m
want ook Ford koos
LONGLIFE en vestigde
dit record* met een
gewone serie-wagen en
met een motor-olie die
iedereen kan kopen!
DE DIEVEN VAN DE MARSUPILAMI
IV EI
SE
Oude!
Alfredo
DE ZWARTE PIJL
Pelsjagers van Rio Pecos
A
Piet Loeris en de Vliegende Schammerakken
ALS U HET
VRAAGT
FREDERIK DINGEMANS
VRAAGT BESCHERMING
Irene (I)
je
ware
VRIJMOED-SCHIEDAM
Irene (II)
Don Carlos
U proeft
de moutwijn
ZATERDAG 11 APRIL 1964
door MARTIN MONS-
121.
„Dus was er nog een ander, die wist dat er uranium was gevonden
en dat dus die aandelen krankzinnig zouden stijgen, zodra dat bekend
werd? En hij is de man die ook achter die aanslagen op Dingemans
stond?"
„Neen, Susanne. Er was niemand die van die uranium vondsten
afwist, behalve Frederik Dingemans. En niemand, die het koste wat
het koste, die aandelen van de United in handen wou krijgen, behalve
hij."
„Maar dan... Ik begrijp het niet. Die aanslagen..."
„Camouflage, niets dan camouflage voor de al beraamde moord op
Mijnheer Frederik Dingemans haalt zijn schouders op.
„Niet het minste, inspecteur. Ik veronderstel die mulat. Hy zal die
douceurtjes wel op de onkostenrekening gezet hebben."
„Denkt u, dat hij daar geld genoeg voor had? By zijn arrestatie had hy
geen sou."
„Die meid zal hem wel uitgezogen hebben, denk ik."
„Hm, mogelijk. Maar de man kon toch altijd terugvallen op zijn last
gever? Die is toch al telkens over de brug moeten komen en niet zuinig
ook. Op de dag van haar dood kocht ze nog een bontjas van een paar
mille."
„Sloerie!" zegt mijnheer Frederik Dingemans en zijn anders zo joviale
stem is vol venyn.
„Tja," stemt Perquin toe, „het was een doortrapt schepseltje. Maar
de Dugommiers zijn rijk, nietwaar?"
„Puissant ryk."
„Nu, dan zullen we ons over hun beurs maar niet druk maken. U is
er toeh van overtuigd, dat de man het werktuig was van de familie
Dugommier
„Absoluut, inspecteur. Ik heb geen andere vijanden. Maar het zal na-
tuurlyk onmogelijk zijn te bewijzen dat ze iets met de zaak te maken
hebben, want die mulat zal hen niet verraden. U weet niet hoe sterk
daar de banden tussen meesters en bedienden nog zijn."
„Juist. De man kan natuurlijk niet op zijn eigen houtje hebben ge
opereerd, daar had hy het geld niet voor. Dat juffertje Bulters...,"
denkt hoofdinspecteur Pieter Auguste Perquin hardop.
„De ware schuldigen zijn de Dugommiers, niemand anders," herhaalt
Dingemans beslist.
„Tja, in dat geval... De moeilykheid is namelijk, mynheer Dingemans,
dat de enige overgebleven Dugommier een kind is. De rest van de fami
lie is meer dan vijftien jaar geleden bij een vliegtuigramp omgekomen."
„Hè? Wat? Maar daar begrijp ik niets van. Dan.... Nu begrijp ik er
werkelijk niets meer van, inspecteur. Men moet u verkeerd hebben inge
licht. Ik weet werkelijk niet..."
„Misschien weet ik het wel, mijnheer Dingemans, hoe de vork in de
steel zit," zegt Perquin allervriendelijkst. „Als ik u myn lezing hebt ge
geven, ben ik zeker, dat u het wel met mij eens zult moeten zijn. Het is
namelijk de enige oplossing."
„Nu, als u een oplossing weet. Ik ben op het ogenblik werkelijk
Dingemans schudt het hoofd.
(Wordt vervolgd)
u/ar eest
(ue hodden
nebben
waarschuwen, maak toen ik net kas
teel UITKWAM, NOORPE /K PE KJ3EET"
LfWEEH U(L UIT NET STRUIKGEWAS
KOMENf/K W/LOS GAAN ZJ EN OF Pi T
SOUS NET JSBN SEIN Mts
De Wadders
Lezers schrijven de krant
Het is dan weer zover, voor de zoveel
ste keer is prinses Irene, waar wij het
toch zo goed mee voor hebben, in op
spraak in de pers, voor radio en televisie.
