ALS U HET VRAAGT Tsjang moest ook schijn van ,twee China's' vermijden SPROETJE EN DE ERFGENAMEN Bonn benoemt ambassadeur op Zanzibar ar Alfredo fh w DE ZVIAR1 rE PIJL OLD SHATTERHAND FREDERIK DINGEMANS VRAAGT BESCHERMING Stikker-trofee voor luchtmacht Cr! I piet Loeris en de m <S>A Nh; V erschoningsrecht journalist los zien van geheim-schending WJ DONDERDAG 13 FEBRUARI 1964 PAGINA Lezers schrijven de krant Prinses Irene II Prinses Irene III Prinses Irene IV Prinses Irene V Scharminkels -door MARTIN MONS- 72 „Het spijt me erg, kapitein, maar ik zou me al sterk vergissen, als uw kok niet de man was, die ik zoek." ,,0, dus helemaal zeker is u er toch niet van?" vraagt de kapitein opgelucht. „Ik ben bang, dat u zich valse illusies maakt. Maar als u het goed vindt kunnen we de man eerst hier laten komen." De man, een mulat van achter in de veertig, beantwoordt geheel aan de "oor mynheer Frederik Dingemans gegeven beschrijving. Hy ant woordt heel gewillig, met een uitdrukking van verbazing op het donkere gezicht, de vragen, die inspecteur Hallinga hem stelt. Hij heet Yo-yo Richot. Ja, hij is geboren op Haiti. Natuurlijk kent hij de familie Dugommier. Hij is m'sieu Hercule's bediende geweest, toen hij zo n opgeschoten jongen was. Dat was allemaal voordat zijn aanleg voor boksen werd ontdekt. Zijn grote bruine ogen kijken wat verwonderd naar die vreemde man, een man, die hij nooit van zyn leven heeft gezien en die toch zoveel van hem weet. Neen, hij was nooit meer op Haiti terug geweest sinds hij naar de States was gegaan voor zijn training. Waarom niet? Och, hij had er eigenlijk niets meer te zoeken. Familie had hij niet meer daarginds. Of hij ooit nog iemand van de familie Dugommier ontmoet had? Ja, hij had eenmaal m sieu Hercule gezien. In New York. M'sieu Hercule was hem persoonlijk komen feliciteren met een overwinning. Dat was nu al jaren geleden. Hij zucht, er komt een melancholieke trek om zijn mond. „Al zoveel jaren," herhaalt hij, „ik was toen een heel bekend boxeur. Nou ben ik niks dan een ouwe scheepskok." Inspecteur Wietse Jans Hallinga zet zonder genade zijn verhoor voort. Of hij weet wat voodoo is Ja, natuurlijk weet hy dat. Je kunt niet jaren Haiti wonen zonder dat te weten. Of hy zelf er zich ook mee heeft op gehouden? Er komt een angstige blik in zijn ogen. Aarzelend verklaart hij dat hy wel eens iets heeft gedaan, nu ja, als je een meisje het hof maakte, dat je het aankijken niet waard vond, of als je haan vlak voor een gevecht, terwijl je zwaar op hem had gewed, pips en lusteloos leek, dan ging je natuurlijk naar de een of ander, die je helpen kon. Dat deed iedereen. M'sieu Hercule? Och neen, m'sieu Hercule had altijd om die dingen gelachen en ze onzin genoemd. „Maar dat zyn ze toch niet, m sieu. Zolang ik myn gri-gri had ging alles goed, maar de eersteneer dat ik in de ring kwam, ladat die mij onstolen was, gebeurde dit, hy wijst naar zyn linkerbeen. „En toen was ik voorgoed uitgeteld. Ik wou, dat ik wist, wie myn gri-gri gestoleheeft," voegt hy er dreigend aan toe. Zijn monsterboekje? Maar natuurlijk wil hij het laten zien, het is toch immers helemaal in orde. Zeker, hy heeft hier in Amsterdam aange monsterd, een paar dagen geleden. Toen zyn vorige schip vertrok had hij door ziekte moeten achterblijven en zodoende... Waar hij hier