ALS u HET
VRAAGT
oer! we sjjw woe net onv-
QNAFT,'.,, HOE WEL. VE VE?
ZAL MET GELIJK
TOCH KOMEN?
Pelsjagers van Rio Pecos
Piet Loeris en de Vliegende Schammerakken
DE DIEVEN VAN DE MARSUPILAMI
DE ZWARTE PIJL
Militair elftal
verliest van GVAV
«ene XVII
fene XVIII
ehe XIX
Irene XX
Irene XXI
Open brief aan regering
Marijnen
assurantieconcern stad Rotterdam anno 1720
^'fekoker. J. W. G Stens,
ff'
HAARCREME
fant-astisch!
door DULCE CARMAN
De Wadders
14 - VRIJDAG 24 APRIL 1964
sa
Zwolle, 16 april 1964.
L.S.
Met betrekking tot het 50-jarig bestaan van onze firma kunnen wij
U tot ons genoegen mededelen, dat ons toestemming is verleend,
aan alle werknemers die op 1 januari 1964 in dienst van ons
bedrijf waren een extra uitkering te verstrekken gelijk aan één
maand van het huidige salaris.
Interne Mededeling
Betr.: Jubileumuitkering.
.11//».
MOCO
LI*
DOODOP CSE'
VJOND VOOP-
NAT! MQAf?V£&
D0Z<5AArHET^
wel!
MBhjeeg HOUDT
Toot-/ UGbJ
TeMPei-sf?
Lezers schrijven de krant
gerund viaSSen op 29 april van de re
ling 8?pbouwen. zo besluit onze rege
ring uiSt onze z.g. christelijke rege-
ter-órc nog wel een katholieke minis-
riaar jSident nu werkelijk het oould
paansB hetze op touw gezet door Anti-
VoikJ elementen en een zogenaamd
nog r, i nt' Twee jonge mensen, die
ben "etnand iets kwaads gedaan heb-
de V4 rdt ter wille van onze gezegen-
üfc "ernocratie, op een pijnlijke wijze
d 3 toegekeerd.
bla^tTaag mij af, moet in de eerste
bi.
Laaf ?phamen over dit droevig besluit?
Sf ^Nederland op 29 april tonen, dat
katholiek Nederland zich niet
een zeer grote bevolkingsgroep
dit jonge paar staat. Laat onze
:°hale vlag fier wapperen van al on-
CoJjfrktorens en huizen. Indien er een
Sêsm Is gevormd voor een huweliiks-
thoii ?nk, dan verzoek ik aan onze ka-
taey ke pers in Nederland het gironum-
Srote cijfers op de voorpagina
OvJL 4 te maken. Ik ben er dan van
ttw 'fid, dat de stortingen oinnenstrc-
SehenkV°0r een waarci'g iuwelijksge-
het pScllI"ift van de redactie: Men zie
ba?i5lr°nummer dat gisteren op de voor-
Wprfl xrormal/1
Werd vermeld.
0vet tk geen televisie bezit kan ik
C R xiet gewraakte „Memo" van de
sëniwL niet oordelen, alhoewel ik er
Via ag over heb gehoord, wil ik niet
Öw "Aderen reageren. Hetgeen mij en
tnensl?!i velen wel grieft is dat veel
hlijkhn die zich christelijk noemen,
loren r «ooit 't evangelie van de ver
ten r,f2oon hebben gehoord (daargela-
lore^ ohze geliefde prinses tot de ver-
dochter moet worden gerekend
°hs de kans een pleister op de
bp id te plakken en zorg dat wij haar
opdo'f. .trouwdag kunnen gelukwensen,
haar ,z'i mag weten dat er iog velen
hornio hebben en bidden dat de oude
Van geleeM te worden door de
tüet mg spoedig mag verdwijnen opdat
re tji'og meer ellende over onze ande-
hgt Ji'hsessen moge komen God zegen©
jm.PSar.
\£g°n», c. J. van Stein
hünwC 'ft van de redactie: Het giro-
^henv yan het Comité, dat een ge-
v°orna yh aanbieden, is gisteren op de
vagina van ons blad vermeld.
van het nieuws" varieert van
dag ?t hag. U commentarieert op woens-
leW april de „Volkskrant" en „de
*- paaf" De eerste heeft een eigen
maar is tegen Irene, de tweede
Vdf-v. maar is tegen Irene, de tweede
Ma»1., beschuldigd van tweeslachtigheid.
