In Stedelijk Museum te Amsterdam
Boeiende retrospectieve
toont veelzijdig talent
van zijn persoonlijkheid
CHARLES
ROELOFSZ
HERDACHT
Prof. Erhard wil Duitse staats
uitgaven beperken
Deelstaten niet gelukkig met
kleiner belastingaandeel
z
Roelofsz, verlos ons...
ERFGENAAM
VAN DE SHEIK
Toestel verliest
- tijdens start -
twee dekplaten
Congolese frank
gedevalueerd
Pleidooi voor
staatssecretaris
voor de handel^
Griekenland mo&
meer investeren
Alarm, op Schiphol
Stijgend bierverbruik
in Nederland
Benoemingen bisdo#1
Rotterdam
MAANDAG 11 NOVEMBER 1963
PAGINA 2
PAUL
VLAANDEREN
Roelofsz eerste muurschildering, in het solarium van de G.G.D te Amsterdam; hinderen die spelen
rondom een boom, een karakteristieke Roelofsz-boom.
Toen in maart van dit jaar
door enkele bewonderaars in
de Utrechtse kunstzaal „De
Reiger" een gedeelte van het werk
van de in 1962 overleden kunste
naar Charles Roelofsz werd ten
toongesteld, was dit een begin van
een postume hulde. Wij schreven
toen, dat het oeuvre van Roelofcz
een veel grotere ruimte voor een
vollediger retrospectieve verdient,
zodat meer belangstellenden de
kans zouden krijgen zijn werk bij
een te zien. Dit is dan nu geschied
en wel in het Stedelijk Museum
van Amsterdam, waar tot 18 no
vember een aantal zalen op voor
treffelijke wijze is ingericht met
Subelevatie (figuur in landschap
van Ecuador, 1930).
gchilderijen, aquarellen, gouaches,
tekeningen, pastels, wandtapijten,
costuums, décors, maquettes en
illustraties uit de kunstzinnige na
latenschap van Charles Roelofsz.
Musea en particuliere verzame
laars hebben hiervoor hun gulle
medewerking gegeven; een stijl
volle catalogus is aan dit waardig
herdenken toegevoegd, uitgegeven
met steun van het Prins Bernhard
fonds, onder de titel: „Charles
Roelofsz, verlos ons van con-
fectieachtig denken
Boom met bij uit voortijd.
De Optocht (De Rode Vlaggen) een schilderij van Roelofsz uit 1932.
door
FRANCES
DURBRIDGE
IETS NIET IN
ORDE .MENEER'
IEMAND^,
HEEFT DE HEKKEN
VASTGEZET MET
EEN STUK. HOOTJ
WAT EEN
KWAJONGENS
STREEK.'
Uiteraard is dit een veel meer uitge
breide tentoonstelling dan in ,,De Rei
ger" mogelijk zou zijn geweest. Het veel
zijdig beeldend vermogen van Charles
Roelofsz wordt hier in grote duidelijke
Hjnen zichtbaar. Hij verdient een der
gelijk eerbewijs ten volle, vooral om de
aparte plaats, die hij na 1930 in het va
derlandse kunstleven innam. De barre
mens en kunstenaar, zoals Roelofsz wel
eens is genoemd, heeft de originele
plaats, die hij bezat, nooit willen prijs
geven. Hij vocht zijn leven lang; de
strijdbaarheid, die in hemzelf lag en die
het conflict ontketende met een verbur
gerlijkende samenleving en een naar
fascisme groeiend Europa, kreeg gestal
te in zijn werken. De grommende, grau
wende tedere mens Charles Roelofsz,
zoals Leo Braat hem noemde, had een
van zijn meest vruchtbare periodes in
de vooroorlogse jaren, toen het aanrol
lende fascisme hem dwong een Mene
Tekel in fascinerende en betekenisvolle
notities vast te leggen.
