Indianen in oorlog
met V.S., maar nietaegII^
op het oorlogspad
DE DIEVEN VAN DM MARSUPILAMI
l
m
DE ZWARTE
MMoclcl
ALS U HET
VRAAGT
AEG
i
Alfredo
Pelsjagers van Rio Pecos
I
Piet Loeris en de Vliegende Schammerakken
SCHERMEN
Huurcompensatie
FREDERIK D
VRAAGT BESCHERMING
Alfredo
WEET U DAT
Seneca s voelen zich bedrogen
<8
„Treiïi-tuig"
Nederlandse ploeg voor
jeugd wereld
kampioenschappen
i
eg
WOENSDAG 25 MAART 1964
Boefjes
Oef
pes Js a//er
Tet/eec &ezë€RO.
uer sp/jt ms, ik
pao Geen RNoeeej
Keuset-/...
tUGL.'
oe LBDoee is Ge-
eeooceM... o.' Maag....
/K KfZtJG eesj
Poeh
"J V. ri/V kameraad/
socks of standing 1
-door MARTIN MONS-
HAMLET
HAML
KARl MAY
De Wadders
de Amerikanen nu bezig zijn
niet het bedenken van een metho
de, die hen in staat stelt toekoms
tige misdadigers al op zéér jeug
dige leeftijd te signaleren.
Een kind, dat het in zich heeft
een boef te worden, moet zo
•nel mogelijk herkend kunnen wor
den. Vandaar het „waarschuwings-
systeem" dat is beproefd door de
Wee Amerikaanse criminologen,
Professor Sheldon Glueck en zijn
Vrouw Eleonor, beiden verbonden
aan de Harvard University.
De Gluecks vinden, dat speciaal
Salet moet worden op de kwaliteil
Van de discipline van de moeder, op
de tijd die de moeder aan het kind
besteedt en op de verhouding van
de familieleden onderling.
Zij hebben een proef genomen in
Washington, waar maar liefst 81
Procent van de zesjarigen, voor wie
een misdadige toekomst was weg
gelegd, weer in goede banen kon
Worden geleid, zo wordt gezegd.
Wat zal het daar rustig worden, zo
over een jaar of twaalf
er nu ook al plannen zijn om
een Hovercraft op rail te laten
»rijden", waardoor snelheden
kunnen worden bereikt die tus
sen die van de spoortrein en het
vliegtuig inliggen.
Het luchtkussen-voertuig krijgt
dan een „baan" die een ondiepe V-
vorm zou kunnen vertonen en uit be
ton zou kunnen worden opgebouwd.
Aangezien er geen direct contact
gaat bestaan tussen het oppervlak
van de baan en het luchtkussen
voertuig, zouden snelheden van 320
tot 480 kilometer per uur bereikt
kunnen worden. Bij dergelijke snel
heden zal men niet met aan elkaar
gekoppelde trein-stellen kunnen rij
den, maar voor diensten op de kor
te trajecten, waarbij niet zo hard
Wordt gereden, kan heel goed van
gekoppelde „wagons" gebruik wor
den gemaakt.
naar de voertuigen de baan niet
raken zal de slijtage van de wegt
verwaarlozen zijn. Het onderhoud
aal ook gering zijn en zich beper
ken tot controle op eventuele on-
nauwkeurigheden van de baan, ten-
gevolge van bodembewegingen.
De bediening van deze Hovercraft
op-rail zal waarschijnlijk vol-auto-
matisch zijn. Bij dergelijke hoge
snelheden kan de mens het immers
allemaal niet meer bijhouden.
En weet u tenslotte óók, dat er on
langs in Los Angeles een groot l''m-
banket is geweest, waarop ook de
..veteranen" onder de filmsterren
Waren uitgenodigd. Glora Swanson (64
laar) was er en Mae West (70 jaar)
°ok. Gloria vertelde over haar ver-
Advt-rtentit
NIAGARA FALLS, 25 maart. In het
Lange Huis van hun stam, staande mid
den In een rustiek gelegen dorp van
eenvoudige wigwams, hebben de Seneca-
Indianen besloten, de strijdbijl te begra
ven. Ze willen de oorlog verklaren aan
Washington, dat hen van hun Jachtvelden
wil verdrijven. Het Grote Blanke Opper
hoofd te Washington gaat een dam aan
leggen, welke de streek langs de Al
leghany Rivier, niet zo heel ver van de
Niagara-watervallen verwijderd, vrucht
baar en welvarend moet maken.
