•y
Nieuw en uiteenlopend werk
van Nederlandse filmers
IIcl Feest' - ,Amstellarie'-
,Zon op zondag'
I
Radio - t.v.-wet ge ving
In commissie geen
eenstemmigheid
Vijf afzonderlijke nota's
Commissie - Sc holten
EENS IN DE
VERDELING
Uit luistergeld bijdragen
voor omroepbladen
VIJF JAAR
ZENDTIJD
ARTISTIEK LEIDER SOMBER GESTEMD
Erik Vos
als
houdt er mee
zijn twee
geen EIGEN
Gemeente Den Haag zwijgt
over de Willemskerk
OPEN TONEEL
VAN DE BAAN
op
gezelschappen
HUIS krijgen
kort geding
Geschil rond een
vogelkooi
f ÏOO.OOO
per dag!
De commissie-
Scholten
Adventus Domini
Mirjam Koen wint
libretto prijsvraag
Half miljoen voor
Valkenburgse
da Vinei geboden
beroep in cassatie
Van veertien boeren
verworpen
©tteal
Aartsbisschop van
Melbourne overleden
Tekent in bij Boekhandel
H. Coebergh, Haarlem
KRO-JNCRV-VARA
Omroepschap met
dwangabonnement"
WOENSDAG 6 NOVEMBER 1963
PAGINA 9
IC,
De middelbare scholier en zijn eerste liefde. Beeld uit de film
„Het Feest" van Paul Verhoeven.
heb is al de derde keer dab hij «egt
van huis wes te lopen.
Niet doordacht
Programmabladen
ERIK VOS
Laatste kans
Coördinatie
Kroonleden
Droit de réponse
Willekeur
Verzuiling
Compromis
Oppervlakkig
MIDDELBARE AKTEN
RESA - Hilversum
(Van
n^AT onze correspondent)
van r]P 5 nov. De president
Za' zich e rechtbank, dr. Kramer
gaan de komende dagen moeten
•Writes pen in de eigenschappen en
''3k in i, ,n vogelkooien. Hij zal name-
de vno-ni? .Reding moeten beslissen of
Gmvt5®1H00'en die door de N.V. P. de
c'ame_t_ te Den Bosch in een re-
tekondtoH premie-artikel zijn aan-
konisf dan niet zoveel overeen-
kaat v„„ onen met het Duitse fabri-
heitn.ir:'' ,fien zekere heer Voss uit Ne-
octi-ooi h i' dle daarop in Nederland
Ceding- ,1 verkregen, dat deze aan-
al moeten worden ingetrokken.
^ndien1501..!10^ dit gevorderd en bo-
reeLgeeisJ dat de N..V de Gruyter
"DS §603116 danV\i Q.rl inrr
öe
*al
herro
- aanbieding duidelijk
2wanvJ3?epen °P straffe van een
Het betree vLan f 5-°°° Per overtreding.
Sel(kani - bier een serie van 5.000 vo-
^anane) kooien.
ten" koni^e gevallen gaat het hier om
de bnal' m.et opstaande plastic-rand op
^dem ^erwijl de zgn. „korf" op die
de Juist dit laatste heeft voor
Voonif a. 51 au laaisie neen vuoi
*®ring k !1 ebbers een grote verbe-
tatem u end, waarop de heer Voss
q "1 heeft gekregen.
V0llj1j_pr6sident zal binnen een week
s ^Ijzen.
DAAG, 6 nov. De Hoge
ve dinsdag het beroep in cas-
?'e <loo,nr°rpen van veertien boeren
h Assen economische politierechter
i niet waren veroordeeld wegens
'biste n Verstrekken van volledige en
'°hap gJ?Rcven.s aan het Landbouw
kosten i?® ep deze veertien zijn de
i'e in m Hartman en B. Nijmeijer
"jen ?art van dit jaar uit hun boer-
lezet_ Hollandsche Veld werden
v®rnieti °ktober was geconcludeerd tot
van de vonnissen van de
1 ontsi Politierechte, te Assen en
5°ht>ierp wï van rechtsvervolging. De
2® boer veroordeelde dertien van
bg gtii/u een geldboete van vijf
de Veer?611 t'en dagen hechtenis en
gen, wende tot 25 gulden of vijf da-
'f-st (W0f?e Raad overwoog in zijn ar-
;°nnisSpn et bewezen verklaarde in de
'echter van de economische politie-
vert v je Assen een overtreding ople-
;'an het t inventarisatieverordening
uan die landbouwschap die op grond
ot Tl
L^iemS^a? aanvaardt de in het cas-
?®Weze„ el vervatte stelling dat het
R Leror(iening strafbaar" is. De
f kan verklaarde geen strafbaar
n opleveren, niet als juist.
