Daar gaat onze tien procent...
Publiek zeer ongerust
over prijsstijgingen, maar
het staat machteloos
Uit de hand
Zelfs tieners
vragen meer
zakgeld
xriuV p» r*na'"ie" pe"'"
Bijbellezingen
voor de radio:
Succes in F.S.
sas is-w
Voortrazend geheim
op Duitse rails
Snelste loc haalt met
gemak 200 km/uur
"Er is geen slechte jeugd„
Nij
Verlaging
Heerlen ingenomen met nieuwe burgemeester
Aannemersbond
betreurt houding
van overheid
Jacob de Bruijn
et
treinreizigers
WILLEN ROKEN
meegse vrouw
door 2 mannen
vermoord
Boeiend maar
onbegrijpelijk
ïrè&ÊÊÊf
Eén verdachte hekent
ZATERDAG 18 JANUARI 1964
PAGINA 13
ÏJr erinnert u zich nog die kost-
M hare advertenties in de dag-
bladen waarin de elkaar bij
het leven concurrerende lucht-
vaartmaat schappij en op de Atlan
tische routetrots aankondigden,
dat de algehele tariefsverlaging
tussen Nederland en Amerika
honderden guldens bedroeg. Ik
imag betwijfelen of de grote massa
is gaan juichen over deze prijsver,
laging, immers in dezelfde krant
werd medegedeeld, dat de brood-
ige mudjes kolen veertig cent
duurder werden en dat de koffie
pijlsnel m prijs omhoog ging en
dat het glaasje bier veertien cent
duurder werd en dat de afgeroom
de melk per liter omhoog moest.
£ortom.wie dagelijks met de
ëajy.gfJ™™ °f zelfs met het
moet, interess^rt^^ZnTJ'n
vliegbiljet nauwelijks wanneer de
kosten van zijn eigen vervoer
schrikbarend stijgen.
minimin
Ons stukje vlees is m gevaar.
In de warenhuizen worden de
prijskaartjes verwisseld.
Met ongeveer 200 km. per
uur raast een geheim over
het proeftraject Bamberg-
c orehheim: Westduitsland's snel-
van uCOmotief- Z« mag alleen
den uUlten gefotografeerd wor-
uitvïeeT ,!nnerli1kue leven bliJft
voor i2i 00r fabrieksspionnen
^tergen. In
experimenten invelt .soortBel8ke
Spoorwegen voor het reizSeÏÏ
verkeer geen toekomstdroom S>
zijn laatst in 1965 zal lokomótirf
E 03 met een top van 200 km per
uur de sneltreinen op het ge.
electrificeerde Noord-2uid-baan-
vak van Hamburg naar München
trekken.
Laten we eerlijk zijn, er is een ware
Prijsstijging-psychose ontstaan. En waar
i8 het einde? Wie houdt de onweerstuit-
bMe stroom tegen? Het publiek staat
*Pachteloos, dat is mij Klieken tijdens
d® eendaagse enquête, die ik hield in
£ad en land van Nederland. De alge-
?nen« verzuchting is terecht... „Daa*
i an onze tien procent...!" Wie in leite
IoobÜ wiJzer geworden van de nieuwe
VjCnde?
reen de consument, dat staat nu
als een paal boven water! De
eo„(,;,nertterDe kleine winkelier? De
niter®!08? Of de regering? Het is
n«n J "aoeilijk om dit nu reeds te kun-
vele on,iStellen, maar een feit is, dat
n'erif '"Vi-nemers op eigen houtje te
°Öicië] an en zonder aankondiging of
op (j 6 toestemming van de ene dag
andere de prijzen verhogen.
