in ons land blijft nog steeds een slepende volkskwaal blanke tovenaars verdienen s°hatten aan een hoopvol, ntaar argeloos publiek E Veel beunhazen werken onder de t, - repa ra teurs Konten er KIEREN in het Geen fooniüer meer in SJANGHAI Sïjssj: Zeewater Hoofdpij] straat hoüigei Mommelen Service' ZATERDAG 8 FEBRUARI 1964 PAGINA 11 s Aas eens een (mis- Vlen onverstandige WdïiW tegelijkertijd erg V'aaifvn"e) vader van een p vlalge zoon in een Jo.ngen k bij Alkmaar. De met een ernstige doktofp,: geboren en de f ÜJet oud Vreesden, dat hij Jvvintie - 2ou worden dan OkjW'i,. dniW Een prachtige Wn vv.LSfA W" kuil«es in gen. Een .iongen Po^L ®r«ze Op te zijn De vader was alt °ok, maar de beklemmende i^gst dat zijn oogappel geen ahg leven beschoren zou Hin, maakte zijn leven tot jN hel. De man was boek- ^°üder op een kaasfabriek in hij verdiende een be- ,°°rlijk salaris. Ten einde (Ci viel hij op een kwade be^ tn handen van een der h;Wenaars van de zoge- SchaAe magische weten- L t>eze boze geest met hiajiip bk S^zicht en mooie Vjej, ren wist hem over te %1 he zieke zoon onder Het i,ehandeling te stellen, ia [la 'eu 'baal '1U- raa^t, komt nu een- N]ef) ren wist hem over te he zieke zoon onder Het i ehandeling te stellen. Nar °St.te handen vol geld, HltweWie eenmaal in de Van een kwakzalver taal raa-kt, komt nu een- vap jje^ gemakkelijk niet dè? 0rri nfeT ®n Z" liggen op de C* kwaal in "llddelen van °t8 hij. zo raadde een kwakzalver Wanneer het kindje dauw worm heeft moet u een kooi met een tortelduif boven zijn wiegje hangen" raaskalt de boze geest van dit gezin. „Als U reumatische aanval len krijgt moet u uw hond mee onder de lakens nemen. Het helpt wonderbaarlijk» deze man aan. Op een Amsterdamse markt prijst deze kwakzalver onge straft zijn „wonder"-midde len aan. Deze anatomisch „geschoolde" man deed goede zaken. (Van onze verslaggever) Jarenlang reeds wordt er in de Nederlandse dag bladen geadverteerd door beunhazen onder de repara teurs van t.v.-toestellen, waarbij zij in het vooruit zicht stellen binnen de kortst mogelijke tijd het defecte ap paraat te herstellen. „U belt maaren wij komen ogen blikkelijk", zo luidt meestal de tekst van de annonce, die echter geen naam, doch uit sluitend een telefoonnummer vermeldt. Deze zgn. repara teurs zijn vaak mensen, die van de hoogconjunctuur heb ben geprofiteerd en zonder vestigingsvergunning langs de weg pionieren. Inderdaad komen zij op het eerste sein tje. Met „vakmansogen" be kijken zij het toestel en als zij vertrekken is de gepeperde rekening betaald. Meestal ko men de „heren" als er geen testbeeld op het scherm ver schijnt en de resultaten zijn dan ook moeilijk te contro leren. Alleen deskundige monteurs zijn bevoegd een storing te verhelpen. KWAKZALVERIJ niet in geslaagd het gevecht te gen de boze geest te winnen. C1a°ffer 801 deze tovenaars hun tin «ellen' vveten te biologeren, to, °ht en g.®nezing in het voor- hpt butigt Z'' verstaan de (zwar- p eh t 06 argelozen in hun hTd' de Vershikken. Kort en Op*, onverstandige vader V(fek, (ja. d® dure kruiden (later r^rrr>al6ri "ier sprake was van W^h. rj-yanitlesuiker) schulden ZA SreeA dee<I ten einde raad te baas 'n de brandkast van miiAHy Welkwam voor de rech' W straf Veroordeeld tot een 1,as. Sebroi,tVTaar zjjn carrière veMen- De boze geest reed 6"de aütröer in zijn dure glan. -Gr L'11 zooiit- 0ens een moeder, die H^de jaN had, dat het <b!t6tS bieln n°Z z"n