Verder.
i °ok „herwoog de Hoge Raad dat
m®1 de k n grond is voor de grief
•'Uit toeren dat het uitvoeringsbe-
?enioe van de inventarisatieveror-
?et vonrr het Landbouwschap niet in
ïechter van de economische politie-
t ,?egd Is vermeld. In het arrest wordt
'''ik ve niet 's in te dien welk wet-
'•6recj1t°°rschrift de economische poli-
r-'hoddfJ, verkeerd toegepast of ge-
hg zou hebben door die vermel-
hterwege te laten.
Advertentie)
kis- bedrag dat grote en
6]^n® beleggers gemiddeld
tfQ6 dae aan de H.B.B. toever
in Wen door het te beleggen
n of meer van haar negen
beleggingsfondsen.
i
U al deze beleggingsmo-
vOn Welk fonds is
het meest geschikt?
0Ve z°iPist verschenen boekje
de H.B.B. en haar 9 beleg-
Vra&xJ0r>^sen wordt w op aan-
gaarne toegezonden.
BELEGGING
«heek maatschappij
HqL
aes®*acht toe, Amsterdam
Tel. 020-B7001
n de Nederlandse filmwereld mani
festeert zich de laatste tjjd een ver
heugende bedrijvigheid, al blijft de
ze jammer genoeg hoofdzakelijk tot
de korte film beperkt. Konden we nog
geen twee maanden geleden de aan
dacht vestigen op een drietal werkjes
van jonge Nederlandse cineasten, die
door het ministerie van O., K. en W.
in de gelegenheid waren gesteld, hun
eerste zogenaamde vrije film te ma
ken, gisteren werd In het Amsterdam
se AIhambra-theater opnieuw een drie
tal films vertoond, die eveneens met
subsidie van O., K. en W. waren ver
vaardigd. Het langste 27 minuten
en tevens meest geslaagde van deze
drie filmpjes was „Het Feest" van
Paul Verhoeven, een jonge uit de Leic%
se studentenbeweging voortgekomen ci
neast, die zich daarmee op te waar
deren wijze revancheerde voor „De Lif
ters" een fllmgrapje, dat op het dit
jaar gehouden tweede internationale
studentenfilmfestival Cinestud niet be
paald een diepe indruk maakte.
Het is opvallend, dat jeugdige Ne
derlandse filmers zo graag de school als
uitgangspunt en achtergrond- van hun
werk gebruiken. Nico Cramer deed het
in „De Mooiste Tijd", een van de drie
O.K.W.-filmpjes, die we de vorige maal
bespraken. Rob Houwer deed het daar
vóór reeds in De Sleutel", het verhaal
van een jongetje, dat bij zijn thuiskomst
ontdekt, dat hij zijn sleutel op school
heeft laten liggen. En Verhoeven doet
het nu weer in „Het Feest". Misschien,
DEN HAAG, 6 nov. De commissie
radio- en televisiewetgeving (commissie
Scholten), werd ingesteld op 7 april
1961 door de toenmalige staatssecreta
ris van O. K. en W., mr. Y. Scholten.
De adviescommissie kreeg de opdracht
de regering van voorlichting te dienen
over een aantal door haar aan te geven
vraagpunten, betreffende de radio en de
televisie. De instelling van deze com
missie werd reeds aangekondigd bij de
openbare behandelingen van de begro
ting 1961 van het ministerie van O. K.
en W. Tot de opdracht van de commis
sie behoorde ook het ontwerpen van een
nieuwe structuur voor het omroepbe
stel.