in Am sterdam gelogeerd had? In een zeemanslogement op de Eilanden. Hij noemt de naam. Hoe lang? Dat zal ongeveer twee maanden zijn geweest. Half januari hadden ze hem naar het ziekenhuis gebracht. En daar was hij ongeveer een maand geweest. Daarna was hy naar dat logement gegaan. (Wordt vervolgd) MINISTER SCHOLTEN j/1/ 'jhv- -r *ta en erohtbra:*-* 'J KARL MAY 112. Hij stak zijn geboeide handen uit om mij te begroeten. „Ja," grijnsde ik, „de greenhorn is ge komen om u het bewijs te leveren, heer leermeester dat gij de grootste ezel nog overtreft in koppigheid. Om je de kans te geven, ooit nog sluipen te 'ere"' hebben we ons ingespannen je van de martelpa»1 redden." „Maak me later maar verwijten, b3allie' maar zeg me nu liever, of mijn Mary nog b£Üg en is." „Nou en of en in puike conditie." die heb- mijn Liddy?" „Die schietstok van je? 0° ln 0rde. ben we maar meegenomen." „Dan is a r aten we maar maken, dat we hier wegkomen. #e wordt wel een beetje vervelend hier." „Geduld, g^J duld beste Sam. Je doet nèt of het niks om het W* heeft, om je even te bevrijden." „Voor ervare prairiemannen is het dat ook niet. En nu ben je oo* ervaren. Het woord greenhorn is niet meer op 3b van toepassing. Dat wil ik je hierbij plechtig vel' aren. En als ik het toch weer gebruik, beschou «dan als een vergissing, als ik me niet verg1 hihihi." „Je lacht maar. Zo te zien hebben ze je no& met zo slecht behandeld, of wel?" De Wadders 64. Opgelucht en blij van zin be traden Piet Loeris en Sientje weer het Londense plaveisel, even nadat de grote detective in een modemaga zijn een bende schurken onschadelijk had gemaakt. „Wat nu, meneer Loe ris?" vroeg Sientje: „U heeft nu wel een robbertje gevochten met de hand langers van professor Maccerini, maar de professor zelf zal niet zo gemakkelijk uit te schakelen zijn!" Haar beroemde broodheer haalde de schouders op. „Sientje, waar zit toch je verstand," gromde hij: „Dat weet ik óók wel. Daarom gaan we toch vanavond bij hem Inbreken!" Hij wil de er nog iets aan toevoegen, toen zijn oor door schelle kreten getrof fen werd! Ze waren afkomstig van een aantal krantenverkopers die be drijvig tussen de voetgangers heen en weer holden. „Leest het worst schandaal!" riepen ze: „Waarschu wing van de Engelse regering tegen het eten van worst!" Piet Loeris grinnikte. „Daar heb je het al!" zei hij: „Mijn vriend, de reporter, heeft er geen gras over laten groeien!" Hij kocht meteen een krant en las Sientje de vetgedrukte koppen voor. „Gangsterbende onder leiding van beroemd geleerde mengt Jadzium door worst. Golf van misdadig-'1®1 verwacht! Alle worst mo^t vernjet tigd!" Maar Sientje luisterde naar hem. Ze keek naar de overk* van de straat, waar een keurig tje, naar goed Engelse trant g^U, pend met bolhoed, paraplu en a®, tas, voorbij wandelde. »W*aI\w luister je nou niet, Sientje?" vl" Piet Loeris enigszins geprikk® Zijn toegewijde assistente pakte h bij de mouw. „Kijk es, wie da loopt!" zei ze opgewonden: „Da/ belangrijker dan al die krantenk V pen bij mekaar meneer Loeris! Met verwondering heb ik de z.g. blij ken van liefde en achting voor ons'Kon. Huis gevolgd. In onze duur betaalde volksvertegenwoordiging wist men geen belangrijker zaken te bespreken dan de moeilijkheden rond Irene. Een freule vond het nodig pathetisch zich af te vragen