Bokma
FRANSE bisschop over
DE KERNW apendreigin g
j?£)e mensheid
als
een
volk
gedraagt zich
van molle
Angst
Gedicht
Om nooit te vergeten...
TIK
MARTINI
Negerpredikant
over de schepping
taaavfl*
Ruim Zicht99
Dp Groene
Vrij Nederland99
„De nieuwe Linie99
Haagse Post'
Liturgische week
kalender
Middelhuis gaat
N.K.V verlaten
ZATERDAG 11 APRIL 1964
PAGINA 9
G1 isteren hebben we thuis
f hooglopende ruzie ge
had", vertelde een eer
zaam huisvader mij, „en u
raadt nooit waarover. Het
liep zo hoog dat ik Hans en
Jettie naar bed heb gestuurd,
hetgeen gezien hun leeftijd,
14 en 16, een wat merkwaar
dige zaak is. Het onderwerp
^as Adam en Eva en de
Schepping en de meningen
Waren zo verdeeld dat er
geen verzoening meer moge
lijk was. Mijn vrouw kreeg
het op het laatst op haar
Zenuwen. Het was nog moei
lijker dan een middeleeuws
concilie."
De verdrijving van Adam en Eva
uit het paradijs, fresco van Ma-
saccio in de kerk van de H. Car-
mina in Florence.
Al moeten wij 't scheppings
verhaal en de geschiede
nis van Adam en Eva
niet opvatten als een his
torische en dus letterlijke waar
heid, daardoor wordt aan dat
verhaal noch de zin noch de
schoonheid ontnomen. Daarom
doen wij deze indringende be
schouwing van rector Coppes
vergezeld gaan van een prach
tig vers, waarin een negerpre
dikant de schepping beschrijft.
Een en ander uit het boekje
„Laat mijn volk gaan" van
James W. Johnson. Van deze
versie bestaat ook een gram
mofoonplaat.
Er is geen enkele reden tot
onrust. Maar het is wel heel
goed dat ouders kennis nemen
van wat er over deze zaken
wordt geleerd. Dat kan
tegenwoordig op allerei ma
nieren. Ze kunnen dan
verder best „Die Schöpfung"
blijven beluisteren en hun
kinderen kunnen zich best
verder verdiepen in de na
tuurwetenschappen. Ze zul
len er allen verwondering en
verbazing om de Schepper in
vinden. En daar gaat het
maar om.
D. COPPES, pr.
En God deed een stap in de ruimte,
en Hij keek om zich heen en zei:
Ik ben alleen
Ik ga me een wereld maken.
En zover het oog van God kon zien,
was alles donker.
Toen glimlachte Hij,
en uit het donker spoot licht,
en het donker stroomde terug naar de ene kant,
en het licht straalde aan de andere.
En God zei: Ha, dat is goed.
Toen nam God het licht in Zijn handen,
en God kneedde het licht
om er de zon van te maken;
en Hij maakte de vlammende zon vast aan de hemel.
En van het licht dat over was gebleven,
maakte God een fonkelende bal
en die gooide Hij tegen het donker.
En overal in de nacht spatten de sterren en de maan.
En toen wierp God de wereld
midden tussen het licht en het donker.
En God zei Ha, dat is goed.
Toen hief God de arm op en bewoog Zijn hand
boven de zee en boven de aarde,
en Hij zei: breng voort, breng voort!
En nog voor Hij zijn hand had laten zakken,
waren er vissen en vogels,
en vee en wilde dieren.
Ze zwommen in de zee en de rivieren,
ze slopen door de wouden en de bossen,
ze kliefden de lucht met hun vleugels.
En God zei: Ha, dat is goed.
Toen ging God wandelen,
Hij keek om zich heen
naar al wat Hij gemaakt had.
Hij zag Zijn zon,
Hij zag Zijn maan,
Hij zag Zijn sterretjes,
Hij zag Zijn wereld
met al die levende dieren
en God zei: Ik ben nog steeds alleen.
Toen ging God zitten
tegen de helling van de heuvel, waar Hij kon denken;
aan de oever van een grote, diepe rivier ging Hij zitten,
met het hoofd in de handen.
