Rond het proces in Dallas
Ze noemen hem allemaal
„goede rechter Brown"
Maar hi j weet
fel van zich
af te bijten
DE DIEVEN VAN DE MARSUPILAMI
Toto-tips voor
Alkmaarse
^omer dra ver ij
Antwerpen
tegen België
i
DE ZWARTE PIJL
Hoe krijgt Ueen witte was
als 17niet kookt?
f
Pelsjagers van Rio Pecos
Piet Loeris en de Vliegende Schantmerakken
FREDERIK DINGEMANS
VRAAGT BESCHERMING
WEET U DAT
0 0
Micro-korfbal
Oranje in
VRIJDAG 13 MAART 1964
Zwakke gezondheid
Vrederechter
Verlies voor Hippische
sportivereld
Monument
Paas-ontbijt in Londen
f 139,-
Ute/2!
t-t/e/e /s utj!
loopt /Af De
Mutc va aj oe
c eeuuv/
Lekker eten
o. Beu avoou EEM...?ffé,
nétaar/s p/mp aar had >k
kua/heaj h/eten, omoat ae
ME VEPOEP/GD HEBT f Hé,
-door MARTIN MONS-
KARL MAY
De Wadders
srar r*
een nieuwe rage vooral in
Engeland duizenden teenagers
nachtenlang wakker houdt: het is
dan ook een bijzonde ongezonde
rage, namelijk pillen-slikken. Een
^eek-end lang houden de jon
gens en meisjes zich op de been
dankzij de bleek-blauwe pilletjes,
die zij vaak via duistere relaties
°Pen en die ze „zoetjes" noe
men.
t ^et ..voordeel" van dat pillen-slik-
da? iS' -^at ni0i' behoeft ie slapen,
_ie ie op een fijne manier „ener-
•t voelt. Een van onze medewerk-
j®rs in Londen is een nachtje gaan
«meedoen" en zij vertelde naderhand:
Zj. 2'tten bij elkaar in de clubs en ze
jjn vrij rustig. Aan hun ogen kan je
^at ze ..onder invloed" zijn. Zelf
top mun ze dat «geblokkeerd" en daar-
'bedoelen ze dan, dat ze niet toe
gankelijk zijn voor moeilijkheden en
Problemen van het leven.
a! n ogen staan iets te wijd open en
ürn?l2en 'e4s te veel- De pupillen zijn
v ot en zwartDan hebben ze soms
*Uktia v^tig van die tabletten ge-
Merkwaardig is, dat de jongelui
eimg of geen belangstelling hebben
ri°r. alcohol. Maar hun interesse in
v Phlen is des te groter. Een meisje
"elde dat ze honderd gulden per
"'eek aan tabletten uitgaf. Geld, dat
e verdiende met prostitutie.
Een jongen vertelde, dat hij het
Prettig vond om de pillen te slikken,
Pnidat hij daarna zo fijn gedichten
*°n schrijven: een geluid dat ook in
Nederland weieens heeft geklonken,
Heen sprak de schrijver toen over
«Pep-Sigaretten". Zelfs zijn er over de
n .al Hele gedichten geschreven,
hn PiUen waar het meestal om gaat
ripVatten dexedrine, een stof, die tij—
ens de oorlog wel werd gebruikt om
e soldaten in vorm te houden. Het is
verdovend middel, wel een „op-
kkertje", zoals dat heet, dat nogal
eens effect heeft bij korte depressies
n nervositeit. Maar dan op dokters
advies en met mate geconsumeerd, en
i ®t met happen tegelijk, zoals de
Jeugdige pillen-slikkers dat doen. Na
«ngdurig gebruik kan het slikken van
de pep-pillen ook tot verslaving lei
en, waarna de mogelijkheid bestaat
"h geestelijke stoornissen.
dan moge blijken, dat het
daarom ppen zéér ongezond is. Mede
bestlatovrien, yve, dat er weinig
land zal konl^ rage naar Neder-
om
om nachtenlang zorgeloos van duke-
oox naar duk€-box te kunnen slente-
ren zonder slaap te krijgen, als het ten
koste moet gaan van de gezondheid,
1* de prijs die betaald moet worden
toch wel erg hoog. Dat snapt een
*«d. althans, dat hopen we.