Het is doodzonde, dat de meeste ori
ginele tekeningen verloren gegaan zijn
door slordigheid, door weggeven, maar
In de oude jaargangen van de Kroniek
van Kunst en Kuituur kan men er nog
ontmoeten. Ook op deze tentoonstelling
krijgt men ze te zien, o.a. uit de „Bij
belreeks", geïnspireerd op Jeremia
6:22. Het is mogelijk dat eerst nu in
bredere kring duidelijk wordt, dat een
man als Roelofsz de tegenstand nodig
heeft gehad om te worden wat hij werd
en om zichzelf '.e zijn in zijn tekenin
gen en schilderijen. Met des te meer
klem! Voor de oorlog was hij slechts
in engere zin als kunstenaar bekend; in
de laatste jaren van zijn leven was hij
hoogleraar aan de P.ijksacademie te
Amsterdam, Het ging niet allemaal zo
vanzelf als hier wel lijkt.
Eén karaktertrek heeft hl] heel zijn
leven behouden; het van de grond uit
opstandig-zjjn, het dwarsdrljven uit be
wogenheid en het jagen op middelma
tigheid en burgerdom. Die onvrede met
de maatschappij beheerste hem bij vla
gen, maar onder de ruige stormachtige
uiterlijkheden was er het broze kwets
bare hart. Hij bezat iets dat hem niet
van dit lage land deed zijn en in zijn
werk is dat ook voelbaar. Hij wilde niet
de gemakkelijke weg en als positief re
sultaat had deze instelling een aantal
doeken, tekeningen en aquarellen met
een vaak sterk sarcastische inslag, ka
rikaturaal en ondubbelzinnig scherp. Hij
was een bohémien zonder de flauwe
kul, begaafd als schilder, tekenaar en
denker. Om zich als denker te uiten had
hij het tekenen nodig; de zoetheid van de
vondst, de scherpte van een prikkelende
inval, de kracht van een onverwachte
opmerking kon hij het best verbeelden
met het zwart van pen of potlood.
Zjjn eigenlijke hart was het meest
gesteld op de landen rond de Middel
landse Zee, maar dit wil niet zeggen
dat Roelofsz in ons land niet tot bij
zondere werken kon komen. Uit die
dualiteit schiep hij. Denken wij hier
bij aan zijn rede. die hij ter gelegen
heid van de Rembrandt-herdenking in
1956 in de Westerkerk te Amsterdam
uitsprak. Een zin uit deze toespraak,
waarin hfl een bewogen parafrase op
het Onze Vader hield: „...en leid ons
niet in verzoeking, dat wij niet met het
succès facile, met de zelfbevlekking
van het maniërisme onze ziel belas
ten, maar verlos ons van de boze...
laat ons Hollanders blijven, Heer. Ver
los ons van confectieachtig denken. Ver
vul ons denken met het reilen en zei
len van onze medemensen, onze bede
laars, onze armen, onze kinderen, zo
als de grote vriend (Rembrandt) ver
vuld was van alles wat om hem heen
leefde in zijn tijd in ditzelfde Mo-
kum..."
Een tocht langs de werken in het
Stedelijk Museum zou de opper
vlakkige bezoeker kunnen verleiden
tot de uitspraak, dat Roelofsz zijn
métier niet steeds even sterk beheerste.
Zijn portretten bijvoorbeeld zijn gete
kend minder dan geschilderd. De ge
schilderde zjjn toch eigen, zoals men
kan zien bij bet enigszins kubistisch op
geloste zelfpörtret en het portret van
zijn broer. Grotere vlucht nam hij wan
neer hij het rijk der verbeelding be
trad. Het innerlijk oog zag scherper,
raker, fantasierijker, ook soms meedo
genloos. Daar bouwde hij zijn wereld op
SCHIPHOL, 11 nov. Terwijl het
toestel met volle kracht voortstorm
de over de startbaan, heeft de
KLM DC-8 „Sir Alexander Fleming"
zaterdagochtend om half twaalf bij het
vertrek naar Suriname en Curasao
twee grote, openklapbare dekplaten
van een motorgondel verloren. De ge
zagvoerder, V. A. Mans uit Bloemen-
daal, slaagde er in, zijn machine nog
voor het einde van de startbaan tot
stilstand te brengen. Hij taxiede vijf
minuten later met zijn gehavende
vliegtuig rustig het platform op. Het
intussen reeds gegeven alarm werd
toen ingetrokken.
