Veertig jaar haven in een haven
Stella Maris"
in Rotterdam
sra». S&
bouwcontact n.v.
Nog overleg over
bouw-C.A.O.
Goedkeuring nog
niet verleend
Banvloek
Houtworm
CONFLICT in de
vakraad Metaal
en antwoord
's Morgens 8.15 uur: een man wuift naar vrouw en kind achter het raam. Een nieuwe dag van werken
begint. Waarom werken? Waarvoor? Om te leven en om te zorgen en om veel méér. Er zijn 1000 ant
woorden. Alle verschillend. Maar in alle antwoorden staat dat woord toekomst geschreven. Elke dag
weer immers zijn wij bezig met het perspectief van morgen. Leven is perspectieven zien. Voor u-zelf
strikt persoonlijk. Voor hen die op u vertrouwen (daar achter het raam).
De Nationale Levensverzekering-Bank staat klaar u te helpen met dat perspectief van morgen.
En of het nu gaat om het dragen van een risico, om e©n goed uitgewogen oudedagsvoorziening of om
een combinatie van beide, de Nationale wil - tezamen met uw verzekeringsman - de beste oplossing
voor u vinden en verzorgen.
Verzekeren is een modern samenspel van volwassen mensen. (Bovendien speelt soms de overheid,
voordelig voor u, mee. Vaak zelfs zó voordelig dat gewoon sparen daar niet tegenop kan). De Nationale
wil u helpen een goede financiële planning te maken. Voor u-zelf en voor hen, die op u vertrouwen.
Voor nü en voor later. Daarom mag de Nationale u vandaag vragen een ogenblik stil te staan
bij de toekomst van uw gezin en van u-zelf.
De Nationale Levensverzekering-Bank N.V.is overal in Nederland vertegenwoordigd. Bovendien zijn er bij
kantoren in (alfabetisch): Alkmaar, Amsterdam, Arnhem, Breda, Dordrecht, Enschede, Groningen, Den Haag,
Haarlem, Leeuwarden, Leiden, Maastricht, Middelburg, Botterdam (hoofdkantoor), Tilburg, Utrecht, Zwolle.
Beeld
ZATERDAG 7 MAART 1964
PAGINA
LEVENSVERZEKERING-BANK
n
u®* beeld „Sterre der Zee" dat,
ts een gedenksteen in de klei-
le kapel
Van ^iet zeemanshuis
j tijdens de grote bombar-
tfnentsbrand van 191+0 uit het
hdende pand gered kon ivor-
den.
Naar Amsterdam
Een zaal van de in juli 1960 in
gebruik genomen grote uitbrei
ding van het zeemanshuis.
den haag
projekt-ontwikkeling
p mcwiNG ono wcn 7
lV~7" ijlen mgr. Callier, bisschop van
\\f Haarlem zou geen goede zoon
van een Vlissingse loods zijn
geweest, als hij niet bedacht
jPu zijn geweest op het zeemanswerk
v" zijn diocees. Op 27 februari 1924
'TOoemde hij in Rotterdam een spe
kje haven-aalmoezenier en daarmee
',,Ron in deze havenstad het eerste
„"ciële zeemanswerk. Een pril be-
f'hhetje, opgezet door een pater
JjjJ-PUcyn, dat is uitgegroeid tot het
"°otste en modernste zeemanshuis
J*n Europa: Stella Maris, een be-
'P op alle zeeën van de wereld.
..doordien werd al in alle eenvoud
j. ®naanswerk verricht in Rotterdamse
0„ei?wijken. In „Zuid" vond men aan
Vnf.hjeboomstraat 40 gebouw ,,De
bo .vriend"i waar de zeelieden een
huiselijkheid werd geboden. Op
rt december 1921 werd op Katen-
«v. cfit een kapucijnen-kerkje geopend
fri^erd naast de Katendreohtse ziel-
rS ook het werk voor schippers en
zeevarenden uitdrukkelijk in de op
dracht vermeld. Wat was daar te
vinden? Slechts het keurige kroegje
van Moeder Kievits aan de Tolhuis-
straat, waarheen men de zeelieden
Doogde te loodsen.