De commissie werd, gepresideerd door
prof. mr. L. W. G. Scholten, voorzit
ter van de radioraad. Leden van de
commissie waren de leden van de Twee
de kamer, Berkhouwer,Patijn, VanRij-
ckevorsel. Vrolijk en jkvr. Wittewaal v.
Stoetwegen, de leden van de Eerste Ka
mer: Diepenhorst en Witteman, de le
den van de Radioraad mevr. A. Forta-
nler-De Wit (Overveen), mr. J. M. Ra-
vesloot (Almelo), prof. dr. mr. L. G. A.
Schliohting (Nijmegen) en J. W. de
Vries (Rijswijk). Voorts hadden als ad
viserende leden in de commissie zitting
dr. C. G. Grutzner, secretaris in alge
mene dienst bij de centrale directie der
PTT, dr. G. Lammers, directeur van de
rijksvoorlichtingsdienst en namens het
ministerie van O. K. en W. mr. A. W.
Schade van Westrum, mr. H. J. Schol-
vink en mr. M. P. Bajetto, secretaris.
dat ze aan het schoolmilieu een zekere
voorkeur geven, omdat hun eigen school
tijd nog zo vers in het geheugen ligt,
zeker is, dat de jeugd door haar pril
heid, haar onbevangenheid en vooral
door haar eerlijkheid en ongekunsteld
heid zich bij uitstek leent voor observa
tie met de camera.
In „Het Feest" slaat Verhoeven de
eerste, nog aarzelende en maar half be
grepen liefde gade van een vijftienjarige
jongen, hetgeen hem gelegenheid geeft
tot een onopgesmukte, als het ware ter
loopse schildering van het middelbare-
schoolleven. Korte, soms rake flitsen
van dit nog onvolgroeide leven in de
klas, een wandeling naar huis, een
schoolvergadering en tenslotte bet
schoolfeest leiden naar een climax,
die misschien abrupt aandoet, maar die
past bij deze jonge, nog nauwelijksbe
gonnen levens.
Paul Verhoeven heeft met zijn came
ra, die met veel technische vaardig
heid werd bediend door Kalman Gall,
de rol van objectieve, maar toch geboei
de toeschouwer vervuld, die de geregis
treerde beelden voor zichzelf laat spre
ken. Van zijn jonge acteurs verlangde
hij geen spel. Zij hoefden slechts zo
veel mogelijk zichzelf te zijn en daarin
zijn ze, op enkele onbetekenende ont
sporingen na, wonderwel geslaagd. De
dialogen zijn tot een minimum beperkt:
korte, als toevallig opgevangen Harden
van gesprekken, een enkele opmerking.
Het bezwaar van de moeilijke verstaan
baarheid van het gesproken woord in
Nederlandse films kwam daarmee van
zelf te vervallen. Bovendien heeft Ver
hoeven met een sobere, niet op effect
bejag gerichte, maar gevoelige monta
ge iets van de psychologie en de poëzie
in het prille leven van deze jonge mensen
weten op te roepen, zonder afbreuk te
doen aan de door hem beoogde reali
teitsillusie. Een nog wat onrijp, hier en
daar zelfs schools werkje, dat intussen
beloften inhoudt.
Peter Staugaard en Jan van der Hoe
ven, van wie respectievelijk „Amstella-
rie" en „Zon op zondag" werden ver
toond, hebben hun filmpjes gemaakt
met de „candid" camera, waarbij de
mensen, die zij toevallig voor hun lens
kregen, als onvrijwillige acteurs fun
geerden. Tot de jongeren kan men deze
beide filmers moeilijk meer rekenen.
Van Staugaard herinneren we ons „Hal
lo, Hallo, Hier R. P. 10", een propa-
gandafilmpje voor de Reserve Rijkspoli
tie, dat hij in 1951 in opdracht van de
toenmalige Regeringsvoorlichtingsdienst
maakte en waarbij V.d. Hoeven hem,
als we ons niet vergissen, assisteerde.
