Minister Luns bedwingt
politiek stormpje
Inschakeling missie en
zending hij hulpverlening
niet ongunstig ontvangen
ROTTERDAMSCHE BANK
De week in Westminster
Met VELPON zie je er geen barst van!
Terugblik
Oude Mm
yper)
Halve eeuw pensioen
St. Willibro
zondag
ONTWIKKELINGSHULP IN KAMER
Kans op subsidie
binru
PERSOONLIJKE LENING
TERUG NAAR RAMPMIJN
de PHILICORDA
DEN HAAG
trekpleister
voor toeristen
van de
Sj Woïden n,l!L^d_gf dry°md-.?it
Werving mijnwerkers
in Joegoslavië mislukt
Johan de Meester
naar Tokio
Aankoop kunst door
particulieren
Zege op een minderheidsvotum De gevolgen
1 van de verveling Militaire verkwisting
Politieke pech
Prof. Kistemaker
gasthoogleraar
Daniël Passon
ZATERDAG 9 NOVEMBER 1963
PAGINA S
ra®
DEN HAAG, 9 nov. Minister
Luns heeft in de Tweede Kamer
een opkomend politiek stormpje
bedwongen, dat dreigde te ont
staan toen van vele zijden werd
aangedrongen op verhoging van
de bedragen die Nederland uit
keert voor de hulp aan ontwikke
lingsgebieden. De zaak was dui
delijk in het kabinet tevoren be
sproken. De minister kwam al
thans met een verklaring die een
wat officieel karakter droeg. Hij
zei, dat de Kamer goed moet be
seffen, dat wanneer zij beslist zou
willen dat de hulp wordt opge
voerd, de regering niet anders
zou kunnen doen, dan het mes
elders in de begroting zetten.
„Pijplijn"
Adviesraad
Kritisch
VAN ROSSEM'S TROOST
heerlijke heerenbaai
llOp u! Ook u kan het gebeuren dat er een bedrag
ineens nodig is, dat u niet zo maar contant beschikbaar
hebt. Voor de inrichting van dat nieuwe flatje bijvoorbeeld,
dat u onverwacht toegewezen kreeg en waarop u eigenlijk
nog niet gerekend had
Om het geld behoeft u deze kans niet voorbij te laten gaan.
De Persoonlijke Lening van de Rotterdamsche Bank is
een gemakkelijke en verantwoorde oplossing. Een bij
zonderheid: bij deRotterdamscheBankkrijgtuhetgehele
geleende bedrag in handen, de rente wordt dus niet -
zoals veelal gebruikelijk is - vooruit daarvan afgetrokken.
Uw Persoonlijke Lening is voor ons een "bank-zaak",
d.w.z. een zaak van vertrouwen tussen u en ons. Eén
telefoontje - wij zijn met meer dan 345 vestigingen het
wijdst vertakte bank-bedrijf in Nederland - en u ontvangt
nadere inlichtingen over de
U proeft
de moutwijn
na het feest (7 nov.)
ZMS'nt Willibrord, patroon
h (j0or Nederlandse kerkprovincie,
aangewezL ,choppen van °ns land
fiaar hem r, de dag> waarop de
etliging piL emde Willibrord-ver-
heedt 0m aaf in de openbaarheid
VeelvouditrQ f herinneren aan haar
Verzoeken nJf? ende gelovigen te
Yervuliincr "nanciële steun bij de
'Willibrn^arVa"d Voor Nederland is
5ag bil ,,Hc+ iZ ag de oecumenische
ne *1- H M" De Prediking onder
fristenen +Se+n eeft de eenheid der
V°or de 1 onderwerp. Dit ligt
