Chileense muziek: Helen in Nashville
kostelijke plaat
Elsink zingt
Louis Davids
B
CORSICA
I
Peter Nero
soals hij
kan spelen
Tweemaal de
Drina - mars
E
Nieuwe platen
met chansons
Impverschijnt op
Nederlandse wegen
DAFj es voor
Zweedse post
Elektrische bestelwagens
geruisloos en hygiënisch
D
Shirley, sterretje
uit Haarlem
:X
Laplander' draaft op
Nieuwe VW-
bestelwagen
Looplamp
T oekomst
Esther Ofarim
Gloria Lynne
leao Ferrat
Autoruiten met
goud beslagen
$r<&zs8ka&i
Computer voorspelt
weggedrag auto's
DONDERDAG 12 MAART 1964
PAGINA 13
ESTHER OFARIM
LOS MACHUCAMBOS
Country
and
Western
JEAN FERRAT
1111111
SHIRLEY
zin0pS arra (t-e Chilian" spelen en
B„,„, dat het een lust is op de
uariow 86.078 de muziek van hun
Geen Chili. Een kostelijke plaat!
Qepoliist shnmmerlc na/n. een.
f&W®
of r,L^exotisclle naam optredend, al
afto®' J^erfcelijfc uit Latijns-Amerika
"olJc-m ,trio> maar echte, levende
ttlcaio 7Z ^gevoerd door een mtt-
iornpt0'am^ie uit bet zeshonderd ki-
Belenan de Chileense hoofdstad
u«n Chilldn.
simpele melodietjes
tiona|® n,e stukjes vuurwerk. De na-
deze nia »ns' de -.cuecca" neemt op
in, ivfi een 11661 belangrijke plaats
*eiitw„,ar 00k hoort men iets van de
voorK0^! folklore zoals Chili die bij-
bij d® n 1 "Cantos a lo divino") kent
Jbaa] ,derbegrafenis- Het is alle"
helemEe Pretentieloos, heel eerlijk,
hePflNJ 6°ht. Wie wat Spaans kent
Voor bet luisteren een streepje
81 h1T„anb sommige teksten zijn bij
heel ea .,onSecompliceerd|e eenvoud
"entftO If (..Las gatas con perma-
Zoais 't "Cavallo tordillo mdo") of,
♦n Rename en tu corazón", speels
Een hoogtepunt van het Grand
yala du Disque van verleden
Jaar was ongetwijfeld het optre-
«öht» B van Esther Ofarim en haar
Matü?noot Abraham. Er zijn nu twee
•cht Van (llt charmante zingende
(J«Pn<lr uitgekomen: een single
329 008, Philips) en een lang-
Vrll 't (PL 48051, Philips).
V»* deze twee is het hun eerste
liAK.sPeler; zij zingen er twaalf volks-
0„J&S uit verschillende landen op,
D het singeltje kan men nog eens
D® 27-jarige Henk Elsink is een
cabaretier die wij via zijn radio-
Programmaatje „Vrij entree" van
harte trouw blijven. Voor de te-
Kan eÏÏ' wat weggedoken in Wim
OoJSL "Herexamen", heeft hij zijn
hóórt hfi Ulaschriften getoond en nu
hoort hij erbij. Hij weet uitstekende
hFlV ZtdezeUPJ° ^n,voorzover
vrolijkheid en i a^t- Een if eer van
öaat er van ha™Ven-dige gezelligheid
D"vids era hl, n ,Uit Dat W Louis
laten blijLv m rt heeft hii vaak
Van Da,ijl) il Maar de melancholie
ytgeen Henk°°£j "If1 b« zön *VPe.
rieer opgewekte, wa™hïïl}£ Zlidf-
"edjes: „Zandvoort aan de zee", ..Klei-
he meisjes moet men niet vertrouwen",
'Poch ben ik dol op jou", „Naar bui-
*en", „Bij de soldaten" enzovoort, en
zovoort. Eerlijk, gevoelig en zonder
'ranje zingt hij ze met zijn dunne
nern Een aantrekkelijke plaat.
