Vera Schrijvers
ook in de
optocht mee
Mevrouw vera schrijvers
Trims Heyt-Damen
GROTE LIEFDE
VOOR DWS
DWS' vaste verzorger
Hendrik Nymeier
HIJ WERD ER STIL
„Feijenoord kan
Geurtsen heus
niet betalen...
VOORZITTER SOLLEVELD:
Gerrie van Deyl
en Jaap Kuneken
trotse supporters
„Voor de Europese
Bekerstrijd maakt
DWS goede kans"
Vervolg volgende pagina
Vervolg volgende pagina
Sscrtief
rijden
Renault
rijden
Redactie en administratie: Smedestraat 5, Haarlem, tel. 21544 en 21543 - Abonnements
prijs i 9.65 per kwartaal, f 3.25 per maand, 75 cent per week - Eindredactie van deze
sportkrant: Frans Nypels en Michel van Gils.
DINSDAG 19 MEI 1964
^an onze sportredacteur
Frans Nypels)
^A\iSterdam
Hier met als stille getuigen alléén de machtige 8 stalen pijpen van
Amsterdams Electrische Centrale Hemweg werd een kampioen
van Nederland geborenVér van de bewoonde wereld, dikwijls
temidden van sneeuw en ijs, hebben de DWS-ers de hele winter
door gezwoegd, soms terwijl het zweet op hun gezichten
bevroor. Vlak bij deze enorme energiebron werden zij zelf
zó met energie geladen, dat een toen zo onwezenlijk
lijkende droom gisteren werkelijkheid kon worden:
KAMPIOEN VAN NEDERLAND!
8 „Stalen supporters" zullen vandaag roken
van plezier!
V.l.n.r. (voor)GEURTSEN, LENZ,
TEMMING, VONHOFF,,
WERY en HOLLANDER.
Achter: JONGBLOED,
PIJLMAN, ISRAEL,
DE JONG,
SCHRIJVERS
en BURGERS
Saamhorigheid
Geurtsen
r E n A U L 1
DEALER*
VOOR HAAKlMi a
OMSTREKEN
RIJKS STRAAT-
WEG 249
Haarlem.;
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
begin van GVAV's ineenstorting
lJ} het Olympisch Stadion tegen DWS.
Doelman Van Leeuwen duikt tever
geefsKoeman (nummer 4) slaat
de bal met zijn hand uit het doel. De
strafschop werd weliswaar niet door
DWS benut, maar toch was de Gro
ningse verdediging hierna volkomen
gedemoraliseerd.
D.W. S.
DOOR
ZIJ
N
19 mei Er is
"iet ln°lllent geweest, dat wij er
®*®er in geloofden. Toen
<je ^rijvers namelijk ver in
k®lft van de wedstrijd
Van p^VAV, de door Andries
*ch Uwen toegekende straf-
*n een doelpunt om-
actj ^et een bliksemsnelle re-
UieC GVAV's doelman Ton-
Leeuwen de bal van de
weggegrabbeld. DWS
in °nizet. Daan Schrijvers keek
Op ^hvijfeling naar de 43.000
S( 6 tfibunes van het Olympisch
h0o£^- Zijn rug knakte. Het
lj6p 111 zijn schouders geborgen,
terug naar zijn plaats in
h4(j "fweerlijn. Kort daarvoor
na r°ningens hope Bosschieter
4e ^°ed voorbereidend werk van
Oev8Ct'eVe en voor DWS levens-
„zwerver'' Klaas Nu-
raak geschotenDWS'
huilde van woede en
1 Set zag het gigantische
^'°eilsfeest al in rook vervlie-
tocjj ^aar toen, toen kwam het
De ommekeer. Typisch
^iönen twee minuten had
O^terdamse formatie de ach-
a,ld met 01 omgebogen in
Ajps^0orsProng met 21. En geen
"og ,erdammer geloofde toen
111 een kampioenschap van
b0
D\v tVHskraeht Sterk. Het typeert
k^S Van a*1- Hoeveel keer heeft
°(5eli^en moed gepeurd uit een on-
Positie? Het kwam steeds te-
"er* Door Wilskracht. Dat is
Jk DWS. Dat is de Iandskam-
PWs uanno 1964. Wilskracht maakte
iWo mpioen van de ere"divisie. Waar
I'Maaj A3ax en het door cupzorgen
®Ws |?e PSV faalden, daar slaagde
et Is gek wellicht, maar daar-
Winder waar: DWS heeft een
oreeI. Het kan tegen 'n achter-
"0Proeien". Het wil nog vechten
WILSKRACHT
voor een radicale ommekeer. Het is een
bewonderenswaardige moed van DWS
om uit een verloren positie terug te ko
men. Begrijpen wij dat eigenlijk wei
goed,. Zo snel wil men dit kampioen
schap kleineren. Wij hoorden het al zeg
gen: „het is een triomf van de middel
maat". Natuurlijk, dat is gemakkelijk
te zeggen. Hem verzoedelt er z'n eigen
gebreken mee. Fejjenoord faalde juist
op dit punt en Ajax ging ook aan con
troversen tenonder.