Advertent)*
DALLAS, 13 maart. Hij heet
doodgewoon Brown. In de Texaan-
se wandeling Joe Brown. Bij de bur
gerlijke stand staat hij als Joseph
Brantley Brown ingeschreven en
natuurlijk ook bij de rechterlijke
macht van de staat Texas. Maar
iedereen noemt hem Joe of judge
Joe. In de eerste plaats de journa
listen. Hij was er bijna evenzeer
mee vertrouwd als Jack Ruby met
de politie, die vrije toegang tot heel
het hoofdbureau had en er de moor
denaar van president Kennedy kon
vermoorden, voordat de sheliffs be
grepen, wat er onder hun ogen ge
beurde.
Rechter Joe Brown van de Derde Ka
mer van de rechtbank van Dallas werd,
zodra bekend was gemaakt, dat hij de
zaak tegen Jack Ruby zou behandelen,
door de journalisten belegerd. Weken van
de voren waren ze uit alle hoeken van
de Verenigde Staten en tal van delen
van de wereld naar Texas gekomen, om
zich van te voren te oriënteren. Als goed
Amerikaan hield Joe Brown voor hen
een reeks persconferenties. Daardoor we
ten we, dat hij van huisuit spoorwegman
is. Maar hij had een vriend, lie in zijn
vrije tijd rechten studeerde en als hij
nachtdienst had, college liep. Ze gingen
het samen doen. Als de een sliep ging
de ander college lopen en omgekeerd.
Dat was in 1931. Joe Brown slaagde er
in een graad in de rechtsgeleerdheid te
behalen en werd „lawyer" ofwel „Hooier"
zoals dat hier wordt uitgesproken met
een dubbele en zware L.
toebedeeld zag, aarzelde hij geen ogen
blik, ofschoon hij zich er heel goed re
kenschap van gat, wat nem wachtte.
Maar bescheidenheid is een der weini
ge goede eigenschappen, die Texanen
missen. Rechter Joe Brown vond, dat
hij de aangewezen man er voor was. Dit
gaf hij tegenover de journalisten onom
wonden te kennen.
„Na vier hartaanvallen", verklaarde
hij zelfbewust, „kom je niet gauw er
gens van onder de indruk." „De laat
ste," zo deelde hij volledigheidshalve
mede, had hij nu tien maanden geleden
te verduren. Misschien dat hij er zacht
van gemoed door geworden is en er
ook een iet of wat vermoeid uiterlijk
door gekregen heeft. Hij kreeg bij de
journalisten de bijnaam van die goede
rechter.
Maar zodra de advocaten van Jack
Ruby het hem lastig begonnen te ma-
i ken, beet hij van zich af. Hij beboette
één hunner, Tom Howard, die hem be
ledigde. De man trok zich kort daar
na uit de verdediging terug. Misschien
zoals er gemompeld wordt, om Meivin j
Belli in de gelegenheid te s tellen er op
de een of andere manier munt uit te
slaan. Hoe, dat laat men aan diens ju-
ridisch genie over. Tom Howard was
overigens de enige te Dallas werken-!
de advocaat van Ruby.
Het juridische genie van die goede
rechter Brown moet intussen ook lang
niet mis zijn. Hij is bovendien een
rechtsgeleerde, die zich niet schaamt,
bij collega's om raad te vragen. In
Dallas doet nu het verhaal weer de
ronde van een nogal geruchtmakende,
zaak, waarin rechter Brown de zitting
even verdaagde. Er was een moeilijk
probleem opgedoemd. Rechter Joe
Brown liep de zaal uit en naar een
collega voorzitter van een andere Ka
mer. Hij hield er even ruggespraak
mee. en heropende daarna de zitting,
waarna hij uitspraak deed Iedereen
begreep, dat hij om raad was gaan
vragen, maar hij vond het doodgewoon.
