MARTINI
Geduldig mééworstelen'
boek van Tonke Dragt
Belgisch-Nederlandse
Zuidpool-expeditie
vertrekt 8 december
Bekroond
Om nooit te vergeten...
P.T.T.
Oecumenische
H problematiek
Prof. Vondeling
schiet met
grof geschut
de koning
Het geschenk
Deense ijsbreker
voor transport
Nenni-socialisten
achter coalitie
met christen
democraten
AMSTERDAMSCHE BANK
De brief voor
2»
Mr. dr. P. R. A. P.
Dresen S.J.
Tegenstanders zouden
praatjesmakers99 zijn
Dr. J. Vollenbergh:
WIT-GELE KRUIS
HEEFT IDEEËN-
CENTRUM NODIG
PERSOONLIJKE LENINGEN
ZATERDAG 26 OKTOBER 1963
PAGINA 5
onderwijzersakte
RESA - Hilversum
Zoning van dit ambt in de weg
hji kunnen staan. In Montreal, zei
*as dit al gebleken uit de hou
den; Van de Orthodoxen. Een oecu-
«v6a®ch verantwoorde zienswijze
haar arnbt van de bisschop moet,
ep a zijn mening, ook zijn bijbelse
aatavistische wortels grondig in
merking nemen. Het zou immers
Sep 8tap achteruit zijn en da
hioet P echteruit zijn en daarin
heer 111611 hem gelijk geven wan-
theol ?e R.K. Kerk verregaande
aUe„aëische beslissingen zou nemen
üjke maar op basis van een tijde-
ViSc.no°dzaak. Verder toonde dr. L.
Woord 2ich zeer ingenomen met de
«Chon n van mgr* De Smedt> bis-
P van Brugge, over de echte
Proeve van een illustratie van de schrijfster self bij ,rDe brief voor
de koning".
Kosten
LINDHOLM
HOFBERG
GOLDSCHMEDING
worden verstrekt door de financieringsmaatschappij
MAHUKO N.V. in alle kantoren van de
Muziek laten klinken en Martini drinken. Zo creëert
men sfeer. Zo worden leuke momenten verbonden
aan de goede smaak van Martini. Gekoeld? Met
soda? "On the racks"? Een avond met Martini Is
altgd onvergetelijk.
MARTINI Iets bijzondere bij elke gelegenheidI
1
Its
ppoöomflpff
Ys. -Jll rl.Hc CnsA
M49T!BIi„MSSI
Bekende Schriftelijke cursus Tel. 45432
el ^alt niet te ontkennen, dat
ftet Woord oecumenisch nogal
hantpot?18 op vrii dubieuze wijze ge-
Van ï,- wordt. Voorbeelden daar-
den vf voor het grijpen. Niet zel-
onverp, men aan 'de basis van een
het Woord gebruik van die term
elke _Ver^an2en naar eenheid-tot
aal ria^1JS' *n ^ede is men in dat ge
in w °°k bijna altijd bereid tot wat
j
een compromis is, zonder
niet 'l]*'1 te bedenken, dat dit zeker
kornof;6 Tuiste weg is om, overeen-
de ppS 9e geest van Christus, tot
te kort? hereniging der christenen
heid v,en: Ware oecumenische gezind-
zegd Degi_nt, heeft men terecht ge-
stigp' h 'i zichzelf, bij een ern-
9'ensti6 inning op 9e eigen gods-
het i;'?® houding en opvattingen in
daarna van het Evangelie. Maar
te ]ui8tast dient men ook aandachtig
hien teren naar de ander, van wie
kar,'i e 9an ook, toch altijd iets
dat i en> omdat óók daar en
goedS ,ge'uhkig tegenwoordig een zo
gin» algemeen gedeelde overtui-
Wandpu de. H- Geest Zijn wegen be-
2» dip Hp nnva nipt ^i-in
kei
ZpïfiT' 9ie de onze niet zijn.