DWS bleef hecht en sterk. Zoals het
ook gisteren onverzettelijk bleef tegen
een op winst spelend GVAV (premie
bij winst: 300,—)„Saamhorigheid. Een
vriendenploeg". Het zijn de woorden
van een uitgelaten voorzitter Solleveld
En hij sprak deze woorden niet alleen
gisteren Hij gebruikte ze al, toen
DWS enkele maanden geleden de bo
venste sport van de ere-divisieladder
beklom. Het vond z'n exponent in de
wijze waarop DWS gisteren GVAV aan
z'n zegekar bond. Een door zenuwen
geplaagde formatie wist immers, na het
missen van een strafschop, toch nog
z'n achterstand weg te werken.
DWS is een groot kampioen. Werke,-
Iijk groot, omdat het z'n prestaties stoel
de op werkdrift, op enthousiasme en op
wilskracht. Het vormen belangrijke
punten voor de toekomstige strijd in het
toernooi om de Europa-cup. Daar heeft
DWS juist die onverzettelijke wil nodig
om een verloren wedstrijd toch nog in
winst om te zetten.
Zonder iemand te kort te doen, lijkt
het ons om Geurtsen lof toe te zwaaien.
Vorig seizoen nog topscorer van het ge-
promoverde Velox. Nu een waardig
vervanger van Arie den Oude. In het
duel tegen GVAV maakte hij DWS' eer
ste, gelijkmakende treffer. Voor de rust
kreeg Frans Geurtsen opgelegde kan
sen. Hij kon deze niet'benutten. Na de
rust moesten wij opnieuw de naam van
Geurtsen met rood potlood onderlijnen.
Hij was de man, die DWS al naar een
comfortabele voorsprong had kunnen
schieten. De middenvoor van DWS (een
zwerver feitelijk, steeds met de ex-
Feijenoorder Mosje Temming van plaats
wisselend) deed DWS' hopende sup
porters gruwen. Van afschuw, omdat hij
kansen mistte; Van blijdschap, omdat
hij, nadat Schrijvers van de elfmeter-
stip miste, de ommekeer inluidde. Tem
ming had de bal opgedreven. Even daar
voor had Tonnie van Leeuwen gebles
seerd het veld moeten ruimen. Tem
ming kette voor, over de hele breedte
van het veld. De bal kwam op kniehoog
te bij Geurtsen. Belaagd door de attente
KAMPIOEN
(20), echtgenote van de aan
voerder van het kampioens
elftal had kennelijk enige moeite om
het „grote gebeuren" goed tot haar
door te laten dringen. „Ik was voor
af optimistisch, maar toch twijfelde
ik of het er van zou komen. Toen
GVAV 0-1 maakte, kreeg ik het even
te pakken. En dat werd nóg erger op
het moment dat mijn man die straf
schop gestopt zag. Ik had het niet
meer, al wist ik inmiddels dat PSV
met 2-0 achter stond in Enschede.
Mijn man en ik voelen ons bij DWS
uitstekend thuis. Bovendien is Am
sterdam een reuze gezellige stad. Nee,
we hebben er helemaal geen spijt
van dat we uit Brabant hier naar toe
zijn getrokken- Natuurlijk ga ik
straks mee in de optocht naar Kras-
napolsky". Een echtgenote van een
der spelers gooit even een kreet mid
den in ons gesprek puur enthou
siasme maar op een vraag of er
thuis, in de El. Bodaenstraat 14, ook
nog een gezellige avond in het ver
schiet ligt, antwoordt mevr. Schrij
vers: „Ja, zeker, de familie in Breda
heeft beloofd, na het behalen van het
kampioenschap, over te komen naar
Amsterdam. Dat zal heus een gezel
lige boel worden. En verder wachten
we maar af, wat de (toto)-toekomst
brengt!".
Hij was er stil, ronduit ontdaan
van. HENDRIK NIJMEIER (61),
twee jaar gepensioneerd stratenma
ker en bij DWS de vaste verzorger
van het eerste elftal, kwam als al
lerlaatste uit de kleedkamer en stap
te met een dikke prop in de keel de
bestuurskamer van het Olympisch
Stadion binnen. Velen beschouwen
hem als de „mascotte" van het team;
de man, zonder wie het elftal eigen
lijk niet kan draaien. De hele DWS-
familie weet waar Hendrik woont:
v. d. Hoopstraat 48'. „Ik loop nu 43
jaar met DWS mee. Het begon als
speler in het tweede en derde elftal
en toen de leeftijd was gekomen om
er mee op te houden, nam ik het
baantje van grensrechter. Het stop
pen met voetballen hield ook ver
band met een beenbreuk. Ja, in die
amateurtijd heb ik langs het lijntje
met de vlag een fijne tijd meege
maakt. Bij de invoering van het be
taalde voetbal moest ik stoppen met
dat werk. Gelukkig kreeg ik toen de
functie van verzorger. Zo bleef ïk
dicht in de buurt van de jongens.
Heerlijkdat ik het behalen van de
eerste landstitel van DWS heb mo
gen meemaken". Over de wedstrijd
zelf is Hendrik niet erg spraakzaam.