Ofschoon lawyers zich bij voorkeur
in strafzaken specialiseren, ging Joe
Brown die kant niet op. Feitelijk heel
toevallig. Hij hoorde, dat men in het
arrondissement Oak-Cliff een vrederech
ter nodig had, solliciteerde er, en werd
gekozen. Hij stichtte ongeveer twmtig
i jaar lang vrede tussen bakkeleiende
j Texanein en sprak menig Salomonsoor-
deel uit, zoals vrederechters vaak ple
gen te doen, omdat de wet niet altijd
de oplossing geeft.
Hij moet zich een goede naam heb
ben verworven, met het gevolg, dat hij
in 1956 tot rechter van de Derde Ka
mer van Dallas gekozen werd, in wel
ke stad hij tussen haakjes het levens
licht zag. Toen hij zich de zaak-Ruby
«acht opblijven'.' Dan een handvol
pillen,
onze p aardesportm edewerker)
^jjjEKlVïAAR, 13 maartZondag opent
fcfo* aar d« zomerdraverijen met een
tjw a®ma van negen nummers. Er
6r,(1 twee wijzigingen in de afstanden
VeA de koersen van dinsdag j.l. in Hil-
In de tweede koers krijgt
dg mster er veertig meter bij en in
O^otkoers Atoom twintig meter.
Otw! voorspellingen zijn:
j Oeningsprijs, 1780 m: 1 Cromwell W.
jf^auty Scotch D. 3 Capri,
2 2=®.Sstadprijs ,2040 m: 1 Boarnster,
Xfpolain, 3 Binky.
2 Zottiaprijs 2040 m: 1 Art. Erebus
Vio+ R®iover, 3 Yssel
2 a fprijs, 2040 m: le afd.l Ballos
HomrV Williams; 3 Atlas 2e afd. 1
tVaPj Victoria, 2 Bretteur. P. 3 Alarik
Van ?Prijs 2040 m amateurs: 1 Zelos
3 ^r^redenhof, 2 Bonneur van Rita W
3 ^gelprijs 2040 m 1 X Bond, 2 Ydolius
Ka n S
2 Y„?,Smarktprijs 2040 m: 1 Quicksilver S
Six; 3 Ylbode.
vestP„ Jjoutprijs, 2040 m 1 Baron Har-
2 Xylophoon 3 Zora W.
(Van onze sportredactie)
ROTTERDAM, 13 maart Behalve
de wedstrijden voor zondag, staat ook een
interland op microgebied op het pro
gramma en wel de ontmoeting België
Nederland in de nieuwe sporthal naast
he Sportpaleis te Antwerpen. De wed
strijd zal op zateragavond plaats vin
den. Het is de vijfde maal dat de lan
denteams elkaar zullen ontmoeten en het
zal ook de vijfde maal zijn, dat de Bel
gen al hun best zullen doen het nu eens
tot een overwinning te brengen.
In 1960 vond het eerste treffen te Ant
werpen plaats Nederland won na felle
strijd met 4—2. Een jaar later werd in
Rotterdam gespeeld en wederom moes
ten de gasten het onderspit delven, dit
keer met groter vrschü, namelijk met
U—7. In 1962 liep de strijd voor België
op een grote teleurstelling uit, want Ne
derland won met niet minder dan 104.
Vorig jaar heeft het er lang naar uitge
zien dat België eindelijk de zege zou be
halen. Het nam direct een flinke voor
sprong en behield die lange tijd. In de
eindfase van de strijd kwam Oranje toch
nog tot fraaie doelpunten en wist het
met 7—6 beslag op de beker kggen.
Het is moeilijk te voorzien, hoe de wed
strijd dit keer zal verlopen, want nog
minder dan bij veldkorfbal isopde
kracht van micorteams peil te trekken.
Nederland is met vier spelers van lands
kampioen Rohdia in de aanvalslinie heel
sterk en ook de verdediging van Bos,
Evenblij en de dames De Niet en Van
der Waarde is zeer goed. Maar bij Micro
kunnen verre schoten ook een belang
rijk aandeel in de strijd hebben en schie
ten kunnen de Belgen zeker. De heer
Van der Sluys uit Dordrecht is die lei
ding van de wedstrijd opgedragen.