VereniEina 7 W?nt de St Willibrord-
Vatl de Kn«,1Sv officiële instantie
^araan iwu ke Nerk in ons land,
5®id is bevorderen van die een-
ver Verrip„iTier r?Uwd- Ne hereniging
i,et centrum6 Cdristenheid staat in
?aar ha.-n- i,van baar activiteiten,
Rijder nn„Uedige opdracht is veel
lltl van h!ifUmen'sch in de breedste
j^chrevpn ^y.00^- Deze wordt aldus
dl°cesane P' Yereniging bevordert
*viteiten n regi°nale oecumenische
übsidiee ,ennsteunt, stimuleert en
?P°stolischo informatiecentra en
Je's land lnstituten, die over het
°nm,shI P,reid ziJ'n- Zij zorgt voor
haar !e fbeologische begeleiding
activeren Werkzaamheden door het
afgeven an studiegroepen, en het
7ene" p an het tijdschrift „Oecu-
felfde v.-. e boekenreeks van de-
«U Van o
l^gezpHp11,, tpt een regelmatig
Arisch! ^d?alo°g niet de refor-
nen en christenen, de niet-Chris-
^0rdacten met Israël. Voortdurende
a Kathni; ,rden onderhouden
h6- reW^6n in de chnspora,
Ultea nÏÏ ?rische kerken in
CfJntact r. and. Het oecumeni
haar gaat het
een regelmatig
JL lnternationaal vlak be-
r bels.no .Verer,iging als een van
t Üchtbai-J^riJbste middelen om tot een
v0then, nit gedachtenwisseling te
®efaarnde Tgeschiedt vooral door de
v?°r oeenm ernationale Conferentie
d „Dp ,eniSche vraagstukken". Het
,?eciaai Yragende mens" richt zich
ch tot 1 buitenkerkelijke en stelt
ie.yenshoi,i^oei dezen de katholieke
bev0rf]lnf te verklaren. Natuur-
a*1 Versn. de vereniging het lezen
t iet de H oe,n ,Van de Bijbel en zij
v b. On'a iff bestuderen en ver-
fath»,, der haar inspiratie is
3oli^!r.. baar inspiratie is de
h r°ePen ..'ibelstichting in het leven
o protL?le uauw samenwerkt met
v^bootseh o an!2e Nederlandse Bijbel-
bbrorri?' ^enslotte acht de Sint
'gen ta,aiJeyeniging bet haar meest
"lint. door oecumenische vor-
■erenties, cursussen en in-
le groei van een echt oecu-
alle fag 'Mentaliteit te bevorderen
Ni
tjwia«e
?nder d"5trn van de bevolking, vooral
vatl then 7 gd- Dit alles overziende
arenigi zeggen, dat de St. Willibrord-
<fat leiti(;nzich bij al haar activiteiten
A ^erk or de overtuiging, dat
vdosto]aa. ezenlijk een missiekerk is.
cord, is ln de wijdste zin van het
liiu acht nan °°k haar voornaamste
«e kort^ jfdanks baar nogbetrekke-
n Vo°rtrpffStaan' kan ziJ wijzen op
Zij j ffelijke staat van dienst.
t6t., verrit,yarrnate verdienstelijk werk
Ntip Deze was echter over-
6Dn, Jn 2;k de eisen van de tijd,
ha pg6tisclPsticbt was, voornamelijk
Ver laat ge°riënteerd. De vooral
«VcNerdp te wereldoorlog grondig
de tni°mstandigheden dwongen
lev 'kens ;Yen totaal verzetten van
•ni^ rOen besloot tot het in het
dgg'hg, dhfj Van een nieuwe ver-
de Ar°te e uaam zou krijgen van
tyiiN v8 P0?tel van Nederland uit
dp rord v°ór de verdeeldheid: St.