God dacht en dacht
totdat Hjj zei: Ik ga me een mens maken.
En op de oever van de rivier
knielde Hij neer:
de grote, almachtige God,
die de zon had aangestoken en aan de hemel gezet,
die de sterren had gegooid tot in de verste hoek van de nacht,
die met zijn hand de aarde had gevormd,
die grote God knielde neer in het stof
en als een moeder die zich buigt over haar kindje,
kneedde en kneedde Hij in dat hoopje klei
totdat het Zijn eigen beeld droeg.
Toen blies Hij de adem des levens er in,
en de mens werd een levend wezen.
Amen. Amen.
VERFIJNDE
TAFELSFEER
Hebben Adam en Eva
nu bestaan of niet?
Deze vader zal niet de eerste, ook
™et de laatste zijn, die geschokt
wordt door mededelingen van een
zoon of een dochter over godsdiensti
ge aangelegenheden. Het is bijna aan
he orde van de dag dat schoolgaan
de kinderen op de meest onver
dachte momenten nieuwe visies ter
Wel leggen, waarvan ouders ten zeer
ste in de war raken.
Hel is misschien toch wel nuttig dit
verhaal over Hans en Jettie verder
te volgen. Het is maar één verhaal,
thaar het zal overeenkomsten verto
gen met alle andere.
B sfeer was die avond al een beetje
gespannen, omdat de kinderen graag
onanza op de televisie wilden kijken
vader besloten had de nieuwe stere-
hin »e uitvoering van „Die Schöp-
die hij op zijn verjaardag had
dro ?sen nu eindelijk eens helemaal te
ru'aifrn- De kinderen trokken zich te-
Ze legen een uur of negen kwamen
De z,oa gewoonlijk een kop thee halen.
"as kondigde juist aan dat God zag
v' es zeer goed was bij het einde
"e_ vijfde dag. En dat Hij nu op de
ke dag besloten had de mens te ma-
Vader vroeg waarom ze niet bleven
luisteren. Het was toch zo mooi. Hans
mokte dat hij er niet veel aan vond. En
Jettie liet toen de bom barsten. Ze zei:
„ik snap niet hoe u daar nog naar
kunt luisteren. Al die onzin. De wereld
is helemaal niet in zes dagen gescha
pen. En de mens is geëvolueerd uit de
dieren. En niet uit een beetje klei ge
maakt. Belachelijk. En er waren mis
schien wel helemaal niet twee eerste
mensen. Daar weten we niets van.
Adam en Eva is maar een fantasie
hoor. Ik snap niet dat u zich daar nog
mee bezig houdt".
Ze zei het op zo'n eigenwijze en ran-
cuneuse manier dat alle ingrediënten
voor een conflict aanwezig waren: be
lediging van de esthetische gevoelens
der ouders, opstandigheid over gemiste
Bonanza-avonturen, minachting voor
het gebrek aan kennis bjj de ouders,
schijnbaar gebrek aan respect voor de
bijbel bü de kinderen.
Advertentie)
Oude genever Bessen rood Citroen jenever
(Van onze Parijse correspondent)
dP i RIJS' 10 aPril Mgr. Guilhem,
')1lslj!'h°P van Laval in Noordwest-
«mjk, heeft een herderlijk schrij-
,j; gepubliceerd dat tot ver buiten
L-f h'eeees de aandacht heeft getrok-
j,„ sowel door de aard van het be
rt-"•.e onderwerp: De kernwapen-
„„„Weg. a's om de wijze waarop dit
jf 'neem behandeld wordt. Maar voor-
ha o° omdat het schrijven onmisken-
tev?n,s ingrijpt in het openbaar
vetensdebat dat in Frankrijk gaan-
Sln"s de eigen Franse nationale
Kernbewapening op stapel werd gezet.
rmih^rn-evvapening' 20 vangt mSr-
v» &hZ1J«schriiVCT aan, hleft bo
ven het hoofd van ieder der drie mil-
men iJ ,e wezens een monster
achtig zwaard van Damocles opge-
v,61?' e'?e...*5arnpen, het oostelijke
en het westelpke, beschikken over
genoeg kernwapens om elkaar ten
minste tachtig maai te vernietigen.
