NIE UW PASTORAAL
INSTITUUT VOOR
NEDERLAND
Directeur
D
Dr. Walter Goddijn:
Dode bejaarde
vrouw weken
lang in huis
Kampioen
Café-Cognac
DROSTE
"Tröuwaan de beste
Voorzitter
Mgr. G. de Vet
Directeur
Pater W. Goddij
ZWOLSMAN wil
grond in Arnhem,
Carel Briels voor
klap veroordeeld
Allerheiligen*
Allerzielen
^ultiper
multiper n.v
Pastoraal gesproken is
de groep van zielzorgers
de meest verwaarloosde
groep van Nederland
feilloze
gas-
aanstékers
voor haar...
voor hem...
hèt geschenk!
asxand asschenk? 'n
DONDERDAG 31 OKTOBER 1963
PAGINA 5
FINE
CHAMPAGNE
,V,S,0.P.
Voor mannen, die weten
dat kleding meer is dan
alleen maar bescherming.
LONDONAIR-COS- TV
TUUMS... modieus...,ele- UA]
gant. In dessins zoals
Ombre-checks, Guards-
checks, Scotch Pride
v.a. 198.-
U kunt uiterst smaakvol
le combinaties vormen
met onze FANTASIE-
VESTEN In prijzen v.a. 38.
AMSTERDAM
KONINGSPLEIN
ROTTERDAM
KORTE HOOGSTR
Kaarslicht
feestelijke sfeer!
GOUDA KAARSEN
Voor haar de elegante
Gas Petit met keuze uit
vele exclusieve decors.
Héél licht te bedienen.
Met regelbare vlam.
ALTIJD WELKOM
liltiuifinniHimiKiiuimiinnHtiiNNruiHirmnMUwnimiiilllj i
J® v- d. Kunstraat 275-285
Haag tel: 11 64 60 -
(Van onze verslaggever)
ROTTERDAM, 31 okt. Het Neder
lands episcopaat heeft, zoals gisteren
gemeld, samen met de provinciaals
van ordes en congregaties een nieuw
pastoraal insituut opgericht. Het krijgt
de naam „Pastoraal instituut van de
Nederlandse kerkprovincie". Het zal het
episcopaat van dienst zijn bij het voe
ren van een pastoraal beleid voor de
gehele Nederlandse kerkprovincie. Tot
directeur is benoemd pater dr. Walter
Goddijn, O.F.M., die tot dusverre de
leing had van de KSKI-bureau te Rot
terdam en secretaris was van het Cen
traal Pastoraal Beraad in het deke
naat Rotterdam.
Het belang dat men aan het nieuwe
instituut moet hechten, wordt o.a. ge
accentueerd door het voorzitterschap
van de bisschop van Breda, mgr. G. de
Vr* Als officiële vertegenwoordigers
van de Stichting Nederlandse priester-
e nieuwe direc
teur van het
Pastoraal In
stituut heeft
zijn beste papieren
in Rotterdam lig
gen. Hij heeft daar
een groot aandeel
gehad in het bijeen
brengen van alle
priesters uit het de
kenaat, het organi
seren van een cen
traal pastoraal be
raad en het opstel
len van een „Pasto
raal Plan Rotter
dam". Dit pastorale
plan, dat de ziel-
zorgerlijke bezighe
den van alle Rot
terdamse priesters
inspireert en coör
dineert, heeft mgr.
De Vet, de bisschop
van Breda, een
uniek voorbeeld ge
noemd. En kennelijk
bestaat de hoop dat
de niewbenoemde
directeur zijn in
zichten landelijk in
praktijk gaat bren
gen.
Pater dr. Walter
Goddijn O.F.M. ge
bruikt daarvoor ove
rigens niet zulke
loodzware volzin
nen. Hij zegt bij
voorbeeld: „Die 9000
priesters in Neder
land weten van el
kaar niet wat ze
doen, hoewel ze el
kaar bijna voortdu
rend in de weg lo
pen." En verder:
„Pastoraal gespro
ken is de groep van
de zielzorgers de
meest verwaarloos
de groep van ons
land." En verder:
„Van boven naar
beneden op de lad
der is er beleidson-
macht. Het sociale
proces van de ziel
zorg wordt niet meer
beheerst. Men is in
het defensief."