- 'kntlek behoort derhalve tot de
Tn
hion"toiV,an 9e ware, oecumenische
Joann lt- Daarom juist heeft Paus
ïoeDpS Z-S- het Concilie bijeenge-
Vif,!, dat immers door zelfvernieu-
her£,-v?n de Kerk de weg naar de
Wri ng. der Christenen begaan-
Va]; vvil maken. Eenzelfde streven
tere °h hij andere kerken te consta-
jj e secretaris-generaal van de
Vil'?1 draad, dr. W. Visser 't Hooft,
t&dn zijn kring herhaaldelijk met
önni op de noodzaak van herbe-
hien t op het eigen standpunt. Dat
daa tegenwoordig van de resultaten
Vgipii over en weer zonder reser-
lijlf ®tthis kan nemen, draagt aanzien-
eh w i -t°t wederzijdse waardering
»?ri ehviUendheid, zonder welke geen
gelhe en voortgezette contacten mo-
Waa 2:'jn. Zo is b.v. het instituut der
fn0pt.n®rners op het Concilie van
op ri tlK te overschatten belang, niet
Ww aatste plaats door de voortref-
öjj 6 houding van kardinaal Bea,
VeraSecretaris. mgr. Willebrandts en
fcotiri 8 medewerkers, tegenover hen.
der overdrijving mag men spre-
di ^an een oprecht medeleven van
oilipdt met het werk van de Con-
8ch„Va9ers, wat ongetwijfeld een sfeer
ton die de onderlinge verhoudin-
Üle tUssan de verdeelde Christenen
maar ten goede kan komen,
'ijk medeleven is wel heel duide-
tj„ Sebleken op de laatste vergade-
We? yan het Centraal Comité van de
4 „draad te Rochester (V.S.), waar
te 'Jmciële waarnemer van die Raad
ton v Concilie, dr. Lucas Vischer,
dj8.Zwitsers predikant, uitvoerig en
ar, ?aand verslag heeft gedaan van
to? bevin9ingen te Rome tijdens de
ste Concilieperiode onder Paus
l&it?11,®.8, Det was natuurlijk onver-
Jdelijk, dat hij sprak als Calvinist,
liiua? or2iat hij zo objectief moge-
k trachtte te zijn, kan men zich
,.atx>ver alleen maar verheugen,
*?ar zijn woorden air1
v-"* wuuxucii diaus ons
dieper bezinning aansporen
tot
o wees hij erop, dat het vol-
komen begrijpelijk is de dis-
k. cussies op het Concilie over
bisschopsambt zich te zien toe-
hei n °P zdn zelfstandigheid naast
SJ Pausschap, maar juist daarom
te., k hij de hoop uit, dat men niet
(J.?, overgaan tot een dogmatische
jei?nitie hiervan, omdat deze het be-
n.Vail een zuiver oecumenische
OecutL van Brugge, over de
het menische dialoog alsook over
hiaaPkderscheid, dat Paus Joannes
gelonf tussen het essentiële van het
vap tS>g0ed en de formulering daar-
gen' Waarschuwde er echter te-
diedat men deze onderscheiding,
bie(lt0p zichzelf grote mogelijkheden
h6 Yv.' diet zou gaan hanteren op
Sen ïj dier van het onderscheid tus-
Wdp am en kleding. Een zekere
te R»ns in die richting meende hij
dn me ie hebben opgemerkt. Daar-
l^wmagt hij: kan men in geloofs-
ïein het verschil tussen de waar-
io „j811 de inkleding daarvan wel
van 1 21611 als het aantrekken
hiet 8en ander kledingstuk? Is het
h' ^at een nieuwe formulering
Veel d-v. een dogma in feite toch
8chiweper gaat dan men geneigd
Voor te denken? Het komt ons
dat deze opmerking, die overi-
haaM0°h van katholieke zijde her-
i°ftdaellJk wordt gemaakt, een bij-
»tig aie nadruk krijgt, nu zij afkom-
hiet s Van iemand, die men beslist
Wen. Van vooroordelen kan verden-
toIs de echte oecumenische dialoog,
toerio 0eg dr. Vischer vervolgens,
hucj~ een feit? Men moet hier zeer
Vet. i®r tegenover staan. Elk on-
h'a.nvj ord enthousiasme is alleen
«taa: schadelijk. De R.K. Kerk ver-
261 hij, het woord oecumenisch
hi$c. s dan wij. Bij een „oecume-
Kath i-dialoog" met de niet-Rooms-
Wen^ueken ziet zij zichzelf onwille-
ftespjg steeds als centrum van het
_^k. De openingsplechtigheid van
ticK Concilie noemde hij in dit op-
9e symptomatisch: in het midden
'n Pdusalijke troon en daar omheen
Ü6n halve cirkel de waarnemers,
hocji heeft da niet R.K. kerken wel
ook va gesprekspartner en wil er
lïient"ad leren, maar het „engage-
Dhda>Yiln het gesprek blijft beperkt.