wat aan haar protestantisme mankeerde. Ik zou zo zeggen niets to taal niets, maar, er zijn nu eenmaal kinderen die naar hun geweten een weg menen te moeten volgen, die van de betreffende ouders wijsheid en tact vra gen. Dit onbegrip van een volksverte genwoordigster is alleen maar stupide of... hypocriet. Prof. Vondeling sprak verstandige taal, maar z'n omroep, de Vara, kon die wijsheid niet opbrengen getuige de laffe satire van het zaterdag avond dilittantenprogramma. De pers in al z'n levensbeschouwelijke vormen (en kele bladen en periodieken uitgezon derd) zag in het geval Irene, de gele genheid haar levensbeschouwing uit te leven op een manier die ieder zinnig mens doet kleuren van walging. Zelfs het klemmend verzoek om rust, werd beantwoord met woorden van diep me deleven, belegering van het paleis, nietszeggende kritiek op R.V.D. en het kabinet, berichten uit buitenlandse bou levardpers met eigen beschouwingen enz. enz. Het is ontstellend dat deze zich als dolce vita nozems gedragende persmensen, niet begrijpen, dat er nu eenmaal zaken zijn, die voor hun pa pier totaal ongeschikt zijn. Beanstigena is het, hoe de moderne journalistiek net recht neemt de intimiteiten van de Bur ger op hun w;jze te moeten behandelen, en waar het de Kon. familie ,betr die zich alleen d.m.v. de regering kan verdedigen, vraagt men zich af, of deze discriminatie van de vryheid van delen in deze tijd nog past. Hoewel zinloos, meende ik toch mijn verontrusting over dit s^(t.ri ^tsnre. deme berichtgeving te moeten uitspre- ken- G. FREUND Eindelijk eens een man in Uw blad, die het oprecht durft te zeggen, dat hü weinig gesticht is door de pers, .-.ok de katholieke pers! ja_. Inderdaad mogen wij Nederlanders wel iets meer doen aan zelfcntiek. Dat vermeende recht om alles maar dan ook alles te moeten weten komt té veel voor en niet enkel by journalisten, maar ook bij het grote publiek. Tevens heeft de vreemde opvatting over godsdienstvrijheid bij sommige protestanten een onprettige rol ge speeld Laten Protestanten en Katho lieken zich niet in het harnas jagen en inzien, dat wij in 1964 leven en niet in 1566. Alles bijeengenomen treft ons Ko ninklijk Huis en speciaal Prinses Irene geen enkel verwijt. Moge het gebeur de 'ons Koninklijk Huis en het Neder landse Volk nader tot elkaar brengen, omdat ons Koninklijk Huis de gods dienstvrijheid heeft geëerbiedigd. I,. SWARTOUW Wat is het'voor het prinselijk ver loofde paar een geluk dat zy hun hart hebben laten zeggen wat het beste was, want als het van een groot ge deelte van ons volk had moeten komen dan hadden zij het vergooit aan hun kortzichtige kleinheid en bekrompen heid. Want laten wij met te veel over ons volk spreken als verdraagzaam en politieke vrijheid, want dat is o zo betrekkelijk, het moet in onze kraam te pas komen. Wat te denken van een Utrechtse professor, die om zo'n argumenten staven 2 1 3 honderd jaar gaat terug wroeten of er een voorvader is ge weest die niet zo best uitstak, er mocht eens een katholieke koning komen, om te rillen, hij zag wel de inquisitie maar niet de martelaren van Gorcum. Laat een ieder van ons eens in z n eigen stamboom gaan zoeken, er zal er wei een bij zijn die niet best uitstak, maar daarom kan het nu door de natuur en de tijd een prima professor of haven arbeider geworden zijn