besjNzelf e naam bevatte daarom
terNrthm,?1 een program. Onder de
*oi, bi in Van bem, die het Chris-
otn alles innv Vaderland had gebracht,
eeni, vo ,ef werk worden gesteld
Ni 'd te fbroken, oorspronkelijke
W„ bhdere rstellen> Er moest een
*roe de 'pCuderlinge benadering
Pole ere Christenen groeien. De
«h biischp g°ed als uitsluitend
oeoiNicaai aanpak werd welbewust
Hju.Wnis-v °mgezet in een sterk
had 0VerleJaricbte. Het interkerke-
hien Weliitv ns de bezettingsjaren
hine v°OMie den bewezen, waarvan
«'ie"4611 al]pi! voortgezet, en zo ont-
aiiep^ Vormi egen gesprekskringen,
hand*1 °bder +klg, nog in hoofdzaak
Ve„ «en 'neologen langzamer-
V01 bracu cofaliteitsverandering te
ïezi^l aanerf?', welke tegenwoordig
da^heid^duid als oecumenische
*anv, nt W;n-ulgf voor de hand. dat
°Ocu^eken J^^ord-vereniging het
ha«h etiisCho bevorderen van deze
°Ud„ program 1Tentaliteit vooraan in
Schi,'. bpolni^i- ff geschreven. Het
•en» ?atiEpni febeel aan deze nieuwe
W htenïA19.® werd dit nog
Van Jhen tnt duidelijk onderstreept,
*ou hiaar.^11 naamsverandering
CiW ,!oecn besloot. Voortaan
hijr aat aa^ ü?yne." beten. De onder-
ji'bste twpf11 2ijn doelstelling niet de
Ning voor oecumenische be-
Ulibrord_ auspiciën van de Sint
llereni Jereniging' het Apostolaat
r nipj mg' de Priestermissiebond
^1". Qe Werking van de Raad van
hm
aatlgr) ""=u 111
kpb' Waa/dam bezitten op het ter-
ty^eegt. bet tijdschrift zich
il "ienspr, r6dactie bestaat bovendien
WiErtp ie allen in ons land een
bh
de
Dit alles
bewijst overtuigend
l^rWf. JVte^p HUbrord-vereniging
v0or de door haar is in Neder-
ijna geheel Europa een
een geavanceerde
V00]
v«
k, artle Va 8 e situatie"; men profiteert
°rgen) °nze ervaringen. Dit moge
w ®h zjj P IWillibrord-zondag, een
vu*- Gods zegen over dit
.br°rd-v tö smeken en de Sint
Ki ^baneië]617®!11®1118 naar vermogen
40 hard "t6Un te schenken, die
rd nodig heeft.
(Van onze parlementaire redacteur)
Mr. Luns herinnerde eraan, dat de
belastingen in ons land werkelijk niet
te laag zjjn, waarmede hfl suggereerde,
dat de nog deze week met de minister
van Financiën besproken problemen
van hoge belastingdruk en met name
van onredelijk hoge progressie in de
inkomstenbelasting, in een ander licht
zouden komen wanneer de Kamer de
regering zou dwingen.
Een aantal sprekers had mr. Luns
de vermindering van de voor dat doel
uitgetrokken gelden voorgehouden. Mr.
Bos (CH) berekende dat dit jaar
slechts 0,59 van het nationaailnkomen
voor dat doel is bestemd, tegen 0,72
pet op de vorige begroting. De heer
Ruygers (PvdA) stond perplex over
het feit, dat van het bedrag van 249
miljoen dat het vorig jaar was uitge
trokkenslechts ƒ189 miljoen werkelijk
is besteed. Mr. Luns had daar een
deugdelijke uitleg voor. Wanneer de
administratieve organisatie voor de
doeleinden waarvoor de Kamer bepaal
de posten aanvaardt, achteraf ontbreekt,
kan de regering niet zomaar gelden
naar een volgende begroting overheve
len.
Die gelden zitten in de pijplijn,
zoals het in ambtelijke taal genoemd
wordt. Een nieuwe begroting kan ze
niet zonder opnieuw het doel aan te
geven, overnemen. En de doeleinden
zijn dit jaar weer heel anders. Er
zijn enkele nieuwe bijgekomen, zoals
het werk van de Jonge Vrijwilligers,
waarover de Kamer met enthousias
me sprak. Minister Luns herinnerde
ook aan de 18 miljoen voor hulp
aan Z. Amerika, aan nieuwe uitga
ven voor technische hulp, voor het
wereld voedselprogramma, het Insti
tuut voor Sociale Ontwikkelingsplan
nen en enkele meer.
Velen hebben ook hun bezorgdheid
te kennen gegeven over een gebrek
aan coördinatie en controle.
De minister dacht dat het kabinet
wellicht de volgende week reeds zal
komen tot de oprichting van een ad
viesraad, speciaal om het ontwikke
lingsprobleem in details te regelen.
Deze raad zal ook te m. ken krijgen
met het al enige tijd geleden ontstane
plan om missie en zending bij de ont
wikkelingshulp in te schakelen en deze
vorm van particuliere hulpverlening
door subsidie krachtiger te maken.
Tijdens de kabinetsformatie is het plan
reeds opgenomen in de „bouwstenen",
waaruit tenslotte het regeringsprogram
is opgetrokken, zonder dat het daar
met evenveel woorden in werd ge
noemd. Mej. De Vink (K.V.P.) bracht
het thans weer ter sprake.
