hij dat heel plastisch
uitdrukte maar doet toch al het
mogelijke om klederdracht waar mo
gelijk nog buiten het museum in stand
te houden.
Hoe schattig al die kinderen er
soms ook uitzagen, hun vriendjes <n
de kleding van deze tijd die na de
pauze aan de beurt kwam zijn toch
wel meer te benijden. Of zou het klei
ne manneke van top tot teen in
het zwart wel flink tegen een voet
bal durven trappen en het Marker jon
getje met de lange blonde krullen wel
„Ivanhoe" roepen?
A propos, deze televisieheid blijkt
ook de gewone kindermode te hebben
beïnvloed: dus niet alleen voor als zij
zich gaan verkleden. Er zijn pittige
rode kiel-pakjes met het teken van
Ivanhoe erop geappliceerd. De neie
kindermode is gebaseerd op de zucht
tot imiteren. Het kleine jongetje
draagt een „tenue-stijl" d.w.z. pet,
epauletten, borstzakken, gouden kno
pen etc. dat allemaal dan in pied de
poule dessin en voor de meisjes abri-
kooskleurige chanelpakjes zoals hun
grote zus of jeugdige mama nog wel
zou willen dragen. U zult tussen de
schoolgaande kinderen misschien zelfs
Sherlock Holmes zien speuren: com
pleet met pet en peilerine. Het is
een modieuze vondst de kinderlaarsjes
te voorzien van losse ruiten manchet
ten, passend bij de rest van de kle
ding.
De show had de vaart van een trein
en als plaats van handeling een sta
tion: dit mede oen de nieuwe stijl te
bewijzen. De conducteur, de machinist
in „tenue-lijn" en de kleine rezigers
in mantelpakjes en Jip- er Janneke
broeken. Zelfs de stationsklok ontbrak
niet: nl. van vilt op een rood j uric je
in de „eone-lijn".
Tot slot sloten de spoorbomen de toe
gang af: twee meisjes in toepasselij
ke streepjurkjes met tot bomen be
werkte armen van carton. Na afloop
bleek dat zowel de bombazijnen kin
dertjes als die van het terlenka-tt)d-
perk ijs bliefden.
en verlegen klein meisje van
Kampereiland met een houten
juk en een ouwelijk zwart muts
je, een pittig paartje uit Hinde
lopen met beschilderde rode klomp
jes en een houten schooltas, kleine
volwassen mensjes met gouden oor
ijzers en zwarte zijden petjes, zij al
len verdrongen zich wat schuchter op
het podium van de Expohal te Hil
versum waar men ter gelegenheid
van de zesde half-jaarlifkse baby- en
kleuterbeurs een festijn van kinder
kleding had georganiseerd onder de
titel „Van bombazijn tot terlenka"
Eerst hadden al die kinderen in kle
derdracht met vader en moeder,
eveneens gestoken in de glorie van
hun streek, opwachting gemaakt bij
het Friese bruidspaar dat daarvoor
speciaal in versierde stoelen was
gaan zitten. Zij ontvingen van Iedere
groep toepasselijke geschenken met
als slot maar dat vanwege de
babybeurs en niet omdat het folkloris
tisch juist is een enorme krenten-
wegge.
Ondanks de vertederende aanblik
In zijn kwistig met herfstbloemen
versierde botique aan de Prin
sengracht in Amsterdam toonde
de kapper Mario gistermiddag de
nieuwe haarstijlen voor de komende
winter, waarbij hij in navolging van
de couturiers een eenvoudige stijl
volgt. Hij maakt veel gebruik van
toupets, vooral voor jeugdige vrou
wen. Het ongeveer 25 cm. lange haar
is bevestigd op een stoffen band,
die over een achterover gekamd kap
sel wordt vastgemaakt. Het haar vait
in sluike krullen naar beneden bjj de
kapsels voor overdag. De avondkap
sels zijn opgestoken met losse krullen
of met een exotisch oosterse vlecht.
Mario bracht enige opschudding te
weeg door te beweren, dat ook man
nen recht hebben op een weelderige
haardos ook al hebben ze die niet
meer van zichzelf. Hij maakt toupets
voor hen om de „inhammen", die vele
mannen schijnen te verafschuwen, te
maskeren. Met behulp van deze tou
pets ontwierp hij voor mannen och
tend-, middag- en avondkapsels hoe
wel het verschil tussen deze drie niet
helemaal duidelijk te zien was. Het
bevestigen van de toupets gaat heel
gemakkelijk. Dit werd gedemonstreerd
bjj de mannequins en bij de lady
speaker Ageeth Scherphuis voor wie
hy een speciaal ontwerp had ge
maakt. Het haar was hier bevestigd
op een knoopgatenelastiek dat stevig
waarop steeds verschillende
fluwelen bandjes kunnen worden vast-
gemaakt. Om het sluike effect te ac
centueren en om het naar te bescher
men tegen wind, regen er stof stelt
Mario voor deze winter een brede
stoffen band in het haar te dragen,
nonchalant vastgeknoopt met wappe
rende slippen. Alles zal een beetje
nonchalant moeten zijn, vooral geen
hoge getoupeerde kapsels meer, met
veel lak om het ln stand te houden.
Zijn cliënten, onder wie vooral toneel
speelsters, zullen als zij ook dit jaar
zijn raad opvolgen meisjesachtige, slui
ke en gemakkelijk te onderhouden
kapsels hebben.
En de heren? Die zullen het wat
moeilijker krijgen.
Op initiatief van de vereni
ging voor bedrijfsvoorlichting
„Rond Meppel" is voor haar
werkgebied een melkershulp.
dienst opgericht, de eerste in Dren
te. Het doel van deze dienst is het
de boeren mogelijk te maken hun
bedrijf een of meer dagen te venaten.
Ook in Hoogeveen is op initiatief
van het Drents Landbouwgenootschap
en van de Christelijke Boeren- en
Tuindersbond een bedrijfsverzorgers-
vereniging in oprichting.