en daarover kun nen wij ons alleen maar verheugen. Nee, men wil niet eerlijk toegeven dat het onverdraagzaamheid is. Niet de an dersdenkenden maar de katholieken moeten zich in dit geval teleurgesteld gevoelen in deze beangstigende onver draagzaamheid en de hele oecumeni sche gedachten in Nederland voorlopig wegbergen naar het land der verwach tingen zolang er nog zulke hoogleraren les geven aan jong protestant Neder- ^De Kerk van Christus is in Palestina ontstaan en door de Apostelen via Ro me voortgezet, en de kerk van Rome moge zwakke eeuwen gehad hebben en slechte aanhangers, maar het is de Moederkerk, een moeder die zwak is geweest, maar het blijft de Moederkerk tot het einde der dagen, een moeder die een heel eind tegemoet kan treden, maar ergens ligt de grens tussen lief de en rechtvaardigheid, en onze Pro testantse mede christenen zullen naar haar moeten terugkeren hoe, dat weten wij niet. Prinses Irene heeft een ma nier, en ik bewonder haar waardige koninklijke houding in deze, waar vele van ons van kunnen leren, of het een hoogleraar is of havenarbeider. M. C. HOOGENDIJK. Nederlanders worden vaak de Chine zen van Europa genoemd. Of dit een compliment voor de Chinezen is of een sarcasme aan ons adres, wil ik hier in het midden laten. Wel wil ik vaststel len, dat wij aardig op weg zijn om ons op velerlei manieren, op minder fraaie wijze voor te doen. Wij moeten ons zo nodig bemoeien met -aken van strikt particuliere aard betreffende ons om ringende mensen, mede-mensen. Wjj hebben de mond vol over naastenlief de en om actueel te blijven over oecu mene. Als een prinses zich verloofd willen wij van A tot Z zijn ingelicht, zoeken wij naar eventueel daarvoor in aanmerking komende zondebokken, met name de Nederlandse Gezant in Spanje en de R.V.D. en gaan wij onze menin gen spuien en vellen een oordeel. Slechts enkelen zien het menselijk aspect, de meeste van ons echter uiten verdacht makingen, willen alle bijzonderheden weten en zullen niet nalaten hier of daar gegevens op te diepen die mogelij kerwijs nuttig kunnen worden aange wend om de betrokken personen letter lijk en figuurlijk de kroon van het hoofd te stoten. Op de T.V. heb ik kunnen vaststel len, dat, tijdens het interview met Prin ses Irene en Prins Carlos, Irene een normaal verliefd en gelukkig meisje is. Ook heb ik geconstateerd, dat het een moedig meisje is. Stel u voor dat uw verloving door een groot deel van de natie wordt becritiseerd en dan toch de stem van je hart volgt, dan moet je volgens mij toch wel moed bezitten. Wat gaat het b.v. ieder ander aan wanneer je van geloofsovertuiging wenst te veranderen? Is het nodig om dit aan iedereen te vragen of men het daar mee eens is? Dit is m.i. een zo per soonlijke zaak, dat elke discussie daar over is uitgesloten, ook wanneer men toevallig prinses is. Wanneer één van onze priesterzonen overgaat tot het protestantisme, zegt het protestantse volksdeel dan: ,,U bent niet welkom in onze kringen?" Ik dacht het tegendeel hiervan. Waneer Prins Bernhard zich zou melden als lid van de PvdA, zou de heer Vondeling dan zeggen: „Wij kunnen u niet gebruiken", want een dee] van het Nederlandse volk is het daar niet mee eens. Kom nou! Dat nu Prinses Irene tot het Katholie ke geloof is overgegaan wordt zeer kwa- genomen. Over de honderden die