Bij het zien van „Amsteliarie" krijgt
men de indruk, dat Staugaard van ie
candid camera gebruik maakte omdat
deze wijze van filmen nu eenmaal mode
is en niet omdat hij er het meest ge
schikte middel in zag om tot uitdruk
king te brengen, wat er in hem 'in
ging. Hij heeft zelfs helemaal niets te
zeggen, noch met zijn technisch gave
beelden (William Vogler stond aan de
camera) noch met de montage ervan
„Zo maar een lariefilmpje zonder
verhaal en zonder boodschap", «egt
Staugaard zelf in zijn toelichting. Maar
ook zonder ideeën en dat gaat gauw
vervelen, zelfs ai duurt een filmpje
maar elf minuten.
Jan van der Hoeven, die cameraman
bij Bert Haanstra is geweest, heeft het
er beter afgebracht. In „Zon op zon
dag" filmde hij de vrijetijdsbesteding
van de moderne massa-mens, die de
stad hoofdzakelijk schijnt te verlaten
om er niet alleen achter te blijven. Een
sympathiek werkje van een kwartier
met aardige cameranotities, nu en dan
rake filmhumor en een snufje beeld
poëzie en met als onvrijwillige acteurs
mensen, in wie men zijn buurman en
misschien ook wel zichzelf herkent.
Ftn.
(Advertentie)
Eén van
Ringers' klassieke creaties:
BUTTERFLY - romige vulling, knap
perige caramel en pittige chocolade.
Al jaren een veelgevraagde, veelge
prezen lekkernij.
MELBOURNE, 6 nov. (KNP) Ue
aartsbisschop van Melbourne, mgr. dr.
D Mannix. is vanmorgen op 99-jar.ge
leeftijd overleden.
Mgr Mannix werd geboren in Char
levilie in Zuid-Ierland en werd in 1890
priester gewijd. In (.913 vertrok hp
naar Australië, nadat hij in 1912 tot
bisschop was benoemd. In 1917 volgde
zijn benoeming tot coadjutor met het
recht van opvolging op de aartsbis
schoppelijke zetel van Melbourne.
(Van onze Haagse redacteur)
DEN HAAG, 6 nov. Bij het rap
port van de commissie-Scholten be
hoort een vijftal afzonderlijke nota's,
resp. van de leden Diepenhorst, VTitte-
man, Patijn, Vrolijk en De Vries.
Uit deze nota's blijkt o.m. dat prof.
mr. J. A. Diepenhorst de opvolging van
de essentiële voorstellen van de com
missie ontraadt. „Met miskenning van
wat spontaan gegroeid is, worden hier
in de omroeporganisaties teruggedron
gen en in hun bewegingsvrijheid be
lemmerd", aldus de hoogleraar. Met
name keert hij zich tegen het voorstel
om het ledental als beslissende maat
staf bü de toelating van nieuwe gega
digden los te laten. Over de program
mablad-voorstellen zegt prof. Diepen
horst o.m. dat, indien men iets had
moeten verzinnen om de bestaande or
ganisaties een zware slag toe te bren-
(Van onze Haagse redacteur)
DEN HAAG, 6 nov. Volgens het
voorontwerp van wet. dat de commis
si e-Schol ten bü haar rapport over de
radio- en televisiewetgeving heeft inge
diend, zal de zendtijd eens in de vijf
jaar opnieuw worden verdeeld. Als ge
bruikers van de zendtijd noemt de com
missie kerkgenootschappen, genoot
schappen op geestelijke grondslag, po
litieke partijen, omroeporganisaties, an
dere gegadigden (die de omroep slechts
als nevenactiviteit bedrijven), sa
menwerkingsorganen (NTS en NRU) en
overheidsorganen.
Bij haar afwijzing van een systeem,
waarbij de toelating van nieuwe om
roeporganisaties afhankelijk wordt ge
steld van het ledental, merkt de •vom-
missie-Scholten op, dat het getal geen
volstrekt objectieve norm is.
