li
m§
Heijnen wil met rechtervoet
de Imker wegschoppen
FEIJENOORD rekent
af met zijn opvolger
Europese schoten
van Piet Kruiver
DEKUYPI
Ondank is 's werelds loon
Volendams voorzitter „op de bon",
samen met Zwarthoed en Tol
komt
Trainer Dubbelman
er ook al bekaaid
af
AJAX: kanonnade
NAC met 4-0
niet voldaan
MRl
ADO blinkt uit
in het missen
van kansen
SPARTA krijgt
punt cadeau
Groningers krijgen
geen waar voor
hun geld
■Ni
ill.
wÊÊÊBm
DE RESTERENDE VIJF
DE ERE'DIVISIE
wÈmm
«Si®!
Lauwe stemming bij
DWS-Blauw Wit
MAANDAG 14 OKTOBER 1963
O
i
811:
Ptilir'
ROTTERDAM, 14 okt. Prin
ses Margriet, in het Feijenoord-
stadion bij de competitiestrijd
FeijenoordPSV omdat de toe
gangsprijzen waren verhoogd en
de meerdere inkomsten (35.000
gulden) waren bestemd voor de
actie-Dousadj, was enthousiast
opgeveerd uit haar stoel en wend
de zich tot de gastheer. „Wat
spannend, mijnheer Kieboom; wie
weet wordt het nu ook nog 33!"
Feijenoords voorzitter vond het
toch wel moeilijk enthousiast te
zijn voor het laatste. Natuurlijk,
het zou spannend zijn en, eerlijk
gezegd, er zat ook wel een derde
doelpunt in voor PSV, toen het
na ruim een half uur in de tweede
1 ïft de achterstand van 31 ver
kleinde en weer uitzicht kreeg op
een aangenaam resultaat. Feijen
oord had echter bijzonder veel
belang bij een overwinning. Een
zege, die PSV zou beletten een
voorsprong te nemen, die Feijen
oord in de loop van de competitie
beslist niet gemakkelijk zou kun
nen overbruggen. Tot twee minu
ten voor het einde leefde de heer
Kieboom en met hem zo'n vijfen
vijftigduizend toeschouwers tus
sen hoop en vrees. Toen werd
PSV's eerste nederlaag in dit
toch al weer enige tijd durende
voetbalseizoen een feit. Guus
Haak, voor de tweede achtereen
volgende week Feijenoords niet
onverdienstelijke gelegenheids
rechtsbuiten, knalde van ruim
twintig meter afstand de bal hoog
In het doel: 42.
Op deze pagina ziet u drie spel
momenten uit de wedstrijd tussen
Feijenoord en PSV, waarbij het
doel van de Eindhovenaren het
mikpunt is. Op de foto geheel
boven heeft Henk Groot de bal
voor het inleggen, nadat hij van
Coen Moulijn, links zichtbaar
achter Brusselers, de bal op een
presenteerblaadje heeft gekregen.
Dit eerste doelpunt van Feijenoord
werd door F ons van Wissen mid
den) met gemengde gevoelens
gadegeslagen. Op de foto daar
onder zit doelman Bals klem tus
sen Groot en de al appellerende
Wiersma, die zijn rivaal schijnt
te verzoeken van verdere actie af
te zien. Links tenslotte al weer
een hachelijk moment voor PSV
met Kruiver rechtsals de ge
vaarlijkste figuur, die vooral
Wiersma (op de grond) de stuipen
op het lijf heeft gejaagd. Brusse
lers (links) en Bals kijken ook al
angstig genoeg.
Beklagenswaardig
Zondebokken
Bewaker Nemes
Enschede de baas
Strafschop voor NAC. Linksbuiten Van Gastel wordt gehaakt en dat
betekent het tweede doelpunt voor de Bredanaars. Visschers belastte
zich met de strafschop.
v'y yj:y.':-y v.iï: UiNiJy
(Van onze speciale verslaggever)
ADO—ENSCHEDE 1—1. Bosveld 0—1.