De twee platen, die het toestel ver
loor, behoren bij de linker binnenmo
tor. Zij zijn openklapbaar en geven
toegang tot de straalmotor. Tijdens de
start idapten zij door onbekende oor
zaak op een wel zeer kritiek moment
open: na 600 a 700 meter, toen de
DC-8 al grote snelheid had. De sterke
luchtdruk deed de rest en scheurde
de beide platen uit hun scharnieren.
Zij werden r00 meter na het begin
van de startbaan in het gras terugge
vonden. Persoonlijke ongelukken de
den zich niet "oor. De gehavende ma
chine werd leeg naar een hangar op
Schiphol gesleept. Gezagvoerder Mans
steeg ruim 3 uur later met zijn 51
passagiers in een andere DC-8 op om
via Frankfurt, Zurich en Lissanon naai
Suriname en Curacao te vliegen.
in agressie en tederheden, een wereld
die bevolkt werd door zwevende engel
achtige wezens, dwalende gestalten,
worstelende, droomwandelende, vallen
de figuren, individuen als gedachten. De
kleur, waarmee hij deze werken op
bouwde, werd draagster van de ge
dachten, van het visionaire. Wij noe
men: „Jongetje hoepelt door paradijs
poortje", „Boom met bij uit voortijd",
„Avondschool", „De Slaapwandelaar
ster", „Schietbanen". Aparte aandacht
moet men hebben voor het schilderij:
..De Optocht" (ook wel eens de Rode
Vlaggen genoemd). Htj maakte dit doek
naar aanleiding van een revolutionaire
stoet, die hij eens door de straten van
Milaan zag trekken. Er gaat een zeer
sterke atmosferische werking van uit;
het is de opbouw, het licht, de beweging
van ingehouden kleur met de fel rode
uitschieters van de vlaggen (1932). Die
vlag komt nog wel eens in 'n ander werk
voor en steeds kijkt men geboeid naar
dit dundoek van zeldzame strijdbaar
heid. En steeds is het de kleur, waar
mee hij het geheimzinnige licht vast
legt. Monumentaal zijn de doeken „Su)>-
elevatie" en „Schietbanen". Wat het
eerste betreft, het Is een verstilde fi
guur, die zweeft boven het landschap
van Ecuador. Het is romantisch, mo
numentaal en visionair. De kleuren zijn
van een ingehouden directheid. De toon
waarmee het is geschilderd is gevoelig
en overwint de gebreken in de worste
ling met de materie. Bij zjjn knappe
pastels valt het blad: „Man met zak
over het hoofd" op, een Goya-achtig
werk. Dan. zjjn er verder tekeningen
voor: „De Zeven Hoofdzonden", aan
vankelijk gemaakt voor een gedicht van
Jan Engelman („Het Lieve Leven").
De verzen zijn verloren gegaan, de te
keningen zijn knap en geestig; verder
originele tekeningen uit de series „Tijd
genoten", uniek in hun soort, striemend
door de hoon die eruit spreekt: aqua
rellen van uitstekende kwaliteit, hele
maal beheerst en licht van toets, wel
te weinig omdat ook hier Roelofsz alles
liet slingeren, weggaf of liet meenemen.
