Onderzoek naar de activiteiten van
„Exclusive Close Brethren99
Vh
issersaorpen
na komst van
in beroering
hervormer
James Taylor junior
Woof werd
Nachtmerrie
m
Internaat was destijds
primeur voor Nederland
Bisschoppelijke Nijverheids
school te Voorhout bestaat
veertig jaar
Oude school dient te
worden vervangen
door nieuw gebouw
Luisterrijke
viering
Hostie
s Vertakking
V oedingslbodem
Macht groeide
Bij eenkomstee
Verscheurd
Bikini
Hitier junge
V)
K
Wijziging
Nekkramp in Zelhem
niet besmettelijk
Taptoe
NieUWE dagbla
ZATERDAG 30 MEI 1964
PAGINA 9
®meeuwen fladderden krij-
C 0ver het stenen haven
visser!!?0fd nabÜ het afgelegen
kust 0rPie Cruden Bay aan de
Op (j an Noord-Oost Schotland,
in (je Ze eenzame plek, waar tot
ftienSe]-vfrre omtrek geen levend
Viol Al" Wezen tp hpsnpnrpri
wachtt,
te bespeuren
diepspachtte ik op de diep gods
dat vüf6 ,yisser uit Peterhead,
geW„ m verder langs de kust
jgen was.
«fcaakmet wie ik een af-
°ver (j zou me iets vertellen
ae geheimen van de meest
godsdienstige secte
Cl>ot-B
ii v, Brethren.
sive pf0°t-Brittannië, de Exclu-
>tetlaie-
Groo
jj.piose
^ak ^rU(ien Bay voor de af
tel^*, uitgezocht uit vrees dat
Uit pjr Van zijn kennissenkring
hij j. terhead zou ontdekken, dat
w sprak. Hij reed met
hade op en wenkte
5lWv I-01 *n *e staPPen- Hij keek
of p.. bg in het rond om te zien
draai?n ons soms gadesloeg en
VeC.e het
hinden
raampje dicht om te
dat ook maar iemand
Ve^A^Prek zou kunnen horen.
t6rt 01gens begon hij op een fluis-
Uit P en voortdurend citerend
v°«e Bijbel te vertellen hoe
de i purende tweedracht tussen
secte van de godsdienstige
«w. het eeuwenoude sociale
gepjp lQht van de Schotse vissers-
if0e enschappen verstoord heeft.
ScheirtUt^ers van hun kinderen ge-
<He werden, hoe hun gods-
Hierj,- V00r veien nieer een nacht-
le dan een troost geworden is.
Een van de werkplaatsen, waar leerlingendie de vakrichting houtbewerking hébben gekozen, naar
hartelust kunnen experimenteren.
VOORHOUT, 29 mei Op
dinsdag 2 juni wordt op luister
rijke wijze het veertigjarig be
staan gevierd van de Bisschoppe
lijke Nijverheidsschool te Voor
hout. Het instituut, dat onder het
bestuur staat van de Broeders-
Congregatie van O.L. Vrouw van
Zeven Smarten gevestigd te
Amsterdam is ondergebracht
in het gebouw van het voormalige
Klein Seminarie van het Bisdom
Haarlem. Op de ochtend van de
jubileumviering :al om elf uur in
de kapel van de school door mgr.
M. A. Jansen, bisschop van Rot
terdam, een Pontificale Mis wor
den opgedragen, 's Middags zal er
in de aula een herdenkingsplech
tigheid plaatsvinden, waarbij
onder meer ook de commissaris
van de koningin van de provincie
Zuid-Holland aanwezig zal zijn.
Tijdens de bijeenkomst zal prof.
dr. R. C. Kwant o.s.a. een rede
uitspreken over „Het religieus zijn
in deze tijd". De volgende dag
gaan de leerlingen van de jubi
lerende schooi uitbundig feest
vieren.
De voorzijde van het hoofdgebouw
van de jubilerende Bisschoppe-
lijke Nijverheidsschool in Voor
hout. Vroeger was in het gebouw
het Klein Seminarie ,Jlagevéld"
ondergebracht.
Geheimzinnige sec te zaait
haat
en
angst in Noord-Oost Schotland
In „Onze Kerk", het wekelijks con
tactblad van de parochie van O.L.