Kerk aPe openheid kan de R.K.
een kdZlchzelfs niet beschouwen als
Scheir]„vVan 9e gemeenschap der ge-
Zonder berken, zei dr. Vischer.
Wij de nadere nuancering kunnen
maar t 6 mening niet overnemen,
«hg OVe?
zal het nuttig zijn er ern-
ons inzirv,+^a te denken, omdat zij
problem!ln de echte oecumenische
aaek aanmerkelijk verdiept.
Dezer dagen is pater mr. dr.
P. R. A. P. Dresen tien
jaar studentenmoderator
in Amsterdam. Het was
een beetje tegen de lijn der ver
wachtingen, toen in 1953 de pro
vinciaal der Jezuïeten de uit
Maastricht stammende nog
jonge (hij was toen 35 jaar) en
in studentenkringen niet al te
bekende pater als opvolger van
de „onverwoestbare kiel van het
Thomasboot", pater Van Heug-
ten, bestemde, samen met con
frater Schoenmaeckers. Onver
wacht was 't vooral, omdat voor
pater Dresen een andere toe
komst openlag: die van een bril
jante juridische carrière. In 1948
immers was hij, na een studie
tijd van slechts vier jaar, ge
promoveerd op een proefschrift
over de „Vrije Meningsuiting"
dat in den lande nogal wat stof
deed opwaaien. De promotor prof.
Van den Bergh vond het proef
schrift zo belangwekkend, dat hij
het als verplichte stof voor de
doctoraalstudie rechten in
voerde.
Ook elders kreeg het werk een
bijzondere betekenis. Er werd
scherp geageerd tegen een arrest
van de Hoge Raad in 1939, dat
volgens de schrijver indruiste tegen artikel 7 van de grondwet. Toen m 1949
deze beslissing van de Hoge Raad. weer ter sprake kwam in de beruchte
Sittardse pornografie-zaak werd mede op grond van het in de rechtszaal
geciteerde proefschrift, het desbetreffende arrest herzien. Sindsdien is pater
Dresen een veel gevraagd adviseur bij wie in talrijke juridische kwesties
te rade wordt gegaan.
Met prof. Van den Bergh bleef hij nauw contact houden. Pater Dresen
was een van degenen die het plan van de zgn. Euro-klote (een der befaamde
hobbies van prof. Van den Bergh) trachtten uit te werken. Nog steeds komt
het algeme enbestuur van de Euroklok, waarin vele gerenommeerde perso
nen, senatoren, ministers, directeuren, professoren, zitting hebben, eens per
jaar bijeen om het project verder te bespreken.
Naast deze nogal excentrieke liefhebberij is de studenten-zielzorger een
verwoed filmer en fotograaf. Regelmatig trekt hij zich terug op De Breul,
om daar heerlijk rustig met zijn toestel de natuur af te tasten. Wanneer
in een gesprek op zijn kamer het woord foto valt, zit men binnen een
paar minuten te midden van een immense stapel albums, waarin zijn al bijna
legendarische opnamen van allerlei studentenfeesten en -plechtigheden een
grote plaats innemen. Bij pater Dresen ligt tien jaar Amsterdams studenten
leven opgeslagen. In foto's en ook in statistieken, want iedere student is
terug te vinden als een duidelijk punt in de dikke map tabellen.
Als studentenmoderator oefent hij een stille, maar onmiskenbare invloed
uit. Bij conflicten weet hij de zaken zeer helder bijeen te leggen, terwijl hij
de partijen zelf in staat stelt tot een oplossing te kommen. Zijn advies is
nimmer een wet, doch op een fijnzinnige manier wijst hij de weg om de
brokken te lijmen Als er een strubbeling is met de buren van de Thomas
sociëteit, weet hij tactisch en met veel geduld compromissen te vinden.