Met zijn brede ge
stalte, zijn stevige kop met de zwarte wenkbrauwen en het golvende grijze
haar zou hij een indrukwekkende verschijning kunnen zijn. Maar zijn hang
naar het informele en gezellige, zijn bijna jongensachtige manier van optre
den maakt van hem een ander. In drukke bijeenkomsten zoekt men graag
zijn gezelschap, want dan weet men zich zeker van een ongedwongen contact.
In deze sfeer, die misschien wel onmisbaar is voor de tegenwoordig zo
hartstochtelijk nagestreefde solidariteit, gaat hij aan het werk. Zo is pater
Goddijn ook in Rotterdam begonnen. Wetend dat pastorieën vaak niet
meer zijn dan „parkeerplaatsen voor de nacht," dat er onder priesters een
grote behoefte is aan gezelligheid en kameraadschap, heeft hij in Rotterdam
een soos-achtig trefcentrum voor priesters geboren laten worden. Een
enquête had hem ingélicht dat de meeste priesters in hun serieuze ijver
méér verlangden dan vrijblijvende bijeenkomsten op hun vrije maandag
avond. Zij kregen wat zij wilden: de lijst van inleiders zal in kwaliteit en
variatie nauwelijks ergens zijn weerga vinden. Dit alles leidde tot gedachten-
wisselingen en besluiten over pastorale vraagstukken, een organisatievorm
en uiteindelijk tot een plan dat door de deken van Rotterdam een jaar
geleden als „pastoraal experiment" werd afgekondigd. Daarin werd al
was het niet met zoveel woorden de aloude parochiële autonomie wat
teruggedrongen en meer ruimte gemaakt voor bedrijfsaalmoezeniers, gods
dienstleraren, ziekenhuisrectoren, Una Sancta, Willibrordusapostolaat, Stella
Maris-werk etc. Heel belangrijk daarbij was dat men van elkaar ging weten
wat men deed, dat men de resultaten van experimenten te weten kwam en
gezamenlijk het een en ander ging ondernemen.
Door soortgelijke gedachten geleid wordt er nu ook gewerkt aan een
Centraal Leken Beraad, zodat men mag vaststellen dat er in de Rotterdamse
zielzorg wel iets in beweging is gezet. Men is uit het defensief gekomen,
dat in het verleden zoveel geestelijk en religieus onheil over de stad heeft
gebracht.
Toch zegt pater Goddijn, als directeur van het nieuwe Pastoraal Insti
tuut: „Ik wil niet een soort pastoraal manager worden." Hij wil blijven
lezen en studeren, zijn roeping als socioloog blijven volgen. Ruim twaalf
jaar geleden studeerde hij in Leuven af. Hij had politieke en sociale weten
schappen gedaan, met veel aandacht voor Voorlichting. Hij trok naar een
rustig plekje in Drachten om daar zijn dissertatie te maken. Deze zou
heten: Kerk en Publiciteit. Het eerste hoofdstuk is nog gepubliceerd. Toen
kwam prof. G. Zeegers, in die tijd directeur van het KSKI, bij hem met
het verzoek of hij in Friesland een studietje wilde maken. Voor allerlei
ander werk wist men hem toen ook te vinden en het gevolg was dat hij
samen met prof. Zeegers en mgr. Staverman in Friesland een KSKI-bureau
oprichtte. Als Friesland nu het sociologisch best onderzochte gebied van
ons land genoemd mag worden, mag men pater Goddijn wel aanmerken
als de man die het deed (al laat hijzelf niet de medewerking van KSKI en
zijn assistent drs. J. J. P. Poeisz onvermeld). Zijn proefschrift ging een
andere richting in en kreeg als titel „Katholieke minderheid en protestantse
dominant". Daar zijn onderzoekingen zich ook hadden uitgestrekt tot „pro
testantse minderheid en katholieke dominant" (in Brabant), lag er een
perspectief open naar het oecumenische vraagstuk. Dit heeft pater Goddijn
als socioloog dan ook goed in het oog gehouden. Prof. Zeegers schreef in
het voorwoord dat pater Goddijn, een hoge dienst heeft bewezen aan alle
christenen die in hun hart een oecumenische bezorgdheid dragen." Derge
lijke complimenten kreeg hij in recensie-vorm eveneens van de meest
onverdachte en gerenommeerde deskundigen.
In '59 werd hij directeur in Rotterdam van het KSKI, hetgeen hij tot
nu is geweest. Wat hij daarbij nog heeft gedaan vult een al te lange lijst.
