r„Mijn R.E.M.-eiland geen broedplaats voor wandaden en gespuis 99 Hij wil gezond Amusement bren de Noordzee eerlijk vanuit Ganzen kunnen gras horen groeien Moeder de Gans waakt over onze veiligheid Zo'n lief schattig diertje JOZEF MARCUS BRAND EL Ontspanning Carrière Jaloezie J 'Ji R.E.M.-eiland wordt geen broedplaats voor wandaden *D 6en as^' voor 'nterr|ationaal gespuisook ik ben tégen lu e®"1olen en kunstmatige eilandjes waar raketten de lucht gorden gestuurdneeop mijn eiland is alleen Kj Plaats voor gezond amusementik voel mij door het "Qrlandse kabinet discriminerend behandeld |n een suite met uitzicht op de Munttoren van het sta- hotel L'Europe in ^sterdam werd ik ontvangen rij0r een man, die „in het ?.eUvvs" is gekomen vanwege Jn stoute en doortastende linnen een t.v.-eiland in de Wg0rdzee te installeren, van aruit commercie en amuse er nt zullen worden gelan terd. Marcus Brandei, negen daN^'9 jaar, robuust, Rotter- öon er van geboorte, maar wr 2ijn vak en carrière "han6 ger 9eworden- Een Wat.die Precies omlijnd weet t0e N WÜ en die het tot nu Wj| k'aar heeft gespeeld zijn 2ett<fn 2i-in Plannen door te pw®n- Brandei stond op het Orr, ?n?ar Rome te vertrekken striid'C na twee maanden van g6s te9en onbegrip en intri- Zijn WQer enkele dagen bij a|s Lr°uw te voegen, die zo- e6r) IJ ,2ei „zich koestert in •him^d 2onnetje dat de °ntKi Sastruiken heeft doen °'oeien'. „Radio Veronica mag lekker onge-rem-d door gaan, hè!" moederland toog om pionierswerk op dit gebied te f'onierswene Mijn tijd was omde beide vrienden, die popelden her inneringen op te halen, had den geen behoefte aan mijn aanwezigheid. Toen hij de deur van zijn kamer voor mij openmaakte, zei Brandei tot slot: „Nog maals wij gaan door en ons eiland komt erhet pu bliek wil het immers!" WILKO BERGMANS. Moeder de gans op haar post. Waakzaam.en moedig. Honden bewaken de vliegvelden. Toen ik eens in China, om prcies te zijn aan de monding van de Gele Rivier in contact kwam met een ganzenfokker, die mij vol trots rondvoerde tus sen het waggelende snateren de verenvolkje, zei de man: „Ganzen hebben zulke scher pe oren, dat ze het gras kun nen horen groeien". Ik moest om die overdrijving natuur lijk lachen, maar toch schijnt er wel een grond van waar heid in die stoute Chinese bewering te liggen, want door de eeuwen heen heeft Moeder Gans altijd uitge blonken als „waakhond" van het zuiverste ras. De bowling- iport ontwikkelt :ich in Europa tot een bijzonder geliefde vorm van ontspanning. Het aantal re gelmatige spe lers op de banen wordt geschat op ongeveer een half miljoen, en hun gelederen groeien met de dag verder aan. Iedere twee we ken wordt er gens in Europa wel een baan ge opend. Een Amerikaanse on derneming is op dit gebied bij zonder actief en investeert vele miljoenen dol lars in het elek trische kegel spel. De gans als huisbewaarder heeft uitstekende diensten bewezen. ZATERDAG 7 MAART 1964 PAGINA 13 aa,,: m knock out I miin d,°°r de tegenwer- ^3 t.v.-eiland tot werkeliik- 01et. dat ik knock out h miin n M°°r de tegenwer- *'7' 021(1 tot werkelijk- feht vonr'n ben niet be" d ziin m wet... wij gaan door! onwQt+nv-J,er,de°e van bewust 6 z«ilpn l daad te stellen en en tot de R-E.M. NC'S' !S geworden." Jozef k>^0®^n!del loopt in z»n op en neer door de '•bek jL r<i PÜP met geuri- en af en toe kijkt hij mij met zijn doordringende blauwe ogen aan. „Laten ze maar verbie den, dat er eilanden in de wereld zeeën worden gemaakt van waar uit helse raketten de lucht in wor den gezonden... laten ze maar ver bieden, dat er varende speelholen langs de kust gaan stomen... laten ze maar verbieden dat gespuis zich meester maakt van broed plaatsen voor wandaden... maar mat de regering afblijven van ons R.E.M.