Maar, aldus mgr. Guilhem, de mins-
heid is verdoofd, zij geeft er de voor
keur aan het met te weten zii le
vert zich, met handen en voeten ge
bonden, over aan het fatalisme, zij
gedraagt zich als een volk van mol
ten. De bisschop tewaagt in dit ver
band van een desintegratie die sub
tieler dan die van het atoom 'reeds
de zielen heeft getroffen.
!n het vervolg van zijn schrijven
Jbgt mgr. Guilhem: „Omdat de apa-
{bi.e, de onverschilligheid, de onwetend-
ne'd, de particuliere belangen nog zo
2°NDag 12 april: 2e zondag na Pasen,
f'gen Mis: credo; prefatie van Pasen
Wit
Baandag: H Hermeneglldus, martelaar:
-J's Protexisti; prefatie van Pasen Rood
Haarlem. Utrecht, Roermond: H Justinus
Martelaar: eigen Mis: 2e geb H Hermene-
g,|dus Rood
Bi£sdag H Justinus, martelaar, eigen
2e geb H H Tiburtius en gezellen
Prefatie van Pasen Rood
**aarlem Utrecht Roermond H Lidwi
maaSd. eigen Mis; 2e geb H H Ti bui
tu!s_>en gezellen prefatie van Pasen V9
reda Groningen Den Bosch Rotter
pok0 ,H Lidwina maagd; eigen Mis; 2e
|*b H Justinus; 3e geb H H Tiburtius
gezellen; prefatie van Pasen W1t
^va!l1SI?.DAG Mis van de zondag: prefatie
an Pasen Wit
van de zondag: prefatie
n Pasen Wit
M,s van de zondag; 2e geb H
cetus; prefatie van Pasen Wit
onE??AG M,ii vap da H Maago Maria
Marl*Pt,fatie van de H Maagd
jj~'*a Wit
Mis Co H Ursmarus. bisschop, oelijder
Wit erd°tes Tui: prefatie van Pasen
^ONdac ,n
eigen aPnl: 3e zondag na Pasen
Wit eredo: prefatie van Pasen
overheersend lijken, moeten de alarm
kreten schallen over onze steden en
landauen voordat het te laat is". En
na om steun te hebben gevraagd voor
de actie van „Pax Christi" stelt de
bisschop o.a. de volgende vragen ter
overweging aan de orde:
„Hoe valt de hypothese van een
atoomoorlog te rijmen met de allertra-
ditioneelste leer die eerbiediging eist
van ieder onschuldig leven?"
„Heeft de wetenschap, om haar
vlucht te kunnen nemen, de ontwikke
ling van de kernbewapening nodig als
onmisbare gangmaker?" (Een van de
argumenten die in Frankrijk dienst
moeten doen voor de verdediging van
de Franse nationale kernbewapenings-
politiek.)
„Is de enorme inspanning der rijke
volkeren voor een kernbewapening, die
in hun gedachten slechts testemd is
om af te schrikken, geen collectief de
lirium, zichtbaarste merkteken van de
erfzonde; en is zij niet tevens een mon
sterachtig frauduleuze verduistering
van ge^en, gepleegd ten nadele van
de werken der beschaving en de hulp
aan de arme landen?"
Tot besluit stelt mgr. Guilhem de
vraag of de christenen niet al te zeer
de kracht van de geestelijke wapens
hebben miskend, de macht van de lief
de en van de waarheid, die het de eer
ste christenen mogelijk heeft gemaakt
aan drie eeuwen onderdrukking weer
stand te bieden. Er waren martelaren
en risico's ongetwijfeld, aldus de bis
schop van Laval, maar brengen onze
moderne oorlogen er niet oneindig veel
meer mee? Waar bevindt zich de doel
treffendheid? Waar is het realisme?
Zou, aldus mgr. Guilhem tot besluit,
een waarlijk christelijke opvoeding
niet gericht moeten zijn op het smeden
van vrije en ontembare zielen, die in
staat zijn geestelijk verzet te bieden
aan iedere eventuele overweldiger, aan
iedere schennis van de rechten van de
menselijke persoon?
..P'I^KEH'r, li april De heer J. A.