Met zijn belangstelling voor de diaspora heeft hij meermalen gelegenheid
gekregen voor allerlei studies in Europa rond te kijken. Zijn aspiraties in
publicitaire richting hebben een stevig plechtanker in zijn functie van
hoofdredacteur van het internationaal befaamde tijdschrift „Sociaal Kompas".
Met zijn broer dr. H. P. M. Goddijn, ook socioloog en docent aan de Rijks
universiteit te Leiden, heeft hij een „Inleiding op de godsdienstsociologie"
geschreven. Dit boek is een „bestseller" geworden, ook in sommige andere
landen.
Zijn vader was makelaar en expert in verzekeringen in Leiden. Die heeft
in het gezin de belangstelling voor de sociologie duchtig aangewakkerd. En
niet het minst in religieuze zin. Twee broers van pater Goddijn zijn
religieus geworden, en een andere broer is, zoals vermeld, socioloog. Walter
Goddijn ging op de H.B.S. van de Franciscanen in Leiden na enige tijd
zijn affiniteit tot de orde van St. Frans voelen. Hij wilde missionaris
worden. Een gelukkige omstandigheid was de traditie van de Franciscanen
om hun toekomstige sociologen in Leuven te laten studeren. Beter kon pater
Goddijn het zich niet wensen. Hij zegt: „De zielzorg moet veel meer
missionair worden. Nu is de meeste aandacht gericht op groepen die het 't
minst nodig hebben." Hij vindt het onbegrijpelijk dat op het Concilie bijna
uitsluitend theologen het woord hebben. Waarom geen sociologen? „De
solidariteit van het wereldepiscopaat blijft bij theologische beschouwingen
alleen maar theorie. Maar onder welke sociologische voorwaarden kun je
die solidariteit verkrijgen?"
Hij noemt verscheidene onderwerpen op die hij in zijn nieuwe functie
het „allereerst" bij de kop moet vatten. Maar daarmee wü hij niet te koop
lopen voordat hij iets gedaan heeft. En dan dingt hij nog af op zijn eigen
woorden: „Lang niet alles in de zielzorg is met planning te vatten. Toch
biedt research vaak een verrassend vergezicht. Het vraagstuk van het
dalend aantal priesterroepingen bijvoorbeeld, dat ook gauw aan de orde
gesteld moet worden. Een recent onderzoek heeft aangetoond dat een
daling van het aantal priesterroepingen gelijk staat met een daling van
het maatschappelijk aanzien van de priester. Sociaal gesproken zijn de
priesters nu een der meest vergeten groepen. Zij hebben nog lang geen
85 gulden schoon. Gewoonlijk gaat een verhoging van inkomsten gepaard
met een verhoging in maatschappelijk aanzien. Wat voor conclusie moet
je nu trekken? Maar je ziet hoe dan ook, dat je er met alleen maar planning
nooit helemaal komt.
religieuzen zijn in het bestuur opgeno
men pater G. Bakker SCJ, provinciaal
van de priesters van het H. Hart en
prof. dr. C. Pauwels OP. Namens de
bisdommen zullen enkele priesters en
leken in het bestuur zitting nemen. In
middels zijn reeds benoemd pastoor A.
Th. Brouwer (bisdom Haarlem), drs.
W. van den Ende (bisdom Rotterdam),
mr. J. Geukers, burgemeester van Bols-
ward, (bisdom Groningen), deken G.
Harmelink (aartsbisdom Utrecht,) mgr.
drs. P. van Odijk (bisdom Roermond)
en mgr. L. Rooyackers (bisdom Den
Bosch) en moeder Anetta van de Fran
ciscanessen te Etten.
Blijkens het uitgegeven communiqué
zal het nieuwe instituut zich vooral
bezig houden met het bijeenbrengen van
de resultaten van studiecommissies en
onderzoekingen in de diverse sectoren
van zielzorg en apostolaat om op basis
daarvan, met behulp van deskundige
adviseurs ad hoe, beleidsadviezen voor
te bereiden. Voor de vele belangrijke,
maar vaak minder op elkaar afgestem
de initiatieven ter vernieuwing en be
geleiding van de zielzorg zal het pasto
raal instituut een coördinatie-mogelijk
heid gaan vormen. Men verwacht dat
hierdoor de onderlinge contacten tussen
de kerkelijke beleidsinstanties worden
versterkt en ook gemakkelijker verbin
dingen kunnen worden gelegd tussen de
verschillende niveaus van het kerkelijk
beleid. Een en ander is geheel in de
geest van de op het Vaticaans Concilie
zozeer nagestreefde collegialiteitsge-
dachte, die in deze nieuwe structuur
een bijzondere werkingssfeer zal kun
nen krijgen.