LAREN, 13 maart Mady Koster, de
amazonne uit Laren verloor woensdag
avond haar tweede paard. Ondanks in-
grijpen van een veearts stierf de
16-jarige Axel. Een van de toppaarden die
de Nederlandse Hippische sportwereld
kende. Mady Koster, die verleden jaar in
haar arm werd gebeten doo X Base om
het paard moest worden afgemaakt
waarbij zelfs voor haar leven werd ge
vreesd, was met Axel een van de be
kendste Nederlandse combinaties, dSe
zowel aan binnen- als buitenlandse con
coursen deelnam.
Zoals bekend, is hij tijdens het hui
dige proces enige dagen wegens ziekte
weggebleven. Er werd gevreesd, dat
zijn taak hem te zwaar was geworden.
Niet ten onrechte, want alleen al de
obstructie van Meivin Belli tegen het kie
zen van de leden van de jury zou ie
mands zenuwen gemakkelijk kapot heb
ben kunnen maken. Rechter Joe Brown
weet evenwel, dat dit p roces als het
ware een monument voor hem zal wor
den. Hij kwam terug, en Meivin Belli
beet hem toe te zullen zorgenl, dat het
proces vijfentwintig jaar zou duren.
„Dan zal het een jurisprudentie van
vijfentwintig jaar opleveren," ant
woordde hij nuchter, „en een groot ge
deelte daarvan zal op mijr naam
staan."
Die goede rechter Brown toonde zich
onverzettelijk tegen de eis van Meivin
Belli, om het proces buiten Dallas te
laten voeren. „Je zult er niet veel mee
opschieten," zei hij, „want je zult me
overal op deze zetel vinden. Dat is
mijn recht. Je ontkomt me niet." Soms
lijkt het, alsof Meivin Belli nog meer
op die goede rechter Brown gebeten is
dan op de onverbiddelijke officier van
Heerlijke vóór-vakantie Goed idee
Ga mee met de Zeeland Vakantierei
zen tegen zeer aantrekkelijke prijzen.
In het Shakespeare jaar 1964 speciale
reizen naar Stratford on Avon inclu
sief theater bezoek.
5-en8-daagse Londen-reizen met lo
gies en ontbijt of geheel verzorgd .vênaf
Goedverzorgde overtocht, voortref
felijk eten en voordelig winkelen In
de „tax free shop".
Vraag de Zeeland-Vakantiereizen
brochure bij Uw reisbureau.
BOEK VIA DE HOEK
Reis rustig en betrouwbaar
per dagdienst
HOEK VAN HOLLAND -HARWICH
justitie, Henry Wade, die gezworen
heeft, Jack Ruby zijn leven op de elek
trische stoel te doen eindigen. De kal- i
me, grijzende vijftiger met zijn rusti
ge stem en goede glimlach schijnt de
heetgebakerde verdediger uit San
Francisco op de zenuwen te werken.
W/V
Die goede rechter Brown blijft altijd
kalm, misschien vanwege zijn hart. Hij
wond zich ook niet op, toen zich in
het gerechtsgebouw, waar hij het pro-
ces-Ruby leidt, een Wild West-tafereel
afspeelde, het Texas van het begin de
zer eeuw waardig en zeven gevanenen
er de boel op stelten zetten, nadat ze
uit de zich eveneens in het gerechtsge
bouw bevindende gevangenis ontsnapt
waren- De rechtszitting was overigens
nog niet begonnen, de publieke tribune
nog niet gevuld, Men wachtte op Jack
Ruby....Het is die goede rechter Brown
echter nuchter op ,je maag gevallen,
want h ij had zich voorgenomen de
smaad, welke op Dallas na de moord
op Kennedy rustte, enigszins uit te
wissen, door ae wereld een voorbeel
dig proces te aanschouwen te geven
Nu zag deze wereld door middel van
de televisie een ontsnapping van zeven
gevangen, die een zestig-jarige typiste
van de rechtbank met zich meesleepten
als gijzelaarster.
