Blijdschap na
bezorgdheid
Judy Garland
maakt ernstige
val in hotel
VRAAGT
DAGPUZZLE
m
m
n
LICHT kan
miljoen maal
worden
VERSTERKT
f
SPROETJE EN DE ERFGENAMEN
Sk
x
DB ZWARTE PUL
OLD SHATTBRHA0
ALS U HET
FREDERIK DINCEMANS
VRAAGT BESCHERMING
1
Loeris en de Jadzd*
Loods met rubber
in Rijswijk
uitgebrand
Engelse vinding
Door elektrische
stroom gedood
Roofovervaller na
jaar gepakt
m
W
Dr. Beel voor radio
Schade IV2 miljoen
OEAQKf
Aoeu/QK
MAANDAG 10 FEBRUARI 1964
?AGINA 2
99
Roken I
-door MARTIN MONS
Roken II
d
19
KARL MAY
De Wadders
HILVERSUM, 10 febr. De vice-
president van de Raad van State dr. L.
J. M. Beel heeft in een radiorede die
voorafging aan de nieuwsuitzendingen
van vanmorgen vroeg prinses Irene
gelukgewenst met haar verloving.
Dr. Beel wees er op, dat duidelijk
opnieuw naar voren trad welke nauwe
betrekkingen er bestaan tussen het ko
ninklijke gezin en het Nederlandse volk.
„Niet ten onrechte heeft een onzer
staatsrechtgeleerden gesteld dat het na
tionale koningschap minder op macht
of traditie dan op een innige band tus
sen vorstenhuis en volk berust, juist
hierom was in brede kringen veront
rusting".
Verder zei dr. Beel: „Met vreugde
vernamen wij de tijding van uw verlo
ving. Van ganser harte wensen wij u
en uw verloofde prins Don Carlos Hugo
de Borbon hiermede geluk. Wij zagen
uw stralende blik en beseffen hoe grote
blijdschap uw hart vervult. Weest er
van overtuigd, dat het Nederlandse volk
met u meeleeft en zich met u ver
heugt".
Dr. Beel besloot als volgt: „Konink
lijke hoogheid, een moeilijke tijd ligt
thans voor u achter de rug. Een pe
riode waarin u beslissingen hebt geno
men welke bepalend zijn voor uw ver
der leven. Beslissingen welke het Ne
derlandse volk eerbiedigt. Moge een
zonnige toekomst uw deel zijn en moge
Cod u beiden nabij blijven op uw ver
der levenspad".
NEW YORK, 9 febr. (UPI) Met
bloedende hoofdwonden en bloédend uit
haar mond is de Amerikaanse zangeres
en revue-ster Judy Garland zaterdag
avond naar het Sinai-ziekenhuis in New-
York vervoerd nadat zij in haar appar
tement in het Sherry-Netherland-
hotel was komen te vallen. De toestand
van Judy Garland liet zich aanvanke
lijk nogal ernstig aanzien temeer daar
zij buiten bewustzijn werd gevonden
door haar kamermeisje.
Haar arts, verklaarde later dat de
verwondingen van niet ernstige aard
zijn, zodat Judy Garland vermoedelijk
binnen enige dagen het ziekenhuis weer
zal kunnen verlaten. Vermoedelijk heeft
zij een lichte hersenschudding opgelo
pen.
Wat de oorzaak van haar val was
werd niet bekend gemaakt. De politie
heeft geen onderzoek ingesteld.
UTRECHT, 9 febr. Aan de Rijks
universiteit is gepromoveerd de heer
F C. Maatje uit Oegstgeest tot Hoe-
tor in de letteren op net proefschrift:
„Der Doppelroman".
Lezers schrijven de krant
Prinses Irene
Hare Koninklijke Hoogheid Prinses
Irene is toegetreden tot de Rooms Ka
tholieke Kerk.
Om een reden die niemand weet, is
dit zo lang mogelijk geheim gehouden.
Waarom, dat gaat m.i. geen sterfelijk
wezen aan. Dat is iets wat Prinses Ire
ne zelve aangaat en eventueel haar
0UderS- 1.* »T
Maar daar heb je weer die echte Ne
derlandse geest van bemoeizucht én be
krompenheid. Van alle kanten ruikt
men weer sensatie.