Het pastoraal instituut is een instel
ling van de bisschoppen en provinciaals.
Het zal in de vorm van werkopdrach
ten regelmatig contact onderhouden met
de diverse instellingen, die pastorale
vraagstukken bestuderen of tot onder
werp van research maken. Zo ontvangt
b.v. het pastoraal instituut van het
episcopaat de vragen om sociologische
of sociaal-psychologische research en
verwijst deze dan, na formulering van
de opdracht, naar de geschikte onder-
zoek-instituten. Het pastoraal instituut
heeft dus een brug-functie. Immers de
onderzoek-resultaten worden daarna door
het pastoraal instituut bestudeerd en
opgenomen in pastorale beleidsadviezen.
In zaken, die het pastoraal beleid di
rect kunnen raken, neemt het instituut
geen opdrachten aan van derden. Ook
ongevraagd kan het pastoraal instituut
aan het episcopaat rapporten uitbren
gen over vraagstukken betreffende ziel
zorg en apostolaat.
Het nu opgericht „Pastoraal instituut
van de Nederlandse kerkprovincie" zal
nog nader in overleg treden met het
(Advertentie)
„Katholieke Sociaal-kerkelijk instituut"
en het „Landelijk centrum voor katho
lieke actie", welke instituten reeds
waardevol werk hebben verricht voor
de pastoraal in Nederland.
Over de vestigingsplaats van het
nieuwe instituut heeft het bestuur nog
geen definitief besluit genomen. Voor
lopig zal het pastoraal instituut geves
tigd zijn te Rotterdam, in het voor
malige bureau van het VSKI (Noord-
si.ïgel 40c, tel. 44169).
Dit pastoraal instituut voor de ge
hele kerkprovincie moet niet verward
worden met de diocesane pastorale
centra, die al bestaan (bq'v. voor
Breda) of waarvan de oprichting
wordt nagestreefd (bjjv. in Haarlem,
waarvoor gelden zjjn bijeengebracht
t.g.v. het zilveren priesterjubileum
van mgr. Van Dodewaard). De dio
cesane pastorale centra zijn vormings
instituten voor (jonge) zielzorgers
gerichtheid op de praktijk van de
zielzorg.
(Advertentie)
(Van onze correspondent)
GEERTRUIDENBERG, 31 okt. In
een gemeentewoning aan de Meistraat
heeft de arts P. Blonded maandag,
naar eerst thans bekend is, hier in de
voorkamer het in staat van ontbinding
verkerende stoffelijk overschot aange
troffen van de 84-jarige mej. J. P. li-
Haar 83-jarige zuster J. A. K. en 81-
jarige broer P. K„ volkomen vervuild
en onder het ongedierte, zaten bij het li
chaam. Zij vroegen de dokter voor
hun zuster een specialist te waarschu
wen. „Zij wilde geen thee meer drin
ken", zei de broer, 's Morgens was
hij naar een buurvrouw gegaan om te
zeggen, dat er iets mis was met zijn
zuster. De buurvrouw waarschuwde de
pastoor, die de dokter vroeg eens te
gaan kijken; ook zelf ging de pastoor
poolshoogte nemen. Arts en pastoor
troffen in de woning een toestand aan,
die elke beschrijving tart. Nadat het
stoffelijk overschot was weggebracht
kregen zij met veel moeite de twee
oude mensen ertoe hun huisje te ver
laten. Zij zijn opgenomen in het The-
resiaziekenhuis in Raamsdonkveer
ter observatie. De officier van justitie
heeft een verklaring van krankzinnig
heid afgegeven, zodat opname in een
inrichting kan volgen. In het 4500 zie
len tellende Geertruidenberg, waar een
dorpspolitieke rel gaande is rond een
bejaardentehuis, dat moet worden ver
nieuwd of vervangen door een geheel
nieuw centrum of verpleeghuis, is de
verontwaardiging over het gebeu
ren algemeen.
