alle
maal
mensen
1"*^ jm CITRON
LJ/m ORANGE
1 TONIC
Pced
SPA BRONWATER
VRAAGT
Blijvende
verbetering bij
maagklachten!
CHEFAROX
Ronnie Kroon
wint in Napels
ZAL HET GELUK
TOCH KOMEN
DE DIEVEN VAN DE MARSUPILAMI
De ring van de
'd/L
Pelsjagers van Pecos
AIM
m
b
ALS U HET
y
a -a
i
PIET LOERIS EN DE INCA SCHAT
Sportnieuws j
Guldemond eerste
in sharpie-klasse
Verandering
Proef
Bloot
Haan
Onze kinderen III
Woningen
Het is eenvoudig bran
dend maagzuur tijdelijk
weg te nemen, maar men
loopthetrisico vankwaad
tot erger te komen. Met
Chefarox kan men echter
blijvende verbetering be
reiken want het prikkelt
niet tot vorming van weer
meer zuur. Bovendien
vormt Chefarox een ge-
leiachtigelaagopdemaag-
wand, die een bescher
mende werking heeft
Missie
Kieler-woche
mtr
WOENSDAG 24 JUNI 1964
■door DULCE CARMAN
ffes tu e/ztM sc ff ff s o te
MffPSUPtLffMt TB DfZBS-
JB/Sea/, Zffc fK DB
Moo/STB I/OOg.
StbluaJg re<e f s\
k/SffeCD KUN-
a/ba/ Get/BAt.' l/ïï'O
ffA/rP/oer tfj es ff
Cc/BB/ff&CPO
ffW/ Off ff te ffS3\
/ffc OffT
Ci/dSBte&CffO
Ja ast/.
iaet ue/zoffffffD
OffCffT u/et,
Offr /ff ze
fft G BZ/B ff
ffffo.'
fft,fff ff ff! ff ff/
A/BT Z*J ff Das O/B
Gr/s ff ff PB ff Mff UB/BS
CBoff, DAB De ff/ffff-
ff pp?
De Wadders
DE GEMIDDELDE AMERIKAAN
wordt tegenwoordig 70 jaar oud, zo
hebben de statistici uitgerekend.
Dat is véél in vergelijking met 1900:
toen ging de gemiddelde Amerikaan j
dood op zijn zeven en veertigste jaar.
Zeventig jaar geleden woonde maar
acht procent van de Amerikanen ini
een eigen huis; nu woont nog maar
twintig procent in een huurhuis. Vijf
en tachtig procent van de Amerika
nen leefde honderd jaar geleden op
boerderijen. Nu leven nog maar ze
ven van de honderd Amerikanen van
het boerenbedrijf. Jaa, er is heel wat
veranderd, ook in Amerika.
Advertentl*
m
Automobilisten weten hoe hinder
lijk de koplichten van tegenliggers
kunnen zijn. Op de Duitse Autobahn
bij de stad Hagen heeft men nu, bij
wijze van proef, de z.g. blikken
worm" ingeschakeld, een zigzag-con
structie die wel het hinderlijke licht
van de tegenliggers tegenhoudt, maar
niet het uitzicht naar de zijkant weg-
Blikken worm: zenuwen....
neemt. De constructie is uitstekend
bestand tegen sterke zijwind, omdat
zij zo weinig aangrijpingsvlakken heeft.
Er is echter één nadeel aan de
..blikken worm" verbonden: sommige
mensen zijn van mening, dat de aan
blik van een dergelijk slingerende
constructie over lange afstand de
automobilisten op de zenuwen zou
gaan werken.
President F. J. Mullin van de Ame-
rikanse Universiteit in Mount Carrol
dacht er verstandig aan te doen, de
gebouwen en sportterreinen geduren
de de zomermaanden, als de studen
ten vakantie hebben, te verhuren.
Pas op het laatste nippertje kwam
hij er achter, dat de gegadigden de
afgevaardigden waren van een nu-
disten-club. „En nu wil ik niemand
achteruitstellen", zo zei de heer Mul
lin, maar de school ligt precies tussen
twee drukke verkeersstraten en er
staan géén struiken omheen, dus doe
ik het niet" De nudisten vonden het
kinderachtig en zeiden, dat de heer
Mullin zich door deze weigering op
een wel zeer duidelijke wijze, bloot
gaf.
LADY BIRD JOHNSON, de echtgenote
van de Amerikaanse president, wilde on
langs op een feestje vertellen hoe afge
legen de boerderij buiten Kamack (Te
xas) wel lag, waar zij is geboren. Ze be
schreef het zo: „we woonden zó ver weg
van alles en iedereen, dat onze haan
maar één keer kraaide, omdat hij toch
geen antwoord kreeg
Advertentie
Lezers schrijven de krant
Ik heb kennis genomen van het schrij
ven van de heer Bakker over onze kin
deren. En daarom zou ik hem een goe
de raad willen geven.