De meisjesstudenten van R.I.A. danken hun huidige clubgebouw aan de
Willemsparkweg woor een groot deel aan de bemoeienissen van hun
moderator.
Wellicht heeft hij er ooit tegen op gezien studentenmoderator te zijn.
Maar hij is gegroeid in wat hij zelf ziet als een duidelijke taak. „Vroeger
bemoeiden de kloosters zich alleen met de middelbare schooljeugd en wat
daar vandaan kwam werd zonder meer losgelaten. Het is een plicht ook met
studenten een poging te doen het geloof en moraal in de praktijk te ver
wezenlijken. Let wel: samen mèt de studenten. Een geestelijke is niet meer
als voorheen, iemand die op alles het laatste antwoord klaar heeft liggen.
Neen, hij worstelt mee in een voortdurende dialoog." En hiermee tekent hij
een rake schets van zichzelf en zijn geduldig doorzoeken tot de oplossing
gevonden is. Want een oplossing is er altijd. En pater Dresen weet bijna
steeds de beste te vinden.
e jonge schrijfster Tonke Dragt
heeft de Kinderboekenprijs 1963
gekregen voor haar tweede grote
boek „De brief voor de koning".
De jury noemde het „een zeldzame ver
schijning in de hedendaagse literatuur
voor een vrij grote leeftijdsgroep". In
derdaad zullen niet alleen kinderen
(van een jaar of tien af) er bijzonder
mee ingenomen zijn. Het is door zijn
spannende avonturen boeiend, maar ook
door de karakters van de hoofdfiguren
er in. Men raakt sterk in de ban van
het verhaal, omdat het zo helder en
trefzeker verteld is, dat figuren en ge
beurtenissen in de verbeelding van de
lezer een eigen herkenbare gestalte
aannemen.
Deze kwaliteiten waren reeds over
tuigend aanwezig in het eerste boek
van de schrijfster „De verhalen van de
tweelingbroers", kort na het verschijnen
(bij H. P. Leopolds Uitgeversmij. te Den
Haag, ƒ8.90) in deze kolommen bespro
ken. In „De brief voor de koning" (de
zelfde uitgeverij, dezelfde prijs) is de
verbeeldingskracht van de schrijfster
tot een nog vruchtbaarder bloei ge
komen, zowel in de breedte als in de
diepte. Hier is een breed opgezet ver
haal evenwichtig uitgewerkt, de karak
ters er in krijgen een dieper reikend
perspectief. Dit is zo vloeiend-eenvou-
dig gedaan, dat men het verhaal moei
teloos leest.
De avonturen zijn gesitueerd in de
tijd van de dolende ridders, die Walter
Scott tot zijn opnieuw populaire Ivanhoe
geïnspireerd hebben. Tonke Dragt kijkt
naar die tijd door haar eigen verbeel
ding heen, en haar verbeelding is zeer
modern. Eigenlijk gebruikt zij de ge
gevens, die het verleden haar verschaft,
om een bijzonder boeiend verhaal te
vertellen over mensen, zoals zij strikt
genomen nog zijn. Zij past, met behulp
van vervlogen uiterlijke omstandig
heden, ook een schaalvergroting toe op
menselijke eigenschappen, die zich nu
in minder spectaculaire daden uiten
dan toen.
Haar zeer efficiënte stijl heeft hier
bij een bijzonder effect. In de ver
beelding van de lezer ontstaat het
beeld van een wereld, die niet wer
kelijk is, maar waarvan men wel de
hoofdzaken in heldere lijnen ziet aan
gegeven. Het blijft duidelijk een ver
beelde wereld, waarin voortdurend
een magische sfeer aanwezig is, die
wisselt tussen dreigend en bevrijdend.
