Dank U,
U bent ons diep te
I
WAAROM KRAMPACHTIG
JONG WILLEN BLIJVEN?
LUXE IN TRUITJES
CMVE
Nieuwe frites^ snij der Zwakke geslacht
Kip, kip,
kip, kip
RO'
Fijngestampt op
koopavond
Gele mutsjes in
het verkeer
Plastic hoefjes
voor hakjes
gauwer vermoeid
Elektrische
schoenleesten
Oe
WOENSDAG 4 DECEMBER 1963
hafe. we in Amsterdam woonden,
pen mijn moeder ook toen al te kam-
met het probleem van meerdere
dieenln' maar ze had het heel bevre-
de opgelost door te vertellen, dat
d6t.p mt werd bijgestaan door meer
lij® "roers, waarbij ze er wel de
®nip °P gologd had, dat bij ons de
aan?,e echte kwam. Zijn gelijktijdige
rooJ^zigheid in winkels en lunch-
kin?is' °P school en op feestelijke
hviif vo°rstellingen wekte dus geen
er kfj' ^e'fs had het feit, dat de Sint
heirn?-ere heer anders uitzag, iets ge
en irJjmigs dat goed bij zijn almacht
«eihgheia paste.
^egin december een
^arme, lichtende plek
heeft iets eigens, en als je met
één heen op een hogere trede aan
komt, dan moet je niet met het
andere heen zo radicaal terug
willen stappen. Een beetje smok
kelen, dat is natuurlijk wat an
ders. Dat is zo oud als de weg
naar Rome, maar het moet aan
vaardbaar blijven. Op grootmoe
der-leeftijd met tieners willen
concurreren is tè onwaarachtig
en daardoor mal.
Het is ook helemaal niet nodig,
want zonder krampachtigheid kan
men „jong" genoeg blijven in de
ze tijd, die zoveel meer biedt aan
de gevorderdendan ooit gebo
den is om de levensenergie op peil
te houden.
Lieve Sintblijf de oude, dan
inspireert u iedereen het meest.
A. Bgl.
Sinterklaas, doet u nu ook al
mee? Het is ons diep van u
tegengevallen toen we hoor
den dat u zo verjongd in de
hoofdstad bent aangekomen. Wilt
u nu ook al uw leeftijd niet meer
dragen? Wat een voorbeeld geeft
u daarmeeMet uux witte baard
eïi uw vitaliteit was u nu juist
een soort patroon, niet van de
eeuwige jeugd, maar van de eeu
wige ouderdom. Ouderdom als
een gelukkig samengaan van
goedheid, wijsheid, ervaring,
schalksheid, berusting en rustige
energie. Maar als u jong wilt gaan
doen, verknoeit u de boel. Dan
heeft niemand meer houvast aan
u. Wij hebben altijd gedacht, dat
u daar boven stond, boven dat
krampachtige jong willen blijven.
U was nu juist zo fijn eerlijk oud
als een mooie oude boom. De
veilige aangenomen grootvader
van iedereen die in u gelooft.
Kapsel en kleding identiek, maar
spinrag der jaren is niet weg te
werken
Eigen zaak
Hogere trede
Iedere trede op de levenstrap
Zeker zijn letten op het
MNA AI-ETIKET!
Er ontwikkelt zich een haute
couture in pullovers, die
van een extravagante luxe
is. Het nieuwste deze winter zijn
de „fur-overs". Een leuke woord
speling. Het woord pullover (je
trekt het ding over je hoofd aan)
is zo'n lapidaire Amerikaanse
uitdrukking die het kledingstuk
meteen in zijn functie grijpt, zoals
step-in en slip-on. De fur-over
trekt men ook over het hoofd,
maar hij is van bont gemaakt.
Dat is te zeggen, het is eigenlijk
een lange blouse met een voor
pand of een rug of allebei van
bont, de mouwen zijn meestal
van jersey. Er zijn pullovers van
wilde kat, van gevlekte kalfshuid,
van dwarsgestreeptb zebra. En die
bont-dessins inspireren dan weer
tot semi-abstract gedessineerde
pullovers. Zoals de fraaie trui op
de foto, een modél van Léonard, de
Franse maker van luxe-truitjes,
die dan ook, zélfs voor verwende
vrouwen, vallen in de categorie
december-cadeaus.
INNA AI-ETIKET!