Vrouw van Altijddurende Bijstand te
Bilthoven schrijft pastoor J. Walraven
onderstaande verzuchting over de hos»
tie. -
Wif citeren:
In allerlei vooruitstrevende r.-k. week-
p v» guuauicriiatigc öci^lc;
"""""iiiiii!
"""iiiiin
1,
""lllllll
■"■IMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIll
hif 's hier aan het werk," ver
ity1 SDfoJ16t a"Kst in de ogen. „Daar-
Sde ,*?.k ik hiér met u. De schok-
u. Oioet1 moeten openbaar worden.
jij ecbter nooit iemand vertellen
De Brethren zouden mij
r? heh verSeven, dat ik feiten ont-
b ®ïejf!! aan 'emand van do krant."
r?t jj, ae vrees en geheimzinnigheid
'®ft v0Veral aan, waar ik de activi-
'Aii. yan de Brethren trachtte na te
Si 1bezocht ik bijvoorbeeld het
7?arP Garden Stone bij Banff.
»56Uirit M 's hot het bolwerk van de
v waarvan de leden, in twee
Al ^ordeeld, omstreeks 75 procent
h6 laatst diking vormen. Gedurende
fcfige twee jaren hebben er zich
Pen °nenigheden tussen de beide
Pen
voorgedaan
Viru^ens ik mijn onderzoek begon,
vi ee,rst de rev. Silvester Skin-
6t tv de Kerk van Schotland op.
Piij Aat tegenzin stemde hij er in toe
*eh tL ontvangen om over de Breth-
.Tol® spreken.
ansó tk echter in Gardenstown
Per de woonplaats van rev. Skin-
Petj j^hkwam, weigerde hij me bin-
a laten. Hij zei iets tegen me,
®eit A, oen voorbereide toespraak
v oén' keb mijn beslissing om met
Per2j' Sesprek aan te gaan, moeten
^'tie p 1-k moet met mijn eigen po-
Ga a va'n mÜn echtgenote hier
ehiruf unstown narnelijk ernstig re-
*eer 5, "ouden. De toestand hier is
Jat jfnoeilijk. Het lijkt mij het beste,
fu met u met geen woord over
V.),ll5 ethren rep."
b'Pkt ^ee,l. dat dit een beetje grof
Sr^Ornrta., 1 ik eerst in het gesprek
wpp, jj® ging hij verder „maar ik
b hier u zich wilt realiseren dat
h, otiscK Wc,nen en hier van de
He^ap nog
rtfOin ^Ppr een secte is dit in hemeis-
tj'opaar ZÜ in staat hlijkt een kerk-
ba siie srvan te weerhouden over
n?°hie ïlge activiteiten in zijn eigen
it, ijtia i sPreken?" vroeg ik mij af.
(i Sej, 'odereen, die naar de Brethren
ap. Ohtwrf11^ informeert, krijgt hetzelf-
r, °f ï>rd: tiik weet niets van hen
Ók 6sabvaarover wil ik niet spreken."
li™? ledpnttemin slaa&Ue ik er in van
t'hgen ,van secte mondelinge in-
e^, i,e verkrijgen en van een an-
lla^Ute schriftelijke verklaring. Onder
tjJPlen .v°orwaarde echter, dat hun
ik 3et gepubliceerd zouden wor-
k,6k, ."reeg ook een copie van een
br .hgeiii., "Do fundamenten van het
«ts en e» heette en dat bestond uit
tjOp, ap-U vraag-en-antwoord-bijeenkom-
v gehoi^p?reerd door de leider van
k i?lor mzinnige secte, mr. James
ge
moeten
fk geloof, dat ik de enige
^ier udhder ben die dit boek ooit
eze bron werden de volgende
tj.Vhir Penk"tar. De citaten van mr.
alle afkomstig uit „De fun-
van het Evangelie". Oorspron
kelijk vormt de secte van de Exclusive
Close Brethren een vertakking van de
Plymouth Brethren, een strikt gods
dienstige secte, die haar activiteiten
in de vorige eeuw begon.
Er zijn verspreide groepen Close
Brethren in geheel Groot-Brittannië en
ook in delen van de Verenigde Staten,
Australië en Nieuw-Zeeland. Ze zijn
vooral sterk vertegenwoordigd in Devon
en Cornwall en hebben bloeiende afde
lingen in Londen en de geïndustriali
seerde „Midlands", zonder dat de gro
te massa er ook maar iets van afweet.