Maassen 11, rust en einde. 19.000.
DEN HAAG, 14 okt. Het was een
minuut vóór het einde van de wed
strijd ADO-Enschede. ADO's rechtsbui
ten nam op de rand van het straf
schopgebied zijn aanloop voor een vrije
schop. De laatste kans voor ADO om,
bij de stand 1-1, het offensief van het
afgelopen kwartier met het winnende
doelpunt te bekronen. Heijnen maak
te vier passen, de Enschedese muur
(Van onze sportredacteur)
FEIJENOORD—PSV 42. Groot 1—0,
Giessen 1—1, rust. Kruiver 2—1 en 3—1,
Kerkhoffs 3—2, Haak 4—2 60.000.
Feijenoord - PSV, zo zei men in de
laatste dagen, zou een heel bijzondere
wedstrijd worden. De Feijenoorders
hadden alle reden om er zo over te
denken, de PSV-ers echter ook. Bij
Feijenoord was men na de 8-0 tegen
Volendam verrast uit de malaise van
de laatste weken opgeveerd, was een
heel stuik prestige hersteld. Het had
weer zin om over reputaties te praten,
om bijvoorbeeld te zinspelen op wat
Feijenoord het vorige seizoen in het
toernooi om de Europese Voetbal
beker had klaar gespeeld en, ver
wijzend naar PSV's recente indrukwek
kende triomf, in dit competitieduel
een krachtmeting tussen de vroegere
kampioen en zijn opvolger te zien.
Trouwens, vooral voor dat laatste
voelde men bij PSV ook wel. Na de
glorieuze 7-1 tegen Esbjerg wilde
PSV best eens de mouwen extra op
stropen voor het duel met zijn „Euro
pese voorganger".
Dat de inzet meer was dan de overi
gens bijzonder waardevolle twee pun
ten voor de competitie bleek trouwens
vijfenveertig minuten lang; de hele
eerste helft. Want Feijenoord mocht
dan na dertien minuten met een schit
terend doelpunt schitterend vooral
door de manier waarop het door Mou-
lijn werd voorbereid de leiding
hebben genomen, daarmee had het het
„extra-gewicht" van de wedstrijd be
paald niet van zich afgeschud en was
evenmin bij PSV enige vorm van ont
reddering te bespeuren. Feijenoord èn
PSV bleven elkaar behoedzaam aftas-
'en, znohten voortdurend naar de zwak
ke plekken en veroorloofden zich
slechts zelden om de fantasie de vrije
loop te laten. Zij deden dat zelfs al
heel gauw weer op voet van gelijkheid,
namelijk toen Giesen, de scherpschut
ter in het duel met Tsbjerg, eerst een
sprintdue met Rennaars g*ansryk won
en vervolgens met rote 'olfbeheersing
de uitlopende Pieters Graafland kans
loos versloeg'.
In dat aftasten van eikaars krach
ten leek PSV zelfs gaandeweg als
de sterkste ploeg uit het strijdperk
te komen. Zonder veel omhaal kwam
het tot gevaarlijke aanvallen, zette
het Feijenoord soms onder zware
druk en dwong het Pieters Graat-
land tot een aantal spectaculaire
sprongen. Het zou dan ook onrecht
vaardig zijn geweest als Feyenoora
voor de 'rust door een strafschop op
2-1 was gekomen. Een rafschog die
Moulijn wilde claimen, toen hij na
een duel met Brusselers met bal en
al over de achterlijn rolde. Scheids
rechter Martens wilde er, terecht
dachten wij, niets van weten.
Maar toen kwam de ommekeer.