-plan een kunstmatig ei land van gezond en eerlijk amu sement gepaard aan commerciële televisie op te richten..." Brandei windt zioh een beetje op, als hij zegt: „Wist u dat het grote publiek zit te wachten op de R.E.M. Wie ik ook spreek op mijn weg door staid en land in Neder land... iedereen is er van over tuigd, dat er spoedig verandering moet komen en dat naast de zuilen een zender in de lucht moet komen, die geheel onafhankelijk is en die programma's brengt waar de mensen naar zitten te snakken. En nu probeert men door middel van een gelegenheidswet geving ons werk en streven aan banden te leggen. Nu we bjna klaar zijn en alle voorbereidingen hebben getroffen wil men ons de doodklap geven... dat zal echt niet lukken. Wij gaan door omdat het publiek dat wil...!" Over de vraag in hoeverre ac tiviteiten op verankerde schepen onder vreemde Vlag of kunstmati ge eilanden op palen in de zee bodem voor de kust, doch buiten de territoriale wateren, aan de ge zagsoefening van de Staten zijn onttrokken, laat de heer Brandei zich als volgt uit: „Kunnen we op die manier niet in een situatie komen te verkeren, dat Venezuela aanspraak gaat ma ken op de Benedenwindse eilanden van de Nederlandse Antillen? Ik ben geen jurist, maar ik herinner mij nog wel de uitspraken, gedaan op de conferentie van Bogota in 1948, waarbij bet bestaan van Eu ropese koloniën op het westelijk- halfrond werd veroordeeld. En dan te bedenken dat Venuzuela slechts vijftien mijl van Curacao is ver wijderd. Wanneer de regering van. mening is dat zij zonder meer ge rechtigd is ons eiland te annexe ren eveneens ongeveer vijftien mijl uit de kust dan kan Vene zuela met evenveel recht straks Curacao of Aruba bjj zijn grond gebied betrekken... Wij doen iets wat legaal is, maar als men de zaken gaat verdraaien vind ik het geen eer meer Nederlander te zijn. £k be? wrbitterd over de krab- enbijten]. Gauw, gauw wil men een wetje lanceren... gauw, gauw en het kabinet wordt aangevuurd door de zuilen, die weten dat zii veren zullen moeten laten." Jozef Brandei ijsbeert door de suiite. Af en toe kijkt hij door het raam naar buiten... dan weer pakt hij de telefoon, wanneer dii« rin kelt. Kort en krachtig is zijn com mentaar. Hij is een man van wei nig woorden, maar de gal zit tot zijn lippen. Hij rookt als een schoorsteen. „Ik zou^ willen dat het Nederlandse publiek via een enquête zich mocht uitspreken over de commerciële zender van uit de Noordzee. Onze overwin ning zou overweldigend zijn, dat verzeker ik u. Wat wij willen is immers alleen maar de verzor ging van populaire programma s zonder alle problemen, waarmee de kijkers nu worden overladen. Wij willen ontspanning brengen aan de werkers van dit land en daar tussen door wat reclame. Mag dat niet? Daar komt nog by, dat wij ook het puur Nederlandse talent willen inschakelen. Tal van opdrachten aan filmbedrijven zyn reeds verstrekt... voor rond een miljoen gulden. De reclame, die wij in onze programma s verwer ken zullen beslist met storend werken. Speelfilms zullen af en toe onderbroken worden voor boon schappen met een commercieel karakter, maar dat is minder hin derlijk dan men denkt In Ame rika en Engeland gebeurt dat reeds jaren en men is er tevre den mee. En de ervaring is dat het publiek dit graag op de koop toe neemt, wanneer de programma s goed en ontspannend 7-'Jn; Met verontwaardiging v/aagt de heer Brandei zioh aft Js het in Nederland een schande geworden om een goede eerlyke zaak op te zetten' Mag dat met meer. Het Hikt wel of bepaalde figuren op sla» jaloers worden wanneer een anfer het aandurft tegen de stroom op te roeien. Och eigen- fijk ben ik te oud geworden my rini'k tp maken... maar als ik m\j e^mall™ iets vastgebeten heb. kan ik niet meer loslaten... Heus. ik kan het mij permitteren de rest van mijn leven te gaan dromen onder een «limosaboornpje m Rome maar dat is tnrjri aard &et wat ik begonnen ben. maak i af en je zult zien, dat ook de R E M er komt. Nogmaals... met omdat ik dat