PIKANTERIEËN
SAUCIJZEN
BROODJES
mil/C TOMATEN
iAiVË KETCHUP
INNAAI-ETIKET krijgt
Alleen met een
Op de najaarsbeurs te Utrecht was deze noviteit voor de huishou
ding: de fritessnijder. Het messenblok is geheel vervaardigd van
roestvrij staal. De messen zijn stevig verankerd en verdelen het mes
senblok in 49 gelijke vierkantjes. Het apparaat heeft een wit grond-
plankje, een zwart met wit drukstuk en zwarte handgrepen. De blan
ke delen van het apparaat zijn verchroomd.
Voorkom
Rillerig? Onprettig?
Vlug:
E nd n.ovember werd er in de win-
waar we in mijn jeugd
hoekjes haaiden, een grote ta-
6t) fel met een wit Meed neergezet
laderar werden de letters, de choco-
tej, ?uren en de marsepeinen vrueh-
dat .^gestald. Ik herinner me nog
Mne e s heerlijke gevoel van span-
Binf' v, zekerheid, dat het feest nu
ban- beginnen. Natuurlijk, we waren
han lnaar het was verrukkelijk om
Ppl te zijn. Het beantwoordde aan
banor e^te- A^s er mets was om
en v°or te zijn, bedachten we iets
maakten elkaar bang.
^muzikanten, veel plechtiger dan we
nu op straat zien, gekleed in een
e6n Luniform, voerden op de trom
dan i 1 Nicolaas figuur mee en als ze
do^ mzetten van „Zie de maan schijnt
losm homen", konden we ons niet
oor ak©n van dat feest voor oog en
zie je als kind de dingen
■^et a ns nooit helemaal hetzelfde.
Zo r> kerstversieringen ging het net
boorn witte Engel, die boven in de
\ve] moest hangen, herkende je
d0o' hjj na een jaar weer uit de
Pet kwam, maar hij was toch altijd
ie v, ï1 heetje anders dan je hem in
herinnering had.
de o- een groots moment was he
Nicolaasavond eindelijk was
ïriJt6 °ken. We waren nerveus en
«Heen sen we zouden voor «een geld
het, als
"«een
Wie ae gang zijn mgegaan, maar
der />enkt, dat het vlakke leven zon-
js hoogte- of dieptepunten een ideaal
dén waard is nagestreefd te wor-
tonri moet zijn kinderen niet alleen
Sint Nicolaas, zonder feesten,
Wk sprookjes, maar ook zonder
'P van wat goed en kwaad is
js,
0fV». en dan is het de vraag,
Zijn,1 kind hem later dankbaar zal
z0 J°°r dat schokvrije bestaan, dat
'""lig overeenkomst met de werke
vertoont en dus tot bittere
►les moet leiden.
zaU^run bang, maar het was een
het bangheid, die werd opgelost op
Voov^hment, dat Sint Nicolaas ons
°hze fzbn rechterstoel riep, blijk gaf
toeSn;°uten te kennen, ons vermanend
hoe \éak en vervolgens liet voelen,
Pad mi d en hartverwarmend de ge
dicht i-n zijn, We werden met een
heerij?jbk woord overgelaten aan het
hitverk bewustzijn, dat we tot de
eionienen hoorden en straks onze
ng niet zouden mislopen.
feesJ^hhgdenk aan al die Sinterklaas-
ik p./1' die ik gevierd heb, dan zie
ais VL begin van de decembermaand
zeifs J} warme, lichtende plek. En
a an néf ^eet ik, dat de mens juist
*ijp jph- begin van de donkere winter
gieren11 van hoht en vreugde wil
ieveni ,°m zijn wat lager brandende
J? er hm aan te wakkeren, dan nog
h«id va dankbaarheid, dat de goed-
i^Uwpn v,een enkel mens door zoveel
sPireren en kan stralen en anderen
het t
?ok nAoVvaar* vandaag wordt dit alles
mimi? °Pgevoerd door de handel en
Alleen mensen willen in de Sint
hge zienS- maar een commerciële hei-
ïabriew™e de omzetten van winkels,
*k tyj! en en bedrijven omhoog drijft.
?VefdroJye ontkennen, dat het soms
k0bünliiten- wordt en dat het waar
den ivL?let eens goed is onze dien-
bar6 met al te luxueuze, al te kost-
- ai'naaé? -hken te overladen, maar
!^h fee»? ls dit toch heel wezenlijk
biets te an naastenliefde, een door
perken ®,venaren gelegenheid om te
v e gelu'vS? Seven naar beide kanten
^su-o g maakt.