Het ligt immers voor de hand, ctat
een organisatie met veel zendtijd meer
leden kan werven, hetzij door vele goe
de programma's, hetzij door opzettelij
ke wervingsacties, dan een vereniging
met één of enkele uren zendtijd per
week. Tevens is het duidelijk, dat een
vereniging die haar leden een volledige
Êrogrammagids kan aanbieden aantrek-
elflker zal zijn voor het publiek dan
een organisatie, die dat niet kan doen
Als men dan nog de mogelijkheid aan
vaardt, dat leden worden meegeteld die
zich enkel om wille van het program
mablad hebben „aangesloten" heeft het
aldus verkregen getal veel van zijn ob
jectieve waarde verloren.
De commissie heeft ernaar gestreeld
een zodanige regeling te ontwerpen, dat
de programmabladen hun waardevolle
functie als verenigingsorganen kunnen
behouden en dat daarnaast rekening
wordt gehouden met het recht van ie
dere luisteraar of kijker, kennis te ne
men van de programmaropgaven zon
der dat hij zich daartoe bij een om
roeporganisatie behoeft aan te sluiten.
Vandaar de uitgave van een eenvoudi
ge gids, die men kan ontvangen in
plaats van een omroepblad.
Elke omroeporganisatie die een pro
grammablad uitgeeft ontvangt uit het
luistergeld een bijdrage in de exploi
tatiekosten van dat blad, evenredig aan
het aantal luisteraars, dat zich op naar
blad heeft geabonneerd. De commis
sie wijst erop, dat de kwestie van de
programmabladen een bijzonder financi
eel aspect heeft. De abonnementsgelden,
waarin de verenigingscoitributie is be
grepen (c.q. de contributie die recht
geeft op ontvangst van het programma-
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 6 nov. Erik Vos houdt
ermee op nog langer artistiek leider van
De Nieuwe Komedie en Arena te zijn,
als de twee groepen niet op korte ter
mijn een afdoende eigen behuizing krij
gen. Zoals bekend hadden zijn gezel
schappen de hoop gevestigd op de Wil
lemskerk en op financiële medewerking
van de gemeente Den Haag om deze
kerk tot een schouwburg te verbouwen.
De hoop op die medewerking is bij de
stichtingen „Schouwburg Willemskerk"
en „Nieuwe Komedie-Arena" vervlogen
met de negen maanden die voorbij zijn
gegaan sinds de gemeenteraad van
's-Gravenhage de nota „Van Willems
kerk tot schouwburg" is aangeboden. In
die tijd is van de gemeente Den Haag
officieel taal noch teken vernomen.
„Ik ben erg somber," zei ons
teren Erik Vos. „Ik zie op
ogenblik geen mogelijkheid op deze
w;jze met het jeugdtoneel door te
gaan. De omstandigheden zijn nog in
vele opzichten dezelfde van acht jaar
geleden, toen ik bij Arena kwam. Ik
heb toen gezegd: ik doe het vijf jaar.
En ik heb gewacht tot er een schouw
burg kwam. Maar ik wil daarvoor niet
blijven vechten. Mijn wens is, dat de
stad ons graag wil hebben. Maar ik
ben langzamerhand tot de ontdekking
gekomen dat ons land blijkbaar geen
goed toneel voor de jeugd wil."
Voor Erik Vos ook maar een enkele
van bovenstaande uitlatingen had ge
daan, heeft hij ons duidelijk gemaakt,
dat zijn kritiek niet de Haagse wethou
der van Onderwijs en Kunsten, mr. M.
Vrolijk geldt. „Persoonlijk kan ik al
leen zeggen, dat ik bijzonder grote steun
heb aan wethouder Vrolijk. Hij trekt het
zich persoonlijk aan." Ook het rijk waar
deert zijn werk, getuige de onbekrom
pen garantie die indertijd staatssecre
taris Scholten gaf voor de opvoering
van „De Perzen". Vele gemeenten ver
strekken zonder mankeren subsidies
voor het optreden van de beide groepen.