wil- maar het volk wil het." Als jonge man trok Jozef Mar cus Brandei in dienst van Philips naar Parijs. Als zevenentwintig- jarige werd hij door de grote baas Anton Philips tot directeur van het bedrijf in de Lichtstad be noemd. Maar naast de commer ciële kant werd Brandei ook aan getrokken tot de artistieke zijde van het leven en als rasechte ra dioman kwam bij in contact met grootheden van de kleinkunst als Maurice Chevalier, Tino Rossi, Charles Trenet. Hij maakte pro_ gramma's met deze artiesten in spoedig was de naam Brandei in de Parjjse kunstkringen bekend. Toen de Duitsers Frankrijk bin nentrokken nam Brandei de benen ".aar Engeland en daar richtte hij samen met dr. M. van Blanken- stein en Albert Milhado, „Vrij Ne- derland" op. Een blad, dat de stem van Nederland verkondigde en flat ook vrij regelmatig door geallieerde vliegers boven bezet Nederland werd afgeworpen. Bran dei bleef echter Philips trouw en pas na de bevrijding van ons land starte hij met een eigen produk- tie. Die eigen zaak waarvan hij in moeilijke jaren had gedroomd... een eigen fiimzaak. Hy maakte Vuile handen van jean paui Sartre tot een wereldsucces Hij werd belast met de leiding van een Amerikaans concern, dat zteh bezig hield met de vervaardiging van televisiefilms en de nfam Brandei werd een begrip v^ot iedereen, die met commerciële te levisie te maken had. Is het won der dat deze zwaargebouwde Rot terdammer na veel door de wereld wee??/aVT m kwam... htfz?^ ^mtfde overwinning in zicht zltteX re- geMSfreeeennrZnOP is gewend barrières t"" tarma-at ne-n Hii is te overwin tert V4ado mft6r' zoals perfect organit^ .verteMe, een die tiidens ai r IS en iemand nationaal dacht reedS inter" Over het verwijt aan de R.E.M. da* men bijna uitsluitend ngebhkt filmmateriaal brengt is by kort en bondig: „De hele wereld gaat naar inge blikte films in de bioscopen. Tien tallen jaren reeds. De mensen waren altijd erg gelukkig met het witte doek. Plotseling mag dat schijnbaar niet meer... de tegen- s anders van ons werk, vergeten gemakshalve echter, dat zjj zelf vrywel uitsluitend ingeblikte of tape-programma's uitzenden. Bo vendien is de techniek zo prima, dat zelfs doorgewinterde vakmen sen moeite hebben „tape" van „hfe" te onderscheiden. Nee, dit zjjn allemaal doekjes voor' het bloeden... de eigenlijke beweeg redenen zitten dieper en komen voort uit de angst zuilenzieltjes te zullen verliezen en ingewortelde jaloezie. Maar daar zijn wjj tegen opgewassen... let op mijn woor den...! Op dat moment kwam de oor logsvriend van Brandei. Albert Milhado, de hotelsuite binnen. De beide mannen, die elkaar in jaren niet hadden gezien, begroetten elkaar uitbundig. Nog maar kort geleden heeft de minister van defensie in ons land laten aankondigen, dat hij naast, speciaal hiervoor opgelei de honden, ook... ganzen wil in schakelen bij de bewakingstaak van militaire doelen in ons vre dig landje. En vóór zo'n Excel lentie overgaat tot zo'n dierlijke recrutering is er heel wat water door de Maas gevloeid, dat be grijpt U. Terdege heeft men proeven ge nomen en vooral moeder gans is op haar militaire taak getest en wat bleek... die goeie scherp zinnige Chinese ganzenfokker had nog niet eens zo erg overdreven. Immers bij het minste of gering ste geluid begonnen de witte wag gelende „waakhonden" te snate ren of zjj werden gekeeld en hun alarmkreten waren tot op kilo meters afstand te horen. Zo... dus nu is het zo ver... de ganzen hebben een uniform aan ■gekregen en zij verrichten hun opgave met overgave en wij kun nen rustig gaan slapen. De vij and, de spion of wie onze veilig heid ook mocht belagen, komt van een koude kermis thuis, wanneer hij de doelen, die moe der de gans onder haar hoede heeft genomen, ongemerkt zou willen benaderen. Met opzet zeg ik... we kunnen rustig slapen gaan, want reeds in de grijze oudheid hebben ganzen bewezen