In 1924 kwam dan pater Adrianus
als „vrijgestelde" voor de zeelieden
resideren in het toenmalige retraiten-
huis „De Thabor", hartje stad. Ho
wierf enkele medewerkers, die
schepen bezochten, zette zeil geen
voet aan boord, maar weerde zich
duchtig met de pen als oprichter en
redacteur van het blad „Recht door
Zee". In oktober van datzelfde jaar
stichtte hij bovendien de Broederschap
Onze Lieve Vrouw Sterre der Zee.
Ook kwam hij op het id-ee de zee
lieden voor onderweg goede lektuur
te verschaffen en zo begon hij tot
het nog altijd florerende instituut van
de boekenkisten, die de schepen mee
krijgen.
Na drie jaren werd hy naar Am
sterdam overgeplaatst, waar al een
pater Jezuïet iets op het gebied van
zeemanswerk was begonnen. Pater
Adrianus nam meteen maar de zetel
van het Nederlandse zeemanswerk
mee naar de hoofdstad en liet zijn
Rotterdamse taak over aan zijn veel-
zydige ordegenoot Quirinus die on
middellijk zelf het scheepsbezoek ter
hand nam. Deze wist al terstond de
hand te leggen op een zaaltje van
I!a.!ronallt Zuid, aan de Brede
Hilledijk en speelde het binnen twee
jaar klaar, dat hele pand in te palmen
In september 1931 moest hij filosofie
colleges in Polen gaar geven en
droeg hij zijn zeemanswerk over aan
pater Laureanus, de laatste kapucijn
die op dit gebied in Rotterdam werk
zaam zou zijn. Deze pater vond het
allemaal te veel „mannenwerk" en
betrok er ook enkele dames bij als
helpsters. In 1933 viel het besluit
van het kapittel der kapucijnen: de
parochie Katendrecht en het zeemans
werk zouden worden overgedragen
aan de Priesters van het H. Hart en
het jaar daarop was het zover: pater
A. van Rixtel S.C.J. kon beginnen,
na een weekje door zyn voorganger
ingewerkt te zijn.
Hij begon in het eerste jaar al met
de aankoop van het flinke pand van
Reuchlin aan het Willemsplein. Hij
wilde het daar gezellig maken en
piekerde erover hoe dat te bereiken.
De inspiratie kreeg hij tijdens een
treinreis, toen hij met een klaar
blijkelijk katholieke reisgenote over
het zeemanswerk aan de praat kwam.
Hij brach die dame enigszins in ver
legenheid, door haar plotseling de
vraag te stellen: „Ik wil een familie
stichten; hoe zou ik dat nou doen?"
Alle misverstanden werden spoedig
uit de weg geruimd toen hy zich
nader verklaarde, „ik bedoel", zei hij
„een grote groep mensen, die zich
als één familie voelen en er een e-e
zeemanswerk van willen
zellig
maken'
In die opzet is hij wonderwel ge
slaagd en misschien nog meer dim
hij er zich van had voorgesteld want
er zijn heel wat Stella Maris-huwe-
lijken tot stand gekomen in d. „fa
miliekring". Pater van Rixtel was een
man met fantasie. Hij wist een vol
ledige kopie van het beeld „Sterre
der Zee" uit Maastricht te bemach
tigen en met veel plechtigheid werd
het ingescheept en zakte het de Maas
af naar Rotterdam. Mgr. Lemmens
deed het uitgeleide, mgr. Huibers
wachtte het op. Toen later in mei
1940 Rotterdam werd gebombardeerd
en het pand aan de Willemskade m
brand raakte, drongen enkele niede-
werkers het gebouw binnen en haal
den er het beeld, de mappen van de
Nederlandse zeelieden en enkele pa
ramenten uit weg. Op een handkar
werd het bedekte beeld weggereden
en tegen nieuwsgierige Duitsers ver
klaarde Jan Maas, de man die het
beeld had gered: „Es liegt ein schwer
Verwundeter dr'auf"; het werl grif
geloofd.