<JooAviel mü tijdens een rondgang
®tad ?en groot warenhuis in de hoofd-
Zig w s lands op, hoe employé's be-
de DHin van verschillende artikelen
Vroa» n te verwijderen. Toen ik hen
dep s waarom dat gebeurde, antwoord-
priiyon -Komt van hogerafde
ianunw worden herzien. Het is immers
hieer o ,e;n de .mensen verdienen ook
ger n Natuurlijk was dat geen snug-
sfePrantwoord, maar het typeerde de
C U, en. bedrijfsleiders hielden
ge" kaken stevig op elkaar. Zij gaven
fen riicommentaar of wezen op artike-
n„ tn°gl niet waren verhoogd
We^ilallend is het ,teven8. dat er zo
«Izê g „n°°P:,vS worden aangeboden in
«eze uitverkoop-maand bij traditie
tel hulsm°eder, die ik bij het man-
tclvak van een textielbedrijf" in!er™ew-
koópjes van vroeger!' He wilde ^e/un"
zakenlieden de waar vasthouden Nov
nooit is er zo weinig keuze geweest
dit gebied als nu. Waarschijnlijk w?
gen de magazijnen vol, maar er wordt
gewacht met de verkoop. Straks mo
gen we onze tien procent besteden om
duurdere spullen te kopen en wie wordt
dan tenslotte wijzer van de opslag,
mijn man heeft gekregen? De win-
aeliers hamsterendat durf lk te
e|gen
a het hoge woord was er uit bij
huismoeder, die in verband met
lAar kleine behuizing slechts twee mud
kite1 kon bergen en geen voorraad had
aanleggen.-
prijsbeleid is de regering uit de
door gelopen, dat staat vast. Nu is
roen Consumentenbond wel een be-
stUaingedaan op het Publiek alle prijs-
zi)ns y8®n te signaleren, hier en daar
deelri een Paar bekeuringen uitge-
hihii maar het resultaat is praktisch
vrou,,fi~ni?telyeen sprak ik een jonge
kin? m november vloer-bedek-
Voor tn gordijnen had aangeschaft
'haar ntff v at' De lening wilde
keren komen en al verschillende
naa£, het bedrijf
Keierion betalen. Twee dagen
bleek rinYr!,Ve€rde, de nota het
prijzp'v, ?at. de winkelier de nieuwe
Vah 1 in nu o die met ingang
Wat zal W?ren vastgesteld
Voorn if 64 °Pleveren?
Uitgang of achteruitgang?
U1J Den H,!a? saf caféhouder Toevers
"Vanaf i; het volgende antwoord:
dag, dat ik verplicht was
PETRA REINIERSE
meer zakgeld
de prijs van de consumpties te verho
gen is een teruggang in mijn zaak
merkoaar geworden. Wie anders twee
glaasjes bier of twee limonaden drinkt
bedenkt zich nu tweemaal voor wéér
iets te bestellen. Dat is mijn ervaring
en ook mijn collega's zijn ongerust. Ik
geloof niet meer in de tien procent en
wie doet dat wel? Als u het mij vraagt
zijn de vette jaren achter de rug eri
beginnen we aan de magere.
In een supermarkt in Haarlem sprak
ik met een verkoper, die het toezicht
had in de vleesafdeling. Deze man, die
immimmiiiimimiimmiiimiiiiimmiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
zelf loontrekker is en dus ook de hoog
geprezen tien procent in zijn salaris
ziet verdisconteerd, had een eerlijke
kijk op de dingen. Hij zei: „Het valt
mij de laatste weken op, dat er min
der wordt gekocht en dat het publiek
veel meer let op prijzen dan vroeger.
Soms ben ik geneigd te denken dat er
een algemene loonsverlaging heeft
plaats gehad.... En misschien is dat
ook wel zo in feite. Als ik mijzelf
neem, heb lk becijferd, dat ik per week
alleen voor vervoer van de zaak naar
huis en omgekeerd, zeventig cent meer
kwijt ben dan verleden jaar. En zo ga
je maar door. Voor een witte werkje®
die vroeger negen gulden £vintl§ .i(,_
te, moet ik nu bijna twaalf Kuifjes
neertellen. Ik heb het roken voor de
helft stopgezet. Niet vanwege die kan
kergeschiedenis, maar gewoon omaai
ik mij niet meer dan tien sigaretten
per dag kan permitteren."