Het drietal verhuisde in 1941 van
Rotterdam naar Geertruidenberg,
waar het een teruggetrokken leven leid
de: de man werkte op een meubelfa
briek. Vooral de laatste jaren hebben
de drie zich sterk afgesloten van de
gemeenschap. Bijna niemand kreeg
toegang in hun huisje: de meeste be
zoekers werden door het luikje in de
deur te woord gestaan. De pastoor
mocht wel binnenkomen, de kapelaan
niet. Zij zeiden van niemand steun of
hulp nodig te hebben en waren vol
gens de buren niet gemakkelijk, hoe
wel zij toch ook niemand overlast be
zorgden.
De 84-jarige vrouw moet ongeveer
drie weken geleden zijn overleden.
Haar zuster en broer verkeerden in
de vaste veronderstelling dat hun zus
nog leefde. Er hing een doordringende
stank in het huis. Dagenlang moeten
de twee niets hebben gegeten; het is
niet bekend of zij nog familieleden heb
ben. In verband met het gevaar voor
de volksgezondheid heeft de G.G.D. uit
Breda het huisje ontsmet....
(Advertentie)
Het meest florissante
bericht van deze week
vind ik dat wij de wereld
kampioen-kater in ons
midden hebben mogen be
groeten. Enige tijd geleden
was het Miss World die
als ik mij niet vergis on
langs wat uit een auto is
geduwd nu een kater.
Om alle eventuele misverstanden
bij degenen, die het wereldgebeuren
niet zo op de voet volgen, in de kiem
te smoren: ik heb nu het oog op
Kyrill, de even zwarte als Nederland
se angorakater, die dezer dagen op
een internationale kattententoonstel
ling in Parijs werd bekroond. Ik
weet niet precies op grond waarvan,
maar het zal wel niet vanwege zijn
lichamelijke schoonheid zijn geweest,
want in dat geval zou de kater
allicht een kat zijn gebleken. Nu het
echter wel degelijk op een kater is
uitgelopen, meen ik de veronderstel
ling te mogen uitspreken dat de uit
verkiezing van Kyrill te danken is
geweest aan zijn karakter.
Hoe dan ook, ik vind dat er in de
wereld te weinig katers worden be
kroond. Er zjjn er genoeg, maar zij
worden maar zo zelden onderschei
den. En Parijs geeft ook in dit op
zicht dus weer eens de toon aan.
Vervolgens ben ik van mening, dat
wfl als klein land, ons bij deze ge
legenheid gerust eens op de borst
mogen kloppen. Vergelijkenderwijs
hebben wij nu eenmaal niet zoveel
katers als bijvoorbeeld in Duitsland
het geval is, maar die wij hebben
mogen er wezen. Wij zijn weer meer
gespecialiseerd in het fijne kater-
werk. Dat heeft Parijs maar weer
eens bewezen.
En nu wil ik best toegeven dat de
glorie van een land niet helemaal
wordt bepaald door een wereldkam
pioenschap-kater, maar het hakt
er toch in. Het telt toch mee. En
de beste angora-kater is dan weer
wat anders dan de beste Angola-
kater. 's Lands wijs, 's lands eer.
Bovendien en tenslotte is het een
alleraardigste gedachte om ook het
dierenrijk in onze onderlinge wedloop
naar de internationale verstandhou
ding en vrede te betrekken. En als
ik dus eens goed om mij heen kijk,
moet ook het wereldkampioenschap-
rund binnen ons bereik liggen. Het
is overigens maar een idee en mis
schien kan Zwolsman er iets mee
doen.
(Advertentie)
van f24.-af
Voor hem is het de feil
loze Gas Snip. Volkomen
uitgebalanceerd plat mo
del, eveneens met keuze
uitgedistingeerdedecors.
Met gemakkelijk regelba
re vlam
van f 26.- af
importeurs: Fa. E. Gufabels 4
Roermond, te!. 04750 - 28 25
ARNHEM, 31 okt. B. en w. heb
ben de raad voorgesteld aan de Ex
ploitatie Maatschappij Scheveningen
NV (Zwolsmangroep) bouwterrein te
verkopen ter grootte var 52.750 m2.
Het terrein ligt in het uitbreidingsplan
Presikhaaf. De prijs van de grond is
1.866.250 gulden. De EMS wil er on
der meer flats en eengezinswoningen
bouwen.