}®rkïaa?,e?T?k vandaag: Dank u, Sin-
k!® i'k ié i voor de vele cadeautjes,
maar 0Ii jal, die jaren heb gekregen,
e2®dheia^^ade herdenking van uw
iJhdat ,altÜd weer vernieuwt,
m het ^™Jd weer nieuwe mensen
0lhen, r Severs worden opge-
H. Sw.
M €m^i"J^oe^envaknieuws" maakt
A J_ i-j ding van het volgende, dat
„tTi daad een origineel en uit-
1>;t atekend idee is.
mep ^*?erland en in Hannover is
t!&ri Plan aavo}gmg van Oostenrijk
Iw.11 laar o-Si11 kinderen van vier tot
k5? ze orf i6 mutsjes te laten dragen
te ?„t e wijze in het verkeer
JSÏS?1 opvallen,
b® land dat zeker ook in
navolging verdient!
SINTERKLAAS, BLIJF
II III IMI! Ill IIII! lil IIIII !l II III III Hill III II IHf III IIIIllIll 11111111 Mil lil I11!lil III El II111Illllllll
„DE OUDE" I Zo zien wij u t liefstI
L'ï.viï. sli.Tt
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllililllllllllllllljlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllil!
U mag er niet aan meedoen de ver
warring onder de generaties nog groter
te maken. Toegegeven, die is bij de
vrouwen sterker dan bij de mannen.
Kunt u het van jaar op jaar uit elkaar
houden? Weet u nog wie de dochter,
wie de moeder, wie de grootmoeder en
wie de overgrootmoeder is? Het zal u
toch ook wel gebeuren wat ons bij her
haling overkomt. Je moet naar iemand
toe. Wanneer heb ik haar het laatst
gezien, denk je. Dat zal een jaar of drie
geleden zijn. Toen vond ik dat ze oud
werd. Haar gezicht werd wat dof, het
haar begon duidelijk te grijzen, de herfst
was bij haar binnengetrokken. Hoe zal
ze er dan nu uitzien, vraag je je af.
Als ik maar niet laat merken dat ik
haar oud geworden vind.
De deur gaat open en voor je staat
een stralend jeugdige verschijning: glad
de huid, lichtblond haar en grote ogen
met een kunstmatig diepe blik. Een ro
bot-jeugdigheid die bijna griezelig is. Je
hebt er bewondering voor want het kost
een massa energie. De masseur, de chi
rurg en de kapper staan er achter en er
is heel wat mee gemoeid om het zo te
houden, in die verbeten ongelijke strijd
die nog nooit door iemand gewonnen is.
Nou, nou, die doet het fier, denk je,
maar dan sluipt de vermoeidheid aan
en begint het verval, dat kunstmatig
is weggewerkt toch door het masker
heen te breken. Dan wordt het triest.
Dan denk je: was toch maar jezelf
gebleven. Nu is niet alleen je jeugd tóch
weg, maar ook die dieper liggende
charme van het veel doorleefde, waar
van het waarmerk is verdoezeld.
U, die overal komt, Sint, in alle
huizen, u kunt toch niet beweren dat
u dit soort fanatieke jeugdnajaagsters
niet kent? U kent ze beter dan wie
ook want u kijkt ook door de schoor
steen bij de kappers als die bezig zijn
met al hun uiterlijke schoonheids
elixers en bij al de instituten waar
men schijnjeugd voor huid en haar
verkoopt.
Wat vindt u ervan Sint en u moet
het eerlijk zeggen, moet een grootmoe
der er uit zien of ze haar eigen klein
dochter was? Voor de spiegel kan ze
haar beste beentje voorzetten en zich
vastgrijpen aan de illusie. Maar de bui
tenstaander kijkt er toch doorheen. Het
spinrag van de jaren laat zich eenvou
dig niet wegwerken. Net zo min als je
een bloem kunt terugvouwen tot knop.
En in dat krampachtige achterna ren
nen van de jongheid gaat zo veel energie
zitten waarvan je een rendement zou
kunnen hebben met minder twijfelachtig
effect. Het is natuurlijk wel kranig te
proberen met eigen kracht de opkomen
de vloed tegen te houden, maar je weet
van te voren, dat je op een gegeven
moment toch meegesleurd wordt. Je be
reikt méér als je met de vloed meeloopt.