Kruiver, fel doorzettend op een verre
pass van Kreijermaat, speelde zich
dertien minuten na de rust in een
kopduel met Pijs moeizaam vrij, lokte
doelman Bals naar zich toe en maakte
een bijzonder fraai doelpunt. Eindelijk
zag Feijenoord mogelijkheden. Einde
lijk schudde het de schroom van zich
af en trok ten aanval. PSV kreeg het
bijzonder moeilijk. Bals kon met de
voet nog juist redden na een schot
van Henk Groot uit een pass van
Libregts. PSV's doelman werd een
halve minuut later gedwongen tot
een hachelijk avontuur in de vorm van
een voorwaartse zweefduik na een
voorzet van Moulijn en even latei
haalde Bals opgelucht adem, toen bij
de rand van het strafschopgebied Kreij
ermaat opdook en gereed was voor een
van zijn befaamde afstandsschoten
maar in de grasmat trapte. PSV
kwam toen slechts moeizaam tot tegen
stoten en het bracht het daarbij met
verder dan een langdurige scrimmage
voor het doel van Pieters Graafland.
Was het zo verwonderlijk, dat iedereen
Feijenoords zege veilig waande, toen
Kruiver met een bepaald sensationele
omhaal de stand op 8-1 bracht? Het
was of het Europese voetbaltoernooi
Feijenoord weer bezielde. Kruivers
doelpunten waren onvervalste herinne
ringen geweest aan de knallende scho
ten, waarmee Servette, Vasas en
Reims waren bedwongen.
Onderschat echter nimmer PSV,
vooral niet de mentale veerkracht van
de landskampioen. Nauwelijks vier mi
nuten na Feijenoords derde doelpunt
kwam PSV terug. Pieters Graafland
kreeg de bal na een schudver van
Allemann niet onder controle, waarna
Kerkhoffs attent reageerde. En toen
ging PSV zo onstuimig in het offen
sief, dat alle Feijenoorders hun_ hart
vasthielden. Van Wissen, lange tijd ge
dwongen tot uitsluitend defensieve ac
ties, kwam herhaaldelijk ver over de
middenlijn. Giesen maakte het Veld
hoen bijzonder moeilijk. Kerkhoffs
moest voortdurend in de gaten worden
gehouden en Kerkum kon geen ogen
blik Allemann zijn gang laten gaan.
In PSV's aanvalsmotor ontbrak achter
één radertje. Op het middenveld was
de bezetting onvoldoende, omdat het
voor Hoenen kennelijk een te zware
belasting was voor de tweede keer in
vier dagen tijds te pendelen tussen ver
dediging en aanval. Vooral daardoor
kon PSV niet voldoende pressie achter
zijn aanvallen zetten.
iiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiniiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiii"H||miiiii|1
(Van onze speciale verslaggever)
HERACLES—VOLENDAM 3—1. Tol
0—1, Greving 1—1, rust, Finken (straf
schop) 2—1, Reekers 31. 5.000.
ALMELO, 14 okt. De Haagse
scheidsrechter C. J. van den Berg had
wel wat dankbaarder mogen zyn voor
de interventie van Volendams voorzit
ter Arnold Mühren na afloop van de
verbitterde slag tussen de slecht spe
lende ploeg van Heracles en de nog
iets slechter spelende wijdbroeken. Het
gebeurde in dit duel der dieptepunten,
dat de heer Van den Berg de Volen-
damse rechtshalf Dick Zwarthoed we
gens natrappen uit het veld stuurde en
Heracles een strafschop presenteerde
om niet geheel duidelijke redenen, een
elf metertrap, die de nederlaag van
Volendam inleidde (3-1). Het voor de
zevende achtereenvolgende maal ver
liezende elftal van Dick Tol was hels,
maar voorzitter Mühren, die na afloop
moeilijkheden voorzag, zorgde er met
strenge hand en sussende woorden
voor, dat de heer Van den Berg een
verhitte discussie of wellicht zelfs een
handgemeen bespaard werd. Als dank
schreef de Haagse scheidsrechter met
trillende vingers de naam van Volen
dams taktvolle voorzitter bij op het
wedstrijdformulier.