ARNHEM, 31 okt. Care» Briels is
gisteren hier door de politierech
ter veroordeeld tot een voorwaardelij
ke gevangenisstraf van zeven dagen
en een boete van honderd gulden, om
dat hij tijdens het Waterloo-festijn in
het Goffertstadion in Nijmegen de
arts W. Nuver een kaakslag heeft ge
geven. De raadsman van de massa/-
regisseur, mr. Benno Stokvis uit Am
sterdam, heeft tegen de uitspraak ho
ger beroep aangetekend. Voor de zaak
tegen de 47-jarige Briels bestond zeer
grote belangstelling.
De arts zei als getuige, dat hij een
klacht had ingediend over de slechte
behandeling van zijn paarden, die hij
beschikbaar had gesteld voor het „1000
paardenkamp" Briels had daarop
maatregelen getroffen, maar deze wa
ren volgens de arts niei voldoende,
waarop hij bij de regisseur in de ver
blijven onder de tribune van het sta
dion nadere inlichtingen was gaan in
winnen. Briels zou hem hebben geant
woord: „Als het je niet aanstaat ga
je maar weg met al je ponies". Hierop
verliet de arts de kamer en trok de
deur onzacht achter rich dicht. Briels
liep hem achterna en diende hem in de
gang een kaakslag toe.
Tegen het eit zelf had de verdach
te niets in te brengen, maar over de
omstandigheden legden een aantal ge
tuigen a décharge verklaringen af.
De actrice Peronne Hosang, die toe
vallig in de kamer aanwezig was,
zei dat de dokter echt de deur te
hard achter zich had dichtgetrokken,
hetgeen Briels, die zjj, naar zjj zei,
kent als „een rustige, lieve man", in
woede had doen ontsteken. Ook vol
gens andere getuigen trok de dokter
de deur te hard dicht.
Een getuige, die zich „psychologisch-
joumalist" noemt, de heer J. Tolsma,
noemde de reactie van Briels een re
flex, omdat hij rich tot het uiterste be
ledigd kon voelen. Twee getuigen, onder
wie Briels! zoon Rutger, zeiden dat de
paarden voldoende werden «erzorgd.
(Advertentie)
Een aparte bonbon-creatie
uit het gevarieerde
Droste assortiment
(Advertentie)
(Advertentie)
He* feest van Allerheiligen en
Allerzielen, dat wij morgen en
steen °verm°rgen vieren, is een toets-
in rJT ons Selooi en vertrouwen
Sche P et einde van het liturgi-
haar e^TncIlt de Kerlt, nadat zij in
der ^nst ons Vanaf het begin
van - depping heel de geschiedenis
met Wi°rderbare heilsdaden Gods
herdon? en mensheid heeft laten
Uiteind' °nze aandacht op het
wic-crfi?,1"1! -e doel daarvan: een eeu-
ive° f f j ge mensheid op een nieu
arde en in een nieuwe hemel.
die ons °P de „grote schare,
tie* 0i n?and tellen kan, uit alle na-
Uit w? emmen en volken en talen",
derWi dankbare harten het onon-
onZP r^n h?flied opstijgt: „Heil aan
en aa i.' e °P de troon is gezeten,
onteih? et Lam." (Apoc. 7.) Deze
pe ?fen> die reeds in Gods eeuwi-
oeenkri leven- genieten af van het
hehko da*- zi3 dit aardse leven
Verl®n.verlaten de vruchten van de
depia mg overeenkornstig het oor-
in af,er goddelijke Rechtvaardigheid,
\vaarWachting van de laatste dag,
allen P de voltallige uitverkorenen
te h 8zamen hun nieuwe, volmaak-
pppn - n zullen binnengaan, dat
°ns .meer neemt. Allen, die
Voor zijn voorgegaan naar de
ge u °lls door God bedoelde eeuwi
ge f "tming, zij vooreerst, van
Vallij Kerk op grond van hun op-
Verui voorbeeldig leven officieel
tna^raafd heeft> dat zij bij God zijn,
Velen nie^ minder ook de ontelbaar
heef?' d*e hhj tot Zich geroepen
Hp 1 omdat zij door hun geloof in
dep "de getekenden" behoor-
"do'ö al»deze heilige zielen, die wij
keliiuu1-' noemen, maar die in wer-