Middelhuis, voorzitter van het Neder
lands Katholiek Vakverbond, e-af over
enkele maanden met pensioen. Aldus
niikt uit een artikel in het extra-num
mer van „Ruim Zicht", officieel or
gaan van hef N.K.V., over „Vakbewe
ging nu."
Het extra-nummer, dat in een op-
iaag van brjna een half miljoen exem
plaren is verschenen, en dat aan alle
leden van het vakverbond wordt toe
gestuurd. besteedt ruime aandacht aan
de nieuwe structuur van het vakver
bond. Er komen actuele problemen, als
die van de lonen, de woningnood en
de medezeggenschap aan de orde Ver
der worden de instellingen van het
N.K.V. in het licht gesteld.
Het blad telt vierentwintig pagina's
en is geheel in koperdiepdruk uitge
voerd. Er is in ruime mate gebruik
van kleur.
fAdvertentie
Elke LVEH .olis is «nnstdelend
Het was veel te veel om goed te
verlopen. Het werd een onevenwichtige
discussie die helemaal vastliep in aller
lei verwijten over en weer en die ein
digde met dat bijzonder zwakke argu
ment van de kant van de vader dat hij
er verder niets meer van wilde horen
en dat ze maar naar bed moesten
gaan.
Gelukkig hebben de vader en de moe
der uit dit verhaal later in bed nog een
nagesprek gehouden, waarbij ze tot de
conclusie kwamen dat ze toch wel voor
een groot gedeelte ongelijk hadden. Ze
hadden nooit moeite gedaan zich goed
op de hoogte te stellen van de nieuwe
re opvattingen. Ze hoefden toch niet
bang te zijn dat ze hun gezag bij de
kinderen zouden verliezen als ze van
die kinderen iets konden leren. En het
was toch ook duidelijk dat nieuwere op
vattingen over bijbeluitleg niet hoefde
te betekenen dat men minder eerbied
had voor de eigenlijke inhoud van de
bijbel.
Toen ze tot die conclusies waren ge
komen was het eigenlijk te laat om nog
met Hans en Jettie te gaan praten.
Dat gebeurde daarom de volgende
middag aan tafel. Ze hebben grootmoe
dig hun ongelijk bekend. En toen hebben
de kinderen grootmoedig toegegeven
dat ze het wel allemaal wat eigenwijs
verteld hadden en dat het idioot is om
vanwege die nieuwe opvattingen dat bij
belverhaal over de schepping niet
mooi te vinden. Eerlijk gezegd had de
godsdienstleraar dat juist heel duidelijk
gezegd. Ze hadden zelfs in de les be
halve een plaat van een negerdominee,
die het scheppingsverhaal nog veel na-
iever vertelde dan de bijbel zelf, ook
gedeeltes uit „Die Schöpfung" gedraaid
en het was erg mooi geweest. En om
dat zowel de ouders als de kinderen
zich schaamden over hun domheden
werd het een hele gezellige maaltijd.
Toen Hans bij het dessert de hele op-
scheplepel van de yoghurt in zijn grote
mond stak lachte iedereen en zei moe
der dat ze toch veel eerder op het idee
had moeten komen dat hij van een aap
afstamde. Waarop Hans repliceerde
dat dat een belediging was voor haar
en voor vader omdat vast stond dat el
ke nieuwe generatie weer een stapje
verder van de aap af evolueerde.
Waarop er een vriendschappelijk ge
vecht ontstond tussen vader en zoon om
uit te maken wie er de grootste aap
was.
Dit verhaal heeft een happy end
ing. Dat kan niet van al dit soort
verhalen gezegd worden. Het is
eigenlijk vreemd: de meeste
ouderen laten zich toch niet zoveel ge
legen liggen aan die oude scheppings
verhalen van hun schooltijd. Ik denk dat
er niet zovelen zijn die dat allemaal nog
eens nalezen in de bijbel en er dan re
ligieus over nadenken. Het kan toch
niet iets dierbaars zijn dat hen ontno
men wordt, zoals dat het geval kan zijn
met bepaalde gebruiken en devoties in
de kerk. Er zijn bepaalde mensen die
het jammer vinden dat de Maria-vere-
ring verandert, dat de heiligen minder
aandacht krijgen van de jonge genera
tie, dat de H. Hart-devotie kennelijk op
retour is of zich minstens wijzigt. Het
is best te begrijpen dat dergelijke din
gen pijn kunnen doen.