Er is nóg een verrassing aan deze
expositie verbonden. Men kan er name
lijk het volledige ontwerp terug zien, dat
Roelofsz maakte voor een monumen
tale wandschildering, die in het Con
certgebouw zou moeten komen, geïnspi
reerd op de derde symphonie van Lud-
wig van Beethoven: Eroïca. Dit is een
andere Roelofsz. Als tekenaar was hü
een soms bittere karikaturist; de voor
oorlogse jaren met hun angsten en
schaarse vreugden dwongen hem de
mens een spiegel voor te houden. De
opdracht voor het Concertgebouw liet
wederom het innerlijk oog vrfj te wa
ren waarheen het wil. Aan dat bijzon
dere talent herinnert het ontwerp. Men
moet het betreuren dat de opdrachtge
vers het uiteindelijk niet hebben aan
gedurfd en de decoratie van Gerard
Hordijk prefereerden.
Wij staan hier voor het werk van een
veelzijdig kunstenaar, een man, die eens
heeft geschreven naar aanleiding van
zijn eeuwig verlangen naar de lichtende
landen rondom de oude zee der eerste
beschavingen: „...Ergens in het diepste
van elk cultureel streven leeft nog al
tijd het bewustzijn van de aanwezig
heid der zee... wat de kunstenaar daar
zoekt is niet het kleine avontuur der
décorwisseling, de kus van zuidelijke
lippen, maar de zoveel grotere bele
ving van ruimte en licht, die de sprong
naar de vorm mogelijk maakt. Men zal
begrijpen dat deze vorm of vormen,
overgebracht naar noordelijke streken,
door de druk van het zware licht ver
pletterd dreigen te worden. Dat gevaar
bestaat zeker voor de naïveling die,
levende in de mening dat deze vorm
een passepartout zou zyn, haar klakke
loos overneemt... Anders echter de jonge
kunstenaar, die de wpsheid bezit ze zelf
te gaan halen, naar de bron te gaan en
gelaafd door wat hij gedronken heeft
terugkeert, gevoed door de ervaring en
de vormen vindt die in dit grijze land
passen".
FRANS DUISTER
(Van onze correspondent in Bonn)
BONN, nov. Bondskanselier prof.
Erhard is vastbesloten de staats-buik-
riem aan te halen. Hij wil doorzetten,
wat zijn voorganger dr. Adenauer nooit
is gelukt: hü wil de staatsuitgaven aan
banden leggen. De begroting voor het
jaar 1964 zal naar de aanwijzingen van
prof. Erhard de grens van 60.6 miljard
mark niet mogen overschrijden. Overi
gens is de begroting voor 1963 nog al
tijd niet definitief aangenomen, omdat
er geen overeenstemming is bereikt mei
de deelstaten over een herverdeling van
de belasting-opbrengsten en over het
aandeel der Lander in de dekking van
het deficiet. Om de staatsuitgaven bin
nen de door hem gestelde grenzen te
houden, wil bondskanselier prof. Er
hard zelfs geweid gebruiken, d.w.z.
zich beroepen op art. 113 van de voor
lopige Westduitse Grondwet, inhouden
de „Besluiten van Bondsdag of Bonds
raad die de door de Bondsregering voor
gestelde uitgaven vergroten of nieuwe
uitgaven met zich brengen, hebben de
toestemming van de regering nodig."
Bondskanselier prof. Erhard wil de
onvermljdeiyke stijging van de staats
uitgaven houden binnen het raam van de
toeneming van het bruto sociale pro-
dukt. Voor 1964 wordt deze op 4.2 pro
cent geschat.
De regeringschef wil met deze door
hem uitgestippelde financiële richtlijn
voor het fiscale jaar 1964 en ook
voor alle volgende jaren zpn poli
tiek van stabiliteit der D-mark, die hij
in zyn regeringsverklaring aankondigde,
waar maken. Prof. Erhard heeft het
voordeel, dat htj altijd goed heeft kun
nen samenwerken met de F.D.P.-minis
ter van Financiën, Rolf Dahlgrün, die
het beleid van de kanselier ten volle
ondersteunt. Minister Dahlgrün heeft de
ze politiek van beperking der staats
uitgaven in het begrotingsjaar 1963 ook
ai doorgezet. De regering begrensde de
staatsuitgaven toen op 56.8 miljard
mark Hp is doof gebleven voor de fi
nanciële wensen der departementen en
beeft rigoureus net rode potlood gehaald
door hun financiële aanspraken.