De reacties waren niet ongunstig, al
werd van socialistische en liberale zijde
gewaarschuwd voor het geven van
subsidie aan zuiver evangelisdh werk.
Men zag daarin een scheeftrekken van
echter geïmporteerd door de garanties,
zoa'. mr. Patijn opmerkte. Hij was
echter geïmponeerd door de garanties,
die reeds schriftelijk door missie en
zending zelf zijn gegeven. De meeste
Kamerleden hebben door deze garan
ties juist in beginsel een positieve hou
ding aangenomen. Mr. Bos (CH) wees
erop, dat de kennis van de landen die
missie en zending zullen inbrengen,
van onschatbare waarde is. Hij hoopte
dat de criteria goed kunnen worden
vastgelegd, zodat er voor de vrees, die
anderen bezielde, geen plaats zal zijn.
Ook mej. Rutgers (A.R.) had vertrou
wen in de garanties, die zijn gegeven.
Het meest kritisch was mevr. Stof
fels van Haaften (V.V.D.). Zij achtte
het moeilijk om technische en evan
gelische arbeid uit elkaar te houden.
Dat de heer Van Dis (S.G.P.), die
van iedere vorm van activiteit op het
gebied van de hulpverlening altijd
huivert, zich zijn oordeel nog wil
voorbehouden, was wel het beste dat
van dit Kamerlid verwacht kon wor
den. Op een vraag van mej. De
Vink, of mr. Luns binnen drie weken,
wanneer het parlement in plenaire
vergadering de begroting gaat be
handelen, deze zaak in beginsel ge
regeld kan hebben, reageerde de
minister afwijzend.
Hy vond het met vele Kamerleden
een zaak. die zeer degelijk moet wor
den voorbereid. Het liefst zou hij een
ambtelijke commissie aan het werk
zetten, die bijeenkomsten kan houden,
waarin iedereen die bij de zaak ge
ïnteresseerd is gehoord kan worden.
Hij zag de noodzakelijkheid van over
haast optreden niet in, omdat de fi
nanciële consequenties, die hieruit
voort zullen komen, eerst op de begro
ting voor 1965 zullen drukken.
MAASTRICHT, 9 nov. Een wer
vingscommissie van de gezamenlijke
steenkolenmijnen in Limburg is onver-
richterzake uit Joegoslavië terugge
keerd. De commissie was in dit land
om vijfhonderd Joegoslavische mijn
werkers aan te werven.
In Zagreb is aan de wervingscom
missie meegedeeld dat de centrale re-
fering van Joegoslavië een decreet
eeft afgekondigd, dat coördinatie be
oogt van de werving van arbeiders.
Het besluit is gebaseerd op het feit,
dat de laatste jaren zoveel werkkrach
ten naar het buitenland vertrokken,
dat de eigen industrie en de wegen
bouw ernstig stagneerden.
West-Duitsland heeft er ongeveer
23.000 arbeiders geworven, Italië
15.000, daarnaast zijn ook Oosten
rijk, Zwitserland en Zweden zeer ac
tief op de arbeidsmarkt.
De commissie verwacht dat eerst
half februari enige kans bestaat de
werving te mogen hervatten.
(Advertentie)
(Advertentie)
LENGEDE, 9 nov. (Rtr) Remhard
Wolter, woordvoerder van de elf don
derdag geredde mannen uit de mijn
„Mathllde" heeft gezegd: „We gaan te
rug naar de mjjn". Mjjndirecteur Stein
zei vrjjdag tot verslaggevers, dat mijn-
directie en arbeiders overeen zijn ge
komen dat de produktie van de mijn
zal worden hervat. Volgens hem zal het
uitpompen van het water en het ver
wijderen van de modder uit de mijn
omstreeks vijf maanden in beslag ne
men.
De stoffelijke resten van de 29 ver
miste kompels zullen worden geborgen,
tenzij dit groot gevaar voor de ber-
gingsploegen zou opleveren.
Delf geredde mannen hebben vrijdag
avond voor het eerst weer een glas
bier of wfjn mogen drinken. Hun licha
melijke toestand blijft volgens de art
sen goed. Ieder van hen heeft gedu
rende het veertien daagse ondergrondse
verblijf omstreeks vijf kilo aan gewicht
verloren.