Nu heeft ze dan weer geweigerd mee
te gaan naar Mexico, en als men dan de
dagbladen naklaat dan kan deze beslis
sing nogal ernstige gevolgen hebben voor
°ns land en voor ons Oranjehuis, nog
er§er, het zou, populair uitgedrukt, een
aanfluiting zijn voor de koningin en de
Prins. Nu weet ik het niet, maar ik ge
loof daar niet in. Ten eerste moet er heel
J'at gebeuren, willen ouders zich voor
nun kinderen schamen, laat staan dat er
een breuk ontstaat tussen ouders en kin
deren. Ten tweede wat zijn de werkelijke
redenen van dit bedanken geweest.
Is het bijvoorbeeld niet mogelijk dat
ook Don Carlos door de president van
Mexico uitgenodigd is en dat de regering,
nujns inziens juist dit geweigerd heeft?
Als dit zo is, is het dan zo gek dat
Prinses Irene er ook voor bedankt heeft?
En komt bij al die kritiek het katholieke
addertje weer niet eens boven het gras?
Ik bedoel men wil dit niet zo maar open
lijk zeggen, maar dat prinses Irene ver
anderd is van geloofsovertuiging wordt
haar nog steeds erg kwalijk genomen en
dat zal haar ook wel nooit vergeven won
den, ik verwijs alleen maar naar de ak-
tualiteitenrubriek „Memo" van de NCRV
van 8 april jl.
Neem nu ook eens dat verdrietig zijn
of met tranen in haar ogen de vliegtuig
trap opgaan van onze koningin, wordt lit
niet overdreven door de pers? We heb
ben 's avonds op de televisie in het jour
naal allen kunnen zien dat onze konink
lijke familie welgemoed en minzaam
lachend naar het vliegtuig liep.
Voor wat betreft het bezoek aan de
Paus kan ik kort zijn. Ik begrijp werke
lijk niet waar of men zicjj mee bemoeit
Is het niet zo dat prinses Irene afgedaan
heeft volgens „Memo", letterlijke her
haling, „wij hebben nu afscheid genomen
van onze prinses", dus waar haalt men
dan de moed vandaan om iemand te be-
Advertentle
(Niet voor niets kozen de Ford-mensen Long life.
Een olie, waarvan de véél langere levensduur al
onomstotelijk vaststond.een olie waarop ze
konden vertrouwen!
visco-static
LONGLIFE
^Wereld-afstandsrecord te Miramas(Fr,)metTaunus 12 M over 300.000
km. Slechts 16x werd olie ververst: dat is om de 19.000 km. 108 Inter
nationale records werden gebroken.
kritiseren, laat men dan eerst maar eens
de hand in eigen boezem steken, voor
aleer men een anders leven kapot pro
beert te maken.
Enfin, genoeg hierover, want we hun
nen zo nog wel een poosje doorgaan met
het de koninklijke familie moeilijk te
maken alleen spreek ik de wens uit dat
men nooit voor elkaar zal krijgen om de
zo vaak uitgebroken breuk in het
Oranjehuis erdoor te krijgen, want dit
zou alleen maar een triomf zijn voor hen
die al dit gif er uitspuien. Misschien
kan er na afloop een goed verhaal uit
komen met bijvoorbeeld als titel: „De
opgejaagde Oranjetelg". Wel wil ik gaar
ne blijk geven van mijn instemrfiing met
uw artikeltje Irene II van woensdag 8
april jl. dit geeft een eerlijke en ver
antwoorde buk op het probleem. Daarbij
is het voor mij een teken van goede jour
nalistieke verantwoordelijkheid. Bravo,
u uknt hier alleen maar een goede kring
van abonnees van krijgen.
A. HOUTKAMP
Naschrift van de redactie: Om on
nodige misverstanden te voorkomen
delen wij mee. dat van een uitnodiging
aan Don Carlos om mee naar Mexico
te gaan nimmer sprake is geweest.
Ook heeft hij die wens niet kennen
gegeven. Dank voor uw instemming.
Advertentie
MENTMOLPILtETS
I Teder» hoest en Keelpii
V Uitwerking frappant
rr
I.JfHj
maar in het bijzonder voor onze zo ge
liefde vorstin, om haar duidelijk te ma
ken dat wij juist nü, in deze voor haar
zo moeilijke dagen, hechter dan ooit
naast haar staan en begrip hebben voor
de moeilijkheden die zij thans als moe
der en vorstin te verwerken heeft- Haar
het gevoel te geven, dat zó zij ooit
het idee mocht hebben alleen te staan,
heel het Nederlandse volk nog achter
haar staat, dat wij allen met kaar mee
leven.