Pater Van Rixtel legde destijds een
vruchtbaar contact met de Spido-
dienst om te zorgen dat de zeelieden
van het schip het zeemanshuis ge
makkelijk konden bereiken en speel
de het klaar tussen alle dagelijkse be
slommeringen door een project voor
het zeemanswerk in verscheidene ta
len op te stellen, dat als een soort
handleiding klaar lag, toen een in
ternationaal congres voor het zee
manswerk in Glasgow werd gehou
den.
In maart 1939 moest pater van Rix
tel in Argentinië gaan werken en toen
hy de sleutel overgaf aan zijn opvol
ger, pater Van Wezel, zei hij: „Jan,
over een jaar ben je ze allemaal
kwijt". Hy had geen vertrouwen meer
in de situatie.
Wie „Jan" ook in de oorlogsjaren
kwyt was, niet de zeemansgezinnen,
want op alle mogelijke manieren
poogde hij het contact tussen de van
het vaderland afgesneden mannen en
hun gezinnen in stand te houden.
Brieven werden via het Roode Kruis
verzonden, maar ook werden ze ge
smokkeld in schoenen van degenen,
die voor de Duitsers moesten varen,
ze werden via Zweden, Turkije en
Spanje langs geheimzinnige wegey
naar de varende mannen gestuurd. In
de hongertijd zorgde „Stella Maris"
ervoor, dat de zeemanskinderen ttf-
delyk op het platteland een onderko
men vonden. Eën nieuwe bibliotheek
werd fluks bpgebouwd.
Pater P Koevoets deed 1 novem
ber 1941 ais hulpaalmoezenier zijn in
trede. Het zeemanshuis had toen on
derkomen gevonden aan de Claes de
Vrieselaan. In 1943 kreeg het werk
twee flinke klappen: de Broederschap
Sterre der Zee werd overgeplaatst
naar Amsterdam en pater Ya" hJ
zei werd 2ev&ng6ng6nomen. Toen y
terkwam voe 1 de hij zich niet meer
Koevoets, die sedertdien^nergiek en
Va|£dwafemSeCeerP armslag nodig en na
de oorlog kwam een ruim pand vry
aan de Heemraadssmgel. Het huis
was verveloos, uitgewoond en had een
kapotte verwarmingsketel. Het pand
moest echter worden ontruimd en be
gin 1946 werd huisvesting gevonden in
de Van Vollenhovenstraat, waar het
werk een enorme opbloei beleefde.
Men telde er ruim 15.000 bezoekers
per jaar in bet smalle pand.
De definitieve oplossing van het
huisvestingsprobleem kwam eind ok
tober 1953 toen het speciaal voor
„Stella Maris" gebouwde complex
aan de Willemskade, het modernste
op zyn gebied, in gebruik werd ge
nomen. 44 prachtige hotelkamers, een
grote recreatiezaal, een winkel, een
grote en een kleine kapel, een res
taurant, een hotelkeuken, kortom een
huis dat wedijveren kan met al wat
ter wereld op dit gebied te vinden is.
Maar nóg bleek de ruimte te klein en
in 1960 werd een nieuwgebouwde vleu
gel officieel by het complex betrok
ken, waardoor het aantal hotelkamers
op zeventig kwam.
Bibliotheek en verzendruimten. re
creatieruimten, alle mogelijke comfort
brachten dat jaar „Stella Maris" aan
de top. Het aantal bezoeken per jaar
bereikte de 145.000, maar is de laat
ste tijd iets gedaald in verband met
het teruglopen van het aantal (voor
al Italiaanse) zeelieden dat de Rot
terdamse haven aandoet. Het hotel
gedeelte telt 33.000 overnachtingen
per jaar. In de bezoekersregisters
ziet men de handtekeningen van een
bonte verscheidenheid van nationali
teiten en ook die van Koningin Ju
liana en van Kardinaal Piazza.