Ondanks een verdrag dat uit het jaar
1794 dateert en nog onder hert president
schap van George Washington gesloten
werd, wil de Amerikaanse regering de
Seneca's /erdrijven. Bij dit verdrag
werd hun beloofd, dat ze het reservaat,
langs een zijtak van de Alleghany, voor
altijd zouden mogen behouden. Zolang
de zon draait en de rivier zal stromen
Oef, zei de zesentachtigjarige squaw
het bouwen van de dorpen en de ver
huizing van de stam.
Het zal de zoveelste rechtzaak worden
welke Indianen tegen de regering der
Verenigde Staten voeren. Er is er zopas
nog één bijgekomen. Califomische In-
buiten treden, zetten we de voet in een dianen hebben de beruchte gevangenis
heerlijk bos. We ademen onmiddellijk de van Alcatraz bezet, welke door de Ame-
frisse lucht in en kunnen jagen op fazan- rikaanse regering ontruimd is. Ze ble
ten, konijnen, hazen, herten en zelfs be- ven enkele uren op het eiland, waarop
ren, waarmee we onze vleespotten kun- de gevangenisgebouwen staan, om er
nen vullen. Nu wil men, dat we dat officieel bezit van te nemen. Daarna
chloorwater uit een kraan drinken, zoals verklaarden ze aan de politie in het bezit
de blanken. En vlees uit blik eten. Dat te zijn van documenten, waaruit blijken
nooit We zijn thans heer en meester zal, dat het eiland hun wettig eigendom
over honderden ha bos en wei. De grond is. Ook zij stelden hun belangen in han-
waarop de twee dorpen zullen verrijzen, is
slechts enkele honderden ha groot. O, in
Washington zeggen ze, dat we ons een
goed bestaan zullen kunnen verwerven
met het verkopen van uit hout gesneden
Indiaanse poppen, kralenkettingen en
zo aan de toeristen. Is dat een bestaan
voor een Seneca, afstammeling van
een stam, die eens over een groot gedeel
te van Amerika heerste?"
Advocaat
De krijgers waren het volkomen met
hem eens. Maar na het roken van vele
pijpen kwamen ze tot de slotsom, dat zo
Lena Snow toen de kriigers zidi het ze aI het oorlogspad gingen, ze wei-
gSchf bMchild" rden, hun verentooi j ka- fbbem veldtocht
opzetten en hun krijgsbijlen slepen, I Washington te wmnen. Want
„de zon draait nog en de rivier stroomt j b«..al bleek de stam slechte tweehonderd
- - - - - - ■-1 krijgslieden bijeen te kunnen brengen.
Daarbij waren dan de jonge Indianen in
begrepen, die in de steden Buffalo en
Niagara Falls werken. Er leek weinig
Kans te bestaan, dat die van hun werk
nog. Ik heb niet gezien, dat ze stil
zijn blijven staan. Wat willen de blanke
mannen eigenlijk? Als kind heb ik de
ze voorwaarde door de oudste mannen
van de stam telkens weer horen op
zeggen. Ze kenden het verdrag uit
hun hoofd"
Washington stelt zich inmiddels op het
standpunt, dat het verdrag moet wijken
Adilb lAr Ut S Ld cl 11Udll Uit V ali UUli w vr i
gevers verlof zouden krijgen om onder ien iHotteraanru.
TT. UprAIC
den van een advocaat.
Wat de Seneca's betreft, de oorlog
is verklaard, maar ze hebben er vanaf
gezien op het oorlogspad te gaan.
ROTTERDAM, 25 maart. De Ne
derlandse ploeg die van 27 tot en met
30 maart in Boedapest deelneemt aan
de jeugd-wereldkiaim pioen schappen
schermen is als volgt samengesteld:
Dames:
Yvonne Thiry (Haarlem). Yvonne
van Driel (Haarlem) en Netty Vermo-
4IA7R& KOMT O PT
Ppp/e/z URNDPRM?