jaarlyks overgaan hoort men geen commentaar. Had Kardinaal Al- frmk moeten zeggen: „Neen Hoogheid dat kunnen we niet aannemen". Omdat het Franco-regime ons niet welgevallig is, is prins Carlos voor ve len een niet gewenst persoon. Hei ben wy ons destijds opgewonden over fami liebanden van ons Vorstenhuis met het Duitse Huis, dat het Engelse Vorsten huis de nauwste banden heeft met het Duitse Keizerlijke Huis? Heeft België destijds bezwaren gemaakt tegen de verbintenis van een prinses met de Ita liaanse Kroonprins, wiens vader het re gime van Mussolini tolereerde? Wanneer niet vast staat dat een even tuele kandidaat voor één van onze prin sessen later tegen de belangen van ons land kan handelen, zelfs al ver onderstellen wij dat de mogelijkheid hiervan aanwezig is, hebben wy niet het recht hierover een oordeel te vellen c.q. bezwaren te maken. Eerst wan neer sprake zou zijn van het schaden van Nederlandse belangen, dan pas zou men hierover kritiek kunnen uitoefenen. Nu echter uit niets is gebleken dat prins Carlbs anti-Nederlands is hebben wij niet het recht bezwaren te maken tegen deze keus. Wanneer een kind thuis komt met eèn huwelijks-kandidaat die qua geloofs-overtuiging of politieke richting een andere mening heeft en de wederzydse ouders hebben geen over wegende bezwaren dan heeft niemand het recht dit jong geluk te verhinderen of te belemmeren. Van welk punt men deze affaire ook bekjjkt, of het nu is om de zo zeer ge wraakte late bekendmaking er van, of om de niet in de smaak vallende Fran co-aanhanger of last but not least om het overgaan naar een andere confessie het is en blijft een misselijk ge doe waarom het buitenland lacht. Als ik nu verneem dat de geachte af gevaardigde van de PSP in de 2e Ka mer als zijn mening te kennen gaf dat deze affaire heeft bewezen dat de mo narchie heeft afgedaan en dat de tijd rijp is voor de republiek, dan wil ik hierbij vaststellen dat deze en andere groeperingen elke gelegenheid zul len aangrijpen om het Vorstelijk Gezin te belasteren en tot eventuele abdicatie zullen dwingen, ook al doen zy zich nog zo mooi voor en staan zy by de ope ning van de Staten-Generaal in de hou ding bij het spelen van het Wilhelmus. Nederlanders let op Uw zaak! P. J. Visser Gaarne een plaatsje voor het volgen de; in uw blad van j.l. donderdag las ik het artikel, van de Japanse bisschop, helaas aan te nemen, over de Euro pese kloosters in Japan, doch uw re actie van 1.1. vrijdag, laat toch wel de maat overlopen; komen die schurf tige scharminkels in de missie, niet in aanmerking? Geen reclame in het alge meen, of vindt u zelf die uitdrukking niet erg misplaatst. J. E. ETMAN Naschrift van de redactie: Inzender heeft ons niet goed begrepen. Wy pleit ten juist vóór die schaminkels. IIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIimilllllllllliiiiiiiiiiiiiiiillllllllHIIIillllllll TAIPEH, 13 febr. (UPI) Nationa listisch China moest de diplomatieke betrekkingen met Frankryk verbreken om aan te to-nen dat het gekant is te gen de theorie van de twee China's, zo is gezegd door een belangrijke politie ke adviseur van president Tsjang Kaï- sjek van nationalistisch China. „Indien onze regering niet tot de stap zou zyn overgegaan zouden andere landen dat wellicht hebben opgevat als een teken, dar wij accoord zouden gaan met iwee