Maar Adam en Eva en het
scheppingsverhaal maakten toch op
geen enkele manier deel uit van een
devotie, dat wil zeggen van een religi-
euse beleving? Waarschijnlijk heeft de
ontstemming van vele ouderen een be
paalde angst als diepste oorzaak: wij
hebben het vroeger allemaal anders ge
leerd, is dat nu opeens niet meer
waar, wat is er dan nog wel waar? En
daarvan is weer de oorzaak dat het
godsdienstonderricht vroeger te ratio
nalistisch, te statisch is geweest.
Laten we toch eens eerlijk zijn en
ons afvragen wat we nu eigenlijk doen
met zoiets als het scheppingsverhaal.
Is het juist niet veel zinvoller als we
het op de nieuwere manier mogen be
kijken?
Het verhaal uit de eerste hoofdstuk
ken van de bijbel is niet verteld
als een historisch verslag van de
gebeurtenissen. Het is een soort
gedicht, een parabel, die gemakkelijk
te onthouden is en die men aan elkaar
van geslacht tot geslacht kon doorge
ven. Er staat niet in hóe God de wereld
precies gemaakt heeft, maar dat Hij
de wereld gemaakt heeft.
Ook als we het allemaal nauwkeurig
zouden weten: de wordingsgeschiedenis
van de wereld en de evolutie van de la
gere naar de hogere diersoorten, dan
nog is het zinvol en mooi om het schep
pingsverhaal te vertellen op de manier
waarop het in de bijbel gebeurd.
Niemand is ooit gelukkig geweest
met het verhaal van Eva, die uit een
rib van Adam gemaakt wordt, als
een versiag van een gebeurtenis die
zich zo zou hebben afgespeeld; wél
als een dichterlijke weergave var, de
blijdschap over het feit dat God men
sen gemaakt heeft, die helemaal bij
elkaar hoorden, „van hetzelfde vlees
waren," omdat het niet goed is dat
de mens alleen is. Het scheppings
verhaal uit de bijbel leert dat alles
uit God voortkomt. Dat mag best
eeuwen geduurd hebben en langs een
hele geleidelijke weg gegaan zijn. Als
w geloven van de bijbel dat het alle
maal komt van een persoonlijke God,
die het gemaakt heeft.
Het leert ook dat mensen door God
gemaakt zijn naar zijn beeld en gelijke
nis. ten zeerste onderscheiden van de
dieren, met het vermogen om lief te
hebben, met geest, met de mogelijkheid
om bij God te zijn, zelfs met de moge
lijkheid voor ot tegen dat bij God zijn
te kiezen. Of het lichaam van die mens
nu zich langzaam heeft ontwikkeld uit
het lichaam van dieren, is voor de bij
bel niet interessant. Het verhaal van
de stof, waaruit Adam gemaakt zou zijn,
spreekt dat niet tegen, bevestigt het
ook niet, het zegt alleen maar dat God
mensen gemaakt heeft, die ook licha
melijk wezens zijn.
Het is op geen enkele manier weten
schappelijk duidelijk hoe die evolutie in
zijn werk is gegaan en of er op een be
paald moment twee eerste mensen wa
ren Waarschijnlijk is dat niet. Maar
het is ook niet belangrijk voor de reli
gie, alleen maar voor de wetenschap.
Vooi de religie is belangrijk dat God
die overgang van dieren naar mensen
(als die er is) heeft opgenomen in zijn
scheppingsplan en dat Hij op duidelijke
manier de mens tot mens maakte.
Het verhaal van de zondeval zegt
niet meer en niet minder dan dat de
eerste mensen zich van God hebben af
gekeerd en dal daarom zij en de men
sen die na hen komen in en toestand
zijn van neiging om zich van God af te
keren en van lijden, en dood, wat aan
vankelijk niet Gods bedoeling was. Dat
dit gebeurd zou zijn via de befaamde
appel neemt niemand als een historisch
feit, maar als een inkleding van deze
waarheid in een concreet verhaal.