Iedereen die maar méént wat te zeg
gen heeft bij de pers, radio, televisie,
en zelfs in de le en 2e kamer, meent
hierop commentaar te moeten geven.
Er zjjn zelfs lieden wier commentaar
mij deed denken aan de tijd van vér
voor de oorlog, toen ex-minister Mar-
chand tot de r.-k. Kerk overging. Is de
mentaliteit van deze lieden nü anno
1964 nog steeds dezelfde? Een be-*
denkelijk verschijnsel. Het spijt me,
maar voor al de mensen wie of wat
ze ook zijn die zich wagen aan zout
loze en smakeloze kritiek over dit ge
beuren, kan ik alleen maar minachting
hebben.
Ik zou alle kwasie-verstoorde mensen
van pers, radio en televisie willen vra
gen of Prinses Irene en de hele Ko
ninklijke Familie VERPLICHT zijn om
ALLES, maar dan ook ALLES aan ge
noemde instanties mede te delen? Een
andere vraag: Is er één Nederlander
die doop het gebeuren materiële of
m
hierop
gevenyy
Laat Prinses Irene en ons Koninklijk
gezin met rust. Ook zjj hebben recht op
een pnvé-leven.
H. DE KANTER
Door al dat ge(kanker) over roken,
gaat de wetenschap veel onrust
stoken,
men kan er weet niet wat van krijgen,
gaat kortom proesten, blazen, hijgen,
geheel de mens raakt overstuur,
en bovendien het is zo duur.
Als ik die zaak zo eens bekijk,
geef ik ze nog geen ongelijk,
maar kijk eens van de andere kant,
dat wordt een strop voor Nederland,
als wü straks geen sigaretten halen,
wie moet die belasting dan betalen,
en de verveling gaan we verdrijven,
door met iedereen te kijven,
alleen een pijp dat zou nog gaan,
al zit er dan een luchtje aan,
en heeft men niet meer gave tanden,
zit men maar met die pijp in handen,
en daardoor zou ik weer gaan vrezen,
dat men niet best de krant kan lezen,
die ons zo op de hoogte houdt,
wat aan het roken is zo fout,
de zenuwen krijg -n ons te pakken,
geen wonder dat we naar een
rokertje smakken.
D. de Boer.
69
Intussen kamt de havenpolitie met Jobsgeduld de schepen uit.
„Mag ik even de monsterrol inzien?" „Zijn er ook kleurlingen onder
de bemanning?" „Is er onder de bemanning ook iemand, die de naam
of bijnaam Yo-yo draagt?
Inspecteur Hallinga haat vooral die laatste vraag, want het resultaat
is altijd van erg vrolijke aard. Beleefde kapiteins onderdrukken met
moeite een glimlach. Minder beleefde lachen zonder zich te generen
uit volle borst.
„Yo-yo," zegt er een, „Yo-yo? heb een aardig kippetje gekend in
New Orleans, dat zo heette. Maar ik houd haar niet hier aan boord ver
stopt. U mag vrij zoeken, hoor."
Inspecteur Wietse Hallinga, een ernstig man en erg gesteld op zijn
waardigheid, verwenst in stilte hoofdinspecteur Pieter Augusts Per-
quin, in termen die hij voor geen geld hardop zou uitspreken.
Met zijn hoekig, toegeknoopt gezicht gaat inspecteur Wietse Jans
Hallingf door het gekrioel van de drukke havenkaden, schip op, schip
af, tot hij het gevoel heeft dat iedereen hem nakijkt en uitlacht. Hij
benijdt zijn collega, die met een politiebootje de op stroom liggende
schepen afgaat. Die valt tenminste niet zo op, vindt hij.