Maar de jeugd wil nog meer dan het
optreden van een goed gezelschap in
een bioscoop. De jeugd wil ook graag
naar een echte schouwburg. Erik Vos
vertelde bi] voorbeeld over de Haarlem
se jeugd. De ULO-leerlingen waren al
tijd onrustig tijdens de opvoeringen in
de concertzaal, die zich niet voor to
neel leent. De middelbare scholieren
daarentegen gedroegen zich behoorlijk...
in de schouwburg. Totdat het experiment
werd genomen de groepen eens van zaal
te verwisselen.
Niet alleen de jeugd, ook Erik Vos
wil een goede schouwburg voor zijn spe
lers. „Het heeft alleen zin goed toneel
te spelen voor de jeugd, als het niet
's morgens om negen uur hoeft, ter
wijl ondertussen de vloer van de zaal
geschrobt wordt (zoals in Den Haag
gebeurd is), of het balkon met luidruch
tig getimmer wordt gerepareerd (his
torisch: Rotterdam)." Zulk soort dingen
komen overigens meer voor in de rand
stad dan in „de provincie". Daar staan
voor de Nieuwe Komedie en Arena de
deuren van de moderne schouwburgen
open.
De Willemskerk was de laatste kans
voor De Nieuwe Komedie-Arena. Daar
zou een open toneel kunnen worden ge
maakt, zeer dienstig voor de idealen
van Erik Vos, die na een jaar genees
kunde gestudeerd te hebben in Utrecht,
in de leer is geweest bij Etinne De-
croux in Parijs, ook de leermeester van
Marcel Marceau. De Willemskerk z°u
het fel begeerde eigen huis voor de bei
de groepen moeten worden, waarheen
de jeugd van heinde en verre zou kun
nen komen om er goed toneel te wen
van niet alleen De Nieuwe Komedie en
Arena, maar ook van buitenlandse
groepen.
Maar Den Haag wil of kan niet, zo
krijgt men bij De Nieuwe Komedie-
Arena de indruk. Het steeds langer
wachten op een officieel antwoord be
schouwt men als een somber voorteken.
En wethouder Vrolijk heeft wel te ver
staan gegeven, dat „De Willemskerk"
niet erg haalbaar is. Ergens anders
dan? De Nervi-schouwburg die Zwols-
man wil gaan bouwen aan de Schedel-
doekshaven. Dat duurt Erik Vos te lang.
„Ik kan niet opnieuw vijf jaar wach
ten".
Als er geen oplossing komt, houdt Erik
Vos ermee op. Hfj is daartoe wel ge
dwongen omdat het hem niet langer
lukt zijn gezelschap te binden als de
omstandigheden niet veranderen. In de
komende weken zal de beslissing worden
genomen wat er met het gezelschap dat
zijn verdienste in binnen- en buitenland
heeft bewezen, moet gebeuren.
blad! en de verkoop van advertentie
ruimte in de gidsen vormen belangrij
ke bronnen van inkomsten voor de om
roeporganisaties. Ten dele worden daar
uit de verenigingskosten gefinancierd,
doch een niet onbelangrijk deel wordt
aangewend voor uitgaven die recht
streeks met de omroep verband hou
den (studiobouw, extra-programma
kosten enz.). De commissie acht het
onbevredigend, dat een deel van de
luisteraars niet aan ieze uitgaven bij
draagt. De door haar voorgestelde re
geling beoogt dit te corrigeren, zonder
nieuwe lasten op te legger aan de luis
teraars. die reeds hun volledig aandeel
in de omroepkosten bijdragen.
Verder is het van belang, dat de
pers op deze wijze de mogelijkheid
krijgt de radio- en televisieprogram
ma s te publiceren, zonaer dat het be
staan van de omroepgidsen in gevaar
wordt gebracht. Deze regeling zal ho
pelijk ook bijdragen tot beperking van
de onafgebroken acties voor het wer
ven van nieuwe leden, waartoe de
omroeporganisaties zien thans, zeer
tegen hun zin, verplicht zien (waar
bij natuurlijk ook van invloed is, da
het ledental van een omroeporganisa
tie niet meer die doorslaggevende be
tekenis heeft voor de toewijzing van
zendtijd, die het in oudere wetsont
werpen had)
in een bestel, waarin nieuwe gegadig
den worden toegelaten, zal een grote
re behoefte aan programma-coördina
tie bestaan, constateert de commissie.