Dat was een vreemde geste aan het
adres van de man, die het de laatste
tijd toch al zo moeilijk heeft om zijn
vereniging van 1000 leden, die zich
wrokkend afvragen, wanneer er nu
eindelijk een keer wordt gewonnen, in
de goede banen te houden. Waarom
vond de scheidsrechter het nodig de
naam Mühren op het formulier te
noteren? Omdat Volendams praeses,
toen hij om een „rel" te voorkomen
zijn pupillen met zachte drang in de
kleedkamer dreef, de woorden sprak:
„Ach jongens, maak je niet druk, de
volgende keer is hij mèt ons." Met
„hij" werd de heer Van den Berg
bedoeld, die toevalligerwijs deze „be
ledigende" taal opving en niet aarzelde
daaruit een wraaklustige conclusie te
trekken.
„In plaats dat de man blij is, dat
ik hem een tik op zijn neus bespaar,
die misschien verdiend zou zijn,
maar nooit de beste oplossing, geeft
hij mij een „kat" op het formulier.
Die man begrijpt niet wat er in
de spelers omgaat, als ze zo'n be
langrijke wedstrijd mede door zijn
ontaktische, rommelige leiding ver
loren zien gaan. 200 gulden strop,
dat prikt, en dan weer een kille,
minachtende ontvangst in dat dorp
van ons, waar voetbal alles is en
onderaan staan een complete ramp;
begrijpelijk, dat onze spelers zich
nauwelijks konden beheersen" ver
zucht Arnold Mühren.
Volendams trainer Dubbelman wist
daar van mee te praten. Hij kwam
met bloed aan het voorhoofd de be
stuurskamer van Heracles binnen, ook
al opgelopen in de rol van bemidde
laar. Midvoor Van Nee van de Alme-
loërs en de Volendamse reus Jannie
Schilder zouden na afloop enkele
meirngs verschillen met fysieke mid
delen oplossen. Trainer Dubbelman,
een van de meest beklagenswaardige
figuren in het drama, dat het vissers
dorp de laatste weken doormaakt, wist
met vereende krachten de vete in de
Idem te smoren ten koste van een
„schampschot",
En dan Dick Zwarthoed. Hij staat
er slecht op. Uit het veld gezonden
wegens opzettelijk trappen van Van
Nee. Daar viel niet aan te tornen,
hoewel de arbiter een van zijn ooste
lijke grensrechters moest raadplegen
om het overtuigende bewijs van de
wandaad te krijgen. Vlak daarvóór,
drie minuten na de rust, had Heracles
2-1 gemaakt, dankzij een strafschop,
die ook al door Zwarthoed zou zijn
veroorzaakt. Men kreeg de indruk, dat
Volendam met dit doelpunt moest boe
ten voor een fikse overtreding van de
uitermate zwak opererende spil Jannie
Schilder. Onmachtig om de snelle Van
Nee een tiental meters buiten het straf
schopgebied te stuiten, voerde Jannie
een tackle uit, die niet door de beugel
kon. De scheidsrechter liet doorspelen,
de aanval van Heracles liep dood,
maar dan kwam plotseling, onver
wacht en verbijsterend de fluitstoot
voor een vage foutieve handeling van
Zwarthoed. Strafschop. Finken dankte
daarvoor met een zwierig schot: 2-1.
Het werd nog 3-1 door Reekers en
iedereen, ook de Volendammers, moest
erxennen, dat daarmee Je krachtsver
houdingen geen geweld werd aange
daan. Maar de Oranje-hemden waren
in het vervolg van de wedstrijd de
grote zondebokken in de ogen van de
heer Van den Berg. Dick Tol kon
lopen wat hij wilde op passes, links,
rechts, of waar ook, hij stond buiten
spel. En waagde hü het, balsturig,
met een soio-rush, die in enkele geval
len grof werd gestuit, een overtreding
zat ei nooit in, zelfs niet, toen doelman
Hentenaar in paniek zich vastklemde
aan Tols shirtje.
Blonde Dick kon het niet heipen,
dat de verontwaardiging naar zijn
lippen welde. Dat kostte ook hem
een ,bon", een officiële waarschu
wing wegens herhaaldelijk gepraat.