/ArM*3r f
het opperhoofd George Heron op het oor
logspad te gaan. Na het roken van nog
meer vele pijpen besloot de stamverga-
dering in het Lange Huis aan het Witte
voor het welzijn van de streek. Boven- Huis te berichten dat de belangen der
dien zal de dam ook de Seneca's ten goe- Seneca's aan een advocaat zouden wor
de komen. Hun reservaat wordt door de
wegen, die erheen gelegd zullen worden,
gemakkelijker toegankelijker voor de toe
risten.
Voort is besloten, voor de stam, die
iets meer dan zevenhonderd leden telt,
twee spiksplinternieuwe dorpen te bou
wen.
„Poeh" zei George Heron, het op vol
komen democratische wijze door de
stam gekozen opperhoofd, die zichzelf
president noemt, „Poeh". Hij drukte
hiermee zijn minachting uit voor het
geen Washington beweert, ten bate van
de Seneca's te zullen doen.
„Ze willen voor ons twee dorpen bou
wen, geheel en al modem ingericht,
mettoiletten en stromend water. Alsof
wij daaraan behoefte hebben. We wonen
inderdaad in tamelijk bouwvallige wig
wams, maar wanneer we eruit naar
den toevertrouwd. Die zal eerst moeten
zorgen, dat de Amerikaanse senaat de
zestien miljoen dollar voteert, nodig voor
Heren:
Floret: Leo Verheijen (Amsterdam),
Leo van Brakel (Den Haag), en Peter
Verbrugge (Den Haag),
Sabel: Danny Kamp (Vlaardingen),
Hans Verwoest (Amsterdam) en Leo
van Brakel (Den Haag).
Degen: Johan Blokhuis (Den Haag) en
Jacques van der Ven (Tilburg).
EN JULJULL/e ZJJN TKM UIT. GRUTJES OW P DAT IS GE
om... onuitstaanbaar K nog an toe p A stem mm je
*-r
GLORIA SWANSON
Voorlichting
'eden: „ik dacht altijd, dat ik een
?°wt sex-symbool was, tot Mae West
•j.Warti opdagen". Mae West lachte
^Jntjes en zei: „Gloria, als er soms
jj°g iets is dat je wilt weten vraag
mee naar gerust".
ArJvertphtlf
Lezers schrijven de krant
De mening van „Opzij van het Nieuws"
dat bewoners van een eigen huls niet
voor huurcompensatie in aanmerking die.
nen te komen, berust op een vergissing.
Waartoe dient een huurverhoging? Om
de stijging van onderhoudskosten voor
onroerend goed enigszins te compense
ren. Vraagt de loodgieter of metselaar nu
minder loon indien zijn opdrachtgever
een eigen huis bewoond? Misschien biedt
deze vraag de gelegenheid tot enig na
denken Wij pleiten voor achting. D w z.
wij achten ook het hiernavolgende pro
gressief en vindingrijk genoeg om de
aandacht op een vergeten groep te vesti
gen Iedere eigenaar-bewoner van een
ffgpn pand in ons dierbaar vaderland
wordt door een potentiële huisbaas over-
schaduwd. De huur die hij deze schim
1 verschuldigd z°u zÜn indien hij met de
gelukkige eigenaar van zlln woning ge
noemd kin worden, telt de fiscus bij zijn
Zn ot salaris opdat hij na zun oonte.
lasting aan die der inkomsten kan vol
doen Simple comme bonjeur of honour
richesse want 's mans mkomsten stijgen
naarmate de huur, die hij aan
verschuldigd is, de lucht ingaat
zegt de fiscus (ln het kader der bezits
vorming na de verhoging der
komstenbelasting, de vermogensbelasting
eens herzien want meer huurwaarde o
tekent een duurder pand. Ook het Rijn
lands bundergeld zal zich moeten een-
passen, En de straatbelasting? Het is
maar dat u weet waarvoor wij huiveren
moeten. De inquisitie heet nu fiscale re
cherche. Maar, zei Dr Tromp mij onlangs
aan de Gregoriana, de dienaren van dat
oer-Nederlandse apparaat kunnen daar
om toch wel eerlijke en integere lui zijn.