be h ra ver-^l Geen weekers met ^ika zolerkte belle«. geen lief- tv.hiedip A' hortom geen enkele -• Ur op zun n°g in zijn bed deed. °ok ,7' er 'n Nederland zijn, ?!Nn' w k'nd hebben? Dui- ers beke Öat 's de kwak" k* be a goudmijn te ma- Ve§ het L1SterdamSt moeder Vanadres va" zo'n boze ^reBfVan haar reef vriendin. Zij Z0^lLTnd de "tovVnaaf0 in tpV' In Persoon voor haar Z„lfr biet een J*Ut° Zat een chauf" de Was bolronT'10 MiJnheer Vr0prank- - Waa e" en hij stonk t is uw jongen...?" Bi®n- 'zo68^ hier kerel. sluit je !nnen nu ga ik je strijken. en SeK^Uve? a"?^nden "ben -1U van st» en- onri bezwerende tl are p wpl allerle. onver- r!Stte de z ".neties prevelend, ïii06tier stonHChter het kind' z«n dl We po er bij en z« - och, hian een. maar- Zij vond be- wel wat griezelig, maar Sp. O lu"«l jongen er mee geholpen kon worden, was alles goed ge noeg. Vier maanden bleef de boze geest komen. Tweemaal per week en telkens streek hij met een non chalant gebaar acht gulden op. De dranklucht bracht hij altijd mee. ,,Ik heb wel tweehonderd patiënten... goedendag mevrouw, dag kereltje...!" En wèg was de kwakzalver. Zo zou ik nog tal van mij be kende gevallen van pure oplich ting door het leger van hypnoti seurs en blanke tovenaars kun nen opnoemen. Helaas moet wor den^ vastgesteld. dat de kwakzal- verij een slepende kwaal is, die bijna niet uit te roeien is en waar aan jaarlijks duizenden mensen te gronde gaan door valse hoop en door hun zuur verdiende centen te offeren. Wist u, dat alleen in de Ver enigde Staten de kwakzalvers «ruim een miljard, ja, u leest het goed, een miljard dollar, jaarlijks opstrijken? Wist u, dat er in 'dit continent een enorme zwendel-han- del in zeewater is? Hier komen de feiten! In één maand tijds namen ver leden jaar agenten van de be- strijdingscommissie der federale politie duizenden magische arm banden in beslag, 'die kanker zou den genezen. Tienduizenden flessen met onfiltreerd zeewater, dat voor zes gulden per fles aan de man of de vrouw met reumatische pij nen werd gebracht, verhuisden naar de opslagplaatsen van de overheid. Daar werd het ongezui verde havenwater van New York en Los Angeles in de gootsteen gegooid. Dan werd in Texas een man ge arresteerd, die grote zaken deed in een middel tegen voorhoofdhol- te-ontsteking. Hü garandeerde, iiimMiiiniiiiiiiiiimMiiiiiiiiiiiiiii"111"111""1""11" dat mensen, die zijn brouwsel zou den gebruiken, nooit geopereerd behoefden te worden. Maar waar was hij toen de lange arm van de wet hem achterhaalde? In een ziekenhuis, herstellende van een operatie «vegens voorhoofdholte- ontsteking...! Dat was in het verre pionier land Amerika, waar de kwakzalve rij altijd heeft gebloeid, omdat vooral in de eerste groeiperiode groot gebrekw as aan medici. Elk gezin op het platteland had in die dagen een ..doktersboek" met aanwijzingen hoe te handelen in geval van ziekte. De huisapotheek was gevuld met allerlei geheirn- zmmge middeltjes, die werden verkocht door dubieuze figuren. justitfe endank! alle 'nSrePen van de hoge gr^d ®ChaP' ondanks medische controle fs heff kwakzalvers in aantal seurs, kruidendokters hann gers, gebedsgenezers en meerftfn deze lieden, die er alleen maf op uit zpn, zich te verrijken aan de lichamelijke armoede en ellen de van de medemensen, zijn voor het overgrote merendeel klinkkla re oplichters. Nu kanker ais vijand nummer één de wereid in zijn verschrik kelijke ban houdt, zijn