He mylpal van de veertig jaren
van Stella Maris" in Rotterdam is
zonder feestelijk vertoon gepasseerd;
men heeft onlangs al zoveel feestelijke
aandacht moeten wyden aan belang
rijke gebeurtenissen in het werk, dat
men het ditmaal wat kalmpjes aan
wilde doen.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 6 maart De Stichting
van de Arbeid heeft in haar vergade
ring van vandaag de C.A.O. voor de
bouwvakarbeiders nog niet goedge
keurd. Eerst zal de looncommissie nog
plegen met de partijen, die de
C.A.O. hebben gesloten, om op enkele
punten veranderingen aan te brengen.
Die punten zyn: de leeftijd waarop
net volwassen loon wordt bereikt en het
systeem van prestatiebeloning.
In de C.A.O.zoals die bij de Stich
ting van de Arbeid was ingediend,
werd voorgesteld het volwassen loon op
de leeftijd van 21 jaar te gaan uitbeta
len. De maximumgrens van de presta
tiebeloning was in de nieuwe C.A.O. ge
steld op 35 procent gemiddeld per be
drijf. De looncommissie zal vandaag na
afloop van de bestuursvergadering van
de Stichting van de Arbeid meteen in
overleg treden met de partijen, die de
bouw-CA.O. hebben samengesteld. Als
dat overleg tot overeenstemming leidt,
is de looncommissie gemachtigd de
C.A.O. goed te keuren. Inmiddels is ge
bleken, dat het College van Riiksbe-
middelaars zich met deze gang van za
ken kan verenigen.
(Van onze Limburgse redacteur)
GELEEN, 7 maart. De gemeente
politie alhier heeft een 22-jarige Kerk
radenaar gearresteerd, die het heert
klaargespeeld enkele dagen zonder een
cent op zak in restaurants vorstelijke
diners te genieten en in hotels te lo
geren. Hij deed zich hierbij voor als
Duitser. De man is door de politie in
gesloten op beschuldiging van oplich
ting.
Vragen voor deze rubriek ichte
men aan de Redactie van ons
blad (met in de linker-bovenhoek
der enveloppe ..Vragenrubriek").
De beantwoording geschiedt gratis.
Men boude er nog rekening mee,
dat men 14 dagen op antwoord
kan moeten wachten.
Antwoord:
Vraag: Mevrouw S. te A. stelt
ons de vraag wanneer de Katho
lieke Kerk werd gesticht en wan
neer ze officieel werd erkend.
Als stichtingsdatum wordt meestal
het eerste Pinksterfeest beschouwd.
Na Christus' Verrijzenis, op de eerste
Paasdag, hebben de Apostelen zich uit
vrees voor de Joden enige tijd verbor
gen gehouden. Toen de Verlosser hen
verliet om ten hemel te varen, beval
Hij hen te Jeruzalem te blijven en daar
de komst van de beloofde H. Geest af
te wachten. Dat gebeurde op de eerste
Pinksterdag. Gesterkt door de H. Geest
traden de Apostelen toen onbevreesd
naar buiten, waar Petrus zijn eerste
preek hield, die ten gevolge had. dat
op die dag ongeveer drie duizend men
sen zich lieten dopen. Van toen af
heeft de Kerk zich steeds 'erder uit
gebreid door de prediking van de
Apostelen en de leerlingen. U kunt dit
alles lezen in de twee eerste hoofdstuk
ken van de Handelingen der Apostelen.
Officieel erkend werd de Kerk in 313.
Na de dood van de laatste Romeinse
keizers, die de Christenen gruwelijk
hadden vervolgd, ontstond er een strijd
over de opvolging, waaruit Licinius
voor het Oosten en Constantijn voor
het Westen als overwinnaars te voor
schijn kwamen. Constantijn vaardigde
officieel en voor goed het z.g. „tole
rantie-edict" uit, dat hij reeds, als
kroonpretendent, in 311 te Nicomedië
had ondertekend. Eveneens in 313 deed
Licinius hetzelfde voor het Oosten.