De Mary Auden ligt hoog op het water, de oude lading gelost, de
nieuwe nog niet ingenomen. Inspecteur Wietse Jans Hallinga aan de
kade moet het hoofd in de nek leggen om ettelijke meters hoger de
brug in het vizier te krijgen. Hij kijkt naar de door de zacht neersiepe-
lende motregen glibberige ijzeren ladder met zijn ronde sporten, die
van de kade naar deze hoge regionen leidt. En inspecteur Hallinga
vloekt, binnensmonds maar vol overgave, talmt hij aarzelend aan de
kant. Hoog is de scheepsromp en de ladder is glibberglad. Het hele ge
val ziet er weinig-belovend uit. Zuchtend verwenst hij die ellendige
romantiek, die in een hoekje van zijn stugge hart huist en die hem
naar de havenpolitie heeft gedreven. Wind en water, zeekastelen, die
met zeldzame ladingen uit verre streken komen aangevaren, mensen
van allerlei kleur en landaard, een door elkaar van talen, geur van
specerijen... Jawel, ga maar door. Just je nog peultjes. Inspecteur
Wietse Jans Hallinga zou op dit ogenblik al die twijfelachtige exotische
romantiek zielsgraag ruilen voor een behoorlijke bureaustoel en een
geregelde, kalme dienst. Hij gunde hoofdinspecteur Pieter Auguste
Perquin van harte het twijfelachtige genoegen als een aap zich langs
een ladder op te werken tegen een scheeps romp, die zo hoog scheen
als de Westertoren.
„Mot je naar bove, vader?" informeert een zeeman in een blauwe
trui met een glimlach, die inspecteur Hallinga een satanische grijns
toeschijnt. Hij probeert de man te negeren, maar je zou even goed
kunnen proberen de kille motregen en die hele vervloekte havenkant
te negeren als deze ellendige kerel.
„Mot je daar naar bove?" herhaalt hy zijn vraag. En voeg er be
moedigend aan toe: „Het lijkent erger dan het is, hoor. Ga jij maar
eerst, vader, dan kom ik achter je an. As dan dondert, hou ik je wel.
Die woorden doen eensklaps een wilde hoop oplaaien in het bedrukte
gemoed van de inspecteur.
„Hoor je thuis op die schuit? vraagt hij zo fors mogelijk.
„Dat ken wel eres weze, vader."
„Waar komt ze vandaan?"
„Ze is er een van de wilde vaart. Ze komt nou regelrecht van Galve
ston en ze gaat, azze we klaar benne met het inneme van stukgoed..."
(Wordt vervolgd)
De schrijver vgn „Opzij" (is dit de
nieuwe hoofdredacteur?) zegt: wat
moet mjjn zoon denken? Zijn meester
is kettingroker. Hij zal de „anti rook-
brief" paffend uitreiken."
Ik vind dat de schrijver het dan
op dit punt slecht getroffen heeft.
Er zjjn ook scholen waar het perso
neel niet meer rookt, juist om een voor
beeld te kunnen zijn.
Bij het voorbeeld der ouders zal dit
naar mijn mening zeker effect hebben.
Wees ook eens positief, Opzij-schrij
ver.
H. J M. REIJS
RIJSWIJK (Z.H.), 10 febr. Een fel
le braad heeft gisteravond een opslag-
plaatg van de plastic-rubberfabriek NV
Heeneman aan de Polaklaan in dPlas-
poelpolder alhier totaal verwoest. Een
aangrenzende fabricageloods van het in
genieursbureau voor industriële service
brandde voor een groot deel uit. De
schade wordt alleen al door Heeneman
NV geschat op anderhalf miljoen gul
den.
De brandweer bestreed het vuur
met vijf autospuiten. De, vermoedelijk
door ..kortsluiting ontstane, brand was
in de loods van Heeneman echter zo
hevig, dat het uitgesloten was, dat nog
iets behouden kon worden. De tot de
nok toe met technische rubberartikelen
gevulde opslagplaats brandde geheel
uit.
KRUISWOORDRAADSEL
1
2
3
4
5
6
7
9
10
15
16
17
1B
Horizontaal: 1. wasgelegenheid - 4. een
voud - 6. oud - 8. voegwoord - 9. bevel -
10. opperhuid - 11. bijbelse figuur - 12.
landbouwwerktuig - 14. Frans lidwoord -
15. schoolvak - 18. telwoord - 19. bitter
vocht.
Verticaal: 1. schel - 2. slotwoord - 3. deel
van een week - 4. bereid - 5. balspel -
6. zoogdier - 7. plaats in België - 13. weder
helft - 16. wig - 17. troefkaart.