En waarom zouden we hun vroomheid in
het geding brengen? Een onbekrompen
standpunt van een waarlijk groot Ro-
meinl
J. A, BOMANS
dus fris
TEXTIELFABRIEKEN EMILE
hygiënist
'lockefeer n.v. hulst (Z)
AUTOMATIC
TOASTER f69.50
Er is maar één meneer in de Krant
waar ik steeds naar kijk. Ik zie hem al
een paar dagen niet meer. Ach. zet u Al
fredo weer bij de stripverhalen?
Ik ben pas 6 jaar oud. Mijn naam is
Sjaak van Hout.
Is al gebeurd Sjaak. (Red.)
107.
.Maar...maar....m sieu, dat was toch immers m'sieu Dingemans."
„Dingemans? Maar ben je nu helemaal...Dingemans?"
"Oui, m'sieu, het was m'sieu Dingemans. En ik was toch zo bang,
toen hij daar opeens voor mij stond na al die jaren. Ik wist dat hij
mij niets goeds wenste. En ik had myn gri-gri verloren. En ik wist dat
zijn gri-gri sterk was, heel sterk en machtig. Nu ben ik niet langer bang,
m'sieu, helemaal niet meer."
iiDat is dan maar mooi. Maar waarom hield m'sieu Dingemans ie
staande?"
„Zo maar, m'sieu. Hij zei: „Ben jij niet Yo-yo van Dugommier? Hoe
kom jy hier in Amsterdam?' En ik zei: ,Ik ben ziek geweest en heb mijn
schip verloren. Nu zoek ik een ander.' Ik ZOu graag hebben willen weg
lopen, maar ik durfde niet, want ik voelde al die tijd de kracht van z^n
gri-gri, m'sieu. Het was vreselijk. Toen zei hij tegen mij: ,Zo, zo, je
vaart dus tegenwoordig. Kom dan morgen tegen een uur of elf maar even
aan, ik weet geloof ik wel een schip vóór je." Hij gaf mij een briefje met
een adres, maar ik heb het weggegooid, ik was er bang van. En natuur
lijk ben ik niet naar hem toe gegaan. In geen week heb ik de deur uit
gedurfd, zo bang was ik."
„Maar er is een man, er moet een man zijn, die sprekend op je
gelijkt. Hij is gezien in de buurt van het huis waarin m'sieu Dingemans
woont, hij is gezien, terwijl hij een meisje volgde, dat in dat huis werk
te, hij heeft m'sieu Dingemans gestoken. Wil jij mij nu vertellen, dat
niemand ooit tegen hem heeft gezegd dat hij je gezien had op de een of
andere plaats, waar je toch helemaal niet geweest was? Je hebt, terwijl
je op zoek was naar een schip, toch alle monsterkantoren afgelopen.
Heeft niemand je ooit gezegd, dat er in Amsterdam een andere zeeman
rondliep, die niet van jou te onderscheiden is?" vraagt Pieter Auguste
Perquin wanhopig.
De man ziet hem trouwhartig aan. „Neen, m'sieu, werkelijk niet."
En dan laat hij er angstig fluisterend op volgen: „Misschien is het
wel een zombi, M'sieu Dingemans heeft een machtige gri-gri en hij kent
alle geheimen, m'sieu. Toen op Haït! moet hij ook een zombi gehad
hebben. Maar die kon m'sieu Hercule geen kwaad doen, omdac myn
gri-gri sterkei was dan de gri-gri van m'sieu Dingemans."
„Maar Yo-yo, wat sta je mij daar nu voor onzin te vertellen?" zegt
Perquin ongeduldig. „Een zombi, die gehoorzaamt zyn meester toch.
En deze man heeft m'sieu Dingemans gestoken."
„Misschien gehoorzaamde hij toen ook aan m'sieu Dingemans," fluis
tert de mulat. Zijn gezicht is asgrauw en hij beeft over zyn gehele
lichaam. Zijn handen houden stevig de gri-gri omklemd. „Ja, misschien
gehoorzaamde hij toen ook, misschien was het m'sieu Dingemans' wil..."
,,Met een mes te worden gestoken? Praat nu toch niet zo'n onzin,"
valt Perquin hem wrevelig in de rede.
„M'sieu. ik heb u de waarheid gezegd, werkelijk."
„Ja, ja, dat geloof ik wel. Het is alleen maar beroerd, dat die waar
heid 'mij geen stap vooruithelpt," moppert hoofdinspecteur Pieter
Auguste Perquin.