Heel die wereld, hoe geboeid men er
ook de atmosfeer van ondergaat, blijkt
van bijkomstige aard, decor voor de
vertelde handeling, maar als trefzeker
decor ook verlengstuk en ondersteu
ning van de innerlijke gesteldheden
van de handelende personen. De han
delingen zelf wederom: hoe boeiend
ook verteld beogen ook slechts de
karakters duidelijk te maken. Dit wil
dus zeggen, dat het eigenlijke ver
haal, de moeilijke karakterproef van
de jonge page, wezenlijk in zeer spre
kende beelden is vertaald, en dat is
er de definitieve kwaliteit van. Het
genre, waarin het thuis hoort, is dat
van de romantiek, weinig beoefend in
onze tijd al is het favoriet in de
populaire journalistiek. Hier bereikt
het dan wel een zeldzaam niveau: het
vindt een meesterlijke vorm voor een
idealiserende kijk op de mens, maar
het idealiseert op een vrij nuchtere
manier: de lezer zou, ook al is hij niet
zo jong meer, best wel zo geweest
willen zijn; het zat inderdaad wel in
hem.
Toen dit bekroonde boek, kort na het
verschijnen in de herfst van het vorig
jaar, hier besproken werd, is gewezen
op enige parallellen met „De ban inde
ring" van de Engelse schrijver J. Tolkien
(die de Hobbits bedacht), alhoewel
Tolkiens fantasie op zijn mmst stout
moediger is en allerlei elementen van
buiten de werkelijkheid in zijn trilogie
j?
AMSTERDAM, 26 okt. De leider
van de KVP-Tweede Kamerfractie dr.
J. de Kort, heeft volgens prof. dr. A.
Vondeling bij de kabinetsformatie
„smoesjes verkocht" toen hij een ver
hoging van de aow-uitkering te finan
cieren uit de algemene middelen niet
mogelijk verklaarde. „Het is nu ie
dereen wel duidelijk dat dit het woord
was van een praatjesmaker", zei de
voorzitter van de socialistische Twee
de Kamerfractie tijdens een gister
avond alhier gehouden kadervergade
ring van de PvdA.
„Minister Veldkamp heeft nu aan
gekondigd dat de AOW 1 januari 1965
zal opgetrokken worden tot een soci
aal minimum van f 3200 k f 3300 en
het is wel duidelijk dat die verhoging
voor een groot deel uit de algemene
middelen moet worden gefinancierd,
want het is volstrekt uitgesloten dat
die hogere uitkering er komt door een
verhoogde premie".
Prof. Vondeling koos de uitdrukking
„praatjesmaker" naar zijn zeggen op
zettelijk en nadrukkelijk. Hij gaf
voorts te kennen dat het hem niet zou
verwonderen als de beloften van de
WD-prominenten over belastingverla
ging ook afkomstig zouden blijken te
zijn van „politieke praatjesmakers"-
„Van de heer Toxopeus wisten we
dat al, maar van prof. Witteveen had
den we dat toch niet verwacht", zo
zei de heer Vondeling, die ook minis
ter Luns op de korrel nam. „Een ac
tieve minister die overal achteraan
draaft, maar zijn beleid is op een groot
aantal punten slecht", zo beoordeelde
de oppositieleider de minister van Bui
tenlandse Zaken. Het ontbreken van
initiatieven en ideeën die moeilijke za
ken dichter bij een oplossing brengen
(bijv. de EEG) nam hij hem vooral
kwalijk.
betrekt. Bij Tonke Dragt speelt de
magie geen werkelijke rol, al is er in
de sfeer van haar verhaal een lichte
suggestie van aanwezig. Niettemin lag
de vraag voor de hand, of Tolkien hier
enige inspiratie had verschaft. Het te
gendeel bleek het geval: Tonke Dragt
was reeds een eind gevorderd met „De
brief voor de koning", toen zij van
Tolkiens verhaal kennis nam en de ge
signaleerde parallellen eveneens ervoer.
Dit was zelfs een belemmering bij de
voltooiing van het werk. Gelukkig even
wel heeft Tonke Dragt haar eigen
voortzetting gevonden: de reminiscen-
sies verdwijnen, naarmate haar verhaal
vordert.
R.