Ik weet niet hoe U hier over denkt, het
is maar een suggestie, maar ik gevoelde
behoefte deze aan U kenbaar te maken.
Natuurlijk zal zo'n oproep tot een onge
looflijke chaos leiden in en rond Soest-
dijk, maar wat geeft dat? Laat het eens
een heerlijke chaos worden van duizen
den en nog eens duizenden getrouwen,
die laten zien dat ze toch altijd nog trots
zijn op hun koningin en vorstenhuis.
Als men in Rusland zeven a acht uur
kan defileren op de bekende een-meidag
op het Rodeplein, als men op Cuba naar
redevoeringen van Castro van pak weg
vijf a zes uur aan een stuk kan luiste
ren, kunnen wij de verjaardag van onze
vorstin dan niet eens wat uitbundiger
vieren vooral in deze voor de Koningin
zo zware dagen waarin zij zich mis
schien wel eens afvraagt, zou het
misschien maar niet beter zijn het konink
rijk af te schaffen en er een republiek
van te maken, zijn we nog wel gewild
in Nederland?
En daar moesten wij, die Haar en Haar
gezin nooit willen laten gaan, nu eens
een duidelijk en overtuigend antwoord
op geven. Juist op die dertigste april!
Leve de Koningin.
J. F. Simons.
Als abonnee van uw blad, ben ook ik,
als zo vele andere Nederlanders, zeer
getroffen door de onprettige verwikke
lingen, welke zich de laatste tijd in en
om ons vorstelijk huis afspelen en die in
het bijzonder, voor onze koningin! wel
zo'n pijnlijk karakter moeten hebben.
Duidelijk bleek dit wel in de berichten,
dat H M. met betraande ogen in het vlieg
tuig stapte.
Al zijn wij dan misschien vrij „nuch
tere" mensen hier in dit lage landje, toch,
wanneer het ons koninklijk huis aangaat,
blijken wij ineens heel anders te worden-
Dit bleek kortgeleden nog, toen die
emotievolle nacht rond Soestdijk, duizen
den op de been of achter hun kijkkastje
in spanning de gebeurtenissen volgden,
welke zo direct ons vorstenhuis aan
gingen.
Maar vooral, nu we onze lieve vorstin
zagen huilen, zagen, dat ook zij echt ver
driet kan hebben, gaat er toch iets in je
om. Zou je iets willen doen. En toen
rees bij mij de vraag, kunnen wij dan
niet iets doen?
30 april is onze koningin jarig. Zou dit
nu geen mooie gelegenheid zijn, om on
ze aanhankelijkheid weer eens duidelijk
tot uiting te brengen Als heel Neder
land nu eens, weer of geen weer, in mas
sa optrok, met oranje en bloemen, naar
paleis Soestdijk, om daar een alles over
treffende manifestatie te geven van onze
trouw en liefde voor ons Oranjehuis,
Enige tijd geleden kreeg een Neder
lands dagblad( ik meen het Parool)
een rake veeg uit uw „Opzij van het
nieuws"-pan, doorgaans een bijzonder
lezenswaardige rubriek, omdat het des
betreffende blad de verloofde van prin
ses Irene, prins Hugo noemde in tegen
stelling tot het uitdrukkelijke verzoek
van de prinses. Zij wilde graag dat
hij Don Carlos genoemd werd en Uw
opmerking was daarom bijzonder op
zijn plaats. Tot mijn verassing echter
bent U in het nummer van vandaag
de naam prins Hugo. Omdat dit po de
voorpagina maar liefst 9 keer gebeurt,
kan ik dit niet als een vergissing ac
cepteren. Nu de stemming in Neder
land door de jongste gebeurtenissen min
of meer anti- Don Carlos is geworden,
lijkt het er veel op dat U de huik
naar de wind hangt en aan het boe
geroep mee gaat doen door lekker Hu-
go i.p.v. Carlos laat drukken. Zeker we
ten doe ik dit niet en daarom oordeel
ik ook niet; in ieder geval is Uw hou
ding niet bepaald consequent.
P M. Mul
Naschrift van de redactie:
Wij betreuren het, dat één dag in
ons blad Don CARLOS PRINS Hugo werd
genoemd. Voor de hoofdredactie was
hier sprake van een overmachtssitua
tie. Gelukkig hebben wij daarna de vol
gende dag een einde kunnen maken.
Advertentie
MOCO
Naae. de
Meree... dot is
A/er.' ceeM d*2uP-
pgl sewz/A/<=
-eek.' zo ucfpx,
3/y oA/S DOEL!.