Natuurlijk is het ieders eigen zaak en
ieders goed recht haar eigen geluk te
scheppen zoals ze dat het beste denkt te
doen. Maar wij wilden u maar vragen,
Sint, of u met uw verjeugdigde verschij
ning in ernst meent dat de grenzen der
jaren nu ook maar weg moeten. De
grenzen van landen en werelddelen en
de grenzen tussen aarde en ruimte zijn
ook al uitgewist. Waarom de grenzen
tussen de generaties dan niet? Het kan
natuurlijk best zijn, dat die verjongings
mode in Spanje ook al in de mannen
wereld is binnengedrongen en dat u zich
daardoor heeft laten verstrikken.
In Frankrijk en in Amerika hebben
de mannen, naar wij horen, de besmet
ting al aardig te pakken. Ze laten lustig
haren en snor en wenkbrauwen verven
ze nemen pruiken tegen kaalheid en let
ten op hun lijn niet alléén uit zorg voor
hun gezondheid. Maar wij vinden, eer
lijk gezegd, dat u daar boven moet
staan. U moet nu juist een voorbeeld
geven van de stijl van uw eigen gene
ratie. Niet dat u hoeft rond te bazuinen
hoe oud u wel bent, niet dat u de aan
dacht van uw rimpels niet zoveel moge
lijk moet afleiden door het glanzend zil
ver van uw verzorgde golvende baard.
En coquetteert u maar gerust een beet
je met waardige gebaren van welver
zorgde handen en met de mooie ring,
en in uw blik de heimelijke binnenpret
van wie veel gezien heeft, veel begrppt,
veel verdagen kan en de wijsheid van
het berusten bezit.
(Advertentie)
PUBLIKAÏIE VAN A K.U.. ARNHEM
Advertentie
PÜBLIKAÜE VAN A.K.U., ARNHEM
Een schoenfabrikant stuurt ons ter
kennismaking een stel plastic be-
schermertjes voor naaldhakken.
Men kenit ze wel: Het zijn dopjes
die men onder de hak schuift wanneer
men op het gevaar toestapt een vloer
bedekking onherroepelijk te beschadigen
Het praktische van dit stel „hoefjes"
is dat ze in een groen plastic buisje
zitten, dat zo in de tas kan worden
meegenomen. Voor sociaal voelende
naaldhakdraagsters t
Advertentie)
Reken per persoon: 1 langwerpig
zacht broodje, open gesneden en
ontdaan van broodkruim. 1 Saucijs in
boter of vet goudbruin en gaar bakken.
Bekleed de binnenkant van het broodje met
een slablad en leg er de gebakken saucijs in.
Maak af met een laagje tomaten ketchup uit
de tube. Klap dicht en.smakelijk eten.
U MAAKT ER MEER VAN
MET CALVÉ
Advertentie
PUBLIKATIE VAN A.K.U.. ARNHEM
De heren der schepping kunnen
weer gerust zijn. Een recent on
derzoek heeft aangetoond dat
vrouwen per slot van rekening
toch tot het zwakke geslacht behoren.
Volgens dr. Frey Ellis en dr. Mi
chael Cox, die honderd en twee over
vermoeidheid klagende patiënten heb-
ben onderzocht, worden vrouwen eer
der vermoeid dan mannen. Van de 102
patiënten waren er 78 vrouwen.
De opmerking dat vrouwenwerk niet
door mannen kan worden verricht,
gaat niet meer op, aldus beide Britse
medici. In de eerste plaats is de ver
moeidheid van de vrouw grotendeels
te wijten aan haar neiging zich gauw
zorgen te maken over iets. Op de twee
de plaats hebben zij vastgesteld dat de
hele dag werken aan een bureau ver
moeiender is dan kleren wassen.
De artsen tekenen hier bij aan dat
het onjuist is te zeggen dat vrouwen
sterker zijn omdat zij gemiddeld lan
ger leven dan de mannen. Dit, zo ver
klaren zij, is mogelijk toe te schrijven
aan de vermoeidheid die vrouwen aan
zet te gaan rusten. Hierdoor raken zij
de spanningen kwijt die hun eega's uit
eindelijk in het graf brengen, aldus de
twee medici. (UPD.
Advertentie
Voor dertien gulden en negentig et. kan
men leren op driehonderd en vijf
tig manieren kip klaar te maken,
Dat is dus, als men dat zou wil
len, een heel jaar lang iedere dag kip
met een andere smaak. Het kookboek
„Met kip de wereld rond" vertelt u er
alles van. Het is door uitgeverij Else
vier net voor de komende feestdagen
de wereld in gestuurd en samenge
steld door de reisgrage Henriëtte Holt-
hausen. Of de kippenhandel haar reizen
over de wereld gefinancierd heeft, wordt
niet vermeld. Men kan het vermoeden
want wat is er nog NIET gecommer
cialiseerd?