Ook als zendtijd wordt toegewezen aan
kleine gegadigden, wier uitzendingen
veel „gesproken woord" zullen bevatten,
zal gezorgd moeten worden, dat de to
tale inbreng aan programma's een Har
monisch geheel vormt. De commissie
vreest, dat de huidige coördinatie hier
toe niet toereikend zal zijn. Men zaï
de totaliteit van de programma's, resp.
in de radio en in de televisie, moeten
zien als een gemeenschappelijke ver
antwoordelijkheid, die een gezamenlijke
„planning" eist.
Het rapport stelt voor de overkoepe
lende organisaties (N.R.U. en N.T.S.)
een bredere basis te geven door de be
noeming van enige bestuursleden door
de minister van O.K. en W. Noch deze
leden, noch de door de Kroon benoem
de voorzitter moeten gezien worden als
lasthebbers van de overheid: zij zul
len eenmaal benoemd, zonder mandaat
het algemeen belang dienen.
De commissie-Scholten wil wetteigk
voorgeschreven zien, dat de omroepor
ganisaties een jaarverslag publiceren
met een opgave van hun inkomsten,
uitgaven en hun financiële positie.
Het droit de réponse is volgens de
voorstellen der commissie beperkt tot
het recht op te komen tegen feitelijke
beweringen: indien een belanghebbende
de weergave van bepaalde feiten in een
uitzending onjuist of onvolledig acht,
heeft hij het recht voor hetzelfde me
dium op korte termijn een wederwoord
te laten horen, waarin andere feiten
worden vermeld ter rechtzetting of
aanvulling van de feitelijke beweringen
in de oorspronkelijke uitzending. Er
wordt voorzien in een korte procedure,
gevoerd voor een speciaal daartoe aan
gewezen arbiter.
(Advertentie)
gen, deze vondst voortreffelijk zou mo
gen heten.
Prof. Diepenhorst concludeert dat bfl
de beste bedoelingen de feitelijke gevol
gen van de voorstellen der commissie
niet doordacht zijn.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 6 nov. De commissie-
Scholten heeft haar voorstellen inzake
de programmabladen voorgelegd aan de
besturen der omroepverenigingen. De
reacties van de omroepen zijn als bij
lagen toegevoegd aan het rapport.
De omroepen hebben tal van bezwa
ren tegen de voorgestelde opzet ontwik
keld. In een gezamenlijk schrijven van
K.R.O., N.C.R.V. en V.A.R.A. wordt
o.a. gesproken van een „omroepschap
met dwangabonnement".
De commissie-Scholten heeft aan mi
nister Bot meegedeeld, dat zij in de be
schouwingen van de omroepen geen aan
leiding ziet tot wijziging van haar voor
stellen betreffende de omroepbladen.
Het loslaten van het ledental ais cri
terium voor toekenning van zendtijd zal,
naar de mening van mr. P. J. Witte
man, schier onoplosbare moeilijkheden
brengen en zal leiden tot willekeur.
Naar zijn oordeel betekent het toeken
nen van zendüid aan andere organisa
ties dan omroeporganisaties, dat de be
langen van deze laatste organisaties op
..ongerechtvaardigde" wijze worden ge
schaad en aangetast. Bovendien leidt
dit z.i. tot een al te zeer verbrokkeld
programma. Ook mr. Witteman kant
zich tegen de voorstellen inzake de pro
grammabladen. „Een verzwakking van
het debiet van deze bladen betekent
een verzwakking van de band tussen de
omroeporganisaties en haar aanhan
gers."