Zodat al die moeite voor mets is geweest?" zegt Susanne Perquin die
avond ,Arme jij, hoe allerellendigst. Maar als die scheepskok dan on
schuldig is en dat geloof je toch nog altijd, niet? ,dan moet die
dubbelganger toch bestaan. En iemand die bestaat, iemand van vlees en
bloed, die kan toch gevonden worden, als er goed naar hem wordt
^Iemand van vlees en bloed, daar zeg je zowat Maar kan je een
zombi in die categorie onderbrengen? En onze vriend denkt dat het een
^Dat^wat een zombi is? En wat is dat voor een ding, een zombi?"
vraagt Susanne. (Wordt vervolgd)
MAAR HU S
DRONKEN II
/-N rs O
3110
SHAKESPEARE
SHAKES
MOCO
Of
32. „Wat ep nbijzondere indiaan,' 'fluisterde ik
tegen Old Death, alsof ik Winnetou niet kende.
„Dat is hij zeker. U hebt het geluk de beroemdste
indianenhoofdman van Noord-Amerika voor u te
zien. Ik had hem nooit ontmoet, maar ik herken
hem aa nzijn houding en voornamelijk aan zijn ge
weer. Het is de beroemde zilverbuks, die nooit zijn
doel mist. Zijn naam is Winnetou, opperhoofd der
Apachen. Zijn naam wordt mer eerbied genoemd,
overal waar eer en dapperheid ontzag inboezemen.
Eerlijk, verstandig, oprecht, trouw, dapper, mees
ter op alle wapens, vriend en beschermer van al
len, die hulp nodig hebben, ongeacht hun huids
kleur, is hij in heel Noórd-Amerika en ver daar
buiten bekend, als de grootste en beroemdste held
van het Westen." „Maar waar heeft hij zo vol
maakt Engels leren spreken en waar heeft hij de
manieren van een blanke vandaan?" „Hij komt
heel veel in de Oostelijke Staten en men vertelt,
dat een Europees geleerde door de Apache nis ge
vangen genomen en door hen zo goed is behandeld,
dat hij besloot bij hen te blijven en hen tot vrede
en vriendschap op te voeden." Ik moest nauwkeu-
zet luisteren om het gefluister van Old Death te
verstaan, maar Winnetou, die twee meter verder
zat, draaide zich om.
©PIB
COKNHAGEN
18. Direct nadat Piet Loeris de
trotyltruffel in de richting van de
zwaar bewaakte deur had gegooid, da
verde er een ontzettende ontploffing
door de ondergrondse hal. Er ontstond
een vreselijke paniek en de manschap
pen van Hat Si Kee stoven in alle
richtingen uiteen, toen de deur kra
kend en splinterend voorover helde.
De kleine gangster trachtte tever
geefs de orde te herstellen. „Staan
blijven, staan blijven. Ik jullie alle
maal laten opsluiten" brulde hij, als
een wanhopige kakkerlak heen en
weer springend. Intussen gaf de de
tective zijn trouwe hulpje een te
ken, dat ze moest opstaan. Geza
menlijk sloop ons tweetal onopge-;
merkt door de verward door elkaar:
hollende kerels naar de gewezen deur,
stapten er overheen en kwamen nu
in een enorme fabrieksloods terecht
waar allerlei vreemde apparaten ston
den opgesteld, die er zeer gecompli
ceerd uitzagen. Hier en daar stonden
groepjes arbeiders in druk gesprek
gewikkeld naar de ravage te kijken.
Het duurde echter niet lang, of een
van hen, een boomlange kerel met 't
uiterlijk van een goed ontwikkelde
bulldozer, stapte op ons tweetal af.
„Wie zijn jullie? Wat moeten jullie
hier?" Piet Loeris glimlachte welwil
lend. „'ik kan geen twee vragen te
gelijk beantwoorden, broer, vetveeg"
antwoordde hij losjes: „Mijn oom Jo
han zei altijd: een vraag moet je
altijd beleefd beantwoorden, al is het
maar met een kopstoot. En zo is het"
De diepzinnigheid van deze woorden
ontging de reus ten enenmale, want
hij vatte de detective stevig bij de
borst en trok hem naar zich toe. ,,Ik
verlang een behoorlijk antwoord!"
bulderde hij. En dat kwam