OPLOSSING VAN 7 FEBRUARI
1. bord - 2. over - 3. reno - 4. drop -
5. dorp - 6. olie - 7. rins - 8. pest - 9. eist
- 10. lima - 11. smal - 12. talk - 13. fuga
- 14. uier - 15. gene - 16. ares.
In Engeland hebben geleerden een
apparaat uitgevonden dat bü avond
in de mist schepen over een af
stand van ongeveer 4 km kan op
zoeken. Het kan bevestigd worden op
een periscoop en ook astronomen ma
ken er gebruik van om het licht af
komstig van sterren één miljoen maal
sterker te maken. Na een onderzoek van
18 maanden hebben ingenieurs op het
gebied van electroteehniek een buis ge
construeerd die de sterkte van het licht
in deze mate kan opvoeren. De ver
vaardigers van het instrument, de elec-
tronische afdeling van „Electric and
Musical Industries", die bijvoorbeeld
ook de platen van de Beatles maken,
menen dat deze buis in belangrijke ma
te kan worden toegepast bij het atoom
onderzoek. Hij kan zijn diensten bewij
zen bü het opsporen van onzichtbare
stralen, die nu nog alleen achterhaald
kunnen worden met behulp van inge
wikkelde apparaten. De buis zal ge
bruikt kunnen worden om troepenbe
wegingen 's nachts te observeren van
uit een vliegtuig. Op het ogenblik wordt
nachtelijk onderzoek nog uitgevoerd
door radarschepen.
APELDOORN, io febr. In Apel
doorn is zondagavond een man door
elektrische stroom om het leven geko
men. Tegen achten wilde de 38-jarige
K. van Zandwijk aan de Beethovenlaan
nog even de kippen gaan verzorgen.
Door nog onopgehelderde oor
zaak weid hu door de stroom getroffen
toen hu ae stekker en de contrastek
ker van ?en olektrisehe leiding van een
verwarmingskap aan elkaar verbond.
Van Z. was op slag dood. Zijn vrouw,
die na tud ging kijken waar hij
bleef, vond hem. 6 v
(Van onze correspondent)
LEEUWARDEN, io febr. De Rijks
politie van Hennaarderadeel heeft don
derdag naar «jans is gebleken, een uit
stekende vangst gedaan met de arresta
tie van een zi-jarige jongeman uit Rau-
werd. Samen unet een 19-jarige vriend
uit Irnsum werd hy aangehouden we
gens een, in januari gepleegde inbraak
bij weduwe Jouwsma te Achlum. Hun
buit bedroe? toen ruim honderd gul
den, ee®,IV ®n «en spaarbankboekje.
De joftgeIU legden een volledige beken
tenis af*
Lo^,weriie iegde de jongeman
uit no§ meer bekentenissen
af. Daarmee werd na een jaar een roof-
overval opgelost, gepleegd op de 69-
jarige ye^0uder G. Halbersma te
Kubaard dij Bolsward.
°P 16 had hÜ de vee
houder onder bedreiging met een speel
goedrevolver en een staaf ijzer gedwon
gen vijfhonderd gulden te betalen. De
dader werd echter niet gevonden.
Spanje Studenten in de rechten van
de universiteit va:n adnd hebben een
staking van twee_.^en ^.®houden als
protest tegen worstel en, (fce inhouden
dat ook niet-academici m aanmerking
komen voor £oge ambteluke functies,
iets wat tot dusver geluk was.
(Reuter).
Opneming tn deee rubriek i»
In „Elseviers Weekblad" schrijft ds.
A. G. Barkey Wolf onder de titel „Vor
stelijke overgang en oecumene":
De overgang van prinses Irene tot de
rooms-katholieke kerk kan beschouwd
worden als een testcase voor de oecu
menische gezindheid der protestanten
in ons land, want nu zal, op een con
creet punt, moeten uitkomen, wat de
oecumene de protestanten waard is, en
of zü een werkelijkheid is, waarop zjj
handelen en waarmee zjj ernst maken,
dan wel een pro memorie uitgetrokken
begrip, dat ligt te beschimmelen in een
lade.