Omdat hy van goed eten houdt, volg-
„JÏul s, voorstel, om de zaak er
gens anders te laten dienen, met een
aanSstelling, toen deze de
gedachte opperde, haar zowaar buiten
Amerika te doen behandelen, b.v. in
Parijs. „Mij best," zei die goede reoh-
.f55?3,n'"Z€ beweren, dat je d aar
uitstekend kunt eten." Maar hij bleef
het toch op Dallas houden.
Advertentie
Af OU VU BENT- OP TUD <S£-
kOMBNtVE HESTSEfMAPaS MUM
cu/~nt &f=t?rrn>
dLnrkaean,aboveendien aan de keuze van beha'Ve
Vele huisvrouwen die hun was koken,
weten dat OMO hun de beste resul
taten geeft. Maar ook huisvrouwen die
regelmatig bij lagere temperaturen was
sen weten dat juist OMO onder deze
omstandigheden zijn weerga niet vindt
Hiervan kunnen alle niet-kooksters
meren. Wit dat zijn?... De huisvrouw
die haar was koud opzet en tot een
graad of 70 verhit, de huisvrouw die
water gebruikt uit geyser of boiler, maar
ook de huisvrouw die een sopje maakt
voor haar nylongoed. Zo telt OMO onder
zijn honderdduizenden gebruiksters vele
huisvrouwen die, wanneer zij hun was
niet koken, geen ander wasmiddel zou
den wensen.
Advert entje
'sr
97.
in haar^^stwlpuffend zet ze weer koers naar de tapkast en valt neer
WeAstanedbeasrt ÏÏgSreveTypriST h8bbie d° 7°°^ en, f.oodslaf'
De baas en ik, w! honen niet^an^edonder^611 2° °°k'
',Tj ^InHn^pn^fnffr ze^, Perctu'n. „En uweet, hoe u met uw gasten
moet omspringen, juffrouw."
„As ik dat nou na dertig jaar nog niet wist."
„Om nog even op die man terug te komen, hij had hier dus helemaal
geen contacten?"
Haar krentenoogjes zien hem in opperste verbazing aan. „Ketakte'
Welnee! Wat most zo'n man nou met ketakte? Ie was toch immers
kok?"
Nu is het hoofdinspecteur Perquins beurt verbaasd te kijken. Be
schouwt men in deze wereld van zwervers over de zeven zeeën een
scheepskok dan als een eenling, een soort kluizenaar?
„Maar al was hij nu kok, daarom kon hij toch wel..."
„Ketakte hebben? Me goeie man, ketakte, da's werk voor de elek-
trisijn. Dat knapt an boord de meester op. Daar heb de kok niks niet
mee van doen,' zegt ze op de toon van iemand, die al haar moge
lijke best doet het geduld niet te verliezen.
„Natuurlijk," zegt hoofdinspecteur Pieter Auguste Perquin, „natuur
lijk." Want haar woorden hebben hem een licht doen opgaan en hij
weet nu, dat de contacten, waar hij naar speurt en die, waaraan
zij denkt, niet dezelfde zijn. „Hij is al de tijd, dat hij hier bij u was,
dus niet met iemand anders in aanraking geweest, voor zover u
weet? Behalve dan natuurlijk met de mensen, die hier logeerden en
met de monsterkantoren, die hij natuurlek afliep?"
„O, bedoelt uws dat?" De krentenoogjes worden fel, ze buigt zich
over de tapkast naar hem toe. „Je had daar effe toen je binnenkwam
een mooi smoessie, vader, ik ben d'r werachtig ingetrapt. Maar nou
heb ik je in de gate, je bent er eentje van de pelisie. Werom ken je
me niet eerlijk zegge, werom je die arme sloeber op z'n huid zit?
Eén ding ken ik je verzekere, d'r zit geen haar kwaad in, niet zch
veel. Ik ben niet voor niks dertig jaar in het vak. Ik ken zo in ene wel
zien, wie of ter ordentelijk is en wie niet."
De breinaald doorploegt weer driftig de zo zorgvuldig opgebouwde
coitrure, nu zonder enige voorzichtigheid. De logementhoudster is zo
verdiept in het vraagstuk, dat ze de hele poesmooie watergolf ver-
g66t.