Van talrijke maatschappijen die aan de
reddingsactie hebben deelgenomen heeft
de mjjndirectóe bericht ontvangen dat
ze de kosten die voor de redding zijn
gemaakt niet in rekening zullen bren
gen.
SALZGITTER, 9 nov. (UPI) In
de ijzerertsmtjn „Konrad 1" van de
,,Erzbergbau"-mtjnmaatschappö in
Salzgitter, Duitsland, heeft zich gisteren
SCHIPHOL, 9 nov. Johan de
Meester, artistiek leider van het Haag
se Toneelgezelschap „De Nieuwe Ko
medie" is vrij'dag naar Tokio vertrok
ken. In het Akasaka Prince hotel zal
hij aldaar als Nederlands afgevaardig
de deelnemen aan een internationaal
symposium van dertig toneeldeskundi-
fen uit oosterse en westerse landen.
Iet zal handelen over de vooruitzich
ten van het hedendaags toneel in het
oosten en het westen en de weder
zijdse beïnvloeding van de oosterse en
de westerse toneelkunst.
DEN HAAG, 9 nov. Voor 1964 is
f 275.000 (1963: f 200.000) beschikbaar
voor subsidiëring bij aankopen van
werken van levende Nederlandse kun
stenaars door particulieren, zo heeft het
ministerie van O.K. en W. meege
deeld. Verwacht wordt dat ook dit
jaar het beschikbare bedrag nog te
klein zal zijn in verhouding tot de be
hoefte. Het is daarom geenszins ze
ker, dat op alle aanvragen gunstig kan
worden beslist.
(Advertentie)
Par 1 november In al onze zaken
het nieuwe elektronische
orgel ven Philips
Compleet met lessen, muziek,
grammofoonplaat enz.
11145.- en f 1495-
QOLDSCHMEDING
klassiek modern
Amsterdam - Rotterdam - Haarlem
Hllvertum Goee - Kampen
iiiiiimiiiiiiiiiiiiitiiiiimiiiiiimiiiiiiimiiiii'"
De nederlaag in de tussentijdse
verkiezing voor de Lagerhuisze
tel van Lutan betekent een ern
stige tegenslag voor de conser
vatieven. Maar was het een ramp? La
bour veroverde de zetel. Maar was het
een triomf? De opkomst van de kiezers
was groot, 73,8 pet., vergeleken met een
opkomst van 82,5 pet. m de algemene
verkiezingen 'an 1959. Labour won met
21.108 stemmen. Doch in de algemene
verkiezingen van 1959 behaalde zij, of
schoon zij verloor, 22.134 stemmen. Men
kan moeilijk zeggen dat de socialisti
sche kiezers an Luton hunkerend en
hijgend naar de stembus zijn gehold
om nagels te slaan in de conservatieve
doodkist en Labour terug te brengen
als beheerder van de heilstaat. Er wer
den 5000 stemmen uitgebracht op de li
berale kandidaat. Ongetwijfeld was een
fedeelte, en waarschijnlijk het grootste
eel, van de stemmen uitgebracht op de
liberale kandidaat, afkomstig van mok
kende conservatieven. Doch het is waar
schijnlijk dat misschien een derde deel
van de stemmen afkomsitg was van
kiezers, die anders Labour zouden heb
ben gestemd. Ondanks de zege van La
bour is het moeilijk de uitslag uit te
leggen als een bewijs dan het land nau
welijks kan wachten op de terugkeer
van een Labourregering.
Het is waar dat, indien de liberalen
op grote schaal roet in het eten gooien
bii de algemene verkiezingen en zjj
willen meer dan 400 kandidaten in het
veld brengen Labour aan de macht
zal komen, doch hoogst waarschijnlijk
op een minderheidsvotum. En wat ook
het politiek program van Labour moge
zijn (en wij loven tien gulden uit voor
degene die het ons kan vertellen), een
overwinning op een minderheidsvotum
is niet bepaald een triomf te npemen
en zou lelden tot een zwakke positie
voor een toekomstige regering.