De geluiden, die ik overal beluister
de. waren beslist niet optimistisch. Her
Dubliek voelt zich genomen en zelfs ae
teenager, die ik in Amstelveen fotogra
feerde bij een bushalte, was van plan
haar ouders twintig procent meer zak
geld te vragen. „De huidcrèmede
ufvePak de tramde bioscoop...
nageüa.p^. te^allemaal dingen
Reinierse lachead- h oort in aiie
Zo zet de verhoging zien hgt
facetten der _maatsc PP hgt Maar
einde is? Niemand gebeuren,
zeker is, dat er iets moet de
Wie het verlossende aI]e Ne(}er-
prijzen uitspreekt, zal uw WOrden
iandse consumenten op ha
gedragen. zeepbel;
Onze tien procent is als e han_
wie er in knijpt houdt niets in zm
d0n' WILKO BERGMANS
imimimmmmmmmmmmmmmimimmiiimiiiiimiiii
Sinds enkele dagen luisteren dui
zenden Amerikanen geboeid
naar een volkomen nieuw pro
gramma op de radio, namelijk
het voorlezen van de Bijbel. Het
radiostation WFME in New-York
heeft alle andere uitzendingen, zelfs
de nieuwsberichten, uitgeschakeld
om dit één week durende non stop
programma van 18 uur per dag te
laten doorgaan. Het eerste punt
van behandeling betrof de Genesis
en met het boek der Openbaring
zal worden besloten. „Steeds meer
mensen krijgen, in plaats van lichte
muziek en amusement, behoefte aan
woorde uit de Bijbel", vertelde
radioproducer Jack French. „De
vertolkers zijn geen beroepsartisten,
maar gewoon mensen uit het volk",
om de stemmen 20 natuurgetrouw
in de ether te laten klinken. Er
wordt van tevoren niet gerepeteerd,
de stemmen worden onmiddellijk op
de band opgenomen. Iedere deel
nemer, waaronder huisvrouwen,
schoolkinderen, professoren, zaken
lieden. rechters en secretarissen,
leest 25 verzen voor. De stemmen
zijn variërend van hoog tot laag,
vlug TjA ^?za;arn' maar allen ver
tellen Het Verhaal met waardigheid
ên eenvoud.
DEriP W 18 ian- Het bestuur
van Aannemers 111 de
Bouwnjjverheid (BAB) zegt in een gis-
heVheeft "lV'>g< Vf'n communiqué, dat
sluiten die H^nlS van de be-
trnonsvpro„d !°r de samenwerkende pa-
nMverheid »gen <SPV) iu de bouw'
7iin miniri Rotterdam en Amsterdam
cenHeLB5BJbestuur wenst de stellin-
van' de SP?7-d-lrmeer in de resoluties
gebracht ..Y'Rotterdam naar voren zijn
Het hetv'o, f kracht te onderschrijven.
uithliivee in ernstige mate, dat het
name v»eVen een duidelijke stelling-
een zo eh e..overheid geleid heeft tot
maatreuoï80 che situatie dat deze
betreurt Ir? noodzakelpk werden. Het
reeds peine des te meer, aangezien
op een ri,"V üjd en in brede kr"g
van de duidelÜke standpuntbepaling
dus hot lG'd is aangedrongen al-
net communiqué.
Advertentie)
Elke OLVEH polis is winstdelend
vnpt- teste-oBc andere landen
is net tentgebeuren van de Duitse
De reden voor deze behoefte aan
grotere snelheden: dé spoorwegen
vechten verbeten tegen de concurren
tie van het steeds goedkoper worden
de binnenlandse vliegverkeer. Hun
voordelen zijn gerieflijkheid en de cen
trale ligging van de stations. Bij een
grotere snelheid zal de reiziger in de
toekomst overwegen,f d® tojdsbespa-
rin? van de vliegref ^end jg.
Een andere reden v^f de bouw van
de lokomotief E 03: ^Y® J„ Ultsland is
ondanks brede Autobahn®" een moei
lijk te overwinnen het
toeristische autoverkeer van Noord-
naar Zuid-Europa gaW°rdte"v De
produktie loopt op hag® rUe" en de
wegenbouw blijft acb„ in tractiten
de Duitse Spoorwegen Me zomer
maanden de automobilisten van de
overvolle straten gVei lieer
slogan: Sneller ,en^ter
Bimdesbahn" had ^rm l maar ten
dele succes. Bij een vnprtl,.-'erKeers
situatie is het eigen J°.®rtmg nmae-
lijk even snel als de trein.