Hoofdpersoon in „De brief voor de
koning" is een jongen, die zijn
leertijd voor het ridderschap
hij was page achter de rug
heeft en op het punt staat tot ridder
geslagen te worden. De avonturen, die
hij beleeft, beginnen door een overtre
ding van de regels, die voor pages gel
den, maar bij begaat die overtreding
door een juiste opvatting van het ridder
ideaal, dat voorschrijft nulp te bieden,
ook ten koste van zich zelf. De moei
lijkheden, die hij moet overwinnen,
gaan eigenlijk boven de krachten van
een jongen, alhoewel zijn jeugd soms
ook een voordeel is. Hij gaat in ieder
geval een beslissende rol spelen in de
strijd tusen twee koninkrijken, het ene
goed, het andere slecht. Een ridder, die
het goede rijk dient, wordt in een soort
niemandsland het slachtoffer van een
groepje strijders van het slechte rijk.
Hij had een beslissende brief bij zich
voor de koning van het goede rijk, en
die brief komt nu in handen van de
page, die, bedreigd door de slechten en
geholpen door de goeden, een lange
tocht moet afleggen om de goede koning
te bereiken. Tijdens zijn reis ontmoet
hij tal van figuren, die de enen in dienst
staan van het slechte, de anderen van
het goede. Op de spanning volgt telkens
rust. De page raakt telkens weer be
kneld, maar ontkomt altijd, zij het soms
op het nippertje. Dat hij tenslotte
slaagt, is niet alleen aan hemzelf te
danken, alhoewel voortreffelijke hoe
danigheden steeds een beslissende rol
spelen. De karakterproef, die de om
standigheden hem opleggen, is veel
zwaarder dan normaal, maar zij bewijst
wel, dat hij volledig aan het ridder
ideaal beantwoordt.
e Kinderboekenweek heeft tegen
woordig ook een echt geschenk
(by aankoop van kinderboeken
voor drie en een halve gulden).
Het vorig jaar was dat Keesje Kruimel,
geschreven door de elfjarige Hans Dyk-
huis. Ditmaal is het Viermaal J. en
Janus, van de dichter Hans Andreus,
die al meer voor kinderen geschreven
heeft.
Het is een aardig verhaal, al duurt
het, eerlijk gezegd, wel even eer An
dreus de goede toon te pakken heeft.
Het begin is geforceerd om twee rede-
ni0Yn' berstens zijn de drie jongens, die
alle drie Jan heten, en het meisje
Jeannétje (de vier J's) voorlopig vreem
de be enksels: zij praten gewüd grap
pig, men proeft er geen echte kin
deren uit. Bovendien zoeken zij wel
erg opzettelijk naar een avontuur. Als
zij dat tenslotte gevonden hebben, krijgt
het verhaal de vleugels, die het nodig
heeft. Van de kinderen krijgt het
meisje het duidelijkst een karaktertje,
de jongetjes blijven vager, worden
meer impressionistisch aangeduid. Er
komen in het zwakke begin ook wel
rake passages voor, zoals er in het ver
volg zwakke plekken optreden. De op
zet van het verhaal is, alhoewel niet
feheel verwezenlijkt, aardig genoeg.
!r is enige verwantschap met Kast-
ners befaamde Emil en zijn detectives:
hier zijn het vier kinderen, die zich als
klitten aan een dief klampen, zodat hij
tenslotte gegrepen wordt. Bovendien
bewerken zij zijn be ering. Het verhaal
is deels gezochter, deels evenwel ook
speelser, zo nu en dan met een knip
oogje naar de ouders. De combinatie
van deze voor en tegens leidt er toe,
dat het spel, als hoedanig het verhaal
is opgezet, niet altijd een echt kinder
lijke werkelijkheid verbeeldt. Gelukkig
zit er in ieder geval voldoende actie in
om te mogen aannemen, dat kinderen
tot ongeveer twaalf jaar het geboeid
zullen lezen.
R.
Er is ook weer een speciale krant
voor de kinderboekenweek ver
schenen, „de 4j-clubkrant", die er
heel aantrekkelijk uitziet door de
feestelijke tekeningen van Bas van
Wely en door de opmaak. Het is een
jeugdboekengids, verlevendigd door
een clublied, een puzzle, ren verhaal
van Bouke Jagt, en een biografie van
de bekroonde Tone Dragt en een van
Cees Sorgdrager.
Bovendien is er een nieuwe kinder
boekengids „Laat ze lezen", uitgegeven
door de samenwerkende kinderboeken
uitgevers. Deze gids ziet er aantrekke
lijk uit: er zijn bijzonder veel geïllus
treerde boekomslagen gemaakt, en men
weet hoe goed die tegenwoordig ver
zorgd worden.