Uw lrnamt Ham heschuldieen van
bl6r,fi'aaf" De eerste heeft een eigen
SsiL'k uw krant dan beschuldigen van
jachtigheid??
«eng ene avond beschuldigt u Prinses
Leid ten haar verloofde van liefdeloos-
Litig v haar ouders en olichtverza-
f--s t.o.v het Nederlandse volk, een
avond voelt u zich geroepen
Stol «VU11U VUC1L fe'-
0no m bescherming te nemen.
*0'n lens wordt uw blad de krr
krant die
Ses edelijden heeft met die arme Prin-
vatl straks zonder tegenwoordigheid
«attiiSiar moeder zal trouwen.
jmiam. G. Hollander.
Öelon^hrift van redactie: Over lief
heid of plichtverzaking hebben we
in de krant van 21 april geen letter ge
schreven.
Tot nu toe heb ik mij in de debatten
betreffende de kwestie-Irene nog niet
gemengd, maar de manier waarop in
Brandpunt gehandeld is, doet mij naar
de pen grijpen. Als men iemand voor
de camera haalt, is het mijns inziens
toch alleen nog maar beleefd, dat men
deze persoon de kans geeft zijn stand
punt naar voren te brengen. De arro
gante wijze, waarop de heer Van den
Heuvel de heer Giebelink interviewde,
is beneden alle peil. Is zijn mening ook
de mening van alle K.R.O.-leden? Van
alle katholieken? Wat geeft hem dan het
recht, iemand die de zaak zuiver men
selijk wil ztien, los van alle politiek, zo
van de tafel te vegen? Nee K.R.O., dit
is niet christelijk. Wordt het niet tijd
dat ook wij katholieken gaan inzien, dat
Prinses Irene een mensenkind is, met
dezelfde verwachtingen van het leven
en de liefde als ieder ander mens? Met
dit al is er geen kans gegeven aan de
heer Giebelink. bekend te maken waar
heen het geld voor een cadeau voor
Prinses Irene gezonden kan worden.
Hilversum Mevr. C. M. Sluyter-Janssen
29 en 30 april, is voor een familie, die
ons allen dierbaar is, een betekenisvolle
dag. Namens ons, Nederlanders, hebben
onze vertegenwoordigers in de regering
gesproken. Onze democratie heeft zijn
recht gebruikt: onze pers, radio en tele
visie, hebben royaal hun kansen gehad.
De situatie was te gecompliceerd voor ons
allen, om het verlossende antwoord te
kunnen geven. Niemand zal met opzet
kwaad gewild hebben, maar onze fouten
werkten toch wel mee tot deze droeve
situatie. Mogen wij als Nederlander, bui
ten onze regering om, onze Koningin toe
wensen bij het huwelijk van haar dochter
aanwezig te zijn en haar kind te ont
vangen op haar verjaardag?
Wanneer dit mogelijk is, kan ieder
Nederlands gezin, zijn instemming doen
blijken, door een blanco briefkaart te
sturen, bij wijze van voorbeeld, aan de
N.T.S. Hilversum. Mag het, dan moet het,
omdat wij een humaan en een christelijk
volk zijn.
Amsterdam H. K,
Tijdens de Kamerdebatten over Irene is
er in alle toonaarden gelamenteerd over
het feit, dat u de Koningin verdriet moest
doen, door haar geen toestemming te ge
ven, het huwelijk van haar dochter bij te
wonen. Waarom? U heeft het zelf in han
den dht verbod op te heffen.
Met gejuich is Prins Carlos ingehaald;
na weken van hetze door een deel van
pers, radio en T.V. plotseling tot staats
vijand no. 1 verklaard.
Welke liefhebbende vrouw zou het ne
men. als haar a.s. echtgenoot zo behan
deld werd?
Waarom vechten tegen omstandighe
den, die misschien nooit plaats hebben?
Wat een sfeer wordt er geschapen
voor prinses Beatrix.
Je mag wel een Richard Leeuwenhart
zijn, om je in zo'n wespennest te steken
als het huidige staatsbestel. Ieder wel
denkend mens houdt de vuile was bin
nen. maar Nederland laat hem fier wap
peren voor het forum van de hele we
reld!