Slechts op de vissersgemeenschappen
van Noord-Oost Schotland hebben de
Brethren een wezenlijke invloed uitge
oefend. Vóór de jongste onenigheden
waren er omstreeks 5000 Brethren
langs de kust tussen Peterhead en
Buckie en hon aantal leek steeds gro
ter te worden. In de eeuw, waarin bjj
vele godsdiensten de volgzaamheid van
de belijders sterk verminderde, waren
er bij de Brethren juist mensen, die
het andere uiterste, dat van isolement
en strengheid verkozen.
Mischien is de groei van het ge
nootschap der Brethren te verklaren
uit de levenswijze van de vissers. De
lange dagen, die ze op zee doorbren
gen, het eindeloze geduld, dat zij bij
hun visvangst moeten betrachten, de
bijna intuïtieve wijze waarop de suc
cesvolle vissers de plaats vinden,
waar zij hun netten moeten uitzetten,
het zijn alle factoren, die de gewoon
te in diep gepeins te verzinken aan
moedigen.
Noord-Oost Schotland is zeer zeiker
een goede voedingsbodem voor de
godsdienst. De conventionele benamin
gen zijn nog steeds in zwang en er
zijn ook nog oer-oude sectes als de
„Cöney ites", waarvan de leden al
leen brood en vis eten en de „Love-
family", welks aanhangers dansen als
een vorm van aanbidding beschou
wen. Bovenal echter werd Noord-Oost
Schotland het domein van de Exclu
sieve Close Brethren.
Door het verzaken aan iedere vorm
van werelds amusement, de geheelont
houding en het weigeren deel te ne
men aan de parlementsverkiezingen,
wijdden de Brethren hun leven geheel
aan aanbidding en intensieve studie
van de Bijbel. Velen onder hen kun
nen nog hele hoofdstukken uit de Bij
bel uit het blote hoofd citeren. Op zee
amuseerden de vissende Brethren zich
met het zingen van hymnen. Kinde
ren kregen een strenge opvoeding, die
met de doop door totale onderdompe
ling begon, wanneer zij pas enkele da
gen oud waren. De vrouwen werd ver
boden ooit iets aan hun haar te doen.
Televisie, theater en dansen waren on
bekende dingen voor de Brethren.
In deze besloten, geïsoleerde gemeen
schappen trad echter plotseling een
nieuwe figuur op de voorgrond in de
persoon van James Taylor junior. De
Brethren hebben altijd één leider of
meester gehad, wiens visie zij als de
hunne beschouwden. Het grootste ge
deelte van deze eeuw werd die plaats
ingenomen door James Taylor senior
een groothandelaar in costuums uit
New-York. Ieder ontmoetingshuis van
de Brethren bezit een rij dunne blauwe
boeken, die „De evangelisatie van
James Taylor" heten. In 1952 overleed
Taylor senior en zijn plaats werd toen
door zijn zoon James ingenomen. Dit
was het begin van de omwenteling bij
de Brethren. Hij eiste absolute alleen
enschap over de secte en vaar-
e de ene „wet" na de andere uit.
Hij verscheepte zijn grote wagen
vanuit Amerika naar Schotland en be
zocht in zijn opzichtige auto alle Schot
se vissersdorpjes. Aanvankelijk konden
hij en de Schotten eikaars dialect maar
moeilijk verstaan,
Geleidelijk aan groeide zijn macht
echter toch.
Hij is een grote, dikke man met een
persoonlijkheid, die veel aantrekkings
kracht heeft. Bovendien is hij een ge
ducht spreker in het openbaar. Gedu
rende zijn bezoeken, ongeveer éénmaal
in de twee jaar, neemt hij de moeite
persoonlijk met elk der leden in con
tact te treden. De kern van zijn betoog
is steeds, dat er „een nieuwe revolutie
van de geest" heeft plaats gevonden,
dat de Dag des Oordeels nabij is en
dat de Brethren de enige vertegen
woordigers van het menselijke ras zijn,
die van de hel gevrijwaard zullen wor
den.
Zjj moeten daarom ieder contact met
„ongelovigen" afbreken. Zij mogen met
niet-Ieden van de secte niet eten, zelfs
als zijn tot elkaar in zeer nauwe re
latie staan.