de kan ker-kwakzalvers als paddestoe len uit de grond verrezen. De angst van de mensen is ^un bestaan. De waardeloze brouw sels, pillen en poeders, waar mee zij de gevreesde ziekte be strijden, blijken ondanks ajle waarschuwingen van bevoegde zijde een hardnekkig leven te leiden. In zijn uiterste nood klemt de zieke mens zich vast aan de laatste strohalm, dj hem door een £rlJnslachende booswicht wordt aangegeVer^ Hebt unog geen kennis maakt met de sjieke miinheer mt Bloemendaal? Een hele seigneu deze magnetiseur, die volge^ zeggen in -staat is twee 2iekZf tegelijk te genezen met hetzelfde (peperdure) medicW. ReUmf nervositeit zpn voor deze fL,k zalver geen problemen. Men me eenvoudig een paar A nf van het wondermiddel (f mide en water) en tien tZl dat het helpt. te§en een, Maar toen een phu een onderzoek insteldJ5 ituut drankje, bleek, dat het vLaar het nog gevaarlijk was vonnTndien stel van de „patiënten" het g®" Zonder overdrijving 77 den gezegd, dat ieder a ag- WOr" vlucht neemt tot li' ï-e Zl]n toe" nissige wonderdokters buiten" kwakzalver is pP - zPn eigen instantie, die zich JS een officiële zalverjj in onfk Hgen de kwak- na tachtig Lf Kncht- A1 b«' Maandblad tor, bestaat het verD". maar nn de Kwakzal" ar n°S steeds is men er Ik heb in Delft een man ge kend, die van beroep metselaar was. Hij verdiende behoorlijk, maar volgens zijn vrouw was hij tot geheel andere dingen in staat. Immers, telkens wanneer zij hoofd pijn had, vroeg zij Rinus het „even van mij af te nemen." Rinus leg de dan zijn kolossale handen op haar voorhoofd, streek vervolgens ever hals, schouder en nek, liet dsn zijn handen zakken, stapte naar de bloempot voor de ven sterbank en gooide de hoofdpijn op straat. Af en toe liet hij ook de kraan in de wasbak lopen en dan spoelde de migraine eveneens weg. Op aanbeveling van zijn echt genote nam Rinus meerdere vrou wen in de buurt onder zijn behan deling en binnen een half jaar was het echtpaar gescheiden. Rinus was zich plotseling bewust van zpn macht! Hij trouwde een van zijn nieuwe patiënten, die toeval lig goed bij kas was. Hij gsf zÜn medisch vak op en leeft nu ai jaren als rentenier in hetzelfde goede Delft. Oh ja... als ute kort aan levensvreugde mocht hebben, dsn kunt u terecht bij een mijn heer in Rotterdam. Deze groothan delaar in geluk wekt uw humeur met lindebloesem en kamillethee °P- Tenminste, dat verkondig1 hij en mocht u een sterker prepa- raat willen hebben, dan kan hij u die „tic" ook nog wel bezor gen, inde vorm van wat pillen, die de lever van het lachendoen schudden. Wat is er dan toch waar van de geruchten dat oude, wijze mannen als Adenhauer, Churchill De Gaulle en Khroestsjev zich op de been houden en vief blijven dank zjj de injecties met verjon gingsmiddelen. Geen letter! Geen aardstraal (zo'n kistje is nog al tijd te koop voor zo'n slordige tweeduizend gulden), geen apeklie- ren enz. zijn in staat het leven te rekken. De komst van de dood wordt alleen bespoedigd door de kwakzalvers, die ik wil bestem pelen als de boze geesten van een welvarei.u en „verlicht" va derland. WILKO BERGMANS Duizenden landgenoten zijn van deze praktijken de dupe gewor den om nog niet eens te spreken van hen, die televisie-apparaten kochten van een „partij uit spotgoedkoop Nu is er een instantie in ons land, die tereeh de strijd heeft aangebonden tegen deze methoden, namelijk de e derlandse Vereniging van Ka< 10 Detailhandelaren gevestigd aar de Prins Hendriklaan in Amster dam. De N.V.R.D. heeft ernst gemaakt, met de bestrijding om dat het t.v.