Als deze ouders het erg vinden dat
hun opgroeiende kinderen naar avondjes
gaan en zogenaamd door een kapelaan
de verkeerde weg opgaan, zou ik hen
aanraden om van het eigen huis een
soort instuif te maken.
Laat vrienden en vriendinnen gezellig
thuis plaatjes draaien en sla het vloer
kleed om, zodat ze kunnen dansen en
zingen. Dan kan bovengenoemde vader
er zelf bij zijn en een oogje in het
zeil houden.
Dat hebben m'n man en Ik ook ge
daan, na de oorlog in 1945. Toen was
het in de straten ook een janboel.
Maar de vrienden en vriendinnen heb
ben het er nog dikwijls over, dait het
zo gezellig was bij ons. En ik heb er
nooit spijt van gehad.
Het is inderdaad net zoals het onder
schrift van de redactie luidt: en zou de
bisschop niet weten, wie hij als jeugd
leider kiest?
m
M v SON,
IJMUIDEN
Chefarox vormt een besehermende laag op
de maagwand en zorgt voor een blijvende
verbetering!
VOOR frfuWtu/e. VERBETERING
BIJ MAAGKLACHTEN
Negentien jaar na die tweede wereld
oorlog eis ik, een jonge inkoper van 25
jaar voor mij en mijn verloofde een vol
waardige woning op. Wist u, dart wij op
een woning volgens C.B.H. geen recht
kunnen laten gelden? Zelfs niet voor een
woning bestaande uit kamer, slaapka
mer en keuken. Jonge mensen, die daar
in wonen worden snel krepeergevallen en
dat is onsociaal. Wel kunnen we na be
taling van bedragen oplopend van 500
tot 1.500,. via ee makelaar of wo
ningbureau, een krot uit de tijden van
de diepste armoede krijgen.
Dit krot: kamer alkoof en keuken,
luistert naar de schone naam van „hal
ve woning". Om er in te wonen moet je
voor hondeenden guldens eerst gaan ver
timmeren en schilderen. Wat een hal
ve woning is, werd mij door een zegs
man van het C.B.H. meegedeeld. Waar
blijft het eigen bezit, een leus van de
partij die vlees noch vis is, van het
katholieke volk? Xn de windhandel van
het onroerend goed tellen bedragen be
neden de ƒ40.000,. niet mee. welke jon
ge mensen uit normale gezinnen kunnen
dit betalen? Waar blijven die huizen
van 16.200 van ons woningbouw fé
nomeen Bogaers In een straal van 100
km rondom de srtad kun je ze niet
vinden. Waarom heeft de K.V.P. begrip
voor het bouwen van tweede woningen
door de gelukkigen van de naoorlogse
welvaart? Voor mij geen eerste huis,
nog in geen 6 jaar gezien het huidige
tempo en contingentering van woningen
in onze stad. Waarom verleutert men
zoveel tijd over de plannen van een
dwaas, dlie meent dat drie boeren en
een hengst e enstad voor ons, die part
noch deel hebben gehad aan al deze ei'
lende, kunnen bouwen? Ik herhaal het
en ik meen het: ik eis een woning. Als
de huidige regerende generatie het laat
afweten inzake het bouwbeleid, dan zal
ik het rondsohreeuwen aan al mijn me
deleeftijdgenoten, dat we ons niet stil
moeten houden maar het moeten laten
horen en eisen, dat wij recht op een
woning hebben. Vergeet u vooral niet
dat over 2 jaar de naoorlogse geboorte
golf zich aanmeldt.
H J. KOPPERS
AMSTERDAM
Na 6 jaar gewerkt te hebben in Oost-
Afrika, doet het mij weer eens goed in
het welvarende Holland te zijn. Om zelf
op verhaal te komen en om nieuwe
ideeën op te doen.
Hoewel het primitieve leven in het
binnenland van Afrika wel zijn aantrek
kelijkheid heeft, heeft een missionaris er
veel te verwerken. Hij ziet allerlei mo
gelijkheden en maakt ontwerpen om de
inlanders op een hoger sociaal niveau te
brengenbouwt schooltjes en kleine pri
mitieve medische posten. Maar veel
ideeën kan hij niet realiseren omdat hem
nu eenmaal de middelen ontbreken.