Dat wordt nu (]anders- Reetls
vijf minuten voordat tie snelste loc
van Duitsland een 8P«»Dvegovergang
op het proeftraject passeert, worden
uit veiligheidsoverwegingen de spoor
bomen voor de neus van de automo
bilisten dichtgedraaid Bijna geluid
loos flitst de blauw-gele E 03 met
daarachter de rode meetwagen voor
bij. Men test .constructie-onderdelen
van de locomotief, de aandrijving,
remmen, railconstructies, rijdraadsys-
temen en de stroomafname. „180 kilo
meter per uur is voor ons een kleinig
heid" zei de chef van de proeftrein.
En hij vertelt van de Japanners, die
snelheden van 250 km. per uur wilden
bereiken en vaststelden, dat zij teveel
wilden, en van de Fransen, diesnel
heden van 240 km. per uur bereikten,
tot de brokstukken van de proefloc
in het rond vlogen.
In onze proeftrein zult u, als wij u
blinddoeken, geen verschil bemerken
tussen een tempo van 40 en 180 kilo
meter. Het is wel zeker dat deze loc
ook 240 haalt. Maar wij zullen de trein
later niet sneller dan 200 km. per uur
voor de buurt. Dit kan geen oplos
sing zijn voor uw bevrijding".
Hij vormde in elke straat een klei
ne commissie van twee of drie ou
ders die beloofden te zullen helpen
excessen te voorkomen. Ook bracht
hij duizenden guldens bijeen voor zijn
jeugdverblijven in Otterlo, die ook
's winters kunnen worden gebruikt.
In de kerstvacantie trekt hij er met
de veertig grootste raddraaiers heen
om hen mentaal voor te bereiden op
een gezellige oudejaarsviering thuis,
waarbij de gezelligheid niet bestaat
uit het met flessen gooien naar agen
ten. „Het moet geen zieltjeswinnerij
zijn, want dat heeft de jeugd gauw
genoeg door. Daar heeft zij een speur
neus voor", zegt hij. „Er wordt vaak
slecht over hen gesproken. Maar ik
geloof dat deze jongens en meisjes
dichter bij de heiligheid staan dan
men veronderstelt. Hoewel velen door
een zee van leed zijn gegaan, zijn
ze toch ontvankelijk gebleven voor het
ideële en dat kan men niet van ieder
een zeggen".
agent), veel gelegenheid voor sport
en spel".
De heer De Bruijn staat achter
zijn 650 jongens en meisjes die
elke dag zijn drie clubhuizen
binnenstromen. Het waterka
non van de Haagse politie, dat op
trad bij de gebruikelijke relletjes in
de Schildersbuurt noemde hij een
„provocatie". Ook weigert hij mee te
werken aan de officiële kerstboom
verbrandingen omdat daar teveel po
litie bij is naar zijn zin. „Wanneer
je de jeugd verantwoordelijkheid
geeft, weet zü die ook te dragen",
zo gelooft hq. Ook hij heeft zich ge
stoten aan de ergeljjke. baldadigheden
die, vooral in de oudejaarsnacht van
1959-1960, in de Schildersbuurt zijn ge
pleegd. Hij verspreidde toen een ma
nifest onder de buurtbewoners waar
in hij schreef: „Dit is een schandaal
Het mag 'n nauwelijks opzienbaren
de opmerking genoemd worden
wanneer een jeugdleider zeg!
dat hij „gelooft in de jeugd
Wanneer men dit echter verneemt
uit de mond van de heer Jacob de
Bruijn dan krijgt het direct een an
dere dimensie. Het is namelijk wel
duidelijk dat hij dat geloof niet al
leen verkondigt, maar ook daadwer
kelijk belijdt. Meer dan 35 jaar is hij
nu werkzaam onder de moeilijkste
jeugd die Den Haag kent, en die hu,
onder meer in de Schildersbuurt, sa
menbrengt in zijn clubhuizen ,,De
Mussen", Vooral in die beginperiode
had hij slechts een moeizaam entree.
Meer dan eens heeft hij liggen vech
ten in zijn eigen clubhuis, maar dat
verhinderde hem niet de volgende
dag met gekneusde ribben te
rug te komen, alsof er niets gebeurd
was. Zelfs is hij een keer met een
mes gestoken en met een bijl gesla
gen, maar „meester De Bruijn" leek
het allemaal gewoon te vinden. Hij
blééf komen, nam zijn belagers niet
kwalijk en mengde er nooit de po
litie in, zelfs niet toen er duidelijk
sprake was van poging tot doodslag.