Kip dus, zoals de Japanners, de Tur
ken, de Egyptenaren, de huisvrouwen in
Thailand en in Vietnam dat zielige dier
klaarmaken. Ter verhoging van de pi
kanterie, want de kip is eigenlijk maar
een saai beest, staan er ook nog aller
lei andere exotische gerechten in, per
hoofdstuk opgediend met een sausje van
toeristische aantrekkelijkheden van het
betreffende land waar men de kip zo
eet, die de respectievelijke V.V.V.'s lang
niet onaangenaam zullen zijn.
Maar Henriëtte Holthausen had toch
in Zuid-Europa op een oud muurtje
eens een takje hyssop moeten plukken,
dan had ze kunnen zien dat dat kruid
geen roze maar paarsblauwe bloeme
tjes heeft. Roze hyssop is maar zeld
zaam. En van bieslook moet men met
de „steeltjes", die hard z\jn, en die de
bloemen dragen, fijngehakt eten, maar
de gepijpte sprietachtige blaadjes. Dit
zeggen wij niet om op elke_ slak zout te
leggen maar omdat een zó in het culi
naire doorknede schrijfster die zoveel
smakelijks van elke plek op de aardbol
weet op te dissen, in de kruidentuin
even zeker moet zjjn als in de keuken.
A. Bgl.
Verkoud
heid
Natte schoenen snel drogen vlak bij
de achel is niet goed voor het
leer. In Amerika heeft men er
iets op gevonden: elektrisch ver
warmde schoenleesten, die de schoenen
van binnen droog maken. Speciaal voor
kinderschoenen worden deze leesten ge
maakt.
O Ingenieus is een zitje (een soort
stevige verende bak), dat hobbelpaard,
trekkarretje, kinderstoel zowel als stoel
tje op fiets of autobank kan zijn. Men
monteert er dan resp. een schommelend
onderstel aan, twee wielen met trek-
stang of vier poten en een blad. Telkens
heeft men een echt meubeltje. Bij de
mobiele babies van nu hoort een mo
biel» entourage.
re zouden cadeautjes gaan koper.
IJ/ zaterdagavond, maar dat bleek
T T geen origineel idee te zijn. We
hadden een grote lege bood
schappenmand meegenomen. Toen we
uit de tram stapten, schrokken we een
beetje. We zagen een golvende, dei
nende massa hoofden, die zich alle
maal in dezelfde richting bewogen.
Hoofden met hoeden en petten en
sjaals, grote en kleine hoofden, van
mensen, die allemaal hetzelfde voor
nemen hadden als wij-
We staken en masse over en kwamen
in een rij terecht, die voor een waren
huis stond. We werden door een
draaideur geperst) en kwamen tn een
bedwelmende hitte, die je alle lust
tot rondkijken benam. Er was trou
wens toch niet veel te kijken, de rug
gen van andere mensen belemmerden
het uitzicht en alleen met ellebogen
en veel tenentrappen was het mogelijk
bt een toonbank te komen.
Wij hebben ons beperkt tot het over
twee of drie schouders kijken naar de
verkoopsters, de één rende met een
hoogrood hoofd heen en weer; bij haar
verloochende het verkoopstersbloed
zich niet, zij had nog steeds het idee
dat klanten moeten worden geholpen,
een ander had kennelijk de moed op
gegeven en stond met haar armen over
elkaar en knikte enkel af en toe lus
teloos als iemand haar iets vroeg. We
duwden ons naar de uitgang en pas in
een klei» steegje, dat gelukkig leeg
was, voelden we, dat het eigenlijk heel
koud. was.
Maar we gaven de moed nog niet hele
maal op, we wilden het nog eens pro
beren in een Aziatisch winkeltje, waar
„je altijd van die originele dingen
kunt krijgen". Uit de verte leek het
niet zo druk, maar toen we dichtbij
kwamen en de lange rij zroen, wilden
we ons meteen omkeren, maar dat kon
niet meer. We waren al opgenomen
door de dringende duwende massa en
moesten of we wilden of niet de win
kel binnen. We werden langs de ene
kant tot de kassa gedrongen; daar
b-hben we ons met veel moeite om
gedraaid om te voorkomen dat we
hetzelfde stuk nog eens achteruit zou
den moeten afleggen.
De eerste de beste tram die er aan
kwam zijn we ingegaan Het was de
verkeerde. Anderhalf uur later waren
we, met een lege boodschappenmand
weer thuis.
A. Un K.