UTRECHT, 26 okt. Dr. J. Vollen
bergh, directeur van het „Gemeen-
schappeiyk instituut voor toegepaste
psychologie" te Nijmegen heeft gisteoren
in de slotzitting van het Nationale Wit-
Gele-Kruis Congres vastgesteld, dat al
len het erover eens zijn, dat de huidige
structuur feilen vertoont en men over
nieuwe vormen samen wil gaan den
ken en daaraan werken.
Als zijn opvatting stelde hij voorop,
dat de doelstelling van de kruisvereni
ging nader uitgewerkt moet worden met
als sociaal-pedagogisch aspect bewust
te denken over gezondheidszorg, en het
bereiken van een optimale gezondheid.
Op de tweede plaats zal het algemeen
beleid bepaald moeten worden tegen
over maatschappelijk werk, de geeste
lijke gezondheidszorg en zelfs het on
derwijs. Er zullen nieuwe vormen van
samenwerking moeten komen, wat kan
leiden tot vereenvoudiging van de situa
tie voor de mensen, die geholpen moe
ten worden. Er zal een centrum moeten
zijn, waar ideeën worden gecreëerd, ge
formuleerd en uitgedragen.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 26 okt, Het vertrek
van de Belgisch-Nederlandse Zuidpool-
expeditie vanuit Antwerpen naar de
basis Koning Boudewijn aan de Zuid
pool is vastgesteld op zondag 8 de
cember. De leden van de expeditie
zullen worden vervoerd met de Deen
se ijsbreker Maggadan, die drie jaar
geleden ook de Engelse expeditie on
der leiding van de bekende onderzoe
kers Fuchs en Hillary naar de Zuid
pool heeft gebracht.
De voorbereidingen voor de expe
ditie, die ongeveer veertien maan
den zal duren, zijn in volle gang.
De expeditie wordt ondernomen in
(Advertentie)
het kader van het International Quiet
Sun Year (het internationale jaar
van de kalme zon). Zij zal bestaan
uit negen (mogelijk tien) Belgen en
vier Nederlanders, onder leiding van
de Belg Lucien Cabes.
De Nederlandse commissie voor ant
arctisch onderzoek, ingesteld door de
Koninklijke Academie voor Weten
schappen, is nog druk bezig met de
selectie van de Nederlandse kandida
ten, die zich voor de expeditie heb
ben aangemeld. In de eerste week van
november zullen de namen van de Ne
derlandse deelnemers worden bekend
gemaakt. Voor Nederland mag de ex
peditie worden beschouwd als een ex
periment, omdat de Nederlanders nog
niet eerder aan een dergelijk vrij
omvangrijk Zuidpoolonderzoek hebben
deelgenomen. De Belgen hebben reeds
ervaring opgedaan in 1958 bij het toen
gehouden poolonderzoek. De Neder
landse deelnemers zullen dus kunnen
steunen op de ervaringen van hun Bel
gische collega's. De basis die de ex
peditie zal betrekken is dezelfde als
die de Belgen na hun onderzoeking^
in 1958 hebben achtergelaten. Men
hoopt op die plaats nog iets van de
gebouwen aan te treffen, die de Bel
gen destijds hebben gebruikt. Veel zal
het echter niet zijn. Het grootste deel
van de gebouwen, zo verwacht men,
zal zich intussen vijf tot acht meter
onder de sneeuw bevinden en door
de sneeuwmassa's zijn samengeperst.
Ook gelooft men niet veel van de des
tijds achtergelaten levensmiddelen te
zullen terugvinden. De organisatoren
van de expeditie rekenen er in ieder
geval niet op. Een Belgische fabriek
houwt de prefabricated gebouwen, die
voor het onderzoekstation nodig zijn.
De totale kosten voor de hele onder
neming worden geraamd op 25 mil
joen Belgische francs (1,7 miljoen gul
den). Dit bedrag dekt slechts de kos
ten voor 1964. De hele expeditie duurt
drie jaar. Nederland heeft de Belgen
echter medewerking toegezegd voor
één jaar. Daarna wordt van Neder
landse zijde de zaak opnieuw bekeken.