Het mislukken van de voortdurende
vervolgingen werd erkend. Het Chris
ten-zijn en het houden van godsdienst
oefeningen was voortaan officieel ge
oorloofd. Alle geroofde kerkelijke goe
deren moesten worden teruggegeven.
Men noemt deze officiële gebeurtenis
de „Constantijnse vrede". Van toen af
begon het Christendom zich uit eigen
kracht overal te vestigen.
Dezelfde inzendster vraagt dan nog,
of het waar is, dat „de Paus elk jaar
op Witte Donderdag de banvloek uit
spreekt over de Protestanten en andere
christelijke kerken". Bij een derge
lijke vraag wrijft men zich toch wel
even de ogen uit. Zijn er in deze tijd
nog mensen, die in ernst zulk een onzin
geloven? Nu weten wij wel, dat
„Rome" in bepaalde kringen altijd
gelijk gesteld is met de „antichrist".
Gelukkig ging men ook daar langza
merhand inzien, dat een dergelijke hou
ding alleen maar steunde op ongecon
troleerde napraterij en de onderling,
omgang werd zodoende over het alge
meen rustiger en menselijker. De laat
ste tijd echter zijn veel van die dwaze
verhalen om bekende redenen opnieuw
uit de mottenkast gehaald. Dat zal ook
wel weer doodbloeden, omdat de over
tuiging, dat Christenen aan eikaars
goede trouw moeten geloven, niet
meer weg te praten is. In elk geval:
ter geruststelling: van het bedoelde
uitspreken van banvloeken is totaal
geen sprake. Dat zou trouwens al heel
slecht passen op Witte Donderdag,
het grote feest van Gods liefde. Elkaar
leren verdragen en zo mogelijk waar
deren is een heel wat verkieselijker
houding dan het rondvertellen van
zulke ongeloofwaardige verzinsels, die
men niet anders dan kwaadaardige
lasterk an noemen.
Vraag:
Ik heb een eigen huis waarvan
ik boven kamers verhuur. Omdat
ik houtworm had moest de reini
gingsdienst boven in een kamer
zijn om op de vliering te komen.
Er werd door omstanders gezegd
dat het onverstandig was dat
ik geen recht had om die
kamer door te gaan. Is dat zo?
Moet ik dan in de tegenwoordige
huizennood mijn huis verwaarlo
zen?, vraagt mej. K.
Antwoord: Als U een kamer hebt
verhuurd, bent U inderdaad niet ge
rechtigd om zonder toestemming van
de huurder de kamer te betreden of
te laten betreden. U dient dus vooraf
overleg te plegen met de huurder en
de huurder moet U hierin tegemoet
komen, omdat de behandeling nood
zakelijk is. Weigert de huurder de toe
gang tot zijn kamer dan is dit onrede
lijk en vormt het een grond voor ont
ruiming. In dat geval kunt U dus de
huur opzeggen.
DEN HAAG, 6 maart Het ziet er
naar uit, zo vernemen wy, dat het
reeds eerder gebleken verschil van in
zicht over de door de Stichting van de
Arbeid aan de Vakraad voor de Me
taalindustrie verleende machtiging tot
het toestaan van ondernemingsgewijze
differentiatie van maximaal vier pro
cent, er toe zal leiden dat de machti
ging wordt teruggegeven aan het be
stuur van de Stichting van de Arbeid.
In de vakraadscommissie die zich be
zig houdt met deze differentiatie staan
werkgevers en werknemers nog sjpeds
tegenover elkaar op grond van inter
pretatie der aan de machtiging verbon
den voorwaarden. Partijen in de vakraad
hebben, voordat zij de Stichting van
de Arbeid om een machtiging verzoch
ten, in gezamenlijk overleg de daaraan
te verbinden voorwaarden vastgesteld
Volgende week zal de \akraad zich
nu over deze zaak beraden. Van werk
nemerszijde vernamen wij dat de be
stuursleden van werknemers in de
Stichting de inzichten van werknemers
in de vakraadscommissie over de in
terpretatie der voorwaarden delen.
(Advertentie)