De belangrijke vraag bij het beoor
delen van de situatie in Luton is: wat is
de oorzaak dat de conservatieven al
daar zo slecht geboerd hebben? Er is
één hoofdzaak aan te wijzen, die fataal
zou kunnen blijken indien de conserva
tieven er onder Sir Alec Douglass Home
(Advertentie)
CËTA BEVER
product
^iiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiittiiimiiiiittttiiiimiiiiHiiiiimiiiimmHiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiimiiimiiiimiiiiiiiimiiimmiiiNi^
zijn
cht
niet in zouden slagen hem tijdig uit de
weg te ruimen. Deze oorzaak is primi
tief maar onmiskenbaar. Het is lou
ter verveling. De conservatieven z:
twaalf jaren achtereen aan de macJ
geweest, en Macmillan was vóór zijn
aftreden zeven jaar lang eerste mi
nister. Het zou niet onnatuurlijk zijn in
dien een deel van het elektoraat ver
andering wil zien, alleen maar om wille
van de verandering.
Er zijn andere oorzaken aan te wij
zen. Ofschoon het grote publiek
waarschijnlijk niet de cijfers kan
noemen, is het zeker, dat het tot
de kiezers is doorgedrongen, dat de
achtereenvolgende conservatieve rege
ringen miljarden hebben verknoeid en
verkwist aan een defensiepolitiek, die al
leen maar voor hen, die geloven in
sprookjes, het land in het bezit heet ge
steld te hebben van een onafhankelijk
afschrikarsenaal.
Het vooruitzicht dat de regering van
plan is meer dan vijf miljard gulden te
besteden aan ">en nieuw vliegtuig, de
TSR-2 die van de V-bommenwerpers de
rol moet overnemen voor het verzenden
en bezorgen van de kernbommen, heeft
reeds grote opspraak gewekt in het
land. De voortdurende manipulatie van
hogerhand met de Britse iconomie, ex
pansie afwisselend met ingrijpende res
tricties, heeft kwaad bloed gezet in in
vloedrijke kringen van zakenlieden en
industriëlen. De werkloosheid van de
laatste winter is niet vergeten. En dan
zijn er de schandalen geweest van
spionage en Profumo. Hoe gering de
eigenlijke schuld van de regering in de
ze affaires ook geweest moge zijn, zij
wordt vanzelfsprekend mede verant
woordelijk gesteld. Het heeft maanden
achtereen kwalijk geroken in Brittan-
nië.
Wat waarschijnlijk nauwelijks mee
heeft geteld, ondanks de mening van
optimistische Europeanen, is het fiasco
van Brussel. Als er niet de vernedering
was geweest, dat dit fiasco eigenlijk
te wijten was aan bokkigheid van gene
raal De Gaulle, zou een groot deel van
de Britse kiezers, waarschijnlijk een
meerderheid, eerder opgelucht zijn ge
weest dan verontwaardigd.
Het is inderdaad een hele lijst. Doch
de medaille heeft zijn keerzijde.
De welvaart in het land is groter
dan ooit en de ergste schok van
de uitslag in Luton is, dat de welvaart
in deze industriestad groter is dan el
ders in het land. De economie herleeft
zichtbaar. Er moge woninggebrek znn,
maar de conservatieven hebben hun be
lofte gehouden en jaarlijks 300.000 hui
zen gebouwd. Er ls gebrek aan scholen,
maar de conservatieven beroemen zich
er op, dat zij per week tien nieuwe
scholen uit de grond stampen. Er is ge
brek aan universiteiten, maar de conser
vatieven hebben het initiatief ge
nomen voor zeven nieuwe univer
siteiten, waarvan enige reeds zijn begon
nen, en zij zijn van plan nog meer uni
versiteiten op te richten. De reserves
aan goud en buitenlandse valuta zijn
langzaam maar gestadig gestegen. De
uitvoer neemt toe, evenals de produktie.
De regering investeert miljarden gul
dens in bouwplannen, wegenaanleg, mo
dernisering van de spoorwegen, zieken
huizen en onderwijs. Zo groots zijn deze
ondernemingen, dat men reeds begint
te spreken van een dreigend arbeiders
tekort in de bouwindustrie.
Maar Luton was niet tevreden, en
als andere kiesdistricten het voorbeeld
van Luton volgen, gaan de conservatie
ven in het late voorjaar voor de bijl.