-bedrog onrustbarende vormen heeft aangenomen. Het hoofdbestuurslid de heer J. Wige rink, deed mij tijdens een inter view een paar staaltjes daarvan uit de doeken. De heer Wigerink, die zelf ja renlang in het radio- en t.v.-vak h£ oft gezeten, heeft enkele malen als „heer des huizes" gefun geerd. Op een dag ontving hij acht verschillende beunhazen aan zijn huis, waar hij wat „treurig" hij het kapotte toestel zat. Ik heb de wonderlijkste erva ringen gehad. Steeds kwam het weer op hetzelfde neer. Behalve stokoude toestellen, die van een nieuw vernisje waren voorzien probeerde men my ook nieuwe apparaten aan te smeren, die van een zgn. partij afkomstig waren. Met één oogopslag con stateerde ik meestal, dat het kneusjes waren of dat zij een dubieus verleden hadden. Een man bood mij zelfs een apparaat aan met een „trap-antenne", vol gens hem kon ik er zonder enige storing alle buitenlandse zenders mee ontvangen. Een ander wilde mij een toestel verkopen, waarbij hij een buitenlandse reis van veertien dagen „cadeau gaf". De driehonderd gulden van de va kantietrip had hij echter heel slim bovenop de officiële prijs ge legd in de hoop, dat ik door deze verleidelijke aanbieding snel zou beslissen. Toch zou ik de mensen, die er in getippeld zijn niet graag de kost geven. Er is mij zelfs een geval bekend van een oude invali de dame, die van onbekenden een tv-toestel kocht en contant betaal de, dat nooit heeft gewerkt", al dus de heer Wigerink die er ernstig voor wil waarschuwen alleen de bonafide handel in te bamboegordijn? W/ordt het bamboegordijn y»; opengetrokken? zal De Gaulle de eerste zijn, die het gesloten rijk binnenkomt? Hij heeft Rood China reeds eco nomische samenwerking aange boden en zond er een speciale gezant heen. Tegelijkertijd reist de Chinese maarschalk Tsjoe En-lai door Afrika, om daar re laties aan te knopen. Hij heeft ook een bezoek aan Albanië ge bracht. China kijkt al om de hoek, via Afrika, naar het Wes ten. Of het er toe zal overgaan, de „barbaren" zoals ze ons Wes terlingen noemen weer binnen te halen, is een vraag, op het ogenblik moeilijk te beantwoor den. China drijft inmiddels reeds min of meer heimelijk handel met de rest van de wereld. Dat het dit niet méér doet, is wel licht een gevolg van het feit, dat het niet genoeg produceert om uit te voeren en nog te druk bezig is met de opbouw van het binnenland en... met zijn atoom bom, met de daaraan verbonden ware industrie. Srote havens liggen nog Jw,el verlaten. Toch bestaat er lill/aLA' nsk°ng al een tame- rtn dluk handelsverkeer. Wanneer dit wordt uitgebreid en Tsjang I Kai-sjek hem op Formosa geen andere S10te beletselen in de weg legt. zullen de havens var Kanton en Shanghai dra hun oude roem herkrugen. Het ziet er nu nog vrij troosteloos uit. Een Engelse repor ter heeft van Hongkong uit de ha ven van Sjanghai verkend. Hij voer met een 9.000 ton grote En gelse vrachtboot naar China's grootste stad (zes miljoen inwo ners), om eens poolshoogte te ne men van hoe het er na veertien jaren communisme uitziet. De haven naderend merkte hii op, dat^ Shanghai's vermaarde ^skyline ofwel door wolkenkrab- beis bepaalde horizon vriiwei on veranderd is. Fe dagen van reus achtige economische en financiële ontwikkeling zyn voorbij. Toen wisselden er iedere dag kolossale fortuinen