„Er werd mij gezegd, dat ik mijn
vader en moeder moest haten, omdat
zij geen lid van de Brethren-secte zijn"
vertelde mij de visser in Cruden Bay.
Deze nieuwe leer heeft onder de
nauw aaneengesloten leden van de
vissergemeenschappen het effect van
een bominslag gehad. Bittere familie
twisten zijn ontstaan en de ene buur
man heeft de andere diep leren ha
ten. In Peterhead ontmoette ik een
jongen van 16 jaar, die in een wrede
tweestrijd leeft. Hij heeft een baantje
ir een magazijn, die de Brethren hem
geboden hebben te verlaten, omdat
hij daar te veel met ongelovigen in
aanraking komt. Hij houdt van zijn
werk en ondanks een strafzitting, die
zeuur duurde en gedurende welke
twee ouderen hem roosterden tenein
de te trachten hem te bewegen aan
hun eisen te voldoen, weigerde hij
te gehoorzamen. Nu hebben de
Brethren zijn moeder, een weduwe,
geboden de jongen het huis niet meer
binnen te laten.
„Het ging om de keuze moeder of
baantje" zei hij. „Ik koos het baan-
zegge
digde
tje, hoewel ik niet weet of ik er goed
aan deed."
De banvloek vanwege het samen
werken met ongelovigen bedreigt
thans iedere firma of handelsonder
neming. Zelfs de traditionele visin-
dustrie.
Onder het regiem van Taylor hebben
nu alle vissers van de Brethren-secte
hun grote visserschepen verkocht en
deze vervangen door kleinere vaartuig
jes. Dit stelt hen in staat sneller naar
huis te varen voor het bijwonen van
de verplichte Brethren-bijeenkomsten,
die thans iedere avond plaats vinden
en neemt bovendien het risico weg, dat
zij „ongelovigen" onder hun beman
ningsleden moeten aanstellen.
Deze nachtelijke bijeenkomsten zijn
ten dele disciplinair en ten dele gods
dienstig. Achter gesloten deuren en ra
men met gordijnen geven zij zich over
aan de „profetie", die een deel van de
vernieuwing van de geest is. De waar
de van de profetie wordt bewezen te
gen de achtergrond van de leer van
mr. Taylor, die als absoluut gezagsdra
ger beschouwd wordt.
De schokkendste vernieuwing, die
Taylor jr. heeft ingevoerd, is ongetwij
feld voor de geheel-onthouders-van-huis-
uit, de invoer van het gebruik van ster
ke drank. Taylor vindt dat het hier
e .n schepping Gods betreft die bij iede
re maaltijd gebruikt hooit te worden.
„Hij noemt het een hulpmiddel voor
geestelijke kameraadschap" vertelde de
visser in Cruden Bay.
Volgens een andere zegsman is de
Brethren nu voorgeschreven bij de
Communiedienst niet slechts kleine slok
jes te nuttigen, maar er vrijelijk hun
deel van te nemen. Ook van het brood
mogen grote stukken genomen worden.
Taylor schijnt vooral indruk op de
jongeren gemaakt te hebben. Moge
lijk vonden zij de ouderwetse, puri
teinse levenswijze een beetje saai. Zij
verwelkomen de onderlinge strijd, die
ontstaan is, sinds de nieuwe regels
zijn ingevoerd. De jongere leden van
de secte hebben in de meeste ge
vallen de leiding van de strijd op
zich genomen. Zij jagen de ouderen
schrik aan met hun bedreigingen, dat
zij door hellevuur verteerd zullen
worden, indien zij zich niet aan de
nieuwe „mode" aanpassen.
Maar men slaagt er niet in allen
te intimideren. In de laatste drie jaar
heeft ongeveer de helft van de 5000
Brethren de hoofdsecte verlaten. In
Gardenstone zelf hebben de rebellen
de controle op zich genomen van de
drie plaatsen, waar de secteleden ple
gen bijeen te komen. Slechts tien fa
milies, die van de Taylor-groep deel
uitmaken, zijn daar nog overgebleven.
Zij zijn gedwongen hun bijeenkomsten
in de kleuterschool te houden.
Terwijl men in het algemeen ten
opzichte van „ongelovigen", die nooit
van de secte hebben deel uitgemaakt,
een gereserveerde hoffelijkheid in
acht neemt, tonen leden van de groep
Taylor en de rebellen een blinde haat
jegens elkander.