De bondsregering wil de begroting
1964 zo spoedig mogelijk nog in
november aan het parlement voor
leggen. In de komende weken zal prof.
Erhard nu moeten proberen overeen
stemming te bereiken met de deel
staten over hun aandeel in de belas
ting-inkomsten. Op het ogenblik wor
den de belasting-inkomsten op basis
van 35:65 tussen staat en deelstaten
verdeeld. Voor 1963 wilde de staat
38 procent en voor 1964 zelfs 41.5
procent. De deelstaten erkennen de
noodzaak van een herziening van de
al sinds jaren geldende verdeling, vin
den evenwel dat de eisen van de fe
derale regering in Bonn te hoog gaan.
Op de bijdrage van de deelstaten be
rust echter Erhards kans om zjjn fi
nanciële politiek uit te voeren. Maar
vele Westduitse deelstaten worden door
socialistische regeringen geregeerd, die
er geen belang bij kunnen hebben de
C.D.U.-regeringschef aan dit financiële
succes te helpen. Men acht het mogelijk
dat bond en deelstaten het tenslotte
eens worden over een 40:60-seutel, op
voorwaarde dat de regering in Bonn
de eerstkomende jaren niet weer met
nieuwe verlangens komt.
Prof. Erhard heeft inmiddels al af
spraken met de premiers der deelsta
ten gemaakt om het probleem van de
belastingverlaging met hem in Bonn te
komen bespreken. De regeringschef
hoopt, dat overeenstemming over dit
probleem zeer in het algemeen zal lei
den tot een verbetering van de ver
houding tussen de federale- en de Lan-
der-regeringen, die onder zijn voorgan
gers nog eens is belast.
Voor 1964 zal de regering rond 4 mil
jard mark meer aan inkomsten ter be
schikking staan. De verschillende de
partement hebben inmiddels 10 miljard
mark meer aangevraagd.
Daarvan komen dan 2,5 miljard
mark voor rekening van uitgaven, die
niet te vermijden zijn: het z.g. sociale
pakket, verzorging van oorlogsslachtof
fers, oorlogsschade, vluchtelingenhulp
Van de 4 miljard meer-inkomsten blp-
ven dan nog maar 1.5 miljard over,
die alleen al zullen worden opgeslokt
door het ministerie van defensie, dat 3
miljard meer heeft aangevraagd en
haar financiële eisen dus met ander
half miljard zal moeten verminderen.
Prof. Erhard zal financieel met har
de hand moeten regeren. Dit temeer in
jaren, die vóór algemene verkiezingen
liggen, wanneer parlementen altijd de
neiging hebben de kiezers schenkingen
te doen, die de staatskas enorm be
lasten. Maar die gewoonte zal de Bonds
dag onder prof, Erhard moeten afschaf
fen.
LEOPOLDSTAD, 11 nov. (Rtr.)
De Congolese eerste minister Adoela
heeft zaterdag in een radiotoespraak
monetaire hervormingen bekend ge
maakt, die onder meer een devaluatie
van de Congolese frank met, naar ver
luidt, bjjna driehonderd procent inhou
den. Van betrouwbare zijde wordt ver
nomen, dat de Congolese frank een dub
bele waarde krijgt, namelijk een van
150 frank tegenover een dollar voor de
uitvoer van goederen uit de Congo en
een van 180 frank per dollar voor de
invoer van goederen in de Congo. De
huidige koers is 65 frank tegenover een
dollar.
Het internationale Monetaire fonds
heeft medegedeeld, dat het zijn goed
keuring heeft gehecht aan de herwaar
dering van de Congolese frank, „die_ de
Congolese regering zal helpen haar' in-
komenspost op de begroting te verho
gen."
