Muziek I
De
terugkeer van Simon
PLUS
en vorming
Een grappige
liedje
11
Als je je moeder wilt helpen
met het versieren van de
Paastafel, maak dan zo'n
grappig haasje, als je op de foto
ziet zitten. Je hebt er twee ping
pongballen voor nodig (die kun
je al kopen voor vijftien cent),
een stukje dun ijzerdraad (onge-
VOET
2X
veer 8 cm lang en 2 mm breed),
tekenpapier, vier spelden en een
tube lijm. Als je de aanwijzingen
precies volgt en goed naar de te
keningen kijkt, is het helemaal
niet moeilijk om dit haasje te
maken.
SANDAAL 2x
3
OOOOOOoOOOOOOOOOOOOOOOOOO
ARM
zx
die je self kan maken
Luchtig en licht,
Lichter dan lucht,
Zonder gewicht
En zonder gerucht
Varen wij mee
Met de schepen der wolken
Die de blauwe zee
Van de hemel bevolken.
In kleurige tover
Hoog in de lucht
Dansen wij over
De Regenboogbrug
En glijden omlaag
Langs de gouden baan
Van vadertje zon
En moedertje maan.
Als dauwdroppels dalen
W'op bloem en plant
En slapen tot 't zonnetje
Twee pingpongballen, ijzerdraad, papier, spelden, lijm
Je begint in elke pingpongbal
een gaatje te prikken. Daarna teken je
op de bal, die het ljjfje wordt, met pot
lood dun een broekje en een blouse (kijk
naar de foto). Dan steek je het ijzer-
draad in het gaatje, dat is gemakkelijk
bij het verven van broek en blouse. Laat
het lijfje drogen door het ijzerdraadje
in een klosje garen te steken; het bal
letje blijft dan boven op het klosje zit
ten. Ondertussen vef je het hoofd; je
geeft het haasje twee ogen, een neusje
en een mond. Je laat het hoofd op de
zelfde manier drogen als het lijfje.
Nu gaan we de oren (rekening 1) de
voeten en sandalen (tekening 2) en de
armen (tekening 3) knippen. De stippel-
lijntjes geven aan, waar het papier om
gevouwen moet worden. Alles moet
even groot zjjn, als op de tekeningen
staat. Daarna plak je de oren op het
bolletje door het onderste stukje naar
achteren te vouwen. Als je het been
met de voet omgevouwen hebt zoals op
de stippellijntjes staat, verf je het reep
je papier, dat de sandaal voorstelt. Je
vouwt dit reepje over de voet en plakt
het aan de onderkant vast. Op de arm
(zie tekening 3) verf je een klein stukje,
dat de mouw voorstelt. Je rolt ie arm
op en plakt het laatste eindje vast. Dan
plak je armen en benen vast aan het
lijfje en als extra versteviging steek
je ze vast met spelden.
Tenslotte steek je met het ijzerdraad
het hoofd op het lijf. Als extra versie
ring geef je het haasje nog een kuifje
en een staart van opgerolde wollen
draadjes, die je vastplakt.
Op deze manier kun je natuurlijk nog
meer haasjes maken, als je tenmin
ste meer dan twee pingpongballejtes
mag kopen. Je krjjgt dan een hele ha-
zenfamilie!
TRUDY
De vorming en ontplooi-
ing van de persoonlijk- x
heid van de jonge mens,
van kindsbeen af mogen wij Q
wel zeggen, heeft vele kan- x
ten. Op deze pagina voor de
kleinsten hebben wij een O
hoekje ingeruimd voor de g
ouders. Misschien dat u na O
het voorlezen van het ver- O
haal hiernaast of na het uit- x
B pluizen van de paashaas uw
oog hierop laat rusten. 0
Wij zouden het hier even x
willen hebben over de be-
wegingsvorming, dat wil zeg- O
n gen; het aanleren van goede q
lichamelijke houding en van
een zodanige beheersing van O
het lichaam, dat het de nodi- g
§v ge bewegingen op harmoni-
sche en functionele wijze O
§zal kunnen uitvoeren. Wist u g
dat muziek daarbij een be-
langrijk hulpmiddel kan zijn? O
Wanneer bij u thuis de klein- g
sten willen dansen en sprin-
O gen als zij muziek horen, O
g moedig dit dan eens aan. g
Door een dergelijke manier o
O van luisteren leert het kind O
9 de eigen bewegingen en de g
mogelijkheden daarvan ken- o
nen. Ze worden meer ze- O
0 ker in hun bewegingen; bo- g
vendien is het doodgewoon q
gezond.