OP London (HA-Y 8112) ver
scheen een langspeler van de
nieuwste vocale ontdekking in
de United States: miss Gloria
w» Lynne, een betoverende dame
*L!!eï lang gewaad met een zowaar
v^(]bohoorlijke stem en een puike
0nInH CaP Vegas was men al eerder
^iten van haar grote kwali-
toe Daar stroomde het publiek
de k en zij een live-concert gaf in
biM.P^oemde nachtclub „Thunder-
®e«„ ',_.90k de platenheren kwamen
Van KlAen. Zij zullen er geen spijt
hW C-4 ad bebben: miss Lynne
ali goed op dreef. Bege-
£1 ai °J eminente West-Coast musi-
Lerov umrner Mel Lewis, bassist
fosten negar 6n pianist Herman
Lï> twnZïl?,gt zl3 °P de onderhavige
y°nkero sonBs- Met haar warme,
aserin stem en haar opmerkelijke
ais '«gen weet zij een nummer
hek 'Wok ln vain" tot een artis-
verheff n van de eerste orde te
tleuz»,, n- Maar er zijn meer „glo-
..This momenten op deze plaat.
thin-, k9°nld be the start of some-
„Here Today, Gone To-
AlwaVa!,„Sunday, Monday and
«stiS(M? liederen met een fata-
V6hgt soms cynische tekst
*eer Z'j heel knap. Fen enkele
"tuk ?tkomt men niet aan de in-
ï6ns' AN miss Gloria Lynne wel
Is thif bisterd heeft naar die ande-
Ï-? hinS: JulI' London. Maar dat laat-
vJidelin 1 men maar opvatten als een
ffev^ngse opmerking die geen af-
JSeg .wil doen aan naar grote, zeer
®trLa'ent waarvan zij op deze LP
rN r® malen blijk geeft.
P0PUlai 1 i, «au wti UV1
5a gospelgroepen van Ameri-
p h uit ,gro°t aantal goede beken-
fihspfti de wereld der spirituals en
}Jhe t? z,9als „This Land", „Old
l„ Ver*lde is een nieuwe lang-
„heelplaat van „The Staple Sin-
uitgekomen; een nieuwe
fOefpiaat van een (jer meest
P lT
feCottonf- ,Igion", „Didn't it Rain",
r!rzarnei!) en „A Better Home"
3524i°nder de titel "This Land
Vg^tonfieils
'Nhl '^d onder de titel „This Land'
N de k Th® Staplefamily zingt
g arme„ -fde ietwat rauwe wijze,
|?sPel2i« Z1J de oervorm van het
en stB>S6n het dichtst benadert.
erk® opname.
V sta-«k Pmkelende melodietjes
die op de Barclay-LP 86.077,
Vlak, hee(t ^4,tiU'! »vive 'a Corse!"
<0* ®n diic fegp. egen- Corsicaanse
"M,* de „iï: In dit geval voortgebracht
tCfst Van n en mandoUnes in het
Mlk?lla-'s „ei!,eS1gn°r A. Manella. Tar
bil,?! licht a sJes, serenade-muziekjes,
CZ|ek vL?" 'u,,htig, met toch in die
Nl missphit" df. zuidelijke warmte,
hftht lp-'' 'ddeus een vakantie
runj rsica z5lt' f""®?- Misschien wel
1m A.U licht w u 'l dat Keval zal de
i* fNerba tat het ophalen van aller-
»SetJ>rsica ?pbe,?nneringen aanzetten.
dan n,w „ai iuognita voor u? Dat
z®gt i, 'V want ,.Vive la Cor-
Olezigp- dan vanzelf wel als u
**14, ge plaat eenmaal hebt ge-
de twee liedjes beluisteren, die zij
hebben gebracht op het veelomstre
den Gala in Scheveningen.
De langspeelplaat is een prachtig
bezit voor fijnproevers. Het samen
spel tussen Esther en haar man is
voortreffelijk evenwichtig te noemen.
De duidelijke plaats, die hij aan zijn
gitaarbegelelding geeft, heeft tot ge
volg dat Esthers stem, die ragfijn,
zeer zuiver en rond in alle registers
Is, de leiding behoudt. Esther Ofa
rim is daarbij een actrice, die de
tekst, zo verschillend van taal tel
kens recht laat wedervaren.