Meester De Bruijn liet niet na zo
spoedig mogelijk zijn belager op te
zoeken en te spreken over allerlei
dingen, behalve over het onaangena
me gebeuren
Tegen zoveel overstoorbaarheid
anders gezegd: liefde en begrip
konden zij niet op en de jeugd gaf
zich gewonnen. „Het is het tintelend
verlangen kameraad te zijn", zo is
de verklaring van meester De Bruijn
voor deze houding. „Het is allemaal
niet voor niets geweest", zo zegt hij,
wyzend op stapels brieven van oud-
Mussen, die hem feliciteren met zfjn
onderscheiding hij heeft, zoals ge
meld, de Albert Schweitzerprjjs ge
kregen en die oude herinneringen
ophalen. „Ik heb er veel aan u ge
had; nog we] bedankt meester", is
de teneur van vele brieven.
Een aantal jaren geleden is mees
ter De Bruijn eens bij de koningin
ontboden. Zij wilde ingelicht worden
over het probleem van de „massa-
jeugd" en het was typerend dat zjj
een man vroeg uit de keiharde prak
tijk, die zegt dat „theoretische kennis
niet de voorwaarde kan vervangen
zich met de gehele persoonlijkheid in
te zetten". „Ik heb haar gezegd", zo
vertelt de 67-jarige meester De
Bruijn nu „dat er geen slechte jeugd
is, maar dat er wel jongens en meis
jes zijn die we moeten helpen, om
dat voor hen niet die voorwaarden
aanwezig zijn, die minimaal nodig
zijn om goed te kunnen leven. Die
voorwaarden zijn onder meer: goede
woongelegenheid, goed onderwijs
(géén veertig man in een klas, want
dan wordt de onderwijzer politie-
Drs. F. Gijzeis, de oud-staatssecre
taris en thans Tweede Kamerlid
voor de KVP, die benoemd is tot
burgemeester van Heerlen, ver
nam het nieuws donderdagmiddag tij
dens een vergadering te Eindhoven.
Zijn voorganger als burgemeester van
Heerlen, dr. Ch. van Rooij, thans
commissaris van de koningin in Lim
burg, stelde hem telefonisch van de
benoeming op de hoogfe en was de
eerste, die de nieuwe burgemeester
van Heerlen feliciteerde. Burgemees
ter Gijzeis toonde zich zeer ingeno
men met zijn benoeming. Hij keert
immers terug in zijn geboortestreek
en de dynamische hoofdstad van het
Limburgse mijngebied vertoont veel
overeenkomst met Eindhoven, waar
de nieuwe burgemeester jarenlang
zeer verdienstelijk werk, met name
op bestuurlijk vlak, heeft verricht.
Mevrouw A. Gjjzels-Jeschar was
eveneens bijzonder verheugd, ofschoon
het haar zo vertelde zp ons, beslist
zwaar zal vallen weldra afscheid te
moeten nemen van haar geboortestad
EMet°ïnstemming nam Heerlen ken
nis van de benoeming van drs. G\y
„els Zijn werk als wethouder in
voor Oost-Brabant, en als staatssecre
taris van Economische Zaken garan
deert onze stad een voortreffelijk bur
gemeester. Een waardig opvolger van
de heer M. van Grunsven en dr. Ch.
van Roojj," aldus wethouder H. Jon-
0<Een andere garantie vormt het feit,
dat drs. Gijzeis een zoon is van de
vroegere burgemeester van bittard.
Zijn enige broer, de heer J. Guzels
was jarenlang burgemeester van Wyl-
ré en is thans als zodanig in Suste-
ren werkzaam.
De nieuwe burgemeester van Heer
len is eens genoemd de beste wet
houder van financiën van Nederland'
toen hij deze functie in Eindhoven
vervulde.
Niet onopgemerkt bleven zijn kwali
teiten als secretaris van de Kamer van
Koophandel en fabrieken voor Oost-
Brabant, als voorzitter van de katho
lieke Middenstandsbond in Eindho
ven en als bestuurslid van meer dan
dertig belangrijke instellingen en or
ganisaties.