O Als bedenkt dat de li- 9
q chamelijke vorming van het
kind later op school zich toch O
g wel za beperken tot één
gymnastiekles in de week, o
O men zou wel graag meer ge- O
g ven, maar er is een groot g
q gebrek ran ruimte, dan
kan u ze nu reeds bij deze O
g zijde van hun vorming voor 0
later helpen.
O O
©ocoocooooooooooooooo©©©©
Ineens op een dag, zagen we dat er
twee wilde zwanen en drie klein
tjes hun nest hadden bij het rivier
tje vlak bij onze boerderij. En wilde
zwanen komen niet zo veel voor in deze
streek, alleen het vorig jaar hadden we
er een verzorgd, in die strenge winter.
We wilden wel even naar het nest gaan
kijken, want misschien was het Si
mon, zo heette onze zwaan, en mis
schien herkende hij ons wel. We zouden
er langs lopen, verder niet. Maar Bob
moest toch, toen hjj de beesten zag,
even fluiten, zoals hij van de winter
Simon altijd floot, als er eten voor hem
stond. En toen, hef is bijna niet te ge
loven, kwam een van de zwanen wild
naar ons toe vliegen. Hij sprong om
ons heen, het was Simon. Wij waren
ook heel blij dat we hem weer een
keertje zagen, het was zo'n tijd ge
leden, dat hij van ons wegvloog, en
we waren blij, dat hij nu niet meer
alleen was. zoals toen.
<-2'Acm. ->
Van de winter kwamen we uit het
dorp en reden naar onze boerde
rij. Het was al laat en we wilden
voor het donker thuis zijn. Bob
reed een smalle weg in, maar moest
toen plotseling stoppen. Midden op de
weg, in de sneeuw zat een wilde zwaan,
kouwelijk ineengedoken en hij bewoog
niet. Bob toeterde, maar de vogel deed
niets. Hij werd een beetje kwaad en
stapte dé auto uit en wilde het beest
wegjagen, maar toen hij dichtbij kwam,
zag hij dat de vogel nog wel leefde,
maar dat hij bijna bevroren was, zijn
pootjes zaten vast in de sneeuw. Bob
tilde hem voorzichtig op en droeg hem
naar de auto. Toen we thuis kwamen,
wisten we eigenlijk niet goed wat we
met de vogel moesten doen, we zetten
hem zolang in het mandje van Tim,
onze hond, die we hevig blaffend mee
baar binnen namen. We zouden de vo
gel, die we intussen Simon hadden ge
doopt, eten geven, maar toen we brood
voor hem neer legden, deed hij niets.
Hij zat nog even stil en hij keek zo zie
lig. Maar hij moest toch wel honger
hebben. Toen kwamen we op een idee,
we deden het brood in water en hij
werd ineens levendiger, na een paar
ogenblikken had hij alles opgegeten.
Van dat moment werd hij echt en huis
vriend. Hij kwam ons tegemoet als we
de garage inkwamen, alleen met Tim
kon hij nog niet zo goed opschieten.
Maar na een tijdje, toen het wat
mooier weer werd, vonden wij
toch dat we hem niet in de ga
rage konden laten zitten, hij kon
er zich niet zo goed bewegen; want hij
was een grote vogel en het was niet zo
licht in de garage. We bouwden een
grote kooi voor hem, die we buiten zet
ten, 's nachts kon hij dan nog binnen
slapen. Maar toen het helemaal lente
werd, werd hij onrustig. Op een dag
besloten we hem los te laten en we
brachten hem naar het riviertje. Heel
alleen vloog hij daar en we misten hem
die dag wel een beetje. Maar 's avonds,
toen we net aan tafel wilden gaan,
hoorden we de roep van een wilde
zwaan en Simon streek neer op het
grasveld voor ons huis en zo ging het
voortaan iedere dag. Maar tegen de
herfst, het begon al weer te waaien,
zagen we opeens een andere wilde
zwaan op het kleine eilandje, waar Si
mon altijd zat. We waren nu wel heel
benieuwd wat Simon zou gaan doen.
Misschien zou hjj die andere zwaan wel
meebrengen. Maar dat gebeurde niet.
Die avond bleef Simon weg en pas nu
zagen we hem terug, met drie kleine
wilde zwaantjes.
HAAS