Onze missie-statie met 3 paters moet
een gebied van 2000 km2 bestrijken met
35000 inlanders, her en der over dit ge
bied verspreid. Behalve de lagere school
op de missiestatie- zijn er 15 buiten
schooltjes rond de statie, dikwijls (op)
40 km van de statie verwijderd. Elf van
zijn nog ziekenbarakken, zonder enig
meubilair.
Al jaren zoeken we naar middelen om
een goed internaat voor jongens op de
missie-statie te vestigen. Veel jongens in
ons gebied lopen verloren, hetzij omdat
ze wees zijn, hetzij omdat hun vaders
naar de vreemde kuststaten vertrokken
zijn voor werkgelegenheid in de miinen
en die. helaas, nooit meer terugkomen.
We hebben op de statie reeds in de 40
jongens, waarvan er 19 gesubsidieerd
worden. Voor meer dan 40 is er geen
plaats en geen voedsel, want die 40 kun
nen we nog niet eens geven wat hun, hu
maan gesproken zou toekomen. Die groep
zou veel groter moeten kunnen zijn; veel
hongerige zwervertjes zonder familie,
komen om door ons opgenomen te wor
den; maar helaas er moeten grenzen
zijn. Wij zoeken dus naar middelen om
die groep te kunnen vergroten- Om die
bijkomers te kunnen onderhouden en een
dak boven hun hoofd te geven. Ze volgen
op de statie de lagere school en komen
eventueel in aanmerking om later het
timmer, of kleermakersvak te leren bij 2
van onze inlandse broeders, die in hun
branche onbetaalbaar en van onschatbare
waarde zijn.
Het lijkt u mischien ongelooflijk maar
wij zijn in staat zulk een jongen voor
300,— per jaar te onderhouden. Het le
ven is er niet zo duur en wij leven er
primitief, zonder luxe en comfort.
Mijn hoop is gedurende deze 5 maan
den (in Holland) gericht °P het welva
rende Nederland. Met uw hulp zal ik dit
project kunnen realiseren. Laat die hon
gerige zwervertjes van het Afrikaanse
binnenland, waarin wij Hollanders mogen
werken, delen in uw welvaart.
Pater Th. Ruigrok
Lingestraat 16
Haarlem
Oostenrijk heeft zijn voorsprong in
de landenwedstrijd moderne vijfkamp
tegen Nederland te Eindhoven dinsdag
morgen op het derde onderdeel het
pistoolschieten aanzienlijk vergroot.
De Oostenrijkers behaalden 2.340 pun
ten tegen de Nederlanders 1.720, waar
mee de stand in de landenwedstrijd
werd: Oostenrijk 7.570 punten tegen Ne
derland 5.865 punten.
9 Voor de zomercompetitie van de
K.N.Z.B. werden dinsdag de volgende
wedstrijden gespeeld: Heren hoofdklasse:
H.Z.P.C.-Neptunug Arnhem 34; Het IJ-
De Robben 43.
N
NAPELS, 24 juni De Amsterdam
mer Ronnie Kroon heeft dinsdag bij de
internationale militaire zwemwedstrijden
in Napels een overwinning behaald op de
voor hem vreemde afstand van de 400
meter vrije slag. Kroon won in 4 min.
42,2 seconden. De Duitser Hetting werd
tweede in 4.48,3. Wieger Mensonides
moest op de 200 meter schoolslag met
een tijd van 2.47.0 genoegen nemen met
de tweede plaats achter de Duitser Wip-
pern. die de afstanl aflegde in 2.21.1.
De 4 xlOO meter vrije slag estafette
werd door Nederland gewonnen in 4.00.5.
Duitsland en Zweden maakten resp.
4.01.3 en 4.01.4.
KIEL, 24 juni De derde dag van
de 82steKieler Woche was de tot op he
den meest succesvolle voor de Westduit-
se zeilers, die in drie van de vijf Olym
pische klassen als overwinnaars uit de
bus kwamen. Herbert Reich won in de
5.5 meter, de Tlev Kuke bij de dra
ben en de goidcup-winnaar Willi Kuh-
weid in de finnjollen. De Nederlanders
konden zij het op een wat beschei
dener niveau goed meekomen.
Guldemond nam weer eens de eer
ste plaats in de sharpie-klasse voor
zijn rekening vóór de Duitsers Keitel
en Schaper en heeft in de algemene stand
een ruime voorsprong op Schaper en,
Van Veen. In hert selecte gezelschap van
de drakenelite legde Cor Groot beslag
op de vierde plaats achter de Duitser
Kuke, de Italiaan Sorrentino en de
Duitser Oldendorff. In de klassering
na drie wedstrijden staart Groot zelfs
tweede schter Kukê.
51.