De rebellen vinden, dat de „Taylori-
ten" met hun nieuwe leerstellingen en
sterke drank „Van de duivel bezeten
zijn". De Tayloriten beschouwen van
hun kant de rebellen als „verraders"
en „zondaren". De beide groepen ne
geren eikaars bestaan en men weigert
pertinent met elkaar te spreken.
Zo komt het dat families door de
vete verscheurd zijn, dat mannen hun
betrekkingen hebben moeten verlaten.
Winkels zijn geboycot. Vissers, die ja
renlang samen de zee bevoeren, doen
thans alsof zij elkaar niet kennen. On
dertussen vaardigt mr. Taylor het ene
nieuwe „gebod" na het andere uit.
Hij heeft zijn volgelingen verboden
hun kinderen naar de universiteit te
sturen. Hij heeft bepaald, dat eigen
dommen niet mogen worden vermaakt
aan mensen, die niet tot de secte be-
horen. Hij heeft de Amerikaanse ge
woonte van het houden van begrafenis
sen met geopende lijkkist ingevoerd.
Hij heeft zijn onderdanen verboden in
hotels of restaurants te eten. Hij heeft
een afkeer van vakantie en reizen en
geeft de Brethren de strikte opdracht
in hun dorpen te blijven.
„We moeten blijven waken," predikt
hij. „De vijand sluipt overal rond. Be
waakt gij iedere post? Geen post mag
onbeheerd blijven..."
„Wij gaan voort in het besef, dat
alles zal worden vernietigd. Dit is ge
rechtigheid...."
„Wanneer wij op deze weg voort
gaan, zullen wij de vernietiging der
mensheid aanschouwen. De Heer Jezus
zai uit de hemel neerdalen met de ver
derfengelen en wraak nemen op hen,
die God niet kennen en in het Evange
lie niet geloven."
Wat zal het resultaat zijn van zo'n
sombere en schrikwekkende wijze van
godsdienstonderricht?
Een buitenstaander zou gemakkelijk
kunnen denken, dat door een diepgaan
de Bijbelstudie van generatie op gene
ratie een soort religieuze manie ont
staan is. In Noord-Oost Schotland ver
mijdt men echter het gebruik van psy
chologische termen.
„Als u in God gelooft," zei de vis
ser in Cruden Bay „moet u ook in Sa
tan geloven. Het is zeer zeker de macht
van Satan, die onder ons aan het werk
is."
fiiiiiiiiimiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimnniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiii
bladen en tijdschriften wordt tegen
woordig geschreven over liturgie,
volkstaal enz. enz. De liturgie moet
meer „eigentijds" zjjn, meer aange
past aan de opvattingen van de „mo
derne" mens. De liturgie moet ook
niet formalistisch zijn. De Heilige Com
munie b.v. moet een maaltijd zijn.
Wat blijft er in de tegenwoordige li
turgie nog over van het begrip „maal
tijd", als je geknield op een commu
niebank met je ogen dicht en je
handen onder een communiedwaal
een hostie in de mond krijgt, die je
niet eens met je hand mag aanra
ken, waaraan je niet eens kunt proe
ven dat het brood is. Het is tot een
minimum, een dun vliesje, een ouwel
teruggebracht! Hoeveel mooier zou
het zijn als de mensen allemaal aan
tafels zaten, uit schalen, zoals bij het
Laatste Avondmaal, een flink stuk
brood kregen en ook de kelk te drin
ken zouden krijgen. Natuurlijk dat ia
allemaal prachtig.
Het Concilie is er ook druk over doen
de en de liturgiecommissies werken
onder stoom aan de uiterking. De le-
kenkelk zal in bepaalde gevallen weer
gebruikt mogen worden.
Gezien deze ontwikkeling heb ik ge
dacht: laat ik proberen grotere hos
ties te krijgen, die tenminste op brood
gelijken, ernaar smaken en ruiken.
Ik heb stad en land afgezocht, hier
in Nederland waren ze (vooreerst!)
niet te krijgen, wel in België. Einde
lijk vond ik toch een klooster dat hos
ties wilde bakken meer in de vorm
van brood.