Adoela verklaarde, dat zyn rege
ring had besloten de uitgaven voor
„onproduktieve doeleinden" te vermin
deren. Terzelfder tijd deelde hjj mee,
dat het kabinet heeft besloten voor een
bedrag van zesduizend miljoen frank
aan openbare werken te laten uitvoe
ren. Voorts zullen de lonen van de ca
tegorie der laagst betaalde werkers
met 25 procent worden verhoogd. „De
ze hervorming van ons monetaire stel
sel zal het mogelijk maken de inflati-
onaire uitwerking van het begrotings
tekort te verminderen," aldus Adoela.
r .KWAJONGENS?
DAT GELOOF IK NIET.... 1
WAT 15 ER MET DE OVERWEG-
WACHTER GEBEURD? a
ROTTERDAM, 9 nov. I® J Of
vergadering van het .Algem „otter-
gaan Voedselvoorziening in eer
dam heeft de voorzitter, de ^eS.
G. J. Luttmer, gepleit voor eeti de
sief integraal handelsbeleid en retari»
benoeming van een staais crO"
voor de handel. Die wensen ^go
al neergelegd in het rapport ,even8'
del in Iandbomvproduktefi en ..ga»11
middelen", dat het algemeen j^ff
in mei van dit jaar het Mcn
doen zien. ^utt-
„Onze regering", zo zei de he mee
mer, „dient er ernstig rekenms Ae
te houden dat in vele ons o™/ Jfidde-
en verre landen alle mogelijke h#n(jel
len worden gehanteerd om de
meer armslag te geven' heet
Over de EEG sprekende zei a 2il
Luttmer, dat de handel nin"TwikKS'
kunnen instemmen met een on gen
ling die in de richting gaat v h#p.
min of meer gesloten gem,e®t m d'
Hij vond het verwonderlijk, aai ge.
op verbetering van de landbou
richte voorstellen der EEG mef:prbeie'
dacht wordt geschonken aan v dg„
ring van de marktstructuur „„ruC'
verbetering van de landbouw
tuur. sa.
Hij vond het voor de westers ,q
menleving en dus ook voor,_,eConO'
uitgeoe-
van fundamenteel belang, dat e
mische bedrijvigheid wordt
fend in vrije ondernemingen, ^|Lj,eid
de risico's en de verantwoorden) pe
voor hun bedrijfsvoering dragen.
voorstellen der EEG-commissis
structuurverbetering brengen z,1'e „tie-
grote gevaar mee van concurr
vervalsing, die zal optreden ais
aan groepen van ondernemingen e
sidies en rentevergoedingen ga® aJet
ven, waar andere ondernemingen
voor in aanmerking komen.
De heer Luttmer sprak verder,,
over de P.B.O. Dat sommige a
pen niet tot ontplooiing zijn Se!Vg of-
is z.i. niet de schuld van de vrij®
ganisaties, maar een gevolg va". gu
opbouw van de P.B.O. Hij zag h®
een groot nadeel, dat men door n,
structuur van de schappen geen
tact heeft met de leden, het ZKI yet
alleen als er contributie geheven nv(ln
worden. Een belangrijk winstpunt
de P.B.O. is, dat er zowel bij de w .p
gever als de werknemer meer oe®
is gekomen voor eikaars situatie-
PARIJS, 11 novIn haar jo"dJ
rapport over de economische P®!,»-
van Griekenland schrijft de Organ
tie voor Economische Samenwerking
Ontwikkeling, dat de Griekse
mische bedrijvigheid met de
mogelijke spoed dient te worden j
groot. De afgelopen tien jaren hen g
getoond, dat de Griekse economie
betrekkelijk bevredigenfde groei
combineren met een aanhoudende sj
nenlandse stabiliteit. Maar de toeken^
zal moeilijkheden brengen, doordat
werkgelegenheid niet veel is verbete
de vertraging van de ecenon»9e
groei, die (1e laatste tijd valt waar
nemen, is een waarschuwingsteken-
d®
De nieuwe omstandigheden van ,,en
internationale mededinging, die zU„e,i-
volgen op de associatie van Gr ie*™-
land met de Europese Economische v
meenschap, zullen dwingen tot een .p,
dïcale hervorming van de Griekse ,j
dustrie, die zich tot dusverre besche"
wist achter hoge douanemuren.