Maar het is nog niet zover. Sir Alec
kan misschien een einde maken aan de
pech, waarvan (niemand kan het ont
kennen) het Macmillan-regime in de
laatste achttien maanden het slachtof
fer is geworden. En het is nuttig te be
denken, dat de uitslag in Luton lang zo
erg niet is als in sommige andere tus
sentijdse verkiezingen van de laatste
paar jaren. Er is nog steeds hoop voor
de conservatieven.
DAAN VAN DER VAT.
een instorting voorgedaan. Twee mijn
werkers werden erdoor van de buiten
wereld afgesloten, maar ze wisten zich
te bevrijden. In een ziekenhuis worden
ze behandeld voor verwondingen van
lichte aard.
Het incident, volgens de mijndirectie
geen zeldzaamheid in een ertsmijn,
vond plaats op 12 km van de ijzererts-
mijn in Lengede, waar donderdag op
sensationele wijze elf ingesloten mijn
werkers na veertien dagen werden be
vrijd.
AMSTERDAM, 9 nov. In het Bin
nengasthuis is overleden de 53 jarige
schilder P. Flores, die donderdagmid
dag omstreeks half twee een val van
vier meter van een stellage in de Kal-
verstraat had gemaakt. De schilder
had enkele planken van de steiger, die
zou worden afgebroken, losgemaakt.
Als ik nog even een te
rugblik op de afgelopen
week mag werpen dan zie
ik op de eerste plaats de
heer Lyndon Johnson, vice-
president van de Verenigde
Staten, die in Den Haag
ball-points onder de jui
chende menigte heeft ver
spreid. Men heeft hem, zo heb ik uit
doorgaans welingelichte kringen ver
nomen, er slechts met de grootste van
kunnen weerhouden ook de balen spie
geltjes en kralen die hij eveneens had
meegenomen, open te maken. Overi
gens staat het nu wel vast dat ver
schillende betrokken Hagenaars inder
daad in de veronderstelling hebben
verkeerd dat de ball-points om op te
eten waren en dat sommigen van hen
het schrijfgerei in de verwarring van
hun joelende enthousiasme metterdaad
hebben ingeslikt. De meer bedachfza-
men, onder wie verscheidene Kamer
leden. schijnen nog een ogenblik ge
dacht te hebben aan een practical joke
van de heer Ras uit Wanroy en enkele
personen hebben dan ook een voor
zichtig „O, kom er eens kijken" aan
geheven, dat echter al gauw werd
overstemd door het „Stars en Stripes"
van degenen die het zich wél hadden
laten smaken. In ieder geval is het
duidelijk dat het bezoek van de heer
Johnson hier te lande een bijzonder
goede indruk heeft achtergelaten.
Op de tweede plaats mag ik dan nog
even memoreren dat op een scheeps
werf in Alkmaar veertig man in sta
king zijn gegaan omdat een kantine
meisje, dat zulk een lekkere koffie kon
zetten, werd ontslagen. Ofschoon ik
van mening ben dat het hier ging om
een aardig wilde staking, moet ik toch
zeggen dat het doel er van mij zeer
sympathiek was. Waarom zou het ook
altijd om lonen of uitkeringen-ineens
moeten gaan? Waar overigens nog bij
komt dat een pittig kopje koffie op
zijn tjjd een niet te onderschatten uit
kering ineens is. En ik ken het onder
havige kantine-meisje persoonlijk niet,
maar ik ben er wél van overtuigd dat
arbeidsrust en wat voor de hand lig
gende menselijke onrust best hand m
hand kunnen gaan. Bij de Stichting
van de Arbeid drinken ze trouwens
zélf koffie, als ik wél ben ingelicht.
Enfin, ik ben niet ontevreden over
de week, die wij achter de rug heb
ben. Voor mijn part komen er nóg zo
wat
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 9 nov. Van iedere
zeven gulden die buitenlandse bezoe
kers vorig jaar in Nederland hebben
uitgegeven, is er één in Den Haag ge
spendeerd. Toeristen gaven vorig jaar
in Deo Haag 184 miljoen gulden uit.