kia i hij God een eeuwig-geluk-
hefrl uen le!den, of althans de zeker-
hiak bben spoedig tot Zijn zalig-
toA„e.nde aanschouwing te worden
Ohs en' ben allen houdt de Kerk
de ln deze dagen voor als het leven-
tvaphr erpand van de gelovige ver
ser, nS> waar wij, hun medemen-
°P aarde, onherroepelijk naar
mp loven. In de pelgrimstocht der
0 "Irid komt onontkoombaar het
oud t steeds nader, dat wijzelf de
ve w Peneratie vormen en derhal-
heer 8ten' dat spoedig onze tijd van
on? aan aanbreekt. Hoevelen van
hehk leef«id, met wie wij samen
e Den geleefd en gewerkt, gelachen
ojSeweend, zijn reeds geluidloos uit
we füen verdwenen! Wat beteke-
led voor ons? Het waren familie-
tg, e.n> vrienden, kennissen. Hun ge-
ber>1S heperkt, omdat ons leefmilieu
Perkt is. Maar daarbuiten leefden
Zo i Ven miljoenen anderen, mensen
Zpu i wij' allen onderweg naar het-
Van doel- AHeen God kent ieder
Kerk In deze dagen vraagt de
be« ons hen te gedenken en ons
lot te maken, dat wij weldra hun
zullen delen. Waar zijn zij allen,
*.nu opgenomen zijn in het grote
ter u17 Wanneer wij, zegt Rahner
hein' geloof, hoop en liefde, goed-
hehh en vergiffenis, geduld en trouw
leri n aari£etroffen in hen, die over-
<Wen zijn een korreltje van deze
Var en weegt méér dan een berg
a zelfzucht en zonde dan heb-
by Wij mensen ontmoet, die ons hart
de t?°d mag zoeken. Daarom nodigt
vafl'Aerh ons uit het feest te vieren
»lle Is doden, die leven, het feest van
ook. heiligen, van alle zielen, maar
Öe bet feest van onze heiligen, van
°Us dierbare zielen.
t ^et is mogelijk dit feest te vieren,
^htdat God een God is van levenden
biet van doden. Zij zijn terugge-
eerd tot God, van Wie zij zijn uit-
Iegaan> en wie in Gods liefde sterft,
v®*t eeuwig uit het oneindige le-
van God. Zijn Woord staat daar
v rg Voor. Maar slechts in geloof en
^rtrouwen kunnen wij ons aan dat
j °°rd omhoogtrekken tot in het al-
Sotnvattend licht van Zijn hart. In
jat licht wordt ons de zin van het
v®n duidelijk; daarin alleen vinden
de moed en de kracht om het
ln avontuur van het blinde geloof
Ven Verlossende liefde aan te dur-
fle^H®rheiligen en Allerzielen zijn ge-
Et-i? t dl® ons dwingen ons em-
bezinnen op onszelf, op onze
ter van leven en deze te confron-
die ?he1: ons geloof. Alle mensen,
V00r0olt hebben geleefd, en die ons
£egaan zijn in het licht van de
habii 8 L°d, zijn ons in deze dagen
Saaiv1Yomdat zij uit het zuiverste
Voor? gheidsgevoel met ons, onze
getia Pakers zijn bij God en door Zijn
°hs i e-*°or ons verkrijgen, dat wij
haar t,ven de richting geven, welke,
enj^j hun voorbeeld, leidt tot de ver-
vo0f| met God, de voorwaarde
lijkheit)6 voltoohng van onze mense-
In u 3 alle heiligen, die reeds leven
fpt! eeuwige licht, moeten wij le-
Selovi het enig-noodzakelijke is. Het
Ze (jï\S en liefdevol gedenken van on-
Wa' +n richt ons eigen leven op ons
ln tehuis: het eeuwige samenzijn
Vati h,°nemdige liefde van God. Zij
v°orhpUr} k&nt roepen ons door hun
Qod 8, d binnen in het leven van
hehi! jvaar zij hun bestemming reeds
de e8n bereikt. Zo smeedt Gods lief-
«ej, Jevende band tussen alle men-
V)öed?«? hand van onderlinge beïn-
aan pPg' die haar kracht ontleent
Zp universele heilswil. Dat de-
*han) swil ook in ieder van ons een-
bioo aeuwig.geiukkige werkelijkheid
trhsH Worden zij de vrucht van onze
»an Se bezinning op het geloofspunt
Jat gemeenschap der heiligen,
•an m deze dagen tot middelpunt
°ns denken en bidden maken.
(Advertentie)