Begrijpelijk: die spanning en dan het
ontladen van de zenuwen hadden
hem flink aangegrepen. Hij zuchtte
eens diep en gings zijns weegs: naar
de brouwerijkar, tussen spelers en
bestuur, waar een plaatsje voor hem
was gereserveerd
Vóór zij haar man leerde kennen,
had mevrouw TRUUS HEYT-DA-
MEN (31), moeder van twee flinke
jongens, geen interesse voor voetbal
gehad. Maar haar man, van jongs
af aan een warmbloedig supporter
van DWS, die aan het knusse terrein,
beneden aan de Spaarndammerdijk,
de prettigste herinneringen bewaart
„het was daar véél gezelliger dan
in het Olympisch Stadion" wist
haar al gauw over te halen om mee
te gaan. En toen bloeide de liefde
voor DWS vanzelf op. Mevrouw Heyt
slaat, met de kinderen, geen thuis
wedstrijd over. „Uitwedstrijden zijn
nu eenmaal bezwaarlijk voor een
huisvrouw". Uiteraard voelde zij zich
helemaal niet gelukkig bij de achter
stand van 01. „Laten we eerlijk
blijven: op dat moment verdiende
GVAV de voorsprong. En we hebben
onze handen warm geklapt voor kee
per Van Leeuwen. Geweldig, wat een
doelman! Erg sneu, dat hij gebles
seerd het veld moest verlaten. Bij het
nemen van die penalty dorsten we
niet te kijken. „Verschrikkelijk ge
woon!". Mevrouw Heyt stond al voor
twaalf uur met man en kroost voor
de hekken van het Olympisch Sta
dion. „O nee, we waren helemaal niet
bang dat we te laat zouden komen.
We wilden zo graag de journalisten
tegen de artiesten zien voetballen.
Uw collega's hadden moeten winnen.
Ach, we hebben wel gelachen
Reken er op dat er thuis, in de Hen-
riëtte Roland Holststraat 16hs, des
avonds een feestelijke stemming
hing!
(Van onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, 19 mei De
champagne vloeide rijkelijk. De
I zielsgelukkige DWS-spelers go
ten het peperdure vocht met bre
de stralen in hun roestige kelen.
De kleedkamer van de Amster
damse kampioensploeg leek op
een eivolle receptie, waar een
ieder maar willekeurig naar de
drank greep. Frans Geurtsen,
„Mijnheer, u mag het geloven of
niet, maar aan het begin van dit sei
zoen heb ik met Blauw Wit- en
Ajax-supporters gewed dat DWS
landskampioen zou worden. Ze trok
ken een lange neus tegen me. Nu doe
ik het" GERRIE VAN DEYL (40).
eigenaar van een avondwinkel in de
Gerard Doustraat 23. links op de foto.
geeft de zoveelste stoot op zijn toeter
en zegt dan, uitblazend van de door
stane emoties: ,.Ik ben supporter van
af mijn zesde jaar. Vroeger, toen ik
in de Spaamdammerbuurt woonde,
en ook later na de verhuizing: ik ging
altijd naar „De Dijk", volgde de club
naar het Olympisch Stadion en heb
nooit een uitwedstrijd overgeslagen.
Vandaag doe ik mee met alle festivi
teiten en vanaf maandag kan je in
mijn etalage een foto van het elftal
vinden, met daarom heen een hand
doek in de clubkleuren. Weet u nou,
waar ik zo'n gijn in heb? Dat PSV
bedankt heeft voor deelneming aan
de intertoto-competitie daar het zich
uitsluitend wilde concentreren op da
strijd om de Europa-cup. Ik heb lak
aan de mensen die zeggen dat DWS
daarin geen fluit maakt. Voor mij
blijft het een prestatie: vanuit de eer
ste divisie meteen doorgestoomd naar
de titel. Jongens, m'n keel is droog.
We pakken er nog eentje"
Zijn kameraad-door-dik-en-dun
JAAP KUNEKEN (28 vertegen
woordiger, Gerard Doustraat 24 III),
rechts op 'de foto, bekeek het kam
pioenschap van zijn club filosofischer,
„Ik heb ze al bij menige wedstrijd
gezien, die zogenaamde doorgewin
terde Ajax-supporters. Mijnheer, mag
ik van de gelegenheid gebruik maken
om trainer Talbot een pluim op zijn
hoed te steken voor de manier waar
op hij onze jongens naar de titel
heeft gevoerd? En als ik dan nóg wat
mag zeggen, graag een woordje aan
het adres van Elek Schwartz. Wij
vinden Fransie Geurtsen een móórd-
voetballer. Waarom komt Frans nooit
in aanmerking voor het Neder
lands elftal? Hoort hij soms niet tot
de vriendenkring van mijnheer
Schwartz? Het wordt hóóg tijd dat
onze bondscoach wakker wordt Neen
hoor, ik heb óók nog nooit een wed
strijd overgeslagen. Als we een beet
je gelukkig loten in de Europa-cup,
komen we een eind. Let maar eens op
mijn woorden