Een jonge vrouw doet de keus van
haar leven in godsdienstig opzicht. Op
gevoed in de protestantse sfeer, al ston
den in het ouderlijk huis de vensters
wijd open naar de kant van Gods We
reldkerk, legde zij belijdenis van haar
geloof af in de Eglise Nationale van
Zwitserland. Op die dag vierde zü voor
het eerst het Heilig Avondmaal. Daar
na keerde zjj naar haar land terug en
nam met open oog en hart deel aan
verschillende oecumenische conferen
ces; daarbü was haar belangstelling zó
e°ht, dat velen zich afvroegen, of de
vonk die het leven van haar grootmoe
der de latere jaren verlichtte, op haar
was overgesprongen.
Maar het gistte in dat jonge hart.
Men had al gemerkt dat zij vast van
Karakter was, niet graag halverwege
2™ieen. dood punt blijft staan. Dóor-
Bet is niet allen gegeven,
met in de periode van het leven
von Humboldt de vulkanische
noemt, als alles in het jonge
raakt. Wij moeten
nc'at het voor de Prinses
-®ren,zijn geweest, die ver-
!ȕnnf belijdenis van haar
d® dag, toen zij bij kardinaal
erscheen om hem haar diep
hflt i£hein? .mee te delen. Elk
hooi g?fieim' iedere ziel heeft
baflr mysterie. „Secretum meum mihi".
Er zUn d'ngen die wij anderen niet kun-
nen meedelen omdat wy ze nauwelijks
onszelf durven belijden. in ieder geval
w^jst niets op tweedehands motieven in
niet noodzakelijk een bewV va» inetemmin,
haar overgaan Heeft zü voor laatste
grenzen gesttan? Dit zou het geval ge
weest zul, indien de ontwikkeling die
zij doormaakte, er een was ^sweest van
geloof naar ongeloof, nihihsme en als
zjj de in het kerkje m.?w L
gelegde belofte, namelijk, dat zij de
Heer wilde dienen, had verloochend
Goddank is dat met het gevah Wat
dan? Wie zal het zeggên kunnem Keeft
de innerlijke verscheurdhe d van het
protestantisme haar 1.^0 er
voor zichzelf niet „uit
hoe scheuringen en ^f®P wirkefukè ni
repeterende breuken, het kerkelijke pa
troon in Nederland schunen te moeten
vergezellen? Heeft een mystieke trek
in haar wezen geen voedsel bunnenVin
den in kerken die, in onze dagen, steeds
meer voor het hoofd, steeds minder
voor' het hart geven? Op die vragen
past ons het stilzwijgen.
Ik sprak over een test-case voor de
protestanten. Nü zal de kwaliteit van
onze oecumenische gezindheid moeten
blijken, en of wij de Kerk meer lief
hebben in haar essentie en algemeen
heid, dan haar uiterlijke verscMnings-
vormen en verbijzondering. Wp zullen
gekend worden onze reacties.
Bedoel ik te zeggen, dat de overgang
van prinses Irene voorbeeldig is, en
moet nagevolgd worden? Neen. Haar
daad is oorspronkelijk, en oorspronke
lijkheid laat zich evenmin kopiëren als
inspiratie. Daarom is alle imitatie ge
vaarlijk te noemen. Maar de geest
waarin onze Prinses handelde bluft van
betekenis. Deze geest is een „teken
van waar het heengaat, een exponent
van de groei naar elkander toe. Daar
om zou ik willen dat het woord dat
jkvr. mr. C. W. I. Wittewaal van Stoet
wegen, lid van de CHU-fractie in de
Tweede Kamer, sprak, in aller harten
en hoofden stond gegrift: „Ik ben blij,
dat zij blijft in het kader van de chris
telijke Kerk." Freule Wittewaal heeft
het juiste woord gesproken. Prinses
Irene verwisselde van kamer in het
grote huis, dat Gods Kerk heet. Zü
moge er lang en vredig wonen met ons
allen samen, die Paulus reeds tot „huis
genoten des geloofs" stempelde.