De gospels, de chansons, de poëtische
Israëlische liedjes, de typisch Engel
se volkswosjes, dit alles presenteert
zp nauwkeurig afgestemd op de ka
rakteristieken. Het heeft geen zin ze
hier allemaal te noemen. Alle twaalf
zijn steeds nieuw en bezitten een ei
gen geluid. Een gave plaat.
Los Machucambos vormen zo'n
groepje dat wél vaart bij de po
pulariteit van de Zuidame-
rikaanse muziek. Het drietal, in
Nederland maar vooral in Frankrijk
graag gehoord, doet zijn werk heel
vakbekwaam. Het gitaarspel van de
Een half uur lang kan men ge
nieten van de voor een meisje
wel wat zware maar bijzonder
intrigerende stem van don
kerharige, zwartogige Helen Shapiro
op een nieuwe langspeelplaat van Co
lumbia (33 SX-1561)Kleine Helen
Shapiro zingt op deze plaat twaalf
voortreffelijke liedjes. Zij wordt door
de al even voortreffelijke Amerikaan
se gitarist Grady Martin en zijn Jor-
danaires begeleid.
Als men mag geloven wat Helen zelf
op de achterzijde van de platenhoes
vertelt, dan is z'j voor deze opname
onverwachts en dus onvoorbe
reid naar New York gevlogen om ln
de beroemde Nashville studio's twaalf
nummers te zingen.
Zij heeft het er uitstekend afge
bracht. De beste nummers die Helen
zingt zijn het „Sweeter than Sweet".
„Not responsible", „No trespassing
en „When you hurt me, I cry".
De fabuleuze, zeer rijke Peter
Nero is allang geen onbekende
meer onder de Amerikaanse
top-pianisten. Er zijn van deze
wel uitzonderlijk getalenteerde jonge
man al vele platen verschenen. Inelco
bracht onlangs zijn laatste IP (KCA
LPM-2710) uit. Op deze plaat kan
men Peter Nero met een trio horen.
Het vaak zoetige, zwijmelende strijk
orkest Is achterwege gelaten en men
hoort nu pas goed waartoe de man-
met-de-wrede-naam in staat is. En
dat blijkt heel veel te zijn. Acht num
mers staan er in dit nieuwe album.
Hoogtepunten zyn naar onze smaak
het lyrisch vertolkte „The Green
Leaves of Summer" en de selectie
uit de musical „West Side Story".
De interpretatie van het bekende
„It's All Right with Me" getuigt van
de eerste tot de laatste noot van een
groot gevoel voor humor. Voortdurend
moet men bij dit nummer denken aan
een man als Victor Borge, zij het
met dit verschil dat Borge technisch
veel minder presteert dan deze jon
geman, die klassiek èn jazz in een
(bonte) warreling door elkaar mengt.
Zijn begeleiders Frank L. Sostek
(bas) en Joseph Cusattus (drums)
moeten helaas wat op de achtergrond
blijven.
Een warm aanbevolen plaat.
beide mannen bijvoorbeeld mag wor
den gehoord. Met volksmuziek heeft
het intussen zelden iets te maken
Dat geldt zeker voor dit plaatje
waarop bijvoorbeeld Aznavourg La
mamma" en „America" (West è'ide
Story) ten gehore worden gebracht
Maar waar is waar: de Lichte Mul
ze heeft talloze dienaren die het er
heel wat slechter plegen af te bren
gen En de fonkelende klanken van
de in elk geval muzikaal begaafde
t nc Machucambos zijn toch van een
aanstekelijk plezier.
De opmars van
„The Brothers
Four" is in de we
reld van de lichte
muze onmisken
baar. De voorma
lige studenten, die
met hun soepele
stemmen, hun gui
taar, bas en ban
jo college-fuifjes
pleegden op te
luisteren, vormen op het ogenblik
een der meest populaire ensembles in
Amerika. Hun repertoire bestaat in
hoofdzaak uit oude volksliedjes, vaak
afkomstig uit de woeste dagen van het
wilde Westen of populaire songs van
vandaag de dag, die zij dan geheel
in een eigen muzikale versie brengen.