van eigenaars Goederen uit alle delen van China en uit h m de- wereld werden er verhan- deld. Sjanghai was met zijn dure hotels en nachtclubs het Parijs van China. Men kon er rijke Chi nezen zien dansen en dineren met mooie Russische vrouwen, elegan te Japanse en Chinese dames en vertegenwoordigsters alle naties ter wereld. De eerste machinist aan boord van zijn schip was een Schot, maar in Sjanghai geboren. Hii bad e glorie van weleer gekend. Een g - rir, waaraan inmiddels de bias van het volk geen deel bad naar hij volmondig erkende. Hij ook op Sjanghai in de eerste ja ren van het communisme, waar in de mensen er verhongerden en er niets te koop was. Thans wordt alles gedistribueerd maar is uiterst schaars. Een Chi nees vertelde de Engelsman, dat hh een westers kostuum zou kun nen kopen. Dit zou hem echter in een verkeerd daglicht stellen. Men zou hem van smokkelhandel of omkoping verdenken. Daarom droeg hij het blauwe, uniformach tige pak, dat alle Chinezen dra gen, gemaakt van niet al te best katoen, aan de hals hoog afgeslo ten. vrjj goed van voedsel voorzien. Talrijke arbeiders uit de fabrie ken werden op het land er rond om overgebracht en in grote tuin derijen aan het werk gezet. Groen te en fruit is nu goedkoop en over vloedig verkrijgbaar. Tomaten en kool wordt naar Australië en Hongkong verscheept. Li heerst seen honger meer in Shanghai. Men merkte het aan de mensen. Onze Engelsman merkte het óók aan de bootwerkers. Ze droegen kleren vol gaten en scheu ren, waardoor hier en daar hun armen en benen staken. Maar ze zagen er gezond uit en ze maak ten kwinkslagen tijdens hun zwa re werk, iets wat men niet be paald in elke haven meemaakt. Hij merkte mtussc. enkele '"vrk waardige dingen op. lnJL,a en Hen af te maken, omdat ze teveel voedsel kostten. Zo ging het ook met de katten. En de vogels elden hetzelfde lot, omdat ze de oogst opvraten. Latei werd het oevei ten aanzien van de vogels herroepen, aangezien de insecten, sunadelijk voor de oogst, zich on rustbarend vermeerderden. Shanghai wordt tegenwoordig Het gemiddelde inkomen m Shanghai is ongeveer 120 gulden per maand. Een woning, ofschoon klein, is er evenwel niet duur. Voor een tweekamerwoning be taalt men er ongeveer zes gulden per week. Olie is e' evenwel met. De vrachtauto's rijden op schepen, die de Whampomr.v er bevaren, stoken kolen. Auto s zijn in Shanghai een bez.ensvvmmhg- i]e- 1 Er is wel televisie. Enkele warenhuizen stellen toestellen ten loon. Maa. ze zijn klem en zo duur. dat praktisch niemand ze kopen kan. De meeste .«Mavsie- toestellen be- 'iden zich in de brieken, ten behoeve van de ar beiders, die inmiddels naar pro- g, a-mma's m»"tei luisteren, over- vo' met communistische propagan da. Deze propaganda wordt ook onder de kinderen gevoerd. De ka- pi alistisehe wereld en haar men sen worden er afschrikwekkend in afgeschilderd. Daarom ontmoet de vreemdeling en vooral de Wester ling op straat zelden een vriende lijk blik. Dit is óók begrijpelijk, als men zich het verleden herinnert. In een mhter de Bund. Shanghai's grote boulevard liggend park zijn nu va rmaaksgelegpnheden voor het volk. Vroeger stonden bij de in gangen borden met „Verboden voor Chinezen en honden" schakelen bij de aankoop van zo'n kostbaar tv-apparaat. Van de 4800 bonafide handelaren op dit gebied, die Nederland telt, zijn er 4000 aangesloten bij de N.V.R.D., die een waarborg voor vakbe kwaamheid van. haar