Mr. Witteman meent dat een rege
ling betreffende de programmabladen
geen pribbel mag bevatten (in de vorm
van een voorschrift, dat een van de sa
menwerkingsorganen een eenvoudige
gids zal uitgeven) om de bestaande bla
den niet te lezen. Een verzwakking van
het debiet van deze bladen zou, behal
ve een financieel nadeel voor de omroep
organisaties, ook een verzwakking van
de band tussen deze en haar aanhan
gers betekenen. Ernstige bedenkingen
heeft mr. Witteman tegen de dwang
licentie, die het auteursrecht van de
omroeporganisaties op de programma
gegevens waardeloos maakt. Indien alle
publiciteitsorganen die ervoor willen be
talen en met name de weekbladen
recht hebben op het afdrukken van
de volledige programma's, brengt dat
het debiet van de omroepbladen in ge
vaar, en daarmede wordt het bestaan
van de omroeporganisaties ondermijnd.
Prof. dr. C. L. Patijn stelt in zijn
nota in tegenstelling tot de com
missie dat het in strijd met de
logica is te achten dat de omroepen
de communicatie tussen de groepe
ringen in de samenleving zouden sti
muleren. „Het huidige omroepbestel
symboliseert en accentueert de ver
zuiling en draagt er toe bij de groe
peringen van elkander gescheiden te
houden, zeer tot nadeel van de volks
kracht, tot nadeel ook van de eenheid
der Kerk en de samenwerking der
christenen."
Mr. M. Vrolijk,
promis" van de
die met het „com-
commissie instemt,
voorzover het althans tendeert naar een
open harmonisch bestel dat gebaseerd
is op het bestaan van vrije omroepor
ganisaties en tevens nieuwe kansen biedt
voor wezenlijke coördinatie en samen
werking, betreurt het dat in de com
missie geen vertegenwoordigers van de
omroeporganisaties zitting hadden.
Ook mr. Vrolijk verwerpt de program-
mabladvoorstellen van de commissie.
De heer J. W. de Vries is van oor
deel, dat het rapport op een aantal z.i.
belangrijke punten getuigt van een zo
danige mate van oppervlakkigheid, een
zijdigheid en improvisatie, dat het de
degelijkheid en visie mist die z.i. nodig
zijn om de weg te wijzen naar een
bruikbare structuur.
(Advertentie)
Bekende Schriftelijke cursus Tel. 45432
AMSTERDAM, 6 nov. Mirjam
Koen, de 15-jarige dochter van net
televisie-echtpaar Tanja en Peter
Koen heeft de libretto prijsvraag voor
de jeugd van het Nationale Ballet ge
wonnen.
Uit de 93 ontvangen libretti van jon
geren tot 18 jaar uit b onen- en bui
tenland werd dat van Mirjam Koen uit
Eemnes, leerlinge -van het Boeke-ly-
ceum in Bilthoven, uitverkoren door een
jurj bestaande uit Sonia GasKeil,
Annie M. G. Schmidt, Guus Oster,
Guillaume Landré, Rudi van Dantzig,
Robert Kaesen en Ben de Rochemont.
„Da Capo" heet het libretto waarvoor
balletmeester-choreograaf Karei Shook
nu de choreografie gaal verzorgen,
waarna het met de Dalletjes van drie
andere prijswinnaars tijdens een onder
meer door alle 93 inzenders bijgewoon
de matinee-voorstelling eind februari
in Carré zal worden uitgevoerd.
V ALKENBURG, 6 nov. Een advo
caat uit New York, Emil Freund, heeft
500.000 geboden voor een paneel, dat
wordt toegeschreven aan Leonardo da
Vinei, en dat op 8 oktober in Valken
burg (L.) aan een groep handelaren
werd verkocht voor ƒ220.000 Het schil
derij (28% x 34 cm) stelt een meisjes
kopje voor.
De beer Freund wii het schilderij
eventueel doorverkopen. Over deze
Koop wordt nog onderhandeld. Een Am
sterdamse expert is van mening dat
het schilderij inderdaad door Leonardo
da Vinei geschilderd is. Het was oor
spronkelijk in bezit van een Franse fa
milie, aldus de heer L. van der Lin
den in Ede. veilinghouder en beëdigd
taxateur.
Oost-Duitsland Een Westduits
sportvliegtuig met twee inzittenden,
dat maandag in Oost-Duitsland een
noodlanding moest maken, heeft toe
stemming gekregen naar de Bondsre
publiek terug te vliegen, (DPA).