Natuurlijk, ook deze „brothers" moe
ten het hebben van een perfecte close-
harmony, maar door hun fikse, spon
tane manier van zingen volgen zij
toch een exclusieve koers die het
op het ogenblik heel goed doet. XJiter-
aard heeft de platenproduktie zich
daarby aangepast en van CBS is een
groot aantal Brothers Fourplaten op
de markt verschenen. Plaatjes met
songs die al een stevige reputatie be
zitten. Zoals „If 1 Had a Hammer"
(CBS 1.280), „55 Days at Peking"
(CBS 1.203) en „Ringing Bells" (CA
281.177).
Op de hoogste sporten van de ladder
staat nog steeds Fats Domino, wiens
lage, hese stem en ritme-door-dik-en-
dun succes op succes blijven boeken.
„Imperial" heeft van Fats drie nieuwe
45-toerenplnten uitgebracht met o.a.
„True Confession", „When I see you"
(Imp 5023) „Blue Heaven", Little Ma
ry" (Imp. 5027) en „How can I be
happy" en ,,Oh Wee" (Imp. 5026).
Pakkend werk leveren de zingende
cowboys van Stateside. George Jones
en Dave Dudley, harde, geroutineerde
jongens in het genre van de Country
and Western, hoeft men niets te leren.
En hun naam blijft vooral dankzij de
Amerikaanse TV-shows op het niveau
dat hoge inkomens waarborgt. Dudley
zingt op ISSA 5028 onder meer „Cow
boy Boots" en Jones op HSSA 5030
„Seasons of my heart" Het derde
plaatje van Stateside; HSSA 5029, be
vat oude bekenden van Arthur Smith
en zijn Crackerjacks. Virtuoze guitaar-
stuntjes op het muzikale thema van
„Fingers on fire" en „Blue beat boo
gie".
Nicole Louvier handhaaft zich nu
al vele jaren temidden der
chanteuses die nimmer de
slechts door enkelen te be
treden top bereiken maar daar toch
dichtbij blijven. Barclay heeft op do
EP 460.790 M vier van haar nieuwe
liedjes uitgebracht. De door Nicole
zelf bespeelde gitaar is verdwenen; zij
Iaat zich nu begeleiden door een van
de vele uitstekende orkesten die de
Fransen op dit gebied ter beschik
king hebben: dat van Francois Rau-
ber, ook Brels vaste accompagnateur.
Louviers wonderlijk-lichte, zui
ver zingende stem is nauwelijks iets
veranderd, evenmin als haar uit
stekende dictie. Ook haar liedjes
ademen dezelfde poëzie die allang ge
leden haar werk typeerde; titels als
,,Le vent de Nara", „Chanson pour
la fin du monde" en „Noël d'une rei
ne" zijn geen verrassing. Dat
zijn haar teksten intussen ook niet:
nog steeds die filosofietjes van een
lief èn intelligent meisje. De jonge
vrouw die Louvier nu toch moet zijn
komt nergens aan het woord.
Goraguer behoort ook tot dege
nen, die Les trois Ménestrels
terzijde staau op het 45-toeren
plaatje dat als nummer 460.878
ME Is verschenen onder het Philips-
label. Het trio van jonge mannen en
een jonge vrouw zingt enkele wel
geestige, glimlach verwekkende werk
jes en het zingt goed, zoals men
dat van dit drietal gewend is. Ook
hier geen opzienbarend repertoire,
maar het slaat temidden van het vele
goeds, dat het Franse chanson nog
steeds te bieden heeft, zeker geen
slecht figuur. „Les anglais", „Les
sardines' en „Jolie Marie-Claire" be
vallen ons het best, méér dan het
wat geforceerd grappige „Suliram",
al staat dat dan in een opvallend
grote letter op het hoesje vermeld.