Toen haar stem wegstierf, heerste er even absolute stilte en dan trad
de man snel naar voren en trok met een ruk de jaloezieën omhoog.
Toen het licht naar binnen viel op het omhooggeheven gelaat van de
vrouw tegenover hem, ging hem plotseling een licht op en kwiam er een
blik van herkenning in zijn ogen. Hij greep haar beide slanke handen in
een forse, warme greep, terwijl hij op aangenaam verraste toon zei:
,,Wel alle duivels het is de Kleine Kameraad!"
De keukendeur werd zó zachtjes gesloten dat geen van beiden het hoor
de en in de keuken liet Thea Lancaster zich met een zucht van ver
lichting op een stoel neervallen, terwijl tranen van geluk over haar
wangen stroomden.
Het probleem was tenslotte dus opgelost. Kevin had het meisje ontdekt,
dat bestemd was om zijn gade te worden, en Beris had haar verloren
ideaal teruggevonden in de man die in de zwarte Cadillac reed.
„Waar ben jij in 's hemelsnaam vandaan gekiomen?" vroeg Kevin
Stewart dringend. „Je bent toch de Kleine Kameraad, nietwaar? Nie
mand anders had diezelfde woorden tegen mij kunnen gebruiken."
„Ja, ik ben, of liever ik was de Kleine Kameraad," verbeterde Beris
zichzelf haastig. „Je hebt me die naam zelf gegeven. Maar dat was in
een andere wereld, toen ik nog jong was en het leven één groot avon
tuur. Nu ben ik dertig, bijna van middelbare leeftijd. Maar het is enig,
dat we elkaar op deze manier nog eens hebben ontmoet, nietwaar?"
„Dart is het zeker. Maar waar ben je al die lange jaren geweest?
Nieuw Zeeland is maar een klein landje en sinds ik volwassen ben, was
ik vrijwel overal."
„Ik ben een paar jaar naar Amerika geweesrt, met mijn vader. Hij
ging daarheen om een beroemd specialist te consulteren, maar toen deze
niets kon doen voor mijn vader, die tenslotte in Californië overleed, was
er niets om me langer daar te houden. Ik kreeg heimwee naar mijn
geboorteland en kwam dus terug."
„En je bent niet getrouwd?" met een snelle blik op een ringloze
hand die hij nog steeds in de zijne hield.
„Zoals je ziet, heb ik mijn heer en meester nog niet gevonden. Op
uitnodiging van een oude vriendin ben ik hierheen gekomen om na een
ernstige ziekte weer helemaal op krachten te komen. Ik ben onderwij
zeres en wil helemaal goed zijn als de school weer begint."
„Je had geen beter plekje kunnen uitkiezen. Maar ik wist niet, dart
Thea ze heeft nooit iets verteld
„O, ik doel niet op mrs. Lancaster. Ik ontmoette haar vorige week
voor zaken. Ik ben vandaag op haar verzoek hier gekomen, om een
handje terug te brengen dat ze ons had geleend."
„Ik begrijp het. Wist ze misschien toevallig, dat je een oud vriendin
netje van me was?"
„Dat kan ik me niet voorstellen. Ja, bij nader inzien vermoed ik, dat
ze dat heeft kunnen raden. Was je ongeveer een week geleden hier in de
buurt, in een zwarte Cadillac?"
„Ja."
„Ik liep in de dorpsstraat en zag je voorbijkomen. De wagen trok het
eerst mijn aandacht en daarop was ik er zeker van, dat ik je gezicht
herkende. Maar tegen die tijd was je al te ver voorbij om je tegen te
houden. Toevallig vertelde ik de volgende dag aan mrs. Lancaster dart
ik er zeker van was dat ik die man kende, die in een open zwarte Cadil
lac die middag door Te Moana was gekomen, maar ze liet niet merken
dait ze je kende. Hert is nu tenslotte al heel wat jaartjes geleden, dat een
grote jongen en een klein meisje samen een zomervakantie hebben door
gebracht en er was geen enkele reden om te veronderstellen, dart je
mij niet volkomen had vergeten."
(Wordt vervoiad
Dffr D/B& /-/BBFT MB
ffc A/BBC UJffT ZoffG
GBGBt/BAJ, S/A/DS /K
Hf
au,
SOP/LffMf C.et/ff/JGEA/1
Ju/ST.' DffffffoM CO/cDEP
AAS A-tEM BeZOECAEP.' WE
PEPPEP GEpEESPf/DDE-
CBP, DAE A-AEM 3 e TE ff
ZO ODEA/ CAUPPEP MffCAEpf
AAA Dff AA CA JULt/E, Mffffff
Pet as a/zet pod/G:
A/aj u/offDT ffemt.