„Ga d'r maar aanstaan", zei het
Volendamse bestuurslid Schilder.
„Het ergste, wat je in zo'n belang
rijke wedstrijd kan overkomen, is
een scheidsrechter, die een enorme
off-day heeft en niet de moed heeft
dat zelf te erkennen."
Waarmee niet gezegd is, dat Volen
dam met een betere fluitist had gelijk
gespeeld of gewonnen. Het bracht deze
middag een miserabel elftal binnen de
lijnen, dat in de verdediging rammelde
als kettingen in een storm, en in de
aanval niet verder kwam dan stunte
lige spelpatronen.
van spelers trilde nerveus, maar.
-*be-
bul-
poging
om het mooi te doen had Heijnen op
een beslissend moment jammerlijk ge
faald.
Na afloop gekscheerde een bestuurs
lid van ADO: „Hij wilde met zijn
rechtervoet het linker wegschoppen.
Als het was gelukt had hij zelf nog
om een tweede vrije schop geappel
leerd. Overigens gaf hij onbewust een
rake typering van de wedstrijd". Het
is waar, zoals Heijnen die kans in
de laatste minuut, verknoeide heel
ADO negentig minuten lang talloze
kansen. Het is er de oorzaak van ge
worden dat ADO het ook niet zo groot
se Enschede een gelijk spel moest toe
staan en het niet geheel profiteerde
van de eerste nederlaag van PSV.
Het was, volgens trainer Ernst Hap-
pel, ADO's slechtste wedstrijd van de
ze competitie, waarin het zich zo ver
rassend" tot een van de kanshebbers
ontpopt heeft. Al voor de wedstrijd
echter had voorzitter Den Doelder ons
tussen neus en Hppen door laten mer
ken er voor deze wedstrijd niet ge
heel gerust op te zijn. Dat was toen
hij ons had gewezen op de heistellage
achter de lange staaratribune. „We
bouwen een lichtinstallatie, vier mas
ten van vijftig lampen ieder. Vijfhon
derd kilowatt in totaal." „We willen
ons publiek meer bieden. Het heeft
ons in de drie seizoenen dat wij in
de competitie een ondergeschikte rol
speelden, niet in de steek gelaten.
Daarvoor waren wij het iets ver
plicht. Daarom hebben we dit seizoen
ook het mes gezet in het eerste elf
tal. Wij konden toch niet verwachten
dat de mensen zouden blijven komen.
We hadden al zoveel geprobeerd, maar
het was allemaal mislukt. Nu schijnen
we met de „uitverkoop waarna ieder
een ons voor gek verklaarde" kenne
lijk toch goed te hebben geprikt. We
hebben nu een vechtlustige ploeg, die
vrij regelmatig voetbalt, zonder uit
schieters naar boven of beneden, maar
waarvan het gemiddelde niveau nog
niet bekend is. We moeten afwachten.'
Onzekerheid heerste er ook bij En
schede. Voor de oosterlingen is het
altijd een moeilijke wedstrijd in het
Zuiderpark. „Dat komt door het pu
bliek", zei ons rechtsachter Vonde
ling, invaller voor Van der Wel, die
thuis de derde baby afwachtte.
„Hier bij ADO leeft het publiek al
tijd mee met zijn favorieten, de hele
wedstrijd of het nu goed of slecht
gaat. Dat kennen wij in Enschede
niet. Daar komen de mensen alleen
wanneer we
ze ons uit".
winnen, anders fluiten
Naast deze vrees was er ook het tot
nog toe onbegrijpelijke falen van de
voorhoede dat Enschede's leiders deed
besluiten de verdediging tegen ADO te
versterken. De halfspelers Hoomans,
vooral Plageman voerden dit bevel
voortreffelijk uit. Bovendien wees
men de Hongaarse binnenspeler Nemes
als constante bewaker aan van de
Haagse „architect" Hassie van Wijk.