©PIB
C0PENH*C£W
K'JK, ze SLaa/if of V.
t/cadfT.' uv/e o/e
Gecosr reeft, uveET
v/er, AH&a/z tutu mesfi
o/i/s Cre/zeo/
GAUW f LEEN ME
EEN DUKAAT!E£N
ENIG KOOPJE GE-1 MA**
WELO/G f 20IETS
V/ND /KNOO/T
MEER VU/G WAT,
ZE VERTREKKEN
COHAN
HE ZEGWACHT EENS VER-
T&L ME EERST, WAT VE ER
MEE Mz// w/nDt=hJ
UJK
DIE VERDRAAIDE
PIEREWIET /KBEM
Benieuwd dat ge
weldige KOOPJE
TE ZJEN
KIJIK EEN
WONDER HIER
MEE RULLEN WE
HEERLIJKE
Avonden door-
109-2
109. Het laat zich niet beschrijven, hoe mijn ver
schijning hem verschrikte. Hij wilde spreken, maar
bracht geen woord uit. Hij wilde opspringen, maar
moest wegens zijn knieën blijven zitten. Hij staarde
mij met opengesperde ogen aan als was ik een spook
en stamelde tenslotte: „Old... Old... Shat... Shat...
Oef! Oef! Hoe komt... Waar zijt... Nog... niet...
weg?" „Zo je ziet ben ik nog hier. Ik wil met je
spreken." „Old Shatterhand!" bracht hij eindelijk
uit. Toen zijn beide zoontjes dat hoorden, vluchtten
zij de tent in. „Old Shatterhand," herhaalde hiji
steeds onder de indruk van de eerste schrik. *je
nam zijn gezicht echter een uitdrukking van___
gebreeuwde een bevel, dat ik niet
fi' ik.zljn dialect niet kende, maar
stond' erln voor- Een ogenblik later
er J°nd?m miJ een woedegehuil, dat mij a
aP\ov®n' ,e earde onder mijn voeten beefy
files wat aan krijgers aanwezig was, kwam me
geheven wapens op mij afgerend. Ik trok mü11g
en brulde Tangua in het oor: „Moet Pida „pd'
hangen worden en jouw hart doorboord? Pid® jji^
miJ i *UEij verstond mijn woorden blijkbaa en
®?ed' wilde ze niet begrijpen. De Kiowas i
enter en dichterbij. Ik greep het opperhoofd
61. Er ontstond een enorme con
sternatie, toen de boeven de sjieke
dames-modezaak binnen marcheer
den. Nadat hun aanvoerder de chef
had neergeslagen, kwamen ze recht
op Piet Loeris en Sientje af. De ver
koopsters waren alle kanten uit ge
vlucht, en zo stond ons tweetal ge
heel alleen tegenover het naderende
onheil! „Ga achter die toonbank
staan, Sientje," gromde de vermaar
de speurder: „Ik zal die heren wel
even te woord staan." Een ogenblik
later stond hij neus aan neus met de
leider van het troepje gespuis en
keek hem onverschrokken in het ge
zicht. „Zo!" sprak deze: „Eindelijk
hebben we je te pakken, Loeris. De
baas zal blij zajn, als ie 't hoort.
Tegenstand is nutteloos en uiterst
gevaarlijk voor je gezondheid! En
nou ga je als een zoete jongen met
ons mee!" Het gelaat van de beroem
de detective toonde echter geen
spoor van angst. Integendeel, hij
glimlachte de man vriendelijk toe.
„Kom nou, je gaat toch niet van de
veronderstelling uit, dat ik zo maar
door jou en je gespuis laat over
meesteren, Ranzige Rinus," teemde
hij, het verbijsterde gezicht van de
schurk met welgevallen gadeslaand:
„M'n oom Johan zei altijd: „Wie met
een boef omgaat, weet dat ie maar
één taal verstaat!" „Hoe heb je me
herkend, Loeris?" fluisterde ftIf
ster geschokt: „Ik had m'n ft
helemaal laten veranderen e W
snor af laten scheren. Tjoüë ejf^
heb ik een kosten gehad, om
onherkenbaar te maken!" E® aK
keek hem welwillend aan. sp(t
maar geen zorgen, Rinus! rf'
hij opgewekt: „Als ik zo dadeW.#
je klaar ben, ben je wéér on\io"
baar." Na deze raadselachtig®^,
den, op vriendelijke toon U1
ken, pakte Piet Loeris een JJ
dameshoedje van een standa r,
hield dat Ranzige Rinus v0°.!.
dat maar es op," vervolgde M'
zal je heus goed staan!"