Voor een snellere ontwikkeling lSr.
eerste hindernis de zwakte van de P„9
ticuliere produktieve investeringen.
fout ligt volgens de OESO in h°'
zaak bij de richting, waarin deze f
vesteringen worden geleid enrrU"ait'
bü hun omvang. Het wordt raadza
geacht verder te gaan met de sticht" j
van semi-overheidsinstellingen naar
voorbeeld van de beleggingsf0Il„
sen, waar by dan particuliere gelden
zafnen met staatsgelden voor de
voering van bepaalde projecten z°
den kunnen worden gebruikt.
Een versnelde -ntwikkeling van
Griekse economie kan moeilök w „ris
verwacht zonder dat meer buiteniaiL,
kapitaal toevloeit in de beginfase-
dit opzicht verkeert Griekenland in ehet
betrekkeiyk gunstige positie, maar
ïykt voor de komende paar jaar "'j,
waarschynjyk, dat de toevloed van
tenlands particulier kapitaal groot b
noeg zal zijn voor de uitvoering
het Griekse economische plan.
zal de financiering volgens de
moeten worden aangevuld met
heidskapitaal.
AMSTERDAM, 6 nov. - In de
ste negen maanden van het 1°P'e" et
jaar is de binnenlandse bieromzet n^e
11,9 pet gestegen ten opzichte van
overeenkomstige periode van 196—
wel van 2.360.965 hl. tot 2.641.817 h
gevoerd werd 163.979 hl., 19,2 pet mf
dan in de eerste drie kwartalen \yt
het vorige jaar, toen de invoer 131.v
hl. bedroeg. De bieruitvoer is or\sg.
veer geiyk gebleven, op 677.350 hl.
ze gegevens werden tijdens een ve„sde
dering in Amsterdam verstrekt d°°rhet
plaatsvervangende voorzitter van
Produktschap voor Bier, de n
W. Liefaard.
Voorts maakte hy bekend dat de voc
zitter, de heer mr. H. J. M. Loefi
wens heeft geuit in verband met
leeftyd (68 jaar) na het einde va"ber
lopende zittingsperiode 31 decern
niet meer voor herbenoeming gj
worden voorgedragen. Binnenkort
dus een nieuwe voorzitter geK
worden.
ROTTERDAM, 11 nov. (KNP) Ei
bisschop van Rotterdam, heeft benoe
tot pastoor van de Christus Koninfei^
rochie te Rotterdam P. J. N. M.( q[3'
Pastoor Riep werd geboren te &e.
venhage 16 februari 1914, Prie ®„vol*
wijd 3 juni 1939. Hij was achteree
gens kapelaan te Wassenaar (Go©o,® ^-ra-
der), Goes, Heemstede (H. Bavo). paad)
venhage (O.L. Vrouw van Goede vj„
en sinds 1957 was hij bisschoppen lo0g-
sitator van de broeder- en zuster
ters in het bisdom Rotterdam. jS
Rector A. H. P. A. WIEGKRINL
benoemd tot bisschoppelijk v. bet bis'
broeder- en zusterkloosters in ju
dom Rotterdam. Hij was £aP Rotter*
Bovenkerk, Lisse (H. Agatha), daarna
dam (H. Hart van Jezus) en jQanneS
rector van het ziekenhuis ai
de Deo te Den Haag.
j or
Verenigen en vergaderen, /(Jjtg.
Boer en mr. A. Hijmans.
Nijgh van Ditmar - den
Techniek en functie.
Ziektekostenverzekering, d°or jef.
Zeven. (Uitg. De Bussy
dam).
Medische Varia II van
zekeringsreeks.