Nieuw werk van Jean Ferrat
is al vele malen de moeite
waard gebleken. Ook hij be
hoort niet tot de Allergroot
sten; het is zelfs de vraag of hij
zich wel ooit bij hen zal kunnen
voegen. Maar zQn mild ironische
chansons, gezongen met een war
me, sympathieke stem, zijn toch
en Joegoslavische tophit die he*
ook in het buitenland
tot wijdverbreide populariteit
brengt dat is de Drin^1™""8'
ofwel, zoals de oorspronkelijke naam
luidt, „Mars na Drini". N1®.
staat dan ook op het EP-tje 9196 van
Metronome, welk merk de
licensierechten voor West-Europa
heeft verworven. Een
tief (dat overigens al vijftig jaar oud
is!) vormt de basis voor het musice
ren van het ensemble Milorad Uro-
gevic. met do weemoedig strykende
Vlastimir Palovic Caravac als viool-
solist. Deze originele uitvoering -- jn
Joegoslavië door een Zweedse televi
sieploeg ontdekt en onmiddellijk „ge
annexeerd" als achtergrondmuziek
voor een documentaire is op het
plaatje gekoppeld aan nog drie band
jes met Joegoslavische klanken; voor
al de twee solo's bewijzen dat ln
Urosevic's land de volksmuziek nog
springlevend is en dat hij ze weet te
spelen óók.
Dezelfde Drina-mars staat ook op de
single B 1575 die eveneens b'j Metro-
is verschenen. Hier is de ver-
toikmg toevertrouwd aan de Deense
Songfestival winnaar J0rgen Ingmann
maaiZwatgi^aN,' Het klinkt nu aUe"
hoger het tenlP° is wat
meer op de d??e versie '«kt wat
afgestemd tiemermarkt te zijn
overigens 'wel8hSSLVa£?.taat z«n vak
in het op de' J ook bew«st
„Ukraine". terz«de opgenomen
De Zweedse PTT gaat proeven ne
men met Nederlandse DAF-jes;
het wagentje wordt bijzonder ge
schikt geacht voor de korte tra
jecten met de vele haltes. Wel zal de
auto worden aangepast: de carrosserie
wordt een beetje verhoogd en er zullen
schuifdeuren worden aangebracht. Eind
februari zullen de eerste omgebouwde
wagentjes klaar zijn.
Steeds meer gaat de automobiel-in
dustrie gebruik maken van com
puters. In Engeland is men nu al
zover, dat een „brein" al het wegge
drag voorspelt van een auto, lie nog
in het ontwerpstadium is. Als de wa
gen eenmaal op de weg verschijnt,
wéét de computer al precies, wat hij
gaat doen. De deskundigen zeggen, dat
de „denkmachine" in veertig minuten
tot conclusies komt, waar men anders.
vier jaar voor nodig had.
steeds weer de moeite waard. Zo
ook hetgeen de Barclay-EP met het
nummer BLY 70592 B laat horen.
"Les enfants terribles" en „Sainte
Canaille" zijn karakteristiek voor
errats vriendelijke spotzucht. De
begeleiding van de vier pittig-melo-
oieuze muziekjes is in handen van
het orkest van Alain Goraguer, ook
al zo'n knap Frans ensemble.
Enkele dagen geleden zijn in Neder
land de eerste „Imps" op de weg
verschenen. Deze allernieuwste
creatie van de HiUman-fabrieken
werd in mei van het vorig jaar al ln
Engeland geïntroduceerd, maar het
duurde tot begin van dit jaar, voor
er een begin kon worden gemaakt met
de export.
De Hillman Imp is uitgerust met een
875 cc motor, kan een topsnelheid
halen van ruim 120 kilometer per uur
en biedt plaats aan vier personen. De
wagen wordt in Schotland gebouwd en
is volgens de constructeurs erg zuinig
in het benzineverbruik. Men spreekt
van een consumptie van 1 op 16. De
motor is van aluminium, weegt maar
77 kilo en ligt achterin, geplaatst onder
een hoek van 45 graden, dit om ruimte
te winnen. Zeer apart is de grote achter
ruit, die van buiten kan worden geopend
en zo toegang biedt tot de bagage
ruimte achter de achterbank.
Voor de Engelse thuismarkt zijn al
30.000 Imps gebouwd; nu de export
naar 163 landen is begonnen, zullen
elke week 1300 wagens naar het huiten-
land worden verscheept.
VERKEER8EXAMENS zullen voor
de zesde-klassers van de lagere scho
len worden gehouden op 10 maart a.s.