Vaker werd zijn naam genoemd in
en gemiddeld met 180 km. per uur
iaten rijden - yan de trein
?°Ln 3auf voorzorgen in acht ne-
men ,]en Qp deze locomotief al-
tHri11' twee machinisten tegelijk dienst
rarï Uant bij snelheden boven de
i-m per uur kan men niet meer
«n het oog" rijden. Bovendien moet
Kef personeel jong zijn en een groot
reactievermogen hebben.
Voordat het voortrazende geheim
,.„r de eerste passagiers zal ver-
echter jiet n0g ee„ hele reeks
hc'pro.vmgen .loorstaa^ "eer dan
haai 'voorgangers dagelijks ""<ler d®
loep en meten bij topprestaties haar
polsslag.
de enouête is gebleken, dat er by de
reizigers een duidelijke voorkeur be
staat voor rookcoupé's. In december
werd een onderzoek gehouden waar
uit bleek dat de bezettingsgraad van
de rookcoupé's hoger ligt dan die van
de niet -rookcompartimenten. Het
blijkt dat deze voorkeur het duide
lijkst aan het licht treedt wanneer
de treinen overbezet zijn en de rei
zigers keus kunnen maken uit de
twee coupé-mogelijkheden.
(Van onze correspondent)
NIJMEGEN, 18 jan. Er blijkt nog
een tweede dader betrokken te zijn
geweest bij de moord op de 68-jarige
alleenwonende mej. T. Hendriks, die
vorige week zaterdag in haar woning
aan de Groesbeeksedwarsweg gewurgd
in bed werd aangetroffen, De Nijmeeg
se politie is overgegaan tot de arres
tatie van een 25-jarige ongehuwde
bouwvakarbeider uit Nijmegen, die
inmiddels bekend heeft samen met de
19-jarige gezochte jongeman de moord
te hebben gepleegd.
Gistermiddag is in de woning van het
slachtoffer het drama gereconstrue-
eerd. Maandag zal de bouwvakker
voor de officier van justitie in Arn
hem worden geleid. De nu gearresteer
de dader schijnt zich vrijwillig naar
het politiebureau te hebben begeven,
klaarblijkelijk om over een andere
zaak te spreken. Hij was al eerder
door de Nijmeegse politie in verband
met deze moord gehoord. Bekend was,
dat hij zijn mededader kende en de
bewuste avond met hem op stap was
geweest. Zijn gedrag op het politiebu
reau wekte nogal argwaan, zodat men
de man opnieuw aan en verhoor on
derwierp. N
ge verklaringen "iel hij tenslotte door
•Ia een aantal tegenstrijdi-
de mand en gaf hij toe bij de moord
betrokken te zijn geweest.
Over de aard en de inhoud van zijn
bekentenis wensen politie en justitie
voorlopig geen mededelingen te doen,
zolang de andere dader nog voort
vluchtig is. Naar zijn verblijfplaats
wordt nog steeds naarstig gespeurd.
De politie onderzoekt alle tips, die uit
binnen- en buitenland binnenstromen.
verband met de bezetting van een
burgemeesterspost in voorname ge
meenten. In 1961 werd de burgemees-
ter-in-spe, evenwel geroepen tot het
ambt van staatssecretaris van Econo
mische Zaken in het kabinet de Quay,
als opvolger namelijk van dr. G. Veld
kamp.
Op grond van zijn verdiensten vie
len de nieuwe burgemeester van Heer
len diverse binnen- en buitenlandse
onderscheidingen ten deel.
Ik ga maar door met het vertellen
uit de rookbrieven. Bijna ieder
een smeekt mij erom want men
wil natuurlijk graag van elkaar
weten dat wij allemaal in hetzelfde
schommelende schuitje zitten.
Mevr. A.S.-P. uit Amsterdam krijgt
het eerst het woord. „Ik bemerkte
al de eerste dag dat ik beter kon.
blijven lopen. Zitten was fout. Lig
gen lezen ging wel. Na een paar da
gen, toen de koffie-zonder-sigaret be-
gcr. te smaken, was een diepe zucht
voldoende om de sigaret-van-de-
behaaglijkheid te vergeten. Moeilijker
is het met het roken uit onbehagen.
Bi, een plotselinge tegenvaller, in een
geduldsituatie (huiswerk overhoren)...