Toe, mijne heren, laat deze keer men
selijk gevoel het winnen van de politiek,
zodat Koningin en Prins tegenwoordig
kunnen zijn bij het huwelijk van hun
kind.
Het zal het mooiste geschenk zijn, dat
we Hare Majesteit voor Haar verjaardag
geven kunnen.
Haarlem mej. C. DEKEN
Onbegrijpelijk is het dat u de beledi
ging van M. C. Corpelijn aan het adres
van onze Minister-president in Uw ru
briek heeft opgenomen.
Iemand die op deze manier over mi
nisters schrijft is voor mij gespeend
van elk fatsoen en eerbied voor het ge
zag.
Waarom zouden op 29 april a.s. de ka
tholieken vlaggen? Moeten wij soms op
die dag de overgang vieren van Prinses
Irene naar de Kath. Kerk, een Prinses
die bijzonder haar ouders en zusters
maar ook het Nederlandse volk diep en
diep heeft teleurgesteld. Neen, vlaggen
In de kast tot 30 april, om op die dag
een moeder te eren voor datgene wat
zij voor haar ondankbare dochter heeft
gedaan.
P.S. Laat uw krant geen boulevard
blad worden die, alles wat lezers schrij
ven. opneemt, maar mogen wij een
hoofdredactie hebben die zoveel gezond
onderscheidingsvermogen bezit dat wij
in het vervolg van brieven als van M.
C. Corpeleijn verschoond blijven.
Naschrift van de redactie: Uw brief
plaatsen wiij toch ook!
ttotterdam. G Hollander.
GRONINGEN. 24 april Het Neder
landse militaire elftal heeft donderdag
avond in Groningen met 32 verloren
van de Groningse ere-divisie club GVAV
Bij de rust had GVAV dat twee gastspe-
lers. Schutten (Be Quick) en Blijham
(FW), in de gelederen had, door doel
punten van Bosschieter en Schutten met
20 de leiding. Na de hervatting brach
ten Strick en Levering de partijen op
gelijke voet, waarna Blijham voor GVAV
het winnende doelpunt scoorde. Er wa
ren 2500 toeschouwers.
Ad verten tl*
3.
Thea Lancaster legde zachtjes haar hand op de arm van de spreker.
„Dank je voo-r het enorme compliment dat je me gemaakt hebt,"
zei ze een tikje droevig. „Maar desondanks is het onmogelijk. Mijn
echtgenoot heeft me in de steek gelaten. ja. Maar dat was, omdat
ik hem op het moment dat hij de meeste behoefte had aan mijn hulp
en steun, teleurstelde, terwijl ik toen een monument van kracht voor
hem had moeten zijn. Ik werk nu aan mijn eigen redding, Kevin, en
misschien zal Roger vandaag of morgen nog eens te weten komen wat
ik hel gedaan om het goed te maken, en dan bij me terugkomen.
Ik moe op hem wachten, als hij dat doet, beste vriend."
„Ik voel het! Het komt me allemaal heel vreemd en ongerijmd voor,
maar ik vermoed dat er heel wat dingen zijn die ik niet weet."
„Vee die ik zelfs jo-u niet kan vertellen."
„En je wilt mij niet laten helpen om die tijd van wachten door te
komen? Waarom zou je al die jaren zo eenzaam leven, in een uithoek
als deze alsof je een misdadiger was?"
„Ik kan je verzekeren dat ik dat niet ben. Evenmin leef ik hier hele
maal alleen Dit zal mogelijk een schok voor je zijn, Kevin, maar ik
heb eei allerliefste dochter van tien jaar."
„Eer dochter? Weet de familie dat? En hij?"
Ze schudde geamuseerd het hoofd.
„Voor zover mij bekend, ben jij de enige van al degenen die ik m
dat andere leven van me gekend heb, die in het bezit is van
die uiterst belangrijke informatie."
„Ik sta verstomd. Hoe heb je haar genoemd? Lijkt ze op iou?"
„Ik geloof dat ze een beetje op ons allebei lijkt, maar hoofdzakelijk
is "ze zichzelf en een uiterst kostbaar bezit. Ik heb haar April ge
noemd. omdat ze in die maand geboren is, en het is een naam die
we allebei besloten hadden te zullen kiezen, als ooit
Ze zweeg abrupt en wendde zich naar het fornuis dat het kleine
vertrek zo abnormaal heet maakte, vooral op een dag als deze, met
oplopende termometers. Ze nam er een blik uit met prachtig, goudbruin
gemberbrood.