In verhouding tot het aantal deelne
mers draagt Nederland voor het eer
ste jaar 600.000 gulden bij in de kos
ten.
In België ontvangt de expeditie veel
steun van particulieren. Het bedrijfs
leven heeft onder meer voor elk lid
van de exdpitepneeilsoeoh
leven heeft onder meer voor elk lid
van de expeditie een polshorloge met
ingebouwde alarminstallatie aangebo
den. Een brouwerij heeft 2400 flesjes
Schots bier ter beschikking gesteld en
een ander bedrijf heeft voor 400 dagen
koffie toegezegd.
Intussen worden onderhandelingen
gevoerd met de Wereldomroep om de
mogelijkheden na te gaan het contact
met Nederland en België tijdens de
duur van de expeditie te onderhouden.
Gedacht wordt aan een gerichte uit
zending eenmaal per week of per
maand, waarbij het wellicht mogelijk
zal zijn groeten van familieleden uit
te zenden.
De Belgische P.T.T. heeft inmiddels
aan de expeditieleden toestemming ge
geven éénmaal per maand kosteloos
een telefoongesprek te voeren. De ge
sprekken zullen van de Zuidpoolbasis
naar Ostende worden overgeseind en
vandaar via de telefoonleiding naar de
familieleden worden overgebracht.
Aan de Nederlandse P.T.T. zullen de
zelfde voorrechten worden gevraagd.
Volkomen nieuwe
ontwikkeling
In do harmoniumbouw.
Op aanvraag zanden wij n
gaarne aan uitvoerige
prospectus.
KLASSIEK MODERN
Grote Markt 8, Haarlem, tel. 11338
Amsterdam - Rotterdam - Hilversum*
Kampen* Go«a
(Advertentie)
(Advertentie)
fiOSSO, BIANCO EN BKR* DRV Vi fles ƒ6.95 VjRe*f3.S8
ROME, 26 okt. (AFP) In de Itali
aanse hoofdstad is een vijfdaags con
gres van de socialistische partij van
de 72-jarige Pietro Nenni begonnen.
Het voornaamte punt van bespreking
ls het al of niet aangaan van een re
geringscoalitie met de christen-demo
craten. De christendemocratische min
derheidsregering van Giovanni Leone
treedt begin november af. Nennl zelf
is voorstander van zo'n coalitie. Op
partijbijeenkomsten in het gehele tand
is gebleken, dat Nennl op de steun van
57 procent van de partijleden kan re
kenen en de linkervleugel onder aan
voering van Tullio Vecchetti op 38 pro
cent.
Zuid-Afrika heeft op de tweede dag
van het internationale golftoemooi om
de Canada Cup te Versailles de lei
ding in het landenklassement overge
nomen. De Nederlandse equipe Roe-
sihk-De Wit staat zesentwintigste.
Nu minister Toxopeuf
zelf heeft toegegeven dat de
Binnenlandse Veiligheids
dienst bij „directe bedrei
ging van de veiligheid van
de staat" telefoongesprek
ken kan afluisteren rijzen
er weer verschillende vra
gen. De eerste is dunkt mij:
als de B.V.D. het kan, dóét hij het «an
ook? En zo ja, waarom dan niet?
Vervolgens kan men dit stellen: wat
is eigenlijk een „directe bedreiging?"
Ik moet toegeven dat mijn gedachten
in dit verband onwillekeurig uitgaan
naar oorlog. Maar ik sta open voor
iedere andere opvatting. Allicht. Ik
ben democraat
Op grond daarvan vraag ik mij dan
ook tenslotte in het openbaar af wat
de B.V.D. eventueel zou kunnen doen
in geval van een indirecte bedreiging
van de veiligheid van de staat, want
dat heb je natuurlijk ook. En als ik
dan minister Toxopeus en de B.V.D.
een suggestie aan de hand mag doen,
dan zou ik zeggen: indirect afluisteren,
jongens, maar kijk uit voor Boer Koe
koek.
Polen. Acht Polen zijn begin ok
tober in Przemysl aan de Pools-Rus-
sisdhe grens gearresteerd omdat zij
zich verzetten tegen de omvorming van
een religieuze school in een nationale
muziekschool. (AFP)