Naar de kern van de heilsboodschap
over God als Schepper is er niets ver
anderd, en er is geen enkele reden tot
angst. Juist veel eerder tot opluchting en
tot vreugde. Allerlei merkwaardige twij
fels over de vreemdsoortigheid van het
scheppingsverhaal kunnen rustig ver
dwijnen nu we dit weten. En de bele
ving van de geloofswaarheid van God
als Schepper hoeft er niet onder te lij
den. Integendeel. Als we kennis nemen
van wat de wetenschap steeds verder
ontdekt aan de wordingsgeschiedenis
van de wereld, krijgen we steeds meer
ontzag voor dit wonder van het ont
staan van alle leven. Als je dan weet
dat je mag geloven dat dit alles van
een God is die ons speciaal heeft opge
nomen in zijn scheppingsplan en die
wij Vader mogen noemen, gaat het
steeds belangrijker voor je worden.
(Advertentie)
fROOI
jj! jj L
bj
1*B«WKCTM
Een hotel... een lounge... nieuwe kennissen en oude be
kenden. Tussen komen en gaan leiden onze verschillende
reisroutes steevast naar de gulle ontspanning van een
zonnige Martini. Gekoeld? Met soda? „On the rocks?"
Toost maar en proef met smaak. Wij smaken de gulden
geneugten van Martini Vermouth. Proost.
MARTINI Iets bijzonders bij elke gelegenheid!
ROSSO, BIANCO EN EXTRA DRY
iiiiiiiiiiii mi imiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiii in milium min min hui iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii nu iniiiiiui in ii iHiiiiiiiiMiiiii ii ui ii iiiiii'iiiii'
ciósk
„Ruim Zicht", vroeger het kaderblad
van het N.K.V. is onlangs verschenen
in een geheel nieuwe, bijzonder aan
trekkelijke opmaak en in een oplage
van 350.000 exemplaren. Het wordt
„het" ledenblad. Wij mogen er alle
goeds van verwachten, want het ziet er
zeer goed uit. Alleen de toon is nog
wat benauwd, gezien dit nogal eng ge
luid over de televisie:
De regering heeft aangekondigd,
dat zij maatregelen overweegt om te
levisie-uitzending vanaf een eiland
voor de Nederlandse kust te verhin
deren. Wij vinden dit een verheugend
teken. Er is een leemte in onze wet
geving, als een particuliere organisa
tie vanuit zee in een land dingen kan
gaan doen, die in dat lana verboden
zijn. Het is goed als in deze leemte
wordt voorzien.
Maar afgezien daarvan vinden wij
het voornemen van de regering ver
heugend, omdat het tegen de com
merciële televisie gericht is. Wij heb
ben niet de minste behoefte aan com
merciële televisie. Een invloedrijk me
dium als de televisie (en wie zal be
twisten dat dit medium zéér invloed
rijk is?) behoort niet in handen te
zijn van personen, wier bedrijfsvoe
ring uitsluitend op winst gericht is.
Weet „Ruim Zicht" eigenlijk wel, dat
b.v. alle Nederlandse kranten een „be
drijfsvoering hebben. (N.V.'s) die uit
sluitend op winst gericht is" en dat
daarbij ook „De Volkskrant" behoort?
Ook „De Groene Amsterdammer" kan
de kwestie Irene natuurlijk niet laten
liggen. Zij komt daarbij en dat is
voor „De Groene" bepaald opzienbarend
tot de volgende waarderende regels
over koningin Juliana.
De koningin heeft, zo is gebleken,
er niet van willen weten dat prinses
Irene (in het bezit van ai haar rech
ten!) zou deelnemen aan een earlisti-
sche landdag, die op 5 mei a.s. in
Spanje zal worden gehouden. Zij zag
hier terecht constitutionele bezwaren,
en ze heeft ook naar dat inzicht ge
leefd. Zij wist dat ze aldus voor het
front van het Nederlandse volk en alle
buitenlandse belangstellenden een
breuk met haar dochter riskeerde. Dat
de koningin daarvoor niet is terug
geschrokken, houdt in dat haar, om zo
te zeggen, een pluim op de kroon
moet worden gestoken. Ze heeft in
menselijk opzicht een krachtstuk uit-
tAdvertentiei
gehaald, die alle respect verdient. We
zouden er eerlijk gezegd niet zo erg
van hebben opgekeken als zij onder de
gegeven omstandigheden het staats
bezoek aan Mexico had laten afweten.