leden ga randeert. Een duidelijk zichtbaar schild aan de gevel van de zaken wijst het publiek de weg naar de bonafide handel. Er worden enorme bedragen gevraagd voor reparaties, die het niet waard zijn. De beunhazen hebben ook hier gretige afnemers gevonden. „Oh mevrouw... och mijnheer... ik zie het al... de pot- meter is stuk!" (weet u wat een potmeter is en kent u de prijs?) De beunhaas heeft dit ogenblikke lijk in de gaten en h;j rommelt een tijdlang met een gewichtig gezicht aan het apparaat en vraagt dan een enorme prijs. Hoe anders liggen deze feiten, wanneer u bij de aangesloten handelaren uw tv-toestel laat re pareren. Om hiervan een duide lijk beeld te krijgen ben ik in gezelschap van de heer Wigerink naar een gerenommeerd radio- en tv-bedrijf gegaan. Het was de acht en dertigjarige handelaar B. Valkenberg, die mij zonder enige terughouding inzage ver leende in de werkrapporten van zjjn monteurs. „Vier deskundige technici zijn constant in de weer om de tv- klachten te verhelpen. Zij weten overal raad op en bij voorkeur worden de reparaties aan huis verricht. In hun bestelauto heb ben mijn monteurs alle onder delen en alleen in een zeer ern stig geval wordt het tv-toestel men naar onze werkplaats geno men", zegt de heer Valkenberg en toont mij de werkrapporten van enkele dagen tevoren. Ik lees de klachten: beeld on zuiver... beeld te smal... geen beeld... geen geluid... sjmchroon defect... potmeter kraakt... enz. enz. In een volgende kolom gaf de monteur zijn bevinding, die meestal eindigde met O.K. en dan stond het bedrag er achter. Ik kan u vertellen, dat op zo'n service geld moet worden toege legd en de heer Valkenberg gaf dit ook toe. Hij zei, namens al de leden van de N.V.R.D., dat deze minimale prijzen uitsluitend mogelijk zijn vanwege de klanten binding. „Wjj jongkren niet met kortin gen en buitenlandse reizen... wij bieden service en de praktijk heeft bewezen, dat dit de beste instelling is. Nu moet men goed weten, dat het vaststellen van een fout in een tv-apparaat over het algemeen de meeste tijd kost en de reparatie zelf de minste tijd vergt Met een gerust hart kan men de door een bonafide zaak gestuurde monteur de storing la ten vaststellen en wanneer het een- abc-fout is, dan wordt deze ter plaatse verholpen. Bovendien is het zo, dat het publiek in ge vallen van geschillen de organisa tie N.V.R.D. kan inschakelen." Het merkwaardige is, dat de politie zelden of nooit van tv- bedrog in kennis wordt gesteld. Veel van de gevallen van op lichting by de aankoop of de reparatie van tv-toestellen zijn in de eerste plaats terug te voeren op de domheid van de gene, die met een onbetrouw bare beunhaas in zee gaat Maar ondeskundigheid is niet strafbaar. Het enige waartegen de politie kan optreden is be drog. En ondanks het feit, dat op dit gebied onvoorstelbare dingen gebeuren, elke dag op nieuw, komen er bji de politie maar zeer weinig klachten bin nen. Daar komt nog bij. dat het bedrog bji tv-reparaties bij zonder moeiliik is vast te stel len. De N.V.R.D. geeft waarschu wingen via advertenties en men geeft voorlichting, men reikt be- trouwhaarheidscertificaten aan V -o van tv-toestellen uit en men raadt het publiek aan een be trouwbare tv-ver-ekering af te sluiten kortom alles wordt in het werk ges'eld de mensen te beschermen tegen de praktijke van de tv-beunhazen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1964 | | pagina 11