En, dit had succes, meer dan trainer
Donenfeldt verwachtte.
„Bij Sparta had ik de vorige week
voor het eerst ervaren hoe moeilijk
dat spelen is", zei na afloop Van Wijk.
„Nemes liet direct in het begin blij
ken dat hij het op mij begrepen had.
Dat belemmert je dan voluit te
Ier. Elk moment dat je de bal b
verwacht je hem naast of achter je
te zien opduiken".
Het was duidelijk te merken aan
het spel van ADO dat Van Wijk vrij
wel uitgeschakeld was. Men miste
de leider in de aanval. Heijnen pro
beerde het, maar hij had weinig suc
ces. Hoe enthousiast het ook ging,
men hield het spel veel te kort en
daardoor was ook van het begin af
aan het tempo veel te laag. De ver
sterkte verdediging van Enschede
kon ADO's aanval zeer goed baas
blijven. In de tweede helft kwam zij
er helemaal niet meer aan te pas.
In de rust was de eindstand van 1-1
al bereikt. Door een heel gelukkig doel
punt, toevallig schampte een schot van
Kohn het hoofd van Bosveld, waardoor
Van Vianen reddeloos verloren was,
had Enschede de leiding genomen.
Voorai gestuwd door de hard zwoe
gende Verlangen was ADO teruggeko
men. De gelijkmaker kwam uit een
door „specialist" Aarts verraderlijk
genomen hoekschop, door Lagarde on
voldoende weggestompt en daarna
door Maassen ingekopt.
Zowel Enschede als ADO hebben
daarna nog unieke kansen gehad. ADO
vooral in de tweede helft toen Ensche
de practisch met tien man speelde,
omdat Kohn zo aan zijn lies werd ge
blesseerd dat hij nauwelijks het ene
been voor het andere kon zetten. Het
was zowel nutteloos als onverantwoor
delijk om hem toch in het veld te la
ten staan.
(Van onze verslaggever)
AJAX—DOS 6—1. Keizer 1—0. Rust.
Swart 20, Keizer 30, Vesters 40,
Swart 50, V. d. Bogert 51, Groot
6—1. 19.000.
AMSTERDAM Ook DOS is voor
Ajax een speelbal geweest. Na het
schuttersfeest van de vorige week te
gen Heracles 7-0), schoten de Aja-
cieden opnieuw met scherp. Met 6-1
verloor de Utrechtse ploeg. Het feit
dat zij op maar liefst acht plaatsen
gewijzigd was, kan daarvoor wellicht
als excuus gelden. DOS miste zijn
rechtsbuiten Kruin en back Ockhuysen
en had stopper M(jnals vervangen door
Readers. Dit leidde tot allerlei omzet
tingen in het Utrechtse elftal, dat
Ajax alleen in de eerste minuten even
heeft kunnen bedreigen.
En dat was overigens beslist geen
eigen verdienste. Ajax maakte het zich
toen alleen maar zelf _rg moeilijk,
door grote missers in de achterhoede.
Een attent DOS had die moeten en
NAC—GO AHEAD 4—0. Luyten 1—0,
Visschers (uit strafschop) 20, Groe-
newegen 30. Rust. Visschers 40.
8500
BREDA. Jan Roetert, in een gro
tesk clownspak van rode en gele kleu
ren, een enorme piek ook rood-geel
op het hoofd, van Deventer geko
men, was de stilste van alle Deventer
supporters. Onder de rust reeds. NAC
stond toen met 3-0 voor tegen Go
Ahead. Het merkwaardige was echter,
dat men toch ook geen lachende Bre
dase gezichten zag. Even teleur
stellend als het spel waren de doel
punten geweest. Een botsing tussen
Groenewegen en Butter bestrafde ar
biter Schalks tot veler verrassing,
zelfs voor de supporters der Braban
ders met een vrije trap tegen But
ter. Luyten nam die vrije trap, een
meter buiten het strafschopgebied, on
berispelijk: 1-0. Na 28 minuten kon
Van Gaste) doorbreken na een finale
mistrap van back Kraus. Hij kwam,
met doelman Van Pelt op z'n schoen
en Kraus op z'n hielen, te vallen. Straf
schop, besliste de heer Schalks, die
overigens in een goede positie stond.