Bijna vijf miljoen overnachtingen
van niet-Hagenaars werden er geregis
treerd. Dit zegt de V.V.V. Den Haag
in het jaarverslag. Opgemerkt wordt
dat Den Haag alle zeilen zal moeten
bijzetten om de verwachte toeristen-
stroom te kunnen opvangen. Verwezen
wordt in dit verband naar de toeris
tennota, waarin voorspeld wordt dat
het toeristenbezoek in 1970 zal zijn ver
dubbeld.
AMSTERDAM, 9 nov. Prof. dr.
J. Kistemaker, directeur van het
F.O.M.-laboratorium voor massaschei
ding in Amsterdam en bijzonder hoog
leraar aan de rijksuniversiteit in Lei
den vanwege de Teylerstichting zal drie
maanden als gasthoogleraar aan de
universiteit van Los Angeles in Cali-
fomië doceren. Onze landgenoot zal in
februari 1964 naar Amerika vertrekken.
(Advertentie)
Maandag ls het precies vijf
tig jaar geleden. Op 11
november 1913 werd aan
Daniël Passon van het
leger in Nederlands-Indië bij
Koninklijk Besluit een voortdu
rend pensioen toegekend. Da
niël Passon inmiddels een
kwieke zeventiger wandelt
nog iedere maand naar het Nij
meegse postkantoor om dat pen
sioen in ontvangst te nemen.
Er zit natuurlijk iets* schee)
als je op je twintigste al door
de minister van koloniën met
pensioen wordt gestuurd. Met
Daniël Passon ook; hij is er trou
wens gauw over uitgepraat: Jk
was nauwelijks negentien toen
ik als koloniaal tekende. Ik
woonde toen nog in Den Bosch
en mijn moeder moest mee naar
Nijmegen waar de kolonialen
lagen om ook haar handtekening
te zetten. In de trein terug had
ze er al weer spijt van, maar ik
had er nou eenmaal mijn zin
nen op gezet. Ik wou wat van
de wereld zien. Ik mocht dan
behoren tot het leger in Ne-
derlands-Indië, ik werd op de
boot gezet naar de West, het
avontuur tegemoet. Nou, dat
viel nogal tegen. Het was daar-
ginds smoorheet, de kazerne was er zo vies, dat we iedere ochtend onze
krib moesten teren om het ongedierte op een afstand te houden. Het duur
de maar kort. Ik was maar pas in de opleiding toen ik by het hoogspringen
een been brak. Ik ging meteen op de boot terug naar het militaire hos
pitaal in Nijmegen. Daar heb ik nog een tijdje gelegen voor ik werd af
gekeurd. En toen kwam die brief van de minister over het pensioen" Die
brief, inmiddels wat vergeeld, die Daniël Passon trouw bij zijn „gage-
mentsakte" in een zeildoeken zakje bewaart, is nog iedere maand zijn
geld waard.
Dat pensioen was er uiteraard niet naar dat Daniël Passon de rest
van zijn leven kon rentenieren. Dat lag trouwens ook niet in zijn aard
Hij had vroeger thuis wat van de vleeshandel opgestoken en in 1914 begon
hij, pas getrouwd, een slagerij aan de Grotestraat in Nijmegen. Na een
jaar kocht hij een boerderij in Afferden (G.) Toen bij de watersnood van
1926 die boerderij werd overstroomd had hij juist een paar maanden
tevoren de hele boerenbedoening verkocht en zich weer als slager in Nij
megen gevestigd.
De zaken floreerden en in 1937 legde Daniël Passon het hakmes er
bij neer om het wat kalmpjes aan te doen. Hij en zijn vrouw hebben
daar nog steeds geen spijt van. Daniël Passon wandelt dagelijks hele einden
af, weet nauwelijks hoe de Nijmeegse bussen er van binnen uitzien, en
loopt van de stad naar het Goffert-stadion heen en terug, elke zondag
dat de voetbalclub NEC thuis speelt. De weg naar het postkantoor ken
hij dromen. Maandag, op de verjaardag van zijn oudste kleinzoon, maakt
h(j de halve pensioeneeuw vol. Hij is er niet van onder de indruk: „Ik heb
iemand gekend, die al op z'n zeventiende met pensioen ging, ook een
koloniaal, een hoefsmid. Die kreeg een klap van een paard en moest een
oog missen. Of hij het ook vijftig jaar volgehouden heeft, weet ik met.