„Is er dan niets dat ik kan doen om te helpen? informeerde de
man teleurgesteld. „Niets dat ik je kan geven of lenen, aangezien je
mij niet wilt accepteren? Niets zou me te veel zijn om je te verlossen
van dit gesloof."
„Je bent een schat, Kevin. Ben je altijd geweest. Ik wilde maar, dat
je "mij uit je gedachten kon zetten en met een lief, aardig meisje wil
de trouwen Je moet er genoeg kennen die je zouden aanbidden als je
ze maar even de kans daartoe gaf, en niet enkel om je bloeiende
zaken en je banksaldo, maar omdat je zulk een fijne, eerlijke, loyale
kerel bent."
(Wordt vervolgd)
57. Op de vraag van Lange, of dit de bewuste
kerels van de boot waren, antwoordden wij beves
tigend. „Ho, dan kunnen we niet naar buiten. Die
kerels springen ons in de nek als we hen passeren.
Houd u gedekt, want als ze u opmerken, komen ze
hier." „Zeker," zei Old Death, „maar u denkt toch
niet, dat wij hier blijven tot St. Juttemis? Wij moe
ten onmiddellijk naar Cortesio." „Dat kaïn...."
„Hoe dan?" „Door het raam!" „Dacht u, dat ik
bang voor die kerels was? Ik denk or niet aan te
vluchten." „Weest u nu verstandig. Ik ben ook niet.
bang, maar de grootste sukkel kan de moedigste
man doodschieten." pleitte de smid. Omdat wij
hem bijvielen, gaf Old Death zich gewonnen. Onder
tussen schreeuwden de nieuwkomers in de gelag
kamer om het hardst. We hoorden, dat ze ergens
paarden hadden gestolen en daarom zo vroeg hier
waren. Toen hoorden we, dat ze het over ons had
den. Er volgde een beschrijving van ons Lange
opende het raam en ik sprong naar buiten, gevolgd
door Old Death en de anderen. Wij stonden in een
klein ommuurd plaatsje en we haastten ons over
de muur te klimmen, waardoor we op straat kwa
men. De laatste van ons groepje sprong juist naar
beneden, toen men onze vlucht ontdekte.
Advertentie
43. Nadat Piet Loeris het kleine
kantoorheertje op de vlo>er had laten
vallen, waar het netjes bleef zitten,
begonnen hij en Sientje het schrijf
bureau aan een nauwkeurig onder
zoek te onderwerpen. Alle laden wer
den opengetrokken, de papieren wer
den een voor een nagekeken, maar al
le moeite bleek voorlopig tevergeefs.
„Ik zal de gemalen bamboehik krij
gen als ik er iets van begrijp!' zucht
te de kranige spoorzoeker: „Voor mij
ls het een vaststaand feit, dat dit
schrijfbureau een geheim bevat, waar
de wereld van zal opkijken!' „Maar
hoe weet u dat, meneer Loeris?",
vroeg Sientje: „Er zijn zoveel van die
vertrekken in deze barak en daar
staan misschien allemaal schrijfbu
reaus in!" Haar wakkere werkgever
keek enigszins vergramd op, waar zit
je verstand? Hat Si Kee is een paar
minuten geleden uit deze kamer geko
men, en die kleine gifkikker komt al
tijd ergens vandaan, waar er iets loos
ls." Met een moedeloos gebaar trok
hij de onderste lade open. Er zat een
zwaar verzegelde envelop in waarop
„Strikt geheim" stond .„Aha," mom
pelde de meesterdetective, terwijl hij
hem zorgvuldig openpeuterde: „Ein
delijk iets van belang. M'n oom Jo-
han zei altijd: Wie de moed verliest,
moet naar het bureau van gevonden
voorwerpen gaan. En zo is het!' Maar
een bittere teleurstelling wachtte hem,
toen hij de envelop eenmaal had open-
gekregen. Er zaten namelijk drie
maagdelijk witte veilen papier in,
waar letterlijk niets aan te zien was.
Hij wilde ze juist weer in de lade de
poneren, toen een uitroep van Sientje
hem deed opkijken!