dat zij „gras kunnen horen groei en". Dat heeft de Gallische leger aanvoerder Brennius ondervon den toen nij in 390 vóór Christus by verrassing het Kapitool van Rome probeerde in te nemen. Maandenlang reeds stond hjj met een sterke macht voor de poor ten van het Kapitool. De beleger den hadden echter steeds stand kunnen houden, al werden zjj ge teisterd door honger en slaap Op een nacht echter zag Bren nius zijn kans schoon en hij stuur de verspieders naar de muren Voor de mannen echter de lad- ders tegen de wallen hadden ge plaatst om met een stormloop de vermoeide krijgers binnen de muren te overmeesteren, begon- nen de vermagerde ganzen van net Kapitool waarschuwend te snateren. Ogenblikkelijk werd alarm geslagen en met bebloe de koppen werden de soldaten van Brenniius teruggeslagen. Het Kapitool was gered en nimmer is Brenmus er in geslaagd zijn man schappen te bewegen het hart van Rome opnieuw aan te vallen. Sindsdien waren de ganzen hei lige dieren voor de Romeinen en elke nieuwe censor zette als eer ste post op zjjn begroting: voe der voor de ganzen van het Ka pitool. De herinnering aa ndit wa penfeit van moeder de gans leeft voort in de kathedraal van Barcelona, waar de ganzen dienst doen als bewakers van kerk en kostbaarheden. Wie met zijn vakantie naar deze Spaanse stad trekt, moet beslist eens een kijkje gaan nemen by de koster die als een van zjjn taken heeft, de zorg voor het dozijn witte ganzen van de kathedraal. Ganzen en honden! Beide als het ware geboren voor de waak zaamheid, maar de ganzen win nen het glansrijk en geen won der dan ook. dat na de redding van het Kapitool optochten wer den georganiseerd waarbij de honden bespottelijk werden ge maakt. Het snateren en het luid ruchtig klapperen met de vleu gels der ganzen won het van het geblaf der honden. Ochze zien er wel lief en on schuldig uit de nakomelingen van moeder de gans, maar geef ze de ruimte, wanneer ze het niet naar de zin hebben of gewoon kwaad worden. Dat ondervond onlangs een sportvlieger in de buurt van Deventer toen hij na een veilige landing het vreemde maar gevaarlijke avontuur in de lucht kon na vertellen. Prutte lende boven het ongerepte land schap van Overijssel had de aviateur een ontmoeting met een koppel wilde ganzen, die zijn toe stel aanvielen, toen hij vliegend in een wolkenformatie terecht kwam in een vlucht wilde gan zen. Twee van de vogels werden door de schroef en vleugels ge dood en dat maakte de andere ganzen zo kwaad, dat zij geza menlijk een aanval op het vlieg tuigje ondernamen. Zij hergroe peerden zich, stortten zich op hef toestel. Alleen door snel reage ren en manoeuvreren kon de be stuurder aan de woede ontkomen en vlug zocht hjj een landings strip op. Zo'n lief onschuldig gansje... ja vergeet dat maar! De insluiper, die de wijn voor raad van een Schotse edelman wilde stelen, werd door de waakzame ganzen aangevallen en ernstig gewond. Met gekneusde ledematen de ganzen hadden hem en masse met de sterke vleugels bewerkt vond de baron de indringer. Het feit werd bekend en het ge volg was, dat sindsdien vele Schotse whiskey-makers hun voorraadje helse vocht laten be waken door ganzen. Alleen al bjj Dumbarton in de buurt van Glas gow bewaken ganzen dertig mil joen liter whiskey ter waarde van vijf en dertig miljoen gul den. Van whiskey naar atoom ia slechts een stapje en het is uit gelekt, dat de opslagplaatsen van atoomwapens in de Amerikaanse staat Nevada worden bewaakt door vele koppels ganzen, die hopenlyk nooit zullen teleurstel len, want anders zou de ramp niet te overzien zjjn. Hoe het zjj... moeder de gans draagt grote verantwoordelijkheid en wie zich bedreigt voelt of zijn schatten wil laten bewaken... ga eens praten met moeder de gans. Zjj heeft moed, is oersterk en zjj kan het gras horen groeien.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1964 | | pagina 13