Ziezo, denk je dan als pastoor, dat
zullen de moderne christenen toch
waarderen
Nu kwam ik deze week op huisbe
zoek, een moeder zei me: Ónze Jan
(20 jaar!) gaat niet meer te commu
nie hier ;n de parochiekerk, want hier
krijgen we zulke grote hosties, zei hij,
het lijkt wel echt brood! Tableau.
De stichting van de nijverheidsschool
als internaat was in 1924 nog geheel
nieuw. Aanvankelijk zou de school
met rijkssubsidie worden gesticht, doch
toen puntje bij paaltje kwam bleek het
rijk eigenlijk weinig belangstelling voor
het nijverheidsonderwijs te hebben. Het
zou tot 1947 duren eer de rijkssubsidie
afkwam. De weinige medewerking van
net rijk was voor het Congregatiebe-
stuur een geweldige financiële strop.
Om exploitatie van het gebouw, dat uit
iet midden van de vorige eeuw dateert
mogelijk te maken, besloot men het
internaat alleen toegankelijk te stellen
voor kinderen uit de gegoede midden
stand. Het geld moest toch ergens van
daan komen. Ondanks de moeilijkheden
van de beginjaren werden al snel
gunstige resultaten met de leerlingen
geboekt. Het aantal leerlingen groeide
gestadig. Zij kwamen uit het gehele
land. De nijverheidsschool kreeg de be
langstelling, die zij verdiende.
In 1924 werd er gestart met veertien
leerlingen en enige leerlingen op de
Lagere school, die later weer werd op
geheven. In 1931 was het aantal nijver
heidsleerlingen gestegen tot 125, waar
na in verband met de crisisjaren weer
een daling plaats vond. Tijdens de oor
logsjaren bleef de school ondanks
voedselproblemen en vorderingsgevaren
doordraaien. Het aantal leerlingen
bleef na de oorlog toenemen en de
school kreeg een constante bezetting
iiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnimiiiiiiiiiiii
tiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimi
van 180 nijverheidsleerlingen en vijftig
lagere school-leerlingen. Op 1 apri]
194< kreeg de nijverheidsschool rijks
subsidie voor de eerste twee leerjaren,
welke subsidiering in de volgende jaren
werd uitgebreid tot volledige rijkssub
sidiëring. In 1955 werd ook de gemeen
telijke subsidie geheel gerealiseerd.
Pas toen kon men door de volledige
subsidiëring tot volle ontplooiing van de
school komen, en kon men de nood
zakelijke verbeteringen aanbrengen in
de lokaliteiten en aan de inventaris.
Het leerlingenaantal breidde zich snel
uit tot 350 a 400. In 1949 werd de
lagere schooi opgeheven om uimte be
schikbaar te krijgen voor 'iet nijver
heidsonderwijs. Momenteel telt de Bis
schoppelijke Nijverheidsschool ruim
450 leerlingen, die uit het gehele land
komen.
De school had voor de wijziging in
liet nijverheidsonderwijs drie leerjaren.
Na de wijziging werd de schooi vier
jarig: één aanvangsklasse, twee jaar
normaal technisch onderwijs in de ge
kozen vakrichting en daarna één Jaar
gespecialiseerde vervolgklasse. Voor
de vakrichting brood-banketbakker
werden in de loop der jaren faciliteiten
verkregen. In de eerste jaren van het
bestaan van de school werd onderwijs
gegeven in twaalf verschillende vak
richtingen. Spoedig werd dit aantal
teruggebracht tot de thans nog onder
wezen vakrichtingen: metaalbewerking,
electrotechniek, houtbewerking en brood
banketbakker.
Uitwendig is er nog niet veel aan
het hoofdgebouw, dat uit 1847 dateert,
veranderd. Doch in het interieur
hebben zich vooral in de laatste
jaren grote veranderingen voorge
daan. Zo zijn de klasruimten en de
slaapzalen drastisch gemoderniseerd.
Door verbouwingen en verbeteringen
tracht men het gebouw zoveel mogelijk
te moderniseren. Onlangs is de res
tauratie en modernisering van de kapel
gereed gekomen. De uitbreiding van de
snortaccommodatie is eveneens stevig
ter hand genomen. De school beschikt
thans over een aantal keurig aange
legde sportvelden en een zwembad,
waar ook de lagere school-leerlingen
van Voorhout gebruik van kunnen
maken. Door de uitbreiding van het
aantal leerlingen is de noodzaak ont
staan het oude schoolgedeelte te ver
vangen door een nieuw schoolgebouw.