Visschers nam de strafschop onzuiver:
Van Pelt dook naar de goede hoek,
kon de bal echter niet klemvast krij
gen en voor de toen snel toestormen
de Visschers bestonden er in tweede
instantie geen moeilijkheden: 2-0. Voor
een zwoegend Go Ahead betekende dit
de genadeslag.
kunnen afstraffen. Maar de geel-zwar-
ten lieten deze kansen liggen. En toen
is Ajax weer voluit gaan spelen. Hel
vrijwel onafgebroken offensief werd in
geluid door een meesterlijk schot van
Keizer, die uit een zeer moeilijke hoek
hard en hoog inschoot. Hierna werd
de Utrechtse defensie volkomen murw
gespeeld door de snelle acties van de
beweeglijke Ajacieden, die er voor
rust echter niet meer van wilden ma
ken. De trainer Rowley heeft hun dat
in de kleedkamer kennelijk „ingepe
perd", want na de thee begon al spoe
dig het „klits-klats-klandere", waar
bij DOS eenvoudig verbleekte.
FORTUNA '54—SPARTA 0—0. 5.000.
GELEEN. Met Bodnar op het
reservebankje heeft Sparta op for
tuinlijke wijze het eerste competi
tiepuntje veroverd. Men eindigde zo
als men was begonnen, daarmede
van beide zijden blijk gevend van
grote onmacht in de aanval. Bij For-
tuna lieten op dat punt vooral ver
stek gaan: Gerards en Van Rhijn,
terwijl
presteerde de
volle winst te laten glippen door een
(omstreden) strafschop naast te
schieten.
GVAVMW 10. Bosschieter
Rust- en eindstand. 12.000.
1—0.
GRONINGEN Toen Bosschieter
GVAV al na vier minuten een 1-0 voor
sprong gaf, gingen de 12.000 toeschou
wers er even goed recht voor zitten.
Het leek er op, dat ze een plezierige
middag zouden beleven. Het pakte
echter anders uit, want zowel de Gro
ningers als MW zouden bitter teleur
stellen. GVAV kon aanvallend niet veel
klaar maken, omdat stopper Haenen
met niet altijd fraaie middelen Nunin-
ga het spelen belette en de Limbur-
gers hadden alleen in rechtsbuiten
oenen een gevaarlijke aanvaller. Veel
bijzonders kregen de doel verdediger»
dan ook niet te doen. Er werd boven
dien traag gespeeld en eerst toen het
te laat was verhoogde MW het tempo.
DWS—BLAÜW WIT S—2. Sparendam
01, Geurtsen 11, Temming 21. Rust
Wery 3—1, Verhagen 3—2. 14.000.
AMSTERDAM. Vrijwel geen
ogenblik zijn DWS en Blauw Wit er in
geslaagd in het Olympisch Stadion een
derby-sfeer op te roepen. Beide ploe
gen voerden hardnekkig het 4-2-4 sys
teem door, wat tot gevolg had dat de
doorzichtig combinerende voorhoedes
weinig kansen kregen enerverende si
tuaties te scheppen. Dat DWS uitein
delijk met 3-2 won dankte het in hoofd
zaak aan een iets betere techniek, al
had een gelijk spel de krachtsverhou
ding beter weergegeven. Blauw Wit
met Sparendam (vóór rust midvoor en
na de hervatting tweede stopper) als
uitblinker moest vlak vóór het ver
strijken van de eerste helft de tegen
valler incasseren van een achterstand
van 2-1 juist op het moment dat de
geblesseerd geraakte Koers op weg
was naar de kleedkamer. Bij DWS
miste midvoor Geurtsen verscheidene
opgelegde kansen door gebrek aan vo'
doende snelheid.