Het vorig jaar namen 234.300 leerlin
gen van het Lager Onderwijs deel aan
het jeugdverkeersexamen en het ziet
er naar uit, dat dit aantal dit laar
weer zal worden overtroffen.
PER JAAR legt de Italiaanse auto
mobilist gemiddeld 16.500 km af, de
Duitser 18.500 en de Fransman 9.600.
Over Nederland is jammer genoeg geen
cijfer bekend.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiinimiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiinii
Het is jammer, dat het om tech
nische redenen niet mogelijk is
alle voertuigen met behulp van
electriciteit aan te drijven. Vooral aan
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiii
e Phillps-langspeelplaat B
14.083 R laat wel een achttal
in het Frans gezongen liedjes
horen, maar hoort eigenlek in
een chanson-rubriek niet thuis. De
jeugdige Robert Cogoi die de plaat
voizingt heeft immers een repertoire,
dat niets anders dan, laat ons zeggen,
de „betere teenermuziek" behelst. HU
kiest meestal vrU melodieuze num
mers, al of niet van Angelsaksische
oorsprong. Zo is „Angela Jones" „Dou
dou dou doux" geworden, „Rovin'
heart"; „Loin du coeur, loin des
yeux" en „If I didn't have a dime":
„Je suis perdu". Veel meer dan de
onbetekenende dagboekvariaties op
het thema ,,1'amour" van een eigen-
lUk toch niet onaardige jongen, die
het allemaal wel goed bedoelt, is het
allemaal niet. Maar wjj houden vol
dat Robert Cogoi nog wel eens met
iets beters voor de dag kan komen;
zó beroerd zijn zijn stem en voor
dacht heus niet.
„Wer wird der Erste sein" op Imperial
Shirley Zwerus, een zeventien ja-
H?ri uit Haarlem, dat lange
tijd is doorgegaan voor „de Ne
derlandse Connie" blijkt het
succes de laatste tijd steeds meer in
Duitsland te zoeken. Onlangs vertrok
zij voor een televisie-optreden naar
München. Ook een van haar laatste
plaatjes is in het Duits opgenomen:
„Ich wollt' ich war Prinzessin" en
(IH 566). Het zijn zoetige, typisch
Duitse liedjes, die ons niet zo erg
liggen. Maar dat Shirley op het Duits
genre is overgestapt is ongetwijfeld
te wijten aan de veel betere contrac
ten die men haar daar biedt. Zingen
kan zij jn ieder geval bijzonder goed.
En och, als de vaderlandse voedings
bodem is uitgeput, wie geeft je dan
geen gelijk als je naar de buurman
stapt?
Allemaal tops" heet een nieuwe
langspeelplaat ^LPT 118) die
Imperial heeft uitgebracht en
waaraan niet minder dan 31
jonge artiesten uit de Nederlandse
wereld der lichte muziek hun mede
werking hebben verieendi Tezameii
hebben zij een aantrekkelijke verza
melplaat gemaakt met n ,!unHy?f8'
die ongetwijfeld v«deJXiat ton"
landse teenagers het predicaat „top
zullen krygen.
Men kan oude succesmunmers be
luisteren als Venus van the Hur
ricane Strings en het „klassiek^ ge
worden ,,Kom van dat dak af" van
de alombekende Peter en zUn
Rockets. De minnaars van instrumen
tale muziek zullen zeker enthousiast
raken over „Querilla", een bU'zonder
goed nummer van de overigens nog
niet zo bekende Haagse rockband
„The Noisemakers", die dezelfde be
zetting voert als de Shadows en daar
aan bij hun eerste opnamen ook sterk
doet denken. In het vocale genre
vallen onmiddellU'k de stemmen van
Shirley Zwerus uit Haarlem („Ik wil
niet meer doorgaan voor de Neder
landse Connie") en Imca Marina uit
Hoogezand.
Het belangrijkste van dei.e plaat is
misschien wel dat men tien liedjes
van Nederlandse tienerzangers en
-zangeressen bijeen heeft gebracht, al
klinkt er zo nu en dan een Duitse
noot tussendoor en al hebben al die
solisten of vocale groepjes zich klin
kende Engelse namen aangemeten.