Goed t/EffZoffGD.
U/ff ff ff f-A/J Tffouu/ePS BB-
ffoeETE ff ff AA ff EE ET, AS
ffOSTf UtALC/E Z/EAA, OffT
WE AA'ETS I/O O ff ff Etff
Pffff DoeA/f
Pt/ U/A toe AA Jut t A4E
U/Et UEffOPTSCffUL D/GEKA,
Mffffff /CA ff EB l/EEC. TE
DOEAA/ WffffffU/EC
U/ffT Pe/CA Jff, Mffffff PU
PET 8EPffUU/D.'\MoETeP U/EEEP
GSCC/CACAAG OffT] ff POE ff MOT/Eff
JE OffT WE ff- U/PDEp OM DE
PffffC SE- PEffTOC, TE ZAEA/f
Dff OffTf
/AA Kep eff /p Et AA G9-
t/ffc édp, D/er me MPp
OUAAffffT TE ff OG MO ET
G£t/EP! EP WtUG OOU!
ff POEffS Zfft /t< PEM
Z/JP ff Et c£8ffffffD C-P'
TEP APSt /CACA'BP
105-m
ndé
SWAN FEATURES SYNDICATE
W//,
105. Spoedig verscheen een dik Indianenhoofö
voor een luikje in de poort en werd ons in het
Spaans gevraagd: „Wie is daar?" „Vrienden van
mijnheer," antwoordde Old Dearth, eveneens in het
Spaans. „Is senior Atanasio thuis?" De Indiaan
keek verrast in zijn richting en riep uit: „Wat een
gezegende dag! Senor Death! U kan ik zo binnenla
ten. Komt u binnen, heren. Ik zal u aandienen."
Wij hoorden grendels verschuiven en toen de poort
geopend was, reden wij achter elkaar naar binnen.
De portier was een dikke, in het wit geklede In
diaan. Eén van de Indios fideles, dat wil zeggen tot
het Christendom bekeerde en met de beschaving
verzoende Indianen. Hij sloot de poort en schreed,
na een diepe buiging, statig naar het huis, waar hii
aan een langs de kant afhangend koord trok! Van d®
galerij van de eerste verdieping keek iemand na®f
beneden en toen hij de Indiaan bemerkte, liet hi)
een ladder zakken, waarlangs wij naar boven klom'
men. Op de galerij van de tweede verdieping stond
weer een bediende, die een ladder liet zakken en na
dat het spelletje zich nog eens herhaald had, kwa'
men wij op het platte dak. Hierin bevond zich ee®1
luik, dat toegang gaf tot het huls.
12. Er ontstond een buitengewoon
gespannen situatie, toen de oude Kali
aankondigde, dat hij Piet Loeris ver
tellen zou, iwe de grote baas was.
„Mij nooit precies naam hebban kun
nen uitspreken," jankte de oude:
„Koeiensap moge uw lokken besproei
en. meneer, maar 't klinkt als Has Ki
Dee. Tijdens de stilte, die op deze
woorden volgde, kon een oplettende
luisteraar een speld horen vallen.
Piet Loeris was de eerste van ons
tweetal die weer tot spreken in staat
was. „Ik had er een idee van," mom
pelde hij op verslagen toon: ,,Ik zal
de paardenhoest krijgen, als ik 't al
die tijd niet vermoed had. Het is g-e
woon m'n noodlot, dat ik die kleine
stooflap bij al m'n ondernemingen te
gen het lijf moet lopen! „Nou ja, zo
ver is het toch nog niet, meneer Loeris
wierp Sientje hem tegen: „Hij zal in
ieder geval niet aan boord van de
Acapulco zijn!" De oude Kali haastte
zich om deze woorden te beamen.
„Dat waar zijn, grote heer! Grote
baas komen wel aan boord binnen paai
dagen. Hij kruisen met barkas over
Atlanitiek!' De werleldbeiroemde de
tective keek hem even nadenkend aan.
„Goed", zei hij: „Ik heb de neigm=
te geloven, dat je de waarheid spreek*
M'n oom Johan zei altijd: WJ®
een boef durft te geloven, hoeft alle^
maar vertrouwen in zichzelf te hefr
ben! En zo is het! Maar wat moert i*
nou met je beginnen!' „Mijzalrnee-
werken," beloofde Kali: „Mij zull0^
j net doen of niets aan de hand is
niets vermoeden". „Vooruit °a
maar," sprak de detective: „Er( 7
trouwens niets anders op zitten-'
dit ogenblik gaf de stoomfluit van
Acapulco drie stoten