"AS* m%SOms niet kloven wil, dan ken je bij de hele prinsemarij
r+ i ormerei1- D'r is nooit niet zoveel op me te zeggen ge
weest," laat ze er heftig op volgen.
J,3 Serresteerd, hij wordt verdacht van poging to moord."
Moord. Dat bestaat niet," zegt ze besliste
(Wordt •*or*olgdj
ACH JCÖM
CHAE PEApSA/iVEAmr
MEEfZ CYEtZ
P/E VPS ELS W&EPEAf S7EECS
MOE/LV/CE& 7E PiMEEEA/1
m
WEU/EEKfCMT
PLU/OCEU /s U/ET
ZO'Af WEtStE f.
SWAN FEATURES SYNDICATE^
23. Na de agenten te hebben bedankt, haalde ik
mijn bagage, betaalde de rekening en haasste mij
naar de haven waar ik een snelle raderboot, die
naar Galoeston voer, nam. Daar hoopte ik, passage
naar Quimtana te kunnen krijgen. In Galveston
slaagde ik er niet in een schip met bestemming
Quintana te vinden. Wel was er een schip, dat nog
verder ging, naar Matagorda, aan de mond van de
Coloradorivier. Daar men mij verzekerde, dat ik
van hier gemakkelijk in Quintana kon' komen
scheepte ik mij in. Het verdere verloop, zou mij
doen ondervinden, dat ik juist gekozen had. Mexico
werd op dat moment geteisterd door een burger
oorlog. De republikein Juarez trachtte keizer Maxi-
miliaan uit het land te verdrijven. Hierdoor was
het reizen door Mexico niet zonder gevaar. Nu een*
kon men door de ene, dan weer door de andere
partij worden aangehouden. In Matagorda hoorda
ik tot mijn spijt, dat er eerst over twee dagen een
schoener naar Quintana vertrok. Gibson kreeg nu
een voorsprong van vier dagen! Ik zocht een hotel
op en liet mij inschrijven.
9 Piet Loeris en Sientje stonden
het kereltje, dat opgewonden op hen
toeholde, verbaasd at te wachten.Het
bleek een tenger gebouwd Arabiertje,
dat, eenmaal bij hen aangekomen,
een beschaafde buiging maakte en
terstond het woord nam. „Olijfolie
moge uw oorlellen bevochtigen, ede
le heer! Ik heb me verslapen-1" Deze
merkwaardige mededeling, wekte in
hoge mate de bevreemding van de be
roemde soeurder op, maar hij liet
daar zo weinig mogelijk van merken.
„Meikevers mogen je adamsappel be
treden!" sprak hij met 'n minzaam
foehjoi „Wie ben je en wat moet je
Ivan me, kleine vijg?" De vreemde-
ling lachte gevleid. „Uit uw woorden
begrijp ilk, dat u mijn verzuim over
het hoofd ziet, heer!" Na deze woor
den maakte hij wederom een buiging,
1 maar ditmaal in de richting van
Sientje. „En ik hoop eveneens, dat
deze sierlijke cactusplant mij niet
boos gezind is!" Dit onverwachte com
pliment joeg een diepe blos naar de
wangen van Sientje. „O, meneer Loe
ris, wat een cultureel heertje!" straal
de ze: „En wat staan z'n tanden ro
mantisch door mekaar!" „Mijn naam
is Gouki Carbiet" babbelde die ooster-
ling: „Ik ben door de Nato als uw
raadsman en begeleider aangesteld!
„Piet Loeris trok wantrouwend de
I wenkbrauwen op. „Daar is me an-
ders niks van bekend, broer, oliedoek"
gromde hij: „Ik ben trouwens best
in staat, om zélf m'n boontjes te dop
pen!" Gouki Carbiet begon zenuw
achtig in z'n burnous te frommelen.
Nadat hij even gezocht had, kwam
er een gezegeld couvert te voorschijn,
dat hij de detective overhandigde.
Deze scheurde het open en las de in
houd aandachtig door. En dat had hij
nu juist achterwege moeten laten