Men moet zich even voorstellen wat
het betekent als men, met een behan
deling achter de rug zoals de koningin
die van haar dochter heeft moeten
ondergaan, een officiële toer van glim
lachjes en handenschudden moet on
dernemen.
Tot welke felle en verbitterde com
mentaren de kwestie Irene soms aan
leiding geeft, bewijst Mathieu Smedts in
„Vrij Nederland":
Deze hele potsierlijke geschiedenis,
die het Nederlandse volk nu al maan
den bezighoudt, en waaraan naar wij
vrezen nog geen einde is gekomen, is
te wijten aan de hersenschimmen van
een jongeman die zonder deze verlo
ving in vergetelheid zcu zijn blijven
leven. Het is triest, maar waar. Een
buitenlandse heer van adel wil in
Spanje kroonprinsje spelen en Neder
land staat op zijn kop.
„De Nieuwe Linie" publiceert deze
week een pittig stukje over de Nijmeeg
se universiteit:
Een van de oude kwalen, waarvan
de Nijmeegse Universiteit te lijden
heeft, is de touwtrekkerij om bepaal
de hoogleraren-zetels tussen reguliere
en seculiere instanties. Het is al va
ker voorgekomen, dat de meest ge
schikte kandidaat niet kon worden
benoemd, omdat zekere orde op de
betreffende leerstoel meende recht te
hebben. Er werden wel hoogleraren
aangesteld op grond van andere mo
tieven dan hun wetenschappelijke be
kwaamheid. Op het ogenblik in Nij
megen een pastoreei instituut in op
richting, waarvoor drie nieuwe do
centen zullen benoemd worden. (Waar
om weer allemaal clerici?). Een psy
choloog, een socioloog en een theoloog.
Voor de laatste functie die van
pastoraal-theoloog wordt prof. Haars-
ma van het Utrechtse theologicum ge
noemd. Een alleszins respectabele
naam. Prof. Haarsma heeft zich als een
voortreffelijk theoloog doen kennen.
Het is alleen bijzonder jammer, dat
deze benoeming van een onprettig be
richt is vergezeld gegaan. Uiteindelijk
zou een eigen-kerk-politiek de door
slag hebben gegeven, terwijl het enige
criterium voor universitaire benoemin
gen wetenschappelijke bekwaamheid
dient te zijn. Ook in NijT
Onder de tamelijk onwelwillende kop
„Het geval Irene" houdt de „Haagse
Post" zicb merkwaardigerwijs bezig met
de schade, die prinses Irene de
Nederlandse katholieken zou aandoen.
Er is, niets tegen, het is zelfs lo
gisch, dat de katholiek geworden
Prinses en haar katholieKe verloofde
hun opwachting bij de paus maken.
Wanneer er daarbij echter duidelijk
naar wordt gestreefd het bezoek strikt
geheim te houden, en van de audiën
tie alleen blijkt, doordat per ongeluk
een foto aan de pers wordt verstrekt,
en aan het licht komt, dat zelfs haar
ouders van dit bezoek aan het Vati-
caan onkundig waren gelaten, dan rijst
niet alleen de vraag waar al dit stie
keme en achterbakse gedoe toe heeft
moeten dienen, maar ook of d Prinses
dan helemaal niet beseft hoeveel scha
de zij de oecumene en de Nederlandse
katholieken toebrengt. Niemand zal
het de Nederlandse katholieken kwa
lijk nemen als zij zich oprecht ver
heugen over een eerlijke bekering van
de Prinses; wanneer zij echter de in
druk wekt dat zulke bekeringen zich
in grote geheimzinnigheid moeten vol
trekken en allerlei details moeten wor
den verheimelijkt, en Ie Prinses zelfs
de Paus tn het geniep moet bezoe
ken, dan brengt zij haar katholieke
landgenoten in een onmogelijke posi
tie.