China's", aldus de adviseur, Tao Hsi- sjeng. Volgens Tao was Frankryk ech ter niet van plan geweest twee China's te erkennen. Officiële zegsheden deelden mee dat de Franse zaakgelastigde, Pierre Saia- de, maandag een nota had overhan digd op het nationalistisch Chinese mi nisterie van buitenlandse zaken en dat hierin was gezegd dat de Franse ''ege- ring elke nationalistisch Chinese afge zant in Parijs ook slechts zou erken nen als pers\>onlyke vertegenwoordiger van president Tsjang Kai-sjek. Deze nota was aameiding tot een spoedzit ting van het kabinet en het besluit cie diplomatieke betrekkingen met Frank rijk te verbreken. DEN HAAG, 13 febr, De vaste commissie van Justitie uit de Tweede Kamer is van oordeel, dat thans de behandeling van het wetsontwerp over de bestraffing van schending van ge heimen voortgang moet hebben, onaf hankelijk van de vraag of de problema tiek van het verschoningsrecht van de journalist daarby dient te worden be trokken. Dit wordt opgemerkt in het voorlo pige verslag van deze commissie over het wefc»ntwerPi dat reeds in 1953 werd lngediend. Opgemerkt wordt, dat een iplossing inzake dit verschoningsrecht nog betwijfeld kan worden. (iet oordeel van de mi nister van Justitie is het probleem van het verschoningsrecht van de journa list een da« dat van schen- BONN. 13 fel»- <ÜPI) De bonds_ republiek heeHerbert ambassadeur in Tanganjika, Schroder tevens tot ambassadeur up Zanzibar benoemd. De woordvoerder van het ministerie van buitenlandse zaken in Bonn Hans Hille zei dat „a2"bar de verzeke ring was gckrege at dn ]and geen diplomatieke he,*^h^", n met Oost- Duitsland zal onderhouden. (Eerder was d^eld dat Oost-Duits- land „de volksrepubliek Zanzibar" had erkend.) DEN HAAG, 13 febr. °®in land gelegerde eerste g fj wapens vin de Ned. Kon. Luchtmacht heeft vorig jaar - evenals in 1962 de beste resultaten bereikt A®fe" ningen in het lanceren van N Jax- en Nike-Hercules wapens tegen doelen in de lucht. Deze oefeningen zijn in Ximnmuï houden. De Nederlanders jonnen daarmee voor de tweede keer NAVn de secretaris-generaal van d beschikbaar gestelde Dirk U. trofee. kruiswoordraadsel 3 4 6 8 9 10 Horizontaal: 1. zijde, half; 2. dom; 3. Crisis Controle Dienst, peilingen doen op een rivier; 4. uitroep, spie, jongens naam; 5. sportevenement, kiel, geboren (afk.); 6. godloochening; 7. weg, geberg te; 8. zuurstof; 9. leidsman, kleinkunst- artiest; 10. bedrog, zo zij het; 11. vreem de munt (afk.), gebladerte, noot. Verticaal: 1. lijst; 2. klein huurvlieg- tuig; 3. bekende opera, Oostenrijkse componist; 4. autokenteken Nederland, draagbeugel; 5. opdracht, Italiaanse ri vier; 6. betonnen zinkstukken; 7. tabak, tamelijk lang; 9. meisjesnaam, welrie kende hars; 10. slecht, Engels telwoord. OPLOSSING VAN 12 FEBRUARI 1. Java - 2. valuta - 3. takelen lendelap - 5. Laplander - 6. dera - 4. De LflMGÊ tocwt be&iwt. uiet-DKfl Bflöer De c.e- ZOMOM6ID VAN DE MflBSUPILflMi N 1ST DE MIMSTH ZdKO MEER... AA. ONAAP LATEN \c.8ECOEL."' SPRtNG/EN /"ueYE DEUQC? ER AL ÉÉN' NU KAN/K N/Er MEEp APP! P/Jr JA WAT 7AMMEfZ{ AVOND. tK GA MEE !K JOOA, VAST MOET DE KON/NG pntekecp ZEGGEN, CAT /K1 HEM N/ET DE AU&AOE KAN BREN GEN, D/E /K HEM BE LcoFD had! mrr HEM DAT TEGEN— ALLEN JVMDlCMI N/.BO BAOÓS RlWc

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1964 | | pagina 4