De bouwplannen, die reeds m een ver
gevorderd stadium waren, konden als
gevolg van de „bouwstop" in 1956 nog
niet gerealiseerd worden. Ter compen
satie heeft men nu een houten nood
schoot mogen plaatsen ter overbrugging
var de tijd, waarop het mogelijk zal
zijn een permanent gebouw te plaatsen.
Tweeënveertig broeders en dertig leken-
iecrkrachten zijn thans aan de school
en het internaat verbonden.
„Vrij Nederland" heeft een geheel
eigen normenstelsel om vooruitgang vast
te stellen, zoals lijkt uit onderstaand
artikeltje:
Diegenen onder ons die geloven in
de vooruitgang, ondanks alle inzin
kingen fen tegenslagen, kunnen mis
schien hoop putten uit twee kl?ine
gebeurtenissen in ons kleine land.
Enige tijd geleden nam een politie
agent op eigen houtje een exemplaar
van de onverbiddelijke bestseller „Ut
Jan Cremer" in beslag: hij (de func
tionaris) werd daarvoor onmiddellijk
op het matje geroepen door zijn su
perieur, die hem te kennen gaf dat
hij zijn boekje te buiten was gegaan.
Verder heeft een rechercheur uit een
Amsterdamse tijdschriftenhandel een
paar Duitse plaatjesbladen meege
nomen, waarin foto's stonden van
prinses Irene in bikini; de man nam
de bladen niet in beslag,, maar kocht
de bladen niet in beslag, maar kocht
ze bij zijn commissaris deponeerde.
Het zijn, als gezegd, kleinigheden,
maar men mag eruit concluderen dat
althans een deel van de politie be
gint door te krijgen hoe het eigenlijk
hoort Hulde!
Uit „de Groene Amsterdammer" knip
ten wjj dit bittere, bikkelharde com
mentaar:
Weet u nog wie Aloys Schenzinger
is? Het is de man die het in het Der
de Rijk beroemde, daarbuiten be
ruchte „jongensboek" „Hitlerjunge
Quek" heeft geschreven. In dit werk
je waren alle giftigheden en smerig
heden, waarmee de nazi's de jeugd
trachtten te vergiftigen, samenge
pakt. Niettemin of daarom achtten
de rooms-katholieke bisschoppen van
Beieren hem de aangewezen man om
onder hun auspiciën een nieuw leer
boek voor de jeugd samen te stellen,
getiteld Die junge Welt Er staat o.a.
een beschrijving in van het afwerpen
van de atoombom op Hirosjima,
kleurrijk alsof de heer Schenzinger
het zelf gedaan had: „Alles liep ge
smeerd, het luik open, de instrumen
ten klaar. Lewis drukt op de handle
en kreunt „Mijn God!" De Beierse re
gering wou ook niet achterblijven bij
de bisschoppen en stelt het boek kos
teloos ter beschikking van de school
jeugd.
.miiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiimiiiiiiiiiiimiiiiimimmiiiiiiiiiiiiH)
DEN HAAG. 30 mei Naar aanlei
ding van vier gevallen van nekkramp
in Zelhem (Gld), deelt de geneeskundige
hoofdinspectie mee, dat deze een vorm
van nekkramp niet besmettelijk is. Er
bestaat geen reden voor enige ongerust
heid, aldus de geneeskundige hoofdin
spectie. De vier patiënten maken het be
vredigend.
Ook de tweede dag van de jubileum
viering woensdag 3 juni wordt
begonnen met een plechtige mis, welke
wordt opgedragen door een oudleerling
van de school. Daarna is er een feeste
lijke lunch en een bijeenkomst, waarop
met zang en spel de historie van de
school wordt uitgebeeld. Voor het diner
is er een ballonnenwedstrijd en een
groot kansspel op de sportvelden. Na
het diner wordt door de leerlingen van
het Klein Seminarie te Noordwijkerhout
in de aula het toneelspel „Bloed en
Liefde" van Godfried Bomans opge
voerd. Daarna wordt er buiten door
de drumband van Rijnsburg ien taptoe
gegeven. De feestdag wordt besloten
me' een feestelijke rondgang en een
lampionnenoptocht.