Door luiheid (geestelijke) te tolere
ren heb ik het tot nu toe hee' aardig
gered. Ik geloof dat vele mensen blij
ven roken, omdat ze geen tijd hebben
om ermee op te houden... Ik ben bang
voor dat ene geniepige moment van
teleurstelling of schrik, waarop ik
ijlings een sigaret zal pakken om mij
er met beide handen aan vast te
klampen. Dat is niet de enige ver
leiding. Wij gaan over drie weken op
vakantie. Mijn man wil graag dat ik
dan „om de gezelligheid" weer ga
roken. Zou mijn humeur zo slecht
zijn? Hij zegt dat mensen die eenmaal
echte rokers zijn geweest zijn er nooit
meer vanaf komen. Laten wij hopen
dat hij ongelijk heeft". (Hij heeft
inderdaad ongelijk, mevrouw: roken
is niet, zoals een bepaald soort al-
cholisme, een ziekte).
Er komt ook een soort brieven bin
nen, waartegen ik volmaakt ongewa
pend ben. Dat zijn die wetenschap
pelijke (of kwasi-wetenschappelijke
dat zie ik niet meteen). Maar daar
zijn academische rakkers onder die
aan het slot van hun fraaie verhan
deling zeggen: U moogt mijn naam
beslist niet noemen. Een architect,
tevens civiel ingenieur zegt dat al
dat gepraat wel aardig is, maar dat
ik dieper moet graven. En dan gaat
hij heel boeiend, maar onbegrijpelijk
'c keer over mijnwerkers, steenkool-
stof, al of niet verkreukelde long
blaasjes enzovoort. De conclusie moet
dan dit advies zijn: „Tussen twee
pakjes sigaretten minstens honderd
meter hard lopen, harder dan men
dacht te kunnen, en u zult iets zien!"
zegt deze heer. Maar hoe krijg je
iemand zo ver dat hij elke dag zijn
sprint bijhoudt? Nu roert deze brief
schrijver tegelijk iets aan, waarin ik
hem beter kan volgen. Dat gaat over
de waarde van gezonde lichaamsbe
weging in onze „zittende maatschap
pij". Daar hoop ik later nog eens op
terug te komen.
Omdat wij toch ook maar even de
draak moeten steken met ons getob
over het niet-roken, geef ik het woord
over aan een nog niet afgestudeerd
bollebofje uit Hoensbroek.
„De vraag onder welke omstandig
heden het 't moeilijkst is om van de
sigaret af te blijven, is even vaag als
de vraag onder welke omstandigheden
de baby zijn duim in zijn mond steekt
of de vraag: onder welke omstan
digheden is het 't moeilijkst je ver
loofde geen zoen te geven. Kijk dit
hangt af van persoon's habitus' Ik
ken iemand, die onmogelijk van een
sigaret af kan bleven als hij gelatine
heeft gegeten..." (Uitgaand van
Freud s driftthoon© nog do volzende
wijsheden uit Hoensbroek:) „onder
welke omstandigheden zuigt een baby
duim. Wel, als de dreumes zijn on-
lustvoüe momenten wil verdringen.
W« moeten, geloof ik, de sigaret zien
als een vervanging van de duim.
Hieruit volgt, dat het roken een fixa
tie is in de orale phase van de mens
'J1 eerste levensmaanden. Zoals
de duim in onze eerste maanden, zo
verschaft de sigaret ons nu, in onze
volwassenheid (ik ben reeds 21) lust
gevoelens. Als wij een kop koffie
gedronken hebben of een maaltijd ver
orberd, dan bekruipt ons een gevoel
an „nu is alles op" en dan grijpen
wij (maar nu niet meer) naar een
sigaret, die ons de nodige lustgevoe
lens verschaft. Moge dit antwoord u
lust verschaffen! Omdat ik niet ge-
fustreerd wil worden in mijn lustge
voelens, heb ik de overgang roken-
niet-roken enigermate verzacht en ben
pijp gaan roken. Binnen onafzienbare
tijd hoop ik de pijp aan Maarten te
k' .men geven."
Nou hoop ik toch wel dat wij met
zijn allen veilig door dit weekeinde
komen. En dat Detekent gewoon hele
maal niet meer denken aan een siga
ret.