Melaas\ op üit ogsmbliu
NOG, IK UN N EN
IK BESLOOT ONMIDDELLIJK. NAAJZ 8EKS&JJ
cmu TB VERTREKKEN OM JUUJB TE
...WANT NU ZAL HU
WANTROUWENP WORPEN
EN ZICH WEL EEN TUD
7E KALM HOUDEN
WEET DE WAT WD
GAAN DOEN, P/ERE-
iv/err r*
O DA W/J
GAAN NAAK HET
KASTEEL. TE
RUG EN lEKkER
SLAPEN IN
SEP JE,
NEEN/ WE GAAN MEE/K
TERUG NAAK PE STRUIK
ROVERS MET EEN
BEETJE GELUK ZUUBN
WE TENSLOTTE WEL
WETEN KOMEN.
MANNETJE 15/
DIJ VERGEET EEN PNG, PAT tS.
PAT WEPE SOUPEN SOKAAL
AAN DE STRUIKROVERS MOE-
7EN BROVtSEN. ALS WE NAAR
ze teruggaan!
in aar GETAL WORDT HET TUD
OM OP WEG TE GAAN/MOR NET]
AANBREKEN MN DE PAG
ZULLEN WE NIET IN BER&SN-
DAAL ZJJN
DUIST/
Snundë
46. „Alle donders, moeten we ons rustig laten
afslachten?" bromde Old Death. „Vertrouw maar
op mij," stelde de kapitein hem gerust. Daar ko
men ze weer aan; ik moet nu weg." Daar kwam
de troep inderdaad weer aan dek. De kapitein fluis
terde de conducteur iets in en verdween haastig.
De conducteur spoedde zich naar de stuurman in
wiens gezelschap de twee dekknechts zich bevon
den. Even later zag ik, hoe zij bij het rustige deel
der passagiers rondgingen en allen iets influister
den. Dezen verzamelden zich op het voordek. „Dat
is hem!' schreeuwde mijn tegenstander van giste
ren, op mij wijzend. Een spion van de Noordelijke
Staten, die het met Juarez houden. Gisteren was
hij nog als een fijne meneer gekleed en nu heeft
hij een trapperspak aan. Waarom verkleedt die
vent zich? Mijn hond heeft ie doodgeslagen en ons
hebben ze met hun revolvers bedreigd." „Het is
een spion! Weg met hen! Hang ze op!" riepen de
overigen door elkaar. „Wat is er aan de hand, he
ren?" riep de kapitein vanaf de brug. ,,Ik wil orde
en rust aan boord!' „Bemoei je er niet mee," brul
de er één. „Wij willen ook rust en daar zullen we
nu even voor zorgen!" De kerels drongen op.
32. Terwijl Sientje haar vermoeid-
de leden op het mollige gras etaleer
de, keken Piet Loeris en Hat Si Kee
eens om zich heen. Plotseling greep
de kleine oosterling de detective bij
de mouw. „Mijn zien lichtje bran
den" mekkerde hij opgewonden:
„Flakkerlichtje! Gaan aan en uit!"
De vermaarde speurder schudde het
hoofd. „Hoe kan dat nou!" 't Is
klaarlichte dag en dan zie je alleen
maar de zon!" „Mij toch zien, grote
mandarijn!" hield Hat Si Kee vol.
Met de hand voor de ogen zocht Piet
Loeris de hem aangewezen richting
af: „Je hebt gelijk", mompelde hij
opeens: „Maar volgens mij is dat
licht, dat door water weerkaatst
wordt! Sta op, Sientje! Moeizaam
hees zijn trouwe hulpje zich weer
overeind. De theorie van de detective
bleek juist te zijn, want nadat ze
zich nog een uurtje door het gewas
hadden geworsteld, stonden ze eens
klaps aan de oever van een groot
meer, dat lustig door de zon werd
beschenen. „Wat ga je nou doen,
Sientje?" vroeg Piet Loeris verbaasd
want zijn trouwe assistente was
begonnen, haar schoenen uit te trek
ken. „Pootje baaien, meneer Loeris!
lachte Sientje: „Dat heb ik in geen
jaren meer kunnen doen en dit is
m'n kans!" „Kleine Lotusknop voor
zichtig zijn", fluisterde Hat Si Kee
anstig: „Mij water niet vertrouwen.
Zitten veel on,gedierten in!" Maar
Sientje had deze woorden niet eens
gehoord. Een ogenblik later stond ze
tot aan de kuiten in het koele nat
„Heerlijk!" juichte ze: „O, meneer
Loeris, wat doet me dat een goed!,
Ik voel allemaal nieuwe krachten in
me opkomen!" Ze had er geen besef
van, dat ze die nieuwe krachten bin
nen de minuut hard nodig zou heb
bel