"L-
r. y s
Foor automobilisten die straks,
bij pech of ongeval, op de weg
niet in het donker willen zitten,
kon men op de RAl-tentoonstelUng
onder meer deze nieuwe Hella knip
per- en looplamp vinden. De kap is
van een sterk plastic en bestaat uit
een oranje en een wit gedeelte. Onder
de kap staat een spiegelreflector, die
een knipper licht garandeert, dat op een
afstand van tenminste tweehonderd
meter te zien is. Vijf staafbatterijen
voeden de lamp: met een „vulling"
kan men ongeveer 35 branduren toe
De lamp kost f33.-
a-rry aarschijnlijk reeds in oktober
|/j/ van dit jaar zal de nieuwe
fabriek van Scania-Vabis
Nederland in Zwolle de eerste vracht
wagens afleveren. Men hoopt er in de
toekomst per jaar 2000 zware vracht
wagens te maken.
de stedelingen zouden dan een hoop la
waai en een mateloze hoeveelheid on
gezonde stank bespaard kunnen blij
ven. Voor kleine wagentjes met een
beperkte actie-radius is het echter
wel mogelijk als „voeding" een accu
te gebruiken en een van de interessant
ste voorbeelden hiervan is de Colek-
tro (Cock-elektrotruck), die het vorig
jaar door Cock N.V. in Assen in
samenwerking met de Italiaanse Au-
gustafabrieken werd ontwikkeld.
De Colektro-standaard kan vracht
meenemen tot 500 kg en ontwikkelt
een snelheid tot 20 kilometer per uur.
De actie-radius is afhankelijk van de
capaciteit van de batterijen (bijvoor
beeld 25 kilometer by 200 stops). Een
rijbewijs is voor een dergelijk voer
tuig niet nodig, kabaal en stank ont
breken. Op de RAI toonde Cock als
nieuwtje de Colektro Super, een
zwaardere uitvoering van de Stan
daard, die een 800 a 1000 kg aan vracht
kan vervoeren.
Aan de jongste rallye van Monte Car
lo hebben enkele Mini-cooper»
meegedaan, die waren uitge
rust met een zeer speciale voor
ruit. Het gelaagde veiligheidsglas be
vatte een zéér dunne laag goud, ter
dikte van een tweemlljoenste inch. Door
het goud werd een electrische stroom
gevoerd om zodoende nevelaanslag en
ijsvorming op de voorruit te voorko
men. Het systeem is niet geheel nieuw.
Het werd al toegepast bij straalbommen-
werpers. Bij personenwagens is de dik
te van de goudlaag gelijk aan die, wel
ke voor de vliegtuigen wordt gebruikt.
Er is echter minder vermogen nodig.
De fabrikant noemt de voorruiten „won
derlijk effectief": het wachten is nu op
de rapporten van de rallye-rijders.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiniiuiiiiimiiiiiiiii'ininiuiuniiniinmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiHii
g Xn uit de Volkswagenfa-
rf ,al zou men dat zo, op het
niet zeggen. Het zijn
model en van een prototype, dat door
Si5 posterijen wordt getest. Over
4i,",4 i e gegevens en eventuele pro-
a.nsen van het wagentje zwijgt de
tabriek in alle talen. De VW-bestelauto
is uitgerust met de 1200 cc motor.
jg,1gg
N,
De Zweedse Volvo-fabrieken heb
ben ter gelegenheid van de
jongste bedrijfswagen-RAI ln
Arasterdam de nieuwe „Laplander"
laten opdraven, en dit dan in de zéér
letterlijke betekenis van het woord,
want men kan deze terreinwagen in
derdaad laten „draven". Van üe ter
reingesteldheid trekt de „Laplander",
die speciaal werd ontworpen voor
werk in „moeilijke gebieden", zich
weinig aan. De wagen kan worden
ingeschakeld bij sneeuwruimen, land
bouw, brandbl'issen etc. Krachtbron
is een 1,7 liter 4-cilinder motor, die
68 pk levert. De Laplander voldoet
nadat enige details waren veran
derd nu aan de eisen van de NAVO
zodat de wagen ook door het leger
kan worden gebruikt.
